16.5.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 120/1

—

την «Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων»

—

την «Πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για ένα κοινό πλαίσιο εμπορίας των προϊόντων»

—

και την «Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση διαδικασιών σχετικά με την εφαρμογή ορισμένων εθνικών τεχνικών κανόνων στα προϊόντα που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους και για την κατάργηση της απόφασης 3052/95/ΕΚ»

1.1

Η ΕΟΚΕ είναι πλήρως πεπεισμένη για τη σημασία που έχει η εξασφάλιση της πλήρους λειτουργίας της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας αγαθών, που προβλέπεται από τη Συνθήκη και έχει επιβεβαιωθεί από πολυάριθμες αποφάσεις του Δικαστηρίου, προκειμένου τα προϊόντα που κυκλοφορούν νόμιμα σε ένα κράτος μέλος να μπορούν να κυκλοφορούν σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ.

1.2

Σύμφωνα με την ΕΟΚΕ είναι πρωταρχικής σημασίας να εξασφαλιστεί εμπιστοσύνη, διαφάνεια και αποτελεσματικότητα στις συναλλαγές, με την εξάλειψη των διπλών ελέγχων και δοκιμών και με την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών, των πολιτών και των επιχειρήσεων. Εξίσου σημαντικό είναι να διασφαλιστεί η ενεργός και ενιαία εφαρμογή των κοινοτικών διατάξεων στον τομέα της ασφάλειας των προϊόντων, μέσα από τον συντονισμό και την ενίσχυση των δράσεων εποπτείας της αγοράς.

1.3

Η ΕΟΚΕ υπογραμμίζει ότι η ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών αποτελεί την κινητήρια δύναμη της ανταγωνιστικότητας και της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς και ότι η ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός των όρων εμπορίας ασφαλών και ποιοτικών προϊόντων συνιστούν βασικά στοιχεία για τους καταναλωτές, για τις επιχειρήσεις και για τους ευρωπαίους πολίτες.

1.4

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι είναι αναπόφευκτος ο εκσυγχρονισμός και η απλοποίηση της νομοθεσίας της ΕΕ για τα εμπορεύματα λόγω:

1.5

Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει την πρωτοβουλία σχετικά με τη δέσμη κανόνων της Επιτροπής, εφόσον επιτευχθούν τα ακόλουθα:

1.6

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι έχει πρωταρχική σημασία να διασφαλιστούν υψηλά επίπεδα διαφάνειας, νομικής ασφάλειας και απλούστευσης κατά την εφαρμογή και επιβολή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης με:

1.7

Η ΕΟΚΕ συμφωνεί με τις βασικές αρχές των προτάσεων, που οφείλονται στις θετικές εμπειρίες της Νέας Προσέγγισης, σε συνδυασμό με τη Σφαιρική Προσέγγιση, για την αξιολόγηση της συμμόρφωσης και που θα έπρεπε να έχουν γενικευμένη εφαρμογή στην υφιστάμενη και μελλοντική κοινοτική νομοθεσία, με την συμπερίληψη όλων των πτυχών των προϊόντων που διατίθενται στο εμπόριο, ειδικότερα όσον αφορά την ασφάλεια, την υγεία και την προστασία του περιβάλλοντος.

1.8

Η ΕΟΚΕ τονίζει ότι όλοι οι οικονομικοί φορείς που παρεμβαίνουν στην αλυσίδα εφοδιασμού και διανομής, οφείλουν να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα και να αναλαμβάνουν ίσες ευθύνες για να εξασφαλίσουν ότι τα προϊόντα που διατίθενται στο εμπόριο τηρούν τους κανόνες, ανεξαρτήτως εάν οι εν λόγω οικονομικοί φορείς είναι κατασκευαστές, εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι ή εισαγωγείς.

1.9

Η ανιχνευσιμότητα των προϊόντων, για την αναζήτηση των ευθυνών από τους οικονομικούς φορείς που διαθέτουν προϊόντα στην ευρωπαϊκή αγορά, πρέπει να καθιστά δυνατή την σαφή αναγνώριση, ώστε να μπορούν να εφαρμοστούν αποτελεσματικά οι κοινοτικές διατάξεις.

1.10

Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει ότι θα πρέπει να αντιμετωπισθούν και τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη θέση στην αγορά προϊόντων μέσω του διαδικτύου, εφόσον οι ηλεκτρονικές πωλήσεις δεν ρυθμίζονται ακόμη πλήρως.

1.11

Η ΕΟΚΕ θεωρεί απαραίτητη την ύπαρξη σαφέστερων ενδείξεων που να βελτιώνουν το σημερινό πλαίσιο της Νέας Προσέγγισης, όσον αφορά:

1.12

Η ΕΟΚΕ συμφωνεί με την απαίτηση ενίσχυσης του καθεστώτος και της σημασίας της σήμανσης CE: με μεγαλύτερη έννομη προστασία η οποία χορηγείται με την καταχώρισή της ως κοινοτικού συλλογικού σήματος και η οποία επιτρέπει στις δημόσιες αρχές να εξασφαλίζουν τη σωστή επιβολή της σχετικής νομοθεσίας και τη δίωξη των παραβάσεων.

1.13

Η ΕΟΚΕ επισημαίνει εκ νέου τον θεμελιώδη ρόλο που διαδραματίζει γενικά η διαδικασία τεχνικής τυποποίησης, δεδομένου ότι η νέα προσέγγιση βασίζεται ακριβώς στη στενή σχέση των βασικών νομικών απαιτήσεων και των ευρωπαϊκών τεχνικών προτύπων, που πρέπει να υποστηριχθούν και να αξιοποιηθούν.

1.14

Το Ευρωπαϊκό Σύστημα Διαπίστευσης (ΕΣΔ) — εννοούμενο ως δημόσια υπηρεσία γενικού ενδιαφέροντος — οφείλει, αφενός, να εξασφαλίσει τη σφαιρική αποδοχή των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης συμμόρφωσης και να αποφευχθούν άσκοπες επικαλύψεις, και αφετέρου, οφείλει να βασίζεται σε διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα και σαφείς ορισμούς.

1.15

Οι διατάξεις του κανονισμού σχετικά με το ΕΣΔ, πρέπει να εφαρμόζονται σε όλους τους διαπιστευμένους οργανισμούς και στις υπηρεσίες που παρέχουν, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, ανεξάρτητα από το είδος της δραστηριότητας της αξιολόγησης της συμμόρφωσης που παρέχεται στους πελάτες τους.

1.16

Οι διατάξεις αυτές πρέπει να εξασφαλίζουν:

1.17

Η ΕΟΚΕ εκτιμά ότι είναι απαραίτητο να θεσπιστεί μια σαφής νομική βάση για την Ευρωπαϊκή Συνεργασία για τη Διαπίστευση (ΕΣΔ), ο ρόλος της οποίας πρέπει να ενισχυθεί και να οριστεί καλύτερα: όλοι οι εθνικοί οργανισμοί διαπίστευσης πρέπει να συμμετέχουν στην ΕΣΔ, προκειμένου να εξασφαλιστεί ισοδυναμία, διαφάνεια, αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα· εξάλλου τα κράτη μέλη πρέπει να υποστηρίζουν το δίκτυο ΕΣΔ.

1.18

Κατά τη γνώμη της ΕΟΚΕ, δεδομένου ότι οι αρχές διαπίστευσης πρέπει να αποδεικνύουν ότι ανταποκρίνονται στην εμπιστοσύνη που τους παρέχεται, οφείλουν να συμμετέχουν με επιτυχία στην αξιολόγηση από ομοτίμους.

1.19

Η ΕΟΚΕ θεωρεί εξάλλου ότι είναι σημαντική η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών: πρέπει να εκπροσωπούνται στους οργανισμούς διαπίστευσης και τούτο πρέπει να προβλέπεται στον νέο κανονισμό.

1.20

Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει σχετικά ότι τα δικαιώματα των καταναλωτών στην εσωτερική αγορά θα πρέπει να γίνουν ευρύτερα γνωστά και να αναγνωριστούν, πράγμα για το οποίο θα πρέπει να προβλεφθεί κατάλληλη δράση.

1.21

Η δραστηριότητα εποπτείας της αγοράς πρέπει να αφορά επίσης και τα προϊόντα που καλύπτει η οδηγία για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων (ΟΓΑΠ) διότι πολλά προϊόντα πωλούνται είτε για επαγγελματική χρήση είτε για προσωπική χρήση του τελικού καταναλωτή: εξάλλου η ΕΟΚΕ επικροτεί το υφιστάμενο σύστημα ταχείας ανταλλαγής πληροφοριών RAPEX, το οποίο συνδράμει αποτελεσματικά την εποπτεία της αγοράς.

1.22

Είναι απαραίτητη η συνεργασία των τελωνειακών αρχών, στο εσωτερικό ενός ευρωπαϊκού δικτύου, με τις αρχές εποπτείας της αγοράς, ώστε να εξασφαλιστεί ο αποτελεσματικός έλεγχος των προϊόντων πριν διατεθούν προς ελεύθερη κυκλοφορία στην εσωτερική ευρωπαϊκή αγορά.

1.23

Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο οι τελωνειακές αρχές πρέπει να διαθέτουν ειδικευμένο προσωπικό, τα κατάλληλα οικονομικά μέσα και τις κατάλληλες αρμοδιότητες ώστε να μπορούν να ασκήσουν αποτελεσματικά τα καθήκοντα που έχουν αναλάβει, και πρέπει να κατέχουν τα κατάλληλα εργαλεία για μια γρήγορη δράση σε περίπτωση εποχιακών προϊόντων ή προϊόντων που διατίθενται στην αγορά για περιορισμένη περίοδο.

1.24

Τέλος, η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι στον κανονισμό θα πρέπει να προβλέπεται σαφώς ότι και τα μέτρα, που έχουν ληφθεί για την αντιμετώπιση της έλλειψης συμμόρφωσης, τηρούν την αρχή της αναλογικότητας.

2.1

Η εσωτερική αγορά των εμπορευμάτων δεν είναι μόνο ο κύριος καταλύτης για την μεγέθυνση στο εσωτερικό της Κοινότητας, αλλά επηρεάζει αισθητά και την ανταγωνιστική ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην παγκόσμια αγορά. Όπως έχει επανειλημμένα υπογραμμίσει η ΕΟΚΕ «ένας νέος και αυξημένης σημασίας παράγοντας είναι η παγκοσμιοποίηση, η οποία αποτελεί ταυτόχρονα πρόκληση και ευκαιρία. Η πρόκληση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο εάν αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητες της ενιαίας αγοράς» (2).

2.2

Η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων αποτελεί τον βασικό πυλώνα της ενιαίας αγοράς. Χάρη στην εφαρμογή των άρθρων 28-30 (3) της Συνθήκης πραγματοποιήθηκαν ουσιαστικά βήματα ως προς την εναρμόνιση των τεχνικών κανόνων σε επίπεδο ΕΕ για την εξάλειψη των τεχνικών εμποδίων στις συναλλαγές, ειδικότερα μέσω των οδηγιών «νέας προσέγγισης» (που είναι γνωστές και ως οδηγίες της «σήμανσης CE»).

2.3

Όμως κατά την εφαρμογή και την επιβολή των κανόνων της Συνθήκης προέκυψαν ελλείψεις, ιδίως στους τομείς των μη εναρμονισμένων προϊόντων, με την εισαγωγή εθνικών τεχνικών κανόνων: οι κανόνες αυτοί προκαλούν σοβαρά εμπόδια στην ελευθερία των συναλλαγών, ειδικότερα για τις ΜΜΕ, λόγω του ιδιαίτερα κατακερματισμένου νομοθετικού πλαισίου και της έλλειψης συνεπούς προσέγγισης όσον αφορά την εποπτεία της αγοράς από τα κράτη μέλη.

2.4

Η ΕΟΚΕ έχει υπογραμμίσει «ότι τα κράτη μέλη φέρουν βαριά ευθύνη για τη διασφάλιση της ορθής μεταφοράς των κοινοτικών μέτρων στο εθνικό τους δίκαιο και την εφαρμογή τους» και ότι αυτό που προέχει είναι το ρυθμιστικό πλαίσιο που θα προκύψει σε εθνικό επίπεδο «να είναι όσο το δυνατό πιο ισορροπημένο ως προς το περιεχόμενο και ταυτόχρονα απλό για τις επιχειρήσεις, τους εργαζόμενους, τους καταναλωτές, και τους υπόλοιπους παράγοντες της κοινωνίας των πολιτών» (4).

2.5

Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει σαφώς τους στόχους για μεγαλύτερη διαφάνεια και αποτελεσματικότητα των κανόνων, για ενίσχυση και εκσυγχρονισμό των συνθηκών εμπορίας ασφαλών και ποιοτικών προϊόντων προκειμένου να διασφαλίσουν:

2.6

Η ΕΟΚΕ, στη γνωμοδότησή της για τη «Στρατηγική της Εσωτερικής Αγοράς, Προτεραιότητες 2003-2006» (5), υπογράμμιζε ότι «οι συναλλαγές με τις τρίτες χώρες αναπτύσσονται ταχύτερα από ό, τι οι συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών» και ότι «ένα αίτιο είναι η έλλειψη μιας διαδικασίας αμοιβαίας αναγνώρισης η οποία να έχει σχεδιαστεί κατά τρόπο ώστε προϊόντα τα οποία έχουν παραχθεί σε μια άλλη χώρα να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους καταναλωτές. Κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να αναγνωρίζει τα συστήματα των άλλων κρατών μελών. Η ύπαρξη σταθερού νομικού συστήματος, τα υψηλά και σαφή ποιοτικά πρότυπα και η ανάληψη πρωτοβουλιών για την επιμόρφωση των καταναλωτών αποτελούν ιδανικές προϋποθέσεις για την αύξηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των κρατών μελών».

2.7

Άλλωστε, η ΕΟΚΕ έχει τονίσει ότι τα δικαιώματα του καταναλωτή στην εσωτερική αγορά δεν είναι επαρκώς γνωστά και έχει επανειλημμένα επισημάνει (6) αυτή την έλλειψη, ιδιαίτερα όσον αφορά τις περιφερειακές χώρες και τις χώρες που προσχώρησαν πρόσφατα στην ΕΕ, και τον τρόπο με τον οποίο οι δημόσιοι φορείς, σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, συχνά εκμεταλλεύονται αυτή την άγνοια.

2.8

Η ΕΟΚΕ επισημαίνει εξάλλου ότι τα πρώτα τέσσερα εμπόδια για την καλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς που προσδιορίζονται από το Παρατηρητήριο της Εσωτερικής Αγοράς 2007 αφορούν ακριβώς:

2.9

Η ΕΟΚΕ θεωρεί «λυπηρό το γεγονός ότι, μετά από πολλά έτη ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η νομοθεσία και η πολιτική της ΕΕ δεν έχουν ενσωματωθεί ακόμη επαρκώς σε ορισμένα κράτη μέλη ως πολιτικό και διοικητικό επίπεδο στο χώρο της χάραξης πολιτικής στους τομείς, στους οποίους έχουν δεσμευθεί να ακολουθήσουν κοινές πολιτικές και να υλοποιήσουν τα αποτελέσματα των πολιτικών που έχουν αποφασισθεί από κοινού (7)».

2.10

Άλλωστε, «η αποτελεσματική και διαφανής προσέγγιση των κοινοτικών θεμάτων σε εθνικό επίπεδο είναι απαραίτητη, δεδομένου ότι τα 25 κράτη μέλη, με τις ιδιαίτερες διοικητικές τους πρακτικές και παραδόσεις καθώς και διαδικασίες διαχείρισης, οφείλουν να τηρήσουν το αυτό κοινοτικό κεκτημένο, το οποίο συνεπάγεται παρόμοιες απαιτήσεις αναφορικά με τη νομοθεσία, τη μεταφορά και την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας» (8).

2.11

Σύμφωνα με την έκθεση Kok (9), «μια σειρά τοπικών κανόνων, που συχνά εφαρμόζονται με αυθαίρετο τρόπο και έρχονται σε σαφή αντίθεση με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, εξακολουθεί να εμποδίζει την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο εσωτερικό της ΕΕ» (10).

2.12

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, η ΕΟΚΕ θεωρεί πρωταρχικής σημασίας για το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, για την προστασία των καταναλωτών και των πολιτών και για την ανάπτυξη των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων:

3.1

Η Επιτροπή ξεκινά από τη διαπίστωση ότι «η εσωτερική αγορά δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί»:

3.2

Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών η Επιτροπή προτείνει:

3.3

Η πρόταση κανονισμού (COM 2007/36), που προτείνει την κατάργηση της σημερινής διαδικασίας αμοιβαίας ενημέρωσης εξετάζει ορισμένες πτυχές στον μη εναρμονισμένο τομέα:

3.4

Η πρόταση απόφασης (COM 2007/53) θεσπίζει ένα γενικό συνεκτικό πλαίσιο για την μελλοντική τομεακή νομοθεσία με:

3.5

Η πρόταση κανονισμού (COM 2007/37) προβλέπει την ενίσχυση των κανόνων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς, ώστε να επισημαίνονται εύκολα τα μη συμμορφούμενα προϊόντα και να αποσύρονται από την αγορά. Κύριος στόχος της πρότασης είναι να διασφαλιστεί η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων στον εναρμονισμένο τομέα, με:

4.1

Η ΕΟΚΕ είναι απολύτως πεπεισμένη ότι η ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών αποτελεί ουσιαστικό συντελεστή της ανταγωνιστικότητας και της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς και ότι η ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός των συνθηκών εμπορίας ασφαλών και ποιοτικών προϊόντων αποτελούν βασικά στοιχεία για τους καταναλωτές, τις επιχειρήσεις και τους ευρωπαίους πολίτες.

4.2

Τα τελευταία πενήντα χρόνια, η ενιαία αγορά των εμπορευμάτων συνέβαλε στην ολοένα και μεγαλύτερη προσέγγιση των ευρωπαϊκών οικονομιών: σήμερα οι συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ των 27 αποτελούν τα δύο τρίτα του συνόλου των εμπορικών συναλλαγών.

4.3

Η εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 28 και 30 (13) της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η διαδικασία εναρμόνισης των τεχνικών κανόνων της παλαιάς και της νέας προσέγγισης και η ορθή εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης, αποτελούν βασικούς πυλώνες για την ανάπτυξη των ενδοκοινοτικών συναλλαγών.

4.4

Τα προβλήματα που καταγράφηκαν κατά την εφαρμογή και την επιβολή των κανόνων της Συνθήκης, η έλλειψη συνεπούς προσέγγισης του συστήματος εποπτείας της αγοράς στα κράτη μέλη, οι ανεπάρκειες των οργανισμών για την αξιολόγηση της συμμόρφωσης και για την έννομη προστασία της σήμανσης CE, οι ανακολουθίες και ο πολύπλοκος χαρακτήρας των ευρωπαϊκών ρυθμίσεων, που συχνά είναι σωρευτικές και επικαλύπτονται με ένα μωσαϊκό διαφορετικών διαδικασιών, καθώς και η ελλιπής γνώση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων εκ μέρους των επιχειρήσεων, των διοικήσεων και των πολιτών, καθιστούν αναγκαίο τον εκσυγχρονισμό και αναπόφευκτη την προσαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για τα εμπορεύματα.

4.5

Η ΕΟΚΕ επιδοκιμάζει σαφώς την πρωτοβουλία της Επιτροπής, την οποία άλλωστε είχε ήδη επισημάνει και ζητήσει επανειλημμένα στις σχετικές με την ενιαία αγορά γνωμοδοτήσεις της (14) και υποστηρίζει τις προτάσεις που υποβάλλονται, εφόσον εισακουστούν οι παρατηρήσεις που διατυπώνει στην παρούσα γνωμοδότηση.

4.6

Κατά την άποψη της ΕΟΚΕ, οι βασικές παράμετροι για την αξιολόγηση των προτεινόμενων πρωτοβουλιών, ώστε να μπορούν να ενταχθούν στο προϋπάρχον κοινοτικό πλαίσιο είναι τέσσερις:

4.7

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι οι προτάσεις της Επιτροπής συμβάλλουν στην επίτευξη σημαντικών θετικών βημάτων διότι προβλέπουν:

4.8

Η ΕΟΚΕ συμφωνεί πλήρως με την ανάγκη βελτίωσης της ποιότητας του συστήματος διαπίστευσης των κοινοποιημένων οργανισμών και την καθιέρωση αυστηρότερων κριτηρίων ορισμού, διαχείρισης και εποπτείας των οργανισμών αυτών, με ένα νομικό πλαίσιο που να εγγυάται συνοχή, συγκρισιμότητα και συντονισμό του αποκεντρωμένου συστήματος, ώστε να εξασφαλιστεί η αξιοπιστία και να ενισχυθεί η αμοιβαία εμπιστοσύνη.

4.9

Ιδιαίτερα στο πλαίσιο της συνεχώς αυξανόμενης παγκοσμιοποίησης, το σύστημα εποπτείας της αγοράς πρέπει να εγγυάται την ύπαρξη κοινού νομοθετικού πλαισίου για την αποτελεσματική και συνεπή εφαρμογή της νομοθεσίας σε όλη την κοινοτική επικράτεια.

4.10

Πρέπει να αποφευχθεί η διάθεση στην αγορά μη συμμορφούμενων προϊόντων και πιθανώς επικίνδυνων, όπως διαπιστώνεται στην ετήσια έκθεση του 2006 σχετικά με το RAPEX, δηλαδή το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για επικίνδυνα καταναλωτικά προϊόντα (15).

4.11

Όσον αφορά τη σήμανση CE — που εννοείται ως σήμανση συμμόρφωσης και όχι ως σήμανση ποιότητας — η ΕΟΚΕ θεωρεί βασική την ανάκτηση της εμπιστοσύνης στα σήματα συμμόρφωσης. Πρέπει να ανακτηθεί η ενδογενής αξία της σήμανσης CE και να ενισχυθεί η δυνατότητα για τη δίωξη των παραβιάσεων και την εξασφάλιση της έννομης προστασίας ενός στοιχείου που εκπροσωπεί το νομοθετικό σύστημα πάνω στο οποίο στηρίζονται όλες οι οδηγίες της «νέας προσέγγισης», που καλύπτουν 20 παραγωγικούς τομείς.

4.12

Όσον αφορά το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, η ΕΟΚΕ πιστεύει ότι η έλλειψη συνέπειας, οι επικαλύψεις των κανόνων και οι νομικές αβεβαιότητες αποτελούν ίσως το πιο φανερό ευάλωτο σημείο ολόκληρου του συστήματος, με σημαντικές ζημίες για τους καταναλωτές, τις επιχειρήσεις, τους πολίτες και την κοινωνία των πολιτών στο σύνολο της.

4.13

Η ρυθμιστική διαστρωμάτωση και η έλλειψη συνέπειας μεταξύ των πρωτοβουλιών που ανταποκρίνονται σε άλλους στόχους και πολιτικές της Ένωσης οδηγούν σε γραφειοκρατικές επιβαρύνσεις και χρονοβόρες διατυπώσεις που συνδέονται με την πραγματική ενεργοποίηση των διαφόρων διαδικασιών: τούτο έχει έντονα αρνητικές συνέπειες, ιδίως στους καταναλωτές, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και τους μεμονωμένους πολίτες.

4.14

Συνεπώς, η ΕΟΚΕ υποστηρίζει απολύτως την πρόταση για ένα κοινό πλαίσιο αναφοράς για την εμπορία των προϊόντων (16): στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνονται ορισμοί, διαδικασίες και κοινά στοιχεία για την μελλοντική αναδιάταξη και προσαρμογή των επιμέρους οδηγιών, ώστε να καταστεί δυνατή η εξάλειψη από το υφιστάμενο ρυθμιστικό πλαίσιο των μειονεκτημάτων και των άχρηστων γραφειοκρατικών διατυπώσεων.

4.15

Η ΕΟΚΕ θεωρεί σημαντικό να καταρτισθεί, ως βασικό στοιχείο της εσωτερικής αγοράς, ένας «πρακτικός τηλεματικός οδηγός για την εμπορία των προϊόντων στην ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά» (17), που θα συνοψίζει με φιλικό προς τον χρήστη τρόπο το σύνολο των ρυθμίσεων και των διαδικασιών, με βάση ένα οριζόντιο πλαίσιο για τους μεγάλους τομείς, με δικαιώματα και υποχρεώσεις, λεπτομέρειες πρόσβασης, χρονικές προθεσμίες και κόστος ενεργοποίησης.

5.1.1

Η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, που προβλέπεται στα άρθρα 28 και 30 της Συνθήκης, αποτελεί καθοριστικής σημασίας στοιχείο για την ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών και υπηρεσιών στην εσωτερική αγορά. Σε διάστημα 50 ετών, έναντι της σταδιακής διεύρυνσης της ΕΕ και της αυξανόμενης ανάπτυξης της παγκοσμιοποίησης των αγορών, η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος και η προστασία της αρχής αυτής, να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη νομική βεβαιότητα και ομοιομορφία στην εφαρμογή, να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητές της από τους οικονομικούς φορείς και τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις καθώς και από τις εθνικές αρχές.

5.1.2

Η πρόταση της Επιτροπής αποτελεί ένα θετικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή διότι:

5.1.3

Η ΕΟΚΕ ωστόσο εκτιμά ότι υπάρχουν διάφορα σημεία που θα πρέπει να διευκρινιστούν καλύτερα στην πρόταση κανονισμού:

5.1.4

Κατά την άποψη της ΕΟΚΕ ενδείκνυται να αναφέρονται ρητά στο κείμενο οι νομικές βάσεις της Συνθήκης, που ορίζουν την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, με τη διευκρίνιση ότι οι διασφαλίσεις των εθνικών απαιτήσεων αποτελούν μόνο την εξαίρεση.

5.1.5

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι έχει πρωταρχική σημασία να διασφαλιστούν υψηλά επίπεδα διαφάνειας, νομικής ασφάλειας και απλούστευσης κατά την εφαρμογή και επιβολή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης:

5.1.6

Κατά την ΕΟΚΕ, καλό θα ήταν να καθοριστεί ένα μέγιστο όριο για την προθεσμία που προβλέπεται για την προσφυγή, με σκοπό να επιλυθεί το θέμα σε πρωτοβάθμιο επίπεδο.

5.1.7

Τα κράτη μέλη πρέπει να διαθέτουν τεχνικές δομές ικανές, σε σύντομο χρονικό διάστημα, ακόμη και μέσω μιας επείγουσας διαδικασίας, να παρέχουν τις ενδεχόμενες αποδείξεις παρέκκλισης από την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, σύμφωνα με το άρθρο 30 της Συνθήκης, το οποίο «επιτρέπει στα κράτη μέλη να υιοθετήσουν μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος για τους ποσοτικούς περιορισμούς, όταν δικαιολογούνται από λόγους δημοσίας ηθικής, δημοσίας τάξεως, δημοσίας ασφαλείας, προστασίας της υγείας και της ζωής των ανθρώπων και των ζώων ή προφυλάξεως των φυτών, προστασίας των εθνικών θησαυρών που έχουν καλλιτεχνική, ιστορική ή αρχαιολογική αξία, ή προστασίας της βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας» (19).

5.1.8

Τα Σημεία Επαφής για τα Προϊόντα (ΣΕΠ) θα πρέπει να ενσωματωθούν στους μηχανισμούς SOLVIT, ώστε να πραγματοποιηθεί μία απόπειρα επίλυσης των διαφορών και να μπορέσουν οι επιχειρήσεις, που τα προϊόντα τους ενδεχομένως αποκλειστούν στα σύνορα να προσφύγουν σε αυτή τη μη δικαστική διαδικασία διοικητικής συνεργασίας των αρχών των κρατών μελών με απαντήσεις εντός 10 εβδομάδων (20).

5.1.9

Κατά την άποψη της ΕΟΚΕ είναι σημαντικό τα ΣΕΠ να διαδραματίσουν έναν προορατικό ρόλο με τη διάθεση πρακτικών οδηγών για τις διαδικασίες, και εθνικών ιστοσελίδων, που θα υπάρχουν σε δίκτυο και στην ιστοσελίδα της ΕΕ, ώστε να συλλέξουν τις αποφάσεις περιπτώσεων που έχουν επιλυθεί στο παρελθόν, τον κατάλογο των προϊόντων στα οποία εφαρμόζεται η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και μία τράπεζα δεδομένων ανοικτή στους πιθανούς χρήστες, συνδεδεμένη με το τηλεματικό δίκτυο ανταλλαγής στοιχείων μεταξύ ΣΕΠ, όπως η διαλειτουργικότητα του δικτύου IDABC (21).

5.1.10

Η διάθεση και η λειτουργία αυτών των μέσων δεν πρέπει να είναι επιλογή αλλά υποχρέωση και να περιλαμβάνεται στην πρόταση. Τα ΣΕΠ θα πρέπει να διοργανώνουν τακτικά, από κοινού με την Επιτροπή, σεμινάρια ενημέρωσης και κατάρτισης για τους οικονομικούς φορείς, για τους υπαλλήλους των διοικητικών και τελωνειακών αρχών και για τους καταναλωτές, ώστε να εξασφαλιστεί η κατανόηση και η διάδοση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που προβλέπονται από τη Συνθήκη.

5.1.11

Εξάλλου ενδείκνυται η διάθεση ενός Τηλεματικού Οδηγού που να επιτρέπει τον εντοπισμό, σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ, του συνόλου των υφιστάμενων και σε ισχύ κανόνων, σύμφωνα με ένα οργανωτικό σχήμα, στη βάση μιας οριζόντιας αντίληψης και των μεγάλων τομέων.

5.1.12

Η πρόβλεψη ενός θετικού καταλόγου προϊόντων, που θα καλύπτονται από τον κανονισμό, δεν ενδείκνυται όπως δεν ενδείκνυται ο αποκλεισμός της επείγουσας διαδικασίας, που προβλέπει η οδηγία για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων.

5.1.13

Η Επιτροπή πρέπει να διατηρήσει την άμεση εποπτεία των μηχανισμών κοινοποίησης προκειμένου να ελέγχει τη λειτουργία τους: πρέπει συνεπώς να προβλέπεται η υποχρέωση του κράτους μέλους να αποστέλλει, σε αντίγραφο, κάθε κοινοποίηση και να συντάσσει ετήσια έκθεση για τα μέτρα που έχουν υιοθετηθεί, σύμφωνα με τον κανονισμό που να επιτρέπει στην Επιτροπή να υποβάλλει στο Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην ΕΟΚΕ-ΠΕΑ, σχετική έκθεση.

5.2.1

Η ΕΟΚΕ συμφωνεί με τις αρχές της πρότασης, που προκύπτει από τις θετικές εμπειρίες της νέας προσέγγισης, σε συνδυασμό με την σφαιρική προσέγγιση (22) για την αξιολόγηση της συμμόρφωσης. Οι αρχές αυτές θα πρέπει να τύχουν γενικευμένης εφαρμογής στην παρούσα και μελλοντική κοινοτική νομοθεσία, καλύπτοντας όλες τις πτυχές των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά, κυρίως όσον αφορά την ασφάλεια, την υγεία και την προστασία του περιβάλλοντος. Η καθοριστικής σημασίας αρχή της εσωτερικής αγοράς, σχετικά με τη μη άσκηση διακρίσεων μεταξύ των οικονομικών φορέων, πρέπει να τηρείται από τη νομοθεσία και να εφαρμόζεται πλήρως από τα κράτη μέλη.

5.2.2

Η ΕΟΚΕ επισημαίνει ότι «Όλοι οι οικονομικοί φορείς που παρεμβαίνουν στην αλυσίδα προσφοράς και διανομής πρέπει να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίζουν ότι διαθέτουν στην αγορά μόνον ασφαλή προϊόντα που είναι σύμφωνα με την εφαρμοστέα νομοθεσία» (23), ανεξάρτητα από το εάν πρόκειται για κατασκευαστές, εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους ή εισαγωγείς (24).

5.2.3

Η ανιχνευσιμότητα των προϊόντων, για την αναγνώριση των ευθυνών των οικονομικών φορέων που διαθέτουν αγαθά στην ευρωπαϊκή αγορά, είναι βασική για την πραγματική ενεργοποίηση όλων των σχετικών κοινοτικών προδιαγραφών και όχι μόνο για τις υποχρεώσεις συμμόρφωσης που «πρέπει να περιορίζονται σε ορισμένα μέτρα ελέγχου», όπως προτείνει η Επιτροπή (25).

5.2.4

Όσον αφορά το αντικείμενο και το πεδίο εφαρμογής της απόφασης, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι εξαιρέσεις που υπάρχουν σε αυτή πρέπει να αποφευχθούν και ότι το κοινό πλαίσιο εμπορίας των προϊόντων πρέπει να εφαρμοστεί —σε συμφωνία με όσα προτείνονται στο σημείο 5.3.3 για τον κανονισμό σχετικά με το Ευρωπαϊκό Σύστημα και τους μηχανισμούς εποπτείας της αγοράς— στο σύνολο της σχετικής κοινοτικής νομοθεσίας, χωρίς εξαιρέσεις ούτε στα θέματα υγείας ούτε στα θέματα προστασίας του περιβάλλοντος. Το νέο πλαίσιο πρέπει να εφαρμοστεί στο σύνολο των υφιστάμενων σχετικών ρυθμίσεων, χωρίς αναμονή της πιθανής γενικής αναθεώρησης κάθε επιμέρους οδηγίας ή κανονισμού.

5.2.5

Το κοινό πλαίσιο ορισμών που προβλέπεται στο πρώτο κεφάλαιο της πρότασης είναι ζωτικής σημασίας για τους φορείς της αγοράς, δεδομένου ότι σε πολλές περιπτώσεις ορισμένες οδηγίες καλύπτουν τα ίδια προϊόντα χρησιμοποιώντας διαφορετικούς ορισμούς.

5.2.6

Η ΕΟΚΕ θεωρεί απαραίτητη την ύπαρξη:

5.2.7

Οι υποχρεώσεις για τους οικονομικούς φορείς πρέπει να είναι αιτιολογημένες, λογικές και χωρίς πολυδάπανες διοικητικές και γραφειοκρατικές επιβαρύνσεις, τόσον όταν πρόκειται για δειγματοληπτικό έλεγχο των προϊόντων που έχουν διατεθεί στην αγορά και το αρχείο με τις καταγγελίες (άρθρο7 § 4 δεύτερο εδάφιο), όσο και όταν πρόκειται για την υποχρέωση κοινοποίησης, που θα πρέπει να περιοριστεί στα επικίνδυνα προϊόντα όπως ορίζονται στην οδηγία για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων.

5.2.7.1

Το ευρωπαϊκό σύστημα διαπίστευσης πρέπει να χαρακτηρίζεται από αναλογικότητα των μέσων που χρησιμοποιούν οι οργανισμοί πιστοποίησης της συμμόρφωσης, οι οποίοι πρέπει να εφαρμόζουν μεθόδους προσαρμοσμένες στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και στα προϊόντα που δεν είναι προϊόντα σειράς ή που ανήκουν σε περιορισμένες σειρές.

5.2.8

Όσον αφορά τις Αρχές Κοινοποίησης, η ΕΟΚΕ επαναλαμβάνει ότι αυτές πρέπει να εγγυώνται συνέπεια, αμεροληψία και αποτελεσματικότητα σε ολόκληρο τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, ώστε να εξασφαλιστούν ίσοι όροι ανταγωνισμού σε όλους τους κατασκευαστές: πρέπει — σύμφωνα με την υποχρέωση διαπίστευσης, που προβλέπεται στο σημείο 3 και επόμενα του κανονισμού — η αξιολόγηση για τη διαπίστευση να διενεργείται από την Εθνική Αρχή Διαπίστευσης και να γίνεται αποδεκτή από την αρχή κοινοποίησης, με αποφυγή άσκοπων και δαπανηρών επικαλύψεων.

5.2.9

Οι διαδικασίες αξιολόγησης της συμμόρφωσης θα πρέπει να ευνοούν τη χρήση της Ενότητας Α του εσωτερικού ελέγχου, ως προτιμητέα φυσική μέθοδο αξιολόγησης της συμμόρφωσης, που ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι, σε κάθε περίπτωση, την πλήρη ευθύνη για το προϊόν φέρει ο παραγωγός του ή ο εισαγωγέας, στον ΕΟΧ (Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο). Πρέπει, άλλωστε, να εξασφαλιστούν διάφορες δυνατότητες επιλογής μεταξύ των απλοποιημένων ενοτήτων, ιδιαίτερα για τις ΜΜΕ και τις παραγωγές περιορισμένης σειράς.

5.2.10

Κεντρικό σημείο της ρύθμισης αποτελεί η σήμανση CE, που αποσκοπεί στο να πιστοποιεί τη συμμόρφωση του προϊόντος προς τις εφαρμοστέες απαιτήσεις, την οποία τα κράτη μέλη καλούνται να διαφυλάξουν πιο αποτελεσματικά, αντιδρώντας σε κάθε ακατάλληλη χρήση με την επιβολή κατάλληλων και ανάλογων κυρώσεων, ακόμη και ποινικών. Όπως αναφέρεται προηγουμένως, ο νέος κανονισμός διευκρινίζει ότι η συμμόρφωση του προϊόντος, που πιστοποιείται με την σήμανση CE, δεν απαλλάσσει τον κατασκευαστή από την υποχρέωση να επανορθώσει τη ζημία που έχει ενδεχομένως προκληθεί από ένα προϊόν που έχει αποδειχτεί ελαττωματικό.

5.2.11

Η ΕΟΚΕ συμφωνεί πλήρως με το γεγονός ότι η έλλειψη αξιοπιστίας της σήμανσης CE σημαίνει «την έλλειψη αξιοπιστίας ολόκληρου του συστήματος, με την εμπλοκή της αρχής της εποπτείας της αγοράς, των παραγωγών, των εργαστηρίων και των φορέων πιστοποίησης και, τέλος, την ίδια την καταλληλότητα της νομοθεσίας που επιβάλλει η νέα προσέγγιση» (26).

5.2.12

Ο καλύτερος τρόπος ενίσχυσης του καθεστώτος και της σημασίας της σήμανσης CE, όπως ορίζεται στην οδηγία του Συμβουλίου 93/465 (27), θα πρέπει να αναζητηθεί μέσω μιας ριζικής μεταρρύθμισης της ίδιας της σήμανσης:

5.2.13

Όσον αφορά τους μηχανισμούς εποπτείας της αγοράς, ο αναγνώστης παραπέμπεται για τα κοινά σημεία, στο σημείο 5.3.13 και επόμενα, ενώ η ΕΟΚΕ υπογραμμίζει τη σημασία της συμμετοχής της Επιτροπής, όχι μόνο για τις περιπτώσεις της συμμόρφωσης των προϊόντων που ενέχουν ωστόσο κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία, αλλά και για τις περιπτώσεις τυπικής μη συμμόρφωσης όπως προτείνεται στο άρθρο 38 της απόφασης.

5.2.14

Η ΕΟΚΕ επισημαίνει εκ νέου τον θεμελιώδη ρόλο που διαδραματίζει η διαδικασία τεχνικής τυποποίησης, δεδομένου ότι η νέα προσέγγιση βασίζεται ακριβώς στη στενή σχέση των ελάχιστων νομικών απαιτήσεων με τεχνικά ευρωπαϊκά πρότυπα, τα οποία πρέπει να υποστηριχθούν και να αξιοποιηθούν. Πρέπει συνεπώς, όταν υπάρχει επίσημη ένσταση κατά εναρμονισμένων προτύπων (29), η ενδιαφερόμενη αρχή τυποποίησης να ενημερώνεται άμεσα, ώστε να ληφθεί υπόψη η άποψή της κατά τη διαδικασία επεξεργασίας των κανόνων.

5.3.1

Η ΕΟΚΕ συμφωνεί με τις προτάσεις που αποσκοπούν στην εδραίωση ενός ευρωπαϊκού συστήματος διαπίστευσης, στη βάση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αναγνώρισης, στον βαθμό που θεσπίζονται δεσμευτικοί κανόνες τόσο για τους οικονομικούς φορείς όσο και για τις δημόσιες αρχές, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι όλα τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά τηρούν υψηλά επίπεδα προστασίας της ασφάλειας και της υγείας και εξασφαλίζουν το ίδιο επίπεδο λειτουργικότητας και κανόνων σε όλους τους ευρωπαίους καταναλωτές και οικονομικούς φορείς, σε ένα πλαίσιο γραφειοκρατικής απλοποίησης και ευελιξίας.

5.3.2

Το ευρωπαϊκό σύστημα διαπίστευσης πρέπει να διασφαλίζει τη γενική αποδοχή των αποτελεσμάτων των αξιολογήσεων συμμόρφωσης και να αποφεύγει ανώφελες επικαλύψεις αξιολόγησης: για να εξασφαλιστεί η διεθνής αποδοχή του Συστήματος, η αρμοδιότητα της αξιολόγησης για τη διαπίστευση πρέπει να βασίζεται σε διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα και οι ορισμοί «αξιολόγηση της συμμόρφωσης», «αρχές αξιολόγησης της συμμόρφωσης», «ορισμός της αρχής», και «κοινοποίηση» πρέπει να περιλαμβάνονται ρητά στον κανονισμό.

5.3.3

Οι διατάξεις του κανονισμού πρέπει να εφαρμόζονται σε όλους τους οργανισμούς διαπίστευσης και στις υπηρεσίες που παρέχουν, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, ανεξαρτήτως από το είδος της δραστηριότητας της αξιολόγησης της συμμόρφωσης που παρέχεται στους πελάτες τους, και οφείλουν να εξασφαλίζουν:

5.3.4

Θα πρέπει να τροποποιηθεί ο ορισμός της διαπίστευσης, και να συμπεριληφθούν σε αυτόν οι δραστηριότητες βαθμονόμησης, δοκιμής, πιστοποίησης, επιθεώρησης και άλλες δραστηριότητες αξιολόγησης της συμμόρφωσης.

5.3.5

Εξάλλου, για την ύπαρξη ενιαίας ρύθμισης του θέματος, στην οποία να περιλαμβάνονται όλες οι διαδικασίες αξιολόγησης της συμμόρφωσης, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών εξασφάλισης της ποιότητας, της διαβάθμισης και των δοκιμών ISO 43, δεν θα πρέπει να προβλέπονται εξαιρέσεις και όλοι οι οργανισμοί διαπίστευσης και όλες οι υπηρεσίες που παρέχουν στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο θα πρέπει να ενταχθούν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού, πέρα από τον τύπο της αξιολόγησης της συμμόρφωσης που παρέχουν στους πελάτες τους.

5.3.6

Οι εθνικοί οργανισμοί διαπίστευσης θα πρέπει να λειτουργούν σε μη κερδοσκοπική βάση, όπως προτείνεται στο άρθρο 4.6. Ωστόσο η υφιστάμενη διατύπωση ενδέχεται να εμποδίσει τον σχηματισμό ενός κεφαλαίου βάσης, που να διασφαλίζει γερές οικονομικές βάσεις, για την αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών ποιότητας. Κατά την άποψη της ΕΟΚΕ, οι εθνικοί οργανισμοί διαπίστευσης θα πρέπει να λειτουργούν σε μη κερδοσκοπική βάση υπό την έννοια ότι δεν πρέπει να διανέμουν οφέλη σύμφωνα με τα όσα ορίζονται διεθνώς από τον ISO/IEC 17011 (30).

5.3.7

Το Ευρωπαϊκό Σύστημα Διαπίστευσης — ΕΣΔ θα πρέπει να θεωρείται το υψηλότερο επίπεδο έγκρισης του συστήματος και κατά συνέπεια δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο ανταγωνισμού εφόσον πρόκειται για δημόσια υπηρεσία γενικού ενδιαφέροντος: η ΕΟΚΕ επικροτεί τον κανόνα σύμφωνα με τον οποίο τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν έναν εθνικό οργανισμό διαπίστευσης η αρμοδιότητα, η αντικειμενικότητα και η αμεροληψία του οποίου να αποτελούν αντικείμενο αξιολόγησης από ομοτίμους, με εξαιρέσεις υπό ορισμένες συνθήκες (31) για τα κράτη μέλη με μικρή έκταση σε περίπτωση που επιθυμούν να προσφύγουν στον εθνικό οργανισμό διαπίστευσης γειτονικού κράτους μέλους.

5.3.8

Η ΕΟΚΕ θεωρεί απαραίτητη την θέσπιση σαφούς νομικής βάσης για την Ευρωπαϊκή Συνεργασία για τη Διαπίστευση (ΕΔ) ο ρόλος της οποίας πρέπει να ενισχυθεί και να οριστεί καλύτερα: όλοι οι εθνικοί οργανισμοί διαπίστευσης πρέπει να συμμετέχουν στην ΕΔ, με στόχο την εξασφάλιση ισοδυναμίας, διαφάνειας, αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας και το δίκτυο ΕΔ πρέπει να υποστηρίζεται από τα κράτη μέλη.

5.3.9

Για να ενισχυθεί περαιτέρω η ΕΔ, η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι οι οργανισμοί διαπίστευσης πρέπει να υπογράψουν πολυμερείς συμφωνίες που να εφαρμόζονται από την ΕΔ. Εξάλλου οι μηχανισμοί χρηματοδότησης που προβλέπει ο κανονισμός δεν πρέπει να αφορούν μόνο την ΕΔ αλλά να επεκταθούν σε εκστρατείες υποστήριξης της εποπτείας της αγοράς και στην κοινή κατάρτιση των διαφόρων εθνικών διοικήσεων που συνδράμουν σε αυτή.

5.3.10

Η αξιολόγηση από ομοτίμους που προβλέπεται στο άρθρο 9.1, για να διευκολυνθεί και να βελτιωθεί η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, με την αύξηση του επιπέδου εμπιστοσύνης, πρέπει να οργανωθεί στο εσωτερικό του Ευρωπαϊκού Συστήματος Διαπίστευσης και να εφαρμοστεί σύμφωνα με εναρμονισμένους κανόνες που θα έχουν οριστεί στο πλαίσιο της ΕΔ. Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης από ομοτίμους πρέπει να δημοσιεύονται και να ανακοινώνονται σε όλα τα κράτη μέλη και στην Επιτροπή.

5.3.11

Σύμφωνα με την ΕΟΚΕ, δεδομένου ότι οι οργανισμοί διαπίστευσης πρέπει να αποδειχθούν αντάξιοι της εμπιστοσύνης που απολαμβάνουν, οφείλουν να αποδείξουν ότι συμμετέχουν με επιτυχία στη διαδικασία αξιολόγησης από ομότιμους.

5.3.12

Η ΕΟΚΕ θεωρεί εξάλλου ότι είναι σημαντική η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών: πρέπει να εκπροσωπούνται στους οργανισμούς διαπίστευσης και τούτο πρέπει να προβλέπεται στον νέο κανονισμό.

5.3.13

Η ΕΟΚΕ υπογραμμίζει τη σημασία ισοδύναμων, πιο συνεκτικών και αποδοτικών μηχανισμών εποπτείας της αγοράς, εκ μέρους των κρατών μελών, με την εναρμόνιση της κοινοτικής νομοθεσίας, στην οποία να συμπεριλαμβάνεται η ενίσχυση της διασυνοριακής συνεργασίας: απαιτείται ευθυγράμμιση των διατάξεων για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων —οδηγία 2001/95/ΕΚ— και των σχετικών οδηγιών, προκειμένου να εξασφαλιστεί η πλήρης εφαρμογή της αρχής «βελτίωση της νομοθεσίας» στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Η δραστηριότητα της εποπτείας της αγοράς πρέπει να αφορά και τα προϊόντα που καλύπτει η οδηγία για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων (ΟΓΑΠ) εφόσον πολλά προϊόντα πωλούνται είτε για επαγγελματική χρήση, είτε στον καταναλωτή: η ΕΟΚΕ θεωρεί συνεπώς αδικαιολόγητο τον αποκλεισμό της ΟΓΑΠ από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 13.2, που ενδέχεται να επιφέρει μεγαλύτερη σύγχυση και δυσκολία στους οικονομικούς φορείς αντί για μεγαλύτερη συνοχή των δραστηριοτήτων εποπτείας της εσωτερικής αγοράς.

5.3.14

Η ΕΟΚΕ θεωρεί εξάλλου πλήρως αιτιολογημένο το υφιστάμενο σύστημα ταχείας ανταλλαγής πληροφοριών RAPEX (32), που μπορεί να συνδράμει αποτελεσματικά την εποπτεία της αγοράς: πρέπει ωστόσο τα κράτη μέλη και οι τελωνειακές και διοικητικές αρχές να το χρησιμοποιούν κατά τρόπο ομοιογενή και συντονισμένο.

5.3.15

Είναι απαραίτητη η συνεργασία των τελωνειακών αρχών, μέσω ευρωπαϊκού δικτύου, με τις αρχές εποπτείας της αγοράς, προκειμένου να διασφαλιστούν αποτελεσματικοί έλεγχοι των προϊόντων, πριν διατεθούν στην ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά, με την παροχή στις τελωνειακές αρχές ειδικευμένου προσωπικού, οικονομικών μέσων και κατάλληλων αρμοδιοτήτων ώστε να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στα καθήκοντα που τους έχουν ανατεθεί.

5.3.16

Οι μηχανισμοί εποπτείας της αγοράς και τελωνειακού ελέγχου πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με μέσα ταχείας δράσεως, όταν πρόκειται για εποχιακά προϊόντα ή για προϊόντα που πωλούνται με έκπτωση στην αγορά για σύντομο χρονικό διάστημα, συχνά με εικονικά σήματα. Οι αρχές οφείλουν να έχουν την εξουσία και τα μέσα για άμεση παρέμβαση και ο κοινοτικός εισαγωγέας πρέπει να είναι πλήρως υπεύθυνος να διασφαλίζει ότι τα προϊόντα αυτά πληρούν τις βασικές απαιτήσεις της ΕΕ, ιδίως όσον αφορά την ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος.

5.3.17

Τέλος, η ΕΟΚΕ εκτιμά ότι ο κανονισμός πρέπει να προβλέπει σαφώς ότι τα μέτρα που λαμβάνονται σε περίπτωση αποδεδειγμένης έλλειψης συμμόρφωσης πρέπει να τηρούν την αρχή της αναλογικότητας, πέραν της προσφυγής στις κατευθυντήριες γραμμές που προβλέπονται στο άρθρο 19.1: κατά την ΕΟΚΕ το άρθρο 17 πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

1)

ΕΕ C 93 της 27.4.2007, Αναθεώρηση της Ενιαίας Αγοράς, εισηγητής: ο κ. Cassidy.

2)

Γνωμοδότηση για την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Συμβούλιο, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών — Εφαρμογή του κοινοτικού Προγράμματος της Λισσαβώνας: μια στρατηγική για την απλούστευση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος (COM(2005) 535 τελικό) με εισηγητή τον κ. Cassidy, ΕΕ C 309 της 16.12.2006.

3)

Διερευνητική γνωμοδότηση που καταρτίστηκε μετά από αίτημα της βρετανικής προεδρίας με θέμα την βελτίωση της νομοθεσίας και εισηγητή τον κ. Retureau, που υιοθετήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2005, ΕΕ C 24 της 31.1.2006.

4)

Γνωμοδότηση πρωτοβουλίας με θέμα «Τρόποι βελτίωσης της εφαρμογής και επιβολής της κοινοτικής νομοθεσίας» και εισηγητή τον κ. van Iersel, που υιοθετήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2005, ΕΕ C 24 της 31.1.2006.

5)

Γνωμοδότηση για την ανακοίνωση της Επιτροπής: ενημέρωση και απλούστευση του κοινοτικού κεκτημένου (COM(2003) 71 τελ.), με εισηγητή τον κ. Retureau, που υιοθετήθηκε στις 31 Μαρτίου 2004, ΕΕ C 112 της 30.4.2004.

6)

Γνωμοδότηση πρωτοβουλίας για την απλούστευση με εισηγητή τον κ. Simpson, που υιοθετήθηκε στις 26 Μαρτίου 2003, ΕΕ C 133 της 6.6.2003.

7)

Διερευνητική γνωμοδότηση για την ανακοίνωση της Επιτροπής — απλούστευση και βελτίωση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος (COM(2001) 726 τελ.), με εισηγητή τον κ Walker, που υιοθετήθηκε στις 21 Μαρτίου 2002, ΕΕ C 125 της 27.5.2002.

8)

Γνωμοδότηση πρωτοβουλίας για την απλούστευση με εισηγητή τον κ. Walker, που υιοθετήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2001, ΕΕ C 48 της 21.2.2002.

9)

Γνωμοδότηση πρωτοβουλίας για την απλούστευση της νομοθεσίας εντός της ενιαίας αγοράς με εισηγητή τον κ. Vever, που υιοθετήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2000, ΕΕ C 14 της 16.1.2001.

10)

Γνωμοδότηση πρωτοβουλίας για τις προτεραιότητες της ενιαίας αγοράς 2005-2010, με εισηγητή τον κ. Cassidy, που υιοθετήθηκε στις 7 Απριλίου 2005, ΕΕ C 255 της 14.10.2005.

11)

Γνωμοδότηση για την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Συμβούλιο, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών για τη στρατηγική στην εσωτερική αγορά — προτεραιότητες 2003-2006, και εισηγητή τον κ. Cassidy, που υιοθετήθηκε στις 16 Ιουλίου 2003, ΕΕ C 234 της 30.9.2003.

12)

Ενημερωτική έκθεση για την απλούστευση.

13)

Ενημερωτική έκθεση με θέμα «Η σημερινή κατάσταση σε ό, τι αφορά την από κοινού ρύθμιση και την αυτορρύθμιση στην ενιαία αγορά» με εισηγητή τον κ. Vever, που υιοθετήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2005 (CESE 1182/2004 τελ).