Αγωγή της 26ης Ιουνίου 2007 — Las Palmeras κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-217/07)

(2007/C 211/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Las Palmeras S. Coop. And. (Σεβίλλη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: L. Ortiz Blanco, δικηγόρος)

Εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η ενάγουσα της παρούσας δίκης, ισπανική εταιρία εκκοκκισμού ακατέργαστου βαμβακιού, ζητεί αποζημίωση για τις ζημίες που ισχυρίζεται ότι υπέστη ως αποτέλεσμα της εφαρμογής, κατά την περίοδο 2006/2007, του κεφαλαίου 10α του τίτλου IV του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003 (1), το οποίο εισήχθη με το άρθρο 1, αριθμός 20, του κανονισμού (ΕΚ) 864/2004 (2). Με το κεφάλαιο 10α του τίτλου IV του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003 καθιερώνονται κοινοί κανόνες για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και καθιερώνονται ορισμένα καθεστώτα στήριξης για τους γεωργούς.

Υπενθυμίζεται συναφώς ότι οι επίδικες διατάξεις ακυρώθηκαν με την απόφαση του Δικαστηρίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2006, που εκδόθηκε στην υπόθεση C-310/04, Ισπανία κατά Επιτροπής, λόγω παραβιάσεως της αρχής της αναλογικότητας. Ωστόσο, η απόφαση αυτή ανέστειλε τα αποτελέσματα της ακυρώσεως μέχρι την έκδοση νέου κανονισμού και, έτσι, οι ως άνω διατάξεις εξακολούθησαν να εφαρμόζονται κατά την περίοδο 2006/2007.

Στηριζόμενη σε δύο εκθέσεις που ανατέθηκαν σε γραφείο οικονομικών μελετών, η αγωγή εξετάζει τις ζημίες που υπέστη ο κλάδος, καθόσον, εξαιτίας της εφαρμογής των ακυρωθεισών διατάξεων, κατά την περίοδο αναφοράς σημειώθηκε μεγάλη πτώση στον όγκο της παραγωγής ακατέργαστου βαμβακιού και, κατά συνέπεια, και στον όγκο του βαμβακιού που εκκοκκίστηκε από τη βιομηχανία. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το καθεστώς ενίσχυσης στο οποίο αναφέρονται οι επίδικες διατάξεις, ένα σημαντικό μέρος της ενίσχυσης (περίπου 65 %) αποσυνδέεται τελείως από την καλλιέργεια του βαμβακιού, με αποτέλεσμα ο γεωργός να εξακολουθεί να τη λαμβάνει, ακόμη και αν καλλιεργεί στις εκτάσεις του άλλα προϊόντα. Κατ' αυτόν τον τρόπο, η αναμενόμενη απόδοση από την καλλιέργεια του βαμβακιού σε έκταση ενός εκταρίου είναι κατώτερη από την αναμενόμενη απόδοση από άλλες καλλιέργειες στην ίδια έκταση. Η κατάσταση αυτή είχε ως αποτέλεσμα και τη μείωση των εσόδων από την εκμετάλλευση της εκκοκκιστικής βιομηχανίας.

Η ενάγουσα υποστηρίζει ότι στην επίδικη υπόθεση συντρέχουν οι απαιτούμενες από τη νομολογία προϋποθέσεις για να θεωρηθεί ότι στοιχειοθετείται εξωσυμβατική ευθύνη της Κοινότητας.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) 2019/93, (ΕΚ) 1452/2001, (ΕΚ) 1453/2001, (ΕΚ) 1454/2001, (ΕΚ) 1868/94, (ΕΚ) 1251/1999, (ΕΚ) 1254/1999, (ΕΚ) 1673/2000, (ΕΟΚ) 2358/71 και (ΕΚ) 2529/2001 (ΕΕ L 270, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 864/2004 του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003 για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, και για την προσαρμογή του λόγω της προσχώρησης της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Εσθονίας, της Κύπρου, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Ουγγαρίας, της Μάλτας, της Πολωνίας, της Σλοβενίας και της Σλοβακίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ L 161, σ. 48).