This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62017CA0635
Case C-635/17: Judgment of the Court (Second Chamber) of 13 March 2019 (request for a preliminary ruling from the Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem — Netherlands) — E. v Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (Reference for a preliminary ruling — Area of freedom, security and justice — Immigration policy — Right to family reunification — Directive 2003/86/EC — Exclusions from the scope of the directive — Article 3(2)(c) — Exclusion of persons benefiting from subsidiary protection — Extension of the right to family reunification to those persons under national law — Jurisdiction of the Court — Article 11(2) — Lack of official documentary evidence of the family relationship — Explanations regarded as insufficiently plausible — Obligations on the authorities of the Member States to take additional steps — Limits)
Υπόθεση C-635/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 13ης Μαρτίου 2019 [αίτηση του Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — E. κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (Προδικαστική παραπομπή — Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Μεταναστευτική πολιτική — Δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης — Οδηγία 2003/86/ΕΚ — Εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας — Άρθρο 3, παράγραφος 2, στοιχείο γ' — Αποκλεισμός δικαιούχων επικουρικής προστασίας — Επέκταση του δικαιώματος οικογενειακής επανένωσης στα εν λόγω πρόσωπα βάσει του εθνικού δικαίου — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου — Άρθρο 11, παράγραφος 2 — Έλλειψη επίσημων δικαιολογητικών που να βεβαιώνουν τους οικογενειακούς δεσμούς — Εξηγήσεις θεωρούμενες μη πειστικές — Υποχρεώσεις των αρχών των κρατών μελών να προβαίνουν σε συμπληρωματικές ενέργειες — Όρια)
Υπόθεση C-635/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 13ης Μαρτίου 2019 [αίτηση του Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — E. κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (Προδικαστική παραπομπή — Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Μεταναστευτική πολιτική — Δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης — Οδηγία 2003/86/ΕΚ — Εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας — Άρθρο 3, παράγραφος 2, στοιχείο γ' — Αποκλεισμός δικαιούχων επικουρικής προστασίας — Επέκταση του δικαιώματος οικογενειακής επανένωσης στα εν λόγω πρόσωπα βάσει του εθνικού δικαίου — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου — Άρθρο 11, παράγραφος 2 — Έλλειψη επίσημων δικαιολογητικών που να βεβαιώνουν τους οικογενειακούς δεσμούς — Εξηγήσεις θεωρούμενες μη πειστικές — Υποχρεώσεις των αρχών των κρατών μελών να προβαίνουν σε συμπληρωματικές ενέργειες — Όρια)
ΕΕ C 155 της 6.5.2019, p. 8–9
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
6.5.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 155/8 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 13ης Μαρτίου 2019 [αίτηση του Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — E. κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
(Υπόθεση C-635/17) (1)
(Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Μεταναστευτική πολιτική - Δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης - Οδηγία 2003/86/ΕΚ - Εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας - Άρθρο 3, παράγραφος 2, στοιχείο γ' - Αποκλεισμός δικαιούχων επικουρικής προστασίας - Επέκταση του δικαιώματος οικογενειακής επανένωσης στα εν λόγω πρόσωπα βάσει του εθνικού δικαίου - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου - Άρθρο 11, παράγραφος 2 - Έλλειψη επίσημων δικαιολογητικών που να βεβαιώνουν τους οικογενειακούς δεσμούς - Εξηγήσεις θεωρούμενες μη πειστικές - Υποχρεώσεις των αρχών των κρατών μελών να προβαίνουν σε συμπληρωματικές ενέργειες - Όρια)
(2019/C 155/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
E.
κατά
Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
Διατακτικό
1) |
Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αρμόδιο, δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, να ερμηνεύσει το άρθρο 11, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης, σε περίπτωση όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, στην οποία το εθνικό δικαστήριο καλείται να αποφανθεί επί αιτήσεως οικογενειακής επανένωσης ατόμου στο οποίο έχει αναγνωριστεί το καθεστώς επικουρικής προστασίας, εφόσον η διάταξη αυτή έχει καταστεί εφαρμοστέα σε μια τέτοια περίπτωση κατά τρόπο άμεσο και ανεπιφύλακτο, βάσει του εθνικού δικαίου. |
2) |
Το άρθρο 11, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/86 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές στην υπόθεση της κύριας δίκης, στην οποία συντηρούσα με καθεστώς επικουρικής προστασίας υπέβαλε αίτηση οικογενειακής επανένωσης υπέρ ανηλίκου του οποίου είναι θεία και, όπως ισχυρίζεται, και κηδεμόνας, και ο οποίος διαμένει ως πρόσφυγας και χωρίς οικογενειακό δεσμό σε τρίτη χώρα, απαγορεύει την απόρριψη της αίτησης αυτής για τον λόγο και μόνον ότι η συντηρούσα δεν προσκόμισε τα επίσημα δικαιολογητικά που θα βεβαίωναν τον θάνατο των βιολογικών γονέων του ανηλίκου και, ως εκ τούτου, τον πραγματικό χαρακτήρα των οικογενειακών δεσμών της με αυτόν, και ότι η εξήγηση που έδωσε η συντηρούσα προκειμένου να δικαιολογήσει την αδυναμία της να προσκομίσει τέτοια δικαιολογητικά κρίθηκε μη πειστική από τις αρμόδιες αρχές αποκλειστικά και μόνο βάσει των διαθέσιμων γενικών πληροφοριών για την κατάσταση στη χώρα καταγωγής, χωρίς να ληφθεί υπόψη η συγκεκριμένη κατάσταση της συντηρούσας και του ανηλίκου, καθώς και οι ιδιαίτερες δυσκολίες που αντιμετώπισαν, κατά τα λεγόμενά τους, πριν και μετά τη φυγή τους από τη χώρα καταγωγής τους. |