18.6.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 179/10

1)

Πρέπει να ερμηνευθεί το σύστημα σχετικά με την έκπτωση του φόρου προστιθέμενης αξίας της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2001/115/ΕΚ (2) του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2001 (στο εξής: έκτη οδηγία), ή της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (3) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, που ίσχυε το 2007, υπό την έννοια ότι η φορολογική αρχή –λαμβάνοντας ως βάση την αντικειμενική ευθύνη– μπορεί να περιορίσει ή να στερήσει από τον υποκείμενο στον φόρο το δικαίωμα εκπτώσεως το οποίο αυτός επιχειρεί να ασκήσει στην περίπτωση κατά την οποία ο εκδότης του τιμολογίου δεν μπορεί να αποδείξει τη νομιμότητα της χρησιμοποιήσεως υπεργολάβων σε επόμενο στάδιο της αλυσίδας υπεργολαβίας;

2)

Στην περίπτωση κατά την οποία η φορολογική αρχή δεν αμφισβητεί ότι πραγματοποιήθηκε η οικονομική συναλλαγή την οποία αποτυπώνει το τιμολόγιο καθώς και στην περίπτωση που το τιμολόγιο πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις που απαιτεί ο νόμος, μπορεί η αρχή αυτή νομίμως να αρνηθεί την επιστροφή του ΦΠΑ εκ του λόγου ότι δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί η ταυτότητα των υπεργολάβων που χρησιμοποίησε ο εκδότης του τιμολογίου ή ότι δεν είναι νομότυπα τα τιμολόγια που εξέδωσαν οι υπεργολάβοι;

3)

Είναι υποχρεωμένη η φορολογική αρχή η οποία αρνείται το δικαίωμα της εκπτώσεως, υπό τις περιστάσεις που εκτίθενται στο δεύτερο ερώτημα, να αποδείξει στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας ότι ο υποκείμενος στον φόρο που ασκεί το δικαίωμα της εκπτώσεως γνώριζε ότι οι επιχειρήσεις που έπονταν αυτού στην αλυσίδα των υπεργολάβων ενεργούσαν κατά τρόπο παράνομο, ενδεχομένως με τον σκοπό να φοροδιαφύγουν, ή ακόμη ότι ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο ενεργούσε εν συμπαιγνία προς αυτές;