Προσφυγή που ασκήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2009 — Dredging International και Ondernemingen Jan de Nul κατά EMSA

(Υπόθεση T-8/09)

(2009/C 82/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Dredging International NV ((Zwijndrecht, Βέλγιο) και Ondernemingen Jan de Nul NV (Hofstade-Aalst, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: R. Martens, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (EMSA)

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν, στην υπό κρίση υπόθεση, την ακύρωση της αποφάσεως του καθού με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά που υπέβαλαν στο πλαίσιο του διαγωνισμού EMSA/NEG/3/2008 (Μέρος 2: Βόρεια θάλασσα) για την προμήθεια υπηρεσιών σχετικά με την επέμβαση σκαφών υποστήριξης για την καταπολέμηση της ρύπανσης από τους υδρογονάνθρακες (1) και ανατέθηκε η σύμβαση στον επιτυχόντα υποψήφιο. Οι προσφεύγουσες ζητούν επίσης αποζημίωση για τις ζημίες που φέρεται να προκλήθηκαν από τη διαδικασία υποβολής προσφορών.

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους προς στήριξη των αιτημάτων τους.

Προβάλλουν, πρώτον, ότι ο καθού, αρνούμενος να παράσχει τις ζητηθείσες πληροφορίες σχετικά με τους λόγους απόρριψης της προσφοράς τους και τα χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα της επιλεγείσας προσφοράς, παρέβη το άρθρο 135, παράγραφος 2, του κανονισμού (2), το άρθρο 253 ΕΚ, καθώς και ουσιώδη τύπο της αιτιολογίας και του σεβασμού των δικαιωμάτων άμυνας. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι, μέχρι την ανταλλαγή των σχετικών πληροφοριών με τις προσφεύγουσες, ο καθού δεν ανέστειλε την υπογραφή της σύμβασης με τον επιλεγέντα ανάδοχο του έργου και, κατά συνέπεια, παρέβη το άρθρο 105, παράγραφος 2, της δημοσιονομικού κανονισμού (3) και το άρθρο 158, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 2342/2002 (4) της Επιτροπής.

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, δεύτερον, ότι ο καθού υπέπεσε σε πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως κατά την αξιολόγηση της προσφοράς που υπέβαλε ο επιλεγείς ανάδοχος του έργου και, κατά συνέπεια, παραβίασε τις αρχές της ίσης μεταχείρισης και της μη εισαγωγής διακρίσεων του άρθρου 89 του δημοσιονομικού κανονισμού.

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν, τρίτον, ότι ο καθού υπέπεσε σε πολλά πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως με την απόφασή του περί απορρίψεως της προσφοράς τους λόγω μη συμμόρφωσης με το άρθρο 12, παράγραφος 2, των προδιαγραφών του διαγωνισμού, χωρίς να εξετάσει τα προβληθέντα από αυτές επιχειρήματα. Ως εκ τούτου, ο καθού παραβίασε, κατά τη γνώμη τους, τις αρχές της αναλογικότητας, της ίσης μεταχείρισης και της μη εισαγωγής διακρίσεων, κατά παράβαση του άρθρου 89, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού.

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, τέταρτον, ότι το ανώτατο όριο του προϋπολογισμού που απορρέει από την ερμηνεία που έδωσε ο καθού στο άρθρο 12, παράγραφος 2, των προδιαγραφών του διαγωνισμού, είναι προδήλως παράλογη και καθιστά αδύνατη την υποβολή οποιασδήποτε επιβεβαιωτικής προσφοράς.

(1)  ΕΕ 2008/S 48-065631.

(2)  Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας, της 9ης Δεκεμβρίου 2003, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του δημοσιονομικού κανονισμού, της 9ης Δεκεμβρίου 2003, που εφαρμόζεται στον προϋπολογισμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας που εγκρίθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο στις 3 Ιουλίου 2003.

(3)  Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25 Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 248, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002 για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 357, σ. 1).