Προσφυγή της 4ης Φεβρουαρίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-50/09)

(2009/C 82/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P. Oliver, C. Clyne, J.-B Laignelot)

Καθής: Ιρλανδία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Παράλειψη μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη του άρθρου 3 της οδηγίας

Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το άρθρο 173 των Planning and Development Regulations 2001 [κανονιστικές πράξεις περί χωροταξίας και αναπτύξεως του 2001], κατά το οποίο οι αρμόδιες για τον σχεδιασμό αρχές οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τη δήλωση περί επιπτώσεων στο περιβάλλον και τις πληροφορίες που παρέσχον όσοι μετείχαν στις σχετικές διαβουλεύσεις, επιβάλλει υποχρέωση αντίστοιχη αυτής του άρθρου 8 της οδηγίας, σύμφωνα με το οποίο πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται βάσει των άρθρων 5, 6 και 7 της οδηγίας. Κατά την Επιτροπή, το ιρλανδικό άρθρο 173 δεν επιβάλλει υποχρέωση αντίστοιχη της ευρύτερης υποχρεώσεως που επιβάλλεται βάσει του άρθρου 3 της οδηγίας και η οποία συνίσταται στο να διασφαλίζεται ότι η εκτίμηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον εντοπίζει, περιγράφει και αξιολογεί όλα τα ζητήματα τα οποία αναφέρει η διάταξη αυτή.

Όσον αφορά τα άρθρα 94, 108 και 111, καθώς και το παράρτημα 6 των Planning and Development Regulations 2001, η Επιτροπή επισημαίνει τα εξής. Το άρθρο 94 σε συνδυασμό με το παράρτημα 6, σημείο 2(b), απαριθμεί τα στοιχεία που πρέπει να περιέχει η δήλωση περί επιπτώσεων στο περιβάλλον. Πρόκειται για παραπομπή στις πληροφορίες που πρέπει να παρέχει ο κύριος του έργου, σύμφωνα με το άρθρο 5 της οδηγίας· συνεπώς, η υποχρέωση αυτή πρέπει να διακρίνεται από την εκτίμηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον, η οποία συνιστά διαδικασία συνολικής εκτιμήσεως. Τα άρθρα 108 και 111 ορίζουν ότι οι αρμόδιες για τον σχεδιασμό αρχές οφείλουν να ελέγχουν αν μια δήλωση περί επιπτώσεων στο περιβάλλον είναι η προσήκουσα. Κατά την Επιτροπή, οι διατάξεις αυτές παραπέμπουν στο άρθρο 5 της οδηγίας και δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη μεταφορά του άρθρου 3 της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη. Οι πληροφορίες που πρέπει να παρέχει ο κύριος του έργου αποτελούν τμήμα μόνο της εκτιμήσεως των επιπτώσεων στο περιβάλλον, οι δε διατάξεις που αφορούν τις πληροφορίες αυτές δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την κατ' άρθρο 3 υποχρέωση.

Παράλειψη επιβολής του δέοντος συντονισμού μεταξύ των αρμοδίων αρχών

Μολονότι η Επιτροπή δεν έχει αντιρρήσεις επί της αρχής ως προς το ότι η διαδικασία λήψεως αποφάσεων περιλαμβάνει περισσότερα στάδια ή ως προς το ότι η ευθύνη για τη λήψη αποφάσεων κατανέμεται μεταξύ πλειόνων αρμοδίων οργάνων, διατηρεί επιφυλάξεις ως προς την επιλεγείσα οριοθέτηση των υποχρεώσεων που υπέχουν τα διάφορα αρμόδια για τη λήψη αποφάσεων όργανα. Κατά την Επιτροπή, η ιρλανδική νομοθεσία δεν προβλέπει υποχρέωση αποτελεσματικού συντονισμού των αρμοδίων για τη λήψη αποφάσεων οργάνων και, ως εκ τούτου, αντιβαίνει στα άρθρα 2, 3 και 4 της οδηγίας.

Μη εφαρμογή της οδηγίας στις εργασίες κατεδαφίσεως

Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι οσάκις πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις που προβλέπει η οδηγία, απαιτείται εκτίμηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον όσον αφορά τις εργασίες κατεδαφίσεως. Η Ιρλανδία, μέσω των Planning and Development Regulations 2001 (παράρτημα 2, τμήμα I, κλάση 50), επιχείρησε να εξαιρέσει από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας το σύνολο, σχεδόν, των εργασιών κατεδαφίσεως. Κατά την Επιτροπή, το ενδεχόμενο αυτό είναι σαφώς αντίθετο προς την οδηγία.

(1)  ΕΕ L 175, σ. 40.