Πέμπτη, 7 Μαΐου 2009
P6_TC1-COD(2008)0244

Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 7 Μαΐου 2009 εν όψει της έγκρισης οδηγίας2009/…/ΕΚτου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων άσυλο στα κράτη μέλη (αναδιατύπωση)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 63 παράγραφος 1 σημείο 1 στοιχείο β),

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής,

έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αφού ζητήθηκε τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 251 της Συνθήκης (3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Στην οδηγία 2003/9/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Ιανουαρίου 2003 σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων άσυλο στα κράτη μέλη, πρέπει να επέλθουν ορισμένες ουσιαστικές αλλαγές (4). Για λόγους σαφήνειας, είναι σκόπιμη η αναδιατύπωση της εν λόγω οδηγίας.

(2)

Η κοινή πολιτική ασύλου, που περιλαμβάνει το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα για το άσυλο, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προοδευτική εγκαθίδρυση ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, ανοικτού σε εκείνους οι οποίοι, αναγκασμένοι από τις περιστάσεις, αναζητούν νομίμως προστασία στην Κοινότητα.

(3)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κατά την ειδική σύνοδο που πραγματοποίησε στο Τάμπερε στις 15 και 16 Οκτωβρίου 1999, συμφώνησε να εργασθεί για τη θέσπιση ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος για το άσυλο, βασιζόμενου στην πλήρη και συνολική εφαρμογή της σύμβασης της Γενεύης, της 28ης Ιουλίου 1951, περί του καθεστώτος των προσφύγων, όπως συμπληρώθηκε με το πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης, της 31ης Ιανουαρίου 1967, τηρουμένης κατ’ αυτόν τον τρόπο της αρχής της μη επαναπροώθησης.

(4)	Στα συμπεράσματα του Τάμπερε προβλέπεται ότι το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα για το άσυλο θα πρέπει να συμπεριλάβει βραχυπρόθεσμα κοινές ελάχιστες απαιτήσεις για τις συνθήκες υποδοχής των αιτούντων άσυλο.

(5)	Η θέσπιση ελάχιστων προτύπων για την υποδοχή των αιτούντων άσυλο αποτελεί ένα περαιτέρω βήμα προς τη διαμόρφωση μιας ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου.

(6)

Έχει πλέον ολοκληρωθεί η πρώτη φάση της δημιουργίας ενός Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, το οποίο αναμένεται να οδηγήσει, μακροπρόθεσμα, σε κοινή διαδικασία και σε ενιαίο καθεστώς, το οποίο θα ισχύει σε ολόκληρη την Ένωση, για εκείνους στους οποίους χορηγείται άσυλο. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 4ης Νοεμβρίου 2004 ενέκρινε το Πρόγραμμα της Χάγης το οποίο θέτει τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν στον τομέα της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης κατά την περίοδο 2005-2010. Στο πλαίσιο αυτό, το Πρόγραμμα της Χάγης κάλεσε την ║ Επιτροπή να προβεί σε διεξοδική αξιολόγηση των νομικών πράξεων της πρώτης φάσης και να υποβάλει τις πράξεις και τα μέτρα της δεύτερης φάσης στο Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκειμένου να εκδοθούν πριν από τα τέλη του 2010.

(7)	Υπό το φως των αποτελεσμάτων των αξιολογήσεων που πραγματοποιήθηκαν, κρίνεται σκόπιμο σε αυτό το στάδιο, να επιβεβαιωθούν οι αρχές στις οποίες βασίζεται η οδηγία 2003/9/ΕΚ με σκοπό να εξασφαλισθούν βελτιωμένες συνθήκες υποδοχής για τους αιτούντες άσυλο.

(8)	Για να εξασφαλισθεί ίση μεταχείριση των αιτούντων άσυλο στο σύνολο της Ένωσης, η παρούσα οδηγία πρέπει να εφαρμόζεται σε όλα τα στάδια και τους τύπους διαδικασιών που αφορούν τις αιτήσεις διεθνούς προστασίας, καθώς και σε όλους τους χώρους και τις εγκαταστάσεις που φιλοξενούν αιτούντες άσυλο.

(9)

Κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη πρέπει να επιδιώκουν την επίτευξη πλήρους συμμόρφωσης με τις αρχές του απώτερου συμφέροντος του παιδιού και της σημασίας της ενότητας της οικογένειας, σύμφωνα με τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού του 1989 και με την ευρωπαϊκή σύμβαση για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών αντιστοίχως.

(10)	Όσον αφορά τη μεταχείριση των προσώπων που εμπίπτουν στην παρούσα οδηγία, τα κράτη μέλη δεσμεύονται από υποχρεώσεις που υπέχουν από πράξεις διεθνούς δικαίου στις οποίες είναι μέρη.

(11)	Είναι σκόπιμο να θεσπισθούν ελάχιστα πρότυπα για την υποδοχή των αιτούντων άσυλο, τα οποία κανονικά θα επαρκούν για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς επιπέδου και συγκρίσιμων συνθηκών διαβίωσης σε όλα τα κράτη μέλη ▐.

(12)	Η εναρμόνιση των συνθηκών υποδοχής των αιτούντων άσυλο θα πρέπει να συμβάλλει στον περιορισμό των δευτερογενών μετακινήσεων των αιτούντων άσυλο, οι οποίες επηρεάζονται από την ανομοιογένεια των συνθηκών υποδοχής τους.

(13)

Για να εξασφαλισθεί η ίση μεταχείριση όλων των αιτούντων διεθνή προστασία και να διασφαλισθεί η συνοχή με το ισχύον κεκτημένο της EE, και ιδίως με την οδηγία 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους (5), είναι σκόπιμο να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας ώστε να συμπεριλάβει τους αιτούντες επικουρική προστασία.

(14)	Για να προωθηθεί η αυτάρκεια των αιτούντων άσυλο και να περιοριστούν οι σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των κρατών μελών, είναι ουσιαστικής σημασίας να θεσπιστούν σαφείς κανόνες σχετικά με την πρόσβαση των αιτούντων άσυλο στην αγορά εργασίας.

(15)	Ο άμεσος εντοπισμός και η παρακολούθηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες πρέπει να αποτελεί πρωταρχική μέριμνα των εθνικών αρχών ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι όροι υποδοχής τους σχεδιάζονται ειδικά με σκοπό την κάλυψη των ειδικών τους αναγκών.

(16)

Η κράτηση αιτούντων άσυλο πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με τη βασική αρχή ότι ένα πρόσωπο δεν μπορεί να κρατείται απλώς και μόνον επειδή ζήτησε διεθνή προστασία, ιδίως σύμφωνα με τις υποχρεώσεις διεθνούς δικαίου των κρατών μελών, ως προκύπτει ειδικότερα από το άρθρο 31 της σύμβασης της Γενεύης της 28ης Ιουλίου 1951 για το καθεστώς των προσφύγων. Ιδιαίτερα, τα κράτη μέλη δεν πρέπει να επιβάλλουν ποινικές κυρώσεις στους αιτούντες άσυλο λόγω παράνομης εισόδου ή διαμονής, και εφαρμόζουν στις κινήσεις των προσφύγων τούτων μόνον τα απαραίτητα περιοριστικά μέτρα. Στο πλαίσιο αυτό, η κράτηση αιτούντων άσυλο πρέπει να είναι δυνατή μόνον σε σαφώς καθορισμένες, εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες προβλέπονται στην παρούσα οδηγία και να διέπεται από την αρχή της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας όσον αφορά τόσο τον τρόπο όσο και τον σκοπό της εν λόγω κράτησης. Εφόσον οι αιτούντες άσυλο τελούν υπό κράτηση, πρέπει να έχουν το δικαίωμα προσφυγής ενώπιον εθνικού δικαστηρίου.

(17)

Οι αιτούντες που τελούν υπό κράτηση πρέπει να αντιμετωπίζονται με πλήρη σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, και οι όροι υποδοχής τους θα πρέπει να έχουν σχεδιασθεί ειδικά με σκοπό την κάλυψη των αναγκών που οφείλονται στην κατάσταση αυτή. Συγκεκριμένα, τα κράτη μέλη πρέπει να μεριμνούν για την εφαρμογή του άρθρου 37 της σύμβασης του 1989 των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού.

(18)	Προκειμένου να διασφαλίζεται η τήρηση των ελάχιστων διαδικαστικών εγγυήσεων που συνίστανται στην παροχή της δυνατότητας επικοινωνίας με οργανώσεις ή ομάδες προσώπων που παρέχουν νομική συνδρομή, θα πρέπει να παρέχεται πληροφόρηση στις εν λόγω οργανώσεις και ομάδες προσώπων.

(19)	Θα πρέπει να περισταλεί η δυνατότητα κατάχρησης του συστήματος υποδοχής με τον καθορισμό των περιστάσεων κατά τις οποίες μπορούν να περιοριστούν ή να ανακληθούν οι συνθήκες υποδοχής των αιτούντων άσυλο διασφαλίζοντας συγχρόνως ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους τους αιτούντες άσυλο.

(20)	Θα πρέπει να διασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα των εθνικών συστημάτων υποδοχής και της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών σε θέματα υποδοχής των αιτούντων άσυλο.

(21)	Θα πρέπει να ενθαρρύνεται ο κατάλληλος συντονισμός μεταξύ των αρμόδιων αρχών όσον αφορά την υποδοχή των αιτούντων άσυλο και οι αρμονικές σχέσεις μεταξύ των τοπικών κοινωνιών και των κέντρων φιλοξενίας.

(22)	Εξ ορισμού, τα ελάχιστα πρότυπα επιτρέπουν στα κράτη μέλη να θεσπίζουν ή να διατηρούν σε ισχύ ευνοϊκότερες διατάξεις για τους υπηκόους τρίτων χωρών και τους ανιθαγενείς που ζητούν διεθνή προστασία από ένα κράτος μέλος.

(23)	Βάσει της ίδιας λογικής, τα κράτη μέλη καλούνται επίσης να εφαρμόζουν τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας κατά τις διαδικασίες εξέτασης των αιτήσεων που αφορούν άλλες μορφές προστασίας, εκτός από τις εφαρμοστέες κατά την οδηγία 2004/83/ΕΚ.

(24)

Για να καλυφθούν όλες οι βελτιώσεις στις ελάχιστες απαιτήσεις για την υποδοχή αιτούντων άσυλο, πρέπει να αυξηθούν κατ’ αναλογία οι πιστώσεις που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την κάλυψη του κόστους τέτοιων βελτιώσεων, ιδίως στην περίπτωση κρατών μελών που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες και δυσανάλογες πιέσεις στα εθνικά τους συστήματα ασύλου, λόγω της γεωγραφικής ή δημογραφικής τους κατάστασης.

(25)	Η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να αξιολογείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

(26)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, ήτοι η θέσπιση ελάχιστων προτύπων για την υποδοχή των αιτούντων άσυλο στα κράτη μέλη, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και δύνανται, συνεπώς, λόγω των διαστάσεων και των αποτελεσμάτων της προβλεπόμενης δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(27)

Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και συνάδει με τις αρχές που αναγνωρίζονται, ιδίως, στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Χάρτης). Ειδικότερα, η παρούσα οδηγία σκοπεί να διασφαλίσει τον πλήρη σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και στην προώθηση της εφαρμογής των άρθρων 1, 4, 6, 7, 18, 24 και 47 του εν λόγω Χάρτη και πρέπει να εφαρμοστεί αναλόγως.

(28)	Η υποχρέωση μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο θα πρέπει να περιοριστεί στις διατάξεις που συνιστούν τροποποιήσεις ουσίας της προϋπάρχουσας οδηγίας. Η υποχρέωση μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο των διατάξεων που δεν τροποποιούνται προκύπτει από την προϋπάρχουσα οδηγία.

(29)	Η παρούσα οδηγία δεν θίγει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας που εμφαίνεται στο παράρτημα ΙΙ μέρος Β,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

ΣΚΟΠΟΣ, ΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Άρθρο 1

Σκοπός

Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι η θέσπιση ελαχίστων προτύπων για την υποδοχή των αιτούντων άσυλο στα κράτη μέλη.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, νοούνται ως:

α)	‘Αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας’ είναι η αίτηση διεθνούς προστασίας όπως ορίζεται στο άρθρο 2, στοιχείο ζ), της οδηγίας 2004/83/ΕΚ·

β)	‘Αιτών’ ή ‘αιτών άσυλο’ : ║ υπήκοος τρίτης χώρας ή ║ ανιθαγενής που έχει υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας, επί της οποίας δεν έχει ληφθεί ακόμη οριστική απόφαση·

γ)

‘Μέλη της οικογένειας’: υπό την προϋπόθεση ότι η οικογένεια υπήρχε ήδη στη χώρα καταγωγής, τα εξής μέλη της οικογένειας του αιτούντος άσυλο που ευρίσκονται στο ίδιο κράτος μέλος σε σχέση με την αίτηση διεθνούς προστασίας: ║i) ο/η σύζυγος ή το πρόσωπο που συμβιοί εκτός γάμου ║ με τον αιτούντα άσυλο στο πλαίσιο σταθερής σχέσης, υπό την προϋπόθεση ότι η νομοθεσία ή η πρακτική του οικείου κράτους μέλους αντιμετωπίζει τα άγαμα ζεύγη κατά τρόπο συγκρίσιμο προς τα έγγαμα, δυνάμει της περί αλλοδαπών νομοθεσίας του, ║ii) τα ανήλικα τέκνα των ζευγαριών που μνημονεύονται στο ανωτέρω σημείο i) ή τα τέκνα του αιτούντος άσυλο, υπό την προϋπόθεση ότι είναι άγαμα, χωρίς να έχει σημασία αν γεννήθηκαν εντός ή εκτός γάμου ή αν είναι υιοθετημένα, όπως ορίζεται από το εθνικό δίκαιο, ║iii) τα έγγαμα ανήλικα τέκνα των ζευγαριών που μνημονεύονται στο ανωτέρω σημείο i) ή τα τέκνα του αιτούντος άσυλο, χωρίς να έχει σημασία αν γεννήθηκαν εντός ή εκτός γάμου ή αν είναι υιοθετημένα, όπως ορίζεται από το εθνικό δίκαιο, και υπό την προϋπόθεση ότι δεν συνοδεύονται από τις/τους συζύγους τους εφόσον είναι προς το απώτερο συμφέρον τους να συγκατοικούν με τον αιτούντα, ║iv) ο πατέρας, η μητέρα ή ο κηδεμόνας του αιτούντα, εάν ο αιτών είναι ανήλικος και άγαμος ή εάν είναι ανήλικος και έγγαμος και δεν συνοδεύεται από τον/την σύζυγό του/της αλλά είναι προς το απώτερο συμφέρον του να συγκατοικεί με τον πατέρα, τη μητέρα ή τον κηδεμόνα του, ║v) τα ανήλικα άγαμα αδέλφια του αιτούντα, εάν ο αιτών είναι ανήλικος και άγαμος ή εάν τα αδέλφια του είναι ανήλικα και έγγαμα και δεν συνοδεύονται από τις/τους συζύγους τους αλλά είναι προς το απώτερο συμφέρον ενός τουλάχιστον εξ αυτών να συγκατοικούν, vi) εξαρτημένοι ενήλικες με ειδικές ανάγκες·

δ)	‘Διαδικασίες’ και ‘προσφυγές’: οι διαδικασίες και προσφυγές που προβλέπονται από το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών·

ε)	‘Ανήλικος’: κάθε υπήκοος τρίτης χώρας ή ανιθαγενής ηλικίας κάτω των 18 ετών·

στ)

‘Ασυνόδευτος ανήλικος’: κάθε ανήλικος που φτάνει στο έδαφος των κρατών μελών χωρίς να συνοδεύεται από ενήλικο υπεύθυνο για αυτόν σύμφωνα με το νόμο ή το έθιμο και εφόσον κανένας ενήλικος δεν ασκεί στην πράξη την επιμέλειά του. Ο ορισμός καλύπτει και τον ανήλικο που παύει να συνοδεύεται μετά την είσοδό του στο έδαφος των κρατών μελών·

ζ)	‘Συνθήκες υποδοχής’: η πλήρης δέσμη μέτρων που τα κράτη μέλη εφαρμόζουν προς όφελος των αιτούντων άσυλο σύμφωνα με την παρούσα οδηγία·

η)	‘Υλικές συνθήκες υποδοχής’: οι συνθήκες υποδοχής που περιλαμβάνουν την παροχή στέγης, τροφής και ρουχισμού, σε είδος ή υπό μορφή οικονομικού βοηθήματος ή δελτίων, ή συνδυασμό των τριών, καθώς και ένα βοήθημα για τα καθημερινά έξοδα·

θ)	‘Κράτηση’: ο περιορισμός σε ειδικό χώρο που επιβάλλει ένα κράτος μέλος σε αιτούντα άσυλο, με αποτέλεσμα τη στέρηση της ελευθερίας κυκλοφορίας του/της·

ι)	‘Κέντρο φιλοξενίας’: κάθε χώρος που χρησιμοποιείται για την ομαδική φιλοξενία των αιτούντων άσυλο.

Άρθρο 3

Πεδίο εφαρμογής

1.   Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε όλους τους υπηκόους τρίτων χωρών και τους ανιθαγενείς που υποβάλλουν αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας στο έδαφος κράτους μέλους, συμπεριλαμβανομένων των συνόρων ή σε ζώνες διέλευσης, εφόσον τους επιτρέπεται να παραμείνουν στο έδαφος ως αιτούντες άσυλο, καθώς και στα μέλη της οικογενείας τους, εφόσον καλύπτονται από αυτήν την αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

2.   Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση των αιτήσεων χορήγησης διπλωματικού ή εδαφικού ασύλου που υποβάλλονται σε αντιπροσωπίες των κρατών μελών.

3.   Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων της οδηγίας 2001/55/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 2001, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές παροχής προσωρινής προστασίας σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων και μέτρα για τη δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά την υποδοχή και την αντιμετώπιση των συνεπειών της υποδοχής αυτών των ατόμων (6).

4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στις διαδικασίες εξέτασης των αιτήσεων παροχής άλλων μορφών προστασίας εκτός από εκείνη που απορρέει από την οδηγία 2004/83/ΕΚ.

Άρθρο 4

Ευνοϊκότερες διατάξεις

Τα κράτη μέλη δύνανται να θεσπίζουν ή να διατηρούν σε ισχύ ευνοϊκότερες διατάξεις σχετικά με τις συνθήκες υποδοχής των αιτούντων άσυλο και άλλων στενών συγγενών του αιτούντος που ευρίσκονται στο ίδιο κράτος μέλος όταν εξαρτώνται από αυτόν ή για ανθρωπιστικούς λόγους, υπό την προϋπόθεση ότι οι διατάξεις αυτές συμβιβάζονται με την παρούσα οδηγία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ

Άρθρο 5

Πληροφόρηση

1.   Τα κράτη μέλη ενημερώνουν τους αιτούντες άσυλο, μέσα σε εύλογη προθεσμία η οποία δεν υπερβαίνει τις δεκαπέντε ημέρες από την υποβολή της αίτησης παροχής διεθνούς προστασίας στην αρμόδια αρχή, τουλάχιστον για τις τυχόν παροχές που προβλέπονται και για τις υποχρεώσεις προς τις οποίες πρέπει να συμμορφώνονται σε σχέση με τις συνθήκες υποδοχής.

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι αιτούντες άσυλο ενημερώνονται για τις οργανώσεις ή τις ομάδες προσώπων που παρέχουν ειδική νομική βοήθεια και για τις οργανώσεις οι οποίες δύνανται να συνδράμουν ή να ενημερώνουν τους αιτούντες άσυλο για τις υπάρχουσες συνθήκες υποδοχής τους, συμπεριλαμβανομένης της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

2.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η κατά την παράγραφο 1 ενημέρωση παρέχεται γραπτώς και ▐ σε γλώσσα που κατανοούν ή μπορεί ευλόγως να υποτεθεί ότι κατανοούν οι αιτούντες άσυλο. Κατά περίπτωση, η ενημέρωση αυτή μπορεί να παρέχεται και προφορικώς.

Άρθρο 6

Επίσημα έγγραφα

1.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, εντός τριών ημερών από την υποβολή αίτησης ασύλου στην αρμόδια αρχή, χορηγείται στον αιτούντα άσυλο έγγραφο το οποίο εκδίδεται στο όνομά του/της και το οποίο πιστοποιεί ότι πρόκειται για αιτούντα άσυλο ή ότι του/της επιτρέπεται να παραμείνει στο έδαφος του κράτους μέλους επί όσο διάστημα εκκρεμεί ή εξετάζεται η αίτησή του/της.

Δεν απαιτούνται πρόσθετα έγγραφα για την εκχώρηση των δικαιωμάτων και των οφελών που παρέχονται στους αιτούντες άσυλο δυνάμει της παρούσας οδηγίας.

Αν το πρόσωπο στο όνομα του οποίου εκδίδεται το έγγραφο στο οποίο αναφέρεται το πρώτο εδάφιο δεν μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα στο σύνολο ή σε τμήμα του εδάφους του κράτους μέλους, το έγγραφο πιστοποιεί επίσης το γεγονός αυτό.

2.   Τα κράτη μέλη δύνανται να αποκλείουν την εφαρμογή του παρόντος άρθρου όταν ο αιτών άσυλο κρατείται και εφόσον διαρκεί η εξέταση αίτησης παροχής διεθνούς προστασίας που έχει υποβληθεί στα σύνορα ή στο πλαίσιο διαδικασίας με την οποία κρίνεται το δικαίωμα του αιτούντος άσυλο να εισέλθει νομίμως στο έδαφος κράτους μέλους. Σε ειδικές περιπτώσεις, τα κράτη μέλη δύνανται, καθ’ όσο χρόνο διαρκεί η εξέταση της αίτησης παροχής διεθνούς προστασίας, να παρέχουν στους αιτούντες άσυλο άλλα αποδεικτικά ισοδύναμα προς το έγγραφο στο οποίο αναφέρεται η παράγραφος 1.

3.   Το έγγραφο στο οποίο αναφέρεται η παράγραφος 1 δεν χρειάζεται να πιστοποιεί την ταυτότητα του αιτούντος άσυλο.

4.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τα αναγκαία μέτρα για να παρέχουν στους αιτούντες άσυλο το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το οποίο πρέπει να ισχύει εφ’ όσον χρόνο οι αιτούντες άσυλο επιτρέπεται να παραμείνουν στο έδαφος ή στα σύνορα του συγκεκριμένου κράτους μέλους.

5.   Τα κράτη μέλη χορηγούν στους αιτούντες άσυλο ταξιδιωτικό έγγραφο οσάκις ανακύπτουν σοβαροί ανθρωπιστικοί λόγοι οι οποίοι υπαγορεύουν την παρουσία τους σε άλλο κράτος.

Άρθρο 7

Διαμονή και ελευθερία κυκλοφορίας

1.   Οι αιτούντες άσυλο μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στο έδαφος του κράτους μέλους υποδοχής ή στην περιοχή την οποία τους ορίζει αυτό το κράτος μέλος. Η οριζόμενη περιοχή δεν θίγει την αναπαλλοτρίωτη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής και αφήνει αρκετά περιθώρια για την εξασφάλιση της πρόσβασης σε όλα τα πλεονεκτήματα στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας.

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν σχετικά με τη διαμονή του αιτούντος άσυλο, για λόγους δημόσιου συμφέροντος, δημόσιας τάξης ή, όταν είναι αναγκαίο, για την ταχεία επεξεργασία και την αποτελεσματική παρακολούθηση της αίτησής του/της.

3.   Τα κράτη μέλη μπορούν να συνδέουν την παροχή των υλικών συνθηκών υποδοχής με την πραγματική διαμονή των αιτούντων άσυλο σε συγκεκριμένο τόπο, τον οποίο καθορίζουν τα κράτη μέλη. Η σχετική απόφαση, η οποία μπορεί να είναι γενικού χαρακτήρα, πρέπει να λαμβάνεται σε ατομική βάση και θεσπίζεται από την εθνική νομοθεσία.

4.     Τα κράτη μέλη μπορούν, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, παραδείγματος χάριν εάν το επιτάσσει η νομοθεσία ή η δημόσια πολιτική, να περιορίζουν τον αιτούντα άσυλο σε συγκεκριμένο τόπο, σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο.

5.   Τα κράτη μέλη προβλέπουν τη δυνατότητα να παρέχεται στους αιτούντες άσυλο προσωρινή άδεια απομάκρυνσης από τον τόπο διαμονής στον οποίο αναφέρονται οι παράγραφοι 2 και 3 ή/και την οριζόμενη περιοχή στην οποία αναφέρεται η παράγραφος 1. Οι αποφάσεις λαμβάνονται σε ατομική, αμερόληπτη και αντικειμενική βάση και πρέπει να αιτιολογούνται όταν είναι απορριπτικές.

Ο αιτών άσυλο δεν χρειάζεται να ζητεί άδεια προκειμένου να παρουσιασθεί στις αρχές ή να εμφανισθεί ενώπιον δικαστηρίου, εφόσον η παρουσία του είναι αναγκαία.

6.   Τα κράτη μέλη ζητούν από τους αιτούντες άσυλο να γνωστοποιούν στις αρμόδιες αρχές τη διεύθυνσή τους και να τους κοινοποιούν οποιαδήποτε μεταβολή της διεύθυνσης αυτής, το συντομότερο δυνατόν.

Άρθρο 8

Κράτηση

1.   Τα κράτη μέλη δεν μπορούν να προβούν στην κράτηση ενός προσώπου απλώς και μόνον επειδή ζήτησε διεθνή προστασία σύμφωνα με την οδηγία 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2005, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα (7).

2.   Εφόσον κρίνεται αναγκαίο, και κατόπιν ατομικής αξιολόγησης κάθε περίπτωσης, τα κράτη μέλη μπορούν να κρατούν αιτούντα άσυλο σε συγκεκριμένο μέρος, σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο, εάν δεν είναι δυνατό να εφαρμοστούν αποτελεσματικά άλλα λιγότερο αυστηρά μέτρα. Ο αιτών μπορεί να κρατηθεί σε συγκεκριμένο μέρος μόνο:

α)	για τη βεβαίωση, την επαλήθευση ή την εξακρίβωση της ταυτότητας ή της εθνικότητάς του·

β)	για τον προσδιορισμό των στοιχείων στα οποία βασίζεται η αίτηση για διεθνή προστασία, τα οποία υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να χαθούν·

γ)	στο πλαίσιο διαδικασίας για τη διαπίστωση του δικαιώματός του να εισέλθει στο έδαφος της χώρας·

δ)	όταν απαιτείται για λόγους εθνικής ασφάλειας και δημόσιας τάξης.

Η παράγραφος αυτή ισχύει με την επιφύλαξη του άρθρου 11.

3.   Τα κράτη μέλη φροντίζουν να περιλάβουν στην εθνική τους νομοθεσία κανόνες που να προσφέρουν εναλλακτικές της κράτησης λύσεις, όπως η τακτική εμφάνιση ενώπιον των αρχών, η κατάθεση οικονομικής εγγύησης ή η υποχρέωση παραμονής σε ορισμένο μέρος.

Άρθρο 9

Εγγυήσεις για κρατούμενους αιτούντες άσυλο

1.   Η κράτηση διατάσσεται για το βραχύτερο δυνατό χρονικό διάστημα. Ιδίως η κράτηση σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 στοιχεία α), β) και γ) δεν μπορεί να υπερβαίνει το εύλογο χρονικό διάστημα που χρειάζεται για τη συμπλήρωση των διοικητικών διαδικασιών που απαιτούνται για τη συγκέντρωση πληροφοριών σχετικά με την εθνικότητα ή την ταυτότητα του αιτούντα άσυλο ή με τα στοιχεία επί των οποίων βασίζεται η αίτησή του ή για τη διεξαγωγή της σχετικής διαδικασίας προκειμένου να διαπιστωθεί το δικαίωμά του να εισέλθει στο έδαφος της χώρας.

Οι διαδικασίες αυτές πρέπει να περατώνονται με την δέουσα ταχύτητα. Καθυστερήσεις στη ▐ διαδικασία, οι οποίες δεν μπορούν να αποδοθούν στον αιτούντα άσυλο, δεν δικαιολογούν τη συνέχιση της κράτησής του.

2.   Η κράτηση διατάσσεται από δικαστικές αρχές. Σε επείγουσες περιπτώσεις, η εντολή κράτησης μπορεί να δοθεί από διοικητικές αρχές, οπότε επιβεβαιώνεται από τις δικαστικές αρχές εντός 72 ωρών από την έναρξη της κράτησης. Εφόσον η δικαστική αρχή κρίνει παράνομη την κράτηση, ή εάν δεν ληφθεί απόφαση εντός 72 ωρών, ο κρατούμενος αιτών άσυλο απολύεται αμέσως.

3.   Η κράτηση διατάσσεται εγγράφως. Στην εντολή κράτησης πρέπει να αναφέρονται οι πραγματικοί και νομικοί λόγοι στους οποίους βασίζεται και να διευκρινίζεται η ανώτατη περίοδος κράτησης.

4.   Οι κρατούμενοι αιτούντες άσυλο ενημερώνονται αμέσως για τους λόγους της κράτησης, την ανώτατη διάρκεια της κράτησης και τις διαδικασίες που προβλέπει η εθνική νομοθεσία για την προσβολή της εντολής κράτησης, σε γλώσσα που κατανοούν ή μπορεί ευλόγως να υποτεθεί ότι κατανοούν.

5.   Η συνεχιζόμενη κράτηση επανεξετάζεται από δικαστική αρχή ανά εύλογα χρονικά διαστήματα είτε μετά από αίτηση του αιτούντος άσυλο είτε αυτεπαγγέλτως.

Η κράτηση δεν παρατείνεται ποτέ αδικαιολόγητα.

6.   Σε περίπτωση κράτησης, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η απαιτούμενη νομική αρωγή ή/και εκπροσώπηση παρέχεται κατόπιν αιτήματος δωρεάν σύμφωνα με το άρθρο 15, παράγραφοι 3 έως 6, της οδηγίας 2005/85/ΕΚ.

Οι διαδικασίες πρόσβασης σε νομική βοήθεια και/ή εκπροσώπηση στις περιπτώσεις αυτές καθορίζονται από το εθνικό δίκαιο.

Άρθρο 10

Όροι κράτησης

1.   Τα κράτη μέλη δεν κρατούν αιτούντες άσυλο σε σωφρονιστικά καταστήματα. Η κράτηση γίνεται μόνο σε ειδικές εγκαταστάσεις κράτησης.

Οι αιτούντες άσυλο που τελούν υπό κράτηση κρατούνται χωριστά από άλλους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν έχουν υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας, εκτός εάν αυτό είναι αναγκαίο για την εξασφάλιση της ενότητας της οικογένειας και ο αιτών έχει δώσει τη συγκατάθεσή του.

2.   Τα κράτη μέλη παρέχουν στους αιτούντες άσυλο που τελούν υπό κράτηση την ευκαιρία να έρχονται σε επαφή, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων επικοινωνίας, με νόμιμους εκπροσώπους , μέλη των οικογενειών , κοινωνικούς λειτουργούς και επισκέπτες εκκλησιαστικών κύκλων. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και άλλοι σχετικοί και αρμόδιοι εθνικοί, διεθνείς και μη κυβερνητικοί οργανισμοί και φορείς δικαιούνται επίσης να επικοινωνούν με τους αιτούντες και να τους επισκέπτονται στους χώρους κράτησης.

3.     Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι κρατούμενοι που ζητούν άσυλο έχουν πρόσβαση στη δέουσα ιατρική αγωγή και ψυχολογική υποστήριξη, όταν το χρειαστούν.

4.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε στους αιτούντες άσυλο που τελούν υπό κράτηση να παρέχονται αμέσως ενημερωμένες πληροφορίες σχετικά με τους κανόνες που ισχύουν στο χώρο κράτησης και να πληροφορούνται τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους σε γλώσσα που κατανοούν ή μπορεί ευλόγως να υποτεθεί ότι κατανοούν.

Άρθρο 11

Κράτηση ευάλωτων ομάδων και ατόμων με ειδικές ανάγκες

1.   Οι ανήλικοι δεν κρατούνται εκτός εάν αυτό είναι προς το απώτερο συμφέρον τους, όπως προβλέπεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2, και μόνον αφού ληφθούν υπόψη τα πορίσματα της ατομικής εξέτασης της κατάστασής τους σύμφωνα με την παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου.

Ασυνόδευτοι ανήλικοι ουδέποτε κρατούνται.

2.   Οι υπό κράτηση ανήλικοι έχουν τη δυνατότητα να ασχολούνται με δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου, όπως παιχνίδια και ψυχαγωγικές δραστηριότητες που αρμόζουν στην ηλικία τους, και δραστηριότητες σε ανοικτό χώρο.

3.   Στις οικογένειες υπό κράτηση παρέχεται χωριστό κατάλυμα το οποίο εξασφαλίζει επαρκή σεβασμό της ιδιωτικής ζωής.

4.   Σε περίπτωση κράτησης αιτουσών άσυλο γυναικών, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να στεγάζονται χωριστά από τους άντρες αιτούντες άσυλο, εκτός εάν αποτελούν μέλη της οικογένειάς τους και εάν όλοι οι ενδιαφερόμενοι έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους.

5.   Τα άτομα με ειδικές ανάγκες δεν κρατούνται εκτός εάν ένας ειδικευμένος και ανεξάρτητος επαγγελματίας, κατόπιν ατομικής εξέτασης της κατάστασής τους, βεβαιώσει ότι η υγεία τους, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής και ψυχικής τους υγείας και ευεξίας, δεν θα επιδεινωθεί σημαντικά λόγω της κράτησης.

Στις περιπτώσεις κράτησης ατόμων με ειδικές ανάγκες, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τακτική παρακολούθηση και επαρκή υποστήριξη.

Άρθρο 12

Οικογένειες

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν, στο μέτρο του δυνατού, τα κατάλληλα μέτρα για τη διατήρηση της ενότητας οικογενείας που ευρίσκεται στο έδαφός τους, εάν παρέχεται στους αιτούντες άσυλο στέγαση από το συγκεκριμένο κράτος μέλος. Τα μέτρα αυτά εφαρμόζονται με τη συμφωνία του αιτούντος άσυλο.

Άρθρο 13

Ιατρικές εξετάσεις

Τα κράτη μέλη δύνανται να απαιτούν την υποβολή των αιτούντων άσυλο σε ιατρικές εξετάσεις για λόγους δημόσιας υγείας.

Άρθρο 14

Μαθητεία και εκπαίδευση των ανηλίκων

1.   Τα κράτη μέλη παρέχουν στα ανήλικα τέκνα των αιτούντων άσυλο και στους ανηλίκους αιτούντες άσυλο πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα, υπό προϋποθέσεις ανάλογες με αυτές που ισχύουν για τους υπηκόους του κράτους μέλους υποδοχής, ενόσω δεν είναι εκτελεστό μέτρο απομάκρυνσης κατ’ αυτών των ιδίων ή των γονέων τους. Η εκπαίδευση μπορεί να παρέχεται στα κέντρα φιλοξενίας.

Τα κράτη μέλη δεν ανακαλούν το δικαίωμα παρακολούθησης δευτεροβάθμιων σπουδών αποκλειστικά και μόνο λόγω ενηλικιώσεως του ανηλίκου.

2.   Η πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα εξασφαλίζεται το συντομότερο δυνατόν αμέσως μετά την υποβολή από τον ανήλικο, ή εκ μέρους του, της αίτησης για διεθνή προστασία και, εν πάση περιπτώσει, δεν πρέπει να καθυστερεί πέραν των τριών μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης παροχής διεθνούς προστασίας του ανηλίκου ή των γονέων του.

Προπαρασκευαστικά μαθήματα, συμπεριλαμβανομένων γλωσσικών μαθημάτων, που αποσκοπούν στη διευκόλυνση της πρόσβασης των ανηλίκων στο εθνικό εκπαιδευτικό σύστημα, και/ή ειδική εκπαίδευση σχεδιασμένη για να υποβοηθήσει την ένταξή τους στο σύστημα αυτό, παρέχονται εφόσον απαιτείται.

3.   Όταν η πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα, όπως εκτίθεται στην παράγραφο 1, είναι αδύνατη λόγω της ειδικής κατάστασης του ανηλίκου, το κράτος μέλος προσφέρει άλλες εκπαιδευτικές ρυθμίσεις σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και τις εθνικές πρακτικές.

Άρθρο 15

Απασχόληση

1.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν στους αιτούντες άσυλο πρόσβαση στην αγορά εργασίας το αργότερο έξι μήνες από την ημερομηνία κατά την οποία υπέβαλαν αίτηση διεθνούς προστασίας.

2.   Τα κράτη μέλη αποφασίζουν υπό ποίες προϋποθέσεις επιτρέπεται η πρόσβαση του αιτούντος άσυλο στην αγορά εργασίας, σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία, χωρίς να περιορίζουν υπέρ το δέον την πρόσβαση των αιτούντων άσυλο στην αγορά εργασίας.

3.   Η πρόσβαση στην αγορά εργασίας δεν ανακαλείται κατά τη διάρκεια των διαδικασιών προσφυγής, εφόσον η προσφυγή κατά απορριπτικής αποφάσεως με τακτική διαδικασία έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, έως ότου κοινοποιηθεί απορριπτική απόφαση επί της προσφυγής κρατών που είναι μέρη της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.

Άρθρο 16

Επαγγελματική κατάρτιση

Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν στους αιτούντες άσυλο πρόσβαση στην επαγγελματική κατάρτιση, ασχέτως του αν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας.

Η πρόσβαση σε επαγγελματική κατάρτιση που συνδέεται με σύμβαση απασχόλησης εξαρτάται από το κατά πόσον ο αιτών άσυλο έχει πρόσβαση στην αγορά εργασίας σύμφωνα με το άρθρο 15.

Άρθρο 17

Γενικοί κανόνες για τις υλικές συνθήκες υποδοχής και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη

1.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν για την παροχή υλικών συνθηκών υποδοχής στους αιτούντες άσυλο όταν υποβάλλουν αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας.

2.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι υλικές συνθήκες υποδοχής να εξασφαλίζουν επαρκές βιοτικό επίπεδο στους αιτούντες διεθνή προστασία, το οποίο να διασφαλίζει τη συντήρησή τους και να προστατεύει τη σωματική και την ψυχική τους υγεία.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να επιτυγχάνεται αυτό το βιοτικό επίπεδο στην ειδική περίπτωση των προσώπων με ειδικές ανάγκες, σύμφωνα με το άρθρο 22, καθώς και στην περίπτωση των προσώπων που τελούν υπό κράτηση.

3.   Τα κράτη μέλη δύνανται να εξαρτούν την παροχή του συνόλου ή μέρους των υλικών συνθηκών υποδοχής και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από την προϋπόθεση ότι οι αιτούντες άσυλο δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους που να τους εξασφαλίζουν κατάλληλο βιοτικό επίπεδο από απόψεως υγείας και να καθιστούν δυνατή τη συντήρησή τους.

4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από τους αιτούντες άσυλο να καλύπτουν πλήρως ή εν μέρει το κόστος των υλικών συνθηκών υποδοχής και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που προβλέπει η παρούσα οδηγία, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 3, όταν οι αιτούντες άσυλο διαθέτουν επαρκείς πόρους, παραδείγματος χάριν εάν έχουν εργασθεί επί εύλογο χρονικό διάστημα.

Εάν αποκαλυφθεί ότι ο αιτών άσυλο διέθετε επαρκείς πόρους για την κάλυψη των υλικών συνθηκών υποδοχής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης εφ’ όσον χρόνο καλύπτονταν αυτές οι βασικές ανάγκες, τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν την επιστροφή από τον αιτούντα άσυλο.

5.     Οι υλικές συνθήκες υποδοχής μπορούν να παρέχονται σε είδος ή υπό τη μορφή οικονομικού βοηθήματος ή δελτίων ή σε συνδυασμό αυτών των στοιχείων.

Όταν τα κράτη μέλη παρέχουν υλικές συνθήκες υποδοχής υπό μορφή βοηθήματος ή δελτίων, το ποσό τους καθορίζεται σύμφωνα με τις αρχές του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 18

Λεπτομέρειες για τις υλικές συνθήκες υποδοχής

1.   Εφόσον η στέγαση παρέχεται σε είδος, θα πρέπει να λαμβάνει μία από τις κατωτέρω μορφές ή να αποτελεί συνδυασμό τους:

α)	χώρο που χρησιμοποιείται προς το σκοπό της στέγασης των αιτούντων άσυλο κατά τη διάρκεια της εξέτασης αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται στα σύνορα·

β)	κέντρα φιλοξενίας που εξασφαλίζουν κατάλληλο βιοτικό επίπεδο·

γ)	ιδιωτικές κατοικίες, διαμερίσματα, ξενοδοχεία ή άλλοι χώροι προσαρμοσμένοι για τη στέγαση αιτούντων.

2.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να εξασφαλίζεται για τους αιτούντες άσυλο, στους οποίους παρέχεται η στέγαση στην οποία αναφέρεται η παράγραφος 1, στοιχεία α), β) και γ):

α)	προστασία της οικογενειακής τους ζωής·

β)	δυνατότητα επικοινωνίας με συγγενείς, νομικούς συμβούλους και εκπροσώπους της║ UNHCR ║ και με μη κυβερνητικές οργανώσεις ║ που αναγνωρίζουν τα κράτη μέλη.

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη ιδιαίτερα ζητήματα σχετικά με το φύλο και την ηλικία, καθώς και την κατάσταση των ατόμων με ειδικές ανάγκες στην περίπτωση των αιτούντων άσυλο εντός των χώρων και των κέντρων φιλοξενίας που αναφέρονται στο άρθρο 1 στοιχεία α) και β).

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για την αποτροπή βιαιοπραγιών και πράξεων βίας που έχουν σχέση με το φύλο, στους χώρους και τα κέντρα φιλοξενίας που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β).

3.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν, ώστε τα ανήλικα τέκνα των αιτούντων άσυλο ή οι ανήλικοι αιτούντες να διαμένουν με τους γονείς τους ή με τον ενήλικο συγγενή που έχει την επιμέλειά τους σύμφωνα με το νόμο ή το εθιμικό δίκαιο εφόσον αυτό είναι προς το απώτερο συμφέρον των εν λόγω ανηλίκων.

4.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η μεταφορά αιτούντων άσυλο από ένα χώρο στέγασης σε άλλο να πραγματοποιείται μόνον όταν είναι αναγκαία. Τα κράτη μέλη παρέχουν στους αιτούντες άσυλο τη δυνατότητα να ενημερώνουν τους νομικούς τους συμβούλους για τη μεταφορά και για τη νέα τους διεύθυνση.

5.   Το προσωπικό που εργάζεται στα κέντρα φιλοξενίας πρέπει να διαθέτει κατάλληλη κατάρτιση και να δεσμεύεται από την αρχή της εμπιστευτικότητας, όπως ορίζεται στο εθνικό δίκαιο, για τις πληροφορίες τις οποίες γνωρίζει εκ της εργασίας του.

6.   Τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέπουν στους αιτούντες άσυλο να συμμετέχουν στη διαχείριση των υλικών μέσων και των άυλων παραμέτρων της ζωής στο κέντρο, μέσω μιας συμβουλευτικής επιτροπής ή ενός αντιπροσωπευτικού συμβουλευτικού οργάνου των διαμενόντων.

7.   Προκειμένου να παρέχεται συνδρομή στους αιτούντες άσυλο, παρέχεται πρόσβαση στα κέντρα φιλοξενίας και στους λοιπούς χώρους στέγασης στους συνηγόρους ή νομικούς συμβούλους των αιτούντων άσυλο και στους εκπροσώπους της UNHCR ή τις εξουσιοδοτημένες από αυτή μη κυβερνητικές οργανώσεις, τις οποίες έχει αναγνωρίσει το σχετικό κράτος μέλος. Περιορισμοί στην πρόσβαση αυτή μπορούν να επιβάλλονται μόνο για λόγους που σχετίζονται με την ασφάλεια των κέντρων και των χώρων και των αιτούντων άσυλο.

8.   Σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, τα κράτη μέλη μπορούν κατ’ εξαίρεση να θεσπίζουν λεπτομέρειες όσον αφορά τις υλικές συνθήκες υποδοχής διαφορετικές από τις προβλεπόμενες στο παρόν άρθρο, για εύλογη περίοδο η οποία είναι όσο το δυνατόν συντομότερη, όταν:

α)	απαιτείται αρχική εκτίμηση των ειδικών αναγκών του αιτούντος άσυλο,

β)	έχουν εξαντληθεί προσωρινά οι συνήθως διαθέσιμες δυνατότητες στέγασης,

γ)	ο αιτών άσυλο τελεί υπό κράτηση ή υπό περιορισμό σε συνοριακό φυλάκιο.

Αυτές οι διαφορετικές συνθήκες καλύπτουν σε κάθε περίπτωση τις βασικές ανάγκες.

Άρθρο 19

Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη

1.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να λαμβάνουν οι αιτούντες άσυλο την απαραίτητη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η οποία περιλαμβάνει, τουλάχιστον, τις πρώτες βοήθειες και την αναγκαία θεραπεία ασθενείας ή ψυχικών διαταραχών.

2.   Τα κράτη μέλη παρέχουν την απαραίτητη ιατρική ή άλλη συνδρομή στους αιτούντες άσυλο με ειδικές ανάγκες, συμπεριλαμβανομένης της κατάλληλης ψυχιατρικής περίθαλψης εφόσον απαιτείται ▐.

Άρθρο 20

Θύματα βασανιστηρίων

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ούτως ώστε τα θύματα βασανιστηρίων να κατευθύνονται αμέσως στα κατάλληλα για την περίπτωσή τους κέντρα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ Ή ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΥΠΟΔΟΧΗΣ

Άρθρο 21

Περιορισμός ή ανάκληση των υλικών συνθηκών υποδοχής

1.   Τα κράτη μέλη δύνανται να περιορίζουν τις υλικές συνθήκες υποδοχής ║ όταν ο αιτών άσυλο:

α)	εγκαταλείπει τον τόπο διαμονής που έχει καθορίσει η αρμόδια αρχή χωρίς να την ενημερώσει ή, εφόσον απαιτείται, χωρίς άδεια, ή

β)	δεν συμμορφούται με υποχρεώσεις δήλωσης στοιχείων ή δεν ανταποκρίνεται σε αιτήσεις παροχής πληροφοριών ή δεν προσέρχεται, στα πλαίσια της διαδικασίας ασύλου, σε προσωπική συνέντευξη εντός εύλογης προθεσμίας που ορίζεται από το εθνικό δίκαιο, ή

γ)	έχει υποβάλει ήδη αίτηση ασύλου στο ίδιο κράτος μέλος.

Όταν ο αιτών άσυλο εντοπισθεί ή προσέλθει αυτοβούλως στην αρμόδια αρχή, λαμβάνεται δεόντως αιτιολογημένη απόφαση, βασιζόμενη στους λόγους της εξαφάνισης, σχετικά με την εκ νέου παροχή μερικών ή όλων των υλικών συνθηκών υποδοχής· που είχαν περιορισθεί.

2.   Τα κράτη μέλη δύνανται να περιορίζουν ή να ανακαλούν τις υλικές συνθήκες υποδοχής όταν ο αιτών άσυλο έχει αποκρύψει τους οικονομικούς του πόρους, και έχει, κατά συνέπεια, επωφεληθεί με τρόπο αθέμιτο από τις υλικές συνθήκες υποδοχής.

3.   Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν τις κυρώσεις που ισχύουν για τη σοβαρή παράβαση των κανόνων των κέντρων φιλοξενίας καθώς για την επίδειξη ιδιαίτερα βίαιης συμπεριφοράς.

4.   Οι αποφάσεις για τον περιορισμό ή την ανάκληση των συνθηκών υποδοχής ή για κυρώσεις που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 2 και 3, λαμβάνονται σε ατομική, αντικειμενική και αμερόληπτη βάση και πρέπει να αιτιολογούνται. Οι αποφάσεις βασίζονται στην ειδική κατάσταση του συγκεκριμένου προσώπου, ιδίως όσον αφορά τα πρόσωπα τα οποία καλύπτονται από το άρθρο 22, λαμβανομένης υπόψη της αρχής της αναλογικότητας. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν υπό οποιεσδήποτε συνθήκες μέσα συντήρησης, πρόσβαση σε επείγουσα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την αναγκαία θεραπεία ασθενείας ή ψυχικής διαταραχής.

5.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι δεν ανακαλούνται ούτε περιορίζονται οι υλικές συνθήκες υποδοχής πριν ληφθεί απορριπτική απόφαση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

Άρθρο 22

Γενική αρχή

1.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τους την ειδική κατάσταση των ατόμων με ειδικές ανάγκες στην εθνική νομοθεσία που μεταφέρει την παρούσα οδηγία. Τα ευάλωτα πρόσωπα, όπως οι ανήλικοι, οι ασυνόδευτοι ανήλικοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι ηλικιωμένοι, οι εγκυμονούσες, οι μονογονεϊκές οικογένειες με ανήλικα παιδιά, τα θύματα εμπορίας ανθρώπων, οι γυναίκες που είναι θύματα ακρωτηριασμού των γεννητικών τους οργάνων, τα πρόσωπα με προβλήματα ψυχικής υγείας και τα πρόσωπα που έχουν υποστεί βασανιστήρια, βιασμό ή άλλες σοβαρές μορφές ψυχολογικής, φυσικής ή σεξουαλικής βίας, θεωρούνται σε κάθε περίπτωση άτομα με ειδικές ανάγκες.

2.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν στην εθνική τους νομοθεσία διαδικασίες με σκοπό να διαπιστώνεται, ευθύς μόλις υποβληθεί αίτηση διεθνούς προστασίας, εάν ο αιτών έχει ειδικές ανάγκες και να αναφέρεται η φύση αυτών των αναγκών. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν επαρκή υποστήριξη στα άτομα με ειδικές ανάγκες καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ασύλου και μεριμνούν για την κατάλληλη παρακολούθηση της κατάστασής τους.

Άρθρο 23

Ανήλικοι

1.   Το απώτερο συμφέρον του παιδιού αποτελεί το πρωταρχικό μέλημα των κρατών μελών κατά την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας οδηγίας σχετικά με τους ανηλίκους. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν στο παιδί επίπεδο διαβίωσης κατάλληλο για την σωματική, πνευματική, διανοητική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξή του.

2.   Για να εκτιμήσουν το απώτερο συμφέρον του παιδιού, τα κράτη μέλη λαμβάνουν δεόντως υπόψη ιδίως τους ακόλουθους παράγοντες:

α)	τις δυνατότητες επανένωσης της οικογένειας·

β)	την ποιότητα ζωής και την κοινωνική ανάπτυξη του ανηλίκου, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη το εθνικό, θρησκευτικό, πολιτιστικό και γλωσσικό του υπόβαθρο·

γ)	ζητήματα ασφάλειας και προστασίας, ιδίως εάν υπάρχει ο κίνδυνος το παιδί να είναι θύμα εμπορίας ανθρώπων·

δ)	την άποψη του ανήλικου ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά του/της.

3.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι ανήλικοι να έχουν πρόσβαση σε δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου, όπως παιχνίδια και ψυχαγωγικές δραστηριότητες που αρμόζουν στην ηλικία τους εντός των χώρων και των κέντρων φιλοξενίας που αναφέρονται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β).

4.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την πρόσβαση σε υπηρεσίες αποκατάστασης σε ανηλίκους που είναι θύματα κάθε μορφής κατάχρησης, αμέλειας, εκμετάλλευσης, βασανιστηρίων ή σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή που έχουν υποφέρει από ένοπλες συγκρούσεις, και εξασφαλίζουν ότι τους παρέχεται κατάλληλη ψυχολογική φροντίδα, καθώς και εξειδικευμένη θεραπεία, εφόσον απαιτείται.

Άρθρο 24

Ασυνόδευτοι ανήλικοι

1.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν ▐ μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται η αναγκαία εκπροσώπηση των ασυνόδευτων ανηλίκων από νόμιμο κηδεμόνα. Πρέπει να διορίζεται κηδεμόνας ο οποίος θα παρέχει στο παιδί συμβουλές και προστασία και θα διασφαλίζει ότι κάθε απόφαση λαμβάνεται προς το συμφέρον του παιδιού. Ο κηδεμόνας πρέπει να έχει την αναγκαία πείρα στον τομέα της επιμέλειας παιδιών, ώστε να διασφαλίζει ότι διαφυλάσσονται τα συμφέροντα του παιδιού και ότι καλύπτονται επαρκώς οι νομικές, κοινωνικές, υγειονομικές, ψυχολογικές, υλικές και εκπαιδευτικές ανάγκες του παιδιού. Οργανισμοί ή άτομα των οποίων τα συμφέροντα θα μπορούσαν να συγκρούονται με αυτά του παιδιού δεν θα επιλέγονται για την κηδεμονία. Πραγματοποιείται τακτικά αξιολόγηση από τις αρμόδιες αρχές.

2.   Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι που υποβάλλουν αίτηση διεθνούς προστασίας, από τη στιγμή που γίνονται δεκτοί στο έδαφος του κράτους μέλους υποδοχής στο οποίο υποβλήθηκε ή εξετάζεται η αίτηση διεθνούς προστασίας έως τη στιγμή που υποχρεούνται να το εγκαταλείψουν, φιλοξενούνται:

α)	από ενήλικους συγγενείς·

β)	από ανάδοχο οικογένεια·

γ)	σε κέντρα φιλοξενίας με ειδικές ρυθμίσεις για ανηλίκους·

δ)	σε άλλους χώρους φιλοξενίας κατάλληλους για ανηλίκους.

Τα κράτη μέλη δύνανται να τοποθετούν ασυνόδευτους ανηλίκους ηλικίας 16 ετών ή άνω σε κέντρα φιλοξενίας για ενηλίκους αιτούντες άσυλο.

Στο μέτρο του δυνατού, τα αδέλφια παραμένουν μαζί, λαμβανομένου υπόψη του απώτερου συμφέροντος του εκάστοτε ανηλίκου και, ιδίως, της ηλικίας και του βαθμού ωριμότητάς του. Οι αλλαγές διαμονής ασυνόδευτων ανηλίκων περιορίζονται στο ελάχιστο.

3.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν στην εθνική τους νομοθεσία διαδικασίες για την αναζήτηση των μελών της οικογενείας του ασυνόδευτου ανηλίκου. Αρχίζουν να αναζητούν τα μέλη της οικογένειας του ασυνόδευτου ανηλίκου το συντομότερο δυνατόν μετά την υποβολή αίτησης διεθνούς προστασίας ενώ προστατεύουν το απώτερο συμφέρον του/της. Σε περίπτωση που υπάρχει κίνδυνος να απειληθεί η ζωή ή η ακεραιότητα του ανηλίκου ή των στενών συγγενών του, ιδίως αν αυτοί διαμένουν στη χώρα καταγωγής, πρέπει να διασφαλίζεται ότι η συλλογή, επεξεργασία και διαβίβαση των πληροφοριών που αφορούν τα εν λόγω πρόσωπα γίνεται εμπιστευτικά, ώστε να μην διακυβεύεται η ασφάλειά τους.

4.   Οι απασχολούμενοι με ασυνόδευτους ανηλίκους πρέπει να διαθέτουν και να συνεχίζουν να λαμβάνουν κατάλληλη κατάρτιση σχετικά με τις ανάγκες των ανηλίκων και να δεσμεύονται από την αρχή της εμπιστευτικότητας, όπως ορίζεται στο εθνικό δίκαιο, για τις πληροφορίες τις οποίες γνωρίζουν εκ της εργασίας τους.

Άρθρο 25

Θύματα βασανιστηρίων και βίας

1.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα πρόσωπα που έχουν υποστεί βασανιστήρια, βιασμό ή άλλες σοβαρές πράξεις βίας, λαμβάνουν την περίθαλψη την οποία απαιτούν οι προαναφερόμενες πράξεις, και ιδίως πρόσβαση σε υπηρεσίες αποκατάστασης οι οποίες παρέχουν τη δυνατότητα ιατρικής και ψυχολογικής θεραπείας.

2.   Οι απασχολούμενοι με θύματα βασανιστηρίων, βιασμού ή άλλων σοβαρών πράξεων βίας πρέπει να διαθέτουν και να συνεχίζουν να λαμβάνουν κατάλληλη κατάρτιση σχετικά με τις ανάγκες των ανηλίκων και να δεσμεύονται από την αρχή της εμπιστευτικότητας, όπως ορίζεται στο οικείο εθνικό δίκαιο, για τις πληροφορίες τις οποίες γνωρίζουν εκ της εργασίας τους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Άρθρο 26

Προσφυγές

1.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι αποφάσεις όσον αφορά την παροχή, την απόσυρση ή τον περιορισμό πλεονεκτημάτων κατ’ εφαρμογή της παρούσας οδηγίας ή οι αποφάσεις που λαμβάνονται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 7, οι οποίες θίγουν ατομικά τους αιτούντες άσυλο, να μπορούν να προσβάλλονται με τις διαδικασίες που προβλέπει το εθνικό δίκαιο. Στον τελευταίο βαθμό τουλάχιστον χορηγείται η δυνατότητα προσφυγής ή επανεξέτασης, για νομικούς ή πραγματικούς λόγους, ενώπιον δικαστικής αρχής.

2.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η απαιτούμενη νομική αρωγή ή/και εκπροσώπηση παρέχεται κατόπιν αιτήματος δωρεάν σύμφωνα με το άρθρο 15, παράγραφοι 3 έως 6, της οδηγίας 2005/85/ΕΚ.

Οι διαδικασίες πρόσβασης σε νομική αρωγή και/ή εκπροσώπηση στις περιπτώσεις αυτές καθορίζονται από το εθνικό δίκαιο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ

Άρθρο 27

Αρμόδιες αρχές

Κάθε κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή τα στοιχεία των αρχών που είναι αρμόδιες για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την παρούσα οδηγία. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σε περίπτωση αλλαγής των στοιχείων των εν λόγω αρχών.

Άρθρο 28

Σύστημα προσανατολισμού, παρακολούθησης και ελέγχου

1.   Τα κράτη μέλη, τηρουμένης δεόντως της συνταγματικής τους διάρθρωσης, θεσπίζουν τους αναγκαίους μηχανισμούς για να εξασφαλίζουν την καθιέρωση κατάλληλου προσανατολισμού, παρακολούθησης και ελέγχου του επιπέδου των συνθηκών υποδοχής.

2.   Τα κράτη μέλη υποβάλλουν τις σχετικές πληροφορίες στην Επιτροπή χρησιμοποιώντας το υπόδειγμα που περιλαμβάνεται στο παράρτημα Ι, σε ετήσια βάση, αρχής γενομένης από […].

Άρθρο 29

Προσωπικό και πόροι

1.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι αρχές και οι λοιποί φορείς που εφαρμόζουν την παρούσα οδηγία να έχουν λάβει την απαραίτητη βασική κατάρτιση αναφορικά με τις ανάγκες των αιτούντων άσυλο, τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών.

2.   Τα κράτη μέλη παρέχουν τους αναγκαίους πόρους σε συνάρτηση με τις εθνικές διατάξεις που τίθενται σε ισχύ προκειμένου να εφαρμοσθεί η παρούσα οδηγία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 30

Εκθέσεις

Έως την […] το αργότερο, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και προτείνει τυχόν τροποποιήσεις που είναι αναγκαίες.

Τα κράτη μέλη αποστέλλουν στην Επιτροπή όλες τις πληροφορίες που ενδείκνυνται για την κατάρτιση της έκθεσης, συμπεριλαμβανομένων των στατιστικών δεδομένων που προβλέπονται στο άρθρο 27, παράγραφος 2, έως την […].

Μετά την υποβολή της έκθεσης, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση τουλάχιστον ανά πενταετία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 31

Μεταφορά στην εθνική νομοθεσία

1.   Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με τα άρθρα […] [Πρόκειται για τα άρθρα που τροποποιήθηκαν ως προς την ουσία σε σχέση με την προϋπάρχουσα οδηγία] και με το παράρτημα I έως τις […] το αργότερο. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων καθώς και έναν πίνακα αντιστοιχίας μεταξύ των διατάξεων αυτών και των διατάξεων της παρούσας οδηγίας.

Όταν κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, ║ αυτές περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από τέτοια παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Η διατύπωση της εν λόγω μνείας καθορίζεται από τα κράτη μέλη. Οι εν λόγω διατάξεις περιλαμβάνουν επίσης δήλωση που διευκρινίζει ότι κάθε μνεία στην οδηγία που καταργείται από την παρούσα οδηγία, η οποία περιέχεται στις ισχύουσες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, θεωρείται ότι γίνεται στην παρούσα οδηγία. Ο τρόπος της μνείας αυτής καθώς και η διατύπωσή της καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

2.   Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των κύριων διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπει η παρούσα οδηγία.

Άρθρο 32

Κατάργηση

Η οδηγία 2003/9/ΕΚ καταργείται από την [ημέρα που έπεται της ημερομηνίας η οποία ορίζεται στο άρθρο 31 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο της παρούσας οδηγίας], με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο και εφαρμογής των οδηγιών που εμφαίνονται στο παράρτημα ΙΙ μέρος B.

Οι αναφορές στην καταργούμενη οδηγία θεωρούνται ότι γίνονται στην παρούσα οδηγία σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που εμφαίνεται στο παράρτημα III.

Άρθρο 33

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα άρθρα […] [Τα άρθρα που δεν έχουν τροποποιηθεί σε σχέση με την προϋπάρχουσα οδηγία] και το παράρτημα Ι εφαρμόζονται από την [ημέρα που έπεται της ημερομηνίας η οποία ορίζει το άρθρο 30 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο].

Άρθρο 34

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

---

(1)  ΕΕ C […] της […], σ. […].

(2)  ΕΕ C […] της […], σ. […].

(3)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 7ης Μαΐου 2009.

(4)  ΕΕ L 31 της 6.2.2003, σ. 18.

(5)  ΕΕ L 304 της 30.9.2004, σ. 12.

(6)  ΕΕ L 212 της 7.8.2001, σ. 12.

(7)  ΕΕ L 326, ║ 13.12.2005, σ. 13.