(1)

Η διαφάνεια έχει ουσιώδη σημασία για την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Η Επιτροπή έθεσε ως προτεραιότητα, στις ανακοινώσεις της της 27ης Οκτωβρίου 2015 με τίτλο «Πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2016 – Δεν είναι ώρα για εφησυχασμό» και της 16ης Δεκεμβρίου 2014 με τίτλο «Πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2015 – Νέο ξεκίνημα», την ανάγκη ανταπόκρισης στο αίτημα των πολιτών της Ένωσης για δικαιοσύνη και διαφάνεια και την ανάγκη ανάληψης από την Ένωση ρόλου παγκόσμιου προτύπου αναφοράς. Είναι ουσιώδους σημασίας οι προσπάθειες για επίτευξη μεγαλύτερης διαφάνειας να λαμβάνουν υπόψη την αμοιβαιότητα μεταξύ ανταγωνιστών.

(2)

Στο ψήφισμά του της 26ης Μαρτίου 2019 (3), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τόνισε την ανάγκη για φιλόδοξη δημόσια υποβολή εκθέσεων ανά χώρα ως εργαλείο για την αύξηση της εταιρικής διαφάνειας και την ενίσχυση του δημόσιου ελέγχου. Παράλληλα με το έργο που έχει αναλάβει το Συμβούλιο για την καταπολέμηση της εταιρικής φοροαποφυγής, είναι αναγκαίο να ενισχυθεί ο δημόσιος έλεγχος των φόρων εισοδήματος των πολυεθνικών επιχειρήσεων που αναλαμβάνουν δραστηριότητες στην Ένωση, ώστε να προωθηθεί περαιτέρω η εταιρική διαφάνειας και ευθύνη, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στην ευημερία των κοινωνιών μας. Η πρόβλεψη του ελέγχου αυτού είναι επίσης αναγκαία για την προώθηση ενός καλύτερα τεκμηριωμένου δημόσιου διαλόγου, όσον αφορά, ιδίως, το επίπεδο φορολογικής συμμόρφωσης ορισμένων πολυεθνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ένωση και τον αντίκτυπο της φορολογικής συμμόρφωσης στην πραγματική οικονομία. Η θέσπιση κοινών κανόνων για τη διαφάνεια της φορολογίας εισοδήματος εταιρειών θα υπηρετούσε επίσης το γενικό οικονομικό συμφέρον, παρέχοντας ισοδύναμες εγγυήσεις σε ολόκληρη την Ένωση για την προστασία των επενδυτών, των πιστωτών και άλλων τρίτων εν γένει, και θα συνέβαλλε κατ’ αυτόν τον τρόπο στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών της Ένωσης προς τον δίκαιο χαρακτήρα των εθνικών φορολογικών συστημάτων. Αυτός ο δημόσιος έλεγχος μπορεί να επιτευχθεί μέσω δήλωσης στοιχείων φορολογίας εισοδήματος, ανεξαρτήτως του τόπου εγκατάστασης της τελικής μητρικής επιχείρησης του πολυεθνικού ομίλου.

(3)

Η δημόσια υποβολή εκθέσεων ανά χώρα συνιστά αποτελεσματικό και κατάλληλο εργαλείο για την αύξηση της διαφάνειας σε σχέση με τις δραστηριότητες των πολυεθνικών επιχειρήσεων και για να δοθεί η δυνατότητα στο κοινό να αξιολογεί τον αντίκτυπο των δραστηριοτήτων αυτών στην πραγματική οικονομία. Βελτιώνει επίσης την ικανότητα των μετόχων να εκτιμούν ορθά τους κινδύνους που αναλαμβάνουν οι επιχειρήσεις, οδηγεί σε επενδυτικές στρατηγικές που βασίζονται σε ακριβείς πληροφορίες και ενισχύει τη δυνατότητα των υπευθύνων λήψης αποφάσεων να αξιολογούν την αποτελεσματικότητα και τον αντίκτυπο της εθνικής νομοθεσίας. Ο δημόσιος έλεγχος θα πρέπει να ασκείται χωρίς να βλάπτεται το επενδυτικό κλίμα στην Ένωση ή η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, όπως προβλέπεται στην οδηγία 2013/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4).

(4)

Η δημόσια υποβολή εκθέσεων ανά χώρα ενδέχεται επίσης να έχει θετικό αντίκτυπο στα δικαιώματα ενημέρωσης και διαβούλευσης των εργαζομένων, όπως ορίζει η οδηγία 2002/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5), και, με την αύξηση των γνώσεων σχετικά με τις δραστηριότητες των επιχειρήσεων, στην ποιότητα του διαλόγου που λαμβάνει χώρα στο εσωτερικό των επιχειρήσεων.

(5)

Σε συνέχεια των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 22ας Μαΐου 2013, εισήχθη στην οδηγία 2013/34/ΕΕ ρήτρα επανεξέτασης. Η εν λόγω ρήτρα επανεξέτασης απαιτούσε από την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο θέσπισης υποχρέωσης για τις μεγάλες επιχειρήσεις σε επιπλέον βιομηχανικούς κλάδους να συντάσσουν ετησίως έκθεση ανά χώρα, όπου θα λαμβάνονται υπόψη οι εξελίξεις στο πλαίσιο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και τα αποτελέσματα των σχετικών ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών.

(6)

Η Ένωση έχει ήδη εισαγάγει τη δημόσια υποβολή εκθέσεων ανά χώρα για τον τραπεζικό τομέα με την οδηγία 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6), καθώς και για τους κλάδους της εξόρυξης και της υλοτόμησης με την οδηγία 2013/34/ΕΕ.

(7)

Μέσω της εισαγωγής της δημόσιας υποβολής εκθέσεων ανά χώρα με την παρούσα οδηγία, η Ένωση γίνεται παγκόσμιος ηγέτης στην προώθηση της χρηματοοικονομικής και εταιρικής διαφάνειας.

(8)

Η μεγαλύτερη διαφάνεια στη δημοσιοποίηση χρηματοοικονομικών πληροφοριών θα επιφέρει πλεονεκτήματα για όλους, καθώς θα αυξηθεί η συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, θα βελτιωθεί η πληροφόρηση των εργαζομένων και θα μειωθεί η απροθυμία των επενδυτών να αναλάβουν κινδύνους. Επιπλέον, οι επιχειρήσεις θα ωφεληθούν από τη βελτίωση των σχέσεων με τους συμφεροντούχους, εξέλιξη που θα επιφέρει αύξηση της σταθερότητας, καθώς και ευκολότερη πρόσβαση σε χρηματοδότηση λόγω του σαφέστερου προφίλ κινδύνου και της βελτιωμένης φήμης.

(9)

Στην ανακοίνωσή της της 25ης Οκτωβρίου 2011 με τίτλο «Μια ανανεωμένη στρατηγική ΕΕ 2011-14 για την εταιρική κοινωνική ευθύνη», η Επιτροπή όρισε την εταιρική κοινωνική ευθύνη ως ευθύνη των επιχειρήσεων για τον αντίκτυπό τους στην κοινωνία. Την εταιρική κοινωνική ευθύνη θα πρέπει να διαχειρίζεται η εκάστοτε εταιρεία. Οι δημόσιες αρχές μπορούν να διαδραματίσουν υποστηρικτικό ρόλο μέσω ενός έξυπνου συνδυασμού οικειοθελών μέτρων πολιτικής και, όπου κρίνεται απαραίτητο, συμπληρωματικών ρυθμίσεων. Οι επιχειρήσεις μπορούν να προχωρήσουν πέρα από τη συμμόρφωση προς τον νόμο και να καταστούν κοινωνικά υπεύθυνες εντάσσοντας επιπλέον κοινωνικές, περιβαλλοντικές, δεοντολογικές, καταναλωτικές ή σχετικές με τα ανθρώπινα δικαιώματα ανησυχίες στην επιχειρηματική τους στρατηγική και δραστηριότητες.

(10)

Το κοινό θα πρέπει να είναι σε θέση να υποβάλλει σε έλεγχο όλες τις δραστηριότητες ενός ομίλου επιχειρήσεων, εάν ο όμιλος διαθέτει ορισμένους τύπους οντοτήτων εγκατεστημένων εντός της Ένωσης. Για ομίλους που ασκούν δραστηριότητες εντός της Ένωσης μόνο μέσω θυγατρικών επιχειρήσεων ή υποκαταστημάτων, οι εν λόγω θυγατρικές επιχειρήσεις και τα υποκαταστήματα θα πρέπει να δημοσιεύουν και να καθιστούν προσβάσιμη τη δήλωση της τελικής μητρικής επιχείρησης. Εάν τα εν λόγω στοιχεία ή η δήλωση δεν είναι διαθέσιμα ή η τελική μητρική επιχείρηση δεν παρέχει στις θυγατρικές επιχειρήσεις ή στα υποκαταστήματα όλα τα απαιτούμενα στοιχεία, οι θυγατρικές επιχειρήσεις και τα υποκαταστήματα θα πρέπει να καταρτίζουν, να δημοσιεύουν και να καθιστούν προσβάσιμη δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος που περιέχει όλα τα στοιχεία που έχουν στην κατοχή τους, έχουν λάβει ή έχουν αποκτήσει και ενημερωτική δήλωση ότι η τελική μητρική επιχείρησή τους δεν διέθεσε τα απαραίτητα στοιχεία. Ωστόσο, για λόγους που άπτονται της αναλογικότητας και της αποτελεσματικότητας, η υποχρέωση δημοσίευσης και διασφάλισης της προσβασιμότητας της δήλωσης στοιχείων φορολογίας εισοδήματος θα πρέπει να περιορίζεται σε μεσαίες και μεγάλες θυγατρικές επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στην Ένωση όσο και σε υποκαταστήματα αντίστοιχου μεγέθους τα οποία έχουν συσταθεί στην Ένωση. Ως εκ τούτου, το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2013/34/ΕΕ θα πρέπει να επεκταθεί αναλόγως στα υποκαταστήματα που έχουν συσταθεί σε κράτος μέλος από επιχείρηση εγκατεστημένη εκτός της Ένωσης η οποία έχει νομική μορφή συγκρίσιμη με τα είδη των επιχειρήσεων που απαριθμούνται στο παράρτημα I της οδηγίας 2013/34/ΕΕ. Τα υποκαταστήματα που έχουν κλείσει όπως αναφέρεται στο άρθρο 37 στοιχείο ια) της οδηγίας (ΕΕ) 2017/1132 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7) δεν θα πρέπει να υπόκεινται πλέον στις υποχρεώσεις υποβολής στοιχείων που ορίζονται στην παρούσα οδηγία.

(11)

Οι πολυεθνικοί όμιλοι και, κατά περίπτωση, ορισμένες αυτόνομες επιχειρήσεις θα πρέπει να διαθέτουν στο κοινό δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος όταν υπερβαίνουν ένα ορισμένο μέγεθος, από πλευράς του ποσού των εσόδων, κατά τη διάρκεια δύο διαδοχικών οικονομικών ετών, ανάλογα με τα ενοποιημένα έσοδα του ομίλου ή τα έσοδα της αυτόνομης επιχείρησης. Κατά συμμετρικό τρόπο, η υποχρέωση αυτή θα πρέπει να παύει να ισχύει όταν τα εν λόγω έσοδα παύουν να υπερβαίνουν το σχετικό ποσό επί διάστημα δύο διαδοχικών οικονομικών ετών. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο πολυεθνικός όμιλος ή η αυτόνομη επιχείρηση θα πρέπει να εξακολουθεί να υπόκειται στην υποχρέωση υποβολής στοιχείων για το πρώτο οικονομικό έτος που έπεται του τελευταίου οικονομικού έτους κατά το οποίο τα έσοδά του υπερέβησαν το σχετικό ποσό. Ο εν λόγω πολυεθνικός όμιλος ή η αυτόνομη επιχείρηση θα πρέπει να υπόκειται εκ νέου στις υποχρεώσεις υποβολής στοιχείων όταν τα έσοδά του υπερβούν εκ νέου το σχετικό ποσό επί διάστημα δύο διαδοχικών οικονομικών ετών. Δεδομένου του ευρέος φάσματος των πλαισίων χρηματοοικονομικής πληροφόρησης με τα οποία μπορούν να συμμορφώνονται οι οικονομικές καταστάσεις, προκειμένου να καθοριστεί το πεδίο εφαρμογής, για τις επιχειρήσεις που διέπονται από το δίκαιο ενός κράτους μέλους, τα «έσοδα» θα πρέπει να έχουν το ίδιο νόημα με το «καθαρό ύψος κύκλου εργασιών» και θα πρέπει να νοούνται σύμφωνα με το εθνικό πλαίσιο χρηματοοικονομικής πληροφόρησης του εν λόγω κράτους μέλους. Το άρθρο 43 παράγραφος 2 στοιχείο γ) της οδηγίας 86/635/ΕΟΚ του Συμβουλίου (8) και το άρθρο 66 παράγραφος 2 της οδηγίας 91/674/ΕΟΚ του Συμβουλίου (9) παρέχουν ορισμούς για τον προσδιορισμό του καθαρού ύψους κύκλου εργασιών ενός πιστωτικού ιδρύματος ή μιας ασφαλιστικής επιχείρησης, αντίστοιχα. Για άλλες επιχειρήσεις, τα έσοδα θα πρέπει να εκτιμούνται σύμφωνα με το πλαίσιο χρηματοοικονομικής πληροφόρησης βάσει του οποίου καταρτίζονται οι οικονομικές καταστάσεις τους. Ωστόσο, για τους σκοπούς του περιεχομένου της δήλωσης στοιχείων φορολογίας εισοδήματος, θα πρέπει να εφαρμόζεται διαφορετικός ορισμός των εσόδων.

(12)

Για να αποφευχθεί η διπλή υποβολή εκθέσεων στον τραπεζικό τομέα, θα πρέπει να εξαιρούνται από τις απαιτήσεις υποβολής στοιχείων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία οι τελικές μητρικές επιχειρήσεις και οι αυτόνομες επιχειρήσεις οι οποίες υπόκεινται στην οδηγία 2013/36/ΕΕ και περιλαμβάνουν στην έκθεσή τους που καταρτίζεται σύμφωνα με το άρθρο 89 της εν λόγω οδηγίας όλες τις δραστηριότητές τους και, κατά περίπτωση, όλες τις δραστηριότητες των συνδεδεμένων με αυτές επιχειρήσεων που περιλαμβάνονται στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις τους, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων που δεν υπόκεινται στο μέρος 3 τίτλος I κεφάλαιο 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10).

(13)

Η δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος θα πρέπει να περιλαμβάνει, κατά περίπτωση, κατάλογο όλων των θυγατρικών επιχειρήσεων, για το σχετικό οικονομικό έτος, οι οποίες είναι εγκατεστημένες στην Ένωση ή σε περιοχές φορολογικής δικαιοδοσίας που περιλαμβάνονται στο παράρτημα I και, κατά περίπτωση, στο παράρτημα II της σχετικής έκδοσης των συμπερασμάτων του Συμβουλίου σχετικά με τον αναθεωρημένο ενωσιακό κατάλογο μη συνεργάσιμων περιοχών φορολογικής δικαιοδοσίας. Για να αποφευχθεί η δημιουργία διοικητικής επιβάρυνσης, η τελική μητρική επιχείρηση θα πρέπει να μπορεί να βασίζεται στον κατάλογο των θυγατρικών επιχειρήσεων που περιλαμβάνονται στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής επιχείρησης. Η δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος θα πρέπει επίσης να παρέχει στοιχεία σχετικά με όλες τις δραστηριότητες όλων των συνδεδεμένων επιχειρήσεων του ομίλου ενοποιημένα στις οικονομικές καταστάσεις της τελικής μητρικής επιχείρησης ή, ανάλογα με τις περιστάσεις, σχετικά με όλες τις δραστηριότητες της αυτόνομης επιχείρησης. Τα στοιχεία θα πρέπει να περιορίζονται σε όσα είναι αναγκαία ώστε να καθίσταται εφικτός ο αποτελεσματικός δημόσιος έλεγχος, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η δημοσιότητα δεν προκαλεί δυσανάλογους κινδύνους ή μειονεκτήματα για τις επιχειρήσεις όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα ή τις παρερμηνείες αναφορικά με τις σχετικές επιχειρήσεις. Η δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος θα πρέπει να είναι προσβάσιμη το αργότερο 12 μήνες από την ημερομηνία του ισολογισμού. Τυχόν συντομότερες προθεσμίες για τη δημοσίευση των οικονομικών καταστάσεων δεν θα πρέπει να ισχύουν όσον αφορά τη δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος. Οι διατάξεις που εισάγονται με την παρούσα οδηγία δεν επηρεάζουν τις διατάξεις της οδηγίας 2013/34/ΕΕ σχετικά με τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις και τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις.

(14)

Για να αποφευχθεί η δημιουργία διοικητικής επιβάρυνσης, οι επιχειρήσεις, κατά την κατάρτιση της δήλωσης στοιχείων φορολογίας εισοδήματος σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να παρουσιάζουν τα στοιχεία με βάση τις οδηγίες για την υποβολή στοιχείων που καθορίζονται στο τμήμα III ενότητες B και Γ του παραρτήματος III της οδηγίας 2011/16/ΕΕ του Συμβουλίου (11). Η δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος θα πρέπει να προσδιορίζει το πλαίσιο υποβολής στοιχείων που χρησιμοποιήθηκε. Η δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος δύναται να περιλαμβάνει επιπλέον μια γενική προσέγγιση που θα παρέχει εξηγήσεις σε περίπτωση σημαντικών αποκλίσεων σε επίπεδο ομίλου μεταξύ των ποσών των φόρων που προέκυψαν και των ποσών των φόρων που καταβάλλονται, λαμβάνοντας υπόψη τα αντίστοιχα ποσά για τα προηγούμενα οικονομικά έτη.

(15)

Είναι σημαντικό να διασφαλίζεται η συγκρισιμότητα των δεδομένων. Προς τούτο, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες για τη θέσπιση κοινού υποδείγματος και ηλεκτρονικών μορφοτύπων αναφοράς, οι οποίοι θα πρέπει να είναι μηχανικώς αναγνώσιμοι, για την παρουσίαση της δήλωσης στοιχείων φορολογίας εισοδήματος δυνάμει της παρούσας οδηγίας. Κατά τη θέσπιση του εν λόγω υποδείγματος και των εν λόγω μορφοτύπων αναφοράς, η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει υπόψη την πρόοδο που έχει σημειωθεί στον τομέα της ψηφιοποίησης και της προσβασιμότητας των στοιχείων που δημοσιεύουν οι επιχειρήσεις, ιδίως όσον αφορά την ανάπτυξη του ευρωπαϊκού ενιαίου σημείου πρόσβασης όπως προτείνεται στην ανακοίνωσή της της 24ης Σεπτεμβρίου 2020 με τίτλο «Ένωση Κεφαλαιαγορών για τα άτομα και τις επιχειρήσεις – νέο σχέδιο δράσης». Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12).

(16)

Για να εξασφαλιστεί ένα επαρκές επίπεδο ανάλυσης που θα παρέχει τη δυνατότητα στους πολίτες να αξιολογούν καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο οι πολυεθνικές επιχειρήσεις συμβάλλουν στην ευημερία της κοινωνίας σε κάθε κράτος μέλος, τα στοιχεία θα πρέπει να χωρίζονται ανά κράτος μέλος. Επιπλέον, τα στοιχεία σχετικά με τις δραστηριότητες των πολυεθνικών επιχειρήσεων θα πρέπει επίσης να παρουσιάζονται με υψηλό επίπεδο ανάλυσης όσον αφορά ορισμένες περιοχές φορολογικής δικαιοδοσίας τρίτων χωρών που προκαλούν ιδιαίτερα προβλήματα. Για όλες τις άλλες δραστηριότητες τρίτων χωρών, τα στοιχεία θα πρέπει να παρέχονται σε συνολική βάση, εκτός εάν η επιχείρηση επιθυμεί να παρουσιάσει λεπτομερέστερες πληροφορίες.

(17)

Για ορισμένες φορολογικές δικαιοδοσίες, θα πρέπει να παρουσιάζεται υψηλό επίπεδο ανάλυσης. Η δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος θα πρέπει πάντοτε να δημοσιοποιεί τα στοιχεία χωριστά για κάθε περιοχή δικαιοδοσίας που περιλαμβάνεται στα παραρτήματα των συμπερασμάτων του Συμβουλίου σχετικά με τον αναθεωρημένο ενωσιακό κατάλογο μη συνεργάσιμων περιοχών φορολογικής δικαιοδοσίας (13) και τις επακόλουθες επικαιροποιήσεις τους οι οποίες εγκρίνονται ειδικά δύο φορές ετησίως, συνήθως τον Φεβρουάριο και τον Οκτώβριο, και δημοσιεύονται στη σειρά C της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το παράρτημα I των εν λόγω συμπερασμάτων του Συμβουλίου περιέχει τον «Ενωσιακό κατάλογο μη συνεργάσιμων περιοχών φορολογικής δικαιοδοσίας», ενώ το παράρτημα II περιέχει την «Κατάσταση της συνεργασίας με την ΕΕ όσον αφορά τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει οι συνεργάσιμες περιοχές δικαιοδοσίας για την εφαρμογή των αρχών χρηστής φορολογικής διακυβέρνησης». Για το παράρτημα I, οι περιοχές δικαιοδοσίας που θα πρέπει να εξεταστούν είναι εκείνες που περιλήφθηκαν στον κατάλογο την 1η Μαρτίου του οικονομικού έτους για το οποίο πρόκειται να καταρτιστεί η δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος. Για το παράρτημα II, οι περιοχές δικαιοδοσίας που θα πρέπει να εξεταστούν είναι εκείνες που αναφέρθηκαν στο εν λόγω παράρτημα την 1η Μαρτίου του οικονομικού έτους για το οποίο πρόκειται να καταρτιστεί η δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος και την 1η Μαρτίου του προηγούμενου οικονομικού έτους.

(18)

Η άμεση δημοσιοποίηση των δεδομένων που πρέπει να περιλαμβάνονται στη δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος θα μπορούσε, σε ορισμένες περιπτώσεις, να θίξει σοβαρά την εμπορική θέση μιας επιχείρησης. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να αναβάλλουν τη δημοσιοποίηση συγκεκριμένων στοιχείων για περιορισμένο αριθμό ετών, υπό την προϋπόθεση ότι θα δημοσιοποιούν σαφώς την ύπαρξη της αναβολής, θα παρέχουν αιτιολογημένη σχετική εξήγηση στη δήλωση και θα τεκμηριώνουν τη βάση της συλλογιστικής. Τα στοιχεία που παραλείπονται από τις επιχειρήσεις θα πρέπει να δημοσιοποιούνται σε μεταγενέστερη δήλωση. Στοιχεία που αφορούν περιοχές φορολογικής δικαιοδοσίας οι οποίες περιλαμβάνονται στα παραρτήματα I και ΙΙ των συμπερασμάτων του Συμβουλίου σχετικά με τον αναθεωρημένο ενωσιακό κατάλογο μη συνεργάσιμων περιοχών φορολογικής δικαιοδοσίας δεν θα πρέπει ποτέ να παραλείπονται.

(19)

Για να ενισχυθεί η εταιρική διαφάνεια και ευθύνη έναντι επενδυτών, πιστωτών, άλλων τρίτων και του ευρέος κοινού και για να διασφαλιστεί η κατάλληλη διακυβέρνηση, τα μέλη των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων της τελικής μητρικής επιχείρησης ή της αυτόνομης επιχείρησης που είναι εγκατεστημένη εντός της Ένωσης και έχει την υποχρέωση να καταρτίζει, να δημοσιεύει και να καθιστά προσβάσιμη τη δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος θα πρέπει να είναι από κοινού υπεύθυνα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τις κατά την παρούσα οδηγία υποχρεώσεις υποβολής στοιχείων. Δεδομένου ότι τα μέλη των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων των θυγατρικών επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες εντός της Ένωσης και ελέγχονται από τελική μητρική εταιρεία με έδρα εκτός της Ένωσης ή το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που είναι αρμόδια για τη διεκπεραίωση των διατυπώσεων δημοσιότητας για το υποκατάστημα ενδέχεται να διαθέτουν περιορισμένη γνώση του περιεχομένου της δήλωσης στοιχείων φορολογίας εισοδήματος που καταρτίστηκε από την τελική μητρική εταιρεία ή να έχουν περιορισμένη ικανότητα να αποκτούν τις πληροφορίες αυτές ή τη δήλωση αυτήν από την τελική μητρική επιχείρηση, η ευθύνη των εν λόγω μελών ή των εν λόγω προσώπων θα πρέπει να περιλαμβάνει τη διαβεβαίωση ότι, εξ όσων είναι δυνατόν να γνωρίζουν, η δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος της τελικής μητρικής επιχείρησης ή της αυτόνομης επιχείρησης έχει καταρτισθεί και δημοσιευθεί κατά τρόπο που συνάδει με την παρούσα οδηγία ή ότι η θυγατρική επιχείρηση ή το υποκατάστημα έχει καταρτίσει, δημοσιεύσει και καταστήσει προσβάσιμα όλα τα στοιχεία τα οποία έχει στην κατοχή του, έλαβε ή απέκτησε, σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Σε περίπτωση ελλείψεων στα στοιχεία ή τη δήλωση στοιχείων, η ευθύνη των εν λόγω μελών ή των εν λόγω προσώπων θα πρέπει να επεκτείνεται και στη δημοσίευση ενημερωτικής δήλωσης ότι η τελική μητρική επιχείρηση ή η αυτόνομη επιχείρηση δεν κατέστησαν διαθέσιμα τα απαραίτητα στοιχεία.

(20)

Για να εξασφαλιστεί η ενημέρωση του κοινού σχετικά με το εύρος των υποχρεώσεων υποβολής στοιχείων που εισάγονται στην οδηγία 2013/34/ΕΕ με την παρούσα οδηγία και τη συμμόρφωση προς αυτές, τα κράτη μέλη θα πρέπει να απαιτούν από τους νόμιμους ελεγκτές και τα ελεγκτικά γραφεία να δηλώνουν αν μια επιχείρηση όφειλε να δημοσιεύσει δήλωση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος και, αν ναι, αν η εν λόγω δήλωση δημοσιεύθηκε.

(21)

Οι υποχρεώσεις των κρατών μελών να προβλέπουν κυρώσεις και να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίζεται η επιβολή των κυρώσεων αυτών σύμφωνα με την οδηγία 2013/34/ΕΕ ισχύουν για παραβάσεις των εθνικών διατάξεων όσον αφορά τη δημοσιοποίηση στοιχείων φορολογίας εισοδήματος από ορισμένες επιχειρήσεις και υποκαταστήματα οι οποίες έχουν θεσπιστεί κατ’ εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

(22)

Η παρούσα οδηγία αποσκοπεί στην ενίσχυση της εταιρικής διαφάνειας και της διαφάνειας και του δημόσιου ελέγχου των στοιχείων φορολογίας εισοδήματος των εταιρειών με την προσαρμογή του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου σχετικά με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται στις εταιρείες και στις επιχειρήσεις σχετικά με τη δημοσίευση εκθέσεων, για την προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων, κατά την έννοια του άρθρου 50 παράγραφος 2 στοιχείο ζ) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).Όπως έκρινε το Δικαστήριο, ιδίως, στην υπόθεση C-97/96, Verband deutscher Daihatsu-Händler (14), το άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο ζ) ΣΛΕΕ αναφέρεται στον σκοπό της προστασίας των συμφερόντων «τρίτων» γενικώς, χωρίς να διακρίνει ή να αποκλείει από τον όρο αυτόν ορισμένες κατηγορίες εξ αυτών. Ως εκ τούτου, ο όρος «τρίτων» είναι ευρύτερος από τους επενδυτές και τους πιστωτές και καλύπτει και άλλους ενδιαφερόμενους τρίτους, συμπεριλαμβανομένων των ανταγωνιστών και του ευρέος κοινού. Επιπλέον, ο στόχος της πραγματοποίησης της ελευθερίας εγκατάστασης, που ανατίθεται σε πολύ γενικές γραμμές στα θεσμικά όργανα βάσει του άρθρου 50 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ, δεν μπορεί να φαλκιδευτεί από τις διατάξεις του άρθρου 50 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ. Δεδομένου ότι η παρούσα οδηγία αφορά μόνο τις υποχρεώσεις δημοσιοποίησης δηλώσεων στοιχείων φορολογίας εισοδήματος και δεν αφορά την εναρμόνιση φόρων, το άρθρο 50 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ αποτελεί την κατάλληλη νομική βάση.

(23)

Για να διασφαλιστούν η πλήρης λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και ισότιμοι όροι για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις της Ένωσης και τρίτων χωρών, η Επιτροπή θα πρέπει να συνεχίσει να διερευνά τις δυνατότητες προαγωγής της δικαιοσύνης και της φορολογικής διαφάνειας. Ιδίως, η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει, στο πλαίσιο της ρήτρας επανεξέτασης, αν, μεταξύ άλλων, η πλήρης ανάλυση θα ενίσχυε την αποτελεσματικότητα της παρούσας οδηγίας.

(24)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω των αποτελεσμάτων της, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η οποία διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(25)

Η παρούσα οδηγία ανταποκρίνεται στους προβληματισμούς που διατυπώθηκαν από τα ενδιαφερόμενα μέρη σχετικά με την ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι στρεβλώσεις στην εσωτερική αγορά χωρίς να διακυβεύεται η ανταγωνιστικότητα της Ένωσης. Δεν θα πρέπει να προκαλεί άσκοπη διοικητική επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις. Εν γένει, στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας, η έκταση των προς δημοσιοποίηση πληροφοριών είναι αναλογική προς τους στόχους της ενίσχυσης της εταιρικής διαφάνειας και του δημόσιου ελέγχου. Η παρούσα οδηγία σέβεται επομένως τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδίως στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(26)

Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση, της 28ης Σεπτεμβρίου 2011, των κρατών μελών και της Επιτροπής σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα, τα κράτη μέλη έχουν δεσμευτεί να επισυνάπτουν στην κοινοποίηση των εθνικών μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο, όταν δικαιολογείται, και ένα ή περισσότερα έγγραφα που διευκρινίζουν τον δεσμό ανάμεσα στα στοιχεία μιας οδηγίας και στα αντίστοιχα τμήματα των πράξεων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο. Για την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης εκτιμά ότι η διαβίβαση των εγγράφων αυτών είναι δικαιολογημένη.

(27)

Συνεπώς, η οδηγία 2013/34/ΕΕ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Στο άρθρο 1 παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

2)

Μετά το άρθρο 48, παρεμβάλλεται το ακόλουθο κεφάλαιο:

«ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10α

ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ

(*1)  Οδηγία 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την πρόσβαση στη δραστηριότητα πιστωτικών ιδρυμάτων και την προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων, για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/87/ΕΚ και για την κατάργηση των οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ (ΕΕ L 176 της 27.6.2013, σ. 338)."

(*2)  Οδηγία 2011/16/EE του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας και με την κατάργηση της οδηγίας 77/799/ΕΟΚ (ΕΕ L 64 της 11.3.2011, σ. 1)."

(*3)  Οδηγία (ΕΕ) 2017/1132 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, σχετικά με ορισμένες πτυχές του εταιρικού δίκαιου (ΕΕ L 169 της 30.6.2017, σ. 46).»."

3)

Στο άρθρο 49 παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

(*4)   ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.»."