27.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 372/19

(1)

Wody podziemne są wartościowym zasobem naturalnym, który jako taki powinien być chroniony przed pogorszeniem stanu i zanieczyszczeniem chemicznym. Jest to szczególnie ważne dla ekosystemów zależnych od wód podziemnych oraz w przypadku wykorzystywania wód podziemnych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia.

(2)

Wody podziemne stanowią najbardziej wrażliwe i największe zasoby słodkiej wody w Unii Europejskiej, a przede wszystkim główne źródło publicznego zaopatrzenia w wodę pitną w wielu regionach.

(3)

Ochrona części wód podziemnych, które wykorzystuje się lub które zamierza się wykorzystywać w przyszłości do pozyskiwania wody pitnej, musi być realizowana w taki sposób, aby unikać pogorszenia jakości takich zasobów wodnych w celu zredukowania poziomu uzdatniania wody pitnej, zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (4).

(4)

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1600/2002/WE z dnia 22 lipca 2002 r. ustanawiająca szósty wspólnotowy program działań w zakresie ochrony środowiska naturalnego (5) stawia za cel osiągnięcie poziomów jakości wody, które nie powodują znaczącego oddziaływania na zdrowie ludzkie i środowisko oraz nie stwarzają zagrożeń dla zdrowia ludzkiego i środowiska.

(5)

W celu ochrony środowiska jako całości, a w szczególności zdrowia ludzkiego, trzeba unikać powstawania wywołujących negatywne skutki stężeń szkodliwych zanieczyszczeń w wodach podziemnych, zapobiegać ich powstawaniu lub je zmniejszać.

(6)

Dyrektywa 2000/60/WE zawiera ogólne przepisy dotyczące ochrony i zachowania stanu wód podziemnych. Zgodnie z art. 17 tej dyrektywy należy przyjąć środki w celu zapobiegania i ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem, w tym kryteria oceny dobrego stanu chemicznego wód podziemnych oraz kryteria identyfikacji znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych, jak również kryteria służące definiowaniu początkowych punktów odwrócenia takich trendów.

(7)

Uwzględniając potrzebę osiągnięcia jednolitych poziomów ochrony wód podziemnych, należy ustalić normy jakościowe i wartości progowe, jak również rozwijać metody oparte na wspólnym podejściu, w celu określenia kryteriów oceny stanu chemicznego jednolitych części wód podziemnych.

(8)

Normy jakościowe odnoszące się do azotanów, środków ochrony roślin i produktów biobójczych powinny zostać przyjęte jako wspólnotowe kryteria oceny stanu chemicznego jednolitych części wód podziemnych, przy czym należy zapewnić zgodność z, odpowiednio, dyrektywą Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (6), dyrektywą Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (7) i dyrektywą 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (8).

(9)

Ochrona wód podziemnych może wymagać na niektórych terenach zmiany metod stosowanych w rolnictwie lub leśnictwie, co mogłoby powodować utratę dochodów. Wspólna polityka rolna przewiduje mechanizmy finansowania wdrożenia środków mających na celu przestrzeganie norm wspólnotowych, mianowicie poprzez rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (9). W odniesieniu do środków ochrony wód podziemnych do zadań państw członkowskich będzie należał wybór ich priorytetów i projektów.

(10)

Przepisów dotyczących stanu chemicznego wód podziemnych nie stosuje się do naturalnie występujących wysokich poziomów substancji, jonów lub ich wskaźników zawartych w danej jednolitej części wód podziemnych albo w wodach powierzchniowych będących z nią w związku hydraulicznym, związanych ze szczególnymi warunkami hydrogeologicznymi, których nie obejmuje definicja zanieczyszczenia. Nie stosuje się ich także do czasowych, ograniczonych przestrzennie zmian kierunku przepływu i składu chemicznego, których nie uważa się za intruzje.

(11)

Należy określić kryteria identyfikacji wszelkich znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych stężenia zanieczyszczeń oraz kryteria służące definiowaniu początkowych punktów odwrócenia takich trendów, z uwzględnieniem prawdopodobieństwa ujemnych skutków dla ekosystemów wodnych lub lądowych zależnych od wód podziemnych.

(12)

Państwa członkowskie, o ile to możliwe, powinny stosować procedury statystyczne pod warunkiem, że są one zgodne z normami międzynarodowymi i przyczyniają się do długookresowej porównywalności wyników monitoringu pomiędzy państwami członkowskimi.

(13)

Zgodnie z art. 22 ust. 2 tiret trzecie dyrektywy 2000/60/WE, dyrektywa Rady 80/68/EWG z dnia 17 grudnia 1979 r. w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez niektóre substancje niebezpieczne (10) traci moc z dniem 22 grudnia 2013 r. Konieczne jest zapewnienie ciągłości ochrony przewidzianej w dyrektywie 80/68/EWG w odniesieniu do środków mających na celu zapobieganie zarówno bezpośredniemu, jak i pośredniemu wprowadzaniu zanieczyszczeń do wód podziemnych lub ograniczenie ich wprowadzania.

(14)

Konieczne jest rozróżnienie pomiędzy substancjami niebezpiecznymi, których wprowadzaniu należy zapobiegać, i innymi zanieczyszczeniami, których wprowadzanie powinno zostać ograniczone. Należy korzystać z załącznika VIII do dyrektywy 2000/60/WE, zawierającego wykaz głównych zanieczyszczeń mających znaczenie dla środowiska wodnego, w celu identyfikacji substancji niebezpiecznych i substancji nie zaliczanych do niebezpiecznych, stwarzających faktyczne lub potencjalne zagrożenie zanieczyszczeniem.

(15)

Środki służące zapobieganiu lub ograniczaniu wprowadzania zanieczyszczeń do części wód podziemnych używanych lub przeznaczonych do użycia w przyszłości do poboru wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, o których mowa w art. 7 ust. 1 dyrektywy 2000/60/WE, powinny, zgodnie z art. 7 ust. 2 tej dyrektywy, zawierać środki konieczne do zapewnienia, że stosowany jest system uzdatniania wody podziemnej, a zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym woda po uzdatnieniu będzie spełniała wymogi dyrektywy Rady 98/83/WE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (11). Środki te mogą również przewidywać, zgodnie z art. 7 ust. 3 dyrektywy 2000/60/WE, ustanowienie przez państwa członkowskie stref ochronnych o wielkości uznanej przez właściwy organ krajowy za niezbędną w celu ochrony zaopatrzenia w wodę pitną. Takie strefy ochronne mogą obejmować całość terytorium danego państwa członkowskiego.

(16)

W celu zapewnienia spójnej ochrony wód podziemnych, w przypadkach gdy dana jednolita część wód podziemnych znajduje się na terytorium kilku państw członkowskich, państwa te powinny koordynować działania w zakresie monitoringu, ustalania wartości progowych oraz identyfikacji odpowiednich substancji niebezpiecznych.

(17)

Solidne i porównywalne metody monitorowania wód podziemnych są ważnym narzędziem oceny jakości wód podziemnych oraz wyboru najbardziej odpowiednich środków. Art. 8 ust. 3 i art. 20 dyrektywy 2000/60/WE przewidują przyjęcie standardowych metod analizy i monitorowania stanu wód oraz, tam gdzie to konieczne, wytycznych dotyczących wdrażania, w tym monitorowania.

(18)

W pewnych okolicznościach państwa członkowskie powinny być upoważnione do zwolnienia z obowiązku podjęcia działań mających na celu zapobieganie wprowadzaniu zanieczyszczeń do wód podziemnych lub ograniczenie ich wprowadzania. Jakiekolwiek zwolnienia powinny być oparte na przejrzystych kryteriach i być wyszczególnione w planach gospodarowania wodami w dorzeczu.

(19)

Należy zbadać wpływ różnych wartości progowych wód podziemnych, które mają zostać zdefiniowane przez państwa członkowskie, na poziom ochrony środowiska naturalnego i funkcjonowania rynku wewnętrznego.

(20)

Należy przeprowadzić badania mające na celu opracowanie lepszych kryteriów zapewniających jakość i ochronę ekosystemu wód podziemnych. W razie potrzeby pozyskaną wiedzę należy uwzględnić podczas wdrażania lub przeglądu niniejszej dyrektywy. Takie badania, podobnie jak rozpowszechnianie wiedzy, doświadczenia i wyników badań, powinny być wspierane i finansowane.

(21)

Konieczne jest zapewnienie środków przejściowych obowiązujących w okresie pomiędzy datą wdrożenia niniejszej dyrektywy a datą, z którą dyrektywa 80/68/EWG utraci moc.

(22)

Dyrektywa 2000/60/WE ustanawia wymóg kontroli, w tym wymóg uprzedniego zezwolenia na sztuczne zasilanie lub uzupełnienie części wód podziemnych pod warunkiem, że użytkowanie źródła nie będzie miało negatywnego wpływu na realizację celów ekologicznych określonych dla źródła lub zasilonej lub uzupełnionej części wód podziemnych.

(23)

Dyrektywa 2000/60/WE obejmuje w art. 11 ust. 2 i załączniku VI część B w sprawie programu środków działania, niewyczerpującą listę środków dodatkowych, które państwa członkowskie mogą przyjąć jako część programu środków działania, między innymi:

(24)

Środki niezbędne do wdrożenia niniejszej dyrektywy powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (12).

(25)

W szczególności w odniesieniu do środków o zasięgu ogólnym mających na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, między innymi poprzez wykreślenie niektórych z tych elementów lub dodanie do niniejszej dyrektywy nowych, innych niż istotne elementów, należy przestrzegać procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą,

a)

kryteria oceny dobrego stanu chemicznego wód podziemnych; oraz

b)

kryteria służące identyfikacji i odwróceniu znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych oraz kryteria służące definiowaniu początkowych punktów odwrócenia takich trendów.

1)

„norma jakości wód podziemnych” oznacza normę jakości środowiska określoną jako stężenie danego zanieczyszczenia, grupy zanieczyszczeń lub wskaźnika zanieczyszczenia w wodach podziemnych, które nie powinno być przekroczone z uwagi na ochronę zdrowia ludzkiego i środowiska;

2)

„wartość progowa” oznacza normę jakości wód podziemnych ustaloną przez państwa członkowskie zgodnie z art. 3;

3)

„znaczący i utrzymujący się trend wzrostowy” oznacza każdy statystycznie i pod względem środowiskowym istotny wzrost stężenia zanieczyszczenia, grupy zanieczyszczeń lub wskaźnika zanieczyszczeń w wodach podziemnych, w związku z którym stwierdzono konieczność odwrócenia trendu zgodnie z art. 5;

4)

„wprowadzanie zanieczyszczeń do wód podziemnych” oznacza bezpośrednie lub pośrednie wprowadzanie zanieczyszczeń do wód podziemnych spowodowane działalnością człowieka;

5)

„wartość tła” oznacza stężenie substancji lub wartość wskaźnika w części wód podziemnych nieodpowiadające żadnym lub odpowiadające bardzo nieznacznym zmianom spowodowanym działalnością człowieka w porównaniu ze stanem pozbawionym szkodliwych wpływów;

6)

„poziom początkowy” oznacza przeciętne stężenie, zmierzone przynajmniej w latach referencyjnych 2007 i 2008 na podstawie programów monitorowania wdrożonych zgodnie z art. 8 dyrektywy 2000/60/WE lub, w przypadku substancji wykrytych po upływie lat referencyjnych, w pierwszym okresie, dla którego dostępne są reprezentatywne dane z monitorowania.

a)

normy jakości wód podziemnych określone w załączniku I;

b)

wartości progowe stężenia zanieczyszczeń, grup zanieczyszczeń i wskaźników zanieczyszczeń, zidentyfikowanych na terytorium danego państwa członkowskiego jako przyczyniające się do uznania jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części za zagrożoną, określone przez państwa członkowskie zgodnie z procedurą opisaną w części A załącznika II, z uwzględnieniem co najmniej wykazu zawartego w części B załącznika II.

a)

odpowiednie monitorowanie wykazuje, że spełnione są warunki przedstawione w pkt 2.3.2 załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE; lub

b)

wartości określające normy jakości wód podziemnych wymienione w załączniku I, i odpowiednie wartości progowe, ustalone zgodnie z art. 3 i załącznikiem II, nie są przekroczone w żadnym punkcie obserwacyjnym w danej jednolitej części wód podziemnych lub grupie takich części; lub

c)

dana wartość normy jakości wód podziemnych lub wartość progowa jest przekroczona w jednym lub większej liczbie punktów obserwacyjnych, ale odpowiednie badanie przeprowadzone zgodnie z załącznikiem III potwierdza, że:

a)

sposób, w jaki ocena trendów na podstawie danych z poszczególnych punktów monitoringu w obrębie jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części wpłynęła na stwierdzenie, zgodnie z sekcją 2.5 załącznika V wyżej wymienionej dyrektywy, że w tych częściach wód podziemnych występuje znaczący i utrzymujący się trend wzrostowy stężenia wszelkiego typu zanieczyszczeń lub ma miejsce odwrócenie tego trendu; oraz

b)

przyczyny przyjęcia początkowych punktów zdefiniowanych zgodnie z ust. 3.

a)

wszystkie środki niezbędne dla zapobiegania wprowadzaniu wszelkich substancji niebezpiecznych do wód podziemnych, bez uszczerbku dla ust. 2 i 3. Identyfikując takie substancje, państwa członkowskie biorą w szczególności pod uwagę substancje niebezpieczne należące do rodzin lub grup zanieczyszczeń, o których mowa w pkt 1–6 załącznika VIII do dyrektywy 2000/60/WE, jak również substancje należące do rodzin lub grup zanieczyszczeń, o których mowa w pkt 7–9 tego załącznika, o ile są one uważane za niebezpieczne;

b)

w odniesieniu do zanieczyszczeń wymienionych w załączniku VIII do dyrektywy 2000/60/WE, które nie są uważane za niebezpieczne, i wszelkich pozostałych zanieczyszczeń innych niż niebezpieczne, niewymienionych w tym załączniku, uważanych przez państwa członkowskie za faktyczne lub potencjalne niebezpieczeństwo zanieczyszczenia – wszelkie niezbędne środki niezbędne dla ograniczenia ich wprowadzania do wód podziemnych, tak aby zapewnić, że wprowadzanie ich nie spowoduje pogorszenia lub znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych stężenia zanieczyszczeń w wodach podziemnych. Środki takie uwzględniają co najmniej ustalone zasady najlepszej praktyki, w tym najlepsze praktyki środowiskowe i najlepsze dostępne techniki określone w odpowiednich przepisach wspólnotowych.

a)

wynikają z bezpośrednich zrzutów dozwolonych zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. j) dyrektywy 2000/60/WE;

b)

ze względu na ich ilość i stężenie są uważane przez właściwe organy za tak niewielkie, że wykluczają jakiekolwiek obecne lub przyszłe zagrożenie pogorszeniem jakości wód podziemnych, do których są wprowadzane;

c)

są skutkiem wypadku lub wyjątkowych okoliczności zaistniałych z przyczyn naturalnych, których nie można było realnie przewidzieć, uniknąć lub złagodzić;

d)

wynikają ze sztucznego zasilania lub uzupełniania jednolitych części wód podziemnych, dozwolonego zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. f) dyrektywy 2000/60/WE;

e)

w opinii właściwych organów nie można zapobiec lub ograniczyć ze względów technicznych bez stosowania:

(f)

wynikają z ingerencji w wody powierzchniowe podejmowanych w celach, między innymi, łagodzenia skutków powodzi i susz oraz zarządzania wodami i drogami wodnymi, w tym na szczeblu międzynarodowym. Działania takie, w tym wykonywanie przekopów, pogłębianie, przenoszenie i zrzucanie osadów w wodach powierzchniowych, prowadzi się na ogólnie obowiązujących zasadach oraz, w odpowiednich przypadkach, na podstawie pozwoleń i zezwoleń wydawanych zgodnie z takimi zasadami, określonymi w tym celu przez państwa członkowskie, o ile tak wprowadzane zanieczyszczenia nie stanowią przeszkody dla osiągnięcia celów środowiskowych ustalonych dla danych jednolitych części wód zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2000/60/WE.