EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2007/269/57
Case C-405/07 P: Appeal brought on 3 September 2007 by the Kingdom of the Netherlands against the judgment delivered by the Court of First Instance (Fourth Chamber) on 27 June 2007 in Case T-182/06 Kingdom of the Netherlands v Commission of the European Communities
Sprawa C-405/07 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (czwarta izba) wydanego w dniu 27 czerwca 2007 r. w sprawie T-182/06 Królestwo Niderlandów przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 3 września 2007 r. przez Królestwo Niderlandów
Sprawa C-405/07 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (czwarta izba) wydanego w dniu 27 czerwca 2007 r. w sprawie T-182/06 Królestwo Niderlandów przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 3 września 2007 r. przez Królestwo Niderlandów
Dz.U. C 269 z 10.11.2007, p. 33–34
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
10.11.2007 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 269/33 |
Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (czwarta izba) wydanego w dniu 27 czerwca 2007 r. w sprawie T-182/06 Królestwo Niderlandów przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 3 września 2007 r. przez Królestwo Niderlandów
(Sprawa C-405/07 P)
(2007/C 269/57)
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Wnoszący odwołanie: Królestwo Niderlandów (przedstawiciele: pełnomocnicy D.J.M. de Grave i C.M. Wissels)
Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania wnoszącego odwołanie
— |
uchylenie zaskarżonego wyroku; |
— |
skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Pierwszej Instancji, aby mógł on rozstrzygnąć w przedmiocie pozostałych zarzutów; |
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie opiera je na dwóch zarzutach.
Po pierwsze, wnoszący odwołanie twierdzi, że Sąd Pierwszej Instancji uchybił ciążącym na nim na podstawie art. 253 WE obowiązkom należytej staranności i uzasadnienia wydając rozstrzygnięcie, że Komisja nie uchybiła tym obowiązkom w przypadku, gdy dostarczone przez zainteresowane państwo członkowskie przed wydaniem zaskarżonej decyzji (1) i mające znaczenie dla sprawy informacje zostały, bez podawania szczególnych przyczyn, nieuwzględnione w tej decyzji.
Po drugie, wnoszący odwołanie twierdzi, że Sąd Pierwszej Instancji zastosował niewłaściwe kryteria prawne wydając - po przeprowadzeniu analizy, czy w danym przypadku ma miejsce specyficzny problem w rozumieniu art. 95 ust. 5 WE - rozstrzygnięcie, zgodnie z którym:
(i) |
analiza istnienia specyficznego problemu dotyczącego jakości powietrza może być przeprowadzona jedynie na podstawie kryteriów ustanowionych w dyrektywie 1999/30/WE (2), przy czym nie mają w tym przypadku żadnego znaczenia brak możliwości wydania przez państwo członkowskie przepisów mających na celu zapobieganie zanieczyszczeniom o charakterze transgranicznym oraz kryteria takie jak duża gęstość zaludnienia, natężenie ruchu samochodowego na wielu obszarach oraz położenie terenów mieszkalnych w pobliżu dróg z ruchem samochodowym; oraz |
(ii) |
nie może być mowy o specyficznym problemie w ww. rozumieniu, jeśli bardzo mała liczba państw członkowskich ma także do czynienia z problemem dotyczącym jakości powietrza. |
(1) Decyzja Komisji 2006/372/WE z dnia 3 maja 2006 r. w sprawie projektu przepisów krajowych zgłoszonych przez Królestwo Niderlandów na podstawie art. 95 ust. 5 Traktatu WE, określających wartości dopuszczalne emisji pyłu przez pojazdy z silnikami wysokoprężnymi (Dz.U. 2006 L 142, str. 16).
(2) Dyrektywa Rady z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnosząca się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U. 1999 L 163, str. 41).