EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2006/086/25
Case C-62/06: Reference for a preliminary ruling from the Supremo Tribunal Administrativo by judgment of that court of 11 January 2006 in the proceedings Fazenda Pública — Director Geral das Alfândegas v Z.F. ZEFESER — Importaçao e Exportaçao de Produtos Alimentares, Lda.
Sprawa C-62/06: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Supremo Tribunal Administrativo z dnia 11 stycznia 2006 r. w sprawie Fazenda Pública — Director Geral das Alfãndegas przeciwko Z.F. ZEFESER — Importação e Exportação de Produtos Alimentares, Lda.
Sprawa C-62/06: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Supremo Tribunal Administrativo z dnia 11 stycznia 2006 r. w sprawie Fazenda Pública — Director Geral das Alfãndegas przeciwko Z.F. ZEFESER — Importação e Exportação de Produtos Alimentares, Lda.
Dz.U. C 86 z 8.4.2006, p. 14–14
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
8.4.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 86/14 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Supremo Tribunal Administrativo z dnia 11 stycznia 2006 r. w sprawie Fazenda Pública — Director Geral das Alfãndegas przeciwko Z.F. ZEFESER — Importação e Exportação de Produtos Alimentares, Lda.
(Sprawa C-62/06)
(2006/C 86/25)
język postępowania: portugalski
W dniu 6 lutego 2006 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Supremo Tribunal Administrativo z dnia 11 stycznia 2006 r. w sprawie Fazenda Pública — Director Geral das Alfândegas przeciwko Z.F. ZEFESER — Importação e Exportação de Produtos Alimentares, Lda. Supremo Tribunal Administrativo zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
|
1) |
Czy w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1697/79 (1) z dnia 24 lipca 1979 r. kwalifikacji czynu jako „czynu podlegającego postępowaniu sądowemu w sprawach karnych” dokonuje organ celny i jest ona wystarczająca, czy też kwalifikacji takiej powinien dokonać właściwy sąd karny? |
|
2) |
W tym drugim przypadku, czy wystarczające jest zwykłe wniesienie oskarżenia przez organ właściwy w sprawach karnych (w przypadku Portugalii — przez prokuraturę), czy też konieczne jest skazanie dłużnika w danym procesie karnym? |
|
3) |
Ponownie w drugim z powyższych przypadków, czy należy wyciągnąć odmienne wnioski z faktu uniewinnienia dłużnika przez sąd na podstawie zasady in dubio pro reo oraz z faktu uniewinnienia go wskutek udowodnienia, że nie popełnił on danego przestępstwa? |
|
4) |
W przypadku odstąpienia przez prokuraturę od wniesienia aktu oskarżenia wskutek uznania, że brak jest znamion czynu podlegającego postępowaniu sądowemu w sprawach karnych, jakie powinny być tego skutki? Czy taka decyzja uniemożliwia podjęcie działań w celu pokrycia niepobranych należności? |
|
5) |
W razie gdy prokuratura lub sam sąd karny umorzy postępowanie karne z powodu przedawnienia ścigania, czy ta decyzja powoduje, że nie można podjąć działań w celu pokrycia tych niepobranych należności? |
(1) Rozporządzenia Rady (EWG) nr 1697/79 z dnia 24 lipca 1979 r. w sprawie odzyskiwania po dokonaniu odprawy celnej należności celnych przywozowych lub wywozowych, które nie były wymagane od osoby zobowiązanej do zapłaty za towary zgłoszone do procedury celnej przewidującej obowiązek uiszczenia takich należności (Dz.U. L 197, str. 1)