1.

Czy art. 1 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 1215/2012 (1) Bruksela Ia w związku z art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 1346/2000 (2) w sprawie postępowania upadłościowego należy interpretować w ten sposób, że w zakres zawartych w art. 1 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 1215/2012 Bruksela Ia pojęć „upadłości, układów i innych podobnych postępowań” wchodzi również postępowanie dotyczące roszczenia, które zostało opisane w pozwie jako zwykłe roszczenie w sprawie gospodarczej, bez powołania się na wcześniej ogłoszoną upadłość strony pozwanej, podczas gdy właściwą podstawę prawną tego roszczenia stanowią szczególne stanowiące odstępstwo przepisy niderlandzkiego prawa upadłościowego (art. 25 ust. 2 niderlandzkiej Wet van 30 september 1893, op het faillissement en de surséance van betaling (ustawy z dnia 30 września 1893 r. o upadłości i zawieszeniu płatności, zwanej dalej „NFW”), przy czym:

A ponadto

2.

Czy przepisy art. 25 ust. 2 NFW mogą być uznawane za zgodne z art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 1345/2000 w sprawie postępowania upadłościowego w zakresie, w jakim ten przepis prawny dopuszcza dochodzenie takiego roszczenia (art. 25 ust. 2 NFW) przed sądem innego państwa członkowskiego, zamiast przed sądem upadłościowym państwa członkowskiego, w którym ogłoszono upadłość?