—

stwierdzenie nieważności decyzji dyrektora pozwanej w sprawie odmowy zastosowania odstępstwa określonego w art. 12 ust. 2 lit. a) WZIP (1), a w konsekwencji rozwiązania z skarżącym umowy na podstawie art. 47 lit. c pkt ii) WZIP;

—

w stosownym razie stwierdzenie nieważności decyzji dyrektora pozwanej oddalającej zażalenie złożone przez skarżącego na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego na ww. decyzję;

—

zadośćuczynienie krzywdzie skarżącego szacowanej ex aequo et bono na 50 000 EUR;

—

zarządzenie środka dowodowego na podstawie art. 91 regulaminu postępowania w postaci przedstawienia przez pozwaną informacji na temat doświadczenia nowo powołanego księgowego figurującego w rejestrach Activity Based Budget (budżetu zadaniowego) pozwanej; oraz

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy, naruszenia przez pozwaną prawa skarżącego do bycia wysłuchanym, ponieważ zaskarżona decyzja została wydana bez wysłuchania skarżącego przez dyrektora w następstwie negatywnego zalecenia kierownika służby prawnej pozwanej.

2.

Zarzut drugi, naruszenia przez pozwaną zasady pewności prawa. Skarżący kwestionuje fakt, że pismo wszczynające procedurę zgody na zastosowanie wyjątku zostało sporządzone kierownika wydziału Corporate Services pozwanej, przez co nie jest jasne, czy procedura była prowadzona przez właściwy organ. Ponadto nie zostało wykazane, że dyrektor pozwanej wyraził zgodę na to pismo. Skarżący podnosi również, że nawet kryteria oceny interesu służby są jasne w kwestii czy zostały wydane przez właściwy organ.

3.

Zarzut trzeci, naruszenia przez pozwaną zasady bezstronności, ponieważ zalecenie w sprawie skarżącego zostało wydane przez jego wcześniejszego bezpośredniego przełożonego, który nie znajdował się w sytuacji pozwalającej na ocenę jego zgłoszenia w świetle istotnych kryteriów oraz który nie był bezstronny.

4.

Zarzut czwarty, popełnienia przez pozwaną oczywistego błędu w ocenie interesu służby oraz w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Ponadto skarżący podnosi, że pozwana naruszyła obowiązek dobrej administracji i nadużyła władzy.

5.

Zarzut piąty, naruszenia przez pozwaną zasady dobrej administracji, obowiązku dbałości, a także art. 41 karty praw podstawowych i zasady pewności prawa, ponieważ skarżący, będący członkiem personelu ze Zjednoczonego Królestwa, nie miał jasności co do swojej sytuacji prawnej u pozwanej przez prawie dwa lata.

6.

Zarzut szósty, stwarzania przez zaskarżoną decyzję dyskryminacji ze względu na zdrowie skarżącego.