Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62019TN0231

    Sprawa T-231/19: Skarga wniesiona w dniu 8 kwietnia 2019 r. Klöckner Pentaplast/Komisja

    Dz.U. C 213 z 24.6.2019, p. 49–50 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    24.6.2019   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 213/49


    Skarga wniesiona w dniu 8 kwietnia 2019 r. Klöckner Pentaplast/Komisja

    (Sprawa T-231/19)

    (2019/C 213/49)

    Język postępowania: niemiecki

    Strony

    Strona skarżąca: Klöckner Pentaplast GmbH (Heiligenroth, Niemcy) (przedstawiciele: N. Voß i D. Fouquet, adwokaci)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji SA.34045 (2013/C) (ex 2012/NN) z dnia 28 maja 2018 r. notyfikowanej jako dokument nr C(2018) (Dz.U. 2019, L 14, s. 1) w odniesieniu do lat 2012 i 2013;

    tytułem ewentualnym, stwierdzenie w odniesieniu do skarżącej nieważności decyzji SA.34045 (2013/C) (ex 2012/NN) z dnia 28 maja 2018 r. notyfikowanej jako dokument nr C(2018) (Dz.U. 2019, L 14, s. 1) w odniesieniu do lat 2012 i 2013 oraz;

    obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania, w tym kosztami obsługi prawnej i podróży.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

    1.

    Błędne uznanie, że istnieje pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust.1 TFUE

    W ramach zarzutu pierwszego strona skarżąca podnosi, że pozwana naruszyła prawo, uznając podczas badania spornych zwolnień z opłaty za użytkowanie sieci, że zostały zaangażowane zasoby państwowe.

    Ponadto podczas badania kryterium selektywności układ odniesienia został określony w sposób nieprawidłowy i niekompletny.

    Skarżąca podnosi ponadto, że ze względu na niekompletność określonego układu odniesienia pozwana uchybiła obowiązkowi uzasadnienia ciążącemu na niej na mocy art. 296 akapit drugi TFUE.

    2.

    Naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań

    W ramach zarzutu drugiego strona skarżąca utrzymuje, że ze względu na charakterystyczne dla niej okoliczności mogła ona oczekiwać, że w dalszym ciągu będzie korzystać z przyznanej jej specjalnej opłaty za użytkowanie sieci.


    Top