This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62019CN0848
Case C-848/19 P: Appeal brought on 20 November 2019 by the Federal Republic of Germany against the judgment of the General Court (First Chamber, Extended Composition) delivered on 10 September 2019 in Case T-883/16, Republic of Poland v European Commission
Sprawa C-848/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 10 września 2019 r. w sprawie T-883/16, Rzeczpospolita Polska/Komisja Europejska, wniesione w dniu 20 listopada 2019 r. przez Republikę Federalną Niemiec
Sprawa C-848/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 10 września 2019 r. w sprawie T-883/16, Rzeczpospolita Polska/Komisja Europejska, wniesione w dniu 20 listopada 2019 r. przez Republikę Federalną Niemiec
Dz.U. C 27 z 27.1.2020, p. 26–27
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
27.1.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 27/26 |
Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 10 września 2019 r. w sprawie T-883/16, Rzeczpospolita Polska/Komisja Europejska, wniesione w dniu 20 listopada 2019 r. przez Republikę Federalną Niemiec
(Sprawa C-848/19 P)
(2020/C 27/33)
Język postępowania: polski
Strony
Wnosząca odwołanie: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: J. Möller, D. Klebs, których wspierali adwokaci H. Haller, T. Heitling, L. Reiser, V. Vacha)
Druga strona postępowania: Rzeczpospolita Polska, Komisja Europejska, Republika Łotewska i Republika Litewska
Żądania wnoszącej odwołanie
— |
Uchylenie wyroku Sądu z dnia 10 września 2019 r. w sprawie T-883/16; |
— |
skierowanie sprawy T-883/16 do Sądu Unii Europejskiej do ponownego rozpoznania; |
— |
rozstrzygnięcie o kosztach w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi pięć zarzutów:
1. |
Zarzut pierwszy: zasada solidarności energetycznej nie jest kryterium prawnym, nie wynikają z niej żadne obowiązki działania dla instytucji wykonawczych Wyrażona w art. 194 TFUE zasada solidarności energetycznej jako ogólna zasada przewodnia jest czysto politycznym pojęciem, a nie kryterium prawnym. Z przewidzianej w prawie pierwotnym zasady solidarności energetycznej nie mogą wypływać żadne konkretne prawa i obowiązki dla Unii lub państw członkowskich. W szczególności z tej abstrakcyjnej zasady przewodniej nie wynikają żadne obowiązki dla instytucji wykonawczych, na przykład obowiązki w zakresie kontroli spoczywające na Komisji Europejskiej przy podejmowaniu przez nią decyzji. Z uwagi na abstrakcyjność i niedookreśloność na pojęcie solidarności energetycznej nie można się także powoływać na drodze sądowej. |
2. |
Zarzut drugi: zasada solidarności energetycznej nie znajdowała zastosowania w niniejszym przypadku Zasada solidarności energetycznej stanowi tylko mechanizm kryzysowy, który znajduje zastosowanie wyłącznie w wyjątkowych przypadkach i w ścisłych warunkach, i nie podlega właśnie uwzględnieniu przy każdej decyzji Komisji Europejskiej. Przesłanki zastosowania mechanizmu kryzysowego przy podejmowaniu będącej przedmiotem sporu decyzji Komisji Europejskiej z 2016 r. C(2016)6950 nie zostały spełnione. |
3. |
Zarzut trzeci: Komisja Europejska przestrzegała zasady solidarności energetycznej Gdyby zasada solidarności energetycznej znajdowała w ogóle zastosowanie do będącej przedmiotem sporu decyzji Komisji Europejskiej z 2016 r. C(2016)6950 (quod non), Komisja Europejska przestrzegała tej zasady przy podejmowaniu decyzji: Przy podejmowaniu decyzji Komisja Europejska uwzględniła skutki zarówno dla polskiego, jak i dla całego europejskiego rynku gazu. Przy badaniu przesłanek określonych w art. 36 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/73/WE należało mieć na uwadze jedynie zachowanie bezpieczeństwa dostaw będącego wyrazem zasady solidarności energetycznej. Bezpieczeństwo dostaw w Polsce nie było i nie jest zagrożone. |
4. |
Zarzut czwarty: w decyzji nie należało wyraźnie wspomnieć o zasadzie solidarności energetycznej W będącej przedmiotem sporu decyzji z 2016 r. C(2016)6950 nie trzeba było wymienić wyraźnie wszystkich motywów uzasadnienia Komisji Europejskiej. Nie ma żadnych proceduralnoprawnych wytycznych, w jakim zakresie administracja europejska powinna uzasadniać swoje decyzje. Uzasadnienie środków administracyjnych musi jedynie umożliwiać poznanie celu przyświecającego danemu środkowi, ale nie musi wymieniać wszystkich istotnych aspektów faktycznych i prawnych. Zgodność z prawem decyzji Komisji Europejskiej nie może zależeć od tego, czy określone pojęcia są zawarte w decyzji. |
5. |
Zarzut piąty: brak uchylenia będącej przedmiotem sporu decyzji z 2016 r. C(2016)6950 wyłącznie z powodu domniemanego błędu formalnego Nawet gdyby będąca przedmiotem sporu decyzja z 2016 r. C(2016)6950 była formalnie niezgodna z prawem (quod non), nie prowadziłoby to do uchylenia decyzji, gdyż materialno-prawnie prawidłowe decyzje nie podlegają co do zasady uchyleniu na podstawie art. 263 akapit drugi TFUE wyłącznie z powodu ewentualnych błędów formalnych. |