Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62017TN0323

    Sprawa T-323/17: Skarga wniesiona w dniu 29 maja 2017 r. – Martinair Holland/Komisja

    Dz.U. C 239 z 24.7.2017, p. 51–52 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    24.7.2017   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 239/51

    Skarga wniesiona w dniu 29 maja 2017 r. – Martinair Holland/Komisja

    (Sprawa T-323/17)

    (2017/C 239/65)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Martinair Holland NV (Haarlemmermeer, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat M. Smeets)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania strony skarżącej

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    —

    stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C (2017) 1742 final z dnia 17 marca 2017 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego (Sprawa AT.39258 – Lotniczy transport towarowy) w całości, ze względu na naruszenie zakazu arbitralności i zasady równego traktowania (zarzut pierwszy); ze względu na brak kompetencji w zakresie transportu lotniczego z portów lotniczych znajdujących się poza EOG do portów lotniczych znajdujących się w EOG (zarzut drugi – tytułem głównym) lub

    —

    stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 2 lit. d) i art. 1 ust. 3 lit. d) zaskarżonej decyzji, ponieważ przytoczone przepisy stwierdzają, iż strona skarżąca dopuściła się naruszenia w zakresie przewozu lotniczego z portów lotniczych znajdujących się poza EOG do portów lotniczych znajdujących się w EOG (zarzut drugi – tytułem ewentualnym) oraz

    —

    stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 1 lit. d), art. 1 ust. 2 lit. d), art. 1 ust. 3 lit. d) i art. 1 ust. 4 lit. d) zaskarżonej decyzji, ponieważ przytoczone przepisy stwierdzają istnienie jednolitego i ciągłego naruszenia, w tym brak uiszczenia prowizji od dopłat oraz

    —

    obciążenie Komisji kosztami postępowania w niemniejszej instancji, bez względu na to czy Sąd stwierdzi nieważność decyzji w całości czy w części.

    Zarzuty i główne argumenty

    W uzasadnieniu strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy, dotyczy naruszenia zakazu arbitralności oraz zasady równego traktowania.

    —

    strona skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła zakaz arbitralności, ponieważ w rozstrzygnięciu zaskarżonej decyzji nie wymienia przedsiębiorstw, które zgodnie z jej uzasadnieniem uczestniczyły w tym samym zachowaniu co adresaci zaskarżonej decyzji.

    —

    strona skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła zasadę równego traktowania, ponieważ w zaskarżonej decyzji stosuje wobec strony skarżącej sankcję za naruszenie, wymierzając jej grzywnę oraz pociągając ją do odpowiedzialności cywilnej, podczas gdy w rozstrzygnięciu zaskarżonej decyzji nie wymienia przedsiębiorstw, które zgodnie z jej uzasadnieniem uczestniczyły w tym samym zachowaniu co jej adresaci.

    2.

    Zarzut drugi, dotyczy braku kompetencji w zakresie lotniczego przewozu towarów z portów lotniczych znajdujących się poza EOG do portów lotniczych znajdujących się w EOG.

    —

    strona skarżąca podnosi, że Komisja oparła się w zaskarżonej decyzji na błędnym założeniu, że jednolite i ciągłe naruszenie w zakresie przewozu lotniczego z portów lotniczych znajdujących się poza EOG do portów lotniczych znajdujących się w EOG miało miejsce w obrębie EOG.

    —

    strona skarżąca podnosi również, że Komisja oparła się w zaskarżonej decyzji na błędnym założeniu, że jednolite i ciągłe naruszenie w zakresie przewozu lotniczego z portów lotniczych znajdujących się poza EOG do portów lotniczych znajdujących się w EOG wywierało istotny, bezpośredni i przewidywalny skutek na konkurencję w obrębie EOG .

    3.

    Zarzut trzeci, dotyczy braku uzasadnienia oraz oczywistego błędu w ocenie obciążającego ustalenie, że brak uiszczenia prowizji od dopłat stanowi odrębny element naruszenia.

    —

    strona skarżąca podnosi, że dwa założenia na których Komisja oparła się w zaskarżonej decyzji, kwalifikując brak uiszczenia prowizji od dopłat jako odrębny element naruszenia, są ze sobą sprzeczne w kontekście gospodarczym i normatywnym danej gałęzi przemysłu.

    —

    strona skarżąca podnosi również, że brak uiszczenia prowizji od dopłat nie może być traktowany w oderwaniu od praktyk dotyczących dopłaty paliwowej i dopłaty z tytułu bezpieczeństwa, oraz że nie stanowi on odrębnego elementu naruszenia.
    Top