Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016TA0125

    Sprawa T-125/16: Wyrok Sądu z dnia 11 grudnia 2017 r. – Léon Van Parys / Komisja (Unia celna — Przywóz bananów pochodzących z Ekwadoru — Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych — Wniosek o umorzenie należności celnych przywozowych — Decyzja wydana w wyniku stwierdzenia przez Sąd nieważności wcześniej wydanej decyzji — Rozsądny termin)

    Dz.U. C 32 z 29.1.2018, p. 26–26 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    29.1.2018   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 32/26


    Wyrok Sądu z dnia 11 grudnia 2017 r. – Léon Van Parys / Komisja

    (Sprawa T-125/16) (1)

    ((Unia celna - Przywóz bananów pochodzących z Ekwadoru - Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych - Wniosek o umorzenie należności celnych przywozowych - Decyzja wydana w wyniku stwierdzenia przez Sąd nieważności wcześniej wydanej decyzji - Rozsądny termin))

    (2018/C 032/34)

    Język postępowania: niderlandzki

    Strony

    Strona skarżąca: Firma Léon Van Parys NV (Anvers, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci P. Vlaemminck, B. Van Vooren, R. Verbeke i J. Auwerx)

    Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Caeiros, B.-R. Killmann i E. Manhaeve, pełnomocnicy)

    Przedmiot

    Po pierwsze, oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2016) 95 final z dnia 20 stycznia 2016 r., stwierdzającej, że zaksięgowanie retrospektywne należności celnych przywozowych jest zasadne i że umorzenie tychże należności jest zasadne w odniesieniu do dłużnika celnego oraz częściowo zasadne w przypadku innego dłużnika celnego, ale niezasadne w pozostałym zakresie w odniesieniu do tego konkretnego dłużnika, a także zmieniającej decyzję Komisji C(2010)2858 wersja ostateczna z dnia 6 maja 2010 r., oraz po drugie, żądanie wydania orzeczenia stwierdzającego, że art. 909 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. 1993, L 253, s. 1) wywołał skutki względem skarżącej w następstwie wydania wyroku z dnia 19 marca 2013 r., Firma Van Parys/Komisja (T-324/10, EU:T:2013:136).

    Sentencja

    1)

    Stwierdza się nieważność art. 1 ust. 4 decyzji Komisji C(2016) 95 final z dnia 20 stycznia 2016 r. stwierdzającej, że zaksięgowanie retrospektywne należności celnych przywozowych jest zasadne, i że umorzenie tychże należności jest zasadne w odniesieniu do dłużnika celnego oraz częściowo zasadne w przypadku innego dłużnika celnego, ale niezasadne w pozostałym zakresie w odniesieniu do tego konkretnego dłużnika, a także zmieniającej decyzję Komisji C(2010) 2858 wersja ostateczna z dnia 6 maja 2010 r.

    2)

    W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

    3)

    Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Firma Léon Van Parys NV.


    (1)  Dz.U. C 175 z 17.5.2016.


    Top