Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015TN0590

    Sprawa T-590/15: Skarga wniesiona w dniu 12 października 2015 r. – Onix Asigurări/EIOPA

    Dz.U. C 414 z 14.12.2015, p. 34–35 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    14.12.2015   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 414/34


    Skarga wniesiona w dniu 12 października 2015 r. – Onix Asigurări/EIOPA

    (Sprawa T-590/15)

    (2015/C 414/45)

    Język postępowania: rumuński

    Strony

    Strona skarżąca: Onix Asigurări SA (Bukareszt, Rumunia) (przedstawiciel: adwokat M. Vladu)

    Strona pozwana: Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA)

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie, że strona pozwana zaniechała działania polegającego na wydaniu decyzji dotyczącej błędnego zastosowania przez l’Istituto per la Vigilanza sulle Assicurazioni [włoski organ monitorowania sektora ubezpieczeń] postanowień art. 40 ust. 6 dyrektywy Rady 92/49/EWG;

    tytułem ewentualnym, stwierdzenie nieważności decyzji komisji odwoławczej BOA 2015 001, a także decyzji prezesa EIOPA - 14-653 z dnia 6 czerwca 2014 r., potwierdzonej przez stanowisko EIOPA-14-653 z dnia 24 listopada 2014 r.;

    stwierdzenie, że strona pozwana ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną stronie skarżącej poprzez niewydanie przez stronę pozwaną decyzji, zgodnie z pkt 1, a także poprzez wydanie decyzji wymienionych w pkt 2.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010:

    brak jest zgodnej z prawem decyzji wydanej przez stronę pozwaną w sprawie słuszności i zasadności wszczęcia postępowania wyjaśniającego;

    decyzja prezesa EIOPA-14-267 z dnia 6 czerwca 2014 r. została wydana bez spełnienia warunków określonych w art. 39 ust. 1, 2, i 3 rozporządzenia;

    uzasadnienie decyzji prezesa EIOPA-14-267 z dnia 6 czerwca 2014 r. nie ma związku z kwestiami dotyczącymi zasadności wszczęcia postępowania wyjaśniającego, ponieważ w rzeczywistości zawiera uwagi dotyczące środków proceduralnych, którymi dysponuje skarżąca przeciwko decyzji wydanej przez włoski organ krajowy.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący naruszenia podstawowego wymogu proceduralnego w związku z decyzją komisji odwoławczej BOA 2015 001z dnia 3 sierpnia 2015 r. i z decyzją prezesa EIOPA-14-267 z dnia 6 czerwca 2014 r.

    komisja odwoławcza wydała swoją decyzję bez zbadania zgodności z prawem i zasadności decyzji prezesa EIOPA-14-267 z dnia 6 czerwca 2014 r. i dokonała rozstrzygnięcia bez zbadania wszystkich informacji, które zostały jej przedstawione;

    decyzja prezesa EIOPA-14-267 z dnia 6 czerwca 2014 r. została wydana bez spełnienia warunków przewidzianych w art. 39 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia i nie została uzasadniona przynajmniej w odniesieniu do istotnych kwestii podlegających badaniu.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący wystąpienia szkody materialnej i odnoszącej się do wizerunku poniesionej przez stronę skarżącą (spadek obrotów i zysku, niekorzystny wpływ na jej reputację), spowodowanej przez stronę pozwana w sposób bezpośredni i zamierzony, poprzez niewydanie decyzji, a także poprzez wydanie wyżej wymienionych decyzji, które są nieważne.


    Top