1.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 431/29

—

stwierdzenie nieważności w całości decyzji EUNB z dnia 21 lutego 2014 r. nr EBA C 2013 002;

—

uchylenie decyzji komisji odwoławczej Europejskich Urzędów Nadzoru nr BoA 2014-CI-02 w części oddalającej odwołanie;

—

przekazanie sprawy do właściwego organu EUNB w celu zbadania co do istoty zażalenia SV Capital OÜ z dnia 24 października 2012 r. (uzupełnionego);

—

obciążenie pozwanej kosztami postępowania przed Sądem oraz kosztami poniesionymi w związku z wykonaniem wyroku lub postanowienia Sądu.

1.

Zarzut pierwszy, dotyczący błędów w ustaleniach faktycznych, gdyż zaskarżona decyzja nr EBA C 2013 002 stanowi, że „ani [RR] ani [OP] nie byli szefami oddziału Nordea Bank Finland ani też nie zajmowali kluczowych stanowisk w rozumieniu wytycznych EUNB dotyczących odpowiednich kwalifikacji”, mimo iż komisja odwoławcza uwzględniła przeciwne dowody skarżącej.

2.

Zarzut drugi, zgodnie z którym pozwana nie skorzystała z przysługujących jej uprawnień dyskrecjonalnych, gdyż nie uwzględniła okoliczności i) że Nordea jest wpisana na sporządzoną przez Radę Stabilności Finansowej listę 29 światowych instytucji finansowych o znaczeniu systemowym, ii) że chodzi o konglomerat finansowy, iii) że estoński oddział jest istotnym oddziałem oraz iv) że podnoszone naruszenia są istotnej natury.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 39 ust. 1 rozporządzenia EUNB (1) oraz art. 16 kodeksu dobrej praktyki administracyjnej EUNB (2), jako że skarżąca nie miała możliwości zajęcia stanowiska w przedmiocie uzasadnienia i ustaleń pozwanej w zakresie okoliczności faktycznych przed przyjęciem zaskarżonej decyzji nr EBA C 2013 002, gdyż pozwana nie poinformowała skarżącej o swym zamiarze niewszczynania żądanego dochodzenia dotyczącego Nordea Bank Finland i nie podała powodów takiej decyzji.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 3 ust. 3, 4 i 5 wewnętrznych zasad EUNB (3), jako że zastępca przewodniczącego EUNB nie został poinformowany w oparciu o anonimowe informacje o planowanej decyzji o niewszczynaniu dochodzenia.

5.

Zarzut piąty dotyczący nadużycia władzy i nieracjonalnego zachowania EUNB w zakresie w jakim pozwana wykazała się stronniczością, a biorąc pod uwagę czas i nakłady poniesione przez skarżącą w celu wniesienia zażalenia i wykazania jego dopuszczalności, nie było żadnego powodu zakończenia postępowania w tej sprawie bez podjęcia uzasadnionej decyzji co do istoty.