17.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 80/19

—

tytułem żądania głównego: stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 20 kwietnia 2011 r. w sprawie środków podjętych przez Danię na rzecz TV2/Danmark (C 2/2003) w zakresie, w jakim instytucja ta stwierdza w niej, że badane środki stanowią pomoc wchodzącą w zakres stosowania art. 107 ust.1 TFUE (motywy 101 i 153 zaskarżonej decyzji oraz część 1 zawartych w niej wniosków).

—

tytułem żądania ewentualnego: stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 20 kwietnia 2011 r. w sprawie środków podjętych przez Danię na rzecz TV2/Danmark (C 2/2003) w zakresie, w jakim instytucja ta stwierdza w niej, że:

—

skarżąca nie otrzymała pomocy państwa, ponieważ badane środki nie przysporzyły TV2/Danmark korzyści w rozumieniu art. 107 TFUE, lecz stanowią jedynie rekompensatę za świadczone przez TV2/Danmark usługi publiczne; skarżąca podnosi następnie, że Komisja nie zastosowała kryteriów określonych w wyroku w sprawie Altmark zgodnie z ich duchem i celem oraz niesłusznie uznała, że te kryteria nie zostały spełnione;

—

sporna pomoc dla TV2/Danmark w postaci opłat abonamentowych oraz zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych nie stanowiła nowej pomocy w rozumieniu rozporządzenia proceduralnego (1), ponieważ chodzi tu o środki pochodzące z okresu poprzedzającego członkostwo Danii w Unii Europejskiej;

—

opłaty abonamentowe, które za pośrednictwem TV2 zostały przekazane w latach 1997-2002 jej ośrodkom regionalnym nie mogą zostać uznane za pomoc państwa dla TV2/Danmark, ponieważ TV2/Danmark nie jest ich faktycznym beneficjentem, oraz

—

środki, które zostały przekazane z TV2 Reklame A/S za pośrednictwem TV2-Fonden do TV2/Danmark i które pochodziły ze sprzedaży reklam nie stanowią pomocy państwa, ponieważ chodzi tu o zapłatę za emisję reklam w programach TV2/Danmark.