17.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 80/7

—

uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawie T-434/09;

—

stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 25 sierpnia 2009 r. w sprawie R 6/2008-4 w zakresie, w jakim uwzględniono w niej wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do wspólnotowego znaku towarowego nr 1 301 019 CENTROTHERM;

—

obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) oraz centrotherm Clean Solutions GmbH & Co. KG kosztami postępowania.

1)

Zaskarżona decyzja narusza art. 51 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009 (1) poprzez błędną ocenę wartości dowodowej złożonego pod przysięgą przed Wydziałem Unieważnień oświadczenia osoby zarządzającej wnoszącą odwołanie. Przeciwnie niż uważają Izba Odwoławcza i Sąd, to oświadczenie złożone pod przysięgą stanowi nawet według orzecznictwa Sądu dopuszczalny środek dowodowy w rozumieniu art. 78 ust. 1 lit. f) rozporządzenia nr 207/2009.

2)

Ponadto Sąd dokonał błędnej wykładni art. 76 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009. W przeciwieństwie do stanowiska reprezentowanego przez niższe instancje według jednoznacznego brzmienia art. 76 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009, a także systematyki tego rozporządzania w postępowaniu w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia na podstawie art. 51 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009 obowiązuje zasada badania z urzędu.

3)

Dowody przedstawione przez wnoszącą odwołanie w postępowaniu nie powinny były zadaniem wnoszącej odwołanie zostać odrzucone jako wniesione po terminie. Wynika to, po pierwsze, ze systematyki rozporządzenia nr 207/2009, w szczególności z porównania przepisów dotyczących używania obowiązujących w postępowaniu w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku z przepisami postępowań w sprawie sprzeciwu i w sprawie unieważnienia prawa do znaku z tytułu bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji, a po drogie z ogólnych zasad rozkładu ciężaru dowodu.

Na tym tle konieczna jest celowościowe ograniczenie zasady 40 ust. 5 rozporządzenia nr 2868/95 (2).

4)

Gdyby Sąd miał odrzucić celowościowe ograniczenie zasady 40 ust. 5 rozporządzenia nr 2868/95, to zdaniem wnoszącej odwołanie nie ma ona zastosowania, gdyż jest ona sprzeczna z przepisami i systematyką rozporządzenia nr 2868/95 i narusza ogólną zasadę proporcjonalności obowiązującą w państwie prawa.