EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011CN0429
Case C-429/11 P: Appeal brought on 18 August 2011 by Gosselin Group NV, formerly Gosselin World Wide Moving NV, against the judgment delivered by the General Court (Eighth Chamber) on 16 June 2011 in Joined Cases T-208/08 and T-209/08 Gosselin Group NV and Stichting Administratiekantoor Portielje v European Commission
Sprawa C-429/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 czerwca 2011 r. w sprawach połączonych T-208/08 i T-209/08 Gosselin Group NV i Stichting Administratiekantoor Portielje przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 18 sierpnia 2011 r. przez Gosselin Group NV, dawniej Gosselin World Wide Moving NV
Sprawa C-429/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 czerwca 2011 r. w sprawach połączonych T-208/08 i T-209/08 Gosselin Group NV i Stichting Administratiekantoor Portielje przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 18 sierpnia 2011 r. przez Gosselin Group NV, dawniej Gosselin World Wide Moving NV
Dz.U. C 331 z 12.11.2011, p. 8–9
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
12.11.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 331/8 |
Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 czerwca 2011 r. w sprawach połączonych T-208/08 i T-209/08 Gosselin Group NV i Stichting Administratiekantoor Portielje przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 18 sierpnia 2011 r. przez Gosselin Group NV, dawniej Gosselin World Wide Moving NV
(Sprawa C-429/11 P)
2011/C 331/13
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Wnosząca odwołanie: Gosselin Group NV, dawniej Gosselin World Wide Moving NV(przedstawiciele: F. Wijckmans i H. Burez, advocaten)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska i Stichting Administratiekantoor Portielje
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
— |
tytułem żądania głównego: i) uchylenie wyroku (1) w zakresie, w jakim zdaniem Sądu sporne działania ograniczają w swojej istocie konkurencję, bez konieczności wykazania skutków ograniczających konkurencję oraz ii) stwierdzenie nieważności decyzji (2) (w brzmieniu zmienionym, w zakresie w jakim dotyczy wnoszącej odwołanie), ponieważ w decyzji tej nie zostały wykazane skutki dla konkurencji praktyk, za które wnosząca odwołanie jest pociągana do odpowiedzialności; |
— |
tytułem żądania ewentualnego: i) uchylenie wyroku w zakresie, w jakim zdaniem Sądu Komisja może wyjątkowo oprzeć się na drugim alternatywnym warunku określonym w pkt 53 wytycznych dotyczących pojęcia wpływu na handel pomiędzy państwami członkowskimi (3), niedokonując wyraźnego określenia rynku w rozumieniu pkt 55 tych wytycznych oraz ii) stwierdzenie nieważności decyzji (w brzmieniu zmienionym, w zakresie w jakim dotyczy wnoszącej odwołanie), ponieważ Komisja nie wykazała w należyty sposób, że praktyki naruszają handel między państwami członkowskimi w odczuwalny sposób; |
— |
tytułem żądania ewentualnego: i) uchylenie wyroku w zakresie, w jakim zdaniem Sądu Komisja nie musi uwzględnić, ani w ramach oceny wagi naruszenia, ani w ramach uwzględniania okoliczności łagodzących, że wnosząca odwołanie nie brała udziału ani w pisemnych uzgodnieniach cen, ani w spotkaniach oraz ii) stwierdzenie nieważności decyzji (w brzmieniu zmienionym, w zakresie w jakim dotyczy wnoszącej odwołanie) z tych samych powodów; |
— |
tytułem żądania ewentualnego: i) uchylenie wyroku w zakresie, w jakim w wyroku tym, w oparciu o m.in. dolną granicę na poziomie 15 %, uwzględniony został udział na poziomie 17 % odnośnych sprzedaży, bez uwzględnienia wszystkich 30 relewantnych okoliczności oraz ii) stwierdzenie nieważności decyzji (w brzmieniu zmienionym, w zakresie w jakim dotyczy wnoszącej odwołanie) z tych samych powodów; |
— |
tytułem żądania ewentualnego: i) uchylenie wyroku w zakresie, w jakim stwierdza on, że udział wnoszącej odwołanie w kartelu w okresie od dnia 31 stycznia 1992 r. do dnia 30 października 1993 r. nie uległ przedawnieniu oraz ii) stwierdzenie nieważności decyzji (w brzmieniu zmienionym, w zakresie w jakim dotyczy wnoszącej odwołanie) w zakresie, w jakim nakłada ona na wnoszącą odwołanie grzywnę stosownie do jej udziału w kartelu od dnia 31 stycznia 1992 r. do dnia 30 października 1993 r. oraz iii) stosowne obniżenie wysokości grzywny; |
— |
obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania na podstawie art. 69 ust. 2 regulaminu postępowania przed Trybunałem. |
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu swoich żądań Gosselin Group NV podnosi, że Sąd naruszył prawo Unii kwalifikując ustalone przez siebie elementy stanu faktycznego (oferty osłonowe i prowizje) z naruszeniem prawa jako porozumienia w sprawie cen i praktyki dotyczące podziału rynku; w tym zakresie wyrok został co najmniej niedostatecznie uzasadniony.
Pomocniczo Gosselin Group NV podnosi, że:
— |
dokonując oceny odczuwalnego ograniczenia handlu pomiędzy państwami członkowskimi przez przedmiotowe praktyki Sąd naruszył zasadę, zgodnie z którą Komisja musi przestrzegać określonych przez siebie wytycznych; |
— |
w ramach ustalenia grzywny, w ramach oceny istnienia okoliczności łagodzących Sąd naruszył zasadę indywidualnego charakteru odpowiedzialności oraz zasadę, zgodnie z którą Komisja musi przestrzegać określonych przez siebie wytycznych; |
— |
w ramach określenia grzywny Sąd naruszył obowiązek uzasadnienia, zasadę indywidualnego charakteru odpowiedzialności oraz zasadę, zgodnie z którą Komisja musi przestrzegać określonych przez siebie wytycznych. W odniesieniu do części pierwszej wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd błędnie orzekł, iż Komisja może powołać się na pkt 23 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien (4). W odniesieniu do części drugiej wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd naruszył prawo przyjmując za punkt wyjścia istnienie minimalnej stawki w wysokości 15 % poziomu sprzedaży, stanowiącego co do zasady najniższą wartość wyjściową dla grzywny za poważne ograniczenia konkurencji. W odniesieniu do części trzeciej wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd błędnie uznał, że stawka 17 % jest równa, bądź niemal równa stawce 15 %, dochodząc w konsekwencji do wniosku, że nie musi uwzględniać wszystkich relewantnych okoliczności; |
— |
orzekając, iż udział Gosselin Group NV w przedmiotowych praktykach w okresie od dnia 31 listopada 1992 r. do dnia 30 października 1993 r. nie uległ przedawnieniu Sąd naruszył art. 25 rozporządzenia nr 1/2003 (5). |
(1) Wyrok Sądu (ósma izba) wydany w dniu 16 czerwca 2011 r. w sprawach połączonych T-208/08 i T-209/08 Gosselin Group NV i Stichting Administratiekantoor Portielje przeciwko Komisji Europejskiej (zwany dalej „wyrokiem”).
(2) Decyzja Komisji C(2008) 926 wersja ostateczna z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie postępowania na podstawie art. 81 [WE] i art. 53 porozumienia EOG (sprawa COMP/38.543 — Usługi w zakresie przeprowadzek międzynarodowych) (zwana dalej „decyzją”).
(3) Wytyczne dotyczące pojęcia wpływu na handel pomiędzy państwami członkowskimi zawartego w art. 81 [WE] i 82 [WE] (Dz.U. 2004, C 101, s. 81).
(4) Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 1/2003 (Dz.U. 2006, C 210, s. 2)
(5) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1, s. 1)