This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62008CA0386
Case C-386/08: Judgment of the Court (Fourth Chamber) of 25 February 2010 (reference for a preliminary ruling from the Finanzgericht Hamburg — Germany) — Brita GmbH v Hauptzollamt Hamburg-Hafen (EC-Israel Association Agreement — Territorial scope — EC-PLO Association Agreement — Refusal to apply to products originating in the West Bank the preferential tariff arrangements granted for products originating in Israel — Doubts as to the origin of the products — Approved exporter — Subsequent verification of invoice declarations by the customs authorities of the importing State — Vienna Convention on the Law of Treaties — Principle of the relative effect of treaties)
Sprawa C-386/08: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 lutego 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg — Niemcy) — Firma Brita GmbH przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Hafen (Układ stowarzyszeniowy WE–Izrael — Terytorialny zakres stosowania — Układ stowarzyszeniowy WE–OWP — Odmowa zastosowania preferencyjnego traktowania taryfowego w przypadku produktów pochodzących z Zachodniego Brzegu, które zostało przyznane w przypadku produktów pochodzących z Izraela — Wątpliwości co do pochodzenia produktów — Upoważniony eksporter — Następcza weryfikacja deklaracji na fakturze przez organy celne kraju przywozu — Konwencja wiedeńska o prawie traktatów — Zasada względnej skuteczności traktatów)
Sprawa C-386/08: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 lutego 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg — Niemcy) — Firma Brita GmbH przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Hafen (Układ stowarzyszeniowy WE–Izrael — Terytorialny zakres stosowania — Układ stowarzyszeniowy WE–OWP — Odmowa zastosowania preferencyjnego traktowania taryfowego w przypadku produktów pochodzących z Zachodniego Brzegu, które zostało przyznane w przypadku produktów pochodzących z Izraela — Wątpliwości co do pochodzenia produktów — Upoważniony eksporter — Następcza weryfikacja deklaracji na fakturze przez organy celne kraju przywozu — Konwencja wiedeńska o prawie traktatów — Zasada względnej skuteczności traktatów)
Dz.U. C 100 z 17.4.2010, p. 4–5
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
17.4.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 100/4 |
Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 lutego 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg — Niemcy) — Firma Brita GmbH przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Hafen
(Sprawa C-386/08) (1)
(Układ stowarzyszeniowy WE–Izrael - Terytorialny zakres stosowania - Układ stowarzyszeniowy WE–OWP - Odmowa zastosowania preferencyjnego traktowania taryfowego w przypadku produktów pochodzących z Zachodniego Brzegu, które zostało przyznane w przypadku produktów pochodzących z Izraela - Wątpliwości co do pochodzenia produktów - Upoważniony eksporter - Następcza weryfikacja deklaracji na fakturze przez organy celne kraju przywozu - Konwencja wiedeńska o prawie traktatów - Zasada względnej skuteczności traktatów)
2010/C 100/06
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Finanzgericht Hamburg
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Firma Brita GmbH
Strona pozwana: Hauptzollamt Hamburg-Hafen
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Finanzgericht Hamburg — Wykładnia Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony, podpisanego w Brukseli w dniu 20 listopada 1995 r. (Dz.U. L 147, s.3), a w szczególności art. 32 i 33 protokołu 4 do rzeczonego układu oraz Eurośródziemnomorskiego przejściowego układu stowarzyszeniowego w sprawie wymiany handlowej i współpracy między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz Autonomii Palestyńskiej Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, z drugiej strony, podpisanego w Brukseli w dniu 24 lutego 1997 r. (Dz.U. L 187, s. 3) — Odmowa zastosowania preferencyjnego traktowania taryfowego przyznanego na rzecz produktów pochodzących z Izraela w stosunku do produktów pochodzących z izraelskiego osiedla na Zachodnim Brzegu — Uprawnienie organów państwa przywozu do następczej weryfikacji świadectw pochodzenia w przypadku braku wątpliwości co do pochodzenia danych towarów innych niż wątpliwości wynikające z rozbieżnej wykładni przyjętej przez strony układu stowarzyszeniowego EWG-Izrael pojęcia „terytorium Państwa Izrael” i bez wcześniejszego zastosowania, w celu dokonania wykładni tego pojęcia, procedury rozstrzygania sporów, o której mowa w art. 33 protokołu 4 do rzeczonego układu
Sentencja
|
1) |
Organy celne państwa członkowskiego przywozu mogą odmówić przyznania preferencyjnego traktowania określonego w Układzie eurośródziemnomorskim ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Państwem Izrael z drugiej strony, podpisanym w Brukseli w dniu 20 listopada 1995 r., gdy rozpatrywane towary pochodzą z Zachodniego Brzegu. Ponadto organy celne państwa członkowskiego przywozu nie mogą zastosować zbiegu podstaw prawnych, pozostawiając bez odpowiedzi kwestię, który z układów wchodzących w grę ma zastosowanie w niniejszej sprawie, a mianowicie Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Państwem Izrael z drugiej strony, czy też Eurośródziemnomorski przejściowy układ stowarzyszeniowy w sprawie wymiany handlowej i współpracy między Wspólnotą Europejską z jednej strony a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz Autonomii Palestyńskiej Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy z drugiej strony, podpisany w Brukseli w dniu 24 lutego 1997 r., i czy świadectwo pochodzenia powinno było zostać wydane przez władze izraelskie, czy też władze palestyńskie. |
|
2) |
W ramach procedury przewidzianej w art. 32 protokołu 4 załączonego do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Państwem Izrael z drugiej strony, organy celne kraju przywozu nie są związane przedstawionym świadectwem pochodzenia i odpowiedzią udzieloną przez organy celne kraju wywozu, jeżeli odpowiedź ta nie zawiera dostatecznych informacji w rozumieniu art. 32 ust. 6 tego protokołu, pozwalających na ustalenie rzeczywistego pochodzenia produktów. Ponadto organy celne kraju przywozu nie mają obowiązku przedłożenia Komitetowi Współpracy Celnej, ustanowionemu na mocy art. 39 tego protokołu, sporu w przedmiocie wykładni terytorialnego zakresu stosowania wskazanego układu. |