1a.

(1a)

Sektor rybołówstwa ma strategiczne znaczenie dla sytuacji społeczno-gospodarczej, zaopatrzenia ludności w produkty rybołówstwa oraz prawidłowego bilansu żywnościowego w poszczególnych państwach członkowskich i w Unii, a także jego istotny wkład w dobrobyt społeczno-gospodarczy społeczności zamieszkujących wybrzeża, rozwój lokalny, zatrudnienie, utrzymywanie lub podejmowanie działalności gospodarczej i tworzenie miejsc pracy we wszystkich segmentach sektora rybnego, zaopatrzenie w świeże ryby oraz podtrzymywanie lokalnych tradycji kulturowych.

(2)

Zakres EFMR powinien obejmować wsparcie dla WPRyb, czyli wsparcie w takich dziedzinach jak ochrona żywych zasobów morza, żywych zasobów słodkowodnych i akwakultury, zarządzanie nimi i ich eksploatacja, a także w dziedzinie przetwarzania i wprowadzenia do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, jeśli taka działalność jest prowadzona na terytorium państw członkowskich lub na wodach Unii, w tym przez statki rybackie pływające pod banderą i zarejestrowane w państwach trzecich lub unijne statki rybackie bądź przez obywateli państw członkowskich, bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa bandery, z uwzględnieniem przepisów art. 117 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.

(2)

Zakres EFMR powinien obejmować wsparcie dla WPRyb, czyli wsparcie w takich dziedzinach jak ochrona żywych zasobów morza, żywych zasobów słodkowodnych i akwakultury, zarządzanie nimi i ich zrównoważona eksploatacja, a także w dziedzinie przetwarzania i wprowadzenia do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, jeśli taka działalność jest prowadzona na terytorium państw członkowskich lub na wodach Unii, lub przez unijne statki rybackie bądź przez obywateli państw członkowskich, bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa bandery, z uwzględnieniem przepisów art. 117 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.

(2a)

Należy podkreślić, że WPRyb jest polityką o celach związanych z produkcją żywności, co uzasadnia interwencję publiczną za pośrednictwem EFMR w celu utrzymania bezpieczeństwa żywnościowego obywateli Unii.

(2b)

EFMR powinien w pełni uwzględniać specyficzną sytuację regionów najbardziej oddalonych zgodnie z art. 349 TFUE. Położenie geograficzne regionów najbardziej oddalonych i specyfika sektora rybołówstwa w tych regionach wymagają, aby wspólna polityka rybołówstwa i związane z nią fundusze, w szczególności EFMR, były dostosowywane do specyfiki, utrudnień, kosztów dodatkowych i realiów właściwych tym regionom, różniącym się zasadniczo od pozostałej części Unii. W tym celu należy zezwolić na zastosowanie w odniesieniu do tych regionów szczególnych środków.

(2c)

Przyszły EFMR powinien w pełni uwzględniać problemy i specyficzne potrzeby tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, wziąwszy pod uwagę, że w Unii ten rodzaj floty zatrudnia największą liczbę osób w przeliczeniu na złowioną rybę.

(3)

Sukces wspólnej polityki rybołówstwa wymaga efektywnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa, a także wiarygodnych i kompletnych danych, dostępnych zarówno na potrzeby opinii naukowych, jak i procesu wdrażania oraz kontroli, w związku z czym EFMR powinien zapewniać wsparcie dla tych obszarów polityki.

(3)

Sukces wspólnej polityki rybołówstwa wymaga efektywnego systemu kontroli, inspekcji , w tym inspekcji w miejscu pracy, i egzekwowania prawa, a także wiarygodnych i kompletnych danych, dostępnych zarówno na potrzeby opinii naukowych, jak i procesu wdrażania oraz kontroli, w związku z czym EFMR powinien zapewniać wsparcie dla tych obszarów polityki.

(3a)

W celu zwiększenia poczucia odpowiedzialności rybaków za WPRyb, a tym samym ich udziału we właściwej realizacji oraz w ogólnym sukcesie WPRyb, EFMR powinien wspierać partnerstwo, współpracę i dialog między naukowcami a rybakami.

(4)

Zakres EFMR powinien obejmować wsparcie dla IMP, czyli wsparcie w takich dziedzinach jak przygotowywanie i wdrażanie skoordynowanych operacji i procesów decyzyjnych związanych z oceanami, morzami, regionami przybrzeżnymi i sektorami gospodarki morskiej, uzupełniających różne obszary polityki UE, które dotyczą tych dziedzin, zwłaszcza wspólną politykę rybołówstwa, politykę dotyczącą transportu, przemysłu, spójności terytorialnej, środowiska, energii i turystyki. Należy zapewnić spójność i integrację w zarządzaniu poszczególnymi rodzajami polityki sektorowej w obrębie basenów Morza Bałtyckiego, Morza Północnego, Morza Celtyckiego, Zatoki Biskajskiej i wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego, Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.

(4)

Zakres EFMR powinien obejmować wsparcie dla IMP, czyli wsparcie w takich dziedzinach jak przygotowywanie i wdrażanie skoordynowanych operacji i procesów decyzyjnych związanych z oceanami, morzami, regionami przybrzeżnymi i sektorami gospodarki morskiej, uzupełniających różne obszary polityki UE, które dotyczą tych dziedzin, zwłaszcza wspólną politykę rybołówstwa, politykę dotyczącą transportu, przemysłu, spójności terytorialnej, środowiska, energii i turystyki , w przypadku których niezbędne jest wspieranie badań naukowych, umiejętności zawodowych i specjalistycznych szkoleń . Należy zapewnić spójność i integrację w zarządzaniu poszczególnymi rodzajami polityki sektorowej w obrębie basenów Morza Bałtyckiego, Morza Północnego, Morza Celtyckiego, Zatoki Biskajskiej i wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego, Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.

(4a)

Zgodnie z art. 9 TFUE przy określaniu i realizacji polityki i działań związanych z reformą WPRyb, IMP i EFMR Unia powinna uwzględniać wymogi związane ze wspieraniem wysokiego poziomu zatrudnienia, zapewnianiem odpowiedniej ochrony socjalnej, zwalczaniem wykluczenia społecznego, a także z wysokim poziomem kształcenia, szkolenia oraz ochrony zdrowia ludzkiego.

(5)

Zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z dnia 17 czerwca 2010 r., na podstawie których przyjęto strategię „Europa 2020”, Unia Europejska i państwa członkowskie powinny dążyć do inteligentnego, zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, jednocześnie wspierając harmonijny rozwój Unii. W szczególności należy dążyć do koncentracji zasobów w celu realizacji założeń i celów strategii „Europa 2020” oraz do poprawy skuteczności polityki przy jednoczesnym zwiększonym nacisku na wyniki. Włączenie IMP do nowego EFMR przyczynia się również do realizacji głównych celów polityki określonych w komunikacie Komisji z dnia 3 marca 2010 r.„EUROPA 2020 Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (strategia „Europa 2020”) oraz jest zgodne z określonymi w Traktacie ogólnymi celami dotyczącymi zwiększenia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej.

(5)

Zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z dnia 17 czerwca 2010 r., na podstawie których przyjęto strategię „Europa 2020”, Unia Europejska i państwa członkowskie powinny dążyć do inteligentnego, zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, jednocześnie wspierając harmonijny rozwój Unii. W szczególności należy dążyć do koncentracji zasobów w celu realizacji założeń i celów strategii „Europa 2020” , a zwłaszcza celów związanych z zatrudnieniem, zwalczaniem ubóstwa i wykluczenia społecznego oraz z przeciwdziałaniem zmianie klimatu. Ponadto należy poprawić skuteczność polityki przy jednoczesnym zwiększonym nacisku na wyniki. Włączenie IMP do nowego EFMR przyczynia się również do realizacji głównych celów polityki określonych w komunikacie Komisji z dnia 3 marca 2010 r.„EUROPA 2020 Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (strategia „Europa 2020”) oraz jest zgodne z określonymi w Traktacie ogólnymi celami dotyczącymi zwiększenia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej.

(6)

Aby zagwarantować, że EFMR przyczynia się do realizacji celów WPRyb, IMP i strategii „Europa 2020”, należy określić niewielką liczbę kluczowych priorytetów związanych ze wspieraniem rybołówstwa oraz akwakultury opartych na innowacyjności i wiedzy, promowaniem zrównoważonych i zasobooszczędnych połowów i akwakultury, zwiększaniem zatrudnienia i spójności terytorialnej przez uwalnianie potencjału społeczności zależnych od rybołówstwa przybrzeżnego i śródlądowego do generowania wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, oraz z promowaniem różnicowania działalności związanej z rybołówstwem w kierunku innych sektorów gospodarki morskiej.

(6)

Aby zagwarantować, że EFMR przyczynia się do realizacji celów WPRyb, IMP i strategii „Europa 2020”, należy określić szereg kluczowych priorytetów związanych ze wspieraniem rybołówstwa oraz akwakultury opartych na innowacyjności i wiedzy, promowaniem zrównoważonych i zasobooszczędnych połowów i akwakultury, zwiększaniem zatrudnienia i spójności terytorialnej przez uwalnianie potencjału społeczności zależnych od rybołówstwa przybrzeżnego i śródlądowego do generowania wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, oraz z promowaniem różnicowania działalności związanej z rybołówstwem w kierunku innych sektorów gospodarki morskiej.

(7a)

W ramach EFMR należy przyczyniać się do poprawy standardu życia osób utrzymujących się z działalności połowowej, zapewniając rybakom wyższe standardy pracy, zwłaszcza dzięki zadbaniu o przestrzeganie przepisów dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy oraz przepisów ustanowionych w układach zbiorowych pracy.

(7b)

W celu uniknięcia braku jasności co do stosowania określonych środków finansowych w ramach EFMR i ich wpływu na różne podmioty działające w sektorze rybołówstwa, użyteczne jest wprowadzenie wyraźnego rozróżnienia między właścicielami statków rybackich a zatrudnionymi rybakami, jak przewiduje konwencja MOP nr 188.

(8)

Ogólnym celem wspólnej polityki rybołówstwa jest zagwarantowanie, że połowy i akwakultura w długiej perspektywie przyczyniają się do tworzenia zrównoważonych warunków środowiskowych niezbędnych dla rozwoju gospodarczego i  społecznego . Ponadto WPRyb powinna przyczyniać się do wiekszej wydajności, odpowiedniego poziomu życia w sektorze gospodarki rybnej, stabilnych rynków, zapewniać dostępność zasobów oraz zaopatrywanie konsumentów w żywność po przystępnych cenach.

(8)

Ogólnym celem wspólnej polityki rybołówstwa jest zadbanie o to, by połowy i akwakultura w długiej perspektywie przyczyniały się do zrównoważonego rozwoju gospodarczego , społecznego i  środowiskowego . Ponadto WPRyb powinna przyczyniać się do większej wydajności, odpowiedniego poziomu życia w sektorze gospodarki rybnej, stabilnych rynków, zapewniać dostępność zasobów oraz zaopatrywanie konsumentów w żywność po przystępnych cenach.

(9)

Kluczowe znaczenie ma też szersze uwzględnianie w WPRyb problemów związanych z ochroną środowiska, jako że WPRyb powinna realizować cele i założenia polityki środowiskowej Unii oraz strategii „Europa 2020”. Celem WPRyb jest taka eksploatacja żywych zasobów morza, która odbudowuje i zachowuje zasoby rybne na poziomach umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, najpóźniej w 2015 r . WPRyb powinna stosować podejście ostrożnościowe i podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem . Dlatego też EFMR powinien przyczyniać się do ochrony środowiska morskiego zgodnie z założeniami określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej).

(9)

Kluczowe znaczenie ma też szersze uwzględnianie w WPRyb problemów związanych z ochroną środowiska, jako że WPRyb powinna realizować cele i założenia polityki środowiskowej Unii oraz strategii „Europa 2020”. Celem WPRyb jest taka eksploatacja żywych zasobów morza, która odbudowuje i zachowuje zasoby rybne na poziomach umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu tam , gdzie to możliwe, do roku 2015, a najpóźniej do roku 2020 . WPRyb powinna stosować zrównoważone podejście do trwałego rozwoju, który powinna osiągnąć dzięki takiemu planowaniu i eksploatacji rybołówstwa oraz zarządzaniu nim, które uwzględnią aktualne dążenia i potrzeby społeczne, nie zagrażając jednocześnie korzyściom, które przyszłe pokolenia powinny móc czerpać z ogółu dóbr i usług wywodzących się z ekosystemów morskich . Dlatego też EFMR powinien przyczyniać się do ochrony środowiska morskiego zgodnie z założeniami określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej).

(9a)

Działania finansowane z EFMR powinny być zgodne z art. 39 i 41 TFUE, które odnoszą się do zrównoważonego podejścia w stosowaniu prawa pracy oraz do skutecznej koordynacji w odniesieniu do szkolenia zawodowego.

(10)

Cele zawarte w niniejszym rozporządzeniu nie mogą zostać w pełni osiągnięte przez państwa członkowskie z uwagi na znaczenie i skutki operacji finansowanych w ramach programów operacyjnych oraz problemy strukturalne związane z rozwojem rybołówstwa i sektorów gospodarki morskiej, jak również ograniczone środki finansowe państw członkowskich, a tymczasem cele te można osiągnąć w większym stopniu na szczeblu Unii przez zapewnienie pomocy przyznawanej w wieloletnich ramach finansowania i ukierunkowanej na odpowiednie priorytety. Unia może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 tego Traktatu niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(10)

Cele zawarte w niniejszym rozporządzeniu nie mogą zostać w pełni osiągnięte przez państwa członkowskie z uwagi na znaczenie i skutki operacji finansowanych w ramach programów operacyjnych oraz problemy strukturalne związane z rozwojem rybołówstwa , akwakultury i sektorów gospodarki morskiej, jak również ograniczone środki finansowe państw członkowskich, a tymczasem cele te można osiągnąć w większym stopniu na szczeblu Unii przez zapewnienie pomocy przyznawanej w wieloletnich ramach finansowania i ukierunkowanej na odpowiednie priorytety. Unia może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 tego Traktatu niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(11)

Finansowanie wydatków ponoszonych w ramach wspólnej polityki rybołówstwa i zintegrowanej polityki morskiej z jednego funduszu – EFMR – powinno uwzględniać potrzebę uproszczeń oraz zwiększania zintegrowania obu obszarów polityki. Objęcie zarządzaniem dzielonym wspólnych organizacji rynku, w tym wyrównania kosztów ponoszonych przez podmioty z regionów najbardziej oddalonych, oraz działań związanych z kontrolą i gromadzeniem danych powinno w dalszym ciągu przyczyniać się do upraszczania procedur administracyjnych i zmniejszania obciążenia administracyjnego w przypadku zarówno Komisji, jak i państw członkowskich, a także powinno wiązać się z większą spójnością i efektywnością przyznawanego wsparcia.

(11)

Finansowanie wydatków ponoszonych w ramach wspólnej polityki rybołówstwa i zintegrowanej polityki morskiej z jednego funduszu – EFMR – powinno uwzględniać potrzebę uproszczeń oraz zwiększania zintegrowania obu obszarów polityki. Objęcie zarządzaniem dzielonym wspólnych organizacji rynku, w tym wyrównania kosztów ponoszonych przez podmioty z regionów najbardziej oddalonych, oraz działań związanych z kontrolą i gromadzeniem danych oraz zarządzaniem nimi powinno w dalszym ciągu przyczyniać się do upraszczania procedur administracyjnych i zmniejszania obciążenia administracyjnego w przypadku zarówno Komisji, jak i państw członkowskich, a także powinno wiązać się z większą spójnością i efektywnością przyznawanego wsparcia.

(11a)

Finansowanie powinno odpowiadać finansowaniu określonemu w pkt 17 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia XX/201Z między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją o współpracy w sprawach budżetowych i o należytym zarządzaniu finansowym.

(11b)

Jakiekolwiek finansowanie nie narusza przepisów rozporządzenia określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 ani przepisów porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia xxx/201z r. między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją o współpracy w sprawach budżetowych i o należytym zarządzaniu finansowym.

(12)

Wydatki ponoszone w ramach wspólnej polityki rybołówstwa i zintegrowanej polityki morskiej powinny być finansowane z budżetu unijnego w ramach jednego funduszu – EFMR – w sposób bezpośredni lub też na zasadzie zarządzania dzielonego z państwami członkowskimi. Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi powinno się stosować nie tylko w odniesieniu do środków wspierających rybołówstwo, akwakulturę i rozwój kierowany przez lokalną społeczność, ale również w odniesieniu do wspólnych organizacji rynku , wyrównania kosztów ponoszonych przez podmioty z regionów najbardziej oddalonych, a także działań związanych z kontrolą i gromadzeniem danych. Zarządzanie bezpośrednie powinno się stosować w odniesieniu do doradztwa naukowego, dobrowolnych wkładów na rzecz regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, komitetów doradczych i operacji na rzecz wdrożenia zintegrowanej polityki morskiej. Należy określić rodzaje środków, które mogą być finansowane w ramach EFMR.

(12)

Wydatki ponoszone w ramach wspólnej polityki rybołówstwa i zintegrowanej polityki morskiej powinny być finansowane z budżetu unijnego w ramach jednego funduszu – EFMR – w sposób bezpośredni lub też na zasadzie zarządzania dzielonego z państwami członkowskimi. Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi powinno się stosować nie tylko w odniesieniu do środków wspierających rybołówstwo, akwakulturę i rozwój kierowany przez lokalną społeczność, ale również w odniesieniu do środków w zakresie wprowadzania do obrotu i przetwórstwa , wyrównania kosztów ponoszonych przez podmioty z regionów najbardziej oddalonych, a także działań związanych z kontrolą i gromadzeniem danych. Zarządzanie bezpośrednie powinno się stosować w odniesieniu do przygotowywania planów produkcyjnych i planów w zakresie wprowadzania do obrotu, dopłat do przechowywania, doradztwa naukowego, dobrowolnych wkładów na rzecz regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, komitetów doradczych i operacji na rzecz wdrożenia zintegrowanej polityki morskiej. Należy określić rodzaje środków, które mogą być finansowane w ramach EFMR.

(14)

Zgodnie z art. 50 i 51 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie WPRyb”) przyznawanie unijnej pomocy finansowej w ramach EFMR powinno być uzależnione od przestrzegania przepisów WPRyb przez państwa członkowskie i podmioty gospodarcze. Uwarunkowanie to ma na celu odzwierciedlenie obowiązku Unii do zagwarantowania w ramach WPRyb, w interesie publicznym, ochrony żywych zasobów morza, jak zostało określone w art. 3 TFUE.

(14)

Zgodnie z art. 50 i 51 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie WPRyb”) przyznawanie unijnej pomocy finansowej w ramach EFMR powinno być uzależnione od przestrzegania przepisów WPRyb przez państwa członkowskie i podmioty gospodarcze. Uwarunkowanie to ma na celu odzwierciedlenie obowiązku Unii do zagwarantowania w ramach WPRyb, w interesie publicznym, ochrony żywych zasobów morza oraz do zagwarantowania poszanowania wymogów związanych ze wspieraniem wysokiego poziomu zatrudnienia i zagwarantowania odpowiedniej ochrony socjalnej , jak zostało określone odpowiednio w art. 3 i 9 TFUE.

(15)

Realizacja celów WPRyb byłaby zagrożona, jeśli unijną pomoc finansową w ramach EFMR otrzymywałyby podmioty gospodarcze, które ex-ante nie spełniają wymogów związanych z interesem publicznym dotyczącym ochrony żywych zasobów morza. W związku z powyższym do takiej pomocy dopuszczone powinny zostać tylko te podmioty , które, w ciągu konkretnego okresu czasu przed złożeniem wniosku o przyznanie pomocy, nie uczestniczyły w działalności statków rybackich znajdujących się we wspólnotowym wykazie statków NNN zawartym w art. 40 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999, a także nie dokonały poważnego naruszenia w rozumieniu art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 oraz nie dopuściły się naruszenia przepisów WPRyb w inny sposób, który szczególnie naraża trwałość takich zasobów i stanowi poważne zagrożenie dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów (zwany dalej „MSY”)..

(15)

Realizacja celów WPRyb byłaby zagrożona, jeśli unijną pomoc finansową w ramach EFMR otrzymywałyby podmioty gospodarcze, które ex-ante nie spełniają wymogów związanych z interesem publicznym dotyczącym ochrony żywych zasobów morza. W związku z powyższym podmioty te powinny zostać dopuszczone do takiej pomocy tylko pod warunkiem, że , w ciągu konkretnego okresu czasu przed złożeniem wniosku o przyznanie pomocy, nie uczestniczyły w działalności statków rybackich znajdujących się we wspólnotowym wykazie statków NNN zawartym w art. 40 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999, ani nie uczestniczyły w zarządzaniu takimi statkami ani nie były ich właścicielami, ani nie uczestniczyły w działalności statków rybackich pływających pod banderą krajów uznanych za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. Podobnie podmioty te powinny zostać dopuszczone tylko pod warunkiem, że nie dokonały poważnego naruszenia w rozumieniu art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 ani nie dopuściły się naruszenia przepisów WPRyb w inny sposób, który szczególnie naraża trwałość takich zasobów i stanowi poważne zagrożenie dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów (zwany dalej „MSY”).

(17)

W przypadku nieprzestrzegania przepisów WPRyb przez beneficjentów zastosowanie powinny mieć konsekwencje określone dla przypadków niespełniania warunków kwalifikowalności. W celu określenia kwoty wydatku niekwalifikowalnego uwzględnić należy wagę przepisów WPRyb naruszonych przez beneficjentów , korzyść ekonomiczną wynikającą z takiego naruszenia przepisów WPRyb lub znaczenie wkładu z EFMR na rzecz działalności gospodarczej beneficjenta.

(17)

W przypadku nieprzestrzegania przepisów WPRyb przez beneficjentów zastosowanie powinny mieć konsekwencje określone dla przypadków niespełniania warunków kwalifikowalności. W celu określenia kwoty wydatku niekwalifikowalnego uwzględnić należy powagę (w tym zakres, czas trwania i powtarzalność) naruszenia przez beneficjentów przepisów WPRyb, korzyść ekonomiczną wynikającą z takiego naruszenia przepisów WPRyb lub znaczenie wkładu z EFMR na rzecz działalności gospodarczej beneficjenta.

(18)

Osiągnięcie celów WPRyb byłoby również zagrożone, gdyby unijną pomoc finansową w ramach EFMR wypłacano państwo członkowskim, które nie wypełniają swoich zobowiązań wynikających z przepisów WPRyb związanych z interesem publicznym dotyczącym ochrony żywych zasobów morskich, takich jak gromadzenie danych i realizacja zobowiązań dotyczących kontroli. Ponadto niewypełnianie takich zobowiązań niesie ze sobą ryzyko, że państwa członkowskie nie wykryją beneficjentów, którzy nie powinni zostać dopuszczeni do wsparcia lub też niekawlifikowalnych operacji.

(18)

Osiągnięcie celów WPRyb byłoby również zagrożone, gdyby unijną pomoc finansową w ramach EFMR wypłacano państwom członkowskim, które nie wypełniają swoich zobowiązań w zakresie zapewnienia równowagi pomiędzy flotą rybacką a możliwościami połowowymi zgodnie z art. 34 ust. 1 rozporządzenia podstawowego w sprawie WPRyb lub zobowiązań wynikających z przepisów WPRyb związanych z interesem publicznym dotyczącym ochrony żywych zasobów morskich, takich jak gromadzenie danych i realizacja zobowiązań dotyczących kontroli. Ponadto niewypełnianie takich zobowiązań niesie ze sobą ryzyko, że państwa członkowskie nie wykryją beneficjentów, którzy nie powinni zostać dopuszczeni do wsparcia lub też niekwalifikowalnych operacji.

(19)

W ramach środka zapobiegawczego stosowanego w celu uniknięcia płatności na rzecz beneficjentów lub operacji niekwalifikowalnych a także aby zachęcić państwa członkowskie do przestrzegania przepisów WPRyb lub wymagania przestrzegania takich przepisów przez beneficjenta, należy stosować wstrzymanie biegu terminu płatności i zawieszenie płatności, które to środki są nieodwracalne. W celu przestrzegania zasady proporcjonalności korekty finansowe, które mają określone i nieodwracalne konsekwencje, powinny mieć zastosowanie wyłącznie do wydatków bezpośrednio powiązanych z operacjami, podczas których realizacji dopuszczono się naruszenia przepisów WPRyb.

(20)

Aby proces wdrażania funduszy zapewniających wsparcie w ramach polityki spójności, czyli Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) i Funduszu Spójności, był lepiej skoordynowany i zharmonizowany z funduszem na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, czyli Europejskim Funduszem Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFFROW), oraz z funduszem w sektorze morskim i rybołówstwa, czyli Europejskim Funduszem Morskim i Rybackim (EFMR), dla wszystkich tych funduszy („fundusze objęte zakresem wspólnych ram strategicznych”) przyjęto wspólne przepisy na podstawie [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów]. Oprócz tego rozporządzania EFMR dotyczą przepisy szczegółowe związane ze szczególnymi cechami WPRyb i IMP.

(20)

Aby proces wdrażania funduszy zapewniających wsparcie w ramach polityki spójności, czyli Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) i Funduszu Spójności, był lepiej skoordynowany i zharmonizowany z funduszem na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, czyli Europejskim Funduszem Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFFROW), oraz z funduszem w sektorze morskim i rybołówstwa, czyli Europejskim Funduszem Morskim i Rybackim (EFMR), dla wszystkich tych funduszy („fundusze objęte zakresem wspólnych ram strategicznych”) przyjęto wspólne przepisy na podstawie [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów]. Należy również podkreślić, że fundusze te można wykorzystywać w sposób uzupełniający, by skuteczniej realizować priorytety polityki spójności UE i strategii „Europa 2020”; w związku z tym należy zwrócić uwagę na potrzebę synergii między EFMR i EFS niezbędnej do osiągnięcia ważnych celów dotyczących zatrudnienia oraz zwalczania ubóstwa i wykluczenia społecznego. Oprócz tego rozporządzania EFMR dotyczą przepisy szczegółowe związane ze szczególnymi cechami WPRyb i IMP.

(22)

Działania podejmowane przez Unię powinny mieć charakter uzupełniający w stosunku do działań podejmowanych przez państwa członkowskie lub powinny starać się wspierać takie działania. Aby zapewnić istotną wartość dodaną, partnerstwo między Komisją a państwami członkowskimi powinno zostać wzmocnione poprzez rozwiązania na rzecz udziału różnego typu partnerów, z pełnym poszanowaniem kompetencji instytucjonalnych państw członkowskich. Szczególną uwagę należy zwrócić na zapewnienie wystarczającej reprezentacji kobiet i grup mniejszości. Partnerstwo to dotyczy organów regionalnych, lokalnych i innych organów publicznych, jak również odpowiednich organów, w tym organów odpowiedzialnych za ochronę środowiska i promowanie równości kobiet i mężczyzn, jak również partnerów gospodarczych i społecznych oraz innych odpowiednich organów. Przedmiotowi partnerzy powinni brać udział w procesie opracowywania umów partnerskich, jak również w przygotowaniu, monitorowaniu i ocenie programowania.

(22)

Aby zapewnić istotną wartość dodaną, partnerstwo między Komisją , organami państw członkowskich i różnego rodzaju partnerami powinno zostać wzmocnione poprzez rozwiązania na rzecz udziału tych podmiotów, w tym zainteresowanych partnerów społecznych , z pełnym poszanowaniem kompetencji instytucjonalnych państw członkowskich. Partnerstwo to dotyczy organów regionalnych, lokalnych i innych organów publicznych, jak również odpowiednich organów, w tym organów odpowiedzialnych za ochronę środowiska i promowanie równości kobiet i mężczyzn, jak również partnerów gospodarczych i społecznych , sektora rybołówstwa oraz innych odpowiednich organów. Ze względu na specyfikę sektora rybołówstwa należy zapewnić udział partnerów gospodarczych i społecznych reprezentujących poszczególne podsektory i szczeble terytorialne, organizacje naukowo-badawcze oraz krajowe i regionalne sieci lokalnych grup działania w sektorze rybołówstwa (LGD). Szczególną uwagę należy zwrócić na zapewnienie odpowiedniej reprezentacji kobiet i grup mniejszości. Przedmiotowi partnerzy powinni brać udział w procesie opracowywania umów partnerskich, jak również w przygotowaniu, monitorowaniu i ocenie programowania.

(24)

Komisja powinna dokonać rocznego podziału dostępnych środków na zobowiązania rozdzielonych między państwa członkowskie, przy zastosowaniu obiektywnych i przejrzystych kryteriów. Kryteria te powinny uwzględniać środki finansowe przydzielone w przeszłości na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 oraz poprzednie wykorzystanie środków na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 861/2006.

(24)

Komisja powinna dokonać rocznego podziału dostępnych środków na zobowiązania rozdzielonych między państwa członkowskie, przy zastosowaniu obiektywnych i przejrzystych kryteriów. Kryteria te powinny uwzględniać przydział środków finansowych w przeszłości na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 oraz poprzednie wykorzystanie środków na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 861/2006.

(25)

W kontekście WPRyb spełnienie pewnych uwarunkowań ex ante ma kluczowe znaczenie, zwłaszcza w odniesieniu do przedłożenia wieloletniego krajowego planu strategicznego dotyczącego akwakultury oraz sprawdzonego potencjału administracyjnego do spełnienia wymogów w zakresie danych dotyczących zarządzania rybołówstwem oraz do wprowadzenia w życie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania.

(25)

W kontekście WPRyb spełnienie pewnych uwarunkowań ex ante ma kluczowe znaczenie, zwłaszcza w odniesieniu do przedłożenia wieloletniego krajowego planu strategicznego dotyczącego akwakultury oraz sprawdzonego potencjału administracyjnego do spełnienia wymogów w zakresie danych dotyczących zarządzania rybołówstwem oraz do wprowadzenia w życie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania , a także zapewnienia stosowania prawa Unii dotyczącego warunków pracy, w szczególności norm w zakresie bezpieczeństwa, zdrowia, kwalifikacji i szkolenia .

(26)

Zgodnie z celem zakładającym uproszczenie wszystkie działania w ramach EFMR, które podlegają zarządzaniu dzielonemu, w tym gromadzenie danych i kontrola, powinny mieć formę jednego pojedynczego programu operacyjnego dla każdego państwa członkowskiego, zgodnie z jego strukturą krajową. Programowanie obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Każde państwo członkowskie powinno opracować jeden program operacyjny. W każdym programie należy określić strategię osiągania celów w odniesieniu do priorytetów Unii związanych z EFMR oraz zestaw środków. Programowanie powinno być zgodne z priorytetami unijnymi, a jednocześnie dostosowane do kontekstu krajowego, oraz uzupełniać inne obszary polityki unijnej, w szczególności politykę rozwoju obszarów wiejskich i politykę spójności .

(26)

Zgodnie z celem zakładającym uproszczenie wszystkie działania w ramach EFMR, które podlegają zarządzaniu dzielonemu, w tym gromadzenie danych i kontrola, powinny mieć formę jednego pojedynczego programu operacyjnego dla każdego państwa członkowskiego, zgodnie z jego strukturą krajową. Programowanie obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Każde państwo członkowskie powinno opracować jeden program operacyjny. W każdym programie należy określić strategię osiągania celów w odniesieniu do priorytetów Unii związanych z EFMR oraz zestaw środków. Programowanie powinno być zgodne z priorytetami unijnymi, a jednocześnie dostosowane do kontekstu krajowego i regionalnego , w szczególności do specyfiki regionów najbardziej oddalonych, oraz uzupełniać inne obszary polityki unijnej, lecz z zachowaniem obecnego systemu zarządzania i kontroli, aby nie generować dodatkowych kosztów ani nie powodować opóźnień we wdrażaniu programów .

(30)

Państwa członkowskie powinny opracować część programu operacyjnego dotyczącą gromadzenia danych, zgodnie z wieloletnim programem Unii. Aby uwzględnić konkretne potrzeby związane z działaniami w obszarze gromadzenia danych, państwa członkowskie powinny również opracować roczny plan prac, który należy co roku dostosowywać na podstawie wytycznych Komisji i który podlega zatwierdzeniu przez Komisję.

(30)

Państwa członkowskie powinny opracować część programu operacyjnego dotyczącą gromadzenia danych, zgodnie z wieloletnim programem Unii. Aby uwzględnić konkretne potrzeby związane z działaniami w obszarze gromadzenia danych i zarządzania nimi , państwa członkowskie powinny również opracować roczny plan prac, który należy co roku dostosowywać na podstawie wytycznych Komisji i który podlega zatwierdzeniu przez Komisję.

(31)

Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działalności połowowej, konieczne jest stymulowanie innowacyjności i przedsiębiorczości. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać innowacyjne operacje i rozwój działalności.

(31)

Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działalności połowowej, konieczne jest stymulowanie innowacyjności i przedsiębiorczości. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać innowacyjne operacje i  zrównoważony pod względem środowiskowym rozwój działalności , zgodnie z zasadą ostrożnościową i z podejściem ekosystemowym .

(31a)

Wskutek wywołanych kryzysem finansowym zawirowań gospodarczych w ostatnich latach wielu młodych ludzi ma trudności ze zdobywaniem finansowania niezbędnego do rozpoczęcia działalności w sektorze rybołówstwa. Dlatego wsparcie z EFMR powinno skupić się m.in. na niesieniu młodym ludziom pomocy w uzyskiwaniu dostępu do sektora rybołówstwa, na przykład w formie wkładu w zakładane po raz pierwszy przedsiębiorstwa rozpoczynające działalność.

(32)

Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działalności połowowej i morskiej, konieczne jest także inwestowanie w kapitał ludzki. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać uczenie się przez całe życie, współpracę między naukowcami a rybakami stymulującą upowszechnianie wiedzy, a także usługi doradcze pomagające poprawić ogólne wyniki i konkurencyjność podmiotów gospodarczych.

(32)

Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działalności połowowej i morskiej, konieczne jest także inwestowanie w kapitał ludzki. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać szkolenia zawodowe (które poza kwestiami technicznymi powinny również koncentrować się na wiedzy o zrównoważonym zarządzaniu rybołówstwem i o prawidłowym obchodzeniu się z rybami w celu osiągnięcia większej rentowności), poprawę warunków bezpieczeństwa, zdrowia i higieny w pracy, uczenie się przez całe życie, współpracę między naukowcami a rybakami stymulującą upowszechnianie wiedzy, a także usługi doradcze pomagające poprawić ogólne wyniki i konkurencyjność podmiotów gospodarczych. Dodatkowo w ramach EFMR należy propagować wymianę pokoleń i odmłodzenie tej grupy zawodowej poprzez tworzenie specjalnych mechanizmów ułatwiających napływ osób młodych do sektora, co wymaga poprawy statusu zawodu rybaka dzięki zapewnieniu lepszych warunków w zakresie bezpieczeństwa, zdrowia i dobrego samopoczucia na statkach rybackich, kształcenia i szkoleń zawodowych, a także dzięki zwiększeniu dochodów.

(32a)

W ramach EFMR należy wspierać tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne w celu zaradzenia problemom właściwym temu segmentowi i wspierać lokalne zrównoważone zarządzanie tego rodzaju rybołówstwem oraz rozwój społeczności przybrzeżnych.

(32b)

Mając na uwadze trudności małych przedsiębiorstw w uzyskaniu dostępu do pomocy wspólnotowej, EFMR powinien propagować rozwijanie projektów zbiorowych i wspierać udzielanie pomocy technicznej wykonawcom takich projektów.

(32c)

EFMR powinien wspierać zrównoważone lokalne zarządzanie połowami i rozwój społeczności przybrzeżnych.

(32d)

W ramach EFMR należy zachęcać małe podmioty produkcyjne prowadzące działalność w zakresie tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego oraz rybołówstwa śródlądowego do włączania się w opracowywanie projektów zbiorowych oraz zapewniać pomoc techniczną wykonawcom tych projektów.

(33)

W związku z ważną rolą, jaką w łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym odgrywają małżonki lub małżonkowie pracujących na własny rachunek rybaków, w ramach EFMR należy wspierać szkolenia i tworzenie sieci kontaktów, jeśli takie działania przyczyniają się do rozwoju zawodowego małżonków lub małżonek rybaków i umożliwiają im lepsze wykonywanie tradycyjnych zadań o charakterze wspomagającym.

(33)

W związku z ważną rolą, jaką w łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym odgrywają małżonki lub małżonkowie pracujących na własny rachunek rybaków, w ramach EFMR należy wspierać uczenie się przez całe życie i tworzenie sieci kontaktów, jeśli takie działania przyczyniają się do rozwoju zawodowego małżonków lub małżonek rybaków i umożliwiają im lepsze wykonywanie tradycyjnych zadań o charakterze wspomagającym lub innych zadań wynikających z różnicowania działalności rybackiej .

(33a)

W ramach EFMR należy wspierać dialog społeczny na szczeblu unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym poprzez włączanie w ten dialog partnerów społecznych i zwiększanie ich zdolności organizacyjnych.

(33b)

Działalność pomocnicza w stosunku do rybołówstwa i akwakultury, określona w ten sposób przez państwa członkowskie – jak naprawianie sieci, dostarczanie przynęty, pakowanie i inne zadania służące bezpośrednio rybakom – powinna kwalifikować się do otrzymywania wsparcia z EFMR w trosce o rozwijanie tych konkretnych rodzajów działalności, które przyczyniają się do lepszego funkcjonowania sektora.

(34)

Ze względu na niewielkie zaangażowanie rybaków zajmujących się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym w dialog społeczny , w ramach EFMR należy wspierać organizacje promujące taki dialog na odpowiednich forach.

(34)

Ze względu na społeczne i terytorialne znaczenie rybaków zajmujących się rybołówstwem przybrzeżnym, w ramach EFMR należy wspierać organizacje promujące dialog społeczny w ramach sektora rybołówstwa przybrzeżnego na odpowiednich forach.

(34a)

(35)

Ze względu na potencjał, jaki rybakom zajmującym się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym oferuje różnicowanie działalności, oraz w  związku z kluczową rolą, jaką tacy rybacy odgrywają w społecznościach obszarów przybrzeżnych w ramach EFMR należy pomagać w  różnicowaniu działalności poprzez obejmowanie wsparciem nowo powstających firm i inwestycji w doposażenie statków takich rybaków , a także w drodze odpowiednich szkoleń umożliwiających nabycie umiejętności zawodowych w odpowiednim obszarze poza działalnością połowową .

(35)

W ramach EFMR należy pomagać w  tworzeniu miejsc pracy poprzez obejmowanie wsparciem nowo powstających firm w sektorze rybołówstwa oraz rozwoju działalności uzupełniającej związanej z działalnością połowową , a także w drodze odpowiednich szkoleń umożliwiających nabycie stosownych umiejętności zawodowych.

(35a)

W celu zapewnienia odnowy pokoleniowej w sektorze rybołówstwa ważne jest, by EFMR sprzyjał rozpoczynaniu przez młodych ludzi działalności połowowej, zwłaszcza poprzez zachęty dla młodych rybaków, którzy po raz pierwszy nabywają statek.

(35b)

Należy pamiętać, że Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) uznaje rybołówstwo za działalność niebezpieczną w porównaniu z innymi zawodami oraz że organizacja ta podpisała lub przyjęła liczne konwencje i zalecenia mające na celu propagowanie godnych warunków pracy rybaków. Zasady zawarte w tych konwencjach i zaleceniach powinny służyć za wytyczne do lepszego wykorzystania zasobów EFMR.

(36)

Aby uwzględnić potrzeby związane ze zdrowiem i bezpieczeństwem na statkach rybackich, w ramach EFMR należy wspierać inwestycje dotyczące zachowania bezpieczeństwa i higieny na statkach rybackich.

(36)

Aby uwzględnić potrzeby związane ze zdrowiem i bezpieczeństwem na statkach rybackich, w ramach EFMR należy wspierać inwestycje dotyczące zachowania bezpieczeństwa i higieny , a także poprawy warunków mieszkaniowych na statkach rybackich.

(37)

W wyniku ustanowienia systemów przekazywalnych koncesji połowowych określonych w art. 27 [rozporządzenia w sprawie WPRyb] oraz w celu wspierania państw członkowskich w procesie wdrażania takich nowych systemów w ramach EFMR należy przyznawać wsparcie mające na celu budowanie potencjału i wymianę najlepszych praktyk.

(37a)

Uznając znaczenie dziedzictwa morskiego, w ramach EFMR należy wspierać inwestycje na rzecz ochrony dziedzictwa morskiego i związanego z nim tradycyjnego rzemiosła.

(38)

Wprowadzenie systemów przekazywalnych koncesji połowowych powinno sprawić, że sektor ten będzie bardziej konkurencyjny. W konsekwencji może pojawić się zapotrzebowanie na nowe profesjonalne możliwości poza działalnością połowową. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać różnicowanie działalności i tworzenie nowych miejsc pracy w społecznościach zależnych od połowów, zwłaszcza w drodze wspierania nowo powstających firm oraz zmiany przeznaczenia statków, tak by można je było wykorzystywać do działalności morskiej innej niż działalność połowowa z użyciem statków stosowanych w łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym. Ta ostatnia operacja wydaje się odpowiednia, jako że statki stosowane w łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym nie są objęte systemami przekazywalnych koncesji połowowych.

(38a)

Poza tym, zgodnie z zawartym w strategii „Europa 2020” celem tworzenia miejsc pracy, EFMR powinien zapewnić zasoby, które umożliwią przyjęcie środków mających na celu tworzenie miejsc pracy i poprawę poziomu zatrudnienia we wszystkich segmentach sektora rybołówstwa, od sektora połowowego i akwakultury po przemysł przetwórczy i wprowadzanie do obrotu.

(38b)

Aby sektor rybołówstwa miał w przyszłości zrównoważony charakter, ważne jest promowanie przez EFMR tworzenia miejsc pracy w społecznościach rybackich, w szczególności poprzez wspieranie nowych przedsiębiorstw rozpoczynających działalność oraz ułatwianie młodym ludziom dostępu do zawodów związanych z sektorem rybołówstwa.

(39)

Celem wspólnej polityki rybołówstwa jest zapewnienie zrównoważonej eksploatacji stad ryb. Wskazano, że nadmierna zdolność połowowa jest głównym powodem przełowienia. Konieczne jest więc dostosowanie flot rybackich Unii do dostępnych zasobów. Rozwiązanie problemu nadmiernej zdolności połowowej przy użyciu pomocy publicznej w postaci tymczasowego lub trwałego zaprzestania działalności połowowej i programów złomowania statków okazało się nieskuteczne. Dlatego też wsparcie w ramach EFMR będzie kierowane na ustanowienie systemów przekazywalnych koncesji połowowych i zarządzanie nimi, w celu ograniczenia nadmiernej zdolności połowowej i poprawy wyników gospodarczych oraz opłacalności zaangażowanych w taką działalność podmiotów gospodarczych.

(40)

Jako że jednym z głównych powodów przełowienia jest nadmierna zdolność połowowa, należy podjąć środki w celu dostosowania flot rybackich Unii do dostępnych zasobów. W związku z tym wsparcie w ramach EFMR należy kierować na ustanowienie i modyfikację systemów przekazywalnych koncesji połowowych wprowadzonych w ramach WPRyb oraz zarządzanie nimi, ponieważ systemy te stanowią metody zarządzania, które umożliwią zmniejszenie nadmiernej zdolności połowowej.

(40a)

Środki z EFMR należne państwom członkowskim, które nie wywiązują się ze spoczywającego na nich obowiązku gromadzenia i przekazywania danych lub które nie przekazują sprawozdań dotyczących rzeczywistej zdolności połowowej ich floty rybackiej, powinny podlegać zamrożeniu lub zmniejszeniu.

(40b)

W celu dopilnowania przestrzegania przez państwa członkowskie pułapów zdolności połowowej określonych w załączniku II [do rozporządzenia (UE) nr …/.... w sprawie WPRyb], należy uprawnić Komisję do zawieszenia całości lub części płatności i zobowiązań dotyczących programów operacyjnych tych państw członkowskich, które nie przestrzegają obowiązujących je pułapów zdolności połowowej, w oparciu o przegląd przeprowadzony trzy lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

(40c)

Środki z EFMR należne państwom członkowskim, które nie wywiązują się ze spoczywającego na nich obowiązku gromadzenia i przekazywania danych lub które nie przekazują sprawozdań dotyczących rzeczywistych rozmiarów ich floty rybackiej i jej zdolności połowowej, powinny podlegać zamrożeniu lub zmniejszeniu.

(40d)

W celu zachowania dochodów rybaków należy dokonywać wkładów z EFMR w fundusze wspólnego inwestowania, które pokrywają straty poniesione w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych, wypadków mających wpływ na środowisko naturalne lub warunki sanitarne czy też w wyniku drastycznych zwyżek cen paliw.

(41)

Istotnym jest, by włączyć do EFMR kwestie związane z ochroną środowiska oraz w ramach WPRyb wspierać wdrażanie środków ochrony, z uwzględnieniem różnych uwarunkowań wód unijnych. W tym celu konieczne jest opracowanie regionalnego podejścia do środków ochrony.

(41)

Istotnym jest, by włączyć do EFMR kwestie związane z ochroną środowiska oraz w ramach WPRyb wspierać wdrażanie środków ochrony, z uwzględnieniem różnych uwarunkowań wód unijnych. W tym celu konieczne jest opracowanie regionalnego podejścia do środków ochrony , w którym uwzględni się wieloletni aspekt zarządzania rybołówstwem i potraktuje priorytetowo wieloletnie plany uwzględniające biologiczne cechy charakterystyczne poszczególnych gatunków oraz specyfikę każdego rodzaju rybołówstwa .

(41a)

Zasadnicze znaczenie ma łagodzenie negatywnych skutków zmiany klimatu dla ekosystemów nadbrzeżnych i morskich. W ramach EFMR należy wspierać inwestycje mające na celu ograniczenie wkładu sektora rybołówstwa w emisję gazów cieplarnianych oraz projekty mające na celu ochronę i odbudowę trawy morskiej i nadbrzeżnych terenów podmokłych, które są głównymi pochłaniaczami dwutlenku węgla.

(42)

Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać zmniejszanie oddziaływania połowów na środowisko morskie, zwłaszcza przez promowanie innowacji ekologicznych , bardziej selektywnych narzędzi i sprzętu, a także poprzez środki mające na celu ochronę i odbudowę morskiej różnorodności biologicznej i ekosystemów morskich oraz usług, jakie takie ekosystemy zapewniają, zgodnie ze wspólnotową strategią ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r.

(42)

Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać zmniejszanie niekorzystnego oddziaływania połowów na środowisko morskie, sprzyjać ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych , a także zachęcać do stosowania bardziej selektywnych narzędzi i sprzętu oraz przyczyniać się do rozwoju bardziej energooszczędnych statków. EFMR powinien zwłaszcza propagować innowacje ekologiczne dotyczące kadłubów , silników i narzędzi połowowych, a także środki mające na celu ochronę i odbudowę morskiej różnorodności biologicznej i ekosystemów morskich oraz usług, jakie takie ekosystemy zapewniają, zgodnie ze wspólnotową strategią ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r.  oraz z głównymi celami strategii „Europa 2020” dotyczącymi zmiany klimatu.

(42a)

Aby przyczynić się do pozytywnego rozwoju zasobów i utrzymania działalności połowowej poza okresem ochronnym, w ramach EFMR należy wspierać stosowanie okresów ochrony biologicznej zawsze wtedy, gdy ich wprowadzenie w pewnych krytycznych fazach cyklu życia gatunków okaże się niezbędne dla zrównoważonej eksploatacji zasobów rybnych.

(42b)

Aby zminimalizować wpływ połowów na ekosystemy morskie, w ramach EFMR należy wspierać utworzenie spójnej sieci obszarów odbudowy stad ryb, zarządzanie nią, jej monitorowanie i kontrolę.

(43a)

Uznając ryzyko związane z inwestowaniem w działalność połowową, EFMR powinien przyczyniać się do bezpieczeństwa działalności gospodarczej poprzez objęcie wsparciem dostępu do ubezpieczenia ryzyka produkcyjnego, chroniąc tym samym dochód producentów w razie nadzwyczajnych strat w produkcji wynikających w szczególności z klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk pogodowych, nagłych zmian jakości wody, chorób lub epidemii szkodników lub też zniszczenia narzędzi produkcyjnych.

(44)

Ze względu na znaczenie portów rybackich, miejsc wyładunku i przystani w ramach EFMR należy wspierać odpowiednie inwestycje mające na celu zwłaszcza zwiększenie efektywności energetycznej i ochrony środowiska, podniesienie jakości wyładowanego produktu, a także poprawę bezpieczeństwa i warunków pracy.

(44)

Ze względu na znaczenie portów rybackich, rynków aukcyjnych, miejsc wyładunku i przystani w ramach EFMR należy wspierać odpowiednie inwestycje mające na celu zwłaszcza zwiększenie efektywności energetycznej i ochrony środowiska, podniesienie jakości wyładowanego produktu, a także poprawę bezpieczeństwa i warunków pracy.

(44a)

W celu zwiększenia wartości tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego państwa członkowskie powinny załączać do programu operacyjnego plan działania na rzecz rozwoju tego rodzaju rybołówstwa oraz zapewnienia jego konkurencyjności i zrównoważonego charakteru.

(44b)

W ramach EFMR należy wspierać ustanowienie spójnej sieci obszarów odbudowy zasobów rybnych, na których zabroniona jest wszelka działalność połowowa, w tym obszarów istotnych dla rozmnażalności ryb, w szczególności odchowalni, tarlisk i żerowisk dla stad ryb.

(44c)

W ramach EFMR należy dostosować niektóre przepisy do potrzeb regionów najbardziej oddalonych przy jednoczesnym dążeniu do realizacji głównego celu, jakim jest zapewnienie zrównoważonego i odpowiedzialnego charakteru rybołówstwa i akwakultury. W ramach EFMR należy szczególnie uwzględnić opóźnienia rozwojowe w niektórych z tych regionów w odniesieniu do oceny zasobów, infrastruktury, organizacji zbiorowej oraz monitorowania działalności i produkcji. W związku z tym EFMR powinien posłużyć unowocześnieniu tej gałęzi gospodarki w tych regionach, zwłaszcza jej infrastruktury, a także odnowieniu i modernizacji narzędzi produkcyjnych, przy jednoczesnym uwzględnieniu uwarunkowań każdego z akwenów morskich regionów najbardziej oddalonych oraz dostępności zasobów.

(45)

Kluczowe znaczenie ma dla Unii osiągnięcie trwałej równowagi między zasobami słodkowodnymi a ich eksploatacją . Dlatego też odpowiednie przepisy powinny wspierać rybołówstwo śródlądowe, z należytym uwzględnieniem jego oddziaływania na środowisko naturalne i jednocześnie gwarantując, że sektory związane z rybołówstwem śródlądowym zachowają efektywność gospodarczą.

(45)

Kluczowe znaczenie ma dla Unii osiągnięcie trwałej równowagi między zasobami słodkowodnymi a ich eksploatacją , wziąwszy pod uwagę fakt, że dorzecza rzek, ich ujścia i przybrzeżne laguny są preferowanymi miejscami rozrodu ryb i pełnią rolę wylęgarni dla młodych osobników wielu gatunków ryb, a zatem odpowiednie przepisy powinny wspierać rybołówstwo śródlądowe, z należytym uwzględnieniem jego oddziaływania na środowisko naturalne, jednocześnie gwarantując, że sektory związane z rybołówstwem śródlądowym zachowają efektywność gospodarczą.

(46)

Zgodnie ze strategią zrównoważonego rozwoju europejskiej akwakultury przyjętą przez Komisję, a także celami WPRyb i strategią „Europa 2020” w ramach EFMR należy wspierać ekologicznie, gospodarczo i społecznie zrównoważony rozwój sektora akwakultury.

(46)

Zgodnie ze strategią zrównoważonego rozwoju europejskiej akwakultury przyjętą przez Komisję, a także celami WPRyb i strategią „Europa 2020” w ramach EFMR należy wspierać ekologicznie, gospodarczo i społecznie zrównoważony rozwój sektora akwakultury , kładąc szczególny nacisk na promowanie innowacji ekologicznych, zmniejszenie zależności od mączki rybnej i oleju z ryb, poprawę dobrostanu hodowanych organizmów oraz promowanie akwakultury ekologicznej i akwakultury z zamkniętym obiegiem wody .

(46a)

Ze względu na potencjalny wpływ na dzikie populacje morskie zwierząt hodowlanych, które wydostały się na wolność, w ramach EFMR nie należy stwarzać zachęt do hodowli gatunków egzotycznych lub organizmów zmodyfikowanych genetycznie.

(47)

Akwakultura przyczynia się do wzrostu gospodarczego i powstawania miejsc pracy w regionach przybrzeżnych i wiejskich. W związku z powyższym kluczowe jest, by EFMR był dostępny dla przedsiębiorstw z sektora akwakultury, zwłaszcza dla MŚP , oraz przyczyniał się do przyciągania do sektora akwakultury nowych rolników. Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działań w dziedzinie akwakultury, konieczne jest stymulowanie innowacyjności i przedsiębiorczości. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać innowacyjne operacje i rozwój działalności, zwłaszcza akwakulturę niezwiązaną z żywnością i  prowadzoną na morzu.

(47)

Akwakultura przyczynia się do wzrostu gospodarczego i powstawania miejsc pracy w regionach przybrzeżnych i wiejskich. W związku z powyższym kluczowe jest, by EFMR był dostępny dla przedsiębiorstw z sektora akwakultury, niezależnie od ich wielkości , oraz przyczyniał się do przyciągania do sektora akwakultury nowych rolników. Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działań w dziedzinie akwakultury, konieczne jest stymulowanie innowacyjności i przedsiębiorczości. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać innowacyjne operacje i  ogólnie rozwój przedsiębiorstw z  sektora akwakultury, w tym akwakultury niezwiązanej z żywnością i  prowadzonej na morzu.

(48)

Wykazano, że nowe formy dochodu powiązane z działaniami w obszarze akwakultury niosą ze sobą wartość dodaną dla rozwoju działalności. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać takie uzupełniające działania wykraczające poza akwakulturę, jak na przykład turystykę wędkarską, działania edukacyjne lub na rzecz środowiska naturalnego.

(48)

Wykazano, że nowe formy dochodu powiązane z działaniami w obszarze akwakultury niosą ze sobą wartość dodaną dla rozwoju działalności. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać takie uzupełniające działania wykraczające poza akwakulturę, jak na przykład turystykę wędkarską, turystykę promującą akwakulturę i jej produkty oraz działania edukacyjne lub na rzecz środowiska naturalnego.

(49)

Inną istotną formą zwiększania dochodów przedsiębiorstw z sektora akwakultury jest podnoszenie wartości ich produktów przez ich przetwarzanie oraz wprowadzanie do obrotu własnych produktów, a także wprowadzanie na rynek nowych gatunków o dobrych perspektywach rynkowych, tym samym różnicując własną produkcję.

(49)

Inną istotną formą zwiększania dochodów przedsiębiorstw z sektora akwakultury jest podnoszenie wartości ich produktów przez ich przetwarzanie oraz wprowadzanie do obrotu własnych produktów, a także wprowadzanie na rynek nowych gatunków biologicznie kompatybilnych z istniejącymi gatunkami, o dobrych perspektywach rynkowych, tym samym różnicując własną produkcję.

(50)

W związku z koniecznością zidentyfikowania obszarów najbardziej odpowiednich dla rozwijania akwakultury pod względem dostępu do wody i przestrzeni w ramach EFMR należy wspierać organy państw członkowskich w ich strategicznych wyborach na szczeblu krajowym.

(50)

W związku z koniecznością zidentyfikowania obszarów geograficznych najbardziej odpowiednich dla rozwijania akwakultury pod względem dostępu do wody i przestrzeni oraz w  związku ze znaczeniem rozwijania podejścia ostrożnościowego w celu zapewnienia trwałości zasobów, w ramach EFMR należy wspierać organy państw członkowskich w ich strategicznych wyborach na szczeblu krajowym , a także organy regionalne w opracowywaniu ich regionalnych odmian .

(51)

Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działań w dziedzinie akwakultury, konieczne jest także inwestowanie w kapitał ludzki. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać uczenie się przez całe życie i tworzenie sieci kontaktów w celu stymulowania procesu upowszechniania wiedzy, a także usługi doradcze pomagające poprawić ogólne wyniki i konkurencyjność podmiotów gospodarczych.

(51)

Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działań w dziedzinie akwakultury, konieczne jest także inwestowanie w kapitał ludzki. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać uczenie się przez całe życie i tworzenie sieci kontaktów w celu stymulowania procesu upowszechniania wiedzy i dobrych praktyk oraz dzielenia się wiedzą i dobrymi praktykami za pośrednictwem wszystkich właściwych służb doradczych dostępnych w odnośnych obszarach , w tym za pośrednictwem stowarzyszeń branżowych, tak aby mogły przyczyniać się do poprawy ogólnych wyników i konkurencyjności podmiotów gospodarczych.

(51a)

Biorąc pod uwagę konieczność wyodrębnienia obszarów geograficznych o większym potencjalne rozwoju akwakultury pod względem dostępu do wody i do przestrzeni, EFMR powinien wspierać władze krajowe i regionalne w ich strategicznych wyborach, zwłaszcza w odniesieniu do tworzenia mapy stref, które można uznać za najbardziej odpowiednie do rozwoju akwakultury, z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, procesu planowania przestrzennego obszarów morskich.

(52)

W celu promowania zrównoważonego ekologicznie rozwoju akwakultury w ramach EFMR należy wspierać działania z obszaru akwakultury, które są bardzo przyjazne dla środowiska naturalnego, przekształcanie przedsiębiorstw z sektora akwakultury na przedsiębiorstwa oparte na koncepcji ekozarządzania , wykorzystywanie systemów audytu, a także przechodzenie na akwakulturę ekologiczną. Z tych samych powodów w ramach EFMR należy również wspierać akwakulturę zapewniającą szczególne usługi w zakresie ochrony środowiska.

(52)

W celu promowania zrównoważonego ekologicznie , środowiskowo i gospodarczo rozwoju akwakultury w ramach EFMR należy wspierać działania z obszaru akwakultury, które są bardzo przyjazne dla środowiska naturalnego, przekształcanie przedsiębiorstw z sektora akwakultury na przedsiębiorstwa oparte na koncepcji zrównoważonego zarządzania , wykorzystywanie systemów audytu, a także przechodzenie na akwakulturę ekologiczną. Z tych samych powodów w ramach EFMR należy również wspierać akwakulturę zapewniającą szczególne usługi w zakresie ochrony środowiska i usługi w interesie publicznym .

(53)

Ze względu na znaczenie ochrony konsumentów, w ramach EFMR należy zapewnić odpowiednie wsparcie dla rolników celem zapobiegania zagrożeniom dla zdrowia ludzi i zwierząt, jakie mogą wiązać się z akwakulturą, oraz celem łagodzenia takich zagrożeń.

(53)

Ze względu na znaczenie ochrony konsumentów, w ramach EFMR należy zapewnić odpowiednie wsparcie dla rolników celem zapobiegania zagrożeniom dla zdrowia ludzi i zwierząt, jakie mogą wiązać się z akwakulturą, oraz celem łagodzenia takich zagrożeń , w szczególności dzięki programom mającym na celu zmniejszenie zależności działalności w sektorze akwakultury od produktów weterynaryjnych .

(53a)

W ramach EFMR należy sprzyjać ustanowieniu spójnej sieci obszarów odbudowy zasobów rybnych, w tym obszarów istotnych dla rozmnażalności ryb, w szczególności odchowalni, tarlisk i żerowisk dla stad ryb, na których zabroniona jest wszelka działalność połowowa.

(54)

W odpowiedzi na ryzyko związane z inwestycjami w działania z obszaru akwakultury EFMR powinien przyczyniać się do bezpiecznej działalności gospodarczej przez objęcie wsparciem dostępu do ubezpieczeń gospodarstw hodowlanych, tym samym chroniąc dochód producentów w razie nadzwyczajnych strat w produkcji wynikających w szczególności z klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk pogodowych, nagłych zmian jakości wody, chorób lub epidemii szkodników lub też zniszczenia obiektów produkcyjnych.

(54)

W odpowiedzi na ryzyko związane z inwestycjami w działania z obszaru akwakultury EFMR powinien przyczyniać się do bezpiecznej działalności gospodarczej przez objęcie wsparciem dostępu do ubezpieczeń gospodarstw hodowlanych lub poprzez sprzyjanie rozwojowi funduszy wspólnego inwestowania , tym samym chroniąc dochód producentów w razie nadzwyczajnych strat w produkcji wynikających w szczególności z klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk pogodowych, nagłych zmian jakości wody, chorób lub epidemii szkodników lub też zniszczenia obiektów produkcyjnych.

(55)

Zważywszy że w ciągu kilku ostatnich lat podejście do rozwoju oparte na lokalnej społeczności udowodniło swoją użyteczność we wspieraniu rozwoju rybołówstwa i obszarów wiejskich poprzez całkowite uwzględnienie wielosektorowych potrzeb w zakresie endogenicznego rozwoju, należy w przyszłości kontynuować i zwiększyć takie wsparcie.

(55)

Zważywszy, że ciągu kilku ostatnich lat podejście do rozwoju oparte na lokalnej społeczności udowodniło swoją użyteczność we wspieraniu rozwoju społeczności rybackich i wiejskich poprzez całkowite uwzględnienie wielosektorowych potrzeb w zakresie endogenicznego rozwoju, należy w przyszłości kontynuować i zwiększyć takie wsparcie.

(56)

W ramach rozwoju kierowanego przez lokalną społeczność obszarów rybackich należy zachęcać do innowacyjnego podejścia do wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, zwłaszcza przez zwiększanie wartości produktów rybołówstwa i różnicowanie lokalnej gospodarki w kierunku nowych rodzajów działalności gospodarczej, w tym działalności oferowanej przez „błękitny wzrost” oraz szersze sektory gospodarki morskiej.

(56)

W ramach rozwoju kierowanego przez lokalną społeczność obszarów rybackich należy zachęcać do innowacyjnego podejścia do wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, zwłaszcza przez zwiększanie wartości produktów rybołówstwa i różnicowanie lokalnej gospodarki , również w kierunku nowych rodzajów działalności gospodarczej, w tym działalności oferowanej przez „błękitny wzrost” oraz szersze sektory gospodarki morskiej.

(57)

Zrównoważony rozwój obszarów rybackich powinien przyczyniać się do realizacji celów strategii „Europa 2020” w zakresie wspierania włączenia społecznego i ograniczania ubóstwa oraz do wspierania innowacyjności na szczeblu lokalnym i do spójności terytorialnej, która stanowi główny priorytet traktatu lizbońskiego.

(57)

Zrównoważony rozwój obszarów rybackich powinien przyczyniać się do realizacji celów strategii „Europa 2020” w zakresie wspierania włączenia społecznego i ograniczania ubóstwa , podnoszenia poziomu zatrudnienia i wspierania innowacyjności , w tym innowacyjności społecznej, na szczeblu lokalnym oraz do spójności terytorialnej, która stanowi główny priorytet traktatu lizbońskiego.

(58)

Rozwój kierowany przez lokalną społeczność należy realizować w drodze oddolnych metod stosowanych przez lokalne partnerstwa złożone z przedstawicieli sektora publicznego i prywatnego oraz społeczeństwa obywatelskiego i wiernie odzwierciedlające lokalną społeczność. Takie lokalny podmioty są najlepiej przygotowane do opracowania i wdrożenia zintegrowanych wielosektorowych strategii rozwoju lokalnego mających na celu zaspokojenie potrzeb lokalnych obszarów rybackich. Aby zapewnić reprezentatywność lokalnych grup działania, należy dopilnować, by żadna z grup interesów nie posiadała więcej niż 49 % praw głosu w organach decyzyjnych.

(58)

Rozwój kierowany przez lokalną społeczność należy realizować w drodze oddolnych metod stosowanych przez lokalne partnerstwa złożone z przedstawicieli sektora publicznego i prywatnego oraz społeczeństwa obywatelskiego i wiernie odzwierciedlające lokalną społeczność. Takie lokalny podmioty są najlepiej przygotowane do opracowania i wdrożenia zintegrowanych wielosektorowych strategii rozwoju lokalnego mających na celu zaspokojenie potrzeb lokalnych obszarów rybackich. Aby zapewnić reprezentatywność lokalnych grup działania oraz w celu dopilnowania , by działania tych grup były odpowiedzią na wyzwania w  sektorze rybołówstwa i akwakultury, ważne jest, by rybacy lub osoby zajmujące się akwakulturą stanowili większość wśród podmiotów gospodarczych reprezentowanych w organach decyzyjnych.

(60)

Wsparcie dla obszarów rybackich przyznawane w ramach EFMR powinno być skoordynowane ze wsparciem dla lokalnego rozwoju oferowanym w ramach pozostałych unijnych funduszy oraz powinno obejmować wszystkie aspekty przygotowania i wdrażania lokalnych strategii rozwoju i operacje lokalnych grup działań, a także koszty zachęcania mieszkańców obszaru do działania i koszty prowadzenia lokalnego partnerstwa.

(60)

Wsparcie dla obszarów rybackich przyznawane w ramach EFMR powinno być skoordynowane ze wsparciem dla lokalnego rozwoju oferowanym w ramach pozostałych unijnych funduszy oraz powinno obejmować wszystkie aspekty przygotowania i wdrażania lokalnych strategii rozwoju i operacje lokalnych grup działań, a także koszty zachęcania mieszkańców obszaru do działania i koszty prowadzenia lokalnego partnerstwa. Wsparcie to powinno obejmować możliwość dostępu do pomocy technicznej, a zwłaszcza do pomocy w zakresie inżynierii finansowej, przy realizacji projektów rozwoju lokalnego, szczególnie tych dotyczących tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego oraz rybołówstwa śródlądowego.

(61)

Aby zapewnić rentowność rybołówstwa i akwakultury na wysoce konkurencyjnym rynku, konieczne jest ustanowienie przepisów umożliwiających przyznawanie wsparcia dla wdrażania [rozporządzenie (UE) nr w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury]1 oraz dla prowadzonych przez podmioty gospodarcze działań związanych z wprowadzaniem na rynek i przetwarzaniem produktów w celu zmaksymalizowania wartości produktów rybołówstwa i akwakultury. Szczególny nacisk należy położyć na wspieranie operacji, które integrują działania łańcucha dostaw związane z produkcją, przetwarzaniem i wprowadzaniem na rynek. Aby dostosować nową politykę dotyczącą zakazu odrzutów, w ramach EFMR należy wspierać również przetwarzanie niechcianych połowów.

(61)

Aby zapewnić rentowność rybołówstwa i akwakultury na wysoce konkurencyjnym rynku, konieczne jest ustanowienie przepisów umożliwiających przyznawanie wsparcia dla wdrażania [rozporządzenie (UE) nr w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury]1 oraz dla prowadzonych przez podmioty gospodarcze działań związanych z wprowadzaniem na rynek i przetwarzaniem produktów w celu zmaksymalizowania wartości produktów rybołówstwa i akwakultury. Szczególny nacisk należy położyć na wspieranie operacji, które integrują działania łańcucha dostaw związane z produkcją, przetwarzaniem i wprowadzaniem na rynek.

(62)

Organizacje producentów i stowarzyszenia zrzeszające organizacje producentów należy traktować w sposób priorytetowy przez przyznawanie im wsparcia. Należy stopniowo znosić dopłaty do przechowywania i pomoc dla planów produkcji i wprowadzania na rynek, ponieważ wsparcie tego rodzaju straciło swoje znaczenie w obliczu zmieniającej się struktury rynku tego rodzaju produktów w UE oraz rosnącego znaczenia silnych organizacji producentów.

(62)

Organizacje producentów i stowarzyszenia zrzeszające organizacje producentów należy traktować w sposób priorytetowy przez przyznawanie im wsparcia.

(63)

W odpowiedzi na rosnącą konkurencję, z jaką zmagają się rybacy zajmujący się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym, w ramach EFMR należy wspierać inicjatywy przedsiębiorcze rybaków zajmujących się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym zwiększające wartość złowionych przez nich ryb, zwłaszcza w drodze przetwarzania złowionych ryb lub ich bezpośredniego wprowadzania na rynek.

(63)

W odpowiedzi na rosnącą konkurencję, z jaką zmagają się rybacy zajmujący się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym, oraz ze względu na zależność niektórych społeczności obszarów przybrzeżnych od rybołówstwa, w ramach EFMR należy wspierać inicjatywy przedsiębiorcze rybaków zajmujących się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym zwiększające wartość złowionych przez nich ryb, zwłaszcza w drodze przetwarzania złowionych ryb lub ich bezpośredniego wprowadzania na rynek.

(63a)

W ramach EFMR należy wspierać inicjatywy przedsiębiorcze i wspólne inicjatywy, których celem jest realizacja celów Unii w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego i zasobów rybnych dzięki wprowadzeniu zbiorowych środków na rzecz ochrony środowiska wodnego, zwłaszcza w odniesieniu do rybołówstwa śródlądowego.

(64)

Działalność połowowa prowadzona w najbardziej oddalonych regionach Unii Europejskiej natrafia na trudności, zwłaszcza z powodu dodatkowych kosztów ponoszonych przy wprowadzaniu do obrotu niektórych produktów rybołówstwa, wynikających ze szczególnych utrudnień określonych w art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

(64)

Biorąc pod uwagę, że działalność połowowa prowadzona w najbardziej oddalonych regionach Unii Europejskiej natrafia na trudności, zwłaszcza z powodu ich oddalenia i szczególnych uwarunkowań klimatycznych, w  ramach EFMR należy uwzględniać te szczególne utrudnienia określone w art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

(65)

Aby utrzymać konkurencyjność niektórych produktów rybołówstwa pochodzących z najbardziej oddalonych regionów Unii Europejskiej względem podobnych produktów z innych regionów Unii Europejskiej, w 1992 r. Unia Europejska wprowadziła środki w celu wyrównania takich dodatkowych kosztów ponoszonych przez sektor rybołówstwa. Środki mające zastosowanie w latach 2007-2013 określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 791/20071. Należy kontynuować przyznawanie wsparcia w celu zrównoważenia dodatkowych kosztów wprowadzania do obrotu niektórych produktów rybołówstwa w okresie po dniu 1 stycznia 2014 r.

(65)

Aby utrzymać konkurencyjność niektórych produktów rybołówstwa pochodzących z najbardziej oddalonych regionów Unii Europejskiej względem podobnych produktów z innych regionów Unii Europejskiej, w 1992 r. Unia Europejska wprowadziła środki w celu wyrównania takich dodatkowych kosztów ponoszonych przez sektor rybołówstwa. Środki mające zastosowanie w latach 2007-2013 określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 791/20071. Z uwagi na trudności napotykane w związku z działalnością połowową w regionach najbardziej oddalonych należy zwiększyć wsparcie w celu zrównoważenia dodatkowych kosztów wprowadzania do obrotu niektórych produktów rybołówstwa w okresie po dniu 1 stycznia 2014 r.

(66)

W obliczu innych warunków wprowadzania produktów do obrotu w takich najbardziej oddalonych regionach oraz ze względu na wahania połowów i stad a także popytu określenie produktów rybołówstwa kwalifikujących się do wyrównania kosztów powinno leżeć w gestii zainteresowanych państw członkowskich, podobnie jak określenie odpowiednich maksymalnych ilości oraz kwot takiego wyrównywania kosztów w ramach całkowitej kwoty środków finansowych przyznanych danemu państwu członkowskiego.

(66)

W obliczu innych warunków produkcji, przetwarzania i wprowadzania produktów rybołówstwa i akwakultury do obrotu w takich najbardziej oddalonych regionach oraz ze względu na wahania połowów i stad, a także popytu, określenie produktów lub kategorii produktów rybołówstwa i akwakultury, które mają się kwalifikować do wyrównania kosztów, powinno leżeć w gestii zainteresowanych państw członkowskich, podobnie jak określenie odpowiednich maksymalnych ilości oraz kwot takiego wyrównywania kosztów w ramach całkowitej kwoty środków finansowych przyznanych danemu państwu członkowskiego.

(68)

Państwa członkowskie powinny ustalić kwotę wyrównania kosztów na poziomie, który pozwala na odpowiednie zrównoważenie dodatkowych kosztów wynikających ze szczególnych utrudnień w regionach najbardziej oddalonych, a zwłaszcza kosztów transportu produktów na kontynent europejski. Aby uniknąć zbyt wysokich kwot w ramach wyrównywania kosztów, kwota ta powinna być proporcjonalna do dodatkowych kosztów, jakie taka pomoc ma zrównoważyć, i w żadnym wypadku nie może przekraczać 100 % kosztów transportu produktów do Europy kontynentalnej i innych związanych z tym kosztów. W tym celu należy również wziąć pod uwagę inne rodzaje interwencji publicznej, które mają wpływ na poziom dodatkowych kosztów.

(68)

Państwa członkowskie powinny ustalić kwotę wyrównania kosztów na poziomie, który pozwala na odpowiednie zrównoważenie dodatkowych kosztów wynikających ze szczególnych utrudnień w regionach najbardziej oddalonycha zwłaszcza kosztów transportu produktów na kontynent europejski.

(69)

Istotne jest, by państwa członkowskie i podmioty gospodarcze były tak wyposażone, aby móc zapewnić wysoki poziom przeprowadzanych kontroli, a tym samym przestrzeganie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, jednocześnie umożliwiając zrównoważoną eksploatację żywych zasobów wodnych. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać państwa członkowskie i podmioty gospodarcze w przestrzeganiu przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. Takie wspieranie tworzenia kultury przestrzegania prawa powinno przyczynić się do zrównoważonego wzrostu.

(69)

Istotne jest, by państwa członkowskie i podmioty gospodarcze były tak wyposażone, aby móc zapewnić wysoki poziom przeprowadzanych kontroli, a tym samym przestrzeganie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, jednocześnie umożliwiając zrównoważoną eksploatację żywych zasobów wodnych. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać państwa członkowskie i podmioty gospodarcze w przestrzeganiu przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. Takie wspieranie tworzenia kultury przestrzegania prawa powinno przyczynić się do zrównoważonego wzrostu. W celu ujednolicenia i podniesienia poziomu monitorowania państwa członkowskie powinny również być zdolne do wprowadzenia wspólnych systemów kontroli.

(70)

W ramach EFMR należy kontynuować przyznawanie państwom członkowskim wsparcia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 861/2006 w związku z wydatkami poniesionymi w wyniku wdrażania unijnego systemu kontroli, zgodnie z koncepcją jednego funduszu.

(70)

W ramach EFMR należy zwiększyć wsparcie przyznawane państwom członkowskim na podstawie rozporządzenia (WE) nr 861/2006 w związku z wydatkami poniesionymi w wyniku wdrażania unijnego systemu kontroli, zgodnie z koncepcją jednego funduszu.

(72a)

W ramach EFMR należy wspierać fundusze na działalność związaną z dodatkową kontrolą i inspekcjami na obszarach, w stosunku do których zgłasza się, że odbywają się tam nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy.

(73)

Należy ustanowić przepisy umożliwiające wsparcie gromadzenia danych dotyczących rybołówstwa, zarządzania takimi danymi i wykorzystywania ich, zgodnie z wieloletnim programem Unii, zwłaszcza w celu wspierania programów krajowych, zarządzania takimi danymi i wykorzystywania ich do analiz naukowych i wdrażania WPRyb. W ramach EFMR należy kontynuować przyznawanie państwom członkowskim wsparcia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 861/2006 w związku z wydatkami ponoszonymi w wyniku gromadzenia danych dotyczących rybołówstwa, zarządzania takimi danymi i ich wykorzystywania, zgodnie z koncepcją jednego funduszu.

(73)

Odpowiednie zainteresowane podmioty powinny być informowane o procedurach za pośrednictwem komitetów doradczych. Należy ustanowić przepisy umożliwiające wsparcie gromadzenia danych dotyczących rybołówstwa, zarządzania takimi danymi i wykorzystywania ich, zgodnie z wieloletnim programem Unii, zwłaszcza w celu wspierania programów krajowych, zarządzania takimi danymi i wykorzystywania ich do analiz naukowych i wdrażania WPRyb. W ramach EFMR należy kontynuować przyznawanie państwom członkowskim wsparcia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 861/2006 w związku z wydatkami ponoszonymi w wyniku gromadzenia danych dotyczących rybołówstwa, zarządzania takimi danymi i ich wykorzystywania, zgodnie z koncepcją jednego funduszu.

(73a)

Należy podkreślić nadrzędne znaczenie finansowania gromadzenia danych będącego podstawą WPRyb. Jest to niezbędny warunek wstępny ustalenia konkretnych celów do osiągnięcia, zwłaszcza jeżeli chodzi o osiągnięcie MSY i lepszego zarządzania rybołówstwem. W związku z tym należy dopilnować, by na gromadzenie danych przeznaczano współmierną do jego znaczenia część budżetu EFMR. Należy również przewidzieć stopę współfinansowania zachęcającą do przeprowadzenia całościowego przeglądu stanu europejskich zasobów rybnych.

(74)

Konieczne jest również wspieranie współpracy między państwami członkowskimi, a także z państwami trzecimi, jeśli zachodzi taka potrzeba, w zakresie gromadzenia danych dotyczących tego samego basenu morza, a także współpracy między odpowiednimi międzynarodowymi organizacjami naukowymi.

(74)

Konieczne jest również wspieranie współpracy między państwami członkowskimi, a także z państwami trzecimi, jeśli zachodzi taka potrzeba, w zakresie gromadzenia danych dotyczących tego samego basenu morza, a także współpracy między odpowiednimi międzynarodowymi organizacjami naukowymi i regionalnymi komitetami doradczymi .

(76)

Konieczne jest trwałe finansowanie wdrażania i dalszego rozwijania zintegrowanej polityki morskiej Unii Europejskiej, co znajduje swoje odzwierciedlenie w oświadczeniach Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Regionów.

(76)

Konieczne jest trwałe finansowanie wdrażania i dalszego rozwijania zintegrowanej polityki morskiej Unii Europejskiej, co znajduje swoje odzwierciedlenie w  rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1255/2011 z dnia 30 listopada 2011 r. ustanawiającym Program na rzecz dalszego rozwoju zintegrowanej polityki morskiej  (1) oraz w oświadczeniach Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Regionów. Oczekuje się, że postęp w dziedzinie zagadnień związanych z polityką morską dzięki wsparciu finansowemu udzielanemu na działania w ramach zintegrowanej polityki morskiej będzie miał znaczny wpływ na spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną.

(76a)

W związku z tym EFMR powinien wspierać wstępne prace nad działaniami, które zmierzają do propagowania strategicznych celów zintegrowanej polityki morskiej, z należytym uwzględnieniem – w oparciu o podejście ekosystemowe – ich skumulowanego skutku, zrównoważonego wzrostu gospodarczego, zatrudnienia, innowacyjności i konkurencyjności w regionach przybrzeżnych, wyspiarskich i najbardziej oddalonych, a także propagowania międzynarodowego wymiaru zintegrowanej polityki morskiej.

(77)

W ramach EFMR należy wspierać promowanie zintegrowanego zarządzania obszarami morskimi na wszystkich szczeblach, zwłaszcza w drodze wymiany najlepszych praktyk i dalszego rozwijania i wdrażania strategii na rzecz basenów morskich. Strategie te mają na celu ustanowienie zintegrowanych ram umożliwiających podjęcie wspólnych wyzwań związanych z basenami morskimi w Europie oraz zacieśnienie współpracy między zainteresowanymi stronami w celu maksymalnego wykorzystania instrumentów finansowych oraz środków, a także przyczynienia się do większej gospodarczej, społecznej i terytorialnej spójności Unii.

(77)

W ramach EFMR należy wspierać promowanie zintegrowanego zarządzania obszarami morskimi na wszystkich szczeblach, zwłaszcza w drodze wymiany najlepszych praktyk i dalszego rozwijania i wdrażania strategii na rzecz basenów morskich. W tym kontekście ogromne znaczenie ma lepsze zarządzanie obszarami morskimi, w tym poprzez rozszerzenie współpracy i koordynacji na odpowiednim szczeblu między właściwymi organami pełniącymi funkcję straży przybrzeżnej w Unii, przy jednoczesnym dbaniu o to, by morza i oceany były zdrowsze i bezpieczniejsze, w szczególności dzięki wdrażaniu obowiązującego prawodawstwa morskiego. Strategie te mają na celu ustanowienie zintegrowanych ram umożliwiających podjęcie wspólnych wyzwań związanych z basenami morskimi w Europie oraz zacieśnienie współpracy między zainteresowanymi stronami w celu maksymalnego wykorzystania instrumentów finansowych oraz środków, a także przyczynienia się do gospodarczej, społecznej i terytorialnej spójności Unii oraz równowagi środowiskowej . Dlatego bardzo ważne jest, aby usprawnić i rozszerzyć współpracę i koordynację związane z realizacją celów zintegrowanej polityki morskiej poza granicami Unii w oparciu o Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS).

(77a)

Aby zbliżyć do siebie fundusze na rybołówstwo i akwakulturę oraz fundusze na zintegrowaną politykę morską, w EFMR należy przewidzieć specjalne ramy propagujące wkład rybołówstwa i akwakultury w zintegrowaną politykę morską. Niezwykle istotne jest propagowanie pełnego uwzględniania tych rodzajów działalności poprzez wsparcie ich udziału w zintegrowanym zarządzaniu oraz w projektach zbiorowych przyczyniających się do wdrażania zintegrowanej polityki morskiej.

(79)

Wzajemne powiązanie niektórych systemów informacji prowadzonych przez podmioty z tych sektorów może wymagać spójnego zmobilizowania ich własnych mechanizmów finansowania, z zachowaniem zgodności z postanowieniami traktatu. Planowanie przestrzenne obszarów morskich i zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną mają kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju obszarów morskich i regionów przybrzeżnych oraz przyczyniają się do realizacji celów dotyczących zarządzania opartego na ekosystemie i rozwoju powiązań między lądem a morzem. Narzędzie te są również ważne dla zarządzania różnymi sposobami wykorzystywania wybrzeży, mórz i oceanów w celu umożliwienia ich zrównoważonego rozwoju ekonomicznego oraz stymulowania inwestycji transgranicznych, zaś wdrożenie dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej zapewni jeszcze ściślejsze określenie granic zrównoważonego rozwoju działalności człowieka, która oddziałuje na środowisko morskie. Ponadto konieczne jest poszerzenie wiedzy na temat świata morskiego oraz stymulowanie innowacji przez ułatwianie gromadzenia, wymiany, wielokrotnego wykorzystywania i upowszechniania danych dotyczących oceanów i mórz.

(79)

Wzajemne powiązanie niektórych systemów informacji prowadzonych przez podmioty z tych sektorów może wymagać spójnego zmobilizowania ich własnych mechanizmów finansowania, z zachowaniem zgodności z postanowieniami traktatu. Planowanie przestrzenne obszarów morskich i zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną mają kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju obszarów morskich i regionów przybrzeżnych oraz przyczyniają się do realizacji celów dotyczących zarządzania opartego na ekosystemie i rozwoju powiązań między lądem a morzem. Narzędzie te są również ważne dla zarządzania różnymi sposobami wykorzystywania wybrzeży, mórz i oceanów w celu umożliwienia ich zrównoważonego rozwoju ekonomicznego oraz stymulowania inwestycji transgranicznych, zaś wdrożenie dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej zapewni jeszcze ściślejsze określenie granic zrównoważonego rozwoju działalności przemysłowej, budowlanej lub działalności człowieka, która oddziałuje na środowisko morskie. Ponadto konieczne jest poszerzenie wiedzy na temat świata morskiego oraz stymulowanie innowacji przez ułatwianie gromadzenia, wymiany, wielokrotnego wykorzystywania i upowszechniania danych dotyczących oceanów i mórz oraz stanu łowisk dzięki udostępnianiu ich końcowym użytkownikom i ogółowi społeczeństwa .

(80)

W ramach EFMR należy również wspierać trwały wzrost gospodarczy, zatrudnienie i innowacje w sektorach gospodarki morskiej oraz regionach przybrzeżnych, a także konkurencyjność takich sektorów i regionów. Szczególnie ważne jest zidentyfikowanie barier prawnych i braków w umiejętnościach, które utrudniają wzrost w powstających i potencjalnych sektorach gospodarki morskiej, jak również zidentyfikowanie operacji mających na celu wspieranie inwestycji w technologiczne innowacje niezbędne do zwiększenia potencjału przedsiębiorstw do działania na obszarach morskich i w sektorach gospodarki morskiej.

(80)

W ramach EFMR należy również wspierać trwały wzrost gospodarczy, zatrudnienie i innowacje w sektorach gospodarki morskiej oraz regionach przybrzeżnych, a także konkurencyjność takich sektorów i regionów. Szczególnie ważne jest zidentyfikowanie barier prawnych i braków w umiejętnościach, które utrudniają wzrost w powstających i potencjalnych sektorach gospodarki morskiej, jak również zidentyfikowanie operacji mających na celu wspieranie inwestycji w technologiczne innowacje niezbędne do zwiększenia potencjału przedsiębiorstw do działania na obszarach morskich i w sektorach gospodarki morskiej. EFMR powinien wspierać środki mające na celu rozwój systemu kształcenia i szkolenia zawodowego w tym sektorze, również poprzez nabywanie wyposażenia i narzędzi niezbędnych do poprawy jakości usług kształcenia i szkolenia.

(81)

EFMR powinien mieć funkcję uzupełniającą wobec istniejących i przyszłych instrumentów finansowych udostępnianych przez Unię i państwa członkowskie na poziomie krajowym i niższym niż krajowy oraz zachować spójność z takimi instrumentami, aby wspierać ochronę oceanów, mórz i wybrzeży oraz zrównoważone gospodarowanie ich zasobami, jednocześnie pomagając wspierać skuteczniejszą współpracę między państwami członkowskimi a ich regionami przybrzeżnymi, wyspami i regionami najbardziej oddalonymi, a także z uwzględnieniem priorytetów i postępów w realizacji projektów krajowych i lokalnych. Fundusz zostanie połączony z innymi obszarami polityki UE, które mogą obejmować wymiar morski, zwłaszcza z Europejskim Funduszem Rozwoju Regionalnego, Funduszem Spójności i Europejskim Funduszem Społecznym, jak również programem w zakresie badań naukowych „Horyzont 2020” i polityką energetyczną.

(81)

EFMR powinien mieć funkcję uzupełniającą wobec istniejących i przyszłych instrumentów finansowych udostępnianych przez Unię i państwa członkowskie na poziomie krajowym i niższym niż krajowy oraz zachować spójność z takimi instrumentami, aby wspierać trwały rozwój gospodarczy i społeczny, ochronę oceanów, mórz i wybrzeży oraz zrównoważone gospodarowanie ich zasobami, jednocześnie pomagając wspierać skuteczniejszą współpracę między państwami członkowskimi i ich regionami przybrzeżnymi, wyspami i regionami najbardziej oddalonymi, a także z uwzględnieniem priorytetów i postępów w realizacji projektów krajowych i lokalnych. Fundusz zostanie połączony z innymi obszarami polityki UE, które mogą obejmować wymiar morski, zwłaszcza z Europejskim Funduszem Rozwoju Regionalnego, Funduszem Spójności i Europejskim Funduszem Społecznym, jak również programem w zakresie badań naukowych „Horyzont 2020” i polityką energetyczną.

(84)

W ramach EFMR należy zapewniać pomoc techniczną w postaci wsparcia przygotowawczego, administracyjnego i technicznego, a także wsparcie dla działań informacyjnych, tworzenia sieci kontaktów, ocen, audytów, badań i wymiany doświadczeń, które mają na celu ułatwienie wdrażania programu operacyjnego i promowanie innowacyjnego podejścia i praktyk przyczyniających się do prostego i przejrzystego procesu wdrażania. Pomoc techniczna powinna również obejmować ustanowienie europejskiej sieci lokalnych grup działania w sektorze rybołówstwa, których celem jest budowanie potencjału, upowszechnianie informacji, wymiana doświadczeń i wspieranie współpracy między lokalnymi partnerstwami.

(84)

W ramach EFMR należy zapewniać pomoc techniczną w postaci wsparcia przygotowawczego, administracyjnego i technicznego, a także wsparcie dla działań informacyjnych, tworzenia sieci kontaktów, ocen, audytów, badań i wymiany doświadczeń, które mają na celu ułatwienie wdrażania programu operacyjnego i promowanie innowacyjnego podejścia i praktyk przyczyniających się do prostego i przejrzystego procesu wdrażania , w tym takich, które posłużą podmiotom gospodarczym i organizacjom rybaków . Pomoc techniczna powinna również obejmować ustanowienie europejskiej sieci lokalnych grup działania w sektorze rybołówstwa, których celem jest budowanie potencjału, upowszechnianie informacji, wymiana doświadczeń i wspieranie współpracy między lokalnymi partnerstwami.

(88)

Ze względu na znaczenie zapewnienia ochrony żywych zasobów morza i ochrony stad ryb, zwłaszcza przed nielegalnymi połowami, oraz w duchu wniosków zawartych w zielonej księdze w sprawie reformy WPRyb, ze wsparcia w ramach EFMR należy wykluczyć te podmioty gospodarcze, które nie przestrzegają przepisów WPRyb i szczególnie zagrażają trwałości takich zasobów oraz stanowią poważne zagrożenie dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów (MSY), a także te podmioty, które uczestniczą w połowach NNN. Na żadnym etapie operacji, począwszy od jej wyboru aż do jej realizacji, unijnych środków finansowych nie należy wykorzystywać w sposób, który narusza interes publiczny dotyczący ochrony żywych zasobów morskich, określony w celach rozporządzenia w sprawie WPRyb.

(88)

Ze względu na znaczenie zapewnienia ochrony żywych zasobów morza i ochrony stad ryb, zwłaszcza przed nielegalnymi połowami, oraz w duchu wniosków zawartych w zielonej księdze w sprawie reformy WPRyb, ze wsparcia w ramach EFMR należy wykluczyć te podmioty gospodarcze, które nie przestrzegają przepisów WPRyb i szczególnie zagrażają trwałości takich zasobów , a zwłaszcza realizacji celów odbudowy i zachowania populacji poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów do 2015 r. oraz osiągnięcia i utrzymania dobrego stanu środowiska do 2020 r., a także stanowią poważne zagrożenie dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morskich, a także podmioty, które uczestniczą w połowach NNN. Na żadnym etapie operacji, począwszy od jej wyboru aż do jej realizacji, unijnych środków finansowych nie należy wykorzystywać w sposób, który narusza interes publiczny dotyczący ochrony żywych zasobów morskich, określony w celach rozporządzenia w sprawie WPRyb.

(88a)

Powinna istnieć możliwość zamrożenia finansowania z EFMR, jeśli państwo członkowskie nie jest w stanie poradzić sobie z problemem nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów na swoich wodach i w odniesieniu do swojej floty rybackiej.

(91)

W celu uwzględnienia szczególnych kwestii związanych z WPRyb, o których mowa w w art. 50 i 51 [rozporządzenia w sprawie WPRyb], i przyczynienia się do przestrzegania przepisów WPRyb, należy ustanowić dodatkowe przepisy dotyczące wstrzymania biegu terminu płatności [rozporządzenie (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów]. Jeśli państwo członkowskie lub podmiot gospodarczy nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań wynikających z WPRyb lub jeśli Komisja posiada dowody świadczące o takim nieprzestrzeganiu przepisów, Komisja powinna mieć możliwość, w ramach środka zapobiegawczego, wstrzymania płatności.

(91)

W celu uwzględnienia szczególnych kwestii związanych z WPRyb, o których mowa w art. 50 i 51 [rozporządzenia w sprawie WPRyb], i przyczynienia się do przestrzegania przepisów WPRyb, należy ustanowić dodatkowe przepisy dotyczące wstrzymania biegu terminu płatności [rozporządzenie (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów]. Jeśli państwo członkowskie lub podmiot gospodarczy nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań wynikających z WPRyb lub jeśli Komisja posiada dowody na takie nieprzestrzeganie przepisów, Komisja powinna mieć możliwość, w ramach środka zapobiegawczego, wstrzymania płatności.

(93)

Program operacyjny powinien podlegać monitorowaniu i ocenie w celu poprawy jego jakości oraz wykazania osiągnięć. Komisja powinna ustanowić ramy wspólnego monitorowania i oceny, gwarantując między innymi dostępność odpowiednich danych w stosownym terminie. W tym kontekście Komisja powinna ustanowić wykaz wskaźników i ocenić oddziaływanie EFMR w odniesieniu do poszczególnych celów.

(93)

Program operacyjny powinien podlegać monitorowaniu i ocenie w celu poprawy jego jakości oraz wykazania osiągnięć. Komisja powinna ustanowić ramy wspólnego monitorowania i oceny, gwarantując między innymi publiczne udostępnianie odpowiednich danych w stosownym terminie. W tym kontekście Komisja powinna ustanowić wykaz wskaźników i ocenić oddziaływanie EFMR w odniesieniu do poszczególnych celów.

(95)

W celu zwiększenia dostępności i przejrzystości informacji o możliwościach finansowania i beneficjentach projektu należy w każdym państwie członkowskim uruchomić jedną stronę internetową lub portal internetowy zawierający informacje na temat programu operacyjnego, w tym wykaz operacji wspieranych w ramach każdego programu operacyjnego. Takie informacje powinny przekazywać szerokiemu kręgowi odbiorców, a w szczególności podatnikom w Unii, rozsądny, rzeczywisty i konkretny obraz tego, jak w ramach EFMR wydatkuje się unijne środki finansowe. W tym celu również publikacje odpowiednich danych powinny służyć upowszechnianiu informacji na temat możliwości finansowania oferowanych przez Unię. Jednak w celu pełnego poszanowania podstawowych praw w zakresie ochrony danych oraz zgodnie z wyrokiem Trybunału w połączonych sprawach Schecke, nie należy wymagać publikowania imion i nazwisk osób fizycznych.

(95)

W celu zwiększenia dostępności i przejrzystości informacji o możliwościach finansowania i beneficjentach projektu należy w każdym państwie członkowskim uruchomić jedną stronę internetową lub portal internetowy zawierający informacje na temat programu operacyjnego, w tym wykaz operacji wspieranych w ramach każdego programu operacyjnego. Poświęcone temu strony internetowe wszystkich państw członkowskich powinny być również dostępne z oficjalnej strony internetowej Unii, aby ułatwić obywatelom z różnych państw członkowskich dostęp do informacji publikowanych we wszystkich państwach członkowskich. Takie informacje powinny przekazywać szerokiemu kręgowi odbiorców, a w szczególności podatnikom w Unii, rozsądny, rzeczywisty i konkretny obraz tego, jak w ramach EFMR wydatkuje się unijne środki finansowe. W tym celu również publikacje odpowiednich danych powinny służyć upowszechnianiu informacji na temat możliwości finansowania oferowanych przez Unię. Jednak w celu pełnego poszanowania podstawowych praw w zakresie ochrony danych oraz zgodnie z wyrokiem Trybunału w połączonych sprawach Schecke, nie należy wymagać publikowania imion i nazwisk osób fizycznych.

(96a)

Szczególnie istotne jest zapewnienie przestrzegania uwarunkowań ex ante dotyczących zdolności administracji do spełnienia wymogów w zakresie danych dotyczących zarządzania rybołówstwem oraz wprowadzenia w życie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania.

(96b)

Szczególnie istotne jest zapewnienie przestrzegania uwarunkowań ex ante dotyczących zdolności administracji do spełnienia wymogów w zakresie danych dotyczących zarządzania rybołówstwem oraz wprowadzenia w życie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania.

c)

zrównoważonego rozwoju obszarów rybackich i rybołówstwa śródlądowego,

c)

zrównoważonego rozwoju obszarów rybackich i  obszarów akwakultury, obszarów rybołówstwa śródlądowego oraz związanej z nimi działalności określonej w niniejszym rozporządzeniu ,

d)

zintegrowanej polityki morskiej (IMP).

d)

zintegrowanej polityki morskiej (IMP) , w tym dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej .

-1)

2a)

4a)

4b

5)

„obszar rybacki” oznacza obszar obejmujący brzeg morza lub jeziora lub obejmujący stawy lub estuarium rzeczne i charakteryzujący się wysokim poziomem zatrudnienia w sektorze rybołówstwa lub akwakultury oraz określony w ten sposób przez dane państwo członkowskie;

5)

„obszar rybacki i obszar akwakultury ” oznacza obszar obejmujący brzeg morza , rzeki lub jeziora lub obejmujący stawy lub estuarium rzeczne i charakteryzujący się wysokim poziomem zatrudnienia w sektorze rybołówstwa lub akwakultury oraz określony w ten sposób przez dane państwo członkowskie;

5a)

„obszar odbudowy stad ryb” oznacza określony geograficznie obszar morski, na którym zabroniona jest wszelka działalność połowowa w celu poprawy eksploatacji i ochrony żywych zasobów morza lub ochrony ekosystemów morskich, o czym mowa w rozporządzeniu (UE) nr …/.. [w sprawie wspólnych przepisów];

5b)

5c)

6)

„rybak” oznacza osobę, której zajęciem – uznanym przez państwo członkowskie – jest zawodowe rybołówstwo na pokładzie czynnego statku rybackiego lub zbieranie organizmów morskich – uznane przez państwo członkowskie – bez użycia statku rybackiego;

6)

„rybak” oznacza osobę, w tym osobę zatrudnioną, której zajęciem – uznanym przez państwo członkowskie – jest zawodowe rybołówstwo na pokładzie czynnego statku rybackiego lub zbieranie organizmów słodkowodnych lub morskich – uznane przez państwo członkowskie – bez użycia statku rybackiego;

6a)

6b)

8a)

10)

„rybołówstwo śródlądowe” oznacza połowy dokonywane w celach zarobkowych przez statki prowadzące działalność wyłącznie na wodach śródlądowych lub przy użyciu innych urządzeń stosowanych do połowów pod lodem;

10)

„rybołówstwo śródlądowe” oznacza połowy dokonywane w celach zarobkowych ze statku lub w inny sposób wyłącznie na wodach śródlądowych lub przy użyciu innych urządzeń stosowanych do połowów pod lodem;

12)

„zintegrowane zarządzanie gospodarką morską” oznacza skoordynowane zarządzanie wszystkimi rodzajami polityki sektorowej UE mającymi wpływ na oceany, morza i regiony przybrzeżne;

12)

„zintegrowane zarządzanie gospodarką morską” oznacza skoordynowane zarządzanie wszystkimi rodzajami polityki sektorowej na szczeblu Unii mającymi wpływ na oceany, morza i regiony przybrzeżne;

13)

16)

„strategia na rzecz basenu morskiego” oznacza ustrukturyzowane ramy współpracy dotyczącej określonego obszaru geograficznego, opracowane przez instytucje Unii Europejskiej, państwa członkowskie, ich regiony oraz – jeśli znajduje to zastosowanie – państwa trzecie dzielące basen morski; strategia ta uwzględnia geograficzne, klimatyczne, gospodarcze i polityczne uwarunkowania takiego basenu morskiego;

16)

„strategia na rzecz basenu morskiego” oznacza ustrukturyzowane ramy współpracy dotyczącej określonego obszaru geograficznego, opracowane przez instytucje Unii Europejskiej, państwa członkowskie, ich regiony i organy władz lokalnych oraz – jeśli znajduje to zastosowanie – państwa trzecie dzielące basen morski; strategia ta uwzględnia geograficzne, klimatyczne, gospodarcze i polityczne uwarunkowania takiego basenu morskiego;

16a)

18a)

18b)

a)

promowanie zrównoważonego i  konkurencyjnego rybołówstwa i  akwakultury ;

a)

promowanie zrównoważonego pod względem ekologicznym, rentownego i  społecznie odpowiedzialnego rybołówstwa , akwakultury i  związanej z nimi działalności w zakresie przetwarzania lub wprowadzania do obrotu ;

c)

promowanie zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu rozwoju terytorialnego obszarów rybackich;

c)

promowanie zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu rozwoju terytorialnego obszarów rybackich i obszarów akwakultury ;

d)

wspieranie procesu wdrażania WPRyb.

d)

wspieranie procesu wdrażania WPRyb , w tym jej regionalizacji oraz wdrażania wspólnej organizacji rynków .

da)

wspieranie tworzenia miejsc pracy mającego na celu zapobieganie zanikowi społeczności rybackich oraz umożliwianie podnoszenia kwalifikacji i poprawy warunków pracy w sektorze rybołówstwa.

1)

Zwiększenie zatrudnienia i  spójności terytorialnej przez realizację następujących celów:

1)

Zwiększenie zatrudnienia oraz spójności społecznej i terytorialnej przez realizację następujących celów:

a)

wspieranie wzrostu gospodarczego, włączenia społecznego, tworzenia miejsc pracy i mobilności na rynku pracy w społecznościach obszarów przybrzeżnych i śródlądowych zależnych od rybołówstwa i akwakultury;

a)

wspieranie wzrostu gospodarczego i włączenia społecznego, w tym poprzez tworzenie miejsc pracy oraz rozwój zdolności do zatrudnienia i mobilności w społecznościach obszarów przybrzeżnych i śródlądowych zależnych od rybołówstwa i akwakultury , także w regionach najbardziej oddalonych ;

b)

różnicowanie działalności związanej z rybołówstwem w  kierunku innych sektorów gospodarki morskiej oraz rozwój gospodarki morskiej, w tym łagodzenie zmiany klimatu.

b)

różnicowanie działalności związanej z rybołówstwem , zarówno w  sektorze rybołówstwa, jak i w innych sektorach gospodarki morskiej związanych blisko z sektorem rybołówstwa, oraz rozwój gospodarki morskiej, w tym łagodzenie zmiany klimatu.

ba)

sprzyjanie wdrażaniu zharmonizowanych przepisów socjalnych na szczeblu Unii.

a)

wspieranie rozwoju technologicznego, innowacji i transferu wiedzy;

a)

wspieranie rozwoju technologicznego, innowacji , w tym zwiększania efektywności energetycznej, i transferu wiedzy;

aa)

zmniejszanie negatywnego oddziaływania rybołówstwa na dobrostan zwierząt;

b)

podnoszenie konkurencyjności i rentowności rybołówstwa , a w szczególności floty łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, oraz poprawa bezpieczeństwa lub warunków pracy;

b)

podnoszenie konkurencyjności i rentowności rybołówstwa oraz poprawa zdrowia, higieny, bezpieczeństwa i warunków pracy w ramach tego rybołówstwa ;

c)

rozwój nowych umiejętności zawodowych i  uczenie się przez całe życie;

c)

rozwój szkolenia zawodowego, nowych umiejętności zawodowych i  uczenia się przez całe życie , w szczególności dla młodych rybaków ;

ca)

rozwój łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, a zwłaszcza jego konkurencyjności i zrównoważonego charakteru;

3)

Wspieranie innowacyjnej, konkurencyjnej i opartej na wiedzy akwakultury przez ukierunkowanie na następujące obszary:

3)

Wspieranie zrównoważonej, innowacyjnej, konkurencyjnej akwakultury opartej na wiedzy oraz ekosystemie przez ukierunkowanie na następujące obszary:

a)

wspieranie rozwoju technologicznego, innowacji i transferu wiedzy;

a)

wspieranie rozwoju technologicznego, innowacji technicznych, społecznych i  gospodarczych oraz transferu wiedzy;

b)

podnoszenie konkurencyjności i rentowności przedsiębiorstw z sektora akwakultury, a zwłaszcza MŚP;

b)

podnoszenie konkurencyjności i rentowności przedsiębiorstw z sektora akwakultury ekstensywnej i półintensywnej , a zwłaszcza MŚP;

c)

rozwój nowych umiejętności zawodowych i  uczenie się przez całe życie;

c)

rozwój nowych umiejętności zawodowych , zachęcanie do szkolenia zawodowego i  uczenia się przez całe życie , w szczególności w odniesieniu do młodych ludzi prowadzących działalność w sektorze akwakultury ;

d)

lepsza organizacja rynku produktów akwakultury.

d)

lepsza organizacja rynku produktów akwakultury i zachęcanie do inwestowania w sektory przetwarzania i wprowadzania do obrotu .

da)

ograniczanie śladu ekologicznego akwakultury.

a)

zmniejszenie oddziaływania rybołówstwa na środowisko morskie;

a)

zapobieganie, minimalizowanie i, na ile to możliwe, eliminowanie niechcianych połowów i negatywnego oddziaływania rybołówstwa na środowisko morskie , szczególnie dzięki większej selektywności narzędzi połowowych ;

aa)

zapewnienie równowagi pomiędzy zdolnością połowową a dostępnymi uprawnieniami do połowów;

ba)

wdrożenie dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej oraz osiągnięcie dobrego stanu środowiska do 2020 r.;

a)

wspieranie ekosystemów związanych z akwakulturą i promowanie akwakultury zasobooszczędnej;

a)

promowanie akwakultury zasobooszczędnej , w tym zmniejszanie uzależnienia od pokarmu dla ryb i oleju rybnego oraz stosowania substancji chemicznych i antybiotyków ;

aa)

ocena, ograniczanie oraz – w stosownych przypadkach – eliminowanie oddziaływania akwakultury na ekosystemy morskie, lądowe i słodkowodne;

6)

Wspieranie procesu wdrażania WPRyb przez:

6)

Wspieranie procesu wdrażania WPRyb i wzmacnianie jej powiązań i spójności ze zintegrowaną polityką morską przez:

a)

dostarczanie wiedzy naukowej i gromadzenie danych ;

a)

wspieranie gromadzenia danych i zarządzania nimi w celu poszerzenia wiedzy naukowej;

b)

wspieranie kontroli i egzekwowania, zwiększanie potencjału instytucjonalnego oraz skuteczności administracji publicznej.

b)

wspieranie monitorowania, kontroli i egzekwowania, zwiększanie potencjału instytucjonalnego oraz skuteczności administracji publicznej, nie tworząc przy tym większego obciążenia administracyjnego .

ba)

wspieranie regionalizacji WPRyb, szczególnie poprzez regionalne komitety doradcze.