8.5.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 131/121

—

uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Chin i Tybetu, w szczególności rezolucję z dnia 25 listopada 2010 r. (1),

—

uwzględniając art. 36 konstytucji Chińskiej Republiki Ludowej, który gwarantuje wszystkim obywatelom wolność wyznania,

—

uwzględniając art. 122 ust. 5 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że poszanowanie praw człowieka, wolność wyznania i wolność stowarzyszania się to fundamentalne zasady UE i priorytet jej polityki zagranicznej;

B.

mając na uwadze, że rząd chiński nałożył na klasztory buddyjskie położone w okręgu Aba/Ngaba w prowincji Seczuan, a także na inne części Tybetu, drastyczne restrykcje obejmujące brutalne interwencje sił bezpieczeństwa, samowolne aresztowania mnichów, zwiększony nadzór w obrębie klasztorów oraz stałą obecność policji wewnątrz klasztorów w celu kontrolowania działalności religijnej;

C.

mając na uwadze, że te środki bezpieczeństwa mają na celu ograniczenie prawa do swobodnego wypowiadania się, stowarzyszania i wyznania w tybetańskich klasztorach buddyjskich;

D.

mając na uwadze, że 20-letni mnich Phuntsog oraz 29-letni mnich Tsewang Norbu zmarli wskutek samopodpalenia odpowiednio 16 marca i 15 sierpnia 2011 r., którego dokonali, żeby zaprotestować przeciw chińskim restrykcjom w Tybecie;

E.

mając na uwadze, że młodsi bracia mnicha Phuntsoga, Lobsang Kelsang i Lobsang Kunchok, obaj mający po 18 lat, dokonali samopodpalenia na rynku Aba/Ngaba w dniu 26 września 2011 r., i chociaż przeżyli, to ich obecny stan pozostaje niejasny;

F.

mając na uwadze, że 38-letni mnich z klasztoru w Kardze, Dawa Tsering, podpalił się w dniu 25 października 2011 r., a także mając na uwadze, że chiński personel bezpieczeństwa ugasił ogień i próbował zabrać go ze sobą, oraz mając na uwadze, że mnich obecnie jest chroniony przez innych współwyznawców w klasztorze i znajduje się w stanie krytycznym;

G.

mając na uwadze, że 17-letni mnich z klasztoru Kirti, Kelsang Wangchuk, podpalił się w dniu 3 października 2011 r. i został natychmiast porwany przez chińskich żołnierzy, którzy ugasili ogień i ciężko go pobili, a następnie zabrali ze sobą, a także mając na uwadze, że jego stan i miejsce pobytu są nieznane;

H.

mając na uwadze, że dwaj byli mnisi z klasztoru Kirti, 19-letni Choephel i 18-letni Kayang, splótłszy dłonie, podpalili się, nawołując do powrotu Dalajlamy oraz domagając się prawa do wolności wyznania, a także mając na uwadze, że zmarli w wyniku tego protestu;

I.

mając na uwadze, że 19-letni były mnich z klasztoru Kirti, Norbu Damdrul, który podpalił się w dniu 15 października 2011 r., był ósmym Tybetańczykiem, który dokonał samopodpalenia, oraz mając na uwadze, że jego miejsce pobytu i stan są nieznane;

J.

mając na uwadze, że w dniu 17 października 2011 r. nastąpił zgon mniszki z klasztoru Ngaba Mamae Dechen Choekorling, 20-letniej Tenzin Wangmo, która jako pierwsza kobieta dokonała samopodpalenia;

K.

mając na uwadze, że samopodpalenie może być postrzegane jako forma protestu i wyraz rosnącej desperacji młodych Tybetańczyków, zwłaszcza w obrębie wspólnoty z klasztoru Kirti;

L.

mając na uwadze, że bez względu na to, jakie motywacje osobiste mogą ujawniać te akty, muszą być one rozpatrywane w szerszym kontekście represji religijnych i politycznych w okręgu Aba/Ngaba, trwających od wielu lat;

M.

mając na uwadze, że zaostrzenie kontroli państwa w stosunku do praktykowania religii za pomocą serii przepisów wprowadzonych w roku 2007 przez rząd chiński przyczyniło się do rozwoju desperacji Tybetańczyków na całym płaskowyżu tybetańskim;

N.

mając na uwadze, że obecne przepisy dramatycznie rozszerzyły kontrolę państwa nad życiem religijnym, w którym liczne formy tożsamości religijnej są poddawane zatwierdzeniu przez państwo i kontroli, łącznie z uznawaniem odrodzonych lamów;

O.

mając na uwadze, że sąd chiński skazał 3 mnichów tybetańskich na karę więzienia w związku ze śmiercią współwyznawcy, mnicha Phuntsoga, który dokonał samopodpalenia w dniu 16 marca 2011 r., za ukrywanie go i pozbawienie pomocy lekarskiej, a także mając na uwadze, że oskarżył ich o „umyślne zabójstwo”;

P.

mając na uwadze, że w marcu 2011r. w następstwie pierwszego aktu samospalenia siły zbrojne otoczyły klasztor Kirti, odcinając mu dostęp do żywności i wody na wiele dni; mając na uwadze, że nowi urzędnicy bezpieczeństwa, skierowani do klasztoru, narzucili nowy obowiązkowy program „edukacji patriotycznej”, a także mając na uwadze, że ponad 300 mnichów zostało wywiezionych wojskowymi ciężarówkami i przetrzymywanych w nieznanym miejscu w celu poddania ich wielotygodniowej indoktrynacji politycznej;

Q.

mając na uwadze, że rząd chiński oskarżył mnichów z klasztoru Kirti o udział w aktach „mających na celu zakłócenie porządku społecznego”, łącznie z wandalizmem i samopodpalaniem;

R.

mając na uwadze, że w ostatnich miesiącach władze chińskie zaostrzyły środki bezpieczeństwa w Tybecie, a zwłaszcza w okolicach klasztoru Kirti, a także mając na uwadze, że dziennikarze i obcokrajowcy otrzymali zakaz odwiedzania regionu, oraz mając na uwadze, że policja w pełnym uzbrojeniu patroluje klasztor; mając na uwadze, że mediom zagranicznym zakazano wstępu do burzących się części Tybetu, a także mając na uwadze, że chińskiej telewizji nie udało się donieść o protestach, oraz mając na uwadze, że mnichom nie wolno wypowiadać się na temat tych protestów;

1.

potępia ciągłą presję wywieraną na klasztory tybetańskie przez władze chińskie i wzywa je do położenia kresu restrykcjom, a także do zniesienia środków bezpieczeństwa narzuconych klasztorom i społecznościom świeckim oraz do przywrócenia komunikacji mnichom z klasztoru Kirti;

2.

jest głęboko zaniepokojony napływającymi od kwietnia br. doniesieniami o samopodpaleniach ośmiu mnichów buddyjskich i jednej mniszki z klasztoru Ngaba Kirti w chińskiej prowincji Seczuan;

3.

wzywa chiński rząd do zniesienia ograniczeń i surowych środków bezpieczeństwa nałożonych na klasztor Kirti oraz do udzielenia informacji na temat miejsca pobytu mnichów usuniętych siłą z klasztoru; wzywa chińskie władze do zezwolenia niezależnym międzynarodowym mediom i obserwatorom praw człowieka na udanie się do omawianego regionu;

4.

wzywa chiński rząd do zapewnienia wolności religijnej wszystkim obywatelom Chin, zgodnie z art. 18 Powszechnej deklaracji praw człowieka, oraz do zaprzestania stosowania sankcji karnych i administracyjnych wymierzonych w religię i stosowanych do karania obywateli za korzystanie z przysługującego im prawa swobody wyznania;

5.

wzywa władze chińskie do przestrzegania praw Tybetańczyków we wszystkich prowincjach Chin oraz do proaktywnych działań na rzecz rozwiązania podstawowych roszczeń społeczności tybetańskiej w Chinach;

6.

wzywa władze chińskie do zaprzestania wspierania polityki uderzającej w język tybetański, kulturę, religię, dziedzictwo i środowisko, co jest sprzeczne z chińską konstytucją i chińskim prawem zapewniającym autonomię mniejszościom etnicznym;

7.

wzywa rząd Chińskiej Republiki Ludowej do przekazania szczegółowych i pełnych informacji na temat losu 300 mnichów, których usunięto z klasztoru Kirti w kwietniu 2011 r. i w sprawie których interweniowała – stosując procedury specjalne – Rada Praw Człowieka, w tym grupa robocza ONZ ds. wymuszonych lub dobrowolnych zaginięć;

8.

wzywa rząd Chińskiej Republiki Ludowej do przyjęcia odpowiedzialności za los tych Tybetańczyków, których „hospitalizowano” po próbie samospalenia, w tym w odniesieniu do ich dostępu do leczenia;

9.

potępia skazanie mnichów z Kirti i domaga się, by mieli oni prawo do uczciwego procesu i odpowiedniej pomocy prawnej w czasie jego trwania; wzywa do umożliwienia niezależnym obserwatorom kontaktu z uwięzionymi mnichami z Kirti;

10.

wzywa wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do wydania publicznego oświadczenia, w którym wyrazi ona zaniepokojenie UE pogarszającą się sytuacją w regionie Aba/Ngaba oraz wezwie do poszanowania praw człowieka i wolności podstawowych, a także do powściągliwości ze strony służb bezpieczeństwa;

11.

wzywa chińskie władze do powstrzymania się od wprowadzania polityki przynoszącej efekt przeciwny do zamierzonego i agresywnych programów „edukacji patriotycznej” na obszarach zamieszkałych przez Tybetańczyków, takich jak Syczuan, Gansu i Qinghai, gdzie przypadki pogwałcenia praw człowieka doprowadziły do napięć;

12.

wzywa chińskie władze do poszanowania tradycyjnych tybetańskich rytuałów śmierci oraz do bezzwłocznego przekazania zwłok bez przeszkód i zgodnie z buddyjskimi rytuałami;

13.

zwraca się do UE i jej państw członkowskich o wezwanie chińskiego rządu do podjęcia dialogu z Dalajlamą i jego przedstawicielami w celu wypracowania rzeczywistej autonomii dla Tybetańczyków w Chińskiej Republice Ludowej oraz do zaprzestania kampanii dyskredytujących Dalajlamę jako przywódcę duchowego;

14.

wzywa wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa/wiceprzewodniczącą Komisji do poruszenia kwestii związanych z prawami człowieka na kolejnym szczycie UE-Chiny oraz wzywa przewodniczącego Komisji i przewodniczącego Rady Europejskiej do wyraźnego wspierania wyjątkowej tybetańskiej religii oraz tożsamości kulturowej i językowej w oficjalnych przemówieniach podczas otwarcia bądź zamknięcia szczytu, gdyby wspomniane kwestie nie widniały w harmonogramie dyskusji;

15.

wzywa ESDZ i delegację UE do Chin do stałego monitorowania sytuacji praw człowieka w Chinach oraz do dalszego poruszania kwestii – na posiedzeniach i w korespondencji z chińskimi urzędnikami – szczegółowych przypadków poszczególnych Tybetańczyków uwięzionych za pokojowe korzystanie z wolności religijnej, a także wzywa do przedstawienia Parlamentowi w ciągu najbliższych 12 miesięcy sprawozdania sugerującego działania, jakie należało by podjąć, bądź strategie polityczne, jakie należało by wprowadzić;

16.

ponownie kieruje wezwanie do Rady dotyczące mianowania specjalnego przedstawiciela UE ds. Tybetu, aby ułatwić wznowienie dialogu władz chińskich z wysłannikami Dalajlamy z myślą o określeniu prawdziwie autonomicznego statusu dla Tybetu w Chińskiej Republice Ludowej;

17.

wzywa państwa członkowskie będące członkami grupy G20 oraz przewodniczącego Komisji i przewodniczącego Rady Europejskiej do poruszenia kwestii sytuacji praw człowieka w Tybecie w rozmowach z prezydentem Chińskiej Republiki Ludowej Hu Dżintao podczas nadchodzącego szczytu państw G20 w Cannes w dniach 3-4 listopada 2011 r.;

18.

wzywa Chińską Republikę Ludową do poszanowania wolności religijnej i podstawowych praw człowieka monastycznych i świeckich wspólnot w Ngaba, do zaprzestania wdrażania przepisów kontrolnych odnoszących się do religii, aby umożliwić tybetańskim buddystom wyłonienie i wykształcenie nauczycieli religii w sposób zgodny z tybetańskimi tradycjami, do dokonania przeglądu polityki w zakresie religii i bezpieczeństwa wprowadzanymi w Ngaba od 2008 r. oraz do rozpoczęcia przejrzystego dialogu z przywódcami tybetańskich szkół buddyjskich;

19.

wzywa rząd Chińskiej Republiki Ludowej do poszanowania ustalonych na międzynarodowym szczeblu standardów praw człowieka oraz do przestrzegania zobowiązań spoczywających na Chinach na mocy międzynarodowych konwencji praw człowieka w odniesieniu do wolności religijnej bądź wolności wyznania;

20.

wyraża potrzebę zapisania praw wspólnot mniejszościowych w Chinach w harmonogramie kolejnych rund dialogu UE-Chiny na temat praw człowieka;

21.

wzywa chiński rząd do ratyfikowania Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych;

22.

zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wysokiej przedstawiciel Unii /wiceprzewodniczącej Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Chińskiej Republiki Ludowej.