8.5.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 131/142

—

uwzględniając art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

uwzględniając decyzję Rady nr 2007/436/WE, Euratom z dnia 7 czerwca 2007 r. w sprawie systemu środków własnych Wspólnot Europejskich (1),

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (2),

—

uwzględniając porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (3),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 marca 2011 r. w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2012 (4),

—

uwzględniając rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie preliminarza wpływów i wydatków Parlamentu na rok budżetowy 2012 – sekcja I – Parlament (5),

—

uwzględniając projekt budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012, przedstawiony przez Komisję dnia 26 maja 2011 r. (COM(2011)0300),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 czerwca 2011 r. w sprawie upoważnienia do rozmów trójstronnych dotyczących projektu budżetu na rok 2012 (6),

—

uwzględniając stanowisko w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej przyjęte przez Radę w dniu 25 lipca 2011 r. (13110/2011 – C7-0247/2011),

—

uwzględniając pisma w sprawie poprawek nr 1/2012 i 2/2012 do projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012 przedstawione przez Komisję odpowiednio w dniach 17 czerwca 2011 r. i 16 września 2011 r.,

—

uwzględniając art. 75b Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej oraz opinie pozostałych zainteresowanych komisji (A7-0354/2011),

1.

przypomina, że wspieranie inteligentnej, zrównoważonej i sprzyjającej włączeniu społecznemu gospodarki, która tworzy miejsca pracy i wysokiej jakości zatrudnienie poprzez zrealizowanie siedmiu inicjatyw przewodnich strategii „Europa 2020”, jest wspólnym celem popieranym przez 27 państw członkowskich UE oraz jej instytucje; przypomina, że realizacja tej strategii będzie wymagała podjęcia do 2020 r. ogromnych inwestycji z myślą o przyszłości, o wartości szacowanej przez Komisję Europejską na co najmniej 1 800 mld EUR zgodnie z komunikatem Komisji z dnia 19 października 2010 r. pt. „przeglądu budżetu UE” (COM(2010)0700); z tego względu podkreśla, że niezbędne inwestycje, zarówno na poziomie UE, jak i państw członkowskich, trzeba przeprowadzić już teraz i nie można dłużej opóźniać ich realizacji;

2.

przypomina, że w celu wspomożenia Europy w przezwyciężeniu kryzysu i wyjścia z niego silniejszą, strategia „Europa 2020” na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu musi znaleźć się w centrum strategii budżetowej UE na rok 2012;

3.

w tym kontekście jest głęboko zaniepokojony tym, że obecny kryzys spowodował spadek inwestycji publicznych w niektórych z tych obszarów wskutek dokonania przez państwa członkowskie korekt swych budżetów krajowych; apeluje o odwrócenie tej tendencji i wyraża zdecydowane przekonanie, że inwestycje muszą być gwarantowane zarówno na poziomie unijnym, jak i krajowym, jeśli Unia jako całość ma zrealizować cele strategii „Europa 2020”; jest zdania, że budżet UE ma do odegrania znaczącą rolę dźwigni wzmacniającej działania państw członkowskich na rzecz naprawy gospodarczej poprzez inicjowanie i wspieranie krajowych inwestycji, aby zwiększyć wzrost gospodarczy i zatrudnienie, i powinien być wykorzystywany w taki sposób; podkreśla, że jest to w pełni zgodne z dynamiką europejskiego semestru, który jako nowy mechanizm rozszerzonego europejskiego zarządzania gospodarczego ma na celu zwiększenie spójności, synergii i komplementarności budżetu UE i budżetów krajowych przy realizacji wspólnie ustalonych celów strategii „Europa 2020”;

4.

przypomina raz jeszcze, że budżet UE nie powinien być postrzegany i oceniany po prostu jako pozycja finansowa dodana do budżetów krajowych i obciążająca je, ale przeciwnie, należy go pojmować jako szansę na nadanie impetu tym inicjatywom i inwestycjom, które stanowią korzyść i wartość dodaną dla Unii jako całości, a które w przeważającej mierze są ustalane wspólnie przez Parlament i Radę i tym samym również legitymizowane na szczeblu krajowym;

5.

przypomina uzupełniający charakter budżetu UE względem budżetów krajowych oraz siłę napędową, jaką stanowi dla wspierania wzrostu oraz miejsc pracy, i podkreśla, że z uwagi na jego charakter oraz ograniczony rozmiar nie należy go kontrolować i ograniczać poprzez arbitralne ograniczenia, lecz przeciwnie, należy wzmacniać zdefiniowane obszary;

6.

dostrzega poważne braki funduszy w UE, zarówno na szczeblu państw członkowskich, jak i Unii; podkreśla, że przywiązując faktyczną wagę do koncepcji relacji jakości do ceny, należy dokładnie zbadać wszystkie programy i wydatki pod kątem wykonalności, skuteczności i wydajności;

7.

wskazuje, że marginesy wynikające z wieloletnich ram finansowych (WRF) nie pozostawiają rzeczywistego pola manewru, zwłaszcza w działach 1a i 4, oraz ograniczają zdolność Unii do reagowania na zmiany polityczne i nieprzewidziane potrzeby, przy jednoczesnym zachowaniu priorytetów; podkreśla, że ogrom wyzwań, przed którymi stoi Unia, wymaga środków wykraczających daleko poza obecne pułapy WRF; w związku z tym przypomina, że różne wyzwania i pojawienie się nowych priorytetów, takich jak arabska wiosna w tym roku, sprawiły, że nieuniknione jest uruchomienie instrumentów przewidzianych w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami, oraz że należy nadać silny impet wdrażaniu strategii „Europa 2020” jako skoordynowanemu sposobowi walki z obecnym kryzysem gospodarczym i społecznym;

8.

wyraża ubolewanie w związku z wprowadzonymi przez Radę w przedstawionym przez Komisję projekcie budżetu (PB) cięciami na kwotę 1,59 mld EUR w środkach na zobowiązania (– 1,08 %) oraz 3,65 mld EUR w środkach na płatności (– 2,75 %), w wyniku których ogólna kwota środków na zobowiązania wynosi 146,25 mld EUR (czyli + 2,91 % w porównaniu z budżetem na 2011 r. (7)), a kwota środków na płatności wynosi 129,09 mld EUR (+ 2,02 %), podczas gdy w PB przedstawionym przez Komisję (uwzględniając list w sprawie poprawek nr 1/2012) odsetki te wynosiły odpowiednio + 4,03 i + 4,91 %;

9.

zauważa, że Rada zaproponowała cięcia w kilkuset pozycjach budżetowych, natomiast nie zaproponowała wzmocnienia żadnej z nich; podkreśla, że te liniowe cięcia dotyczą wszystkich działów WRF, jednak nie w tym samym stopniu;

10.

wskazuje na pewne niespójności tych cięć w porównaniu ze stanowiskami przyjętymi niedawno przez Radę, jak np. cięcia dokonane przez nią w PB na 2012 r. w liniach budżetowych dotyczących nowo utworzonych agencji nadzoru finansowego, do których utworzenia Rada nawoływała, lecz nie wydaje się skłonna do zapewnienia im niezbędnych środków finansowych na zadowalające funkcjonowanie;

11.

uznaje obawy Rady dotyczące ograniczeń gospodarczych i budżetowych na szczeblu krajowym; uważa, że Unia powinna wykazać się odpowiedzialnością budżetową; przypomina jednak, że zgodnie z postanowieniami traktatu budżet UE nie może wykazywać deficytu publicznego, a także stanowi 2 % ogółu wydatków publicznych w Unii;

12.

w związku z powyższym ubolewa, że pomimo wcześniejszych apeli Parlamentu Rada dokonała horyzontalnych cięć w budżecie i zadecydowała a priori o ogólnym poziomie środków bez należytego uwzględnienia dokładnej oceny rzeczywistych potrzeb dotyczących osiągnięcia uzgodnionych celów Unii i wywiązania się z jej politycznych zobowiązań, ani priorytetów Parlamentu przedstawionych we wspomnianej wyżej rezolucji z dnia 23 czerwca 2011 r. w sprawie upoważnienia do rozmów trójstronnych;

13.

podkreśla, że wybór pozycji i kwot, które mają zostać objęte cięciami, wyłącznie na podstawie stopnia wykonania z przeszłości i wskaźników wzrostu w porównaniu z budżetem na rok ubiegły jest podejściem wstecznym, które nie pozwala na właściwe odzwierciedlenie – w kontekście programowania wieloletniego – przyspieszenia wykonania na przestrzeni lat;

14.

zauważa, że niski poziom środków na płatności zaproponowany przez Radę doprowadziłby do większej rozbieżności między środkami na płatności a środkami na zobowiązania, co automatycznie skutkowałoby zwiększeniem pozostających do spłaty zobowiązań na koniec roku, zwłaszcza w działach 1a i 1b; w tym kontekście ostrzega przed już skrajnie dużą kwotą skumulowanych zobowiązań pozostających do spłaty tak krótko przed końcem obecnych WRF;

15.

ustanawia ogólną wysokość środków na kwotę 147 763,82 mln EUR w środkach na zobowiązania i 133 143,18 mln EUR w środkach na płatności;

16.

przypomina, że Parlament uznał, iż działania w ramach strategii „Europa 2020”są jednym z najważniejszych priorytetów (8) w budżecie na 2012 r., ponieważ stanowią one istotną i konieczną część strategii UE dotyczącej ożywienia gospodarczego; podkreśla, że proponowane zwiększenie środków dla wybranej liczby pozycji budżetu jest korzystne zarówno dla krótko-, jak i długoterminowych strategii na rzecz przyszłości Unii;

17.

uważa, że poziom płatności zaproponowany przez Komisję jest absolutnym minimum płatności, o czym kilkakrotnie wspomnieli również przewodniczący Barroso i komisarz Lewandowski; nie jest przekonany, czy projekt oświadczenia Rady nr 1 w sprawie środków na płatności mający na celu zajęcie się kwestią ewentualnych dodatkowych potrzeb w zakresie płatności może być pomocny w tym kontekście, zwłaszcza wobec doświadczeń z początku 2011 r., kiedy to Rada akurat nie była chętna, by wywiązać się z obietnic, które zawarła w podobnym oświadczeniu dotyczącym budżetu na 2011 r.; postanawia zatem również przywrócić większość środków na płatności do poziomów z PB, tym bardziej, że cięcia Rady w rubryce płatności również wpływają na dziedziny i pozycje budżetowe objęte celami strategii „Europa 2020”, zwłaszcza w działach 1a i 1b;

18.

przypomina, że dział 1a jest kluczowym działem WRF na lata 2007-2013 pod względem osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”, ponieważ z niego bezpośrednio lub pośrednio finansowanych jest wszystkich pięć głównych celów i siedem inicjatyw przewodnich tej strategii;

19.

wyraża ubolewanie w związku z faktem, że Komisja ani Rada w zasadzie nie proponują podniesienia – wykraczającego poza pierwotnie zaplanowane środki – wsparcia dla inwestycji pilnie potrzebnych do wdrożenia siedmiu inicjatyw przewodnich i zwraca uwagę, że niestety instytucje te skłaniają się ku temu, by przełożyć na WRF po 2013 r. niezbędne znaczne zwiększenie wspólnych wysiłków finansowych; jest przekonany, że ta postawa poważnie zagrozi realizacji głównych celów do 2020 r.; z tego względu proponuje w niektórych kluczowych obszarach pewne ukierunkowane zwiększenia środków ponad PB Komisji, szczególnie w zakresie konkurencyjności i przedsiębiorczości, badań i innowacji, edukacji i kształcenia przez całe życie;

20.

przypomina, że w celu sfinansowania projektu ITER konieczne będzie zatwierdzenie przez władzę budżetową przeglądu WRF na lata 2007-2013; odnotowuje propozycję Komisji z dnia 20 kwietnia 2011 r. dotyczącą sfinansowania brakującej kwoty 1,3 mld EUR na projekt ITER w latach 2012 i 2013, ale – podobnie, jak to uczyniła Rada, wyłączając dodatkowe finansowanie projektu ITER ze swego czytania projektu budżetu – nalega, by negocjacje w sprawie dodatkowych kosztów projektu ITER zostały wyłączone z procedury budżetowej na 2012 r.; niemniej jednak wyraża gotowość rozwiązania kwestii dodatkowych środków finansowych, jakie potrzebne są na projekt ITER do końca 2011 r. w celu zapewnienia, że istniejące struktury UE w zakresie fuzji jądrowej nie zostaną osłabione w wyniku niepodjęcia decyzji;

21.

potwierdza swój zdecydowany sprzeciw wobec jakichkolwiek przesunięć środków z 7. programu ramowego w zakresie badań i rozwoju technologicznego (7PR), co zaproponowała Komisja w ramach pakietu finansowania projektu ITER, ponieważ zagroziłoby to pomyślnej realizacji 7PR oraz znacznie zmniejszyłoby jego wkład w osiągnięcie głównych celów i wdrożenie inicjatyw przewodnich strategii „Europa 2020”; przywraca zatem wysokość programowania finansowego dla 7PR, dodając kwotę 100 mln EUR do pozycji budżetowych, w których Komisja dokonała cięć; przywraca również większość środków obciętych przez Radę w pozycjach przeznaczonych na 7PR (492 mln EUR), tak aby uniknąć zagrożenia niewywiązania się z istniejących zobowiązań prawnych, co mogłoby doprowadzić do dodatkowych kosztów związanych z odsetkami z tytułu opóźnień w płatnościach;

22.

postanawia dodatkowo zwiększyć poziom środków na zobowiązania na wybrane pozycje 7PR (Możliwości – Badania naukowe na rzecz MŚP, Współpraca — Energia, Pomysły, Ludzie, Badania naukowe związane z energią); uważa, że te pozycje odgrywają zasadniczą rolę w zapewnianiu wzrostu i inwestycji w kluczowych obszarach będących podstawą strategii „Europa 2020”; uważa, że obecny wskaźnik wykonania 7PR zagwarantuje, że te dodatkowe kwoty będą mogły zostać rzeczywiście włączone do programowania finansowego tych programów;

23.

podnosi dodatkowo ogólny poziom środków na zobowiązania przeznaczonych na program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji (CIP) (program na rzecz inteligentnej energii oraz program na rzecz przedsiębiorczości i innowacji – EIP) w porównaniu z pierwotnie przewidzianymi środkami, aby wdrożyć inicjatywy przewodnie strategii „Europa 2020”; wyraża nadzieję, że to zwiększenie środków przyczyni się do poprawy dostępu MŚP do wspomnianego programu oraz do rozwoju konkretnych programów i innowacyjnych mechanizmów finansowych; przypomina w tym kontekście, że MŚP odgrywają kluczową rolę, jeżeli chodzi o pobudzanie gospodarki UE, i popiera w szczególności program CIP-EIP jako niezbędne narzędzie wychodzenia z kryzysu;

24.

postanawia wprowadzić poważne zwiększenie środków na zobowiązania dla programu „Uczenie się przez całe życie” ze względu na jego wysoką europejską wartość dodaną, a także fakt, że wnosi on istotny wkład do inicjatyw przewodnich „Mobilna młodzież” i „Unia innowacji”; jest przekonany, że te zwiększenia środków są w pełni wykonalne, gdyż dodatkowe środki finansowe dla tego programu zaproponowane przez Parlament i przyjęte przez władzę budżetową w budżecie na 2011 r. jak dotąd zostały pomyślnie wykonane, co doprowadziło do znacznego wzrostu liczby jego uczestników; ponownie zapewnia o swym głębokim oddaniu programom UE w dziedzinie młodzieży i edukacji, gdyż mogą one wnieść wkład w zmniejszenie bezrobocia młodzieży; proponuje także dalszy wzrost środków na zobowiązania dla programu Erasmus Mundus;

25.

postanawia przywrócić do poziomu z PB wysokość środków na płatności przeznaczonych na Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) i ponownie apeluje o dalsze usprawnienia w procedurze uruchomienia EFG w celu przyspieszenia pomocy w terenie;

26.

w związku z tym proponuje drugiemu organowi władzy budżetowej uruchomienie środków w ramach instrumentu elastyczności w kwocie 30,75 mln EUR w dziale 1a;

27.

odnotowuje, że stanowisko Rady nie zmienia propozycji Komisji w odniesieniu do zobowiązań oraz podkreśla, że to stanowisko dotyczące środków na zobowiązania pozostaje w zgodzie z podziałami środków, ustalonymi w wieloletnich ramach finansowych, biorąc pod uwagę techniczne dostosowanie do ram finansowych roku 2012, zgodnie z pkt 17 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.;

28.

przypomina o ważnej roli, jaką odgrywa polityka regionalna i polityka spójności w realizacji celów strategii „Europa 2020” oraz w ożywieniu gospodarczym regionów europejskich; wyraża ubolewanie z powodu restrykcyjnego podejścia Rady do płatności, które zmniejszono o ok. 1,3 mld EUR w stosunku do prognoz Komisji dotyczących potrzeb w zakresie płatności na 2012 r.; zauważa, że jedynie cel konwergencji i pozycje dotyczące pomocy technicznej nie zostały poddane cięciom przez Radę; przypomina, że cięcia te dotyczą środków budżetowych, których wysokość była już znacznie poniżej własnych prognoz państw członkowskich (61 mld EUR na 2012 r., tj. ok. 50 % powyżej wartości z PB) oraz które były powszechnie uważane za absolutne minimum niezbędne do zrealizowania przewidywanych wniosków o płatność oraz spójne z przyspieszeniem wykonania pod koniec okresu programowania; wyraża przekonanie, że ta postawa Rady jest tym bardziej nie do zaakceptowania, ponieważ Komisja Europejska niedawno przedstawiła pewne konkretne propozycje pobudzenia płatności funduszy strukturalnych i spójności w krajach najbardziej dotkniętych obecnym kryzysem finansowym i gospodarczym; domaga się oceny realizacji polityki regionalnej i spójności wraz z konkretnymi propozycjami dotyczącymi sposobu zmniejszenia zobowiązań pozostających do spłaty;

29.

wzywa Komisję do uznania zasadniczej roli, jaką działania na szczeblu lokalnym i regionalnym odgrywają w walce ze zmianami klimatycznymi;

30.

w związku z tym przywraca wysokość środków na płatności, które zostały obcięte przez Radę, do poziomu z PB;

31.

zasadniczo przywraca wysokość kwot obciętych przez Radę w dziale 2 do poziomu 60 457,76 mln EUR, co stanowi wzrost o 3,07 % w stosunku do budżetu na 2011 r.; jest zdania, że preliminarz Komisji dotyczący potrzeb budżetowych jest bardziej realistyczny niż propozycje Rady, zwłaszcza w obecnej sytuacji wielkiej niepewności gospodarczej i niestabilności rynków;

32.

zauważa, że tradycyjny list w sprawie poprawek w dziedzinie rolnictwa, który zostanie przedłożony jesienią 2011 r., dostosuje bieżący preliminarz pod kątem bardziej precyzyjnej oceny rzeczywistych potrzeb; w tym kontekście zwraca uwagę na ostateczny poziom dochodów przeznaczonych na określony cel, jakie mają być dostępne w 2012 r. (korekty w związku z kontrolą zgodności, nieprawidłowości i dodatkowa opłata od mleka), który ostatecznie określi poziom nowych środków, jakie należy przyjąć w budżecie na 2012 r.; szacuje, że obecny pozostały margines (352,24 mln EUR) powinien wystarczyć na pokrycie potrzeb w niniejszym dziale przy braku nieprzewidzianych okoliczności;

33.

wzywa Komisję do zwiększenia starań na rzecz określenia wyraźnych priorytetów w ramach tego działu z korzyścią dla zrównoważonych systemów rolnictwa, które chronią różnorodność biologiczną, zasoby wody i żyzność gleby oraz gwarantują dobrostan zwierząt i zatrudnienie; uważa, że pozytywnym efektem ubocznym takiej strategii politycznej byłoby zapobieganie sytuacjom kryzysowym, takim jak np. rozprzestrzenienie się E. coli;

34.

odrzuca zwiększenie środków w tzw. pozycji przeznaczonej na wydatki ujemne (rozliczenie rachunków), które wydaje się sztucznym ograniczeniem ogólnego poziomu środków w dziale 2; uważa jednak, że państwa członkowskie mogą lepiej ocenić skuteczność i wiarygodność swych krajowych systemów nadzoru i kontroli w dziedzinie polityki rolnej (WPR), która wydaje się zbyt wysoko oceniana;

35.

podkreśla, że mechanizmy zapobiegania i reagowania w odniesieniu do kryzysu w sektorze owoców i warzyw są zdecydowanie niewystarczające i dlatego należy znaleźć natychmiastowe rozwiązanie do czasu realizacji nowej WPR; wzywa Komisję do przedstawienia Parlamentowi i Radzie konkretnych propozycji mających na celu zapewnienie wystarczającego zwiększenia wkładu Unii do funduszu kryzysowego w ramach funduszy operacyjnych dla organizacji producenckich; domaga się, by to zwiększenie posłużyło na szczególne środki przeznaczone dla producentów dotkniętych kryzysem związanym z bakterią E.coli i zapobieganie przyszłym sytuacjom kryzysowym;

36.

przewiduje większe wsparcie dla programu dystrybucji mleka w szkole oraz dalsze wsparcie dla programu „Owoce w szkole”;

37.

utrzymuje środki budżetowe przeznaczone na unijny program dystrybucji żywności dla osób najbardziej potrzebujących w UE, który wspiera 18 mln osób dotkniętych problemem niedożywienia w Unii; z zadowoleniem przyjmuje niedawne działania Komisji (zob. zmieniony wniosek Komisji z dnia 3 października 2011 r. dotyczący rozporządzenia w tej sprawie (COM(2011)0634) na rzecz znalezienia politycznego i prawnego rozwiązania, by uniknąć drastycznych cięć przy realizacji programu w latach 2012 i 2013; stanowczo apeluje do Rady o niezwłoczne poparcie tego wniosku, zwłaszcza z myślą o trudnej sytuacji socjalnej w wielu państwach członkowskich w następstwie kryzysu finansowego i gospodarczego;

38.

w dalszym ciągu wspiera na odpowiednim poziomie program LIFE+, którego wyłącznym priorytetem jest realizacja projektów na rzecz ochrony środowiska oraz klimatu; przypomina ponownie, że problemy środowiskowe oraz rozwiązania tych problemów wykraczają poza granice krajów, a zatem oczywiste jest, iż należy zajmować się nimi na poziomie UE; w związku z tym wzywa państwa członkowskie do znaczącego poprawienia wdrażania unijnego prawodawstwa w zakresie środowiska naturalnego;

39.

podkreśla, że wspólna polityka rybołówstwa jest nadal ważnym priorytetem politycznym, i utrzymuje jej finansowanie na poziomach zaproponowanych w PB, mając na względzie zbliżającą się reformę WPRyb; jest zdania, że finansowanie zintegrowanej polityki morskiej nie powinno odbywać się kosztem innych działań i programów w dziedzinie rybołówstwa w ramach działu 2; uważa, że skuteczne zarządzanie rybołówstwem ma kluczowe znaczenie dla ochrony zasobów rybnych i zapobiegania nadmiernym połowom; z zadowoleniem przyjmuje dodatkowe wsparcie dla nowych międzynarodowych organizacji w sektorze rybołówstwa;

40.

przypomina swój zdecydowany apel o odpowiednią i zrównoważoną reakcję na aktualne wyzwania w dziedzinie migracji i solidarności z myślą o zarządzaniu legalną migracją oraz zapobieganiu i zwalczaniu nielegalnej imigracji; uznając obowiązek państw członkowskich UE w zakresie przestrzegania utrwalonych przepisów prawa Unii, podkreśla konieczność wystarczającego finansowania i narzędzi wsparcia pomocnych w sytuacjach kryzysowych, w duchu pełnego poszanowania wewnętrznych zasad ochrony i praw człowieka oraz solidarności wszystkich państw członkowskich; apeluje w związku z tym o zrównoważone zwiększenie – w stosunku do PB – środków przeznaczonych z jednej strony na Frontex i Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu, z uwagi na ich rosnącą liczbę zadań, a z drugiej strony na Europejski Fundusz na rzecz Uchodźców; przywraca ponadto do poziomu z PB środki na zobowiązania przeznaczone na Europejski Fundusz Powrotu Imigrantów i Fundusz Granic Zewnętrznych; jest głęboko przekonany, że konieczne jest odpowiednie zasilenie tych funduszy z uwagi na bieżące wydarzenia, szczególnie w regionie śródziemnomorskim, i wyzwania dla bezpieczeństwa zewnętrznych granic Unii i dla zarządzania przepływami migracyjnymi;

41.

ubolewa nad znacznymi cięciami, jakie Rada zaproponowała w odniesieniu do Fronteksu, Funduszu Granic Zewnętrznych i Europejskiego Funduszu Powrotu Imigrantów; jest głęboko przekonany, że konieczne jest wzmocnienie tych funduszy z uwagi na bieżące wydarzenia, szczególnie w regionie śródziemnomorskim, i wyzwania dla bezpieczeństwa zewnętrznych granic Unii i dla zarządzania przepływami migracyjnymi;

42.

przywracając ujęte w PB wysokości środków przeznaczonych na zapobieganie przestępczości i terroryzmowi zgodnie z programowaniem finansowym, zamierza osiągnąć dalsze postępy w coraz bardziej potrzebnej współpracy w takich obszarach, jak europejska strategia bezpieczeństwa cybernetycznego lub konfiskata majątku organizacji przestępczych;

43.

uważa, że jak dotąd program Daphne pozostawał niedofinansowany i pragnie zapewnić mu odpowiednie środki, by podejmował on uznane problemy w zakresie walki z przemocą wobec kobiet;

44.

przypomina, że powinno się podnieść finansowanie programów, inicjatyw i organów ukierunkowanych na edukację, aby wniosły one wkład w realizację przewodnich inicjatyw strategii „Europa 2020”, jak „Mobilna młodzież” i „Unia Innowacji”; zamierza w szczególności podnieść finansowanie programu „Młodzież w działaniu”;

45.

jest świadomy tego, jak duże znaczenie ma włączenie obywateli w proces rozwoju społeczeństwa obywatelskiego i w życie polityczne w perspektywie europejskiej oraz uważa za niewłaściwe zmniejszenie przez Radę wydatków na obywatelstwo;

46.

odrzuca wszelkie dalsze cięcia w finansowaniu instrumentu finansowego ochrony ludności, gdyż propozycja zawarta w PB opiewa na kwotę poniżej programowania finansowego, zaś ochrona ludności jest nową kompetencją Unii; przywraca w związku z tym kwoty ujęte w PB;

47.

w odniesieniu do europejskich przestrzeni publicznych uważa, że sprawozdanie z oceny i program pracy muszą zostać przedstawione władzy budżetowej na czas, by umożliwić ich uwzględnienie w procedurze budżetowej; postanawia zatrzymać w rezerwie część środków przeznaczonych na komunikację dopóki Komisja nie wykaże się wolą poprawy międzyinstytucjonalnej współpracy w tym względzie;

48.

określa pewną liczbę rezerw w oczekiwaniu na otrzymanie konkretnych sprawozdań z oceny oraz oficjalnego zobowiązania się do udoskonalonej współpracy międzyinstytucjonalnej;

49.

przyjmuje z zadowoleniem środki na program zdrowia publicznego, który uzupełnia działania państw członkowskich w obszarach promowania zdrowia i zapobiegania chorobom oraz zapewnia tym działaniom wartość dodaną; popiera starania Komisji na rzecz kontynuowania kampanii „HELP – życie bez tytoniu” w ramach programu zdrowia publicznego;

50.

ponownie przypomina, że w tym roku bardziej niż w poprzednich środki w dziale 4 budżetu na 2012 r. są niewystarczające, a margines dostępny w tym dziale jest zbyt niski, by można było sprostać coraz poważniejszym wyzwaniom politycznym w regionach sąsiadujących z UE i na świecie;

51.

z zadowoleniem przyjmuje podniesienie kwoty środków przeznaczonych na instrument sąsiedztwa, jak zaproponowano w liście w sprawie poprawek nr 1/2012, które jest zgodne z poparciem dla wyraźnej i spójnej reakcji UE na niedawne polityczne i społeczne wydarzenia w południowej części basenu Morza Śródziemnego i które zapewnia wartość dodaną zewnętrznemu wymiarowi polityki wewnętrznej i strategii makroregionalnych Unii; ponownie jednak bardzo dobitnie stwierdza, że taka pomoc finansowa nie może pod żadnym względem być udzielana ze szkodą dla przyjętych priorytetów;

52.

uważa, że aby ułatwić osiągnięcie porozumienia w procedurze pojednawczej z drugim ramieniem władzy budżetowej, można zgodzić się na obniżenie wysokości środków na zobowiązania w odniesieniu do kilku linii budżetowych, a w szczególności tych przeznaczonych na wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa; w odniesieniu do tego obszaru polityki uznaje za właściwy poziom środków przegłosowany w budżecie na 2011 r. i postanawia wnieść odpowiednią poprawkę do stanowiska Rady;

53.

uważa, że podniesione finansowanie dla Palestyny i UNRWA, jakie proponuje PE, ma kluczowe znaczenie dla lepszego zapewnienia bezpieczeństwa i utrzymania uchodźców, a także zagwarantowania, iż państwo palestyńskie będzie zdolne samodzielnie funkcjonować; wzywa ponownie do przyjęcia wobec Palestyny jasnej strategii, która uzależniałaby pomoc finansową ze strony Unii Europejskiej od rosnącej roli politycznej Unii w procesie pokojowym w stosunku do obu stron konfliktu;

54.

przypomina, że w budżecie na 2012 r. powinno się uwzględnić rosnące potrzeby w zakresie współpracy z Azją i Ameryką Łacińską;

55.

ubolewa, iż nie da się sfinansować wszystkich potrzeb i ograniczonych priorytetów uważnie wyselekcjonowanych przez wyspecjalizowane komisje w ramach pułapu WRF dla działu 4, i uznaje jego zapis za minimalny wymóg dla osiągnięcia wiarygodnego stanowiska Unii jako podmiotu na arenie światowej;

56.

proponuje w związku z tym drugiemu ramieniu władzy budżetowej uruchomienie w ramach działu 4 instrumentu elastyczności na kwotę 208,67 mln EUR;

57.

odrzuca ogólne stanowisko Rady w sprawie wydatków w dziale 5, które polega na redukcji na ogólną kwotę około 74 mln EUR, z czego 33 mln EUR przeznaczonych na Komisję, która to redukcja wynika z szeroko zakrojonych cięć w budżetach wszystkich instytucji;

58.

podkreśla, że takie restrykcyjne podejście, choć przynosi budżetowi UE i państwom członkowskim krótkoterminowe korzyści, stanowi zagrożenie dla realizacji działań i programów politycznych UE, co ostatecznie szkodzi obywatelom i po pewnym czasie wywiera negatywny wpływ na budżety krajowe; podkreśla ponadto, że Komisja oraz inne instytucje powinny otrzymywać odpowiednie środki, aby realizować swoje zadania, zwłaszcza po wejściu w życie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE);

59.

zauważa, że redukcja ta została osiągnięta poprzez podniesienie tzw. standardowego potrącenia dla pracowników (stanowiska nieobjęte finansowaniem), co uniemożliwia wprowadzenie pewnych udoskonaleń w zakresie odsetka obsadzenia stanowisk w planach zatrudnienia zatwierdzonych przez władzę budżetową (poprzez jej bezpośredni wpływ na nabór); zastanawia się w związku z tym, w jaki sposób Rada potrafi ocenić ewentualny poziom zatrudnienia w służbach Komisji dokładniej, niż zrobiły to same służby Komisji; odrzuca również te cięcia w pozycjach wydatków, co do których Komisja już zaproponowała oszczędności netto w projektach swych budżetów (np.: Urząd Publikacji, analizy i konsultacje, wyposażenie i umeblowanie);

60.

odnotowuje ogromne starania Komisji na rzecz zamrożenia własnych wydatków administracyjnych w kategoriach nominalnych, co zaproponowano już na etapie PB, i postanawia przywrócić do tamtego poziomu wszystkie kwoty dotyczące wydatków w dziale 5 sekcji III;

61.

ustanawia jednak rezerwy w określonych pozycjach administracyjnych w oczekiwaniu na specyficzne działania, działania następcze lub wnioski Komisji, lub też w oczekiwaniu na dodatkowe informacje;

62.

zatwierdza co do zasady szacunki Komisji dotyczące potrzeb budżetowych agencji i odrzuca zasady leżące u podstaw stanowiska Rady polegającego na arbitralnych i szeroko zakrojonych cięciach w porównaniu z rokiem 2011;

63.

rzeczywiście uważa, że jakiekolwiek cięcia w budżecie agencji dokonane w trakcie procedury budżetowej powinny być ściślej związane z procesem planowania pracy i zadań agencji, chyba że można wyodrębnić jakieś szczegółowe źródła zwiększenia wydajności; w tym względzie uznaje cięcia wprowadzone do budżetu agencji Frontex, której mandat właśnie został poddany przeglądowi, za typowy przykład całkowitego oderwania zadań i działalności agencji – zapisanych w tekstach prawnych i wymaganiach – od przeznaczonych na tę działalność zasobów budżetowych, czego dopuściła się Rada;

64.

ogólnie rzecz biorąc zgadza się, że przy ustalaniu PB należy brać pod uwagę nadwyżki z agencji i przedstawiać je w jasny i przejrzysty sposób; przypomina jednak, że z tej ogólnej zasady należy wyłączyć nadwyżki z częściowo samofinansujących się agencji, aby mieć na względzie zmienność ich dochodu;

65.

postanawia ponadto podnieść w budżecie na 2012 r. przydział finansowy przeznaczony na trzy nowe agencje nadzoru finansowego – jako sprawę najwyższej wagi w obecnej sytuacji gospodarczo-finansowej – oraz na ich proces powstawania;

66.

podkreśla, że przyjęte w ograniczonej liczbie projekty pilotażowe i działania przygotowawcze zostały gruntownie przeanalizowane i ocenione, również w świetle pierwszej oceny dokonanej przez Komisję w lipcu 2011 r. celem uniknięcia powielania działań, które są już objęte istniejącymi programami UE; przypomina, że projekty pilotażowe i działania przygotowawcze mają na celu formułowanie priorytetów politycznych oraz wprowadzanie nowych inicjatyw, które mogą w przyszłości przekształcić się w działania i programy UE;

67.

przypomina swe stanowisko przyjęte w ww. rezolucji z dnia 6 kwietnia 2011 r., domagające się od wszystkich instytucji sporządzenia własnych budżetów w oparciu o solidne i skuteczne zarządzanie oraz w dążeniu do znalezienia oszczędności, gdzie to możliwe, zgodnie z pismem komisarza Lewandowskiego z dnia 3 lutego 2011 r., w którym wzywa się wszystkie instytucje do podejmowania wszelkich wysiłków, by utrzymać wzrost wydatków poniżej 1 % w porównaniu z 2011 r.;

68.

uznaje wysiłki podjęte przez wszystkie instytucje, w wyniku których osiągnięto rzeczywiste cięcia w ich budżetach własnych; w wartościach rzeczywistych wzrost budżetu wszystkich instytucji jest ujemny, pomimo powstania nowych kompetencji, stanowisk, działań i rodzajów działalności w efekcie wejścia w życie Traktatu z Lizbony;

69.

odnotowuje, że budżet na wydatki administracyjne i operacyjne wszystkich instytucji stanowi 5,59 % ogólnego budżetu UE, z czego margines działu 5. opiewa na 497,9 mln EUR;

70.

potwierdza, że środki oszczędnościowe nie mogą narażać na szwank wypłaty wynagrodzeń oraz emerytur i rent, utrzymania budynków i bezpieczeństwa, jako że instytucje, by móc działać, muszą dysponować koniecznym minimum, zaś cięcia powinny być takie, by nie stanowić kary instytucji, które osiągnęły maksymalny poziom oszczędności, a ponadto opowiada się za usankcjonowaniem oszczędności oraz tego, by zachowywały one swoją skuteczność w 2012 r.;

71.

zwraca uwagę, że obecnie głosowana aktualizacja budżetu na 2012 r. wynosi 1,44 % w porównaniu z 2011 r. (nie uwzględniając listu w sprawie poprawek dotyczącego Chorwacji); jako że list w sprawie poprawek dotyczący Chorwacji będzie rozpatrywany z Radą w komitecie pojednawczym; oczekuje, że zostaną dodane konieczny wydatki na Chorwację; oczekuje, że po obradach komitetu pojednawczego ostateczna aktualizacja budżetu na 2012 r. wyniesie zatem 1,9 % (łącznie z Chorwacją), zaś wskaźnik 1,9 % to najniższa aktualizacja od 12 lat a bez wydatków związanych z akcesją Chorwacji i dołączeniem 18 nowych posłów do PE w związku z Traktatem z Lizbony liczba ta wynosi tylko 0,8 %; 0,8 % to najmniejszy wzrost od co najmniej 15 lat; w ostatnich 15 latach średni wzrost wynosił 4,5 %; z uwagi na obecną inflację wynoszącą 2,9 % nastąpiła obniżka budżetu na 2012 r. w wartościach rzeczywistych; mimo nowych uprawnień, nowych stanowisk, działań i rodzajów działalności wynikających z Traktatu z Lizbony Parlament dokonał rzeczywistych cięć;

72.

zwraca uwagę, że ogólny poziom budżetu na 2012 r. wynosi 1 710,1 mln EUR (łącznie z 18 nowymi posłami do PE w następstwie Traktatu z Lizbony); stanowi to redukcję netto w wysokości 14,5 mln EUR w porównaniu z preliminarzem oraz 74,085 mln EUR w porównaniu z pierwotnymi propozycjami budżetu przed postępowaniem pojednawczym z Prezydium;

73.

zauważa, że budżet na 2012 r. jest budżetem konsolidacji, w którym Parlament poczynił maksymalne starania w celu znalezienia oszczędności bez narażania jakości prac i doskonałości legislacyjnej; niniejszy budżet na 2012 r. i kolejny budżet na 2013 r. stanowią odniesienie dla następnych wieloletnich ram finansowych;

74.

przypomina, że oczekiwane oszczędności w pozycjach budżetowych dotyczących tłumaczeń pisemnych i ustnych nie mogą zagrażać zasadzie wielojęzyczności w Parlamencie Europejskim i w ramach dialogów między innymi instytucjami; przypomina, że oszczędności będą wprowadzane bez narażania na szwank prawa każdego posła do przemawiania we własnym języku na posiedzeniu plenarnym, w komisjach, na posiedzeniach koordynatorów i w rozmowach trójstronnych; posłowie powinni także zachować prawo pisania i czytania we własnym języku;

75.

uważa, że w czasie rosnących trudności finansowych dla wielu Europejczyków i przy trwającej polityce oszczędnościowej Parlament powinien dać przykład wstrzemięźliwości, ograniczając koszty podróży; zwraca się do Prezydium o stworzenie warunków umożliwiających 5 % oszczędności we wszelkiego rodzaju wydatkach na podróże, włączając w to delegacje komisji i delegacje międzyparlamentarne, przy pełnym poszanowaniu statutu posła i przepisów wykonawczych do niego; uważa, że ograniczenie przelotów służbowych posłów do Parlamentu pozwoliłoby osiągnąć takie oszczędności; zwraca się o umieszczenie w rezerwie 15 % środków przeznaczonych na podróże w oczekiwaniu na sprawozdanie sekretarza generalnego Parlamentu, które ma zostać przedłożone Prezydium i Komisji Budżetowej do dnia 31 marca 2012 r.; wzywa, aby w sprawozdaniu tym zbadano wykonalność środków zapewniających maksymalną opłacalność podróży posłów w celu wysunięcia zaleceń dotyczących potencjalnych oszczędności budżetowych poprzez rozważenie wszystkich wniosków i rezolucji, które Parlament już przyjął w tej sprawie, poprzez przedstawienie propozycji ograniczenia liczby przelotów w klasie biznesowej, zachęcanie do zakupu biletów lotniczych w klasie ekonomicznej lub ekonomicznej flexi, przy zapewnienie odpowiedniego traktowania punktów lojalnościowych za przeloty i dokonanie przeglądu przepisów dotyczących godzin otwarcia rejestru posłów, zwłaszcza w piątki; oczekuje ograniczenia środków na podróże w 2012 r. i kolejnych latach do końca obecnej kadencji; sugeruje, aby oszczędności w zakresie wizyt instytucjonalnych uwzględniały prymat pluralizmu nad proporcjonalnością, jeżeli chodzi o ustalanie składów delegacji;

76.

zwraca uwagę, że budżet na 2012 r. obejmuje wydatki wynikające we zwiększenia liczby posłów do PE o dodatkowych 18 (10,6 mln EUR) w związku z wejściem w życie Traktatu z Lizbony;

77.

podtrzymuje stanowisko, zgodnie z którym, niezależnie od przypadku, polityka poszukiwania ewentualnych oszczędności tam, gdzie to możliwe, oraz dalsze dążenie do reorganizacji i przesunięć w ramach istniejących zasobów to kluczowe elementy polityki budżetowej, zwłaszcza w dobie obecnego kryzysu gospodarczego; uznaje zatem, że takie oszczędności w budżecie na 2012 r. powinno się podejmować w szerszym kontekście zmian strukturalnych o długoterminowych skutkach; cięcia, na które wyraził zgodę Parlament, będą wymagały przeprowadzenia zmian strukturalnych, które nie mogą zagrozić doskonałości legislacyjnej Parlamentu; uważa, że celem jest skupienie się na podstawowej działalności Parlamentu; uważa, że oszczędności w dziedzinie tłumaczeń ustnych i pisemnych nie zagrażają zasadzie wielojęzyczności, a są możliwe dzięki innowacjom, reorganizacji struktur i nowym metodom pracy;

78.

z zadowoleniem przyjmuje dobrą, opartą na wzajemnym zaufaniu i poszanowaniu współpracę Komisji Budżetowej z Prezydium; uważa, że nie powinno się kwestionować porozumienia zawartego dnia 22 września 2011 r. w postępowaniu pojednawczym i kontekście preliminarza (rezolucja PE z dnia 6 kwietnia 2011 r. przyjęta przez zgromadzenie plenarne 479 głosami za), ani nie powinno się ponownie otwierać żadnego z elementów tego porozumienia, jeśli od tamtej pory nie wystąpiły żadne nowe okoliczności;

79.

odnotowuje, że wysokość zwrotów kosztów ogólnych zamrożono na poziomie z 2011 r.; wzywa Prezydium, by nie dokonywało indeksacji żadnych dodatków poselskich (w tym diety dziennej);

80.

przypomina, że w trakcie negocjacji budżetowych w Parlamencie zaproponowano szereg rezerw; niezależnie od kompromisowej ugody między Komisją Budżetową a Prezydium zwraca się, aby biuro ewidencji kosztów odpowiedziało na leżące u podstaw tych rezerw kwestie dotyczące budżetu Parlamentu i wyjaśniło je w przejrzysty sposób, dostarczając jasne informacje o potrzebach w zakresie tłumaczeń pisemnych i ustnych, gastronomii, sprzątania i konserwacji oraz usług i udogodnień transportowych, innych usług zewnętrznych oraz o strukturze cen lub wszelkich dotacji mających zastosowanie do tych usług;

81.

zatwierdza następujące zmiany w planie zatrudnienia:

82.

postanawia zatwierdzić internalizację służby ochrony, co zaproponowano w liście w sprawie poprawek, i tym samym utworzyć 29 nowych stanowisk (26 AST1 i 3AD5) w ramach planu zatrudnienia;

83.

w następstwie listu w sprawie poprawek zatwierdza następujące rozwiązania, które zostały zrównoważone przez inne oszczędności:

84.

uważa, że polityka Parlamentu dotycząca nieruchomości wymaga dokładnej analizy i że administracja powinna w dalszym ciągu rozwijać tę politykę we współpracy z Komisją Budżetową; domaga się zatem, by regularnie informowano go o rozwoju sytuacji w zakresie projektów budowlanych mających znaczące konsekwencje finansowe dla budżetu, takich jak np. budynek Konrad Adenauer, Dom Historii Europejskiej oraz projekty budowlane i nabywanie budynków w miejscach pracy Parlamentu; wnosi, aby informowano go o tworzeniu nowych stanowisk odnoszących się do trzyletniego planu DG INLO, zanim zostaną one zatwierdzone przez administrację; wzywa administrację do zawarcia umowy o świadczeniu usług na dzielenie się kosztami bieżącymi z Komisją i każdą inną instytucją, która chciałaby korzystać z infrastruktury Domu Historii Europejskiej; wzywa instytucje UE do lepszej koordynacji programów swych wizyt z myśla o wykorzystaniu synerii, podniesieniu zadowolenia odwiedzających oraz podziele kosztów; wzywa administrację do poprawy zarządzania projektami międzyinstytucjonalnymi;

85.

zaznacza, że finansowanie zatrudnienia nowego personelu kontraktowego mającego wesprzeć realizację polityki Parlamentu w zakresie nieruchomości powinno zostać zagwarantowane w następnych latach budżetowych w przejrzysty sposób; ponadto pragnie być informowany o wszelkich zamiarach stworzenia nowych stanowisk oraz o wszelkim zwiększeniu środków związanych z polityką DG INLO zanim zostaną one zatwierdzone przez administrację;

86.

uważa, że projekt Domu Historii Europejskiej wymaga czynnej współpracy i wkładu finansowego innych instytucji; przyjmuje z zadowoleniem zobowiązanie wyrażone w piśmie przewodniczącego Komisji z dnia 28 września 2011 r. dotyczące znacznego wkładu do projektu i zapewnienia wsparcia funkcjonowaniu Domu Historii Europejskiej; przypomina swoją rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r., w której zwraca się o plan operacyjny określający długofalową strategię biznesową Domu Historii Europejskiej, i odnotowuje, że administracja dostarczyła wymagane informacje; przypomina, że wszystkie decyzje dotyczące projektu winny być przedmiotem otwartej dyskusji i owocnego dialogu oraz zapewniać przejrzysty proces decyzyjny; zwraca się o niezwłoczne poinformowanie go o projekcie budowy zgodnie z art. 179 ust. 3 rozporządzenia finansowego; zwraca się do Prezydium o dopilnowanie, aby ściśle przestrzegano planu wydatków zawartego w planie operacyjnym;

87.

uważa, że w celu uzyskania długofalowych oszczędności poprzez unowocześnienie i usprawnienie organizacji budżet Parlamentu należy poddać analizie porównawczej z budżetami reprezentatywnej próby państw członkowskich i z budżetem Kongresu Stanów Zjednoczonych;

88.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie konkretnych zachęt na rzecz częstszego wykorzystania czystszych środków transportu poprzez wprowadzenie 50 % systemu Jobcard w Brukseli; zwraca uwagę, że rezerwa dotycząca różnych pozycji odnoszących się do kosztów podróży powiązana jest również z wynikami sprawozdania, którego sporządzenie zleciło Prezydium, celem uzyskania analizy wykonalności środków mających zagwarantować najwyższą wydajność kosztów podróży i sformułowania zaleceń dotyczących oszczędności budżetowych;

89.

zwraca się o przyjęcie dalszych środków celem ograniczenia zużycia energii, wody i papieru w perspektywie uzyskania oszczędności w budżecie Parlamentu;

90.

zwraca uwagę, że cięcia ze strony Rady doprowadziłby do takiej sytuacji, w której Trybunał mógłby nie być w stanie właściwie realizować swoich podstawowych obowiązków w kontekście wzrostu obciążenia pracą sądową; postanawia w związku z tym częściowo przywrócić PB, zwłaszcza w odniesieniu do środków dotyczących członków, personelu i IT;

91.

odnotowuje, że Trybunał podejmuje znaczne starania, aby przenieść personel z działów pomocniczych do działań w zakresie audytu, celem zaspokojenia rosnących wymogów stawianych instytucji oraz znalezienia znacznych oszczędności w wydatkach administracyjnych; odnotowuje, że Rada obcięła jego środki na wynagrodzenia w oparciu o niski poziom wykonania z 2010 r.; oczekuje lepszego wykonania za 2011 r. i postanawia w związku z tym częściowo przywrócić poziom środków postulowany w PB;

92.

zauważa, że niektóre redukcje wprowadzone przez Radę naraziłyby na szwank podstawowe funkcje EKES-u i jego zdolność wypełnienia prawnych zobowiązań wobec personelu; postanawia zatem przywrócić PB w odniesieniu do środków dostępnych dla członków EKES-u na prowadzenie podstawowej działalności polegającej na umożliwieniu organizacjom społeczeństwa obywatelskiego wyrażania poglądów na szczeblu UE, co na poziomie ostrożnych szacunków inflacyjnych oznacza praktycznie zamrożenie środków w wartościach rzeczywistych, a także częściowo przywrócić PB w odniesieniu do wynagrodzenia personelu i dodatków dla niego, aby umożliwić EKES-owi wypełnienie zobowiązań wobec personelu, oraz częściowo przywrócić PB w odniesieniu do tłumaczeń ustnych, sprowadzając środki do poziomu wykonania z 2009 r., co i tak oznacza spadek w wartościach rzeczywistych z uwagi na wyższe stawki za tłumaczenia ustne;

93.

częściowo odrzuca ograniczenia wprowadzone przez Radę; podnosi większość odnośnych pozycji budżetu, gdyż Rada ograniczyła środki znacznie poniżej wykonania budżetu za 2010 i 2011 r.; postanawia zatem przywrócić je do wysokości postulowanych w PB, aby umożliwić tej instytucji utrzymanie działalności politycznej na poziomie z 2011 r.;

94.

jest zdania, że w minionych dwóch latach znacznie już obniżono środki na ten urząd; przywraca zatem wysokość środków dla większości pozycji do poziomu z PB;

95.

w przeciwieństwie do Rady akceptuje stworzenie dwóch dodatkowych stałych stanowisk (1 AD 9 i 1 AD 6) w planie zatrudnienia EIOD z uwagi na nowe obowiązki tej instytucji nałożone na nią przez art. 16 TFUE, tj. nadzorowania i zapewnienia poszanowania przez wszystkie instytucje i organy UE podstawowych praw do prywatności i ochrony danych osobowych; celem wypełnienia prawnych zobowiązań akceptuje przeszeregowanie dyrektora EIOD z AD14 na AD15, chociaż cały urząd EIOD liczy 43 stanowiska;

96.

z tego samego powodu postanawia przywrócić środki innych pozycji do poziomu postulowanego w PB;

97.

odnotowuje, że ESDZ, jako nowa organizacja odzwierciedlająca poważne europejskie ambicje, musi być zasilona wystarczającymi środkami; w związku z tym środki na wynagrodzenia personelu w 2012 r. muszą uwzględniać rzeczywistą liczbę wakatów jesienią 2011 r.; zwraca się do ESDZ o powściągliwość przy tworzeniu wysokiej rangi stanowisk w przyszłości; uważa, że sposobem na to mogłoby być stopniowe zastępowanie stanowisk oddelegowanych krajowych specjalistów przez stałe stanowiska dla urzędników służb cywilnych państw członkowskich; odnotowuje, że oddelegowanych krajowych specjalistów nie zalicza się do jednej trzeciej personelu ESDZ należącej do kategorii AD; przypomina jednak o decyzji Rady ustanawiającej organizację i funkcjonowanie ESDZ, w której stwierdza się, że „przed dniem wygaśnięciem umowy oddelegowanego eksperta krajowego przeniesionego do ESDZ na mocy art. 7 stosowna funkcja zostanie przekształcona w stanowisko pracownika zatrudnionego na czas określony, jeżeli funkcja wykonywana przez oddelegowanego eksperta krajowego odpowiada funkcji zwykle wykonywanej przez personel z grupy funkcyjnej AD i jeżeli niezbędne stanowisko jest dostępne w ramach planu zatrudnienia”; podkreśla ponadto, że należy sfinansować potrzeby operacyjne związane z umieszczeniem ESDZ w nowym budynku, z własnymi systemami informatycznymi;

98.

bierze pod uwagę wyjaśnienia przekazane przez ESDZ w piśmie przesłanym przewodniczącemu Komisji Budżetowej w dniu 30 września 2011 r. dotyczącym udziału urzędników UE w planie zatrudnienia, zgodnie z zobowiązaniem podjętym przez wysoką przedstawiciel/wiceprzewodniczącą; postanawia zatem przywrócić plan zatrudnienia ESDZ w formie proponowanej w projekcie budżetu Komisji i uważa, że należy znieść wszystkie rezerwy związane z zatrudnieniem i utworzeniem delegatury UE w Zjednoczonych Emiratach Arabskich;

99.

jest zaniepokojony stanowiskiem Rady w sprawie ograniczenia do + 2,25 % wzrostu PB ESDZ na 2012 r.; sam również przyjmuje ostrożne podejście do podwyżek w związku z ogólnym kontekstem finansowym i akceptuje tylko częściowo wnioski ESDZ;

100.

zatwierdza zgłoszone zmiany w planie zatrudnienia ESDZ, zwłaszcza odnośnie do wzmocnienia delegatur; zachowa jednakże czujność, jeżeli chodzi o skład ESDZ i przestrzeganie ustawowego obowiązku, aby urzędnicy UE stanowili co najmniej 60 % personelu kategorii AD w ESDZ; domaga się, aby ESDZ składała regularne sprawozdania w tej kwestii; zauważa, że wzrost potrzeb budżetowych ESDZ jest wynikiem przeniesienia uprawnień wcześniej przypadających Radzie i Komisji oraz wystąpienia niedoszacowanych potrzeb, takich jak koszty rozpoczęcia działalności; nowe obowiązki i zadania obecnie wykonywane przez Radę i Komisję;

101.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz innym zainteresowanym instytucjom i organom.