(1)

Rozporządzeniem (UE) 2018/1240 ustanowiono europejski system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż („ETIAS”) dla obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku posiadania wizy do celów wjazdu i pobytu na terytorium państw członkowskich.

(2)

Zgodnie z art. 47 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1240 organy graniczne właściwe do przeprowadzania odpraw granicznych na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 (2) mają obowiązek przeprowadzania kwerend w systemie centralnym ETIAS z wykorzystaniem danych z dokumentu podróży zawartych w polu przeznaczonym do odczytu maszynowego. Z powodu awarii technicznej jakiejkolwiek części systemu informacyjnego ETIAS lub z powodu awarii krajowej infrastruktury granicznej w państwie członkowskim mogą zaistnieć okoliczności powodujące, że służba graniczna może nie być w stanie przeprowadzić kwerendy, o której mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1240.

(3)

Celem niniejszej decyzji jest ustanowienie wzorów środków awaryjnych, w tym procedur awaryjnych, które mają być stosowane przez służby graniczne na granicach zewnętrznych w sytuacji, gdy służba graniczna może nie być w stanie przeprowadzić takiej kwerendy w systemie centralnym ETIAS.

(4)

Wzór środków awaryjnych ma być wykorzystywany jako wytyczne i jako podstawa, w razie potrzeby dostosowana, na potrzeby opracowania i przyjęcia przez państwa członkowskie krajowych planów awaryjnych w przypadkach, kiedy podczas przeprowadzania odpraw granicznych na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/399 służba graniczna nie byłaby w stanie przeprowadzić kwerendy w systemie centralnym ETIAS.

(5)

W przypadku awarii technicznej służby graniczne powinny mieć możliwość tymczasowego odstępstwa od obowiązku przeprowadzenia kwerendy w systemie centralnym ETIAS oraz weryfikacji statusu zezwoleń na podróż za pośrednictwem narzędzia weryfikacji, o którym mowa w art. 31 rozporządzenia (UE) 2018/1240. Konieczne jest ponadto określenie treści powiadomień dokonywanych przez służby graniczne w przypadku braku technicznej możliwości przeprowadzenia kwerendy w systemie centralnym ETIAS z powodu awarii krajowej infrastruktury granicznej w państwie członkowskim.

(6)

Zważywszy że rozporządzenie (UE) 2018/1240 powstało w oparciu o dorobek Schengen, zgodnie z art. 4 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania powiadomiła o wdrożeniu rozporządzenia (UE) 2018/1240 do swojego prawa krajowego. Dania jest zatem związana niniejszą decyzją.

(7)

Niniejsza decyzja nie wchodzi w zakres środków przewidzianych w decyzji Rady 2002/192/WE (3). Stanowi ona rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(8)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (4), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE (5).

(9)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (6), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji 1999/437/WE, w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (7).

(10)

W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (8), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE (9).

(11)

W odniesieniu do Cypru, Bułgarii i Rumunii oraz Chorwacji niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu, odpowiednio, art. 3 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2003 r., art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2005 r. oraz art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2011 r.

(12)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (10) skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 18 lutego 2022 r.

(13)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Inteligentnych Granic (ETIAS),