This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32002R1030
Council Regulation (EC) No 1030/2002 of 13 June 2002 laying down a uniform format for residence permits for third-country nationals
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiające jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiające jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich
Dz.U. L 157 z 15.6.2002, p. 1–7
(ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV) Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych)
(CS, ET, LV, LT, HU, MT, PL, SK, SL, BG, RO, HR)
In force: This act has been changed. Current consolidated version: 21/11/2017
Dziennik Urzędowy L 157 , 15/06/2002 P. 0001 - 0007
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiające jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 63 ust. 3, uwzględniając wniosek Komisji [1], uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2], a także mając na uwadze, co następuje: (1) Traktat z Amsterdamu ma na celu stopniowe tworzenie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz powierza Komisji wspólne prawo inicjatywy ustawodawczej w celu podjęcia odpowiednich środków w sprawie zharmonizowanej polityki imigracyjnej. (2) Ustęp 38 lit. c) ppkt ii) planu działań Rady i Komisji, dotyczący optymalnego sposobu wprowadzenia w życie przepisów Traktatu z Amsterdamu w sprawie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości [3], przewiduje opracowanie zasad dotyczących procedur wydawania przez Państwa Członkowskie wiz długoterminowych oraz dokumentów pobytowych. (3) Rada Europejska na szczycie w Tampere w dniach 15 i 16 października 1999 r. podkreśliła potrzebę zharmonizowanej polityki imigracyjnej, zwłaszcza w świetle przepisów Traktatu odnoszących się do wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich. (4) Wspólne działania Rady 97/11/WSiSW [4], dotyczące jednolitego wzoru dokumentów pobytowych, potwierdza potrzebę zharmonizowania wzoru dokumentów pobytowych stały, wydawanych przez Państwa Członkowskie obywatelom państw trzecich. W konsekwencji uznaje się za właściwe, aby odtąd wspólnotowy akt prawny zastąpił wspólne działanie 97/11/WSiSW. (5) Istotne jest, aby jednolity wzór dokumentów pobytowych zawierał wszystkie niezbędne informacje i odpowiadał bardzo wysokim normom technicznym, w szczególności w zakresie zabezpieczeń przed podrobieniem i fałszowaniem. Przyczyni się to do realizacji zadania zapobiegania i zwalczania nielegalnej imigracji oraz nielegalnego pobytu. Wzór powinien być przystosowany do wykorzystania przez wszystkie Państwa Członkowskie i posiadać powszechnie rozpoznawalne zharmonizowane cechy zabezpieczenia, widoczne gołym okiem. (6) W celu udoskonalenia ochrony dokumentów pobytowych przed podrobieniem i fałszowaniem Państwa Członkowskie i Komisja w regularnych odstępach czasu będą rozważać, stosownie do rozwoju technologii, potrzebę wprowadzenia zmian do zabezpieczeń wbudowanych w dokumenty pozwoleń, zwłaszcza włączenie i wykorzystanie nowych elementów biometrycznych. (7) Niniejsze rozporządzenie ustanawia jedynie te wymogi, które nie stanowią tajemnicy. Wymogi te należy uzupełnić wymogami, które pozostaną tajne w celu uniknięcia ryzyka podrobienia i fałszowania, a które nie mogą zawierać danych osobowych lub odniesień do takich danych. Kompetencje w zakresie przyjmowania takich dodatkowych wymogów technicznych należy przyznać Komisji, wspomaganej przez Komitet utworzony na podstawie art. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiającego jednolity formularz wizowy [5]. W tym względzie należy zapobiec jakiemukolwiek przerwaniu ciągłości w odniesieniu do dokumentów pobytowych wynikających z decyzji Rady z dnia 17 grudnia 1997 r. i z dnia 8 czerwca 2001 r. (8) Dla zapewnienia, żeby przedmiotowa informacja nie była ujawniana w szerszym zakresie niż jest to konieczne, istotne jest, aby każde Państwo Członkowskie wyznaczyło jeden organ odpowiedzialny za drukowanie jednolitego wzoru dokumentów pobytowych, przy czym w razie konieczności zachowana była możliwość zmiany tego organu przez dane Państwo Członkowskie. Ze względów bezpieczeństwa każde Państwo Członkowskie powinno podać nazwę właściwego organu do wiadomości Komisji oraz pozostałych Państw Członkowskich. (9) W porozumieniu z Komisją, Państwa Członkowskie stosują konieczne środki w celu zapewnienia zgodności przetwarzania danych osobowych z poziomem zabezpieczeń, o których mowa w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych [6]. (10) Środki konieczne do wprowadzenia niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji [7]. (11) Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na zakres kompetencji Państw Członkowskich w odniesieniu do uznawania państw i jednostek terytorialnych oraz paszportów, dokumentów podróży i dokumentów tożsamości wydanych przez ich odnośne władze. (12) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i w związku z tym nie jest nim związana ani mu nie podlega. Przyjmując, że niniejsze rozporządzenie ma bazować na dorobku Schengen zgodnie z przepisami trzeciej części tytułu IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w ciągu sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia, stosownie do art. 5 wymienionego Protokołu, Dania podejmie decyzję co do ewentualnej jego transpozycji do swojego prawa krajowego. (13) W odniesieniu do Republiki Islandii i Królestwa Norwegii, niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku z Schengen, mieszcząc się w obszarze określonym w art. 1 lit. b) decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen [8]. (14) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej powiadomiło listem z dnia 3 lipca 2001 r. o swoim zamiarze wzięcia udziału w przyjęciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia. (15) Zgodnie z art. 1 wymienionego Protokołu, Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia. Wskutek tego oraz z zastrzeżeniem art. 4 wyżej wspomnianego Protokołu, przepisy niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania w odniesieniu do Irlandii, PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 1. Dokumenty pobytowe wydawane przez Państwa Członkowskie obywatelom państw trzecich sporządza się według jednolitego wzoru i zapewnia się wystarczająco dużo miejsca na umieszczenie tam informacji wymienionych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia. Jednolity wzór zezwolenia może mieć postać naklejki albo odrębnego dokumentu. Każde Państwo Członkowskie może dodać w odpowiednim miejscu jednolitego wzoru ważne informacje dotyczące charakteru zezwolenia oraz prawnego statusu osoby zainteresowanej, w szczególności informację co do posiadania/nieposiadania pozwolenia na pracę. 2. Do celów niniejszego rozporządzenia, a) "dokument pobytowy" oznacza upoważnienie wydane przez władze danego Państwa Członkowskiego zezwalające obywatelowi państwa trzeciego na legalny pobyt na danym terytorium, z wyjątkiem: i) wiz; ii) zezwoleń wydanych do czasu rozpatrzenia wniosku o dokument pobytowy lub wniosku o azyl; iii) upoważnień na okres pobytu nieprzekraczający sześciu miesięcy, wydanych przez Państwa Członkowskie niestosujące przepisów art. 21 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiką Federalną Niemiec i Republiką Francuską o stopniowym znoszeniu kontroli na wspólnych granicach [9]; b) "obywatel państwa trzeciego" oznacza osobę, która nie jest obywatelem Unii w rozumieniu art. 17 ust. 1 Traktatu. Artykuł 2 1. Dodatkowe wymogi techniczne dla jednolitego wzoru dokumentów pobytowych, odnoszące się do poniższych kwestii, ustala się zgodnie z procedurą określoną w art. 7 ust. 2: a) dodatkowe elementy i wymogi dotyczące zabezpieczeń, w tym podwyższone standardy przeciwdziałające podrabianiu, przerabianiu i fałszowaniu; b) techniczne standardy i metody w zakresie wypełniania jednolitego dokumentu pobytowego; c) pozostałe standardy przestrzegane przy wypełnianiu dokumentu pobytowego. 2. Kolory jednolitego dokumentu pobytowego można zmieniać zgodnie z procedurą określoną w art. 7 ust. 2. Artykuł 3 Wymogi określone w art. 2 stanowią tajemnicę i nie podlegają publikacji. Udostępnia się je jedynie organom wyznaczonym przez Państwa Członkowskie, odpowiedzialnym za druk oraz osobom należycie upoważnionym przez Państwo Członkowskie lub Komisję. Każde Państwo Członkowskie wyznacza jeden organ odpowiedzialny za drukowanie jednolitego dokumentu pobytowego. Nazwa tego organu jest podana przez Państwo Członkowskie do wiadomości Komisji i pozostałych Państw Członkowskich. Ten sam organ może zostać wyznaczony przez dwa lub więcej Państw Członkowskich. Każde Państwo Członkowskie jest uprawnione do zmiany wyznaczonego organu. Informuje ono w stosownym trybie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie. Artykuł 4 Z zastrzeżeniem zasad ochrony danych, osoby, którym wydano dokument pobytowy, mają prawo do weryfikacji danych szczegółowych zawartych w dokumentach pobytowych, jak również, gdzie stosowne, do dokonania korekt lub skreśleń. W dokumencie pobytowym nie umieszcza się żadnych informacji nadających się do odczytu maszynowego, o ile nie są one przewidziane w Załączniku do niniejszego rozporządzenia lub o ile nie występują one w odpowiednich dokumentach podróży. Artykuł 5 Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do obywateli państw trzecich, którzy są: - członkami rodzin obywateli Unii, korzystających z prawa swobody przepływu, - obywatelami Państw Członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu będących stroną Porozumienia o sprawie Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz członków ich rodzin, korzystających z prawa swobody przepływu zgodnie z wymienionym układem, - obywatelami państw trzecich, którzy nie podlegają obowiązkowi posiadania wizy i którzy posiadają zgodę na pobyt w Państwie Członkowskim przez okres poniżej trzech miesięcy. Artykuł 6 Środki niezbędne do wprowadzenia niniejszego rozporządzenia w życie przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną określoną w art. 7 ust. 2. Artykuł 7 1. Komisja jest wspomagana przez Komitet utworzony na podstawie art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1683/95. 2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE. Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na dwa miesiące. 3. Komitet uchwala swój regulamin. Artykuł 8 Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kompetencje Państw Członkowskich dotyczące uznawania państw i jednostek terytorialnych oraz paszportów, dokumentów tożsamości i dokumentów podróży wydanych przez ich władze. Artykuł 9 Państwa Członkowskie wystawiają dokumenty pobytowe określone w art. 1, według jednolitego wzoru nie później niż rok po przyjęciu dodatkowych elementów i wymogów dotyczących zabezpieczeń określonych w art. 2 ust. 1 lit. a). Od tego momentu w zainteresowanych Państwach Członkowskich wspólne działanie 97/11/WSiSW zostaje zastąpione niniejszym rozporządzeniem. Umieszczanie zdjęcia, przewidziane w pkt 14 Załącznika, na dokumencie pobytowym dla obywateli państw trzecich wykonywanym w formie naklejki wprowadza się najpóźniej w ciągu pięciu lat po przyjęciu wymogów technicznych dla zastosowania tego środka, przewidzianych w art. 2. Jednakże ważność upoważnień uprzednio udzielonych w formie innego wzoru dokumentu pobytowego nie podlega zmianie wskutek wprowadzenia jednolitego wzoru dokumentów pobytowych, o ile zainteresowane Państwo Członkowskie nie postanowi inaczej. Artykuł 10 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w Państwach Członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską. Sporządzono w Luksemburgu, dnia 13 czerwca 2002 r. W imieniu Rady M. Rajoy Brey Przewodniczący [1] Dz.U. C 180 E z 26.6.2001, str. 304. [2] Opinia wydana dnia 12 grudnia 2001 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). [3] Dz.U. C 19 z 23.1.1999, str. 1. [4] Dz.U. L 7 z 10.1.1997, str. 1. [5] Dz.U. L 164 z 14.7.1995, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 334/2002 (Dz.U. L 53 z 23.2.2002, str. 7). [6] Dz.U. L 281 z 23.11.1995, str. 31. [7] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. [8] Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31. [9] Dz.U. L 239 z 22.9.2000, str. 19. -------------------------------------------------- ZAŁĄCZNIK a) Opis Dokument pobytowy będzie sporządzany albo w formie naklejki, w miarę możności w formacie ID 2, lub jako odrębny dokument w formacie ID 1 lub ID 2. Oparty będzie na wymogach wymienionych w dokumentach ICAO w sprawie wiz nadających się do odczytu maszynowego (dokument 9303, część 2) lub w sprawie dokumentów podróży (kart) nadających się do odczytu maszynowego (dokument 9303, część 3). Zawierać będzie poniższe wpisy: 1. Tytuł dokumentu (dokument pobytowy) w języku (językach) wydającego Państwa Członkowskiego. [1] 2. Numer dokumentu (z uwzględnieniem szczególnych elementów zabezpieczeń i poprzedzony literą identyfikacyjną). 3.1. Nazwisko: nazwisko i imię (imiona), w takiej kolejności [2]. 4.2. "Ważny do": określa stosowną datę ważności lub gdzie sytuacja tego wymaga, zawiera zapis wskazujący ważność bezterminową. 5.3. Miejsce wydania i początek okresu ważności: miejsce i data wydania dokumentu pobytowego [3]. 6.4. Rodzaj zezwolenia: konkretny rodzaj dokumentu pobytowego wydanego przez Państwo Członkowskie obywatelowi państwa trzeciego [4]. Dokument pobytowy członka rodziny obywatela Unii Europejskiej, który nie korzysta z prawa swobody przepływu musi zawierać wpis "członek rodziny". 7.5.-9. Uwagi: Państwa Członkowskie mogą wprowadzać zapisy szczegółów i wskazówek do użytku krajowego, konieczne w świetle przepisów ich prawa krajowego w sprawie obywateli państw trzecich, w tym wskazówek odnoszących się do pozwoleń na pracę [5]. 8. Data/podpis/upoważnienie: gdzie sytuacja tego wymaga, podpis i pieczęć organu wydającego i/lub podpis posiadacza. 9. Pole zadrukowane zawiera państwowe godło Państwa Członkowskiego dla odróżnienia dokumentu pobytowego oraz dla zabezpieczenia informacji na temat kraju jego pochodzenia. 10. Pole odczytu maszynowego. Pole odczytu maszynowego odpowiada wytycznym ICAO. 11. Pole odczytu maszynowego zawiera tekst drukowany wskazujący wyłącznie zainteresowane Państwo Członkowskie. Tekst ten nie może wpływać na techniczne elementy pola odczytu maszynowego. 12. Efekt kątowy z elementami metalizacji, w tym kod kraju Państwa Członkowskiego, jeżeli stosuje się naklejkę. 13. OVD (hologram zmiennoobrazowy) (kinegram lub znak równorzędny), który zapewnia jakość identyfikacji i poziom bezpieczeństwa nie mniejszy niż elementy stosowane w aktualnym jednolitym wzorze wiz. 14. Jeżeli dokument pobytowy sporządza się w postaci odrębnego dokumentu, w tym miejscu umieszczone jest zdjęcie potwierdzające tożsamość i jest ono zabezpieczone dzięki scaleniu go ze strukturą karty lub za pomocą laminatu do laminowania na gorąco, przy czym w każdym przypadku stosowany jest hologram zmiennobrazowy. Jeżeli dokument pobytowy sporządza się w postaci naklejki, powierzchnia ta zawiera zdjęcie wykonane zgodnie z normami wysokiej jakości. 15. W przypadku odrębnego dokumentu, na rewersie umieszcza się następujące dodatkowe rubryki informacyjne: - data i miejsce urodzenia [6], - obywatelstwo [7], - płeć [8], - uwagi [9]. Można także podać adres posiadacza zezwolenia [10]. b) Kolor, technika druku Państwa Członkowskie ustalają kolor i technikę druku zgodnie z jednolitym wzorem dokumentu wymienionym w tym Załączniku oraz wymogami technicznymi, ustalonymi zgodnie z art. 2 niniejszego rozporządzenia. c) Materiał Papier stosowany do drukowania dokumentu pobytowego, zawierającego dane osobowe i inne dane musi odpowiadać poniższym wymaganiom minimalnym: - brak wybielaczy optycznych, - dwutonowe znaki wodne, - substancje zabezpieczające chroniące przed próbami fałszowania poprzez wywabianie środkami chemicznymi, - barwne włókna (częściowo widoczne, częściowo świecące w świetle UV), - broki świecące w świetle UV. Nie stosuje się znaków wodnych, jeżeli dokument pobytowy wystawiane jest w postaci naklejki. Jeżeli karta zawierająca dane osobowe jest wykonana w całości z tworzywa sztucznego, zwykle nie jest możliwe wbudowanie w nią znaków potwierdzających autentyczność, stosowanych na powierzchni papieru. W związku z tym brak takich znaków musi być zrekompensowany wykorzystaniem technik druku zabezpieczonego, OVD lub technik personalizacji, które wykraczają poza poniższe zaawansowane normy zabezpieczeń. Podstawowe elementy zabezpieczeń występujące w stosowanych materiałach powinny zostać ujednolicone. d) Techniki druku Stosowane są następujące techniki druku: - druk w tle: dwutonowe gilosze, druk irysowy widoczny w świetle UV, nadruk widoczny w świetle UV, skuteczne motywy przeciw podrobieniu i fałszowaniu, na kartach papierowych i na naklejkach muszą być stosowane farby reaktywne. Układ awersu karty różni się od układu rewersu karty. - Druk formularza: z umieszczonym mikrodrukiem (o ile nie występuje w druku w tle). - Numeracja: drukowana (w przypadku gdy jest to możliwe przy użyciu specjalnego kroju cyfr lub liter oraz zastosowaniu farby widocznej w świetle UV) albo w przypadku kart, scalona, z wykorzystaniem tej samej techniki jak w przypadku danych osobowych. W przypadku naklejek, obowiązkowa jest numeracja drukowana z wykorzystaniem farby fluoryzującej i specjalnego kroju cyfr. Jeżeli stosuje się naklejki, wykorzystuje się również druk wklęsły z efektem kątowym, mikrotekst i farbę zmienną optycznie. Na kartach wykonanych w całości z tworzywa sztucznego stosuje się również dodatkowe zabezpieczenia w postaci hologramów zmiennoobrazowych, przynajmniej poprzez zastosowanie farby zmiennej optycznie lub równorzędnych środków. Podstawowe elementy zabezpieczeń w druku powinny zostać ujednolicone. e) Zabezpieczenie przed kopiowaniem OVD zapewniające jakość identyfikacji i poziom zabezpieczenia nie mniejszy niż elementy stosowane w jednolitym wzorze wiz wykorzystuje się w naklejce będącej dokumentem pobytowym lub na awersie karty będącej dokumentem pobytowym. Wymieniony OVD jest wbudowany w strukturę karty, w laminat do laminowania na gorąco lub jako powłoka OVD, albo na naklejkach jako metalizowany OVD (z nadrukiem wklęsłym). f) Technika wydawania W celu zapewnienia, żeby dane zawarte w dokumencie pobytowym były należycie zabezpieczone przed próbami podrobienia i fałszowania, dane osobowe, w tym zdjęcie, podpis posiadacza i inne główne dane, będą w przyszłości scalone z podstawowym materiałem dokumentu. Nie będą już stosowane tradycyjne metody umieszczania zdjęć. Można stosować następujące techniki personalizacji: - druk laserowy, - druk termotransferowy, - druk atramentowy, - fotograficzna, - grawerowanie laserowe. Laminowanie jest przymusowe na gorąco przy pomocy laminatu zabezpieczającego OVD, w celu zapewnienia, że wprowadzone dane osobowe są odpowiednio chronione przed próbami fałszowania. W przypadku gdy stosuje się technikę druku laserowego, druku termotransferowego lub fotograficzną, dokumenty pobytowe w postaci karty powinny być także laminowane w analogiczny sposób, jak dokumenty wydawane przy wykorzystaniu druku atramentowego. Ze względu na to, że wielokrotne laminowanie na gorąco dokumentów podróży nie jest wykonalne wówczas, gdy dokumenty pobytowe umieszcza się w postaci naklejek, druk atramentowy będzie jedyną możliwą techniką wydawania naklejek. Grawerowanie laserowe będzie stosowane w kartach plastykowych (wykonanych całkowicie lub częściowo z tworzyw sztucznych). g) Państwa Członkowskie mają możliwość, w odniesieniu do lit. c), d) i e), wprowadzać dalsze elementy zabezpieczające pod warunkiem że są one zgodnie z decyzjami uprzednio podjętymi w tych kwestiach. Wymagania techniczne i elementy zabezpieczające odpowiadają wymaganiom i wymogom wymienionym w rozporządzenia (WE) nr 1683/95 ustanawiającym jednolity wzór wizy. Dokument pobytowy, w postaci karty, dla obywateli państw trzecich +++++ TIFF +++++ +++++ TIFF +++++ Dokument pobytowy, w postaci naklejki, dla obywateli państw trzecich +++++ TIFF +++++ [1] W przypadku gdy ta informacja pojawia się w języku urzędowym stosującym litery niełacińskie, powinna być zapisana w transkrypcji łacińskiej. [2] W przypadku gdy ta informacja pojawia się w języku urzędowym stosującym litery niełacińskie, powinna być zapisana w transkrypcji łacińskiej. [3] W przypadku gdy ta informacja pojawia się w języku urzędowym stosującym litery niełacińskie, powinna być zapisana w transkrypcji łacińskiej. [4] W przypadku gdy ta informacja pojawia się w języku urzędowym stosującym litery niełacińskie, powinna być zapisana w transkrypcji łacińskiej. [5] W przypadku gdy ta informacja pojawia się w języku urzędowym stosującym litery niełacińskie, powinna być zapisana w transkrypcji łacińskiej. [6] W przypadku gdy ta informacja pojawia się w języku urzędowym stosującym litery niełacińskie, powinna być zapisana w transkrypcji łacińskiej. [7] W przypadku gdy ta informacja pojawia się w języku urzędowym stosującym litery niełacińskie, powinna być zapisana w transkrypcji łacińskiej. [8] W przypadku gdy ta informacja pojawia się w języku urzędowym stosującym litery niełacińskie, powinna być zapisana w transkrypcji łacińskiej. [9] W przypadku gdy ta informacja pojawia się w języku urzędowym stosującym litery niełacińskie, powinna być zapisana w transkrypcji łacińskiej. [10] W przypadku gdy ta informacja pojawia się w języku urzędowym stosującym litery niełacińskie, powinna być zapisana w transkrypcji łacińskiej. --------------------------------------------------