This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02023R1542-20240718
Regulation (EU) 2023/1542 of the European Parliament and of the Council of 12 July 2023 concerning batteries and waste batteries, amending Directive 2008/98/EC and Regulation (EU) 2019/1020 and repealing Directive 2006/66/EC (Text with EEA relevance)
Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1542 z dnia 12 lipca 2023 r. w sprawie baterii i zużytych baterii, zmieniające dyrektywę 2008/98/WE i rozporządzenie (UE) 2019/1020 oraz uchylające dyrektywę 2006/66/WE (Tekst mający znaczenie dla EOG)
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1542 z dnia 12 lipca 2023 r. w sprawie baterii i zużytych baterii, zmieniające dyrektywę 2008/98/WE i rozporządzenie (UE) 2019/1020 oraz uchylające dyrektywę 2006/66/WE (Tekst mający znaczenie dla EOG)
02023R1542 — PL — 18.07.2024 — 001.003
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2023/1542 z dnia 12 lipca 2023 r. w sprawie baterii i zużytych baterii, zmieniające dyrektywę 2008/98/WE i rozporządzenie (UE) 2019/1020 oraz uchylające dyrektywę 2006/66/WE (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 191 z 28.7.2023, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2024/1781 z dnia 13 czerwca 2024 r. |
L 1781 |
1 |
28.6.2024 |
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2023/1542
z dnia 12 lipca 2023 r.
w sprawie baterii i zużytych baterii, zmieniające dyrektywę 2008/98/WE i rozporządzenie (UE) 2019/1020 oraz uchylające dyrektywę 2006/66/WE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
ROZDZIAŁ I
Przepisy ogólne
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
Do celów rozdziału II, w przypadku gdy można uznać, że wprowadzane do obrotu baterie mogą należeć do więcej niż jednej kategorii, uznaje się, że należą do kategorii, do której mają zastosowanie najbardziej rygorystyczne wymogi.
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do baterii wbudowanych do lub specjalnie zaprojektowanych w celu wbudowania do:
sprzętu związanego z ochroną podstawowych interesów bezpieczeństwa państw członkowskich, broni, amunicji i materiału wojennego, z wyjątkiem produktów, które nie są przeznaczone specjalnie do celów wojskowych; oraz
sprzętu zaprojektowanego do wysłania w przestrzeń kosmiczną.
Artykuł 2
Cele
Niniejsze rozporządzenie ma na celu przyczyniać się do wydajnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, a jednocześnie zapobiegać szkodliwemu oddziaływaniu baterii na środowisko i je ograniczać oraz chronić środowisko i zdrowie ludzkie poprzez zapobieganie niekorzystnemu oddziaływaniu, jakie wiąże się z wytwarzaniem zużytych baterii i gospodarowaniem nimi, i ograniczanie tego oddziaływania.
Artykuł 3
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
„bateria” oznacza każdy wyrób dostarczający energię elektryczną wytwarzaną przez bezpośrednie przetwarzanie energii chemicznej, wyposażony w magazyn wewnętrzny lub zewnętrzny i składający się z jednego lub kilku ogniw, modułów lub zestawów baterii nadających lub nienadających się do powtórnego naładowania, i obejmuje baterię, która została przygotowana do ponownego użycia, przygotowana do wykorzystania do innych celów, poddana wykorzystaniu do innych celów lub poddana regeneracji;
„zestaw baterii” oznacza każdy zespół ogniw lub modułów baterii połączonych ze sobą lub otoczonych osłoną zewnętrzną, tak aby tworzyły kompletną całość, która nie jest przeznaczona do dzielenia na części ani otwierania przez użytkownika końcowego;
„moduł baterii” oznacza każdy zespół ogniw baterii połączonych ze sobą lub otoczonych osłoną zewnętrzną w celu ochrony ogniw przed oddziaływaniem zewnętrznym, który jest przeznaczony do stosowania osobno lub w połączeniu z innymi modułami;
„ogniwo baterii” oznacza podstawową jednostkę funkcjonalną w baterii składającą się z elektrod, elektrolitów, pojemnika, styków i – w stosownych przypadkach – separatorów oraz zawierającą materiały czynne, których reakcje generują energię elektryczną;
„materiał czynny” oznacza materiał, który wchodzi w reakcje chemiczne, produkując energię elektryczną, podczas gdy ogniwo baterii ulega rozładowaniu, lub magazynując energię elektryczną, podczas gdy bateria jest ładowana;
„bateria nienadająca się do powtórnego naładowania” oznacza baterię, która nie została zaprojektowana do ponownego ładowania prądem elektrycznym;
„bateria nadająca się do powtórnego naładowania” oznacza baterię, która została zaprojektowana do ponownego ładowania prądem elektrycznym;
„bateria z magazynem zewnętrznym” oznacza baterię, która została specjalnie zaprojektowana w sposób przewidujący magazynowanie jej energii wyłącznie w jednym dołączonym do niej wyrobie zewnętrznym lub ich większej liczbie;
„bateria przenośna” oznacza baterię, która jest szczelnie zamknięta, waży 5 kg lub mniej, nie jest zaprojektowana specjalnie do użytku przemysłowego i nie jest ani baterią do pojazdów elektrycznych, ani baterią LMT, ani baterią SLI;
„bateria przenośna ogólnego stosowania” oznacza baterię przenośną nadającą lub nienadającą się do powtórnego naładowania, która została specjalnie zaprojektowana jako interoperacyjna i która ma jeden z następujących wspólnych formatów: 4,5 wolta (3R12), ogniwo guzikowe, D, C, AA, AAA, AAAA, A23, 9 woltów (PP3);
„bateria do lekkich środków transportu” lub „bateria LMT” oznacza baterię, która jest szczelnie zamknięta, waży 25 kg lub mniej i jest specjalnie zaprojektowana do zapewniania energii elektrycznej dla trakcji w pojazdach kołowych, które mogą być napędzane samym silnikiem elektrycznym lub poprzez połączenie silnika i siły człowieka, w tym w pojazdach mających homologację typu w kategorii L w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 oraz która nie jest baterią do pojazdów elektrycznych, ( 2 );
„bateria rozruchowa, oświetleniowa i zapłonowa” lub „bateria SLI” oznacza baterię, która została specjalnie zaprojektowana w celu dostarczania energii elektrycznej do rozruchu, oświetlenia lub zapłonu i która może być stosowana również pomocniczo lub rezerwowo w pojazdach, innych środkach transportu lub w maszynach;
„bateria przemysłowa” oznacza każdą baterię, która została specjalnie zaprojektowana do celów przemysłowych, przeznaczona do celów przemysłowych po tym, jak została przygotowana do wykorzystania do innych celów lub wykorzystana do innych celów, lub każdą inną baterię, która waży powyżej 5 kg i nie jest baterią do pojazdów elektrycznych, baterią LMT ani baterią SLI;
„bateria do pojazdów elektrycznych” oznacza baterię specjalnie zaprojektowaną w celu dostarczania energii elektrycznej do trakcji w pojazdach hybrydowych lub elektrycznych kategorii L, jak przewidziano w rozporządzeniu (UE) nr 168/2013, która waży powyżej 25 kg, lub baterię zaprojektowaną specjalnie w celu dostarczania energii elektrycznej do trakcji w pojazdach hybrydowych lub elektrycznych kategorii M, N lub O, jak przewidziano w rozporządzeniu (UE) 2018/858;
„stacjonarny system magazynowania energii” oznacza baterię przemysłową z magazynem wewnętrznym zaprojektowaną specjalnie do magazynowania energii elektrycznej z sieci oraz przekazywania energii elektrycznej do sieci lub magazynowania energii elektrycznej dla użytkowników końcowych i przekazywania im tej energii, niezależnie od tego, gdzie i przez kogo bateria jest wykorzystywana;
„wprowadzenie do obrotu” oznacza udostępnienie baterii na rynku unijnym po raz pierwszy;
„udostępnianie na rynku” oznacza dostarczanie baterii w celu ich dystrybucji lub wykorzystania na rynku unijnym w ramach działalności handlowej, za opłatą lub nieodpłatnie;
„oddanie do użytku” oznacza wykorzystanie baterii zgodnie z jej przeznaczeniem po raz pierwszy w Unii bez uprzedniego wprowadzenia jej do obrotu;
„model baterii” oznacza wersję baterii, której wszystkie egzemplarze mają takie same właściwości techniczne istotne ze względu na wymogi niniejszego rozporządzenia dotyczące zrównoważonego rozwoju, bezpieczeństwa, etykietowania, oznakowania oraz wymogi informacyjne, a także mają ten sam identyfikator modelu;
„bateria stwarzająca ryzyko” oznacza baterię mogącą mieć szkodliwy wpływ na zdrowie ludzkie lub bezpieczeństwo osób, na mienie lub środowisko w stopniu wykraczającym poza wpływ uważany za uzasadniony i dopuszczalny w stosunku do przeznaczenia baterii lub w zwykłych lub dających się racjonalnie przewidzieć warunkach używania tej baterii, w tym w okresie jej używania oraz, w stosownych przypadkach, zgodnie z wymogami dotyczącymi oddania jej do użytku, instalacji i konserwacji;
„ślad węglowy” oznacza sumę emisji gazów cieplarnianych oraz usuwania gazów cieplarnianych w systemie produktowym wyrażoną jako ekwiwalenty dwutlenku węgla i opierającą się na badaniu śladu środowiskowego produktu wykorzystującym jedną kategorię wpływu zmiany klimatu;
„podmiot gospodarczy” oznacza wytwórcę, upoważnionego przedstawiciela, importera, dystrybutora lub dostawcę usług realizacji zamówień lub każdą inną osobę fizyczną lub prawną podlegającą obowiązkom związanym z wytwarzaniem baterii, ich przygotowaniem do ponownego użycia, przygotowaniem do wykorzystania do innych celów, wykorzystaniem do innych celów lub poddaniem regeneracji, udostępnianiem ich na rynku, wprowadzaniem do obrotu, w tym wprowadzaniem ich do obrotu w internecie, lub oddawaniem baterii do użytku zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;
„niezależny operator” oznacza osobę fizyczną lub prawną, która jest niezależna od wytwórcy i producenta oraz jest bezpośrednio lub pośrednio zaangażowana w naprawę baterii, ich konserwację lub wykorzystywanie do innych celów, a także podmioty gospodarujące odpadami, podmioty prowadzące naprawę produktów, wytwórców lub dystrybutorów sprzętu naprawczego, narzędzi naprawczych lub części zamiennych, a także podmioty publikujące informacje techniczne, operatorów oferujących prowadzenie kontroli i testów, operatorów oferujących szkolenia dla instalatorów, wytwórców i podmiotów prowadzących naprawę urządzeń do pojazdów zasilanych paliwem alternatywnym;
„kod QR” oznacza kod matrycowy w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, który zawiera odnośnik do informacji, zgodnie z wymogami niniejszego rozporządzenia;
„system zarządzania baterią” oznacza wyrób elektroniczny, który kontroluje elektryczne i termiczne funkcje baterii lub zarządza nimi w celu zapewnienia bezpieczeństwa, wydajności i całego okresu użytkowania baterii, który zarządza danymi na temat parametrów służących określeniu stanu zdrowia baterii i przewidywanej żywotności określonych w załączniku VII i przechowuje te dane oraz który komunikuje się z pojazdem, lekkim środkiem transportu lub urządzeniem, do którego wbudowano baterię, lub z publiczną lub prywatną infrastrukturą ładowania;
„urządzenie” oznacza każdy sprzęt elektryczny lub elektroniczny zdefiniowany w art. 3 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2012/19/UE, który jest w całości lub w części zasilany baterią lub jest przystosowany do tego rodzaju zasilania;
„poziom naładowania” oznacza dostępną energię w baterii wyrażoną jako procent pojemności znamionowej zadeklarowanej przez wytwórcę;
„stan zdrowia baterii” oznacza pomiar ogólnego stanu baterii nadającej się do powtórnego naładowania oraz jej zdolność do zapewnienia określonej wydajności w stosunku do stanu początkowego;
„przygotowanie do ponownego użycia” oznacza przygotowanie do ponownego użycia zdefiniowane w art. 3 pkt 16 dyrektywy 2008/98/WE;
„przygotowanie do wykorzystania do innych celów” oznacza każdą operację, w wyniku której zużytą baterię, lub jej części, przygotowuje się w taki sposób, by mogła zostać użyta do innego celu lub zastosowania niż te, do których została pierwotnie zaprojektowana;
„wykorzystanie do innych celów” oznacza każdą operację, w wyniku której bateria niebędąca zużytą baterią lub jej części są używane do innego celu lub zastosowania niż te, do których bateria ta została pierwotnie zaprojektowana;
„poddanie regeneracji” oznacza każdą operację techniczną na używanej baterii obejmującą demontaż i ocenę wszystkich jej ogniw i modułów oraz użycie pewnej liczby ogniw i modułów baterii – nowych, używanych lub odzyskanych z odpadów – lub innych elementów baterii w celu przywrócenia tej baterii pojemności do poziomu co najmniej 90 % pierwotnej pojemności znamionowej oraz – w przypadku gdy stan zdrowia wszystkich poszczególnych ogniw baterii nie różni się między sobą o więcej niż 3 % – prowadzącą do wykorzystania tej baterii do tego samego celu lub zastosowania, do których dana bateria została pierwotnie zaprojektowana;
„wytwórca” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która wytwarza baterię lub która zleca zaprojektowanie lub wytworzenie baterii i sprzedaje tę baterię pod własną nazwą lub własnym znakiem towarowym lub oddaje do użytku do własnych celów;
„specyfikacje techniczne” oznaczają dokument określający wymogi techniczne, jakie ma spełniać produkt, proces lub usługa;
„norma zharmonizowana” oznacza normę zdefiniowaną w art. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1025/2012;
„oznakowanie CE” oznacza oznakowanie, za pomocą którego wytwórca wskazuje, że bateria spełnia mające zastosowanie wymogi ustanowione w unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym przewidującym umieszczenie tego oznakowania;
„akredytacja” oznacza akredytację zdefiniowaną w art. 2 pkt 10 rozporządzenia (WE) nr 765/2008;
„krajowa jednostka akredytująca” oznacza krajową jednostkę akredytującą zdefiniowaną w art. 2 pkt 11 rozporządzenia (WE) nr 765/2008;
„ocena zgodności” oznacza proces wykazujący, czy zostały spełnione wymogi niniejszego rozporządzenia dotyczące zrównoważonego rozwoju, bezpieczeństwa, etykietowania oraz należytej staranności lub wymogi informacyjne;
„jednostka oceniająca zgodność” oznacza jednostkę, która wykonuje działania związane z oceną zgodności, w tym wzorcowanie, testowanie, certyfikację i kontrolę;
„jednostka notyfikowana” oznacza jednostkę oceniającą zgodność, którą notyfikowano zgodnie z rozdziałem V;
„należyta staranność w zakresie baterii” oznacza obowiązki podmiotu gospodarczego dotyczące jego systemu zarządzania, zarządzania ryzykiem, weryfikacji zewnętrznych i nadzoru przez jednostki notyfikowane oraz ujawniania informacji, mające na celu identyfikowanie istniejących i potencjalnych zagrożeń społecznych i środowiskowych związanych z pozyskiwaniem i przetwarzaniem surowców i surowców wtórnych niezbędnych do wytwarzania baterii i z handlem nimi oraz zapobieganie takim zagrożeniom i ich eliminowanie; oznacza to także obowiązki dostawców w łańcuchu i ich jednostek zależnych lub podwykonawców;
„jednostka zależna” oznacza osobę prawną, za pośrednictwem której prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa kontrolowanego w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 3 );
„spółka dominująca” oznacza spółkę, która kontroluje jedną lub większą liczbę jednostek zależnych;
„obszary dotknięte konfliktami i obszary wysokiego ryzyka” oznaczają obszary dotknięte konfliktami i obszary wysokiego ryzyka zdefiniowane w art. 2 lit. f) rozporządzenia (UE) 2017/821;
„umowy zawierane na odległość” oznaczają umowy zawierane na odległość zdefiniowane w art. 2 pkt 7 dyrektywy 2011/83/UE;
„producent” oznacza każdego wytwórcę, importera lub dystrybutora lub inną osobę fizyczną lub prawną, która niezależnie od stosowanej techniki sprzedaży, w tym za pomocą umów zawieranych na odległość, albo:
ma siedzibę w jednym z państw członkowskich i wytwarza baterie – w tym baterie wbudowane do urządzeń, lekkich środków transportu lub innych pojazdów – pod własną nazwą lub znakiem handlowym lub baterie takie są dla niej projektowane lub wytwarzane, a ona na terytorium tego państwa członkowskiego dostarcza je po raz pierwszy pod własną nazwą lub znakiem towarowym;
ma siedzibę w jednym z państw członkowskich i na terytorium tego państwa członkowskiego pod własną nazwą lub znakiem towarowym odsprzedaje wytworzone przez innych wytwórców baterie, na których nie pojawia się marka lub znak towarowy tych innych wytwórców, w tym baterie wbudowane do urządzeń, lekkich środków transportu lub innych pojazdów;
ma siedzibę w jednym z państw członkowskich i po raz pierwszy dostarcza w tym państwie członkowskim – w ramach działalności zawodowej – baterie, w tym baterie wbudowane do urządzeń, lekkich środków transportu lub innych pojazdów, pochodzące z innego państwa członkowskiego lub z państwa trzeciego; albo
za pośrednictwem umów zawieranych na odległość sprzedaje w państwie członkowskim baterie, w tym baterie wbudowane do urządzeń, lekkich środków transportu lub innych pojazdów, bezpośrednio użytkownikom końcowym niezależnie czy są oni prywatnymi gospodarstwami domowymi, oraz ma siedzibę w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim;
„upoważniony przedstawiciel do celów rozszerzonej odpowiedzialności producenta” oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w państwie członkowskim, w którym producent wprowadza baterie do obrotu, innym niż państwo członkowskie, w którym producent ma siedzibę; osobę tę wyznacza producent zgodnie z art. 8a ust. 5 akapit trzeci dyrektywy 2008/98/WE do celów wypełniania obowiązków danego producenta na podstawie rozdziału VIII niniejszego rozporządzenia;
„organizacja odpowiedzialności producenta” oznacza podmiot prawny, który organizuje pod względem finansowym lub finansowym i operacyjnym wypełnianie obowiązków w zakresie rozszerzonej odpowiedzialności producenta w imieniu kilku producentów;
„zużyta bateria” oznacza każdą baterię, która stanowi odpad zdefiniowany w art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/98/WE;
„odpady z wytwarzania baterii” oznaczają materiały lub przedmioty odrzucone podczas procesu wytwarzania baterii, które nie mogą być ponownie użyte jako integralna część w tym samym procesie i które muszą zostać poddane recyklingowi;
„substancja niebezpieczna” oznacza substancję sklasyfikowaną jako stwarzającą zagrożenie na podstawie art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008;
„przetwarzanie” oznacza każdą czynność przeprowadzoną na zużytych bateriach po przekazaniu ich do zakładu w celu posortowania, przygotowania do ponownego użycia, przygotowania do wykorzystania do innych celów, przygotowania do recyklingu lub w celu recyklingu;
„przygotowanie do recyklingu” oznacza przetwarzanie zużytych baterii przed jakimkolwiek procesem recyklingu, w tym między innymi magazynowanie, obsługę i demontaż zestawów baterii lub rozdzielanie frakcji, które nie są częścią samej baterii;
„punkt dobrowolnego zbierania” oznacza wszelkie przedsiębiorstwa niekomercyjne, komercyjne lub inne przedsiębiorstwa gospodarcze lub jednostki publiczne, które z własnej inicjatywy – przed ich przekazaniem producentom, organizacjom odpowiedzialności producenta lub podmiotom gospodarującym odpadami do dalszego przetwarzania – angażują się w selektywną zbiórkę zużytych baterii przenośnych i zużytych baterii LMT, które zużyły same lub które zostały zużyte przez innych użytkowników końcowych;
„podmiot gospodarujący odpadami” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną zajmującą się zawodowo selektywną zbiórką lub przetwarzaniem zużytych baterii;
„dopuszczony zakład” oznacza zakład, który jest dopuszczony, lub przedsiębiorstwo, które jest dopuszczone, zgodnie z dyrektywą 2008/98/WE, do prowadzenia przetwarzania zużytych baterii;
„podmiot zajmujący się recyklingiem” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która prowadzi recykling w dopuszczonym zakładzie;
„żywotność baterii” oznacza okres, który rozpoczyna się, gdy bateria zostaje wytworzona, i kończy się, gdy bateria staje się odpadem;
„wydajność recyklingu” oznacza stosunek, wyrażony w procentach, masy frakcji wyjściowych stanowiących produkt recyklingu do masy frakcji wejściowej zużytych baterii, w odniesieniu do procesu recyklingu;
„unijne prawodawstwo harmonizacyjne” oznacza każdy akt prawny Unii harmonizujący warunki obrotu produktami;
„organ krajowy” oznacza organ udzielający homologacji lub każdy inny organ zaangażowany w nadzór rynku określony w państwie członkowskim w odniesieniu do baterii i odpowiedzialny za taki nadzór;
„upoważniony przedstawiciel” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która ma siedzibę w Unii i otrzymała od wytwórcy pisemne upoważnienie do występowania w jego imieniu w zakresie określonych zadań w odniesieniu do obowiązków wytwórcy wynikających z rozdziałów IV i VI;
„importer” oznacza dowolną osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii, która wprowadza do obrotu baterię pochodzącą z państwa trzeciego;
„dystrybutor” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną w łańcuchu dostaw, niebędącą wytwórcą ani importerem, która udostępnia baterie na rynku;
„niepowtarzalny identyfikator” oznacza niepowtarzalny ciąg znaków służący do identyfikacji baterii, który pozwala również uruchomić link internetowy do paszportu baterii;
„platforma internetowa” oznacza platformę internetową zdefiniowaną w art. 3 lit. i) rozporządzenia (UE) 2022/2065.
„uczestnik rynku” oznacza uczestnika rynku zdefiniowanego w art. 2 pkt 25 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 ( 4 ).
Dodatkowo, oprócz definicji, o których mowa w ust. 1, zastosowanie mają następujące definicje:
„odpadów”, „posiadacza odpadów”, „gospodarowania odpadami”, „zapobiegania”, „zbierania”, „selektywnej zbiórki”, „systemu rozszerzonej odpowiedzialności producenta”, „ponownego użycia”, i „recyklingu” ustanowione w art. 3 dyrektywy 2008/98/WE.
„nadzoru rynku”, „organu nadzoru rynku”, „dostawcy usług realizacji zamówień”, „działania naprawczego”, „użytkownika końcowego”, „odzyskania produktu” i „wycofania z obrotu” a także „ryzyka” w odniesieniu do wymogów rozdziałów I, IV, VI, VII i IX oraz załączników V, VIII i XIII do niniejszego rozporządzenia, ustanowione w art. 3 rozporządzenia (UE) 2019/1020.
„niezależnego agregatora” i „magazynowania energii” ustanowione w art. 2 dyrektywy (UE) 2019/944.
Artykuł 4
Swobodny przepływ
Artykuł 5
Wymogi w zakresie zrównoważonego rozwoju, bezpieczeństwa, etykietowania i wymogi informacyjne dotyczące baterii
Baterie wprowadza się do obrotu lub oddaje do użytku tylko wtedy, gdy spełniają one następujące wymogi:
wymogi w zakresie zrównoważonego rozwoju i bezpieczeństwa ustanowione w art. 6–10 i art. 12; oraz
wymogi w zakresie etykietowania i wymogi informacyjne ustanowione w rozdziale III.
ROZDZIAŁ II
Wymogi w zakresie zrównoważonego rozwoju i bezpieczeństwa
Artykuł 6
Ograniczenia dotyczące substancji
Artykuł 7
Ślad węglowy baterii do pojazdów elektrycznych, baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania i baterii LMT
W odniesieniu do baterii do pojazdów elektrycznych, baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania o pojemności powyżej 2 kWh i baterii LMT wytwórca sporządza dla każdego modelu baterii na zakład produkcyjny deklarację dotyczącą śladu węglowego, zgodnie z aktem wykonawczym, o którym mowa w akapicie czwartym, zawierającą co najmniej następujące informacje:
informacje administracyjne dotyczące wytwórcy;
informacje na temat modelu baterii;
informacje dotyczące położenia geograficznego zakładu produkującego baterie;
ślad węglowy baterii obliczony jako kg ekwiwalentu dwutlenku węgla w przeliczeniu na kWh całkowitej energii dostarczonej przez baterię w jej oczekiwanym całym okresie użytkowania;
ślad węglowy baterii zróżnicowany według poszczególnych etapów cyklu życia, jak opisano w załączniku II pkt 4;
numer identyfikacyjny deklaracji zgodności UE danej baterii;
link internetowy dający dostęp do publicznej wersji badania, na podstawie którego podano wartości śladu węglowego, o których mowa w lit. d) i e).
Deklaracja dotycząca śladu węglowego ma zastosowanie:
w odniesieniu do baterii do pojazdów elektrycznych – od dnia 18 lutego 2025 r. lub po 12 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego albo aktu wykonawczego, o których mowa w akapicie czwartym, odpowiednio, lit. a) i b), w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza;
w odniesieniu do baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania z wyjątkiem baterii wyposażonych wyłącznie w magazyn zewnętrzny – od dnia 18 lutego 2026 r. lub po 18 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego albo aktu wykonawczego, o których mowa w akapicie czwartym, odpowiednio, lit. a) i b), w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza;
w odniesieniu do baterii LMT – od dnia 18 sierpnia 2028 r. lub po 18 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego albo aktu wykonawczego, o których mowa w akapicie czwartym, odpowiednio, lit. a) i b), w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza;
w odniesieniu do baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania wyposażonych w magazyn zewnętrzny – od dnia 18 sierpnia 2030 r. lub po 18 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego albo aktu wykonawczego, o których mowa w akapicie czwartym, odpowiednio, lit. a) i b), w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.
Dopóki nie zostanie ona udostępniona za pośrednictwem kodu QR, o którym mowa w art. 13 ust. 6, deklaracja dotycząca śladu węglowego jest dołączana do baterii.
W odniesieniu do baterii do pojazdów elektrycznych – do dnia 18 lutego 2024 r., w odniesieniu do baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania z wyjątkiem baterii wyposażonych w magazyn zewnętrzny – do dnia 18 lutego 2025 r., w odniesieniu do baterii LMT – do dnia 18 lutego 2027 r. i w odniesieniu do baterii przemysłowych wyposażonych w magazyn zewnętrzny – do dnia 18 lutego 2029 r. Komisja przyjmie:
akt delegowany zgodnie z art. 89 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie metodyki obliczania i weryfikowania śladu węglowego baterii, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. d), zgodnie z kluczowymi elementami określonymi w załączniku II;
akt wykonawczy ustanawiający format deklaracji dotyczącej śladu węglowego, o której mowa w akapicie pierwszym. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 90 ust. 3.
W przypadku baterii, o których mowa w akapicie pierwszym, w dokumentacji technicznej, o której mowa w załączniku VIII, wykazuje się, że zadeklarowany ślad węglowy i wynikająca z niego klasyfikacja do klasy efektywności pod względem śladu węglowego zostały obliczone zgodnie z metodyką określoną w aktach delegowanych przyjętych przez Komisję zgodnie z ust. 1 akapit czwarty lit. a) i z akapitem czwartym lit. a) niniejszego ustępu.
Wymogi dotyczące klasy efektywności pod względem śladu węglowego określone w akapicie pierwszym mają zastosowanie:
w odniesieniu do baterii do pojazdów elektrycznych – od dnia 18 sierpnia 2026 r. lub po 18 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego albo aktu wykonawczego, o których mowa w akapicie czwartym, odpowiednio, lit. a) i b), w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza;
w odniesieniu do baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania z wyjątkiem baterii wyposażonych wyłącznie w magazyn zewnętrzny – od dnia 18 sierpnia 2027 r. lub po 18 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego albo aktu wykonawczego, o których mowa w akapicie czwartym, odpowiednio, lit. a) i b), w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza;
w odniesieniu do baterii LMT – od dnia 18 lutego 2030 r. lub po 18 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego albo aktu wykonawczego, o których mowa w akapicie czwartym, odpowiednio, lit. a) i b), w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza;
w odniesieniu do baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania wyposażonych w magazyn zewnętrzny – od dnia 18 lutego 2032 r. lub po 18 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego albo aktu wykonawczego, o których mowa w akapicie czwartym, odpowiednio, lit. a) i b), w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.
W odniesieniu do baterii do pojazdów elektrycznych – do dnia 18 lutego 2025 r., w odniesieniu do baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania z wyjątkiem baterii wyposażonych wyłącznie w magazyn zewnętrzny – do dnia 18 sierpnia 2026 r., w odniesieniu do baterii LMT – do dnia 18 sierpnia 2028 r. i w odniesieniu do baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania wyposażonych w magazyn zewnętrzny – do dnia 18 sierpnia 2030 r. Komisja przyjmie:
akt delegowany zgodnie z art. 89 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie klas efektywności pod względem śladu węglowego, o których mowa w akapicie pierwszym. Przy przygotowaniu tego aktu delegowanego Komisja bierze pod uwagę warunki określone w załączniku II pkt 8;
akt wykonawczy ustanawiający formaty etykietowania, o których mowa w akapicie pierwszym, oraz format deklaracji dotyczącej klasy efektywności pod względem śladu węglowego, o której mowa w tym akapicie. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 90 ust. 3.
Komisja, zgodnie z warunkami określonymi w załączniku II pkt 8, co trzy lata dokonuje przeglądu liczby klas wydajności i progów między nimi oraz, w stosownych przypadkach, przyjmuje zgodnie z art. 89 akty delegowane w celu zmiany liczby klas wydajności i progów między nimi, aby utrzymać ich reprezentatywność względem realiów rynkowych i przewidywanych zmian na rynku.
Ten wymóg dotyczący maksymalnego progu śladu węglowego w całym cyklu życia, o którym mowa w akapicie pierwszym, ma zastosowanie:
w odniesieniu do baterii do pojazdów elektrycznych – od dnia 18 lutego 2028 r. lub po 18 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego, o którym mowa w akapicie trzecim, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza;
w odniesieniu do baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania z wyjątkiem baterii wyposażonych wyłącznie w magazyn zewnętrzny – od dnia 18 lutego 2029 r. lub po 18 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego, o którym mowa w akapicie trzecim, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza;
w odniesieniu do baterii LMT – od dnia 18 sierpnia 2031 r. lub po 18 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego, o którym mowa w akapicie trzecim, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza;
w odniesieniu do baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania wyposażonych w magazyn zewnętrzny – od dnia 18 sierpnia 2033 r. lub po 18 miesiącach od daty wejścia w życie aktu delegowanego, o których mowa w akapicie trzecim, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.
W odniesieniu do baterii do pojazdów elektrycznych – do dnia 18 sierpnia 2026 r., w odniesieniu do baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania z wyjątkiem baterii wyposażonych w magazyn zewnętrzny – do dnia 18 lutego 2028 r., w odniesieniu do baterii LMT – do dnia 18 lutego 2030 r. i w odniesieniu do baterii przemysłowych wyposażonych w magazyn zewnętrzny – do dnia 18 lutego 2032 r. Komisja przyjmie akt delegowany zgodnie z art. 89 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez określenie maksymalnego progu śladu węglowego w całym cyklu życia, o którym mowa w akapicie pierwszym. Przy przygotowaniu tego aktu delegowanego Komisja bierze pod uwagę stosowne warunki określone w załączniku II pkt 9.
Wprowadzenie maksymalnego progu śladu węglowego w całym cyklu życia powoduje w razie potrzeby zmianę klasyfikacji, o której mowa w ust. 2, w klasach efektywności pod względem śladu węglowego.
Artykuł 8
Zawartość materiałów z recyklingu w bateriach przemysłowych, bateriach do pojazdów elektrycznych, bateriach LMT i bateriach SLI
Akapit pierwszy ma zastosowanie od dnia 18 sierpnia 2033 r. do baterii LMT zawierających w materiale czynnym kobalt, ołów, lit lub nikiel.
Do dnia 18 sierpnia 2026 r. Komisja przyjmie akt delegowany zgodnie z art. 89 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie dla baterii, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim, metodyki obliczania i sprawdzania procentowej zawartości kobaltu, litu lub niklu, obecnych w materiale czynnym i odzyskanych z odpadów z wytwarzania baterii lub odpadów pokonsumenckich oraz procentowej zawartości ołowiu obecnego w baterii i odzyskanego z odpadów, a także formatu dokumentacji.
Od dnia 18 sierpnia 2031 r., w odniesieniu do baterii przemysłowych o pojemności powyżej 2 kWh, z wyjątkiem baterii wyposażonych wyłącznie w magazyn zewnętrzny, do baterii do pojazdów elektrycznych oraz baterii SLI, które w materiale czynnym zawierają kobalt, ołów, lit lub nikiel, w dokumentacji technicznej, o której mowa w załączniku VIII, wykazuje się, że materiał czynny tych baterii ma następującą minimalną procentową zawartość – odpowiednio – kobaltu, litu lub niklu odzyskanych z odpadów z wytwarzania baterii lub z odpadów pokonsumenckich oraz minimalną procentową zawartość ołowiu obecnego w baterii oraz odzyskanego z odpadów dla każdego modelu baterii produkowanego w danym roku przez dany zakład produkcyjny:
16 % kobaltu;
85 % ołowiu;
6 % litu;
6 % niklu.
Od dnia 18 sierpnia 2036 r., w odniesieniu do baterii przemysłowych o pojemności powyżej 2 kWh, z wyjątkiem baterii wyposażonych wyłącznie w magazyn zewnętrzny, do baterii do pojazdów elektrycznych, baterii LMT i baterii SLI, które w materiale czynnym zawierają kobalt, ołów, lit lub nikiel, w dokumentacji technicznej, o której mowa w załączniku VIII, wykazuje się, że materiał czynny tych baterii ma następującą minimalną procentową zawartość – odpowiednio – kobaltu, litu lub niklu odzyskanych z odpadów z wytwarzania baterii lub z odpadów pokonsumenckich oraz minimalną procentową zawartość ołowiu obecnego w baterii oraz odzyskanego z odpadów dla każdego modelu baterii produkowanego w danym roku przez dany zakład produkcyjny:
26 % kobaltu;
85 % ołowiu;
12 % litu;
15 % niklu.
W przypadku gdy jest to uzasadnione i odpowiednie na podstawie oceny przeprowadzonej na mocy akapitu pierwszego lub ze względu na inne znaczące zmiany w technologiach dotyczących baterii wpływające na rodzaj odzyskiwanych materiałów, Komisja przyjmie do dnia 18 sierpnia 2029 r. akt delegowany zgodnie z art. 89 w celu zmiany wartości docelowych ustanowionych w ust. 2 i 3.
Artykuł 9
Wymogi dotyczące wydajności i trwałości baterii przenośnych ogólnego stosowania
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 89 w celu zmiany minimalnych wartości, o których mowa w akapicie pierwszym, lub dodania parametrów wydajności elektrochemicznej i trwałości do parametrów określonych w załączniku III w związku z postępem naukowo-technicznym.
Przy przygotowywaniu aktu delegowanego, o którym mowa w akapicie pierwszym, Komisja uwzględnia potrzebę ograniczenia wpływu na środowisko baterii przenośnych ogólnego stosowania na przestrzeni ich cyklu życia, w tym poprzez zwiększenie ich zasobooszczędności, oraz właściwe normy międzynarodowe i systemy etykietowania.
Komisja zapewnia również, aby przepisy ustanowione w akcie delegowanym, o którym mowa w akapicie pierwszym, nie miały znacznego negatywnego wpływu na bezpieczeństwo i funkcjonalność tych baterii lub urządzeń, lekkich środków transportu lub innych pojazdów, do których baterie te są wbudowywane, na przystępność cenową i koszt dla użytkownika końcowego oraz konkurencyjność przemysłu.
Artykuł 10
Wymogi w zakresie wydajności i trwałości dotyczące baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania, baterii LMT i baterii do pojazdów elektrycznych
W odniesieniu do baterii, o których mowa w akapicie pierwszym, dokumentacja techniczna, o której mowa w załączniku VIII, zawiera wyjaśnienie specyfikacji technicznych, norm i warunków zastosowanych do zmierzenia, obliczenia lub oszacowania wartości parametrów wydajności elektrochemicznej i trwałości. Wyjaśnienie to zawiera co najmniej elementy określone w załączniku IV część B.
Do dnia 18 lutego 2027 r. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 89 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie minimalnych wartości dla określonych w załączniku IV część A parametrów wydajności elektrochemicznej i trwałości, które mają osiągać baterie LMT.
Przy przygotowywaniu aktów delegowanych, o których mowa w akapitach pierwszym i drugim, Komisja uwzględnia potrzebę ograniczenia wpływu na środowisko baterii przemysłowych nadających się do powtórnego naładowania o pojemności powyżej 2 kWh, z wyjątkiem baterii wyposażonych wyłącznie w magazyn zewnętrzny, i baterii LMT na przestrzeni ich cyklu życia i zapewnia, aby ustanowione w tych aktach wymogi nie miały znacznego negatywnego wpływu na funkcjonalność tych baterii lub urządzeń, lekkich środków transportu lub innych pojazdów, do których baterie te są wbudowywane, na ich przystępność cenową i konkurencyjność przemysłu.
Artykuł 11
Możliwość usuwania i wymiany baterii przenośnych i baterii LMT
Uznaje się, że bateria przenośna jest łatwa do usunięcia przez użytkownika końcowego, w przypadku gdy można ją wyjąć z produktu przy użyciu narzędzi dostępnych na rynku bez konieczności użycia specjalistycznych narzędzi –, chyba że są one dostarczane bezpłatnie wraz z produktem, czy też narzędzi zastrzeżonych, energii cieplnej lub rozpuszczalników do demontażu produktu.
Każda osoba fizyczna lub prawna wprowadzająca do obrotu produkty z wbudowanymi bateriami przenośnymi zapewnia, by do tych produktów dołączona była instrukcja obsługi i informacje na temat bezpieczeństwa przy stosowaniu, usuwaniu i wymianie baterii. Te instrukcje i informacje na temat bezpieczeństwa są udostępniane na stałe w internecie na publicznie dostępnej stronie internetowej w sposób łatwo zrozumiały dla użytkowników końcowych.
Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla wszelkich przepisów szczegółowych zapewniających wyższy poziom ochrony środowiska i zdrowia ludzkiego w odniesieniu do możliwości usuwania i wymiany baterii przenośnych przez użytkowników końcowych ustanowionych w prawie Unii dotyczącym sprzętu elektrycznego i elektronicznego zdefiniowanego w art. 3 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2012/19/UE.
Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 następujące produkty z wbudowanymi bateriami przenośnymi mogą być zaprojektowane w taki sposób, aby baterie mogły być usuwane i wymieniane wyłącznie przez niezależnych specjalistów:
urządzenia specjalnie zaprojektowane do działania głównie w środowisku regularnie poddawanym działaniu wody rozpryskującej się, strumieni wody lub zanurzenia w wodzie i przeznaczone do mycia lub płukania;
profesjonalne wyroby do diagnostyki obrazowej i radioterapii zdefiniowane w art. 2 pkt 1 rozporządzenia (UE) 2017/745 oraz wyroby medyczne do diagnostyki in vitro zdefiniowane w art. 2 pkt 2 rozporządzenia (UE) 2017/746.
Odstępstwo określone w lit. a) niniejszego ustępu ma zastosowanie wyłącznie, w przypadku gdy takie odstępstwo jest konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa użytkownika i urządzenia.
Artykuł 12
Bezpieczeństwo stacjonarnych systemów magazynowania energii
Do dnia 18 sierpnia 2024 r. dokumentacja techniczna, o której mowa w załączniku VIII:
wykazuje, że stacjonarne systemy magazynowania energii są zgodne z ust. 1, i zawiera dowody na to, że zostały one z powodzeniem poddane testom pod kątem parametrów bezpieczeństwa określonych w załączniku V, do przeprowadzenia których zastosowano najnowocześniejsze metodyki przeprowadzania testów. Parametry bezpieczeństwa mają zastosowanie wyłącznie w takim zakresie, w jakim istnieje odpowiednie zagrożenie dla danego stacjonarnego systemu magazynowania energii, gdy jest on stosowany w warunkach przewidzianych przez wytwórcę;
zawiera ocenę możliwych zagrożeń bezpieczeństwa stacjonarnego systemu magazynowania energii, które nie są uwzględnione w załączniku V;
zawiera dowody potwierdzające, że te zagrożenia, o których mowa w lit. b) zostały z powodzeniem złagodzone i przetestowane; do takich testów stosuje się najnowocześniejsze metody testowania;
zawiera instrukcje dotyczące ograniczania ryzyka w przypadku możliwości wystąpienia zidentyfikowanych zagrożeń, na przykład pożaru lub wybuchu.
Dokumentacja techniczna zostaje poddana przeglądowi, jeżeli bateria jest przygotowywana do ponownego wykorzystania, przygotowywana do wykorzystania do innych celów, poddawana regeneracji lub wykorzystywana do innych celów.
ROZDZIAŁ III
Wymogi w zakresie etykietowania i znakowania oraz wymogi informacyjne
Artykuł 13
Etykietowanie i znakowanie baterii
Symbol selektywnej zbiórki zajmuje co najmniej 3 % największej powierzchni bocznej baterii, osiągając maksymalne wymiary 5 × 5 cm.
W przypadku cylindrycznych ogniw baterii symbol selektywnej zbiórki zajmuje co najmniej 1,5 % powierzchni baterii, osiągając maksymalne wymiary 5 × 5 cm.
W przypadku gdy ze względu na rozmiar baterii symbol selektywnej zbiórki byłby mniejszy niż 0,47 × 0,47 cm, bateria nie musi być znakowana tym symbolem. Zamiast tego na opakowaniu drukuje się symbol selektywnej zbiórki o wymiarach co najmniej 1 × 1 cm.
Odpowiedni symbol chemiczny wskazujący na zawartość metalu ciężkiego zostaje nadrukowany poniżej symbolu selektywnej zbiórki i zajmuje powierzchnię co najmniej jednej czwartej wielkości tego symbolu.
Od dnia 18 lutego 2027 r. wszystkie baterie są znakowane kodem QR zgodnie z opisem w załączniku VI część C. Kod QR zapewnia dostęp do następujących elementów:
w przypadku baterii LMT, baterii przemysłowych o pojemności powyżej 2 kWh i baterii do pojazdów elektrycznych – paszport baterii zgodnie z art. 77;
w przypadku innych baterii –mające zastosowanie informacje, o których mowa w ust. 1–5 niniejszego artykułu – deklaracja zgodności, o której mowa w art. 18, sprawozdanie, o którym mowa w art. 52 ust. 3, oraz informacje dotyczące zapobiegania powstawaniu zużytych baterii i gospodarowania nimi ustanowione w art. 74 ust. 1 lit. a)–f);
w przypadku baterii SLI – ilość kobaltu, ołowiu, litu lub niklu odzyskana z odpadów i obecna w materiałach czynnych w baterii, obliczona zgodnie z art. 8.
Informacje te muszą być kompletne, aktualne i dokładne.
Artykuł 14
Informacje na temat stanu zdrowia i przewidywanej żywotności baterii
Dostępu tylko do odczytu do danych dotyczących parametrów określonych w załączniku VII za pośrednictwem systemu zarządzania baterią, o którym mowa w ust. 1, udziela się z poszanowaniem praw własności intelektualnej wytwórcy baterii i na zasadzie niedyskryminacji w dowolnym momencie osobie fizycznej lub prawnej, która nabyła baterię zgodnie z prawem, w tym niezależnym operatorom lub podmiotom gospodarującym odpadami, lub każdej osobie trzeciej działającej w ich imieniu do celów:
udostępniania baterii niezależnym agregatorom lub uczestnikom rynku poprzez magazynowanie energii;
oceny wartości końcowej lub pozostałej żywotności baterii i możliwości jej dalszego stosowania w oparciu o oszacowanie stanu zdrowia baterii;
ułatwiania przygotowania do ponownego użycia, przygotowania do wykorzystania do innych celów, wykorzystania do innych celów lub poddania regeneracji baterii.
ROZDZIAŁ IV
Zgodność baterii
Artykuł 15
Domniemanie zgodności baterii
Artykuł 16
Wspólne specyfikacje
W wyjątkowych przypadkach Komisja może przyjmować akty wykonawcze ustanawiające wspólne specyfikacje dotyczące wymogów ustanowionych w art. 9, 10, 12, 13, 14 i 78 lub testów, o których mowa w art. 15 ust. 1, w przypadku gdy:
te wymogi lub testy nie są objęte normami zharmonizowanymi – lub ich częściami – do których odniesienia zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
Komisja zwróciła się do jednej lub większej liczby europejskich organizacji normalizacyjnych o opracowanie normy zharmonizowanej dotyczącej tych wymogów lub testów; oraz
spełniony został co najmniej jeden z następujących warunków:
wniosek Komisji nie został zaakceptowany przez żadną z europejskich organizacji normalizacyjnych;
Komisja odnotowuje nieuzasadnione opóźnienia w przyjmowaniu norm zharmonizowanych, o które wystąpiła; lub
europejska organizacja normalizacyjna wydała normę, która nie w pełni odpowiada wnioskowi Komisji.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 90 ust. 3.
Przygotowując projekt aktu wykonawczego ustanawiającego wspólne specyfikacje, Komisja bierze pod uwagę opinie odpowiednich jednostek lub grupy ekspertów i należycie konsultuje się ze wszystkimi zainteresowanymi stronami.
Artykuł 17
Procedury oceny zgodności
Ocenę zgodności baterii z wymogami ustanowionymi w art. 6, 9, 10, 12, 13 i 14 przeprowadza się zgodnie z jedną z następujących procedur:
w przypadku baterii wytwarzanych seryjnie:
„Moduł A – Wewnętrzna kontrola produkcji”, określony w załączniku VIII część A; lub
„Moduł D1 – Zapewnianie jakości w procesie produkcji”, określony w załączniku VIII część B;
w przypadku baterii niewytwarzanych seryjnie:
„Moduł A – Wewnętrzna kontrola produkcji”, określony w załączniku VIII część A; lub
„Moduł G – Zgodność w oparciu o weryfikację jednostkową” określony w załączniku VIII część C.
Ocenę zgodności baterii z wymogami ustanowionymi w art. 7 i 8 przeprowadza się zgodnie z jedną z następujących procedur:
w przypadku baterii wytwarzanych seryjnie: „Moduł D1 – Zapewnianie jakości w procesie produkcji”, określony w załączniku VIII część B; lub
w przypadku baterii niewytwarzanych seryjnie: „Moduł G – Zgodność w oparciu o weryfikację jednostkową”, określony w załączniku VIII część C.
Artykuł 18
Deklaracja zgodności UE
Artykuł 19
Ogólne zasady dotyczące oznakowania CE
Oznakowanie CE podlega ogólnym zasadom określonym w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 765/2008.
Artykuł 20
Reguły i warunki umieszczania oznakowania CE
ROZDZIAŁ V
Notyfikowanie jednostek oceniających zgodność
Artykuł 21
Notyfikacja
Państwa członkowskie notyfikują Komisji i pozostałym państwom członkowskim jednostki oceniające zgodność uprawnione do wykonywania zadań w zakresie oceny zgodności zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Artykuł 22
Organy notyfikujące
Artykuł 23
Wymogi dotyczące organów notyfikujących
Artykuł 24
Obowiązki organów notyfikujących w zakresie informowania
Państwa członkowskie informują Komisję o swoich procedurach oceny i notyfikacji jednostek oceniających zgodność oraz monitorowania jednostek notyfikowanych, jak również o wszelkich zmianach w tym zakresie.
Komisja podaje te informacje do wiadomości publicznej.
Artykuł 25
Wymogi dotyczące jednostek notyfikowanych
Jednostka oceniająca zgodność, jej ścisłe kierownictwo oraz pracownicy odpowiedzialni za realizację zadań związanych z oceną zgodności nie są bezpośrednio zaangażowani w projektowanie, wytwarzanie, wprowadzanie do obrotu, importowanie, dystrybucję, instalację, używanie lub konserwację takich baterii ani nie reprezentują stron zaangażowanych w taką działalność. Nie angażują się oni w działalność, która mogłaby zagrażać niezależności ich osądów lub ich wiarygodności w odniesieniu do działań w zakresie oceny zgodności będących przedmiotem notyfikacji. Dotyczy to w szczególności usług konsultingowych.
Jednostka oceniająca zgodność zapewnia, aby działalność jej spółek dominujących lub spółek siostrzanych, jednostek zależnych lub podwykonawców nie wpływała na poufność, obiektywność ani bezstronność jej działań w zakresie zgodności.
Przez cały czas i dla każdej procedury oceny zgodności określonej w załączniku VIII, audytów okresowych zgodnie z art. 48 ust. 2 i weryfikacji zewnętrznej zgodnie z art. 51 oraz w odniesieniu do każdej kategorii baterii będących przedmiotem notyfikacji dana jednostka oceniająca zgodność dysponuje:
niezbędnymi pracownikami mającymi wiedzę techniczną oraz wystarczające i odpowiednie doświadczenie do realizacji zadań w zakresie oceny zgodności;
niezbędnymi opisami procedur, zgodnie z którymi przeprowadza się ocenę zgodności, zapewniającymi przejrzystość tych procedur i możliwość ich powtarzania;
odpowiednimi politykami i procedurami umożliwiającymi odróżnienie działalności wykonywanej w charakterze jednostki notyfikowanej od wszelkich innych zadań;
niezbędnymi procedurami służącymi realizacji zadań w zakresie oceny zgodności przy należytym uwzględnieniu wielkości przedsiębiorstwa, sektora, w którym ono działa, struktury przedsiębiorstwa, stopnia złożoności technologii danej baterii oraz masowego lub seryjnego charakteru procesu produkcji.
Jednostka oceniająca zgodność dysponuje środkami niezbędnymi do wykonywania w odpowiedni sposób technicznych i administracyjnych zadań związanych z jej działaniami w zakresie oceny zgodności i ma dostęp do wszystkich niezbędnych informacji, przyrządów i pomieszczeń wykorzystywanych do testów. Obejmuje to ustanawianie i nadzorowanie procedur wewnętrznych, ogólnych polityk, kodeksów postępowania lub innych przepisów wewnętrznych, przydzielanie pracowników do poszczególnych zadań oraz decyzje dotyczące oceny zgodności bez zlecania ich podwykonawcy lub jednostce zależnej.
Pracownicy odpowiedzialni za realizację zadań w zakresie oceny zgodności mają:
gruntowne szkolenie techniczne i zawodowe, obejmujące wszystkie działania w zakresie oceny zgodności, w odniesieniu do których dokonano notyfikacji jednostki oceniającej zgodność;
wystarczającą znajomość wymogów dotyczących ocen, które przeprowadzają, oraz odpowiednie uprawnienia do przeprowadzania takich ocen;
odpowiednią znajomość i zrozumienie wymogów i obowiązków ustanowionych w art. 6–10, 12, 13, 14 i 48–52, mających zastosowanie norm zharmonizowanych, o których mowa w art. 15, oraz wspólnych specyfikacji, o których mowa w art. 16, a także stosownych przepisów unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego i przepisów krajowych;
umiejętności wymagane do sporządzania certyfikatów, zapisów i sprawozdań potwierdzających, że oceny zgodności zostały przeprowadzone.
Wynagrodzenie ścisłego kierownictwa oraz pracowników odpowiedzialnych za realizację zadań w zakresie oceny zgodności nie może zależeć od liczby przeprowadzonych ocen zgodności ani od ich wyników.
Artykuł 26
Domniemanie zgodności jednostek notyfikowanych
W przypadku gdy jednostka oceniająca zgodność wykaże, że spełnia kryteria ustanowione w odpowiednich normach zharmonizowanych – lub ich częściach – do których odniesienia zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, to zakłada się, że jednostka ta spełnia wymogi ustanowione w art. 25, o ile mające zastosowanie normy zharmonizowane obejmują te wymogi.
Artykuł 27
Jednostki zależne i podwykonawstwo na zlecenie jednostek notyfikowanych
Artykuł 28
Wniosek o notyfikację
Artykuł 29
Procedura notyfikacyjna
Artykuł 30
Numery identyfikacyjne i wykaz jednostek notyfikowanych
Artykuł 31
Zmiany w notyfikacjach
Artykuł 32
Kwestionowanie kompetencji jednostek notyfikowanych
Artykuł 33
Obowiązki operacyjne jednostek notyfikowanych
Artykuł 34
Odwołanie się od decyzji jednostek notyfikowanych
Państwa członkowskie zapewniają dostępność procedury odwoławczej od decyzji jednostek notyfikowanych.
Artykuł 35
Obowiązki jednostek notyfikowanych w zakresie informowania
Jednostka notyfikowana informuje organ notyfikujący:
o każdym przypadku odmowy wydania, ograniczenia, zawieszenia lub cofnięcia certyfikatu zgodności lub decyzji o zatwierdzeniu;
o wszelkich okolicznościach wpływających na zakres lub warunki notyfikacji;
o każdym przypadku zażądania przez organ nadzoru rynku udzielenia informacji dotyczących działań w zakresie oceny zgodności;
na żądanie, o wszelkich podejmowanych działaniach w zakresie oceny zgodności wchodzących w zakres jej notyfikacji oraz o innych realizowanych zadaniach, w tym o działalności transgranicznej i podwykonawstwie.
Pozostałym jednostkom notyfikowanym prowadzącym podobne działania w zakresie oceny zgodności obejmujące te same kategorie baterii jednostka notyfikowana przekazuje odpowiednie informacje na temat kwestii dotyczących:
negatywnych i – na żądanie – pozytywnych ocen zgodności; oraz
każdego ograniczenia, zawieszenia lub cofnięcia decyzji o zatwierdzeniu.
Artykuł 36
Wymiana doświadczeń i dobrych praktyk
Komisja zapewnia organizację wymiany doświadczeń i dobrych praktyk między organami państw członkowskich odpowiedzialnymi za strategię w zakresie notyfikacji.
Artykuł 37
Koordynacja jednostek notyfikowanych
Komisja zapewnia wprowadzenie i właściwą realizację koordynacji i współpracy między jednostkami notyfikowanymi w formie sektorowej grupy koordynacyjnej jednostek notyfikowanych.
Jednostki notyfikowane uczestniczą w pracach tej sektorowej grupy koordynacyjnej bezpośrednio lub poprzez wyznaczonych przedstawicieli.
ROZDZIAŁ VI
Obowiązki podmiotów gospodarczych inne niż obowiązki określone w rozdziałach VII i VIII
Artykuł 38
Obowiązki wytwórców
Wprowadzając baterię do obrotu lub oddając ją do użytku, w tym również na potrzeby własne wytwórców, wytwórcy zapewniają, aby baterię:
zaprojektowano i wytworzono zgodnie z art. 6–10 oraz art. 12 i 14 oraz aby dołączono do niej jasne, zrozumiałe i czytelne instrukcje i informacje na temat bezpieczeństwa w języku lub językach łatwo zrozumiałych dla użytkowników końcowych i określonych przez państwo członkowskie, w którym bateria ma zostać wprowadzona do obrotu lub oddana do użytku; oraz
oznakowano i etykietowano zgodnie z art. 13.
Artykuł 39
Obowiązki dostawców ogniw baterii i modułów baterii
Gdy dostawcy ogniw baterii i modułów baterii dostarczają wytwórcy ogniwa baterii i moduły baterii, przekazują oni informacje i dokumentację niezbędne do spełnienia wymogów niniejszego rozporządzenia. Informacje te i dokumentacja dostarczane są nieodpłatnie.
Artykuł 40
Obowiązki upoważnionych przedstawicieli
Upoważnienie upoważnionego przedstawiciela jest ważne jedynie wtedy, gdy zostanie przyjęte na piśmie przez upoważnionego przedstawiciela.
Upoważniony przedstawiciel wykonuje zadania określone w upoważnieniu otrzymanym od wytwórcy. Upoważniony przedstawiciel dysponuje odpowiednimi środkami, by móc wykonywać zadania określone w upoważnieniu. Upoważniony przedstawiciel na żądanie organu nadzoru rynku przedstawia mu kopię swojego upoważnienia w jednym z języków Unii określonym przez ten organ. Upoważnienie obejmuje co najmniej następujące zadania:
przechowywanie deklaracji zgodności UE, dokumentacji technicznej, sprawozdania z weryfikacji i decyzji o zatwierdzeniu, o których mowa w art. 51 ust. 2, oraz sprawozdań z audytów, o których mowa w art. 48 ust. 2, do dyspozycji organów krajowych przez 10 lat od wprowadzenia baterii do obrotu lub oddania jej do użytku;
na uzasadnione żądanie organu krajowego udzielanie mu wszelkich informacji i udostępnianie dokumentacji koniecznej do wykazania zgodności baterii z wymogami. Te informacje i dokumentacja są dostarczane w formacie elektronicznym oraz, na wniosek, w wersji papierowej;
na żądanie organów krajowych, współpracowanie z nimi we wszelkich działaniach podjętych w celu usunięcia ryzyka, jakie stwarzają baterie objęte upoważnieniem upoważnionego przedstawiciela.
Artykuł 41
Obowiązki importerów
Przed wprowadzeniem baterii do obrotu importerzy sprawdzają, czy:
sporządzono deklarację zgodności UE i dokumentację techniczną, o których mowa w załączniku VIII, oraz czy wytwórca przeprowadził odpowiednią procedurę oceny zgodności, o której mowa w art. 17;
bateria nosi oznakowanie CE, o którym mowa w art. 19, i jest oznakowana i etykietowana zgodnie z art. 13;
do baterii załączone są dokumenty wymagane na podstawie art. 6–10 oraz art. 12, 13 i 14 oraz instrukcje i informacje na temat bezpieczeństwa w języku lub językach łatwo zrozumiałych dla użytkowników końcowych i określonych przez państwo członkowskie, w którym bateria ma być udostępniana na rynku; oraz
wytwórca spełnił wymogi ustanowione w art. 38 ust. 6 i 7.
W przypadku gdy importer stwierdzi lub ma powody uważać, że bateria nie jest zgodna z art. 6–10 oraz art. 12, 13 i 14, nie wprowadza tej baterii do obrotu, dopóki jej zgodność nie zostanie zapewniona. Ponadto, w przypadku gdy bateria stwarza ryzyko, importer informuje o tym wytwórcę oraz organy nadzoru rynku, podając szczegółowe informacje dotyczące niezgodności oraz wszelkich podjętych działań naprawczych.
Artykuł 42
Obowiązki dystrybutorów
Przed udostępnieniem baterii na rynku dystrybutorzy sprawdzają, czy:
producent jest zarejestrowany w rejestrze producentów, o którym mowa w art. 55;
bateria nosi oznakowanie CE, o którym mowa w art. 19, i jest oznakowana i etykietowana zgodnie z art. 13;
do baterii załączone są wymagane dokumenty, wymagane na mocy art. 6–10 oraz art. 12, 13 i 14 oraz instrukcje i informacje na temat bezpieczeństwa w języku lub językach łatwo zrozumiałych dla użytkowników końcowych i określonych przez państwo członkowskie, w którym bateria ma być udostępniana na rynku lub oddana do użytku; oraz
wytwórca i importer spełnili wymogi ustanowione w, odpowiednio, art. 38 ust. 6 i 7 oraz art. 41 ust. 3.
Artykuł 43
Obowiązki dostawców usług realizacji zamówień
Dostawcy usług realizacji zamówień zapewniają, aby warunki w czasie magazynowania, pakowania, adresowania lub wysyłki obsługiwanych przez nich baterii nie wpływały negatywnie na zgodność baterii z art. 6–10 oraz art. 12, 13 i 14.
Bez uszczerbku dla obowiązków odpowiednich podmiotów gospodarczych ustanowionych w niniejszym rozdziale dostawcy usług realizacji zamówień oprócz wymogu, o którym mowa w akapicie pierwszym, wykonują zadania ustanowione w art. 40 ust. 3 lit. c) i art. 40 ust. 4.
Artykuł 44
Przypadek, w którym obowiązki wytwórców mają zastosowanie do importerów i dystrybutorów
Importer lub dystrybutor uważany jest do celów niniejszego rozporządzenia za wytwórcę i podlega obowiązkom wytwórcy zgodnie z art. 38 w przypadku wystąpienia jednej z następujących okoliczności:
bateria jest wprowadzana do obrotu lub oddawana do użytku pod nazwą własną importera lub dystrybutora lub z jego znakiem towarowym;
bateria wprowadzona już do obrotu lub oddana do użytku jest modyfikowana przez tego importera lub dystrybutora w sposób mogący wpłynąć negatywnie na zgodność z odpowiednimi wymogami niniejszego rozporządzenia; lub
przeznaczenie baterii wprowadzonej już do obrotu lub oddanej do użytku jest modyfikowane przez tego importera lub dystrybutora.
Artykuł 45
Obowiązki podmiotów gospodarczych wprowadzających do obrotu lub oddających do użytku baterie, które przygotowano do ponownego użycia, przygotowano do wykorzystania do innych celów, wykorzystano do innych celów lub poddano regeneracji
Artykuł 46
Identyfikacja podmiotów gospodarczych
Na wniosek organu krajowego podmioty gospodarcze dostarczają organom nadzoru rynku następujące informacje:
tożsamość każdego podmiotu gospodarczego, który dostarczył im baterię;
tożsamość każdego podmiotu gospodarczego, któremu dostarczyły one baterie, a także ich liczbę i dokładne określenie modeli.
ROZDZIAŁ VII
Obowiązki podmiotów gospodarczych dotyczące polityk w zakresie należytej staranności w odniesieniu do baterii
Artykuł 47
Zakres stosowania niniejszego rozdziału
Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do podmiotów gospodarczych, których przychody netto ze sprzedaży w roku obrotowym poprzedzającym ostatni rok obrotowy wynosiły mniej niż 40 mln EUR i które nie należą do grupy składającej się z jednostek dominujących i zależnych, która w formie skonsolidowanej przekracza limit 40 mln EUR.
Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do podmiotów gospodarczych wprowadzających do obrotu lub oddających do użytku baterie, które zostały przygotowane do ponownego użycia, przygotowane do wykorzystania do innych celów, wykorzystane do innych celów lub poddane regeneracji, jeżeli takie baterie zostały wprowadzone do obrotu lub oddane do użytku, zanim poddano je takim operacjom.
Niniejszy rozdział ma zastosowanie bez uszczerbku dla przepisów prawa Unii dotyczących obowiązków w zakresie należytej staranności w odniesieniu do minerałów i metali pochodzących z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka.
Artykuł 48
Polityki w zakresie należytej staranności w odniesieniu do baterii
Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 89 aktów delegowanych w celu:
zmiany wykazu surowców w załączniku X pkt 1 i kategorii ryzyka w załączniku X pkt 2 w związku z postępem naukowo-technicznym w dziedzinie wytwarzania i składu chemicznego baterii oraz ze zmianami w rozporządzeniu (UE) 2017/821;
zmiany wykazu instrumentów międzynarodowych w załączniku X pkt 3 zgodnie ze zmianami na odpowiednich forach międzynarodowych dotyczącymi norm związanych z politykami w zakresie należytej staranności oraz ochroną środowiska i praw socjalnych;
zmiany obowiązków podmiotu gospodarczego, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, ustanowionych w art. 49 i 50, w związku ze zmianami w rozporządzeniu (UE) 2017/821 oraz zmiany wykazu uznanych na szczeblu międzynarodowym instrumentów należytej staranności określonych w załączniku X pkt 4.
Artykuł 49
System zarządzania podmiotu gospodarczego
Każdy podmiot gospodarczy, o którym mowa w art. 48 ust. 1:
przyjmuje i jednoznacznie przedstawia dostawcom i społeczeństwu politykę przedsiębiorstwa w zakresie należytej staranności w odniesieniu do baterii, dotyczącą surowców wymienionych w załączniku X pkt 1 oraz powiązanych kategorii ryzyka społecznego i środowiskowego wymienionych w załączniku X pkt 2;
włącza do swojej polityki w zakresie należytej staranności w odniesieniu do baterii normy, które są zgodne z normami określonymi w uznanych na szczeblu międzynarodowym instrumentach należytej staranności wymienionych w załączniku X pkt 4;
organizuje swój wewnętrzny system zarządzania tak, aby wspierał politykę w zakresie należytej staranności w odniesieniu do baterii, przydzielając swojemu ścisłemu kierownictwu obowiązek nadzorowania swojej polityki w zakresie należytej staranności w odniesieniu do baterii oraz przechowywania dokumentacji tego systemu przez co najmniej 10 lat;
ustanawia i stosuje system kontroli i przejrzystości dotyczący łańcucha dostaw, w tym łańcucha kontroli pochodzenia produktu lub systemu identyfikowalności, identyfikującego podmioty działające na wyższym szczeblu łańcucha dostaw;
włącza swoją politykę w zakresie należytej staranności w odniesieniu do baterii, z uwzględnieniem środków zarządzania ryzykiem, do umów i porozumień z dostawcami,; oraz
wprowadza mechanizm rozpatrywania skarg, w tym wczesnego ostrzegania w związku z wiedzą o ryzyku i mechanizm naprawczy, lub zapewnia takie mechanizmy w drodze uzgodnień dotyczących współpracy z innymi podmiotami gospodarczymi lub organizacjami, lub przez ułatwienie korzystania z usług zewnętrznego eksperta lub organu, jak np. rzecznika; takie mechanizmy opierają się na wytycznych ONZ dotyczących biznesu i praw człowieka.
System, o którym mowa w ust. 1 lit. d), jest poparty dokumentacją zawierającą co najmniej następujące informacje:
opis surowca, w tym jego nazwę handlową i rodzaj;
nazwę i adres dostawcy, który dostarczył surowiec stosowany w bateriach podmiotowi gospodarczemu, który wprowadza do obrotu baterie zawierające przedmiotowy surowiec;
kraj pochodzenia surowca oraz transakcje rynkowe od etapu wydobycia surowca po etap bezpośredniego dostawcy podmiotu gospodarczego, który wprowadza baterię do obrotu;
ilości surowca stosowanego w baterii wprowadzonej do obrotu, wyrażone w procentach lub w masie;
sprawozdania z weryfikacji zewnętrznej sporządzone przez jednostkę notyfikowaną i dotyczące dostawców, o których mowa w art. 50 ust. 3;
jeżeli sprawozdania, o których mowa w lit. e), nie są dostępne oraz w przypadku gdy surowiec pochodzi z obszaru dotkniętego konfliktem i obszaru wysokiego ryzyka – dodatkowe informacje zgodnie ze szczegółowymi zaleceniami dla podmiotów gospodarczych na wyższym szczeblu określonymi w wytycznych OECD dotyczących należytej staranności w odniesieniu do odpowiedzialnych łańcuchów dostaw minerałów z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka, w stosownych przypadkach, takie jak kopalnia pochodzenia, miejsca, w których surowiec jest konsolidowany, sprzedawany i przetwarzany, oraz w których są uiszczane podatki, opłaty i należności licencyjne.
Sprawozdania z weryfikacji zewnętrznej, o których mowa w akapicie pierwszym lit. e), udostępniane są operatorom niższego szczebla łańcucha dostaw przez operatorów, o których mowa w art. 50 ust. 3.
Artykuł 50
Obowiązki w zakresie zarządzania ryzykiem
Podmiot gospodarczy, o którym mowa w art. 48 ust. 1:
określa i ocenia ryzyko niekorzystnych skutków w swoim łańcuchu dostaw związane z kategoriami ryzyka wymienionymi w załączniku X pkt 2 w ramach jego planu zarządzania, w tym na podstawie informacji przekazanych zgodnie z art. 49 i wszelkich innych istotnych informacji, które są publicznie dostępne albo przekazane przez zainteresowane strony, poprzez odniesienie do jego polityki w zakresie należytej staranności w odniesieniu do baterii;
opracowuje i wdraża strategię reagowania na zidentyfikowane ryzyko, aby zapobiegać negatywnym skutkom, ograniczać je lub inaczej im zaradzać przez:
zgłaszanie ustaleń ze swojej oceny ryzyka swojemu ścisłemu kierownictwu wyznaczonemu zgodnie z art. 49 ust. 1 lit. c);
przyjęcie środków zarządzania ryzykiem, które są zgodne z uznanymi na szczeblu międzynarodowym instrumentami należytej staranności wymienionymi w załączniku X pkt 4, z uwzględnieniem swoich zdolności do wywierania wpływu, a w razie potrzeby presji, na dostawców, w tym ich jednostki zależne i podwykonawców, którzy mogą najskuteczniej zapobiegać zidentyfikowanym czynnikom ryzyka lub ograniczać je;
opracowanie i wdrożenie planu zarządzania ryzykiem, monitorowanie i śledzenie wyników działań mających na celu ograniczenie ryzyka, składanie sprawozdań swojemu ścisłemu kierownictwu wyznaczonemu zgodnie z art. 49 ust. 1 lit. c) oraz rozważenie zawieszenia lub zakończenia współpracy z dostawcą lub jego jednostką zależną lub podwykonawcą po nieudanych próbach ograniczenia ryzyka na podstawie odpowiednich umów i ustaleń, o których mowa w art. 49 ust. 1 lit. e);
przeprowadzenie dodatkowych ocen stanu faktycznego i ryzyka w odniesieniu do ryzyka wymagającego ograniczenia lub w następstwie zmiany okoliczności.
Artykuł 51
Weryfikacja zewnętrzna polityk w zakresie należytej staranności w odniesieniu do baterii
Jednostka notyfikowana przeprowadza weryfikacje zewnętrzne. Takie weryfikacje zewnętrzne:
obejmują wszystkie działania, procesy i systemy wykorzystywane przez podmioty gospodarcze w celu spełnienia ich obowiązków dotyczących należytej staranności zgodnie z art. 49, 50 i 52;
mają na celu stwierdzenie zgodności z art. 49, 50 i 52 praktyk dotyczących należytej staranności stosowanych przez podmioty gospodarcze wprowadzające baterie do obrotu;
w stosownych przypadkach obejmują kontrole przedsiębiorstw i gromadzenie informacji od zainteresowanych stron;
określają obszary, w których podmioty gospodarcze wprowadzające baterie do obrotu mogą potencjalnie usprawnić swoje praktyki dotyczące należytej staranności;
są zgodne z zasadami niezależności, kompetencji i rozliczalności audytu określonymi w wytycznych OECD dotyczących należytej staranności w odniesieniu do odpowiedzialnych łańcuchów dostaw minerałów z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka.
Artykuł 52
Ujawnianie informacji dotyczących polityk w zakresie należytej staranności w odniesieniu do baterii
Artykuł 53
Uznawanie systemów należytej staranności
Podejmując decyzję o uznaniu systemu należytej staranności, Komisja uwzględnia poszczególne objęte tym systemem praktyki branżowe oraz przyjęte w nim oparte na analizie ryzyka podejście i metodę identyfikowania ryzyka.
ROZDZIAŁ VIII
Gospodarowanie zużytymi bateriami
Artykuł 54
Właściwy organ
Państwa członkowskie określają szczegóły organizacji i działania właściwego organu lub właściwych organów, w tym przepisy administracyjne i proceduralne dotyczące:
rejestracji producentów zgodnie z art. 55;
wydawania zezwoleń dla producentów i organizacji odpowiedzialności producentów zgodnie z art. 58;
nadzoru nad wdrażaniem obowiązków w zakresie rozszerzonej odpowiedzialności producenta zgodnie z art. 57;
gromadzenia danych na temat baterii i zużytych baterii zgodnie z art. 75;
udostępniania informacji zgodnie z art. 76.
Artykuł 55
Rejestr producentów
Producenci składają wniosek o rejestrację za pośrednictwem elektronicznego systemu przetwarzania danych, o którym mowa w ust. 9 lit. a).
Producenci udostępniają na rynku danego państwa członkowskiego baterie, w tym baterie wbudowane do urządzeń, lekkich środków transportu lub innych pojazdów, jedynie wtedy, gdy producenci ci – lub w przypadku zezwolenia – ich upoważnieni przedstawiciele do celów rozszerzonej odpowiedzialności producenta, są zarejestrowani w tym państwie członkowskim.
Wniosek o rejestrację zawiera następujące informacje:
nazwę producenta i nazwy marek, o ile są dostępne, pod którymi producent prowadzi działalność w danym państwie członkowskim, adres producenta, w tym kod pocztowy i miejscowość, nazwa ulicy i numer, kraj, numer telefonu (jeśli wykorzystywany), adres strony internetowej i adres poczty elektronicznej, ze wskazaniem pojedynczego punktu kontaktowego;
krajowy numer identyfikacyjny producenta, w tym jego numer w rejestrze handlowym lub równoważny oficjalny numer rejestracyjny oraz europejski lub krajowy numer identyfikacyjny podatnika;
kategoria lub kategorie baterii, które producent zamierza po raz pierwszy udostępnić na rynku na terytorium danego państwa członkowskiego, mianowicie: baterie przenośne, baterie przemysłowe, baterie LMT, baterie do pojazdów elektrycznych lub baterie SLI oraz ich skład chemiczny;
informacje dotyczące tego, jak producent wypełnia swoje obowiązki ustanowione w art. 56 oraz, odpowiednio, wymogi wynikające z art. 59, 60 i 61:
w przypadku baterii przenośnych lub baterii LMT wymogi lit. d) wypełniane są przez przekazanie:
w przypadku baterii SLI, baterii przemysłowych i baterii do pojazdów elektrycznych wymogi lit. d) spełniane są przez przekazanie:
oświadczenia producenta lub, w stosownych przypadkach, oświadczenia upoważnionego przedstawiciela do celów rozszerzonej odpowiedzialności producenta lub organizacji odpowiedzialności producenta wyznaczonej zgodnie z art. 57 ust. 1, stwierdzającego, że przekazane informacje są prawdziwe.
W przypadku gdy obowiązki wynikające z niniejszego artykułu są wypełniane w imieniu producenta przez upoważnionego przedstawiciela do celów rozszerzonej odpowiedzialności producenta, który reprezentuje więcej niż jednego producenta, oprócz informacji wymaganych na podstawie ust. 3, ten upoważniony przedstawiciel podaje oddzielnie dla każdego reprezentowanego producenta jego nazwę i dane kontaktowe.
Właściwy organ:
udostępnia na swojej stronie internetowej informacje na temat procesu składania wniosków za pośrednictwem elektronicznego systemu przetwarzania danych;
dokonuje rejestracji i nadaje numer rejestracyjny w terminie nieprzekraczającym dwunastu tygodni od przekazania wszystkich informacji wymaganych na podstawie ust. 2 i 3.
Właściwy organ może:
ustalać zasady dotyczące wymogów i procesu rejestracji bez dodawania istotnych wymogów do tych ustanowionych w ust. 2 i 3;
nakładać na producentów oparte na kosztach i proporcjonalne opłaty za rozpatrywanie wniosków, o których mowa w ust. 2.
Właściwy organ wycofuje rejestrację producenta, jeżeli przestał on istnieć.
Artykuł 56
Rozszerzona odpowiedzialność producenta
Wkłady finansowe wpłacane przez producenta pokrywają następujące koszty w odniesieniu do produktów udostępnianych przez niego na rynku w danym państwie członkowskim:
koszty selektywnej zbiórki zużytych baterii, a następnie ich transportu oraz przetwarzania, z uwzględnieniem wszelkich dochodów osiągniętych z tytułu przygotowania do ponownego użycia lub przygotowania do wykorzystania do innych celów lub z tytułu wartości surowców wtórnych pochodzących z zużytych baterii poddanych recyklingowi;
koszty przeprowadzenia badania dotyczącego składu zebranych zmieszanych odpadów komunalnych zgodnie z art. 69 ust. 5;
koszty dostarczania informacji dotyczących zapobiegania powstawaniu odpadów i gospodarowania zużytymi bateriami zgodnie z art. 74;
koszty gromadzenia danych i składania sprawozdań właściwym organom zgodnie z art. 75.
W przypadku gdy bateria, o której mowa w ust. 2, objęta jest rozszerzoną odpowiedzialnością producenta z więcej niż jednego tytułu, pierwszy producent udostępniający tę baterię na rynku nie ponosi dodatkowych kosztów wynikających z mechanizmu podziału kosztów.
Komisja ułatwia wymianę informacji i najlepszych praktyk między państwami członkowskimi w zakresie takich mechanizmów podziału kosztów.
Artykuł 57
Organizacja odpowiedzialności producenta
W przypadku zbiorowego wypełniania obowiązków w zakresie rozszerzonej odpowiedzialności producenta organizacje odpowiedzialności producenta zapewniają równe traktowanie poszczególnych producentów, niezależnie od ich pochodzenia czy wielkości, nie nakładając nieproporcjonalnego obciążenia na producentów małych ilości baterii, w tym również na małe i średnie przedsiębiorstwa. Zapewniają oni również aby wkłady finansowe, które wpłacają im producenci:
były różnicowane zgodnie z art. 8a ust. 4 lit. b) dyrektywy 2008/98/WE i co najmniej według kategorii i składu chemicznego baterii, przy uwzględnieniu, w stosownych przypadkach, możliwości wielokrotnego ładowania oraz poziomu zawartości materiałów z recyklingu w wytwarzaniu baterii, a także faktu, że baterie poddano operacjom przygotowania do ponownego użycia, przygotowania do wykorzystania do innych celów, operacji wykorzystania do innych celów lub regeneracji, i ich śladu węglowego; oraz
były korygowane w celu uwzględnienia wszelkich dochodów osiągniętych przez organizacje odpowiedzialności producenta z tytułu przygotowania do ponownego użycia lub przygotowania do wykorzystania do innych celów lub z tytułu wartości surowców wtórnych odzyskanych ze zużytych baterii poddanych recyklingowi.
Artykuł 58
Zezwolenie na wypełnianie obowiązków w zakresie rozszerzonej odpowiedzialności producenta
Zezwolenia udziela się wyłącznie w przypadku, gdy wykazano, że:
spełnione są wymogi ustanowione w art. 8a ust. 3 lit. a)–d) dyrektywy 2008/98/WE oraz że środki wprowadzone przez producenta lub organizację odpowiedzialności producenta są wystarczające do spełnienia obowiązków określonych w niniejszym rozdziale w odniesieniu do ilości baterii udostępnionych po raz pierwszy na rynku na terytorium danego państwa członkowskiego przez producenta lub producentów, w imieniu których działa ta organizacja odpowiedzialności producenta; oraz
poprzez przedstawienie dowodów w postaci dokumentów – spełnione są wymogi art. 59 ust. 1 i 2lub wymogi art. 60 ust. 1, 2 i 4 oraz że wprowadzone zostały wszystkie ustalenia, które umożliwiają osiągnięcie i trwałe utrzymanie co najmniej docelowego poziomu zbierania, o którym mowa odpowiednio w art. 59 ust. 3 i art. 60 ust. 3.
Artykuł 59
Zbieranie zużytych baterii przenośnych
Producenci baterii przenośnych lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, zapewniają selektywną zbiórkę wszystkich zużytych baterii przenośnych – niezależnie od ich charakteru, składu chemicznego, stanu, marki czy pochodzenia – na terytorium państwa członkowskiego, w którym udostępniają oni po raz pierwszy baterie przenośne na rynku. W tym celu:
ustanawiają system odbioru i zbierania zużytych baterii przenośnych;
proponują podmiotom, o których mowa w ust. 2 lit. a), bezpłatne zbieranie zużytych baterii przenośnych i zapewniają zbieranie zużytych baterii przenośnych od wszystkich podmiotów, które skorzystały z tej propozycji („powiązane punkty zbierania zużytych baterii przenośnych”);
zapewniają niezbędne rozwiązania praktyczne dotyczące zbierania i transportu zużytych baterii przenośnych, w tym bezpłatne dostarczanie do powiązanych punktów zbierania zużytych baterii przenośnych odpowiednich pojemników do zbierania i transportu spełniających wymogi dyrektywy 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 5 );
zbierają bezpłatnie zużyte baterie przenośne zebrane w powiązanych punktach zbierania z częstotliwością proporcjonalną do obszaru objętego zasięgiem oraz objętości i niebezpiecznego charakteru zużytych baterii przenośnych, jakie zazwyczaj zbierane są za pośrednictwem powiązanych punktów zbierania zużytych baterii przenośnych;
zbierają bezpłatnie zużyte baterie przenośne usunięte ze zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, z częstotliwością proporcjonalną do objętości i niebezpiecznego charakteru zużytych baterii przenośnych;
zapewniają następnie, by zużyte baterie przenośne – zebrane z powiązanych punktów zbierania zużytych baterii przenośnych i usunięte ze zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego – zostały poddane przetwarzaniu w dopuszczonym zakładzie przez podmiot gospodarujący odpadami zgodnie z art. 70.
Producenci baterii przenośnych lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, zapewniają, aby system odbioru i zbierania zużytych baterii przenośnych:
składał się z punktów zbierania zakładanych przez nich we współpracy z co najmniej jednym z następujących podmiotów:
dystrybutorami zgodnie z art. 62;
zakładami przetwarzania pojazdów wycofanych z eksploatacji objętych dyrektywą 2000/53/WE;
organami publicznymi lub osobami trzecimi gospodarującymi odpadami w ich imieniu zgodnie z art. 66;
punktami dobrowolnego zbierania zgodnie z art. 67;
zakładami przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego objętych dyrektywą 2012/19/UE; oraz
obejmował całe terytorium państwa członkowskiego, uwzględniając liczbę ludności i gęstość zaludnienia, oczekiwaną objętość zużytych baterii przenośnych, dostępność dla użytkowników końcowych i bliskość do nich, nie ograniczając się do obszarów, w których zbieranie, a następnie gospodarowanie zużytymi bateriami przenośnymi, jest zyskowne.
Producenci baterii przenośnych lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, osiągają i trwale utrzymują co najmniej następujące docelowe poziomy zbierania zużytych baterii przenośnych:
45 % do dnia 31 grudnia 2023 r.;
63 % do dnia 31 grudnia 2027 r.;
73 % do dnia 31 grudnia 2030 r.
Producenci lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, obliczają poziom zbierania, o którym mowa w niniejszym ustępie, zgodnie z załącznikiem XI.
Artykuł 60
Zbieranie zużytych baterii LMT
Producenci baterii LMT lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, zapewniają selektywną zbiórkę wszystkich zużytych baterii LMT – niezależnie od ich charakteru, składu chemicznego, stanu, marki czy pochodzenia – na terytorium państwa członkowskiego, w którym udostępniają oni po raz pierwszy baterie na rynku. W tym celu:
ustanawiają punkty odbioru i system zbierania zużytych baterii LMT;
proponują podmiotom, o których mowa w ust. 2 lit. a), bezpłatne zbieranie zużytych baterii LMT i zapewniają zbieranie zużytych baterii LMT od wszystkich podmiotów, które skorzystały z tej propozycji („powiązane punkty zbierania baterii LMT”);
zapewniają niezbędne rozwiązania praktyczne dotyczące zbierania i transportu zużytych baterii LMT, w tym bezpłatne dostarczanie do powiązanych punktów zbierania baterii LMT odpowiednich pojemników do zbierania i transportu spełniających wymogi dyrektywy 2008/68/WE;
zbierają bezpłatnie zużyte baterie LMT zebrane w powiązanych punktach zbierania baterii LMT z częstotliwością proporcjonalną do obszaru objętego zasięgiem oraz objętości i niebezpiecznego charakteru zużytych baterii LMT, jakie zazwyczaj zbierane są w tych punktach zbierania;
zbierają bezpłatnie zużyte baterie LMT usunięte ze zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, z częstotliwością proporcjonalną do objętości i niebezpiecznego charakteru zużytych baterii LMT;
zapewniają następnie poddanie zużytych baterii LMT – zebranych z powiązanych punktów zbierania baterii LMT i usuniętych ze zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego – przetwarzaniu przez podmiot gospodarujący odpadami w dopuszczonym zakładzie zgodnie z art. 70.
Producenci baterii LMT lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, zapewniają, aby system odbioru i zbierania zużytych baterii LMT:
składał się z punktów zbierania zakładanych przez nich we współpracy z co najmniej jednym z następujących podmiotów:
dystrybutorami – zgodnie z art. 62;
zakładami przetwarzania pojazdów wycofanych z eksploatacji objętych dyrektywą 2000/53/WE;
organami publicznymi lub osobami trzecimi gospodarującymi odpadami w ich imieniu – zgodnie z art. 66;
punktami dobrowolnego zbierania – zgodnie z art. 67;
zakładami przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego – objętych dyrektywą 2012/19/UE; oraz
obejmował całe terytorium państwa członkowskiego, uwzględniając liczbę ludności i gęstość zaludnienia, oczekiwaną objętość zużytych baterii LMT, dostępność dla użytkowników końcowych i bliskość do nich, nie ograniczając się do obszarów, w których zbieranie, a następnie gospodarowanie zużytymi bateriami LMT jest zyskowne.
Producenci baterii LMT lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, osiągają i trwale utrzymują co najmniej następujące docelowe poziomy zbierania zużytych baterii LMT:
51 % do dnia 31 grudnia 2028 r.;
61 % do dnia 31 grudnia 2031 r.
Producenci baterii LMT lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, obliczają poziom zbierania, o którym mowa w niniejszym ustępie, zgodnie z załącznikiem XI.
Producenci baterii LMT lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1:
ustanawiają punkty zbierania, o których mowa w ust. 2 lit. a), wyposażone w odpowiednią infrastrukturę do selektywnej zbiórki zużytych baterii LMT spełniającą obowiązujące wymogi bezpieczeństwa i pokrywają niezbędne koszty ponoszone przez te punkty zbierania w związku z działaniami dotyczącymi odbioru; pojemniki do zbierania i tymczasowego przechowywania takich zużytych baterii w punkcie zbierania są dostosowane do objętości i niebezpiecznego charakteru zużytych baterii LMT, które będą prawdopodobnie zbierane za pośrednictwem tych punktów zbierania;
zbierają zużyte baterie LMT z punktów zbierania, o których mowa w ust. 2 lit. a), z częstotliwością proporcjonalną do pojemności magazynowej infrastruktury selektywnej zbiórki oraz objętości i niebezpiecznego charakteru zużytych baterii, jakie zazwyczaj zbierane są za pośrednictwem tych punktów zbierania; oraz
zapewniają przekazywanie zużytych baterii LMT zebranych z punktów zbierania, o których mowa w ust. 2 lit. a) niniejszego artykułu, do dopuszczonych zakładów przetwarzania zgodnie z art. 70 i 73.
Artykuł 61
Zbieranie zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych
Producenci baterii SLI, baterii przemysłowych i baterii do pojazdów elektrycznych lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, odbierają wszystkie zużyte baterie SLI, zużyte baterie przemysłowe i zużyte baterie do pojazdów elektrycznych odpowiednich kategorii, niezależnie od ich charakteru, składu chemicznego, stanu, marki czy pochodzenia, które udostępnili oni po raz pierwszy na rynku na terytorium danego państwa członkowskiego, i zapewniają selektywną zbiórkę wszystkich zużytych baterii SLI, przy czym odbiór ten jest bezpłatny, nie zobowiązuje użytkownika końcowego do zakupu nowej baterii ani do tego, aby oddawana bateria została uprzednio zakupiona od tych producentów. W tym celu zgadzają się odbierać zużyte baterie SLI, zużyte baterie przemysłowe i zużyte baterie do pojazdów elektrycznych od użytkowników końcowych lub z systemów odbioru i zbierania obejmujących punkty zbierania ustanowione we współpracy z:
dystrybutorami baterii SLI, baterii przemysłowych i baterii do pojazdów elektrycznych zgodnie z art. 62 ust. 1;
podmiotami zajmującymi się regeneracją lub wykorzystywaniem do innych celów baterii SLI, baterii przemysłowych oraz baterii do pojazdów elektrycznych;
zakładami przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz pojazdów wycofanych z eksploatacji, o których mowa w art. 65 – w odniesieniu do zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych pochodzących z ich działalności;
organami publicznymi lub osobami trzecimi gospodarującymi odpadami w ich imieniu zgodnie z art. 66.
Państwa członkowskie mogą przyjmować środki w celu wprowadzenia wymogu, zgodnie z którym podmioty, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a)–d), mogą zbierać zużyte baterie SLI, zużyte baterie przemysłowe i zużyte baterie do pojazdów elektrycznych, jedynie jeśli zawarły umowę z producentami lub z organizacjami odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1.
W przypadku gdy zużyte baterie przemysłowe wymagają uprzedniego demontażu w siedzibie prywatnych użytkowników niekomercyjnych, zobowiązanie producenta do odbioru tych zużytych baterii nie obejmuje pokrycia przez tych użytkowników żadnych kosztów związanych z demontażem i zbiórką tych zużytych baterii.
Producenci baterii SLI, baterii przemysłowych i baterii do pojazdów elektrycznych lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1:
zapewniają systemy odbioru i zbierania, o których mowa w ust. 1, wyposażone w odpowiednią infrastrukturę do selektywnej zbiórki zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych spełniającą obowiązujące wymogi bezpieczeństwa i pokrywają niezbędne koszty ponoszone przez te systemy odbioru i zbierania w związku z działaniami dotyczącymi odbioru; pojemniki do zbierania i tymczasowego przechowywania takich zużytych baterii i w systemach odbioru i zbierania są dostosowane do ilości i niebezpiecznego charakteru zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych, które będą prawdopodobnie zbierane za pośrednictwem tych punktów zbierania;
zbierają zużyte baterie SLI, zużyte baterie przemysłowe i zużyte baterie do pojazdów elektrycznych z systemów odbioru i zbierania, o których mowa w ust. 1, z częstotliwością proporcjonalną do pojemności magazynowej infrastruktury selektywnej zbiórki oraz ilości i niebezpiecznego charakteru zużytych baterii, jakie zazwyczaj zbierane są za pośrednictwem tych systemów odbioru i zbierania; oraz
zapewniają przekazywanie zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych zebranych od użytkowników końcowych i z systemów odbioru i zbierania, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, do dopuszczonych zakładów celem ich przetworzenia, zgodnie z art. 70 i 73.
Artykuł 62
Obowiązki dystrybutorów
Dystrybutorzy odbierają od użytkownika końcowego – nieodpłatnie i bez zobowiązania użytkownika końcowego do zakupu nowej baterii – zużyte baterie, niezależnie od ich składu chemicznego, marki lub pochodzenia:
w przypadku zużytych baterii przenośnych – w punkcie sprzedaży detalicznej dystrybutora lub w jego najbliższej okolicy;
w przypadku zużytych baterii LMT, zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych – w punkcie sprzedaży detalicznej dystrybutora lub w jego najbliższej okolicy.
Obowiązek odbioru ustanowiony w ust. 1:
nie ma zastosowania do zużytych produktów zawierających baterie;
ogranicza się do tych kategorii zużytych baterii, które dystrybutor oferował lub oferuje jako baterie, oraz do zużytych baterii przenośnych w ilościach, których pozbywają się zazwyczaj niezawodowi użytkownicy końcowi.
Do celów zgodności z art. 30 ust. 1 lit. d) i e) rozporządzenia (UE) 2022/2065 dostawcy platform internetowych objętych zakresem stosowania rozdziału III sekcja 4 tego rozporządzenia, którzy umożliwiają konsumentom zawieranie z producentami umów na odległość, uzyskują od producentów, którzy konsumentom znajdującym się w Unii oferują baterie – w tym baterie wbudowane do urządzeń, lekkich środków transportu lub innych pojazdów – następujące informacje:
informacje dotyczące rejestru producentów, o którym mowa w art. 55, oraz numer rejestracyjny lub numery rejestracyjne producenta w tym rejestrze;
samocertyfikację przez producenta zobowiązującą do oferowania wyłącznie baterii, w tym baterii wbudowanych do urządzeń, lekkich środków transportu lub innych pojazdów, w odniesieniu do których spełnione są wymogi rozszerzonej odpowiedzialności producenta, o których mowa w art. 56 ust. 1, 2, 3 i 4, art. 57 ust. 1 oraz art. 58 ust. 1, 2 i 7.
Artykuł 63
Systemy kaucyjne dla baterii
Do dnia 31 grudnia 2027 r. Komisja oceni wykonalność i potencjalne korzyści wynikające z ustanowienia systemu kaucyjnego dla baterii, w szczególności dla baterii przenośnych ogólnego stosowania. W tym celu Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oraz rozważy wprowadzenie stosownych środków, w tym przyjęcie wniosków ustawodawczych.
Artykuł 64
Obowiązki użytkowników końcowych
Artykuł 65
Obowiązki operatorów zakładów przetwarzania
Artykuł 66
Uczestnictwo publicznych organów gospodarowania odpadami
Publiczne organy gospodarowania odpadami zapewniają przetwarzanie zebranych zużytych baterii zgodnie z art. 70 poprzez:
przekazywanie ich producentom odnośnych kategorii baterii lub, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, organizacjom odpowiedzialności producenta lub podmiotom gospodarującym odpadami wybranym zgodnie z art. 57 ust. 8; albo
samodzielne przetwarzanie zebranych zużytych baterii, zgodnie z art. 68 ust. 2.
Artykuł 67
Uczestnictwo punktów dobrowolnego zbierania
Artykuł 68
Ograniczenia przekazywania zużytych baterii przenośnych i zużytych baterii LMT
Artykuł 69
Obowiązki państw członkowskich w zakresie docelowych poziomów zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych baterii LMT
W przypadku gdy właściwy organ przekaże swoje uwagi do projektu planu działań naprawczych, producent lub organizacje odpowiedzialności producenta w terminie jednego miesiąca od otrzymania tych uwag sporządzają plan działań naprawczych, uwzględniając te uwagi, i odpowiednio go wdrażają.
Treść planu działań naprawczych i jego przestrzeganie przez producenta lub organizację odpowiedzialności producenta uwzględnia się przy ocenie, czy warunki rejestracji ustanowione w art. 55 oraz, gdy ma to zastosowanie, zezwolenia ustanowione w art. 58 są nadal spełniane.
Artykuł 70
Przetwarzanie
Artykuł 71
Poziomy wydajności recyklingu i odzysku materiałów
Artykuł 72
Przemieszczanie zużytych baterii
W przypadku gdy właściwe organy w państwie członkowskim ustalą, że zamierzone przemieszczanie używanych baterii dotyczy zużytych baterii, koszty odpowiednich analiz, inspekcji i przechowywania używanych baterii, co do których istnieje podejrzenie, że są odpadami, mogą być nakładane na producentów odnośnych kategorii baterii, osoby trzecie działające w ich imieniu lub inne osoby organizujące przemieszczanie. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 89 aktów delegowanych uzupełniających minimalne wymogi określone w załączniku XIV, w szczególności dotyczące stanu zdrowia, w celu rozróżnienia między przemieszczaniem używanych baterii i zużytych baterii.
Artykuł 73
Przygotowanie do ponownego użycia i przygotowanie do wykorzystania do innych celów zużytych baterii LMT, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych
Aby udokumentować, że zużyta bateria LMT, zużyta bateria przemysłowa i bateria do pojazdów elektrycznych poddana przygotowaniu do ponownego użycia lub przygotowaniu do wykorzystania do innych celów nie jest już odpadem, posiadacz baterii przedstawia, na wniosek właściwego organu, następujące dowody:
dowód oceny stanu zdrowia lub badań stanu zdrowia przeprowadzonych w państwie członkowskim w postaci kopii dokumentacji potwierdzającej zdolność baterii do działania zgodnego z jej przeznaczeniem po poddaniu jej przygotowaniu do ponownego użycia lub przygotowaniu do wykorzystania do innych celów;
dowód dalszego wykorzystywania baterii poddanej przygotowaniu do ponownego użycia lub przygotowaniu do wykorzystania do innych celów, w postaci faktury lub umowy sprzedaży lub umowy przeniesienia prawa własności baterii;
dowód odpowiedniego zabezpieczenia przed uszkodzeniem podczas transportu, załadunku i rozładunku, w tym poprzez wystarczające opakowanie i właściwe rozmieszczenie ładunku.
Artykuł 74
Informowanie o zapobieganiu powstawaniu odpadów i gospodarowaniu zużytymi bateriami
Producenci lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, oprócz informacji, o których mowa w art. 8a ust. 2 dyrektywy 2008/98/WE, udostępniają użytkownikom końcowym i dystrybutorom następujące informacje dotyczące zapobiegania powstawaniu odpadów i zarządzania zużytymi bateriami w odniesieniu do kategorii baterii dostarczanych przez producentów w obrębie terytorium państwa członkowskiego:
rola użytkowników końcowych w przyczynianiu się do zapobieganie powstawaniu odpadów, w tym informacje o dobrych praktykach i zalecenia w zakresie użytkowania baterii mających na celu przedłużenie okresu ich użytkowania oraz o możliwościach ich ponownego użycia, przygotowania do ponownego użycia, przygotowania do wykorzystania do innych celów, wykorzystania do innych celów oraz regeneracji;
rola użytkowników końcowych w przyczynianiu się do selektywnej zbiórki zużytych baterii, zgodnie z ich obowiązkami określonymi w art. 64, umożliwiającego przetwarzanie tych baterii;
systemy selektywnej zbiórki, punkty odbioru i zbierania, przygotowanie do ponownego użycia, przygotowanie do wykorzystania do innych celów i przetwarzanie dostępne w odniesieniu do zużytych baterii;
niezbędne instrukcje bezpieczeństwa dotyczące postępowania ze zużytymi bateriami, w tym w odniesieniu do ryzyk związanych z bateriami zawierającymi lit i postępowania z nimi;
znaczenie etykiet i symboli umieszczonych na bateriach zgodnie z art. 13 lub wydrukowanych na ich opakowaniach lub w dokumentach załączonych do baterii; oraz
wpływ substancji, zwłaszcza substancji niebezpiecznych, zawartych w bateriach na środowisko i na zdrowie ludzkie lub bezpieczeństwo osób, w tym wpływ wynikający z niewłaściwego pozbywania się zużytych baterii takiego jak zaśmiecanie lub pozbywanie się ich jako nieposortowanych odpadów komunalnych.
Informacje te są udostępniane publicznie:
w regularnych odstępach czasu dla każdego modelu baterii od chwili jego udostępnienia na rynku po raz pierwszy w państwie członkowskim, co najmniej w punkcie sprzedaży, w widoczny sposób, oraz na internetowych platformach;
w języku lub językach łatwo zrozumiałych dla użytkowników końcowych i określonych przez państwo członkowskie, w którym bateria ma być udostępniana na rynku.
Od momentu dostarczenia baterii w obrębie terytorium państwa członkowskiego producenci udostępniają podmiotom gospodarującym odpadami zajmującym się przygotowaniem do ponownego użycia, przygotowaniem do wykorzystania do innych celów lub przetwarzaniem, drogą elektroniczną, bezpłatnie i na wniosek, w zakresie koniecznym do prowadzenia tych działań przez te podmioty, następujące szczegółowe informacje dotyczące danego modelu baterii w odniesieniu do właściwego i racjonalnego ekologicznie przetwarzania zużytych baterii:
procesy zapewniające demontaż lekkich środków transportu, pojazdów i urządzeń w sposób umożliwiający usunięcie wmontowanych baterii;
środki bezpieczeństwa i ochrony, w tym dotyczące bezpieczeństwa pracy i bezpieczeństwa przeciwpożarowego, mające zastosowanie do procesów przechowywania, transportu i przetwarzania zużytych baterii.
Informacje, o których mowa w lit. a) i b) akapitu pierwszego, określają części i materiały oraz umiejscowienie wszystkich niebezpiecznych substancji w baterii, w stopniu potrzebnym podmiotom zajmującym się przygotowaniem do ponownego użycia, przygotowaniem do wykorzystania do innych celów lub przetwarzaniem, aby mogły postępować zgodnie z wymogami niniejszego rozporządzenia.
Informacje te udostępnia się w języku lub językach łatwo zrozumiałych dla podmiotów, o których mowa w pierwszym akapicie, i określonych przez państwo członkowskie, w którym bateria ma być udostępniana na rynku.
Dystrybutorzy przekazują informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, również wtedy, gdy sprzedają swoje produkty za pośrednictwem platform internetowych, które umożliwiają konsumentom zawieranie z przedsiębiorcami umów na odległość.
Artykuł 75
Minimalne wymogi w zakresie zgłaszania danych właściwym organom
Producenci baterii przenośnych i producenci baterii LMT lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, zgłaszają właściwemu organowi następujące informacje co najmniej za każdy rok kalendarzowy, w podziale według składu chemicznego i kategorii baterii i zużytych baterii:
ilość baterii przenośnych i baterii LMT po raz pierwszy udostępnionych na rynku na terytorium państwa członkowskiego, z wyłączeniem baterii, które opuściły terytorium tego państwa członkowskiego w danym roku, zanim sprzedano je użytkownikom końcowym;
ilość baterii przenośnych ogólnego stosowania po raz pierwszy udostępnionych na rynku w państwie członkowskim, z wyłączeniem baterii przenośnych ogólnego stosowania, które opuściły terytorium takiego państwa członkowskiego w danym roku, zanim sprzedano je użytkownikom końcowym;
ilość zużytych baterii przenośnych i zużytych baterii LMT zebranych zgodnie z, odpowiednio, art. 59 i 60;
poziom zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych baterii LMT osiągnięty przez producenta lub organizację odpowiedzialności producenta;
ilość zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych baterii LMT dostarczonych do dopuszczonych zakładów w celu przetworzenia;
ilość zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych baterii LMT wywiezionych do państw trzecich w celu przetworzenia, przygotowania do ponownego użycia lub przygotowania do wykorzystania do innych celów;
ilość zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych baterii LMT dostarczonych do dopuszczonych zakładów w celu przygotowania do ponownego użycia lub przygotowania do wykorzystania do innych celów.
W przypadku gdy zużyte baterie przenośne lub zużyte baterie LMT są zbierane od dystrybutorów lub z innych punktów zbierania zużytych baterii przenośnych lub zużytych baterii LMT przez podmioty gospodarujące odpadami niebędące producentami ani organizacjami odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, podmioty te zgłaszają właściwemu organowi za każdy rok kalendarzowy ilość zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych baterii LMT w podziale według składu chemicznego baterii.
Producenci baterii SLI, baterii przemysłowych i baterii do pojazdów elektrycznych lub organizacje odpowiedzialności producenta, o ile zostały wyznaczone zgodnie z art. 57 ust. 1, zgłaszają właściwemu organowi następujące informacje za każdy rok kalendarzowy, w podziale według składu chemicznego i kategorii zużytych baterii:
ilość baterii SLI, baterii przemysłowych i baterii do pojazdów elektrycznych po raz pierwszy udostępnionych na rynku w państwie członkowskim, z wyłączeniem baterii, które opuściły terytorium takiego państwa członkowskiego w danym roku, zanim sprzedano je użytkownikom końcowym;
ilość zebranych zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych dostarczonych do dopuszczonych zakładów w celu przygotowania do ponownego użycia lub przygotowania do wykorzystania do innych celów;
ilość zebranych zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych dostarczonych do dopuszczonych zakładów w celu przetworzenia;
ilość zebranych zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych wywiezionych do państw trzecich w celu przygotowania do ponownego użycia, przygotowania do wykorzystania do innych celów lub przetworzenia.
W przypadku gdy podmioty gospodarujące odpadami zbierają zużyte baterie od dystrybutorów lub z innych punktów zbierania baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych lub od użytkowników końcowych, zgłaszają one właściwym organom następujące informacje w odniesieniu do każdego roku kalendarzowego w podziale według składu chemicznego i kategorii zużytych baterii:
ilość zebranych zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych;
ilość zebranych zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych dostarczonych do dopuszczonych zakładów w celu przygotowania do ponownego użycia lub przygotowania do wykorzystania do innych celów;
ilość zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych dostarczonych do dopuszczonych zakładów w celu przetworzenia;
ilość zebranych zużytych baterii SLI, zużytych baterii przemysłowych i zużytych baterii do pojazdów elektrycznych wywiezionych do państw trzecich w celu przygotowania do ponownego użycia, przygotowania do wykorzystania do innych celów lub przetworzenia.
Podmioty gospodarujące odpadami przeprowadzające przetwarzanie i recykling przekazują właściwym organom państwa członkowskiego, w którym odbywa się przetwarzanie zużytych baterii, za każdy rok kalendarzowy oraz w podziale na państwa członkowskie, w których zebrano zużyte baterie, następujące informacje:
ilość zużytych baterii otrzymanych celem ich przetworzenia;
ilość zużytych baterii, w przypadku których rozpoczęto procesy przygotowania do ponownego użycia, przygotowania do wykorzystania do innych celów lub recyklingu;
dane dotyczące wydajności recyklingu dla zużytych baterii i odzysku materiałów ze zużytych baterii oraz przeznaczenia i wydajności ostatecznych frakcji wyjściowych.
Sprawozdania w zakresie wydajności recyklingu oraz odzysku materiałów obejmują wszystkie poszczególne etapy recyklingu oraz wszystkie odpowiadające im frakcje wyjściowe. W przypadku gdy operacje recyklingu są prowadzone w kilku zakładach, do zgromadzenia informacji i przedłożenia ich właściwym organom zobowiązany jest pierwszy podmiot zajmujący się recyklingiem.
Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym odbywa się przetwarzanie zużytych baterii, dostarcza informacje, o których mowa w niniejszym ustępie, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym baterie te zostały zebrane, jeśli jest to inne państwo.
Zużyte baterie wysłane do innego państwa członkowskiego w celu przetworzenia w tym innym państwie członkowskim uwzględnia się w danych dotyczących wydajności recyklingu i odzysku materiałów oraz zalicza się na poczet osiągnięcia poziomów docelowych określonych w załączniku XII przez to państwo członkowskie, w którym odpady te zostały zebrane.
Artykuł 76
Zgłaszanie danych Komisji
Państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej w formie zagregowanej w odniesieniu do każdego roku kalendarzowego i w formacie określonym przez Komisję w akcie wykonawczym przyjętym zgodnie z ust. 5 następujące dane dotyczące baterii przenośnych, baterii LMT, baterii SLI, baterii przemysłowych i baterii do pojazdów elektrycznych, w podziale według kategorii baterii i ich składu chemicznego:
ilość baterii po raz pierwszy udostępnionych na rynku w państwie członkowskim, z uwzględnieniem baterii wbudowanych do urządzeń, pojazdów lub produktów przemysłowych, ale z wyłączeniem baterii, które opuściły terytorium takiego państwa członkowskiego w danym roku, zanim sprzedano je użytkownikom końcowym;
ilość zebranych zużytych baterii zgodnie z art. 59, 60 i 61 i poziomy zbierania obliczone na podstawie metody określonej w załączniku XI;
ilość zużytych baterii przemysłowych oraz ilość zużytych baterii do pojazdów elektrycznych zebranych i dostarczonych do dopuszczonych zakładów w celu przygotowania do ponownego użycia lub przygotowania do wykorzystania do innych celów;
wartości osiągniętych poziomów wydajności recyklingu, o których mowa w załączniku XII część B, oraz wartości osiągniętego odzysku materiałów, o których mowa w załączniku XII część C, w odniesieniu do baterii zebranych w tym państwie członkowskim.
Państwa członkowskie udostępniają te dane w terminie 18 miesięcy od zakończenia roku sprawozdawczego, którego dotyczą zebrane dane. Podają te dane do publicznej wiadomości drogą elektroniczną w formacie określonym przez Komisję zgodnie z ust. 5, korzystając z łatwo dostępnych usług danych. Dane nadają się do odczytu maszynowego, sortowania i przeszukiwania oraz są zgodne z otwartymi standardami do użytku przez osoby trzecie. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o udostępnieniu danych, o których mowa w akapicie pierwszym.
Pierwszy okres sprawozdawczy dotyczy pierwszego pełnego roku kalendarzowego po wejściu w życie aktu wykonawczego określającego format zgłaszania danych Komisji zgodnie z ust. 5.
W uzupełnieniu obowiązków wynikających z dyrektyw 2000/53/WE i 2012/19/UE dane, o których mowa w ust. 1, akapit pierwszy, lit. a)–d) niniejszego artykułu, obejmują baterie wbudowane do pojazdów i urządzeń oraz zużyte baterie usunięte z nich zgodnie z art. 65.
ROZDZIAŁ IX
Cyfrowy paszport baterii
Artykuł 77
Paszport baterii
Informacje w paszporcie baterii obejmują:
informacje dostępne dla ogółu społeczeństwa, zgodnie z załącznikiem XIII pkt 1;
informacje dostępne wyłącznie dla jednostek notyfikowanych, organów nadzoru rynku i Komisji, zgodnie z załącznikiem XIII pkt 2 i 3; oraz
informacje dostępne wyłącznie dla osób fizycznych lub prawnych mających uzasadniony interes w dostępie do tych informacji i ich przetwarzaniu do celów, o których mowa w akapicie trzecim lit. a) i b), zgodnie z załącznikiem XIII pkt 2 i 4.
Cele dostępu i przetwarzania informacji, o których mowa w akapicie drugim lit. c):
dotyczą demontażu baterii, w tym środków bezpieczeństwa, które należy podjąć podczas demontażu, oraz szczegółowego składu modelu baterii i mają zasadnicze znaczenie dla umożliwienia podmiotom zajmującym się naprawami, regeneracją, drugim cyklem życia i recyklingiem prowadzenia odpowiedniej działalności gospodarczej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem; lub
w przypadku poszczególnych baterii – mają zasadnicze znaczenie dla nabywcy baterii lub dla stron działających w imieniu nabywcy w celu udostępnienia danej baterii niezależnym agregatorom energii lub uczestnikom rynku energii.
Informacje, o których mowa w akapicie drugim, umieszcza się w paszporcie baterii w zakresie mającym zastosowanie do danej kategorii lub podkategorii baterii.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 89 aktów delegowanych w celu zmiany załącznika XIII w odniesieniu do informacji, które mają być zawarte w paszporcie baterii, w związku z postępem naukowo-technicznym.
Kod QR i niepowtarzalny identyfikator są zgodne z normami ISO/IEC 15459-1:2014, 15459-2:2015, 15459-3:2014, 15459-4:2014, 15459-5:2014 i 15459-6:2014 lub ich odpowiednikami.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 89 aktów delegowanych w celu zmiany akapitu drugiego niniejszego ustępu w świetle postępu naukowo-technicznego poprzez zastąpienie norm, o których mowa w tym akapicie, lub dodanie innych norm europejskich lub międzynarodowych, z którymi są zgodne kod QR i niepowtarzalny identyfikator.
W przypadku zmiany statusu baterii na baterię zużytą odpowiedzialność za wypełnienie obowiązków na mocy ust. 4 niniejszego artykułu przenosi się albo na producenta, albo – o ile została wyznaczona zgodnie z art. 57 ust. 1 – na organizację odpowiedzialności producenta, albo na podmiot gospodarujący odpadami wybrany zgodnie z art. 57 ust. 8.
Kryteria określania osób, o których mowa w ust. 2 lit. c), oraz określania zakresu, w jakim mogą one pobierać, udostępniać, publikować i ponownie wykorzystywać informacje, o których mowa w załączniku XIII pkt 2 i 4, są następujące:
konieczność posiadania takich informacji w celu oceny stanu i wartości końcowej baterii oraz jej zdolności do dalszego użytkowania;
konieczność posiadania takich informacji do celów przygotowania do ponownego użycia, przygotowania do wykorzystania do innych celów, wykorzystania do innych celów, poddania regeneracji lub recyklingu baterii lub w celu dokonania wyboru między tymi operacjami;
potrzeba zapewnienia, aby dostęp do zawartych w paszporcie baterii informacji, które są szczególnie chronione z handlowego punktu widzenia, oraz ich przetwarzanie były ograniczone do niezbędnego minimum zgodnie z mającym zastosowanie prawem Unii.
Artykuł 78
Projekt techniczny i funkcjonowanie paszportu baterii
Projekt techniczny i funkcjonowanie paszportu baterii spełniają następujące zasadnicze wymogi:
paszport baterii jest w pełni interoperacyjny z innymi paszportami cyfrowymi wymaganymi przez prawo Unii dotyczące ekoprojektu w odniesieniu do technicznych, semantycznych i organizacyjnych aspektów łączności typu koniec-koniec i przekazywania danych;
konsumenci, podmioty gospodarcze i inne odpowiednie podmioty mają bezpłatny dostęp do paszportu baterii na podstawie przysługujących im praw dostępu określonych w załączniku XIII i w akcie wykonawczym przyjętym na podstawie art. 77 ust. 9;
dane zawarte w paszporcie baterii są przechowywane przez podmiot gospodarczy odpowiedzialny za wypełnienie obowiązków zgodnie z art. 77 ust. 4 lub 7 lub przez podmioty upoważnione do działania w ich imieniu;
jeżeli dane zawarte w paszporcie baterii są przechowywane lub w inny sposób przetwarzane przez podmioty upoważnione do działania w imieniu podmiotu gospodarczego odpowiedzialnego za wypełnienie obowiązków zgodnie z art. 77 ust. 4 lub 7, podmiotom tym nie zezwala się na sprzedaż, ponowne wykorzystywanie ani przetwarzanie takich danych, w całości lub w części, w zakresie wykraczającym poza to, co jest niezbędne do świadczenia odpowiednich usług przechowywania lub przetwarzania;
paszport baterii pozostaje dostępny po ustaniu lub zaprzestaniu działalności w Unii przez podmiot gospodarczy odpowiedzialny za wypełnienie obowiązków zgodnie z art. 77 ust. 4 lub 7;
prawa dostępu do informacji zawartych w paszporcie, ich wprowadzania, modyfikowania lub aktualizacji są ograniczone w oparciu o prawa dostępu określone w załączniku XIII i w akcie wykonawczym przyjętym zgodnie z art. 77 ust. 9;
zapewnia się uwierzytelnianie danych, ich niezawodność i integralność;
paszporty baterii zapewniają wysoki poziom bezpieczeństwa i prywatności oraz umożliwiają zapobieganie oszustwom.
ROZDZIAŁ X
Nadzór rynku Unii i unijne procedury ochronne
Artykuł 79
Procedura postępowania na poziomie krajowym w przypadku baterii stwarzających ryzyko
W przypadku gdy w toku oceny, o której mowa w akapicie pierwszym, organy nadzoru rynku stwierdzą, że bateria nie spełnia wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu („bateria niespełniająca wymogów”), niezwłocznie wzywają zainteresowany podmiot gospodarczy do podjęcia wszelkich odpowiednich działań naprawczych, w rozsądnym terminie określonym przez organy nadzoru rynku, który jest współmierny do charakteru zagrożenia, aby doprowadzić do zgodności baterii z tymi wymogami, do wycofania jej z obrotu lub jej odzyskania.
Organy nadzoru rynku informują o tym odpowiednią jednostkę notyfikowaną.
Organy nadzoru rynku niezwłocznie informują o tych środkach Komisję i pozostałe państwa członkowskie.
Informacje, o których mowa w ust. 4 akapit drugi, obejmują wszelkie dostępne szczegóły, w szczególności dane konieczne do identyfikacji baterii niespełniającej wymogów, informacje na temat pochodzenia tej baterii, charakteru domniemanej niezgodności i związanego z nią zagrożenia, rodzaju i okresu obowiązywania wprowadzonych środków krajowych, a także stanowisko przedstawione przez zainteresowany podmiot gospodarczy. W szczególności organy nadzoru rynku wskazują, czy brak zgodności z wymogami wynika z którejkolwiek z następujących przyczyn:
niespełnienia przez baterię wymogów ustanowionych w art. 6–10 lub 12, 13 lub 14;
niedociągnięć w normach zharmonizowanych, o których mowa w art. 15;
niedociągnięć we wspólnych specyfikacjach, o których mowa w art. 16.
Artykuł 80
Procedura ochronna na poziomie Unii
Na podstawie wyników tej oceny Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający, czy środek krajowy jest uzasadniony. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 90 ust. 3.
Jeśli środek krajowy zostanie uznany za uzasadniony, wszystkie państwa członkowskie podejmują środki konieczne do zapewnienia wycofania z ich rynku baterii niespełniającej wymogów oraz informują o tych środkach Komisję.
Jeżeli środek krajowy zostanie uznany za nieuzasadniony, dane państwo członkowskie go wycofuje.
Artykuł 81
Spełniające wymogi baterie, które stwarzają ryzyko
Artykuł 82
Wspólne działania
Organy nadzoru rynku mogą prowadzić wspólne działania z organizacjami reprezentującymi podmioty gospodarcze lub użytkowników końcowych. Takie wspólne działania mogą obejmować ustanowienie przez państwa członkowskie lub organy nadzoru rynku centrów kompetencji w zakresie baterii, w celu promowania zgodności, identyfikowania niezgodności, podnoszenia świadomości i zapewniania wytycznych w odniesieniu do wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) 2019/1020.
Artykuł 83
Niezgodność pod względem formalnym
Bez uszczerbku dla art. 79, w przypadku gdy państwo członkowskie ustala, że zaszła jedna z poniższych sytuacji, zobowiązuje ono odpowiedni podmiot gospodarczy do usunięcia odnośnych niezgodności:
oznakowanie CE zostało umieszczone z naruszeniem art. 30 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 lub art. 20 niniejszego rozporządzenia;
oznakowanie CE nie zostało umieszczone;
numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej, o ile jest wymagany na mocy załącznika VIII, został umieszczony z naruszeniem art. 20 lub nie został umieszczony;
deklaracja zgodności UE nie została sporządzona lub nie została sporządzona w prawidłowy sposób;
dokumentacja techniczna, o której mowa w załączniku VIII jest albo niedostępna, albo niekompletna;
brakuje informacji, o których mowa w art. 38 ust. 7 lub art. 41 ust. 3, są one nieprawdziwe lub niekompletne;
nie spełniono innych wymogów administracyjnych, o których mowa w art. 38 lub 41;
Artykuł 84
Niewypełnianie obowiązków dotyczących należytej staranności
ROZDZIAŁ XI
Zielone zamówienia publiczne i procedura zmiany ograniczeń w odniesieniu do substancji
Artykuł 85
Zielone zamówienia publiczne
Artykuł 86
Procedura dotycząca ograniczeń w odniesieniu do substancji
Jeżeli dokumentacja w sprawie ograniczeń wykaże, że niezbędne jest podjęcie na obszarze całej Unii działań wykraczających poza obecnie stosowane środki, państwo członkowskie przedkłada je Agencji w formacie określonym w załączniku XV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w celu rozpoczęcia procedury opisanej w ust. 4–9 niniejszego artykułu oraz w art. 87 i 88.
Agencja na swojej stronie internetowej niezwłocznie podaje do wiadomości publicznej dokumentację w sprawie ograniczeń, w tym ograniczenia zaproponowane na podstawie ust. 2 i 3, wyraźnie wskazując datę publikacji. Agencja zwraca się do wszystkich zainteresowanych stron o przedłożenie, indywidualnie lub grupowo, w ciągu czterech miesięcy od daty publikacji:
uwag do dokumentacji w sprawie ograniczeń i proponowanych ograniczeń;
analiz społeczno-ekonomicznych – w tym analiz rozwiązań alternatywnych – proponowanych ograniczeń rozpatrujących korzystne i niekorzystne aspekty proponowanych ograniczeń, a także informacji, które mogą być użyte do przeprowadzenia takich analiz. Taka analiza jest zgodna z wymogami załącznika XVI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
Artykuł 87
Opinia komitetów przy Agencji
Artykuł 88
Przedłożenie Komisji opinii
ROZDZIAŁ XII
Przekazane uprawnienia i procedura komitetowa
Artykuł 89
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Artykuł 90
Procedura komitetowa
W przypadku gdy komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
ROZDZIAŁ XIII
Zmiany
Artykuł 91
Zmiany w rozporządzeniu (UE) 2019/1020
W rozporządzeniu (UE) 2019/1020 wprowadza się następujące zmiany:
w załączniku I pkt 21 wykazu unijnych przepisów w sprawie harmonizacji otrzymuje brzmienie:
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1542 z dnia 12 lipca 2023 r. w sprawie baterii i zużytych baterii, zmieniające dyrektywę 2008/98/WE i rozporządzenie (UE) 2019/1020 oraz uchylające dyrektywę 2006/66/WE (Dz.U. L 191 z 28.7.2023, s. 1);”.
Artykuł 92
Zmiana w dyrektywie 2008/98/WE
W art. 8a ust. 7 dyrektywy 2008/98/WE dodaje się akapit w brzmieniu:
„ ►C1 W odniesieniu do baterii zdefiniowanych w art. 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1542 ( *4 ) ◄ państwa członkowskie wprowadzają środki w celu zapewnienia, aby systemy rozszerzonej odpowiedzialności producenta, które zostały ustanowione przed dniem 4 lipca 2018 r., były zgodne z niniejszym artykułem do dnia 18 sierpnia 2025 r. [24 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].
ROZDZIAŁ XIV
Przepisy końcowe
Artykuł 93
Kary
Do dnia 18 sierpnia 2025 r. państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonywania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają niezwłocznie Komisję o tych przepisach i środkach, a także powiadamiają ją niezwłocznie o wszelkich późniejszych zmianach, które ich dotyczą.
Artykuł 94
Przegląd
Biorąc pod uwagę postęp techniczny i praktyczne doświadczenia zdobyte w państwach członkowskich, Komisja włącza do swojego sprawozdania ocenę następujących aspektów niniejszego rozporządzenia:
wykazu wspólnych formatów objętych definicją baterii przenośnych ogólnego zastosowania;
wymogów w zakresie zrównoważonego rozwoju i bezpieczeństwa ustanowionych w rozdziale II, w tym możliwej konieczności wprowadzenia zakazu wywozu baterii niespełniających ograniczeń określonych w załączniku I;
wymogów w zakresie etykietowania i wymogów informacyjnych ustanowionych w rozdziale III;
wymogów w zakresie należytej staranności w odniesieniu do baterii ustanowionych w art. 48–53;
środków dotyczących gospodarowania zużytymi bateriami ustanowionych w rozdziale VIII, w tym możliwości wprowadzenia dwóch podkategorii baterii przenośnych, a mianowicie baterii przenośnych nadających się do powtórnego naładowania i baterii przenośnych nienadających się do powtórnego naładowania, z osobnym celem w zakresie selektywnej zbiórki, oraz wprowadzenia celu w zakresie selektywnej zbiórki baterii przenośnych ogólnego stosowania;
środków dotyczących paszportu baterii określonego w rozdziale IX;
naruszeń oraz skuteczności, proporcjonalności i odstraszającego charakteru kar, zgodnie z art. 93;
analizy wpływu niniejszego rozporządzenia na konkurencyjność i inwestycje w sektorze baterii oraz na obciążenie administracyjne wynikające z niniejszego rozporządzenia.
W stosownych przypadkach sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 1, towarzyszy wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany odpowiednich przepisów niniejszego rozporządzenia.
Komisja publikuje sprawozdanie zawierające wyniki takiej oceny w terminie 12 miesięcy od daty wejścia w życie któregokolwiek z aktów ustawodawczych, o których mowa w akapicie pierwszym, lub do dnia 30 czerwca 2031 r., w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza. W stosownych przypadkach Komisja dołącza do swojego sprawozdania wniosek ustawodawczy zmieniający rozdział VII.
Artykuł 95
Uchylenie i przepisy przejściowe
Dyrektywa 2006/66/WE traci moc ze skutkiem od dnia 18 sierpnia 2025 r.
Jednakże następujące przepisy pozostają w mocy, jak określono poniżej:
art. 11 do dnia 18 lutego 2027 r.;
art. 12 ust. 4 i 5 do dnia 31 grudnia 2025 r. z wyjątkiem przepisu dotyczącego przekazywania danych Komisji, który pozostaje w mocy do dnia 30 czerwca 2027 r.
art. 21 ust. 2 do dnia 18 sierpnia 2026 r.
Odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 96
Wejście w życie i stosowanie
Następujące przepisy stosuje się w następujący sposób:
art. 11 stosuje się od dnia 18 lutego 2027 r.;
art. 17 i rozdział VI stosuje się od dnia 18 sierpnia 2024 r. z wyjątkiem art. 17 ust. 2, który stosuje się po 12 miesiącach od daty pierwszej publikacji wykazu, o którym mowa w art. 30 ust. 2;
rozdział VIII stosuje się od dnia 18 sierpnia 2025 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SUBSTANCJI
Kolumna 1 Oznaczenie substancji lub grupy substancji |
Kolumna 2 Warunki ograniczenia |
1. Rtęć Nr CAS 7439-97-6 Nr WE 231-106-7 i jej związki |
Baterie nie zawierają wagowo powyżej 0,0005 % rtęci (wyrażonej jako rtęć metaliczna), bez względu na to, czy są wbudowane do urządzeń, lekkich środków transportu lub innych pojazdów. |
2. Kadm Nr CAS 7440-43-9 Nr WE 231-152-8 i jego związki |
Baterie przenośne nie zawierają wagowo powyżej 0,002 % kadmu (wyrażonego jako kadm metaliczny), bez względu na to, czy są wbudowane do urządzeń, lekkich środków transportu lub innych pojazdów. |
3. Ołów Nr CAS 7439-92-1 Nr WE 231-100-4 i jego związki |
1. Od dnia 18 sierpnia 2024 r. baterie przenośne nie zawierają wagowo powyżej 0,01 % ołowiu (wyrażonego jako ołów metaliczny), bez względu na to, czy są wbudowane do urządzeń. 2. Do dnia 18 sierpnia 2028 r. ograniczenie określone w pkt 1 nie ma zastosowania do przenośnych cynkowo-powietrznych ogniw guzikowych. |
ZAŁĄCZNIK II
ŚLAD WĘGLOWY
1. Zakres stosowania
Niniejszy załącznik zawiera zasadnicze elementy dotyczące sposobu obliczania śladu węglowego.
Metodologia dokonywania obliczeń i weryfikacji śladu węglowego, która ma zostać określona w drodze aktu delegowanego przyjętego na podstawie art. 7, opierać się będzie na zasadniczych elementach zawartych w niniejszym załączniku, są zgodne z najnowszą wersją zalecanej przez Komisję metody oznaczania śladu środowiskowego produktu (PEF) i z odpowiednimi zasadami dotyczącymi kategorii śladu środowiskowego produktu (PEFCR) oraz odzwierciedlają umowy międzynarodowe i postęp naukowo-techniczny w dziedzinie oceny cyklu życia.
Obliczanie śladu węglowego w całym cyklu życia opiera się na zestawieniu podstawowych materiałów, energii i materiałów pomocniczych użytych w konkretnym zakładzie produkcyjnym do produkcji konkretnego modelu baterii. W szczególności zostaną dokładnie określone komponenty elektroniczne, na przykład układy zarządzania pracą baterii i układy ochronne, oraz materiały katodowe, ponieważ mogą one stać się głównym czynnikiem przyczyniającym się do powstawania śladu węglowego baterii.
2. Definicje
Do celów niniejszego załącznika stosuje się następujące definicje:
„dane dotyczące działalności” oznaczają informacje związane z procesami podczas modelowania analizy zbioru wejść i wyjść (LCI), przy czym każdy zagregowany wynik LCI łańcuchów procesu reprezentujący działania wykonane w ramach procesu mnoży się przez odpowiednie dane dotyczące działalności, a następnie łączy w celu uzyskania śladu węglowego związanego z tym procesem;
„zestawienie podstawowych materiałów” oznacza wykaz surowców, podzespołów, zespołów pośrednich, podkomponentów i części oraz ilości każdego z tych elementów potrzebnych do wytworzenia baterii;
„dane dotyczące przedsiębiorstwa” oznaczają dane bezpośrednio zmierzone lub zebrane z jednego lub wielu obiektów (dane specyficzne dla danego miejsca), które są reprezentatywne dla działań przedsiębiorstwa; takie dane są określane również jako „dane pierwotne”;
„jednostka funkcjonalna” oznacza jakościowe i ilościowe aspekty funkcji, usług lub obydwu, jakie zapewnia bateria;
„cykl życia” oznacza kolejne i wzajemnie powiązane etapy w ramach systemu produktu, od pozyskania surowców lub ich wytworzenia z zasobów naturalnych po ostateczne unieszkodliwienie produktu (ISO 14040:2006 lub odpowiednik tej normy);
„analiza zbioru wejść i wyjść (LCI)” oznacza połączony zestaw wymian przepływów podstawowych, przepływów odpadów i przepływów produktów w zbiorze danych z analizy zbioru wejść i wyjść;
„zbiór danych z analizy zbioru wejść i wyjść (LCI)” oznacza dokument lub plik zawierający informacje na temat cyklu życia danego produktu lub innego zjawiska lub przedmiotu, takie jak miejsca lub procesu, obejmujące metadane opisowe oraz ilościową analizę zbioru wejść i wyjść, które mogą obejmować zbiór danych dotyczących procesów jednostkowych, częściowo zagregowany lub zagregowany zbiór danych;
„przepływ odniesienia” oznacza wskaźnik wyjść z procesów w ramach danego systemu produktu potrzebnych do spełnienia funkcji, wyrażony jednostką funkcjonalną (na podstawie ISO 14040:2006 lub odpowiednik tej normy);
„dane wtórne” oznaczają dane, które nie są gromadzone lub mierzone w sposób bezpośredni przez przedsiębiorstwo ani nie pochodzą z konkretnego procesu w ramach łańcucha dostaw przedsiębiorstwa, ani nie są szacowane przez to przedsiębiorstwo, ale pozyskiwane z bazy danych osoby trzeciej dotyczących LCI lub też z innych źródeł. Takie dane obejmują dane uśrednione dla danej branży, na przykład pochodzące z opublikowanych danych na temat produkcji, ze statystyk rządowych oraz od stowarzyszeń branżowych, a także z badań literatury, badań technicznych i patentów, a także mogą opierać się na danych finansowych oraz zawierać dane przybliżone oraz inne dane ogólne; obejmują one także dane pierwotne przechodzące etap agregacji poziomej;
„granice systemu” oznaczają aspekty objęte lub nieobjęte stadium cyklu życia.
Ponadto w zharmonizowanych zasadach obliczania śladu węglowego baterii uwzględniono wszelkie dalsze definicje niezbędne do ich interpretacji.
3. Jednostka funkcjonalna i przepływ odniesienia
Jednostka funkcjonalna jest określona jako jedna kWh (kilowatogodzina) całkowitej energii dostarczonej przez system baterii w ciągu całego okresu użytkowania baterii, mierzonej w kWh. Wartość całkowitej energii otrzymuje się, mnożąc liczbę cykli przez ilość dostarczonej energii w każdym cyklu.
Przepływ odniesienia jest to waga baterii potrzebna do wypełnienia określonej funkcji i jest mierzony w kilogramach baterii na kWh całkowitej energii dostarczanej do baterii w całym okresie jej użytkowania. Wszystkie ilościowe dane dotyczące wejść i wyjść zebrane przez wytwórcę w celu ilościowego określenia śladu węglowego oblicza się w odniesieniu do tego przepływu odniesienia.
W drodze wyjątku od akapitu pierwszego w przypadku baterii rezerwowych, których podstawową funkcją jest zapewnienie ciągłości źródła zasilania, jednostkę funkcjonalną definiuje się jako zdolność do zapewnienia jednej kWmin (kilowatominuty) rezerwowej pojemności rzeczywistej w dowolnym momencie w okresie żywotności baterii. W związku z tym przepływ odniesienia dla baterii rezerwowych odpowiada wadze baterii potrzebnej do spełnienia określonej funkcji i jest mierzony w kg baterii na kWmin rezerwowej pojemności rzeczywistej podzielonej przez okres użytkowania baterii w latach. Wszystkie ilościowe dane dotyczące wejść i wyjść zebrane przez wytwórców baterii rezerwowych w celu ilościowego określenia śladu węglowego oblicza się w odniesieniu do tego przepływu odniesienia.
W wyjątkowych przypadkach, jak np. w odniesieniu do baterii do pojazdów hybrydowych innych niż typu plug-in, metodyka może określać inną jednostkę funkcjonalną.
4. Granice systemu
W granicach systemu uwzględnia się następujące etapy cyklu życia i procesy z nimi powiązane:
Etap cyklu życia |
Powiązane procesy |
Pozyskiwanie i przetwarzanie wstępne surowców |
Obejmuje to wydobycie i inne odnośne pozyskiwanie, obróbkę wstępną i transport materiałów czynnych po wytwarzanie ogniw baterii i komponentów baterii (materiały czynne, separator, elektrolit, obudowy, aktywne i pasywne komponenty baterii) oraz komponenty elektryczne lub elektroniczne. |
Zasadnicza produkcja wyrobów |
Montaż ogniw baterii oraz montaż baterii z ogniwami baterii i komponentami elektrycznymi lub elektronicznymi |
Dystrybucja |
Transport do punktu sprzedaży |
Zakończenie eksploatacji i recykling |
Zbiórka, demontaż i recykling |
Wyklucza się następujące procesy powiązane z różnymi etapami cyklu życia z granic systemu:
Z obliczeń dotyczących śladu węglowego w całym cyklu życia wyłącza się etap użytkowania, ponieważ wytwórcy nie mają bezpośredniego wpływu na ten etap, z wyjątkiem sytuacji, w których zostanie wykazane, że wybory dokonywane przez wytwórców baterii na etapie projektowania mogą przyczynić się do tego wpływu w stopniu, którego nie można pominąć.
5. Korzystanie ze zbiorów danych poszczególnych przedsiębiorstw i z wtórnych zbiorów danych
Ze względu na dużą liczbę komponentów baterii oraz złożoność procesów wytwórczych podmiot gospodarczy ogranicza w uzasadnionych przypadkach wykorzystanie danych dotyczących przedsiębiorstwa do celów przetwarzania i analizy komponentów do części właściwych dla danej baterii.
W szczególności wszystkie dane dotyczące działalności związane z anodą, katodą, elektrolitem, separatorem i obudową ogniwa baterii odnoszą się do określonego modelu baterii wyprodukowanego w określonym zakładzie produkcyjnym. Zgodnie z tym nie wolno stosować domyślnych danych dotyczących działalności. Dane dotyczące działalności w odniesieniu do określonego modelu baterii są wykorzystywane w połączeniu z odpowiednimi wtórnymi zbiorami danych zgodnymi ze śladem środowiskowym produktu.
Ponieważ deklaracja dotycząca śladu węglowego odnosi się do określonego modelu baterii produkowanego w określonym zakładzie produkcyjnym, nie jest dozwolone pobieranie próbek danych zebranych z różnych zakładów produkujących ten sam model baterii.
Jeżeli jest zmiana w zestawieniu podstawowych materiałów lub koszyku energetycznym wykorzystywanych do produkcji danego modelu baterii, model śladu węglowego dla tego modelu baterii oblicza się ponownie.
Zharmonizowane zasady, które zostaną określone w drodze aktu delegowanego, o którym mowa w art. 7 ust. 1, będą obejmowały szczegółowe modelowanie następujących etapów cyklu życia:
6. Ocena skutków śladu węglowego
Ślad węglowy baterii oblicza się przy użyciu metody oceny wpływu cyklu życia na „zmianę klimatu” zalecanej w sprawozdaniu Wspólnego Centrum Badawczego z 2019 r., zatytułowanego „Sugestie dla aktualizacji śladu środowiskowego produktu”.
Wyniki są przedstawiane jako wyniki scharakteryzowane bez normalizacji i ważenia. Wykaz współczynników charakterystyki, które należy stosować, jest dostępny na Europejskiej Platformie Oceny Cyklu Życia.
7. Kompensacje
Kompensację oblicza się względem poziomu bazowego, który odzwierciedla hipotetyczny scenariusz w przypadku emisji, jakie miałyby miejsce w razie braku projektu działań łagodzących, którego efektem jest kompensacja.
Kompensacji nie uwzględnia się w deklaracji dotyczącej śladu węglowego, ale może być zgłaszana oddzielnie w formie dodatkowych informacji środowiskowych i wykorzystywana do celów komunikacji.
8. Klasy efektywności pod względem śladu węglowego
W zależności od rozkładu wartości w deklaracjach dotyczących śladu węglowego baterii wprowadzonych do obrotu określa się znaczącą liczbę klas efektywności, przy czym kategoria A jest najwyższą klasą z najmniejszym śladem węglowym w cyklu życia, aby umożliwić rozróżnienie na rynku między kategoriami baterii, o których mowa w art. 7 ust. 1.
Określenie progu dla każdej klasy efektywności, jak również jej rozpiętości, opiera się na rozkładzie wydajności kategorii baterii, o których mowa w art. 7 ust. 1, wprowadzonych do obrotu w ciągu poprzednich trzech lat, oczekiwanym postępie technologicznym oraz innych czynnikach technicznych.
9. Maksymalne progi śladu węglowego
Na podstawie informacji zebranych za pośrednictwem deklaracji dotyczących śladu węglowego oraz względnego rozkładu klas efektywności modeli baterii wprowadzanych do obrotu pod względem śladu węglowego, a także uwzględniając postęp naukowo-techniczny w tej dziedzinie, Komisja określa maksymalne progi śladu węglowego w cyklu życia kategorii baterii, o których mowa w art. 7 ust. 1, po przeprowadzeniu specjalnej oceny skutków mającej na celu określenie wartości progów.
Określając maksymalne progi śladu węglowego w trakcie cyklu życia, o których mowa w akapicie pierwszym, Komisja uwzględnia względny rozkład wartości śladu węglowego dla baterii na rynku, stan postępów w zmniejszaniu śladu węglowego baterii wprowadzanych do obrotu oraz skuteczny i potencjalny wkład tych progów śladu węglowego w trakcie cyklu życia w realizację celów Unii w zakresie zrównoważonej mobilności i neutralności klimatycznej do 2050 r.
ZAŁĄCZNIK III
PARAMETRY WYDAJNOŚCI ELEKTROCHEMICZNEJ I TRWAŁOŚCI BATERII PRZENOŚNYCH OGÓLNEGO STOSOWANIA
Część A
Parametry baterii nienadających się do powtórnego naładowania
1. Minimalny średni czas pracy: minimalny średni czas rozładowania w przypadku próbki baterii używanych w określonych warunkach, takich jak temperatura i wilgotność względna.
2. Charakterystyka opóźnionego rozładowania: względne zmniejszenie minimalnego średniego czasu pracy, przy początkowo zmierzonym minimalnym średnim czasie pracy jako wartości odniesienia, po określonym czasie i w określonych warunkach, takich jak (temperatura i wilgotność względna.
3. Odporność na wycieki: odporność na nieplanowany wyciek elektrolitu, gazu lub innego materiału.
Część B
Parametry baterii nadających się do powtórnego naładowania
1. Pojemność znamionowa: wartość pojemności baterii w określonych warunkach, takich jak temperatura i wilgotność względna, i zadeklarowana przez wytwórcę.
2. Retencja ładunku (pojemności) ( 7 ): pojemność, jaką bateria może dostarczyć po magazynowaniu, w określonych warunkach takich jak temperatura i wilgotność względna, przez określony czas bez późniejszego ładowania i wyrażona jako odsetek pojemności znamionowej.
3. Odzysk ładunku (pojemności): pojemność, jaką bateria może dostarczyć z późniejszym ładowaniem po magazynowaniu, w określonych warunkach takich jak temperatura i wilgotność względna, przez określony czas i wyrażona jako odsetek pojemności znamionowej.
4. Trwałość w cyklach, liczba cykli ładowania i rozładowywania, które bateria może wykonać w określonych warunkach, takich jak temperatura i wilgotność względna, zanim pojemność spadnie poniżej określonego ułamka pojemności znamionowej.
5. Odporność na wycieki: odporność na nieplanowany wyciek elektrolitu, gazu lub innego materiału.
ZAŁĄCZNIK IV
WYMOGI DOTYCZĄCE WYDAJNOŚCI ELEKTROCHEMICZNEJ I TRWAŁOŚCI BATERII LMT, BATERII PRZEMYSŁOWYCH O POJEMNOŚCI POWYŻEJ 2 KWH I BATERII DO POJAZDÓW ELEKTRYCZNYCH
Do celów niniejszego załącznika stosuje się następujące definicje:
„Pojemność znamionowa” oznacza całkowitą liczbę amperogodzin (Ah), które można wykorzystać, gdy bateria jest w pełni naładowana w warunkach odniesienia.
„Spadek pojemności” oznacza spadek w czasie i po zużyciu ładunku, który bateria może dostarczyć w warunkach napięcia znamionowego, w stosunku do pierwotnej pojemności znamionowej.
„Moc” oznacza ilość energii, jaką bateria może dostarczyć w danym okresie czasu w warunkach odniesienia.
„Spadek mocy” oznacza spadek w czasie i po zużyciu mocy, którą bateria może dostarczyć w warunkach napięcia znamionowego.
„Opór wewnętrzny” oznacza przeciwstawienie się przepływowi prądu w ogniwie lub baterii w warunkach odniesienia, czyli sumę oporu elektronicznego i oporu jonowego w udziale w całkowitym oporze efektywnym, łącznie z właściwościami indukcyjnymi/w zakresie pojemności.
„Całkowita sprawność energetyczna” oznacza stosunek energii netto dostarczonej przez baterię podczas próby rozładowania do całkowitej energii wymaganej do przywrócenia początkowego poziomu naładowania za pomocą ładowania standardowego.
Część A
Parametry związane z wydajnością elektrochemiczną i trwałością
1. Pojemność znamionowa (w Ah) i spadek pojemności (w %).
2. Moc (w W) i spadek mocy (w %).
3. Opór wewnętrzny (w Ω) i wzrost oporu wewnętrznego (w %).
4. W stosownych przypadkach, całkowita sprawność energetyczna i jej spadek (w %).
5. Oczekiwany cykl życia baterii w warunkach odniesienia, na które ją zaprojektowano, wyrażony w cyklach, z wyjątkiem zastosowań niecyklicznych, i latach kalendarzowych.
Część B
Elementy do wyjaśnienia pomiarów dla parametrów wymienionych w części A
1. Stosowany stopień rozładowania i naładowania.
2. Stosunek pomiędzy nominalną mocą baterii (W) a energią uzyskaną z baterii (Wh).
3. Głębokość rozładowania w teście cyklu życia.
4. Pojemność rzeczywista na poziomie 80 % i 20 % poziomu naładowania.
5. W stosownych przypadkach, obliczenia przeprowadza się przy użyciu zmierzonych parametrów.
ZAŁĄCZNIK V
PARAMETRY BEZPIECZEŃSTWA
1. Gwałtowne zmiany temperatury i cykl termiczny
Test ten ma na celu ocenę zmian w integralności baterii wynikających z rozszerzania i kurczenia się komponentów ogniw w przypadku narażenia na ekstremalne i nagłe zmiany temperatury oraz potencjalnych skutków takich zmian. Podczas badania dotyczącego gwałtownych zmian temperatury bateria jest wystawiana na dwie wartości graniczne temperatury i utrzymywana w każdej wartości granicznej temperatury przez określony czas.
2. Zabezpieczenie przed zwarciem zewnętrznym
Test ten ma na celu ocenę bezpieczeństwa baterii przy zastosowaniu zwarcia zewnętrznego. Test służy ocenie aktywacji urządzenia zabezpieczającego przed przetężeniem lub zdolność ogniw do wytrzymania prądu bez osiągnięcia niebezpiecznej sytuacji (np. niestabilność cieplna, wybuch, pożar). Głównymi czynnikami ryzyka są wytwarzanie ciepła na poziomie ogniw i wyładowanie łukowe, które mogą uszkodzić obwody lub mogą prowadzić do zmniejszonej rezystancji izolacji.
3. Zabezpieczenie przed przeładowaniem
Test ten ma na celu ocenę bezpieczeństwa baterii w sytuacjach przeładowania. Główne czynniki ryzyka dla bezpieczeństwa podczas przeładowania to rozkład elektrolitu, katody i anody, rozkład egzotermiczny warstwy międzyfazowej elektrolitu stałego, degradacja separatora oraz osadzanie się litu, co może prowadzić do samonagrzewania baterii i niestabilności cieplnej. Czynniki mające wpływ na wynik testu obejmują jako minimum stopień ładowania i ostatecznie osiągnięty poziom naładowania. Ochronę można zapewnić za pomocą regulacji napięcia (przerwanie po osiągnięciu wartości granicznej napięcia ładowania) lub regulacji prądu (przerwanie po przekroczeniu maksymalnego prądu ładowania).
4. Zabezpieczenie przed nadmiernym rozładowaniem
Test ten ma na celu ocenę bezpieczeństwa baterii w sytuacjach nadmiernego rozładowania. Ryzyko dla bezpieczeństwa podczas nadmiernego rozładowania obejmuje odwrotną polaryzację prowadzącą do utleniania odbieraka prądu anody (miedź) oraz osadzania się metalu po stronie katody. Nawet niewielkie nadmierne rozładowanie może powodować powstawanie dendrytu, a ostatecznie zwarcie.
5. Zabezpieczenie przed przegrzaniem
Test ten ma na celu ocenę skutków awarii regulacji temperatury lub awarii innych zabezpieczeń przed przegrzaniem wewnętrznym podczas pracy.
6. Ochrona przed propagacją termiczną
Test ten ma na celu ocenę bezpieczeństwa baterii w sytuacjach propagacji termicznej. Niestabilność cieplna w jednym ogniwie może wywołać reakcję kaskadową w całej baterii, która może składać się z wielu ogniw. Może to prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym znacznego uwolnienia gazu. W teście uwzględnia się testy dla zastosowań transportowych będące w opracowaniu przez ISO i ogólne przepisy techniczne ONZ.
7. Uszkodzenia mechaniczne spowodowane działaniem sił zewnętrznych
Testy te symulują jedną lub więcej sytuacji, w których bateria zostaje przypadkowo narażona na naprężenia mechaniczne, a następnie nadal działa zgodnie z przeznaczeniem, do którego została zaprojektowana. Kryteria symulacji tych sytuacji powinny odzwierciedlać rzeczywiste użytkowanie.
8. Zwarcie wewnętrzne
Test ten ma na celu ocenę bezpieczeństwa baterii w sytuacjach zwarcia wewnętrznego. Występowanie zwarć wewnętrznych, które są jednym z głównych problemów dla wytwórców baterii, może potencjalnie prowadzić do uwalniania do atmosfery, niestabilności cieplnej i powstawania iskier, które mogą zapalić pary elektrolitu uwalniające się z ogniwa. Wytwarzanie takich zwarć wewnętrznych może być spowodowane niedoskonałościami produkcyjnymi, obecnością zanieczyszczeń w ogniwach lub wzrostem dendrytycznym litu i prowadzi do większości incydentów związanych z bezpieczeństwem wewnątrz baterii. Możliwe są różne scenariusze zwarć wewnętrznych (np. elektryczny kontakt katody/anody, aluminiowy/miedziany odbierak prądu, aluminiowy odbierak prądu/anoda), każde o innej rezystancji styku.
9. Przegrzanie
Podczas tego testu baterię wystawia się na działanie podwyższonych temperatur (zgodnie z normą IEC 62619 temperatura wynosi 85 °C), które mogą wywołać reakcje rozkładu egzotermicznego i prowadzić do niestabilności cieplnej w ogniwie.
10. Próba ogniowa
Ryzyko wybuchu ocenia się w drodze ekspozycji baterii na ogień.
11. Emisja gazów
Baterie mogą zawierać znaczne ilości potencjalnie niebezpiecznych materiałów, np. wysoce łatwopalne elektrolity, składniki żrące i toksyczne. W określonych warunkach szczelność baterii może zostać naruszona, wskutek czego może dojść do uwolnienia niebezpiecznych gazów. W związku z tym ważne jest, by podczas testów zidentyfikować emisje gazów z substancji uwalnianych z baterii: w odniesieniu do wszystkich parametrów bezpieczeństwa wymienionych w pkt 1–10 bierze się należycie pod uwagę ryzyko emisji toksycznych gazów z elektrolitów bezwodnych.
ZAŁĄCZNIK VI
WYMOGI W ZAKRESIE ETYKIETOWANIA, OZNAKOWANIA ORAZ WYMOGI INFORMACYJNE
Część A: Informacje ogólne na temat baterii
Informacje na etykiecie baterii obejmują następujące informacje dotyczące baterii:
dane identyfikacyjne wytwórcy zgodnie z art. 38 ust. 7;
kategorię baterii i jej dane identyfikacyjne zgodnie z art. 38 ust. 6;
miejsce wytworzenia (położenie geograficzne zakładu wytwarzającego baterie);
data wytworzenia (miesiąc i rok);
masę;
pojemność;
skład chemiczny;
substancje niebezpieczne zawarte w baterii, inne niż rtęć, kadm lub ołów;
środek gaśniczy, który może być użyty;
surowce krytyczne obecne w baterii, których stężenie m/m wynosi powyżej 0,1 %.
Część B: Symbol selektywnej zbiórki baterii
Część C: Kod QR
Kod QR ma wysoki kontrast w stosunku do koloru tła i rozmiar umożliwiający łatwe odczytanie przez powszechnie dostępne czytniki QR, takie jak czytniki zintegrowane w przenośnych urządzeniach komunikacyjnych.
ZAŁĄCZNIK VII
PARAMETRY SŁUŻĄCE DO OKREŚLANIA STANU ZDROWIA I PRZEWIDYWANEJ ŻYWOTNOŚCI BATERII
Część A
Parametry służące do określania stanu zdrowia baterii do pojazdów elektrycznych, stacjonarnych systemów magazynowania energii i baterii LMT:
W przypadku baterii do pojazdów elektrycznych:
poziom energii w porównaniu z energią określoną podczas certyfikacji (State of Certified Energy – SOCE).
W przypadku stacjonarnych systemów magazynowania energii i w przypadku baterii LMT:
pozostała pojemność;
w miarę możliwości, pozostała pojemność rzeczywista;
w miarę możliwości, pozostała całkowita sprawność energetyczna;
zmiany współczynnika samorozładowania;
w miarę możliwości, opór omowy.
Część B
Parametry służące do określania przewidywanej żywotności stacjonarnych systemów magazynowania energii i baterii LMT:
data wytworzenia baterii i, w stosownych przypadkach, data oddania jej do użytku;
wydajność energetyczna;
wydajność pojemnościowa;
śledzenie zdarzeń szkodliwych, takich jak liczba przypadków głębokiego rozładowania, czas spędzony w ekstremalnych temperaturach, czas spędzony na ładowaniu podczas ekstremalnych temperatur;
liczba pełnych ekwiwalentnych cykli ładowania-rozładowania.
ZAŁĄCZNIK VIII
PROCEDURY OCENY ZGODNOŚCI
Część A
MODUŁ A – WEWNĘTRZNA KONTROLA PRODUKCJI
1. Opis modułu
Wewnętrzna kontrola produkcji to procedura oceny zgodności, w której wytwórca wywiązuje się z zobowiązań określonych w pkt 2, 3 i 4, a także zapewnia i oświadcza, na swoją wyłączną odpowiedzialność, że dane baterie spełniają mające do nich zastosowanie wymogi ustanowione w art. 6, 9, 10, 12, 13 i 14.
2. Dokumentacja techniczna
Wytwórca sporządza dokumentację techniczną. Dokumentacja umożliwia ocenę zgodności baterii ze stosownymi wymogami, o których mowa w pkt 1, oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę ryzyk.
Dokumentacja techniczna zawiera mające zastosowanie wymogi i obejmuje, w stopniu właściwym dla takiej oceny, projektowanie, wytwarzanie oraz funkcjonowanie baterii. W stosownych przypadkach dokumentacja techniczna zawiera co najmniej następujące elementy:
ogólny opis baterii oraz jej przewidziane zastosowania;
projekt koncepcyjny i rysunki techniczne oraz schematy części, podzespołów i obwodów;
opisy i wyjaśnienia niezbędne do zrozumienia rysunków i schematów, o których mowa w lit. b), oraz zasad funkcjonowania baterii;
wzór etykiety wymaganej zgodnie z art. 13;
wykaz norm zharmonizowanych, o których mowa w art. 15, stosowanych w całości lub częściowo, wraz ze wskazaniem, które części zostały zastosowane; wykaz wspólnych specyfikacji, o których mowa w art. 16, stosowanych w całości lub częściowo, wraz ze wskazaniem, które części zostały zastosowane; oraz wykaz innych odpowiednich specyfikacji technicznych wykorzystywanych do celów pomiarowych lub obliczeniowych;
w przypadku gdy nie zastosowano norm zharmonizowanych ani wspólnych specyfikacji, o których mowa w pkt (e), lub nie są one dostępne, opis rozwiązań przyjętych w celu spełnienia mających zastosowanie wymogów określonych w art. 6, 9, 10, 12, 13 i 14 lub weryfikacji zgodności baterii z tymi wymogami;
wyniki dokonanych obliczeń projektowych oraz przeprowadzonych badań, i wykorzystanych dowodów technicznych lub dokumentacji; oraz
sprawozdania z testów.
3. Wytwarzanie
Wytwórca podejmuje wszelkie niezbędne środki, aby proces wytwórczy i jego monitorowanie zapewniały zgodność baterii z dokumentacją techniczną, o której mowa w pkt 2, oraz z mającymi zastosowanie wymogami, o których mowa w pkt 1.
4. Oznakowanie CE i deklaracja zgodności UE
Wytwórca umieszcza oznakowanie CE na każdej baterii spełniającej mające zastosowanie wymogi, o których mowa w pkt 1, lub – w przypadku gdy nie jest to możliwe lub uzasadnione z uwagi na charakter baterii – na opakowaniu i w dokumentach towarzyszących baterii.
Wytwórca sporządza deklarację zgodności UE dla każdego modelu baterii zgodnie z art. 18 i przechowuje ją wraz z dokumentacją techniczną do dyspozycji organów krajowych przez 10 lat po wprowadzeniu do obrotu ostatniej baterii danego modelu. W deklaracji zgodności UE wskazuje się model baterii, dla którego została ona sporządzona.
Kopię deklaracji zgodności UE należy udostępnić na wniosek organów krajowych.
5. Upoważniony przedstawiciel wytwórcy
Zobowiązania wytwórcy określone w pkt 4 mogą być wypełniane przez upoważnionego przedstawiciela wytwórcy w imieniu wytwórcy i na jego odpowiedzialność, pod warunkiem że zostaną one wyszczególnione w upoważnieniu.
Część B
MODUŁ D1 – ZAPEWNIANIE JAKOŚCI W PROCESIE PRODUKCJI
1. Opis modułu
Zapewnienie jakości procesu produkcji to procedura oceny zgodności, podczas której wytwórca spełnia obowiązki określone w pkt 2, 4 i 7 oraz zapewnia i oświadcza, na swoją wyłączną odpowiedzialność, bez uszczerbku dla obowiązków innych podmiotów gospodarczych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, że dane baterie spełniają mające zastosowanie wymogi ustanowione w art. 7 i 8 lub, w zależności od wyboru wytwórcy, wszystkie mające zastosowanie wymogi ustanowione w art. 6–10, 12, 13 i 14.
2. Dokumentacja techniczna
Wytwórca sporządza dokumentację techniczną. Dokumentacja techniczna umożliwia ocenę zgodności baterii z odnośnymi wymogami, o których mowa w pkt 1, oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę ryzyk.
Dokumentacja techniczna zawiera mające zastosowanie wymogi i obejmuje, w stopniu właściwym dla takiej oceny, projektowanie, wytwarzanie oraz funkcjonowanie baterii. W stosownych przypadkach dokumentacja techniczna zawiera co najmniej następujące elementy:
ogólny opis baterii oraz jej przewidywane zastosowanie;
projekt koncepcyjny i rysunki techniczne oraz schematy części, podzespołów i obwodów;
opisy i wyjaśnienia niezbędne do zrozumienia rysunków i schematów, o których mowa w lit. b), oraz zasad funkcjonowania baterii;
wzór etykiety wymaganej zgodnie z art. 13;
wykaz norm zharmonizowanych, o których mowa w art. 15, wspólnych specyfikacji, o których mowa w art. 16, lub obydwu, oraz, w przypadku częściowo zastosowanych norm zharmonizowanych, wspólnych specyfikacji, lub obydwu, wskazanie, które części zostały zastosowane;
wykaz innych odpowiednich specyfikacji technicznych użytych do celu pomiaru lub obliczeń i opis rozwiązań przyjętych w celu spełnienia mających zastosowanie wymogów określonych w art. 6–10 i art. 12, 13 i 14 lub weryfikacji zgodności baterii z tymi wymogami, w przypadku gdy zharmonizowane normy, wspólne specyfikacje lub obydwie nie zostały zastosowane lub nie są dostępne;
wyniki dokonanych obliczeń projektowych i przeprowadzonych badań, oraz wykorzystanych dowodów technicznych lub dokumentacji;
badanie potwierdzające wartości śladu węglowego, o których mowa w art. 7 ust. 1, i klasę śladu węglowego, o której mowa w art. 7 ust. 2, zawierające obliczenia dokonane zgodnie z metodyką określoną w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 7 ust. 1 akapit czwarty lit. a) oraz dowody i informacje określające dane wejściowe na potrzeby tych obliczeń;
badanie potwierdzające udział zawartości materiałów z recyklingu, o którym mowa w art. 8, zawierające obliczenia dokonane zgodnie z metodyką określoną w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 8 ust. 1 akapit drugi oraz dowody i informacje określające dane wejściowe na potrzeby tych obliczeń; oraz
sprawozdania z testów.
3. Dostępność dokumentacji technicznej
Wytwórca przechowuje dokumentację techniczną do dyspozycji organów krajowych przez 10 lat po wprowadzeniu baterii do obrotu.
4. Wytwarzanie
Wytwórca posiada zatwierdzony system jakości w odniesieniu do produkcji, kontroli gotowych produktów i testowania baterii zgodnie z pkt 5, a także podlega nadzorowi zgodnie z pkt 6.
5. System jakości
1. Wytwórca składa w wybranej przez siebie jednostce notyfikowanej wniosek o przeprowadzenie oceny jej systemu jakości w odniesieniu do danych baterii.
Wniosek taki zawiera:
imię i nazwisko lub nazwę i adres wytwórcy oraz, w przypadku wniosku składanego przez upoważnionego przedstawiciela wytwórcy, dodatkowo jego imię i nazwisko lub nazwę i adres;
pisemną deklarację, że ten sam wniosek nie został złożony w żadnej innej jednostce notyfikowanej;
wszelkie istotne informacje przewidziane dla danej kategorii baterii;
dokumentację dotyczącą systemu jakości, o której mowa w pkt 5.2;
dokumentację techniczną, o której mowa w pkt 2.
2. System jakości zapewnia zgodność baterii z mającymi zastosowanie wymogami określonymi w art. 6–10 i art. 12, 13 i 14.
Wszystkie elementy, wymogi i przepisy przyjęte przez wytwórcę są systematycznie i w uporządkowany sposób dokumentowane w formie pisemnych polityk, procedur i instrukcji. Dokumentacja systemu jakości umożliwia spójną interpretację programów, planów, instrukcji i zapisów dotyczących jakości.
Dokumentacja systemu jakości w szczególności zawiera stosowny opis:
celów dotyczących jakości i struktury organizacyjnej, obowiązków oraz uprawnień kierownictwa w zakresie jakości produktów;
procedur dokumentowania i monitorowania parametrów i danych niezbędnych do obliczenia i aktualizacji udziału materiałów z recyklingu, o którym mowa w art. 8, oraz, w stosownych przypadkach, wartości i klasy śladu węglowego, o których mowa w art. 7;
odpowiednich technik produkcyjnych, kontroli jakości i zapewnienia jakości, procesów oraz systematycznych działań, które będą podejmowane;
badań, obliczeń, pomiarów i testów, które będą przeprowadzane przed rozpoczęciem, w trakcie i po wytworzeniu, a także częstotliwości ich przeprowadzania;
dokumentacji dotyczącej jakości, np. sprawozdań z kontroli i danych dotyczących obliczeń, pomiarów i testów, danych dotyczących wzorcowania, sprawozdań dotyczących kwalifikacji pracowników uczestniczących w procesie;
środków monitorowania realizacji wymaganej jakości produktu oraz skutecznego działania systemu jakości.
3. Jednostka notyfikowana ocenia system jakości w celu stwierdzenia, czy spełnia on wymogi, o których mowa w pkt 5.2.
Zakłada ona zgodność z tymi wymogami w odniesieniu do elementów systemu jakości zgodnych z odpowiednimi specyfikacjami odpowiedniej normy zharmonizowanej.
Oprócz doświadczenia w zakresie systemów zarządzania jakością zespół audytorski ma co najmniej jednego członka posiadającego doświadczenie z zakresu oceny w dziedzinie danego produktu i technologii danego produktu, a także znajomość mających zastosowanie wymogów określonych w art. 6–10 i art. 12, 13 i 14.
Audyt obejmuje wizytę oceniającą w zakładzie wytwórcy.
Zespół audytorski dokonuje przeglądu dokumentacji technicznej, o której mowa w pkt 2, w celu weryfikacji zdolności wytwórcy do zidentyfikowania mających zastosowanie wymogów określonych w art. 6–10 i art. 12, 13 i 14 oraz do przeprowadzenia koniecznych badań, obliczeń, pomiarów i testów zapewniających zgodność baterii z tymi wymogami. Zespół audytorski sprawdza wiarygodność danych wykorzystywanych do obliczania udziału materiałów z recyklingu, o którym mowa w art. 8, oraz, w stosownych przypadkach, wartości i klasy śladu węglowego, o których mowa w art. 7, a także właściwe wdrożenie odpowiedniej metodyki obliczeń.
Po ocenie systemu jakości jednostka notyfikowana powiadamia wytwórcę o swojej decyzji. Powiadomienie takie zawiera wnioski z audytu oraz powody takiej decyzji.
4. Wytwórca zobowiązuje się wypełniać obowiązki wynikające z zatwierdzonego systemu jakości oraz utrzymywać go w taki sposób, aby zachował swoją adekwatność i skuteczność.
5. Wytwórca na bieżąco informuje jednostkę notyfikowaną, która zatwierdziła system jakości, o wszelkich zamierzonych modyfikacjach systemu jakości.
Jednostka notyfikowana ocenia proponowane zmiany oraz decyduje, czy zmodyfikowany system jakości nadal będzie spełniał wymogi, o których mowa w pkt 5.2, lub czy konieczna jest ponowna jego ocena.
Jednostka notyfikowana powiadamia wytwórcę o swojej decyzji. Powiadomienie takie zawiera wnioski z audytu oraz decyzję dotyczącą dokonanej oceny wraz z uzasadnieniem.
6. Nadzór pod kierunkiem jednostki notyfikowanej
Celem nadzoru jest sprawdzenie, czy wytwórca należycie wypełnia obowiązki wynikające z zatwierdzonego systemu jakości.
Do celów oceny wytwórca umożliwia jednostce notyfikowanej dostęp do miejsc produkcji, kontroli, testowania i magazynowania, a także dostarcza jej wszelkich niezbędnych informacji, w szczególności:
dokumentację systemu jakości, o której mowa w pkt 5.2;
dokumentację techniczną, o której mowa w pkt 2;
zapisy dokumentacji dotyczącej jakości, np. sprawozdań z kontroli i danych dotyczących obliczeń, pomiarów i testów, danych dotyczących wzorcowania oraz sprawozdań dotyczących kwalifikacji pracowników uczestniczących w procesie.
Jednostka notyfikowana przeprowadza okresowe audyty, mające na celu sprawdzenie, czy wytwórca utrzymuje i stosuje system jakości, oraz przekazuje wytwórcy sprawozdanie z audytu. Podczas takich audytów jednostka notyfikowana sprawdza co najmniej wiarygodność danych wykorzystywanych do obliczania udziału materiałów z recyklingu, o którym mowa w art. 8, oraz, w stosownych przypadkach, wartości i klasy śladu węglowego, o których mowa w art. 7, a także właściwe wdrożenie odpowiedniej metodyki obliczeń.
Jednostka notyfikowana może ponadto składać wytwórcy wizyty bez zapowiedzi. Podczas takich wizyt jednostka notyfikowana może, w razie potrzeby, przeprowadzić badania, obliczenia, pomiary i testy albo zlecić ich przeprowadzenie w celu weryfikacji prawidłowego funkcjonowania systemu jakości. Jednostka notyfikowana przekazuje wytwórcy sprawozdanie z wizyty oraz, w przypadku przeprowadzenia badań, sprawozdanie z testów.
7. Oznakowanie CE i deklaracja zgodności UE
Wytwórca umieszcza oznakowanie CE oraz, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w pkt 5.1, numer identyfikacyjny tej jednostki na każdej baterii, która spełnia mające zastosowanie wymogi, o których mowa w pkt 1, lub – gdy to nie jest możliwe lub uzasadnione z uwagi na charakter baterii – na opakowaniu i na dokumentach załączonych do baterii.
Wytwórca sporządza deklarację zgodności UE dla każdego modelu baterii zgodnie z art. 18 i przechowuje ją do dyspozycji organów krajowych przez 10 lat po wprowadzeniu do obrotu ostatniej baterii danego modelu. W deklaracji zgodności UE wskazuje się model baterii, dla którego została ona sporządzona.
Kopię deklaracji zgodności UE udostępnia się na wniosek organów krajowych.
8. Dostępność dokumentacji systemu jakości
Przez okres 10 lat po wprowadzeniu baterii do obrotu wytwórca przechowuje do dyspozycji organów krajowych następujące dokumenty:
dokumentację systemu jakości, o której mowa w pkt 5.2;
zatwierdzoną zmianę, o której mowa w pkt 5.5;
decyzje i sprawozdania jednostki notyfikowanej, o których mowa w pkt 5.5, 6.3 i 6.4.
9. Obowiązki jednostek notyfikowanych w zakresie informowania
Każda jednostka notyfikowana informuje odnośny organ notyfikujący o wydanych lub cofniętych zatwierdzeniach systemu jakości oraz, okresowo lub na żądanie, udostępnia odnośnemu organowi notyfikującemu wykaz zatwierdzeń systemów jakości, których wydania odmówiła, które zawiesiła lub objęła innymi ograniczeniami.
Każda jednostka notyfikowana informuje pozostałe jednostki notyfikowane o zatwierdzeniach systemów jakości, których wydania odmówiła, cofnęła, zawiesiła lub objęła innymi ograniczeniami, oraz, na żądanie, o zatwierdzeniach systemów jakości, które wydała.
10. Upoważniony przedstawiciel wytwórcy
Zobowiązania wytwórcy określone w pkt 3, 5.1, 5.5, 7 i 8 mogą być wypełniane w imieniu wytwórcy i na odpowiedzialność wytwórcy przez upoważnionego przedstawiciela wytwórcy, pod warunkiem że zostaną one wyszczególnione w upoważnieniu.
Część C
MODUŁ G – ZGODNOŚĆ W OPARCIU O WERYFIKACJĘ JEDNOSTKOWĄ
1. Opis modułu
Zgodność w oparciu o weryfikację jednostkową to procedura oceny zgodności, podczas której wytwórca spełnia obowiązki określone w pkt 2, 3 i 5 oraz zapewnia i oświadcza, na swoją wyłączną odpowiedzialność, bez uszczerbku dla obowiązków innych podmiotów gospodarczych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, że dana bateria, która jest przedmiotem przepisów pkt 4, jest zgodna mającymi zastosowanie wymogami określonymi w art. 7 i 8 lub, w zależności od wyboru wytwórcy, z wszystkimi mającymi zastosowanie wymogami określonymi w art. 6–10, 12, 13 i 14.
2. Dokumentacja techniczna
1. Wytwórca sporządza dokumentację techniczną i udostępnia ją jednostce notyfikowanej, o której mowa w pkt 4. Dokumentacja techniczna umożliwia ocenę baterii pod względem jej zgodności z odnośnymi wymogami, o których mowa w pkt 1, oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę ryzyk.
Dokumentacja techniczna określa mające zastosowanie wymogi i obejmuje, w stopniu właściwym dla takiej oceny, projektowanie, wytwarzanie oraz funkcjonowanie baterii.
W stosownych przypadkach dokumentacja techniczna zawiera co najmniej następujące elementy:
ogólny opis baterii oraz jej przewidziane zastosowania;
projekt koncepcyjny i rysunki techniczne oraz schematy części, podzespołów i obwodów;
opisy i wyjaśnienia niezbędne do zrozumienia rysunków i schematów, o których mowa w lit. b), oraz zasad funkcjonowania baterii;
wzór etykiety wymaganej zgodnie z art. 13;
wykaz norm zharmonizowanych, o których mowa w art. 15, wspólnych specyfikacji, o których mowa w art. 16, lub obydwu, oraz, w przypadku częściowo zastosowanych norm zharmonizowanych lub wspólnych specyfikacji, lub obydwu, wskazanie, które części zostały zastosowane;
wykaz innych odpowiednich specyfikacji technicznych użytych do celu pomiaru lub obliczeń i opis rozwiązań przyjętych w celu spełnienia mających zastosowanie wymogów, o których mowa w pkt 1, lub weryfikacji zgodności baterii z tymi wymogami, w przypadku gdy zharmonizowane normy, wspólne specyfikacje lub obydwie nie zostały zastosowane lub nie są dostępne;
wyniki dokonanych obliczeń projektowych i przeprowadzonych badań i wykorzystanych dowodów technicznych lub dokumentacji;
badanie potwierdzające wartości i klasę śladu węglowego, o których mowa w art. 7, zawierające obliczenia dokonane zgodnie z metodyką określoną w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 7 ust. 1 akapit czwarty lit. a) oraz dowody i informacje określające dane wejściowe na potrzeby tych obliczeń;
badanie potwierdzające udział zawartości materiałów z recyklingu, o którym mowa w art. 8, zawierające obliczenia dokonane zgodnie z metodyką określoną w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 8 ust. 1 akapit drugi oraz dowody i informacje określające dane wejściowe na potrzeby tych obliczeń; oraz
sprawozdania z testów.
2. Wytwórca przechowuje dokumentację techniczną do dyspozycji organów krajowych przez 10 lat po wprowadzeniu baterii do obrotu.
3. Wytwarzanie
Wytwórca podejmuje wszelkie niezbędne środki, aby proces wytwórczy i jego monitorowanie zapewniały zgodność wytwarzanej baterii z mającymi zastosowanie wymogami, o których mowa w pkt 1.
4. Weryfikacja
Jednostka notyfikowana wybrana przez wytwórcę przeprowadza odpowiednie badania, obliczenia, pomiary i testy, określone w stosownych normach zharmonizowanych, o których mowa w art. 15, wspólnych specyfikacjach, o których mowa w art. 16, lub równoważne testy, aby sprawdzić zgodność baterii z mającymi zastosowanie wymogami, o których mowa w pkt 1, lub zleca ich przeprowadzenie. W przypadku braku takiej normy zharmonizowanej lub wspólnej specyfikacji dana jednostka notyfikowana decyduje o odpowiednich badaniach, obliczeniach, pomiarach i testach, które należy przeprowadzić.
Jednostka notyfikowana wydaje certyfikat zgodności w odniesieniu do przeprowadzonych badań, obliczeń, pomiarów i testów oraz umieszcza swój numer identyfikacyjny na zatwierdzonej baterii lub zleca jego umieszczenie na swoją odpowiedzialność.
Wytwórca przechowuje certyfikaty zgodności do dyspozycji organów krajowych przez 10 lat po wprowadzeniu baterii do obrotu.
5. Oznakowanie CE i deklaracja zgodności UE
Wytwórca umieszcza oznakowanie CE oraz, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w pkt 4, numer identyfikacyjny tej jednostki na każdej baterii, która spełnia mające zastosowanie wymogi, o których mowa w pkt 1, lub – gdy nie jest to możliwe lub nie jest uzasadnione z uwagi na charakter baterii – na opakowaniu i na dokumentach załączonych do baterii.
Wytwórca sporządza deklarację zgodności UE dla każdej baterii zgodnie z art. 18 i przechowuje ją do dyspozycji organów krajowych przez 10 lat po wprowadzeniu baterii do obrotu. W deklaracji zgodności UE wskazuje się baterię, dla której została ona sporządzona.
Kopię deklaracji zgodności UE udostępnia się na wniosek organów krajowych.
6. Upoważniony przedstawiciel wytwórcy
Zobowiązania wytwórcy określone w pkt 2.2, 4.2 i 5 mogą być wypełniane w imieniu wytwórcy i na odpowiedzialność wytwórcy przez upoważnionego przedstawiciela wytwórcy, pod warunkiem że zostaną one wyszczególnione w upoważnieniu.
ZAŁĄCZNIK IX
DEKLARACJA ZGODNOŚCI UE NR* …
* (numer identyfikacyjny deklaracji)
1. Model baterii (produkt, kategoria i partia lub numer seryjny):
2. Imię i nazwisko lub nazwa i adres wytwórcy oraz, w stosownych przypadkach, jego upoważnionego przedstawiciela:
3. Niniejsza deklaracja zgodności wydana zostaje na wyłączną odpowiedzialność wytwórcy.
4. Przedmiot deklaracji (opis baterii i identyfikacja umożliwiająca odtworzenie jej historii, zawierająca ewentualnie, w stosownych przypadkach, zdjęcie baterii).
5. Opisany w pkt 4 przedmiot deklaracji jest zgodny z odnośnym prawodawstwem harmonizacyjnym Unii: … (odniesienie do innych zastosowanych aktów Unii).
6. Odniesienia do odpowiednich norm zharmonizowanych lub wspólnych specyfikacji, które zastosowano, lub do innych specyfikacji technicznych, w oparciu o które deklarowana jest zgodność:
7. Jednostka notyfikowana … (nazwa, adres, numer) … przeprowadziła … (opis interwencji) … i wydała certyfikat/certyfikaty: … (szczegółowe informacje, w tym data oraz, w odpowiednich przypadkach, informacja o okresie i warunkach jej ważności).
8. Informacje dodatkowe
Podpisano w imieniu:
(miejsce i data wydania):
(nazwisko, stanowisko) (podpis)
ZAŁĄCZNIK X
WYKAZ SUROWCÓW I KATEGORIE RYZYKA
1. Surowce:
kobalt;
grafit naturalny;
lit;
nikiel;
związki chemiczne oparte na surowcach wymienionych w lit. a)–d), które są niezbędne do wytwarzania materiałów czynnych stosowanych w bateriach.
2. Społeczne i środowiskowe kategorie ryzyka:
środowisko, klimat i zdrowie ludzkie, z uwzględnieniem bezpośrednich, wywołanych, pośrednich i skumulowanych skutków, w tym:
powietrze, w tym zanieczyszczenie powietrza, takie jak emisje gazów cieplarnianych,
woda, w tym dno morskie i środowisko morskie, w tym zanieczyszczenie wody, użytkowanie wody, ilości wody (powodzie lub susze) i dostęp do wody,
gleba, w tym zanieczyszczenie gleby, erozja gleby, użytkowanie gruntów i degradacja gruntów,
różnorodność biologiczna, w tym szkody w siedliskach, wśród zwierząt dzikich, roślinności i ekosystemów, w tym usług ekosystemowych,
substancje niebezpieczne,
hałas i wibracje,
bezpieczeństwo zakładów produkcyjnych,
użytkowanie energii,
odpady i resztki;
prawa człowieka, prawa pracownicze i stosunki pracy, w tym w zakresie:
bezpieczeństwa i higieny pracy,
pracy dzieci,
pracy przymusowej,
dyskryminacji,
swobód związków zawodowych;
życie społeczne, w tym życie społeczne ludności rdzennej.
3. Instrumenty międzynarodowe uwzględniające kategorie ryzyka, o których mowa w pkt 2, obejmują:
dziesięć zasad inicjatywy Global Compact ONZ;
Wytyczne UNEP dotyczące społecznej oceny cyklu życia produktów;
Konwencję o różnorodności biologicznej, w szczególności decyzję COP VIII/28 – Dobrowolne wytyczne w sprawie różnorodności biologicznej – całościową ocenę skutków;
porozumienie paryskie ONZ;
osiem podstawowych konwencji MOP określonych w Deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy;
wszelkie inne międzynarodowe konwencje dotyczące środowiska, które są wiążące dla Unii lub jej państw członkowskich;
Deklarację MOP dotyczącą podstawowych zasad i praw w pracy;
Międzynarodową kartę praw człowieka, w tym Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych oraz Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych.
4. Uznane na szczeblu międzynarodowym instrumenty należytej staranności mające zastosowanie do wymogów należytej staranności określonych w rozdziale VII niniejszego rozporządzenia:
Międzynarodowa karta praw człowieka, w tym Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych oraz Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych;
Wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka;
Wytyczne OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych;
Trójstronna deklaracja zasad dotyczących przedsiębiorstw wielonarodowych i polityki społecznej MOP;
Wytyczne OECD dotyczące należytej staranności w celu odpowiedzialnego prowadzenia działalności gospodarczej;
Wytyczne OECD dotyczące należytej staranności dla odpowiedzialnych łańcuchów dostaw minerałów z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka.
ZAŁĄCZNIK XI
OBLICZANIE POZIOMU ZBIÓRKI ZUŻYTYCH BATERII PRZENOŚNYCH I ZUŻYTYCH BATERII LMT
1. Producenci odnośnych kategorii baterii lub organizacje odpowiedzialności producenta, w przypadku gdy wyznaczono je zgodnie z art. 57 ust. 1, oraz państwa członkowskie obliczają poziom zbiórki jako odsetek otrzymany w wyniku podzielenia masy zużytych baterii zebranych zgodnie z odpowiednio art. 59, 60 i 69, w danym roku kalendarzowym w danym państwie członkowskim przez średnią masę takich baterii, które producenci udostępniają na rynku bezpośrednio użytkownikom końcowym albo dostarczają osobom trzecim w celu udostępnienia ich na rynku użytkownikom końcowym w tym państwie członkowskim w poprzednich trzech latach kalendarzowych. Poziom zbiórki jest obliczany odpowiednio dla baterii przenośnych zgodnie z art. 59 i dla baterii LMT zgodnie z art. 60.
Rok |
Zbiory danych |
Obliczanie |
Wymóg sprawozdawczości |
|
Rok 1 |
Sprzedaż w roku 1 (S1) |
|
|
|
Rok 2 |
Sprzedaż w roku 2 (S2) |
|
|
|
Rok 3 |
Sprzedaż w roku 3 (S3) |
|
|
|
Rok 4 |
Sprzedaż w roku 4 (S4) |
Zbiórka w roku 4 (C4) |
Poziom zbiórki (CR4) = 3*C4(S1+S2+S3) |
CR4 |
Rok 5 |
Sprzedaż w roku 5 (S5) |
Zbiórka w roku 5 (C5) |
Poziom zbiórki (CR5) = 3*C5(S2+S3+S4) |
CR5 |
itd. |
itd. |
itd. |
itd. |
|
2. Producenci odnośnych kategorii baterii lub organizacje odpowiedzialności producenta, w przypadku gdy wyznaczono je zgodnie z art. 57 ust. 1, oraz państwa członkowskie obliczają roczną sprzedaż baterii użytkownikom końcowym w danym roku, jako masę takich baterii udostępnionych na rynku po raz pierwszy na terytorium państwa członkowskiego w danym roku, z wyłączeniem wszelkich baterii, które opuściły terytorium tego państwa członkowskiego w tym roku przed sprzedaniem ich użytkownikom końcowym. Sprzedaż ta jest obliczana oddzielnie dla baterii przenośnych, z jednej strony, i dla baterii LMT, z drugiej strony.
3. Dla każdej baterii liczy się tylko jej pierwsze udostępnienie na rynku w danym państwie członkowskim.
4. Podstawą obliczeń przewidzianych w pkt 1 i 2 są zebrane dane lub statystycznie istotne szacunki opierające się na zebranych danych.
ZAŁĄCZNIK XII
WYMOGI DOTYCZĄCE MAGAZYNOWANIA I PRZETWARZANIA, W TYM RECYKLINGU
Część A: Wymogi dotyczące magazynowania, przetwarzania
1. Przetwarzanie obejmuje co najmniej usunięcie wszystkich cieczy i kwasów.
2. Przetwarzanie i wszelkie magazynowanie, w tym przechowywanie tymczasowe, w zakładach przetwarzania, w tym zakładach recyklingu, odbywa się w miejscach o nieprzepuszczalnych nawierzchniach oraz odpowiednich odpornych na warunki pogodowe pokryciach lub w odpowiednich pojemnikach.
3. Zużyte baterie w zakładach przetwarzania, w tym zakładach recyklingu, przechowuje się w taki sposób, aby nie mieszano ich z odpadami materiałów przewodzących lub palnych.
4. Wprowadza się specjalne środki ostrożności i środki bezpieczeństwa do celów przetwarzania zużytych baterii litowych podczas ich obróbki, sortowania i magazynowania. Takie środki obejmują między innymi ochronę przed ekspozycją na:
nadmierne ciepło, takie jak wysokie temperatury, ogień lub bezpośrednie światło słoneczne;
wodę, taką jak opady i zalanie;
zgniecenie lub uszkodzenie fizyczne.
Zużyte baterie litowe są przechowywane w ich normalnie zainstalowanym położeniu, tj. nigdy nie w odwróconym położeniu, w dobrze wentylowanych miejscach i są pokryte izolacją wysokonapięciową z gumy. Miejsca magazynowania zużytych baterii litowych są oznaczone znakiem ostrzegawczym.
5. Rtęć jest podczas przetwarzania oddzielana w identyfikowalny strumień, który jest bezpiecznie unieruchamiany i usuwany i nie może powodować negatywnych skutków dla zdrowia ludzkiego ani środowiska.
6. Kadm jest podczas przetwarzania oddzielany w identyfikowalny strumień, który jest bezpiecznie unieruchamiany i usuwany i nie może powodować negatywnych skutków dla zdrowia ludzkiego ani środowiska.
Część B: Cele w zakresie wydajności recyklingu
1. Nie później niż w dniu 31 grudnia 2025 r. w recyklingu osiąga się co najmniej następujące cele w zakresie wydajności recyklingu:
recykling 75 % średniej masy baterii kwasowo-ołowiowych;
recykling 65 % średniej masy baterii litowych;
recykling 80 % średniej masy baterii niklowo-kadmowych;
recykling 50 % średniej masy innych zużytych baterii.
2. Nie później niż w dniu 31 grudnia 2030 r. w recyklingu osiąga się co najmniej następujące cele w zakresie wydajności recyklingu:
recykling 80 % średniej masy baterii kwasowo-ołowiowych;
recykling 70 % średniej masy baterii litowych.
Część C: Cele w zakresie odzysku materiałów
1. Nie później niż w dniu 31 grudnia 2027 r. w całym recyklingu osiąga się co najmniej następujące cele w zakresie odzysku materiałów:
90 % w przypadku kobaltu;
90 % w przypadku miedzi;
90 % w przypadku ołowiu;
50 % w przypadku litu;
90 % w przypadku niklu.
2. Nie później niż w dniu 31 grudnia 2031 r. w całym recyklingu osiąga się co najmniej następujące cele w zakresie odzysku materiałów:
95 % w przypadku kobaltu;
95 % w przypadku miedzi;
95 % w przypadku ołowiu;
80 % w przypadku litu;
95 % w przypadku niklu.
ZAŁĄCZNIK XIII
INFORMACJE UMIESZCZANE W PASZPORCIE BATERII
1. PUBLICZNIE DOSTĘPNE INFORMACJE DOTYCZĄCE MODELU BATERII
Paszport baterii zawiera następujące publicznie dostępne informacje dotyczące modelu baterii:
informacje określone w załączniku VI część A;
skład materiałowy baterii, w tym substancje chemiczne, substancje niebezpieczne obecne w baterii inne niż rtęć, kadm lub ołów i surowce krytyczne obecne w baterii;
informacje na temat śladu węglowego, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2;
informacje na temat odpowiedzialnego pozyskiwania, jak wskazano w sprawozdaniu na temat polityki należytej staranności w odniesieniu do baterii, o którym mowa w art. 52 ust. 3;
informacje dotyczące zawartości materiałów z recyklingu zamieszczone w dokumentacji, o której mowa w art. 8 ust. 1;
udział materiałów odnawialnych;
pojemność znamionowa (w Ah);
minimalne, nominalne i maksymalne napięcie, w stosownych przypadkach z zakresem temperatur;
pierwotna pojemność rzeczywista (w watach) i limity, w stosownych przypadkach z zakresem temperatur;
oczekiwana żywotność baterii wyrażona w cyklach i zastosowany test porównawczy;
próg pojemności do wyczerpania (tylko w przypadku baterii do pojazdów elektrycznych);
zakres temperatur, które bateria może wytrzymać, gdy nie jest używana (test porównawczy);
okres obowiązywania gwarancji handlowej w okresie gwarantowanej żywotności;
początkowa całkowita sprawność energetyczna oraz na etapie 50 % cyklu życia;
opór wewnętrzny ogniwa baterii i zestawu baterii;
współczynnik c w odpowiednim teście cyklu życia;
wymogi w zakresie oznakowania ustanowione w art. 13 ust. 3 i 4;
deklaracja zgodności UE, o której mowa w art. 18;
informacje dotyczące zapobiegania powstawaniu zużytych baterii i gospodarowania nimi określone w art. 74 ust. 1 lit. a)–f).
2. INFORMACJE DOTYCZĄCE MODELU BATERII DOSTĘPNE WYŁĄCZNIE DLA OSÓB MAJĄCYCH UZASADNIONY INTERES I DLA KOMISJI
Paszport baterii zawiera następujące informacje dotyczące modelu baterii, dostępne wyłącznie dla osób mających uzasadniony interes i dla Komisji:
szczegółowy skład, w tym materiały użyte w katodzie, anodzie i elektrolicie;
numery komponentów i dane kontaktowe źródeł, z których pozyskano części zamienne;
informacje na temat demontażu, w tym co najmniej:
środki bezpieczeństwa.
3. INFORMACJE DOSTĘPNE WYŁĄCZNIE DLA JEDNOSTEK NOTYFIKOWANYCH, ORGANÓW NADZORU RYNKU I KOMISJI
Paszport baterii zawiera następujące informacje dotyczące modelu baterii, dostępne wyłącznie dla jednostek notyfikowanych, organów nadzoru rynku i Komisji:
4. INFORMACJE I DANE DOTYCZĄCE POSZCZEGÓLNYCH BATERII DOSTĘPNE WYŁĄCZNIE DLA OSÓB MAJĄCYCH UZASADNIONY INTERES
Paszport baterii zawiera następujące szczegółowe informacje i dane dotyczące poszczególnych baterii, dostępne wyłącznie dla osób mających uzasadniony interes:
wartości parametrów wydajności i trwałości, o których mowa w art. 10 ust. 1, gdy baterię wprowadzono do obrotu i gdy jej status uległ zmianie;
informacje na temat stanu zdrowia baterii zgodnie z art. 14;
informacje na temat statusu baterii, określonego jako „oryginalna”, „przeznaczona do wykorzystania do innych celów”, „ponownie wykorzystana”, „poddana regeneracji” lub „zużyta”;
informacje i dane wynikające z użytkowania baterii, w tym liczba cykli ładowania i rozładowania oraz negatywne zdarzenia, takie jak wypadki, oraz cyklicznie rejestrowana informacja na temat operacyjnych warunków środowiskowych, w tym temperatury, i na temat stanu naładowania.
ZAŁĄCZNIK XIV
MINIMALNE WYMOGI DOTYCZĄCE PRZEMIESZCZANIA UŻYWANYCH BATERII
1. Aby odróżnić używane baterie i zużyte baterie, w przypadku gdy posiadacz, czyli osoba fizyczna lub prawna posiadająca używane baterie lub zużyte baterie, twierdzi, że zamierza przewozić używane baterie, a nie zużyte baterie, posiadacz ten jest zobowiązany do przedstawienia na poparcie tego twierdzenia:
kopii faktury i umowy dotyczącej sprzedaży lub przeniesienia prawa własności do baterii, która stwierdza, że baterie są przeznaczone do bezpośredniego ponownego użycia i że są w pełni funkcjonalne;
dowodów oceny lub testów w postaci kopii dokumentacji, takiej jak certyfikat testów, dowód sprawności funkcjonalnej dla każdej baterii lub jej części znajdującej się w przesyłce oraz protokołu zawierającego wszystkie informacje o dokumentacji zgodnie z pkt 3;
deklaracji złożonej przez posiadacza, że żaden materiał ani żaden sprzęt znajdujący się w przesyłce nie jest odpadem w rozumieniu definicji zawartej w art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/98/WE; oraz
odpowiedniego zabezpieczenia przed uszkodzeniem podczas transportu, załadunku i rozładunku, w szczególności poprzez wystarczające opakowanie i właściwe rozmieszczenie ładunku.
2. Nie stosuje się pkt 1 lit. a) i b) i pkt 3, w przypadku gdy okoliczności te są wykazane dowodami z dokumentu, że przemieszczenie odbywa się w ramach umowy transferu B2B i że:
używana bateria jest odsyłana do naprawy gwarancyjnej do producenta lub osoby trzeciej działającej w jego imieniu, z zamiarem ponownego użycia; lub
używana bateria przeznaczona do użytku profesjonalnego jest wysyłana do producenta lub osoby trzeciej działającej w jego imieniu lub zakładu osoby trzeciej w krajach, do których ma zastosowanie decyzja C(2001)107/final Rady OECD w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku, w ramach ważnej umowy, do regeneracji lub naprawy z zamiarem ponownego wykorzystania; lub
jeżeli używana bateria przeznaczona do użytku profesjonalnego jest wadliwa, jest ona wysyłana do producenta lub osoby trzeciej działającej w jego imieniu w celu przeprowadzenia analizy pierwotnej przyczyny w ramach ważnej umowy, w przypadkach gdy taką analizę może przeprowadzić wyłącznie producent lub osoby trzecie działające w jego imieniu.
3. Aby wykazać, że przemieszczane baterie to używane baterie, a nie zużyte baterie, ich posiadacz wykonuje następujące kroki w celu przetestowania i prowadzenia dokumentacji:
baterię testuje się pod względem stanu zdrowia oraz ocenia się obecność substancji niebezpiecznych;
wyniki oceny i testowania, o których mowa w lit. a), są odnotowywane.
dokumentację przymocowuje się w sposób bezpieczny, lecz nie trwały, do używanej baterii, jeżeli używana bateria nie jest opakowana, albo do opakowania, tak by można było ją odczytać bez konieczności usunięcia opakowania;
dokumentacja zawiera następujące informacje:
4. W uzupełnieniu do dokumentacji wymaganej w pkt 1, 2 i 3 każdy ładunek, na przykład pojemnik transportowy lub ciężarówka, używanych baterii posiada:
stosowny dokument przewozowy; oraz
deklarację dotyczącą odpowiedzialności osoby odpowiedzialnej.
5. W przypadku braku dowodów, że dany przedmiot to używana bateria, a nie zużyta bateria, w formie odpowiedniej dokumentacji wymaganej w pkt 1, 2, 3 i 4, oraz w przypadku braku odpowiedniego zabezpieczenia przed uszkodzeniem podczas transportu, załadunku i wyładunku, w szczególności poprzez wystarczające opakowanie oraz właściwe rozmieszczenie ładunku, co należy do obowiązków posiadacza organizującego transport, dany przedmiot jest uznany za zużytą baterię oraz zakłada się, że ładunek zawiera nielegalną przesyłkę. W takich okolicznościach ładunek zostanie potraktowany zgodnie z art. 24 i 25 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006.
ZAŁĄCZNIK XV
TABELA KORELACJI
Dyrektywa 2006/66/WE |
Niniejsze rozporządzenie |
art. 1 |
art. 1 |
art. 1 akapit pierwszy pkt 1 |
art. 1 ust. 1 |
art. 1 akapit pierwszy pkt 2 |
art. 1 ust. 1 |
art. 1 akapit drugi |
— |
art. 2 |
art. 1 ust. 3, 4 i 5 |
art. 2 ust. 1 |
art. 1 ust. 3 i 4 |
art. 2 ust. 2 |
art. 1 ust. 5 |
art. 2 ust. 2 lit. a) |
art. 1 ust. 5 lit. a) |
art. 2 ust. 2 lit. b) |
art. 1 ust. 5 lit. a) |
art. 3 |
art. 3 |
art. 3 pkt 1 |
art. 3 ust. 1 pkt 1 |
art. 3 pkt 2 |
art. 3 ust. 1 pkt 2 |
art. 3 pkt 3 |
art. 3 ust. 1 pkt 9 |
art. 3 pkt 4 |
— |
art. 3 pkt 5 |
art. 3 ust. 1 pkt 12 |
art. 3 pkt 6 |
art. 3 ust. 1 pkt 13 |
art. 3 pkt 7 |
art. 3 ust. 1 pkt 50 |
art. 3 pkt 8 |
art. 3 ust. 2 lit. a) |
art. 3 pkt 9 |
— |
art. 3 pkt 10 |
art. 3 ust. 1 pkt 53 |
art. 3 pkt 11 |
art. 3 ust. 1 pkt 26 |
art. 3 pkt 12 |
art. 3 ust. 1 pkt 47 |
art. 3 pkt 13 |
art. 3 ust. 1 pkt 65 |
art. 3 pkt 14 |
art. 3 ust. 1 pkt 16 |
art. 3 pkt 15 |
art. 3 ust. 1 pkt 22 |
art. 3 pkt 16 |
— |
art. 3 pkt 17 |
— |
art. 4 |
art. 6 |
art. 4 ust. 1 |
załącznik I |
art. 4 ust. 1 lit. a) |
załącznik I pierwszy wpis |
art. 4 ust. 1 lit. b) |
załącznik I drugi wpis |
art. 4 ust. 2 |
— |
art. 4 ust. 3 |
— |
art. 4 ust. 3 lit. a) |
— |
art. 4 ust. 3 lit. b) |
— |
art. 4 ust. 3 lit. c) |
— |
art. 4 ust. 4 |
— |
art. 5 |
— |
art. 6 |
art. 4 |
art. 6 ust. 1 |
art. 4 ust. 1 |
art. 6 ust. 2 |
— |
art. 7 |
art. 2 |
art. 8 |
art. 59 – 62, art. 64 – 67 |
art. 8 ust. 1 |
art. 59 |
art. 8 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) |
art. 59 ust. 1 lit. a) art. 59 ust. 1 lit. b) |
art. 8 ust. 1 akapit pierwszy lit. b) |
art. 62 |
art. 8 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) |
art. 61 ust. 1 art. 62 ust. 1 |
art. 8 ust. 1 akapit pierwszy lit. d) |
art. 59 ust. 2 lit. a) ppkt (ii) art. 61 ust. 1 lit. c) |
art. 8 ust. 1 akapit drugi |
art. 59 ust. 5 |
art. 8 ust. 2 |
art. 59 ust. 1 i art. 59 ust. 2 |
art. 8 ust. 2 lit. a) |
art. 59 ust. 1 i art. 59 ust. 2 |
art. 8 ust. 2 lit. b) |
art. 59 ust. 2 |
art. 8 ust. 2 lit. c) |
— |
art. 8 ust. 3 |
art. 61 |
art. 8 ust. 4 |
art. 61 |
art. 9 |
— |
art. 10 |
art. 59, 60 i 69 |
art. 10 ust. 1 |
— |
art. 10 ust. 1 akapit drugi |
art. 75 ust. 4 |
art. 10 ust. 2 |
art. 59 i 60 |
art. 10 ust. 2 lit. a) |
— |
art. 10 ust. 2 lit. b) |
art. 59 ust. 3 i art. 60 ust. 3 |
art. 10 ust. 3 |
art. 69 ust. 2 i art. 76 ust. 1 akapit drugi |
art. 10 ust. 4 |
— |
art. 11 |
art. 11 |
art. 11 akapit pierwszy |
art. 11 ust. 1 |
art. 11 akapit drugi |
art. 11 ust. 3 |
art. 12 |
art. 70 |
art. 12 ust. 1 |
art. 70 ust. 2 |
art. 12 ust. 1 akapit pierwszy, lit. a) |
art. 59 ust. 1 lit. f), art. 60 ust. 1 lit. f) i art. 60 ust. 3 lit. c) |
art. 12 ust. 1 akapit pierwszy, lit. b) |
art. 71 ust. 1 |
art. 12 ust. 1 akapit drugi |
— |
art. 12 ust. 1 akapit trzeci |
— |
art. 12 ust. 2 |
art. 71 ust. 4 |
art. 12 ust. 3 |
art. 70 ust. 3 |
art. 12 ust. 4 |
art. 71 ust. 2 i 3 |
art. 12 ust. 5 |
art. 75 ust. 5 lit. c) i art. 76 ust. 1 lit. d) |
art. 12 ust. 6 |
art. 71 ust. 4 |
art. 13 |
— |
art. 13 ust. 1 |
— |
art. 13 ust. 2 |
— |
art. 14 |
art. 70 ust. 1 |
art. 15 |
art. 72 |
art. 15 ust. 1 |
art. 72 ust. 1 |
art. 15 ust. 2 |
art. 72 ust. 3 |
art. 15 ust. 3 |
art. 72 ust. 4 |
art. 16 |
art. 56 |
art. 16 ust. 1 |
art. 56 ust. 1 i 4 |
art. 16 ust. 1 lit. a) |
art. 56 ust. 4 lit. a) |
art. 16 ust. 1 lit. b) |
art. 56 ust. 4 lit. a) |
art. 16 ust. 2 |
— |
art. 16 ust. 3 |
art. 56 ust. 1 lit. c) |
art. 16 ust. 4 |
art. 74 ust. 5 |
art. 16 ust. 5 |
— |
art. 16 ust. 6 |
— |
art. 17 |
art. 55 |
art. 18 |
art. 57 ust. 2 lit. c) |
art. 18 ust. 1 |
— |
art. 18 ust. 2 |
— |
art. 18 ust. 3 |
— |
art. 19 |
art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 1, art. 61 ust. 1, art. 62 i art. 64 – 67 |
art. 19 ust. 1 |
art. 59 ust. 2, art. 60 ust. 2, art. 61 ust. 1 i art. 62, 65, 66 i 67 |
art. 19 ust. 2 |
art. 57 ust. 2 lit. c) |
art. 20 |
art. 74 |
art. 20 ust. 1 |
art. 74 ust. 1 |
art. 20 ust. 1 lit. a) |
art. 74 ust. 1 lit. f) |
art. 20 ust. 1 lit. b) |
art. 74 ust. 1 lit. b) |
art. 20 ust. 1 lit. c) |
art. 74 ust. 1 lit. c) |
art. 20 ust. 1 lit. d) |
art. 74 ust. 1 lit. b) |
art. 20 ust. 1 lit. e) |
art. 74 ust. 1 lit. e) |
art. 20 ust. 2 |
art. 74 |
art. 20 ust. 3 |
art. 74 ust. 4 |
art. 21 |
art. 20 art. 13, załącznik VI części A, B i C |
art. 21 ust. 1 |
art. 13 ust. 4 |
art. 21 ust. 2 |
art. 13 ust. 2 |
art. 21 ust. 3 |
art. 13 ust. 5 |
art. 21 ust. 4 |
art. 13 ust. 4 |
art. 21 ust. 5 |
art. 13 ust. 4 |
art. 21 ust. 6 |
— |
art. 21 ust. 7 |
— |
art. 22a |
— |
art. 23 |
art. 94 |
art. 23 ust. 1 |
art. 94 ust. 1 |
art. 23 ust. 2 |
art. 94 ust. 2 |
art. 23 ust. 2 lit. a) |
— |
art. 23 ust. 2 lit. b) |
art. 94 ust. 2 akapit pierwszy lit. e) |
art. 23 ust. 2 lit. c) |
art. 71 ust. 5 i 6 |
art. 23 ust. 3 |
art. 94 ust. 2 akapit drugi |
art. 23a |
art. 89 |
art. 23a ust. 1 |
art. 89 ust. 1 |
art. 23a ust. 2 |
art. 89 ust. 2 |
art. 23a ust. 3 |
art. 89 ust. 3 |
art. 23a ust. 4 |
art. 89 ust. 5 |
art. 23a ust. 5 |
art. 89 ust. 6 |
art. 24 |
art. 90 |
art. 24 ust. 1 |
art. 90 ust. 1 |
art. 24 ust. 2 |
art. 90 ust. 3 |
art. 24 ust. 2 akapit drugi |
art. 90 ust. 3 akapit drugi |
art. 25 |
art. 93 |
art. 26 |
— |
art. 27 |
— |
art. 28 |
art. 95 |
art. 29 |
art. 96 |
art. 30 |
— |
załącznik I |
załącznik XI |
załącznik II |
załącznik VI część B |
załącznik III |
załącznik XII |
załącznik III część A |
załącznik XII część A |
załącznik III część B |
załącznik XII część B |
załącznik IV |
art. 55 |
( 1 ) Dyrektywa Rady 2009/71/Euratom z dnia 25 czerwca 2009 r. ustanawiająca wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego obiektów jądrowych (Dz.U. L 172 z 2.7.2009, s. 18).
( 2 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów dwu- lub trzykołowych oraz czterokołowców (Dz.U. L 60 z 2.3.2013, s. 52).
( 3 ) Dyrektywa 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE (Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38).
( 4 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej (Dz.U. L 158 z 14.6.2019, s. 54).
( 5 ) Dyrektywa 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (Dz.U. L 260 z 30.9.2008, s. 13).
( 6 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1781 z dnia 13 czerwca 2024 r. w sprawie ustanowienia ram ustalania wymogów ekoprojektu w odniesieniu do zrównoważonych produktów oraz zmieniany dyrektywy (UE) 2020/1828 i rozporządzenia (UE) 2023/1542 i uchylenia dyrektywy 2009/125/WE (Dz.U. L, 2024/1781, 28.6.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/1781/oj).
( *1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie środków ochrony indywidualnej oraz uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG (Dz.U. L 81 z 31.3.2016, s. 51).
( *2 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/426 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie urządzeń spalających paliwa gazowe oraz uchylenia dyrektywy 2009/142/WE (Dz.U. L 81 z 31.3.2016, s. 99).
( *3 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1542 z dnia 12 lipca 2023 r. w sprawie baterii i zużytych baterii, zmieniające dyrektywę 2008/98/WE i rozporządzenie (UE) 2019/1020 oraz uchylające dyrektywę 2006/66/WE (Dz.U. L 191 z 28.7.2023, s. 1);”;
►C1 ( *4 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1542 z dnia 12 lipca 2023 r. w sprawie baterii i zużytych baterii, zmieniające dyrektywę 2008/98/WE i rozporządzenie (UE) 2019/1020 oraz uchylające dyrektywę 2006/66/WE (Dz.U. L 191 z 28.7.2023, s. 1).”. ◄
( 7 ) IEC wspomina o ładunku i pojemności. Obie wielkości reprezentują tę samą wielkość fizyczną (ładunek); jedyna różnica polega jedynie na tym, że ładunek wyraża się w C = A*s, natomiast pojemność wyraża się w A*h. W praktyce w większości przypadków używa się pojemności.