25.8.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 223/29

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 wdraża do prawa Unii zobowiązania Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwanej dalej „Konwencją”) zatwierdzonej decyzją Rady 2006/507/WE z dnia 14 października 2004 r. dotyczącą zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (2) oraz zobowiązania Protokołu w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości (zwanego dalej „Protokołem”) zatwierdzonego decyzją Rady 2004/259/WE z dnia 19 lutego 2004 r. dotyczącą zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Protokołu do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych (3).

(2)

Po otrzymaniu od Unii Europejskiej i jej państw członkowskich oraz Norwegii i Meksyku nazw wskazanych przez nie substancji Komitet ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych, ustanowiony na mocy Konwencji, zakończył pracę nad dziewięcioma proponowanymi substancjami, w odniesieniu do których stwierdzono, że spełniają kryteria określone w Konwencji. Na czwartym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji w dniach 4–8 maja 2009 r. (zwanym dalej „COP4”) uzgodniono, że wszystkie dziewięć substancji zostanie dodanych do załączników do Konwencji.

(3)

W świetle decyzji podjętych na posiedzeniu COP4 należy uaktualnić załączniki I i III do rozporządzenia (WE) nr 850/2004. Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004 należy zmienić tak, aby uwzględniał fakt, że substancje mogą być wymienione tylko w Konwencji.

(4)

Podczas COP4 zdecydowano o włączeniu ośmiu substancji do załącznika A (eliminacja) do Konwencji. Dziewiąta substancja – kwas perfluorooktanosulfonowy i jego pochodne (zwane dalej PFOS) – jest nadal szeroko stosowana na całym świecie i podczas COP4 zdecydowano o włączeniu jej do załącznika B (ograniczenie) z szeregiem wyjątków. Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 ma podobną strukturę w odniesieniu do załącznika I (zakaz) i załącznika II (ograniczenie). Konwencja zawiera zobowiązanie do zakazania lub ograniczenia produkcji, stosowania, przywozu i wywozu substancji wymienionych w załącznikach A i B. Poprzez uwzględnienie w rozporządzeniu (WE) nr 850/2004 substancji, których dotyczyły decyzje podjęte podczas COP4, zakres ograniczenia jest zgodny z decyzją podjętą podczas COP4, ponieważ poza samym ograniczeniem wprowadzania do obrotu rozporządzenie (WE) nr 850/2004 zawiera dodatkowo warunki dotyczące produkcji, stosowania i gospodarowania odpadami.

(5)

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie PFOS zostało ograniczone w Unii na mocy załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (4). Istniejące w Unii ograniczenia dotyczące PFOS zawierają tylko kilka wyłączeń w porównaniu z decyzją podjętą podczas COP4. PFOS został także umieszczony w załączniku I do zmienionego Protokołu przyjętego dnia 18 grudnia 2009 r. PFOS powinien zatem zostać umieszczony wraz z pozostałymi ośmioma substancjami w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004. Odstępstwa mające zastosowanie do PFOS w okresie, gdy był on objęty załącznikiem XVII, zostają przeniesione i uwzględnione z niewielkimi zmianami w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004. Odstępstwa podlegają, jeśli to stosowne, zastosowaniu najlepszych dostępnych technik. Szczególne odstępstwo dotyczące stosowania PFOS jako środków zwilżających wykorzystywanych w kontrolowanych systemach galwanizacji jest ograniczone czasowo zgodnie z decyzją z COP4. Jeżeli jest to technicznie uzasadnione, termin ten może być przedłużony pod warunkiem zatwierdzenia tej decyzji przez Konferencję Stron Konwencji. Państwa członkowskie przedkładają co cztery lata sprawozdanie ze stosowania dozwolonych odstępstw. Unia Europejska, jako Strona Konwencji, przedkłada sprawozdanie oparte na sprawozdaniach poszczególnych państw członkowskich. Komisja nadal dokonuje przeglądów pozostałych odstępstw i dostępności bezpieczniejszych alternatywnych substancji lub technologii.

(6)

Przepisy art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 850/2004, dotyczące substancji występujących jako niezamierzone śladowe skażenie, należy bardziej szczegółowo określić dla PFOS, aby zapewnić jednolite egzekwowanie i jednolitą kontrolę wymienionego rozporządzenia, gwarantując jednocześnie zgodność z Konwencją. Na mocy załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dopuszczono stosowanie PFOS w ilościach poniżej określonych poziomów. Do czasu aż dostępne będą dalsze informacje, wymienione w załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, poziomy zawartości PFOS w wyrobach odpowiadają poziomowi, poniżej którego zastosowanie PFOS nie może być znaczące przy jednoczesnym umożliwieniu kontroli i egzekwowania istniejącymi metodami. Poziomy te powinny zatem ograniczać stosowanie PFOS do poziomu odpowiadającego niezamierzonemu śladowemu skażeniu. Niniejsze rozporządzenie powinno ustanowić dla PFOS jako substancji lub w preparatach poziom odpowiadający podobnemu poziomowi. Aby wykluczyć zamierzone stosowanie, poziom ten powinien być niższy niż poziom, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006.

(7)

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie eteru pentabromodifenylu i eteru oktabromodifenylu zostało ograniczone w Unii na mocy załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 z maksymalnym poziomem stężenia 0,1 % wagowo, poniżej którego nie uznaje się go jako ograniczony. Podczas COP4 zdecydowano o włączeniu kongenerów zawartych w handlowych postaciach eteru pentabromodifenylu i eteru oktabromodifenylu, posiadających cechy trwałego zanieczyszczenia organicznego. Ze względu na spójność wykaz w rozporządzeniu (WE) nr 850/2004 powinien być wzorowany na załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w odniesieniu do pochodnych, które podczas COP4 uznano za posiadające cechy trwałego zanieczyszczenia organicznego; pochodne eteru heksabromodifenylu, eteru heptabromodifenylu, eteru tetrabromodifenylu i eteru pentabromodifenylu należy zatem umieścić w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004.

(8)

Przepisy art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 850/2004, dotyczące substancji występujących jako niezamierzone śladowe skażenie, należy bardziej szczegółowo określić dla polibromowanych eterów difenylowych (PBDE), aby zapewnić jednolite egzekwowanie i jednolitą kontrolę wymienionego rozporządzenia, gwarantując jednocześnie zgodność z Konwencją. W niniejszym rozporządzeniu powinno się ustanowić stały poziom uznawania jako niezamierzone śladowe skażenie zawartości PBDE w substancjach, preparatach i wyrobach. Do czasu aż dostępne będą dalsze informacje oraz dokonania przez Komisję przeglądu zgodnie z celami niniejszego rozporządzenia, wymienione w załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 poziomy zawartości PBDE w wyrobach produkowanych z materiałów poddanych recyklingowi uznawane są za odpowiadające poziomowi, poniżej którego zastosowanie PBDE nie może być znaczące przy jednoczesnym umożliwieniu kontroli i egzekwowania istniejącymi metodami. Niniejsze rozporządzenie powinno ustanowić dla PBDE jako substancji, w preparatach lub w wyrobach, poziom odpowiadający podobnemu poziomowi.

(9)

Należy wyjaśnić, że zakaz na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 850/2004 nie ma zastosowania do wyrobów zwierających PBDE i PFOS już stosowanych w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(10)

DDT i heksachlorocykloheksan (HCH) łącznie z lindanem powinny zostać włączone bez odstępstw. W części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004 zezwala się państwom członkowskim na utrzymanie istniejącej produkcji i stosowanie DDT do produkcji dikofolu. Żadne państwo członkowskie obecnie nie korzysta z tego odstępstwa. Ponadto zabroniono włączenia dikofolu do załącznika I do dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (5) oraz do dyrektywy Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (6). Odstępstwo to należy zatem skreślić. HCH łącznie z lindanem jest wymieniony w części B załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004 z dwoma konkretnymi odstępstwami dla określonych specjalnych zastosowań. Odstępstwa przestały obowiązywać z dniem 1 września 2006 r. i z dniem 31 grudnia 2007 r.; należy zatem je skreślić.

(11)

Zgodnie z decyzjami podjętymi podczas COP4 należy dodać pentachlorobenzen do załączników I i III do rozporządzenia (WE) nr 850/2004, aby podlegał on ogólnemu zakazowi oraz przepisom dotyczącym ograniczeń jego uwalniania zawartym w wymienionym rozporządzeniu. Chlordekon i heksabromobifenyl powinny zostać przeniesione do części A załącznika I, ponieważ obecnie są wymienione w obu instrumentach międzynarodowych.

(12)

Zgodnie z art. 22 Konwencji zmiany do załączników A, B i C do Konwencji wchodzą w życie w terminie jednego roku od daty przekazania zmiany przez depozytariusza, co przypada w dniu 26 sierpnia 2010 r. Ze względu na spójność niniejsze rozporządzenie powinno zatem stosować się, począwszy od tej samej daty. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie w trybie pilnym.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy dyrektywy 67/548/EWG,