—

stwierdzenie, że niepodjęcie działań przez pozwane jest niezgodne z prawem;

—

nakazanie Unii Europejskiej, reprezentowanej przez pozwane, będącej członkiem Międzynarodowego Komitetu Doradczego ds. Bawełny (ICAC), podjęcia działań względem dyrektora wykonawczego ICAC z uwagi na popełnione przewinienie;

—

nakazanie bezzwłocznego zawieszenia wkładu finansowego Unii Europejskiej na rzecz ICAC do czasu, kiedy ICAC zacznie szanować prawa człowieka chronione na mocy traktatów Unii Europejskiej;

—

zasądzenie od Unii Europejskiej, reprezentowanej przez Komisję i Radę, na rzecz skarżącej zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w wysokości 300 000 EUR;

—

zasądzenie od Unii Europejskiej, reprezentowanej przez Komisję i Radę, odszkodowania z tytułu utraty zatrudnienia, utraconych możliwości oraz szkody w związku z jej niewykorzystanymi perspektywami zawodowymi w wysokości 103 542,92 dolarów amerykańskich (USD) (według aktualnego kursu wymiany EUR) odpowiadającej półtorarocznemu wynagrodzeniu w oparciu o jej ostatni pasek wynagrodzenia w ICAC (69 055,28 USD);

—

zasądzenie od Unii Europejskiej, reprezentowanej przez Komisję i Radę, na rzecz skarżącej odszkodowania za szkodę majątkową w wysokości 19 368,13 USD (według aktualnego kursu wymiany EUR) wraz z zapłatą odsetek według obowiązującej rocznej stopy odsetek (od czerwca 2019 r.);

—

obciążenie Unii Europejskiej kosztami postępowania w tym kosztami zastępstwa procesowego w oparciu o przedstawione rachunki za honoraria.

1.

Zarzut pierwszy, zgodnie z którym Komisja i Rada zaniechały podjęcia działań, a z powodu tego ich zaniechania skarżąca doznała wyraźnej krzywdy i poniosła poważną szkodę, została pozbawiona dostępu do wymiaru sprawiedliwości oraz naruszone zostały jej prawa do godności oraz bezpiecznego środowiska pracy.

2.

Zarzut drugi, zgodnie z którym pozwane mają obowiązek działania zgodnie z traktatami, a w szczególności zgodnie z art. 207 TFUE, stanowiącym podstawę przystąpienia Unii Europejskiej do Międzynarodowego Komitetu Doradczego ds. Bawełny (ICAC), który stanowi, że wspólna polityka handlowa prowadzona jest zgodnie z zasadami i celami działań zewnętrznych Unii. Na Komisji ciążą zobowiązania na podstawie art. 314 i 317 TFEU oraz musi ona działać w zgodzie z interesami, wartościami i zasadami [Unii], zgodnie z art. 3 TUE i Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej.

3.

Zarzut trzeci, zgodnie z którym z uwagi na brak podjęcia działań ze strony Komisji i Rady naruszone zostały prawa podstawowe skarżącej, takie jak prawo dostępu do wymiaru sprawiedliwości oraz bezpiecznego środowiska pracy.