This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62021CN0116
Case C-116/21 P: Appeal brought on 25 February 2021 by the European Commission against the judgment of the General Court (Seventh Chamber) delivered on 16 December 2020 in Case T-243/18, VW v Commission
Sprawa C-116/21 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 16 grudnia 2020 r. w sprawie T-243/18, VW / Komisja, wniesione w dniu 25 lutego 2021 r. przez Komisję Europejską
Sprawa C-116/21 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 16 grudnia 2020 r. w sprawie T-243/18, VW / Komisja, wniesione w dniu 25 lutego 2021 r. przez Komisję Europejską
Dz.U. C 182 z 10.5.2021, p. 35–36
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
10.5.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 182/35 |
Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 16 grudnia 2020 r. w sprawie T-243/18, VW / Komisja, wniesione w dniu 25 lutego 2021 r. przez Komisję Europejską
(Sprawa C-116/21 P)
(2021/C 182/50)
Język postępowania: francuski
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. Schima, B. Mongin, G. Gattinara, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: VW, Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej
Żądania wnoszącego odwołanie
|
— |
uchylenie wyroku z dnia 16 grudnia 2020 r. (siódma izba), VW/Komisja w sprawie T-243/18; |
|
— |
oddalenie skargi wniesionej w pierwszej instancji; |
|
— |
obciążenie drugiej strony postępowania odwoławczego kosztami postępowania w pierwszej instancji; |
|
— |
obciążenie drugiej strony postępowania odwoławczego kosztami postępowania odwoławczego. |
Zarzuty i główne argumenty
Pierwszy zarzut dotyczy naruszenia prawa w zakresie kryteriów oceny zgodności z prawem wyborów dokonanych przez prawodawcę oraz naruszenia obowiązku uzasadnienia (pkt 46–49 i pkt 58 zaskarżonego wyroku). Komisja twierdzi, że:
|
— |
Sąd odstąpił od zasady, zgodnie z którą ocena zgodności z prawem aktu prawnego Unii w świetle praw podstawowych nie może opierać się na twierdzeniach wywiedzionych z konsekwencji tego aktu w konkretnym przypadku; |
|
— |
niezgodność z prawem przepisu regulaminu pracowniczego nie może opierać się na „nieracjonalnym” charakterze wyboru dokonanego przez prawodawcę; |
|
— |
Sąd nie uwzględnił wszystkich czynników charakteryzujących dwie porównywane sytuacje, naruszając zasady ustanowione w wyroku HK/Komisja (C-460/18P). |
Drugi zarzut dotyczy naruszenia prawa w zakresie wykładni zasady niedyskryminacji, ponieważ według oceny Sądu, sytuacje, o których mowa w art. 18 i 20 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego są porównywalne (pkt 50–61 zaskarżonego wyroku). Komisja uważa, że:
|
— |
data zawarcia małżeństwa nie jest jedynym kryterium rozróżniającym art. 18 i 20 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego. Rozróżnienie to opiera się na szeregu czynników, których Sąd nie wziął pod uwagę; |
|
— |
Sąd powinien był rozważyć cel minimalnego czasu trwania małżeństwa w obu omawianych przepisach, co uwydatniłoby ich różnice; |
|
— |
dyskryminacja ze względu na wiek nie została wykazana. |
Zarzut trzeci dotyczy naruszenia prawa w zakresie wykładni art. 52 ust. 1 karty praw podstawowych oraz kilku naruszeń obowiązku uzasadnienia (pkt 65–80 i 81–88 zaskarżonego wyroku):
|
— |
część pierwsza zarzutu dotyczy braku rozstrzygnięcia w przedmiocie renty rodzinnej na podstawie art. 18 i 20 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego; |
|
— |
część druga zarzutu dotyczy naruszenia prawa w zakresie wykładni celu zapobiegania nadużyciom oraz naruszenia obowiązku uzasadnienia (pkt 65–80 zaskarżonego wyroku); |
|
— |
część trzecia zarzutu dotyczy naruszenia prawa w zakresie wykładni celu polegającego na zapewnieniu równowagi finansowej systemu emerytalno-rentowego Unii (pkt 81–88 zaskarżonego wyroku). |