This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62019CA0949
Case C-949/19: Judgment of the Court (First Chamber) of 10 March 2021 (request for a preliminary ruling from the Naczelny Sąd Administracyjny — Poland) — M.A. v Konsul Rzeczypospolitej Polskiej w N. (Reference for a preliminary ruling — Border controls, asylum and immigration — Visa policy — Convention implementing the Schengen Agreement — Article 21(2a) — Charter of Fundamental Rights — Article 47 — Right to an effective remedy — Refusal of a long-stay visa by the consul — Obligation on a Member State to guarantee a remedy before a tribunal against a decision refusing such a visa)
Sprawa C-949/19: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 10 marca 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny – Polska) – M.A. / Konsul Rzeczypospolitej Polskiej w N. [Odesłanie prejudycjalne – Kontrole graniczne, azyl i imigracja – Polityka wizowa – Konwencja wykonawcza do układu z Schengen – Artykuł 21 ust. 2a – Karta praw podstawowych – Artykuł 47 – Prawo do skutecznego środka prawnego – Odmowa wydania przez konsula wizy długoterminowej – Obowiązek zagwarantowania przez państwo członkowskie środka prawnego przed sądem od decyzji o odmowie wydania takiej wizy]
Sprawa C-949/19: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 10 marca 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny – Polska) – M.A. / Konsul Rzeczypospolitej Polskiej w N. [Odesłanie prejudycjalne – Kontrole graniczne, azyl i imigracja – Polityka wizowa – Konwencja wykonawcza do układu z Schengen – Artykuł 21 ust. 2a – Karta praw podstawowych – Artykuł 47 – Prawo do skutecznego środka prawnego – Odmowa wydania przez konsula wizy długoterminowej – Obowiązek zagwarantowania przez państwo członkowskie środka prawnego przed sądem od decyzji o odmowie wydania takiej wizy]
Dz.U. C 182 z 10.5.2021, p. 18–19
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
10.5.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 182/18 |
Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 10 marca 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny – Polska) – M.A. / Konsul Rzeczypospolitej Polskiej w N.
(Sprawa C-949/19) (1)
(Odesłanie prejudycjalne - Kontrole graniczne, azyl i imigracja - Polityka wizowa - Konwencja wykonawcza do układu z Schengen - Artykuł 21 ust. 2a - Karta praw podstawowych - Artykuł 47 - Prawo do skutecznego środka prawnego - Odmowa wydania przez konsula wizy długoterminowej - Obowiązek zagwarantowania przez państwo członkowskie środka prawnego przed sądem od decyzji o odmowie wydania takiej wizy)
(2021/C 182/25)
Język postępowania: polski
Sąd odsyłający
Naczelny Sąd Administracyjny
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: M.A.
Druga strona postępowania: Konsul Rzeczypospolitej Polskiej w N.
Sentencja
1) |
Artykuł 21 ust. 2a Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, podpisanej w Schengen w dniu 19 czerwca 1990 r., która weszła w życie w dniu 26 marca 1995 r., zmienionej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r., należy interpretować w ten sposób, że nie znajduje on zastosowania do obywatela państwa trzeciego, któremu odmówiono wydania wizy długoterminowej. |
2) |
Prawo Unii, w szczególności art. 34 ust. 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/801 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych, odbycia studiów, szkoleń, udziału w wolontariacie, programach wymiany młodzieży szkolnej lub projektach edukacyjnych oraz podjęcia pracy w charakterze au pair w świetle art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że nakłada ono na państwa członkowskie obowiązek ustanowienia procedury odwoławczej od decyzji o odmowie wydania wizy w celu odbycia studiów, w rozumieniu tej dyrektywy, której szczegółowe zasady należą do porządku prawnego każdego państwa członkowskiego, przy poszanowaniu zasad równoważności i skuteczności, przy czym procedura ta musi gwarantować na pewnym etapie środek prawny przed sądem. Do sądu odsyłającego należy zbadanie, czy wniosek o wydanie wizy długoterminowej w celu odbycia studiów rozpatrywany w postępowaniu głównym jest objęty zakresem stosowania tej dyrektywy. |