—

uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Jean-Marie Le Pena przekazany w dniu 5 września 2018 r. przez ministerstwo sprawiedliwości Republiki Francuskiej na podstawie wniosku prokuratora generalnego przy Sądzie Apelacyjnym w Paryżu i ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 22 października 2018 r. w związku z postępowaniem prowadzonym przez sędziów śledczych pod zarzutem nadużycia zaufania, współsprawstwa w nadużyciu zaufania, oszustwa popełnionego przez zorganizowaną grupę, fałszerstwa i posługiwania się fałszywymi dokumentami oraz pozorowania pracy przez pozorowanie zatrudnienia pracowników w związku z warunkami zatrudnienia asystentów parlamentarnych,

—

po wysłuchaniu wyjaśnień Jean-François Jalkha, który wystąpił w zastępstwie Jean-Marie Le Pena zgodnie z art. 9 ust. 6 Regulaminu,

—

uwzględniając art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyborów członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

—

uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r. (1),

—

uwzględniając art. 26 Konstytucji Republiki Francuskiej,

—

uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0167/2019),

A.

mając na uwadze, że sędziowie śledczy w sądzie wielkiej instancji w Paryżu złożyli wniosek o uchylenie immunitetu parlamentarnego Jean-Marie Le Pena, żeby wysłuchać jego wyjaśnień w związku z zarzucanymi przestępstwami;

B.

mając na uwadze, że wniosek o uchylenie immunitetu Jean-Marie Le Pena dotyczy zarzucanych przestępstw polegających na nadużyciu zaufania, współsprawstwie w nadużyciu zaufania, oszustwie popełnionym przez zorganizowaną grupę, fałszerstwie i posługiwaniu się fałszywymi dokumentami oraz pozorowaniu pracy przez pozorowanie zatrudnienia pracowników w związku z warunkami zatrudnienia asystentów posłów do Parlamentu Europejskiego należących do Frontu Narodowego;

C.

mając na uwadze, że postępowanie zostało wszczęte w dniu 5 grudnia 2016 r. w następstwie postępowania wstępnego rozpoczętego po doniesieniu przez ówczesnego przewodniczącego Parlamentu Europejskiego w dniu 9 marca 2015 r. w związku z pewną liczbą asystentów parlamentarnych posłów do Parlamentu Europejskiego należących do Frontu Narodowego;

D.

mając na uwadze, że podczas przeszukania w siedzibie Frontu Narodowego, którego dokonano w lutym 2016 r., przejęto pewną liczbę dokumentów z biura skarbnika Frontu Narodowego, z których wynika, że partia chciała poczynić „oszczędności” dzięki przejęciu przez Parlament Europejski wynagrodzeń pracowników partii w związku z ich statusem asystentów parlamentarnych;

E.

mając na uwadze, że z analizy schematu organizacyjnego Frontu Narodowego, opublikowanego w lutym 2015 r., wynika, że spośród 23 posłów do Parlamentu Europejskiego z ramienia Frontu Narodowego i 54 asystentów parlamentarnych, jedynie 15 posłów oraz 21 krajowych asystentów parlamentarnych i 5 akredytowanych asystentów parlamentarnych figurowało w tym schemacie; mając na uwadze, że pewna liczba asystentów parlamentarnych zgłaszała, że miejscem ich pracy – niekiedy w pełnym wymiarze czasu pracy – jest siedziba Frontu Narodowego w Nanterre, chociaż mieszkają w odległości od 120 do 945 km od zgłoszonego miejsca zatrudnienia; mając na uwadze, że z obecnego etapu dochodzenia wynika, że ośmiu asystentów parlamentarnych nie wykonywało praktycznie żadnej pracy w zakresie pomocy parlamentarnej lub zajmowało się tą pracą w marginalnym wymiarze czasu:

F.

mając na uwadze, że w wyniku podjętych czynności stwierdzono także okoliczności budzące wątpliwości co do faktycznego sprawowania obowiązków w Parlamencie Europejskim danych asystentów parlamentarnych, mianowicie:

G.

mając na uwadze, że postępowanie wykazało, iż jako poseł do Parlamentu Europejskiego Jean-Marie Le Pen zatrudnił asystenta parlamentarnego w 2011 r., lecz ten asystent parlamentarny poinformował w toku postępowania, że pracował nad kampanią wyborczą innego posła do Parlamentu Europejskiego w omawianym okresie; mając na uwadze, że Jean-Marie Le Pen zorganizował wypłatę wynagrodzenia asystentów parlamentarnych trzem innym osobom, chociaż nie wykonały one praktycznie żadnej pracy w tym charakterze;

H.

mając na uwadze, że w wyniku podjętych czynności stwierdzono także, że jako ówczesny przewodniczący Frontu Narodowego w chwili zarzucanych przestępstw Jean-Marie Le Pen wprowadził system, wykryty przez Parlament Europejski, służący finansowaniu wynagrodzenia części pracowników Frontu Narodowego ze środków UE dzięki zawarciu umów parlamentarnych z osobami, które w rzeczywistości pracowały na rzecz tej partii, lekceważąc tym samym obowiązujące przepisy unijne;

I.

mając na uwadze, że sędziowie śledczy uważają za konieczne przesłuchanie Jean-Marie Le Pena;

J.

mając na uwadze, że Jean-Marie Le Pen odmówił stawienia się na wezwania osób prowadzących dochodzenie w dniu 21 czerwca 2018 r. i uczynił to samo w związku z wezwaniem do stawienia się przed sędziami śledczymi w lipcu 2018 r., powołując się na immunitet parlamentarny;

K.

mając na uwadze, że z uwagi na konieczność przesłuchania Jean-Marie Le Pena w sprawie stawianych mu zarzutów właściwy organ złożył wniosek o uchylenie immunitetu posła;

L.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej posłowie do Parlamentu Europejskiego korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom ich parlamentu;

M.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 26 francuskiej konstytucji „żaden członek parlamentu nie może być aresztowany ani poddany pozbawieniu lub ograniczeniu wolności w sprawach dotyczących zbrodni lub występku bez zgody prezydium izby, do której należy; zgoda taka nie jest wymagana w przypadku schwytania na gorącym uczynku lub skazania prawomocnym wyrokiem”;

N.

mając na uwadze, że nie ma dowodów na fumus persecutionis ani powodów, by je podejrzewać;

1.

2.