—

Artykuł 36 ust. 9 dyrektywy 2009/73/WE nie przyznaje Komisji kompetencji do zatwierdzenia decyzji organu regulacyjnego zmieniającej zwolnienie przyznane na podstawie art. 36 ust. 1, które instytucja ta wcześniej zatwierdziła.

—

Pomocniczo, gdyby Komisja miała kompetencję do zatwierdzenia takiej decyzji, to może mieć to miejsce tylko w ograniczonych sytuacjach, przykładowo wtedy gdy nastąpiła istotna zmiana okoliczności od momentu wydania jej poprzedniej decyzji w sprawie zatwierdzenia. W przeciwnym wypadku podważona zostałaby zasada pewności prawa. Komisja nie była uprawniona do wydania decyzji w okolicznościach niniejszego przypadku.

—

Pomocniczo, gdyby Komisja miała co do zasady kompetencję do wydania decyzji, mogłaby ją wydać zgodnie z prawem tylko wtedy, gdyby zostały spełnione kryteria określone w art. 36 ust. 1 dyrektywy 2009/73/WE.

—

Zdaniem strony skarżącej decyzja została wydana z naruszeniem art. 36 ust. 1 lit. a). Decyzja nie zwiększy konkurencji w dostawach gazu i nie zwiększy bezpieczeństwa dostaw w krajach Europy Centralnej i Wschodniej UE i Wspólnoty Energetycznej.

—

Decyzja została wydana z naruszeniem art. 36 ust. 1 lit. b). Nie ma żadnego ryzyka związanego z inwestycją, gdyż odnośny gazociąg jest eksploatowany od lipca 2011 r.

—

Decyzja została wydana z naruszeniem art. 36 ust. 1 lit. e). Decyzja ma szkodliwy wpływ na konkurencję i na skuteczne funkcjonowanie rynku wewnętrznego w UE i Wspólnocie Energetycznej, gdyż może wzmocnić pozycję dominującą zajmowaną przez PJSC Gazprom i powiązane z nią przedsiębiorstwa na właściwym rynku geograficznym i przyczynić się do podziału rynku wewnętrznego wzdłuż granic krajowych.

—

Z naruszeniem art. 296 TFUE w decyzji nie wskazano wystarczających powodów lub dowodów na poparcie wniosków Komisji.

—

Zgodnie z art. 216 ust. 2 TFUE umowy międzynarodowe zawarte przez Unię Europejską wiążą instytucje Unii.

—

Z naruszeniem art. 6 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Energetyczną decyzja może zdestabilizować ramy regulacyjne i rynkowe, które stymulują do inwestowania w sieci gazowe, zmniejszyć bezpieczeństwo dostaw i zablokować rozwój konkurencji. Z naruszeniem art. 18 Traktatu o Wspólnocie Energetycznej decyzja umożliwia Gazpromowi nadużywanie jego pozycji dominującej na rynku właściwym.

—

Z naruszeniem art. 6 ust. 1 Traktatu Karty Energetycznej decyzja ma szkodliwy wpływ na konkurencję w sektorze energii. Z naruszeniem art. 10 ust. 1 Karty Energetycznej decyzja przyznaje Gazpromowi jako inwestorowi preferencyjne traktowanie i ma negatywne skutki dla inwestycji Naftogazu w ukraińskim systemie transportu gazu.

—

Z naruszeniem art. 274 Układu o stowarzyszeniu między UE a Ukrainą decyzja została wydana bez przeprowadzenia konsultacji bądź bez współpracy z Ukrainą.