2.2.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 34/8

1)

Czy termin „osoba trzecia odpowiedzialna za szkodę” zawarty w art. 85a regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej powinien podlegać autonomicznej wykładni w prawie Unii, czy też odsyła on do znaczenia, jakie posiada w prawie krajowym?

2)

W przypadku gdyby terminowi temu należało nadać zakres autonomiczny, to czy powinien być on interpretowany w ten sposób, że obejmuje on każdą osobę, której można przypisać zgon, wypadek lub chorobę, czy też wyłącznie osobę, która może być pociągnięta do odpowiedzialności z powodu swego zawinienia?

3)

W przypadku gdyby termin „osoba trzecia odpowiedzialna za szkodę” odsyłał do prawa krajowego, to czy prawo Unii nakłada sąd krajowy obowiązek uwzględnienia powództwa subrogacyjnego wniesionego przez Unię Europejską, jeżeli jeden z jej urzędników został poszkodowany w wypadku drogowym, w którym uczestniczył pojazd, w odniesieniu do którego odpowiedzialność nie została wykazana, w zakresie w jakim art. 29a ustawy z dnia 21 listopada 1989 r. o obowiązkowym ubezpieczeniu od odpowiedzialności w związku z ruchem pojazdów mechanicznych przewiduje automatyczne odszkodowanie na rzecz słabszych uczestników ruchu od ubezpieczycieli, którzy pokrywają odpowiedzialność właściciela, kierującego lub posiadacza pojazdu mechanicznego uczestniczących w wypadku bez konieczności udowodnienia winy tych ostatnich?

4)

Czy treść i systematyka przepisów regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej oznaczają, że wydatki zrealizowane przez Unię Europejską na podstawie art. 73 i 78 tego regulaminu w ostatecznym rozrachunku ją obciążają?