—

stwierdzenie, że Królestwo Szwecji uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na podstawie:

—

nakazanie Królestwu Szwecji zaprzestania stwierdzonego naruszenia poprzez przekazanie przez szwedzki FGD łotewskiemu FGD całkowitej kwoty składek wniesionych przez łotewski oddział Nordea Bank AB, podlegających określeniu zgodnie z art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE;

—

w przypadku gdyby art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE należało interpretować ściśle, wskazanie, ze jest on zgodny z celem dyrektywy 2014/49/UE i ciążącym na szwedzkim FGD obowiązkiem przekazania łotewskiemu FGD składek wniesionych przez łotewski oddział Nordea Bank AB;

—

obciążenie Królestwa Szwecji kosztami postępowania.

1.

Odmawiając przekazania łotewskiemu FGD składek wniesionych przez łotewski oddział Nordea Bank AB, określonych dla okresu składkowego zgodnie z art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE, Królestwo Szwecji postąpiło w sposób sprzeczny z celem dyrektywy 2014/49/UE.

2.

Odmawiając przekazania łotewskiemu FGD składek wniesionych przez łotewski oddział Nordea Bank AB, określonych dla okresu składkowego zgodnie z art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE, Królestwo Szwecji wywarło negatywny wpływ na integrację jednolitego rynku, a tym samym naruszyło wzajemne zaufanie między państwami członkowskimi a Unią Europejską, które stanowi warunek wstępny integracji transgranicznej. Królestwo Szwecji naruszyło w ten sposób art. 4 ust. 3 TUE.

3.

Republika Łotewska podnosi, że odmawiając przekazania wniesionych składek i uzasadniając formalnie tę odmowę datą, w której składki te zostały rzeczywiście wniesione, Królestwo Szwecji naruszyło dyrektywę 2014/49/UE, oraz że naruszenie to zagraża realizacji celów Unii Europejskiej i pozbawia Łotwę prawa do składek, które gwarantowałyby jej odszkodowanie w zakresie ryzyka związanego z gwarancją depozytów w instytucji kredytowej przekazywanych na jej odpowiedzialność, co prowadzi do naruszenia zasady lojalnej współpracy zapisanej w art. 4 ust. 3 TUE oraz do braku realizacji celów dyrektywy 2014/49/UE.