Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018CN0240

    Sprawa C-240/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 24 stycxznia 2018 r. w sprawie T-69/17, Constantin Film Produktion GmbH / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, wniesione w dniu 4 kwietnia 2018 r. przez Constantin Film Produktion GmbH

    Dz.U. C 249 z 16.7.2018, p. 6–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    201806290091986432018/C 249/092402018CJC24920180716PL01PLINFO_JUDICIAL201804046721

    Sprawa C-240/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 24 stycxznia 2018 r. w sprawie T-69/17, Constantin Film Produktion GmbH / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, wniesione w dniu 4 kwietnia 2018 r. przez Constantin Film Produktion GmbH

    Top

    C2492018PL610120180404PL00096172

    Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 24 stycxznia 2018 r. w sprawie T-69/17, Constantin Film Produktion GmbH / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, wniesione w dniu 4 kwietnia 2018 r. przez Constantin Film Produktion GmbH

    (Sprawa C-240/18 P)

    2018/C 249/09Język postępowania: niemiecki

    Strony

    Wnoszący odwołanie: Constantin Film Produktion GmbH (przedstawiciele: E. Saarmann i P. Baronikians, Rechtsanwälte)

    Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

    Żądania wnoszącego odwołanie

    uchylenie wyroku Sądu z dnia 24 stycznia 2018 r. w sprawie T-69/17;

    obciążenie pozwanego kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi trzy zarzuty.

    1. Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. f) rozporządzenia w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej

    Sąd Unii Europejskiej niesłusznie odrzucił sporne zgłoszenie unijnego znaku towarowego, powołując się na bezwzględną podstawę odmowy rejestracji określoną w art. 7 ust. 1 lit. f) rozporządzenia w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej ( 1 ). Zgłoszone oznaczenie nie jest niezgodne z dobrymi obyczajami.

    Przy dokonywaniu kontroli oceny dokonanej w niższej instancji Sąd popełnił następujące błędy:

    Zamiast przeprowadzić ocenę zgłoszonego oznaczenia „Fack Ju Göhte”, Sąd dokonał analizy oznaczenia „Fuck you, Goethe”.

    Sąd błędnie przyjął, że zgłoszone oznaczenie cechuje się nieodłączną wulgarnością, i nie uwzględnił przy tym, że oznaczenie złożone z kombinacji słów „Fack Ju Göhte” stanowi oryginalne oznaczenie posiadające charakter odróżniający, które dzięki nieprawidłowemu zapisowi staje się zabawne i niegroźne.

    Sąd naruszył prawo, ponieważ potwierdził sposób, w jaki oznaczenie to będzie postrzegał właściwy krąg odbiorców niemieckojęzycznych ustalony przez niższą instancję. Wnosząca odwołanie udowodniła duży sukces, jakim cieszył się film „Fack Ju Göhte” w niemieckojęzycznej części Unii Europejskiej, a także dowiodła okoliczności, że właściwy krąg odbiorców kojarzy zgłoszone oznaczenie ze źródłem radości i zabawy. Nawet (znajdująca się w mniejszości) część odbiorców, która nigdy nie słyszała o tym filmie, nie może czuć się niezręcznie w przypadku zgłoszonego oznaczenia, które dotyczy wskazanych w zgłoszeniu towarów i usług, ponieważ fonetyczny zapis wystarczy, by pozbawić to oznaczenie poważnego charakteru. Zgłoszone oznaczenie nie zobowiązuje odbiorców do określonego zachowania, nie jest do nich bezpośrednio skierowane i nie rani też ich uczuć.

    2. Naruszenie zasady równego traktowania

    Nie zastosowawszy w niniejszym przypadku oceny zawartej w decyzji Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej dotyczącej oznaczenia „DIE WANDERHURE” (decyzja EUIPO z dnia 28 maja 2015 r. – R 2889/2014-4 – Die Wanderhure), Sąd arbitralnie potraktował istotnie podobne sprawy w odmienny sposób.

    3. Naruszenie zasad pewności prawa i dobrej administracji

    Poddawszy ocenie oznaczenie „Fuck you, Goethe”, zamiast „Fack Ju Göthe” i nie zastosowawszy ocen wynikających z decyzji WANDERHURE, Sąd wydał orzeczenie, które nie było możliwe do przewidzenia i do zweryfikowania.


    ( 1 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego [Dz.U. 2009, L 78, s. 1 ze zmianami, zastąpionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. 2017, L 154, s. 1)].

    Top