12.3.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 94/10

1)

Czy art. 13 [ust.] 2 dyrektywy 2006/32/WЕ (1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. [w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/76/EWG] dopuszcza, aby przedsiębiorstwo dostarczające energię cieplną dochodziło wartości zużytej energii cieplnej – emitowanej z sieci do objętych odrębną własnością lokali – proporcjonalnie do ocieplanej powierzchni nieruchomości określonych w projekcie, bez względu na faktycznie przesłaną do lokalu ilość energii cieplnej?

2)

Czy art. 27 dyrektywy [Parlamentu Europejskiego i Rady] 2011/83/UЕ (2) [z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniającej dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady] dopuszcza krajowe uregulowania prawne, które zobowiązują odbiorców – będących właścicielami mieszkań w budynkach objętych reżimem odrębnej własności lokali, którzy zaprzestali korzystania z energii cieplnej, usuwając urządzenia grzewcze ze swych mieszkań lub wzywając pracowników przedsiębiorstwa ciepłowniczego do zablokowania technicznej możliwości emitowania energii przez urządzenie cieplne – do opłacenia wartości niezamówionej, lecz dostarczonej, energii cieplnej emitowanej z sieci w budynku?

3)

Czy takie krajowe uregulowania prawne skutkują ustanowieniem nieuczciwej praktyki handlowej w rozumieniu dyrektywy 2005/29/WE (3) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady?