7.6.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 168/105

---

DECYZJA RADY

z dnia 26 maja 2014 r.

w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej

(2014/335/UE, Euratom)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 311 akapit trzeci,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

System zasobów własnych Unii musi zapewniać odpowiednie zasoby na kształtowanie poszczególnych polityk Unii w sposób uporządkowany, przy uwzględnieniu potrzeby ścisłej dyscypliny budżetowej. Rozwój systemu zasobów własnych może i powinien włączać się również w szersze wysiłki na rzecz konsolidacji budżetowej podejmowane w państwach członkowskich i mieć — w najszerszym możliwym zakresie — swój udział w kształtowaniu polityk Unii.

(2)	Niniejsza decyzja powinna wejść w życie dopiero po jej zatwierdzeniu przez wszystkie państwa członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi i tym samym w pełnym poszanowaniu suwerenności państw.

(3)

W dniach 7 i 8 lutego 2013 r. Rada Europejska stwierdziła m.in., że ustaleniami dotyczącymi zasobów własnych powinny kierować ogólne cele prostoty, przejrzystości i sprawiedliwości. Ustalenia te powinny zatem zapewniać, zgodnie z odpowiednimi konkluzjami Rady Europejskiej z Fontainebleau w 1984 r., że żadne państwo członkowskie nie ponosi obciążenia budżetowego, które byłoby nadmierne w stosunku do jego względnej zamożności. Właściwe jest zatem wprowadzenie przepisów obejmujących określone państwa członkowskie.

(4)

W dniach 7 i 8 lutego 2013 r. Rada Europejska stwierdziła, że Niemcy, Niderlandy i Szwecja mają korzystać ze zmniejszonych stawek poboru w odniesieniu do zasobów własnych opartych na podatku od wartości dodanej (VAT) wyłącznie w okresie 2014–2020. Stwierdziła również, że Dania, Niderlandy i Szwecja mają korzystać z obniżek brutto ich rocznych wkładów opartych na dochodzie narodowym brutto (DNB) wyłącznie w okresie 2014–2020 oraz że Austria ma korzystać z obniżek brutto jej rocznych wkładów opartych na DNB wyłącznie w okresie 2014–2016. W dniach 7 i 8 lutego 2013 r. Rada Europejska stwierdziła, że obecny mechanizm korekty na rzecz Zjednoczonego Królestwa ma mieć nadal zastosowanie.

(5)	W dniach 7 i 8 lutego 2013 r. Rada Europejska stwierdziła, że system poboru tradycyjnych zasobów własnych ma pozostać niezmieniony. Jednak od dnia 1 stycznia 2014 r. państwa członkowskie mają zatrzymywać, na poczet kosztów poboru, 20 % pobranych przez siebie kwot.

(6)

W celu zapewnienia ścisłej dyscypliny budżetowej, przy uwzględnieniu komunikatu Komisji z dnia 16 kwietnia 2010 r. w sprawie dostosowania pułapu zasobów własnych i pułapu środków na zobowiązania zgodnie z decyzją o stosowaniu FISIM do celów zasobów własnych, pułap zasobów własnych powinien być równy 1,23 % sumy DNB państw członkowskich według cen rynkowych w przypadku środków na płatności, a w przypadku środków na zobowiązania należy określić pułap równy 1,29 % sumy DNB państw członkowskich. Pułapy te oparte są na ESA 95, w tym usługach pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM), jako że dane oparte na zmienionym europejskim systemie rachunków ustanowionym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 (1) („ESA 2010”) nie były dostępne w momencie przyjmowania niniejszej decyzji. W celu utrzymania niezmienionych kwot zasobów finansowych przekazywanych do dyspozycji Unii należy dostosować te pułapy, wyrażone jako odsetek DNB. Pułapy te powinny zostać dostosowane, gdy tylko wszystkie państwa członkowskie przekażą swoje dane na podstawie ESA 2010.W przypadku, gdyby do ESA 2010 zostały wprowadzone jakiekolwiek zmiany, które wiążą się z istotną zmianą poziomu DNB, pułapy zasoby własnych i środków na zobowiązania należy ponownie dostosować.

(7)

W dniach 7 i 8 lutego 2013 r. Rada Europejska zaapelowała do Rady o kontynuowanie prac nad wnioskiem Komisji w sprawie nowego rodzaju zasobów własnych opartych na VAT, aby uczynić go jak najprostszym i jak najbardziej przejrzystym, aby wzmocnić związek z unijną polityką VAT i faktycznymi wpływami z VAT oraz aby zapewnić równe traktowanie podatników we wszystkich państwach członkowskich. Rada Europejska stwierdziła, że nowy rodzaj zasobów własnych opartych na VAT mógłby zastąpić obecny rodzaj zasobów własnych opartych na VAT. Rada Europejska odnotowała również, że w dniu 22 stycznia 2013 r. Rada przyjęła decyzję Rady upoważniającą do podjęcia wzmocnionej współpracy w dziedzinie podatku od transakcji finansowych (2). Zwróciła się do uczestniczących państw członkowskich o zbadanie, czy podatek ten mógłby stać się podstawą nowego rodzaju zasobów własnych w budżecie UE. Stwierdziła, że przepis ten nie miałby wpływu na nieuczestniczące państwa członkowskie ani na obliczanie korekty na rzecz Zjednoczonego Królestwa.

(8)

W dniach 7 i 8 lutego 2013 r. Rada Europejska stwierdziła, że opracowane zostanie rozporządzenie Rady ustanawiające środki wykonawcze w odniesieniu do systemu zasobów własnych Unii, zgodnie z art. 311 akapit czwarty Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Dlatego też przepisy o charakterze ogólnym, które mają zastosowanie do wszystkich rodzajów zasobów własnych i w przypadku których, zgodnie z Traktatami, wymagany jest odpowiedni nadzór parlamentu, powinny być ujęte w tym rozporządzeniu, zwłaszcza takie jak procedura obliczania i ujmowania w budżecie rocznego salda budżetowego oraz aspekty kontroli dochodów i nadzoru nad nimi.

(9)	Dla zachowania spójności, ciągłości i pewności prawa powinny zostać ustanowione przepisy obejmujące przejście z systemu wprowadzonego decyzją Rady 2007/436/WE, Euratom (3) do systemu wynikającego z niniejszej decyzji.

(10)	Należy uchylić decyzję 2007/436/WE, Euratom.

(11)	Do celów niniejszej decyzji wszystkie kwoty pieniężne należy wyrazić w euro.

(12)	Przeprowadzono konsultacje z Europejskim Trybunałem Obrachunkowym i Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, które przyjęły swoje opinie (4).

(13)	Aby zapewnić przejście do zmienionego systemu zasobów własnych i zbieżność w czasie z rokiem budżetowym, niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2014 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszej decyzji ustanawia się zasady przydziału zasobów własnych Unii w celu zapewnienia, na mocy art. 311 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), finansowania rocznego budżetu Unii.

Artykuł 2

Kategorie zasobów własnych i specjalne metody ich obliczania

1.   Na zasoby własne zapisane w budżecie Unii składają się dochody pochodzące z następujących źródeł:

a)

tradycyjne zasoby własne składające się z opłat, składek, kwot dodatkowych lub wyrównawczych, kwot lub czynników dodatkowych, ceł pobieranych na podstawie Wspólnej Taryfy Celnej i innych ceł, które zostały lub zostaną ustanowione przez instytucje Unii w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi, ceł na produkty objęte nieobowiązującym już Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, a także wkładów i innych opłat przewidzianych w ramach wspólnej organizacji rynków cukru;

b)

bez uszczerbku dla ust. 4 akapit drugi, zastosowanie stawki jednolitej obowiązującej wszystkie państwa członkowskie w odniesieniu do zharmonizowanych podstaw VAT określonych zgodnie z przepisami unijnymi. Podstawa brana pod uwagę w tym celu nie może przekraczać 50 % dochodu narodowego brutto (DNB) dla każdego państwa członkowskiego, jak określono w ust. 7;

c)	bez uszczerbku dla ust. 5 akapit drugi, zastosowanie stawki jednolitej — która zostanie określona zgodnie z procedurą budżetową z uwzględnieniem łącznej kwoty wszystkich innych dochodów — do sumy DNB wszystkich państw członkowskich.

2.   Dochody pochodzące z wszelkich nowych opłat wprowadzonych w ramach wspólnej polityki — zgodnie z TFUE — pod warunkiem zastosowania procedury określonej w art. 311 TFUE, także stanowią zasoby własne zapisane w budżecie Unii.

3.   Państwa członkowskie zatrzymują — na poczet kosztów poboru — 20 % kwot, o których mowa w ust. 1 lit. a).

4.   Stawkę jednolitą, o której mowa w ust. 1 lit. b), ustala się na 0,30 %.

Wyłącznie w okresie 2014–2020 stawka poboru zasobów własnych opartych na VAT dla Niemiec, Niderlandów i Szwecji jest ustalona na poziomie 0,15 %.

5.   Stawkę jednolitą, o której mowa w ust. 1 lit. c), stosuje się do DNB każdego państwa członkowskiego.

Wyłącznie w okresie 2014–2020 Dania, Niderlandy i Szwecja korzystają z obniżek brutto swoich rocznych wkładów opartych na DNB w wysokości, odpowiednio, 130 mln EUR, 695 mln EUR i 185 mln EUR. Austria korzysta z obniżek brutto swoich rocznych wkładów opartych na DNB w wysokości 30 mln EUR w 2014 r., 20 mln EUR w 2015 r. i 10 mln EUR w 2016 r. Kwoty te mierzone są w cenach z 2011 r. i są dostosowywane do cen bieżących poprzez zastosowanie najnowszego deflatora PKB dla UE wyrażonego w euro i podanego przez Komisję, który dostępny jest po sporządzeniu projektu budżetu. Te obniżki brutto przyznawane są po obliczeniu korekty na rzecz Zjednoczonego Królestwa oraz jej finansowania, o którym mowa w art. 4 i 5 niniejszej decyzji, i nie mają żadnego wpływu na tę korektę. Te obniżki brutto finansowane są przez wszystkie państwa członkowskie.

6.   Jeżeli na początku roku budżetowego budżet nie został jeszcze przyjęty, do czasu wejścia w życie nowych stawek nadal stosuje się obowiązujące stawki poboru zasobów opartych na VAT i DNB.

7.   DNB, o którym mowa w ust. 1 lit. c), oznacza roczny DNB w cenach rynkowych, podany przez Komisję w ramach stosowania rozporządzenia (UE) nr 549/2013 („ESA 2010”).

Gdyby zmiany wprowadzone do ESA 2010 miały spowodować istotne zmiany w DNB, o którym mowa w ust. 1 lit. c), Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, decyduje o tym, czy zmiany te mają mieć zastosowanie do celów niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Pułap zasobów własnych

1.   Łączna kwota zasobów własnych przydzielonych Unii na pokrycie rocznych środków na płatności nie przekracza 1,23 % sumy DNB wszystkich państw członkowskich.

2.   Łączna kwota rocznych środków na zobowiązania zapisana w budżecie Unii nie przekracza 1,29 % sumy DNB wszystkich państw członkowskich.

Zachowuje się odpowiedni stosunek środków na zobowiązania do środków na płatności dla zagwarantowania ich kompatybilności i umożliwienia przestrzegania w kolejnych latach pułapu zgodnie z ust. 1.

3.   Do celów niniejszej decyzji, gdy tylko wszystkie państwa członkowskie przekażą swoje dane na podstawie ESA 2010, Komisja przeliczy pułapy określone w ust. 1 i 2 według następującego wzoru:

We wzorze tym „t” oznacza ostatni pełny rok, dla którego dostępne są dane dotyczące wyliczenia DNB.

4.   W przypadku gdy zmiany wprowadzone do ESA 2010 spowodują istotne zmiany poziomu DNB, Komisja przeliczy pułapy określone w ust. 1 i 2, przeliczone zgodnie z ust. 3, według następującego wzoru:

We wzorze tym „t” oznacza ostatni pełny rok, dla którego dostępne są dane dotyczące wyliczenia DNB.

We wzorze tym „x” i „y” oznaczają, odpowiednio, pułapy przeliczone zgodnie z ust. 3.

Artykuł 4

Mechanizm korekty na rzecz Zjednoczonego Królestwa

Zjednoczonemu Królestwu przyznana zostaje korekta w odniesieniu do zakłóceń równowagi budżetowej.

Korektę tę ustala się przez:

a)	obliczenie różnicy, w poprzednim roku budżetowym, między: — procentowym udziałem Zjednoczonego Królestwa w sumie nieograniczonych podstaw VAT, a — procentowym udziałem Zjednoczonego Królestwa w sumie wydatków na rzecz państw członkowskich;

b)	pomnożenie tak obliczonej różnicy przez sumę wydatków na rzecz państw członkowskich;

c)	pomnożenie wyniku z lit. b) przez 0,66;

d)

odjęcie od wyniku z lit. c) skutków wynikających dla Zjednoczonego Królestwa z przejścia na ograniczoną podstawę VAT oraz płatności, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. c), a mianowicie różnicy między: — tym, co Zjednoczone Królestwo musiałoby wpłacić na kwoty finansowane z zasobów, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. b) i c), gdyby stawka jednolita została zastosowana do nieograniczonych podstaw VAT, a — płatnościami Zjednoczonego Królestwa zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) i c);

e)	odjęcie od wyniku z lit. d) zysków netto Zjednoczonego Królestwa wynikających ze wzrostu udziału procentowego zasobów, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. a), zatrzymywanych przez państwa członkowskie na pokrycie kosztów poboru i kosztów pokrewnych;

f)

dostosowanie obliczenia przez zmniejszenie sumy wydatków na rzecz państw członkowskich o sumę wydatków na rzecz państw członkowskich w odniesieniu do tych z nich, które przystąpiły do Unii po dniu 30 kwietnia 2004 r., z wyjątkiem płatności bezpośrednich w rolnictwie oraz wydatków związanych z rynkiem, jak również tej części wydatków na rozwój obszarów wiejskich, która pochodzi z EFOGR, Sekcja Gwarancji.

Artykuł 5

Finansowanie mechanizmu korekty na rzecz Zjednoczonego Królestwa

1.   Koszt korekty ustalonej w art. 4 ponoszą państwa członkowskie inne niż Zjednoczone Królestwo zgodnie z następującymi ustaleniami:

a)

rozkład kosztów oblicza się najpierw przez odniesienie do udziału każdego państwa członkowskiego w płatnościach, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. c), z wyłączeniem Zjednoczonego Królestwa i bez uwzględnienia przyznanych Danii, Niderlandom, Austrii i Szwecji obniżek brutto wkładów opartych na DNB, o których mowa w art. 2 ust. 5;

b)	następnie rozkład kosztów dostosowuje się w taki sposób, aby ograniczyć udział Niemiec, Niderlandów, Austrii i Szwecji w finansowaniu tej korekty do jednej czwartej ich normalnego udziału wynikającego z tego obliczenia.

2.   Korekta zostaje przyznana Zjednoczonemu Królestwu przez obniżenie jego płatności wynikających z zastosowania art. 2 ust. 1 lit. c). Koszty ponoszone przez pozostałe państwa członkowskie dodaje się do ich płatności wynikających z zastosowania art. 2 ust. 1 lit. c) w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego.

3.   Komisja przeprowadza obliczenia wymagane w celu stosowania art. 2 ust. 5, art. 4 oraz niniejszego artykułu.

4.   Jeżeli na początku roku budżetowego budżet nie został jeszcze przyjęty, zastosowanie ma nadal korekta przyznana Zjednoczonemu Królestwu oraz koszty poniesione przez pozostałe państwa członkowskie zgodnie z zapisami w ostatnim ostatecznie przyjętym budżecie.

Artykuł 6

Zasada uniwersalności

Dochody, o których mowa w art. 2, wykorzystywane są, bez rozróżniania, na finansowanie wszystkich wydatków zapisanych w rocznym budżecie Unii.

Artykuł 7

Przenoszenie nadwyżek

Wszelkie nadwyżki dochodów Unii w stosunku do całkowitych rzeczywistych wydatków podczas roku budżetowego przenosi się na następny rok budżetowy.

Artykuł 8

Pobór zasobów własnych i udostępnianie ich Komisji

1.   Zasoby własne Unii, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. a), pobierane są przez państwa członkowskie zgodnie z krajowymi przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi, które w stosownych przypadkach zostają dostosowane tak, aby spełniały wymagania określone w przepisach unijnych.

Komisja analizuje odpowiednie przepisy krajowe przekazywane jej przez państwa członkowskie, przekazuje państwom członkowskim dostosowania, które uważa za niezbędne w celu zapewnienia zgodności tych przepisów z przepisami unijnymi, oraz — w razie potrzeby — składa sprawozdania władzy budżetowej.

2.   Państwa członkowskie udostępniają Komisji zasoby przewidziane w art. 2 ust. 1 lit. a), b) i c), zgodnie z rozporządzeniami przyjętymi na mocy art. 322 ust. 2 TFUE.

Artykuł 9

Środki wykonawcze

Rada, zgodnie z procedurą określoną w art. 311 akapit czwarty TFUE, ustanawia środki wykonawcze w odniesieniu do następujących elementów systemu zasobów własnych:

a)	procedury obliczania i zapisywania w budżecie rocznego salda budżetowego zgodnie z art. 7;

b)	przepisów i ustaleń koniecznych do kontrolowania i nadzorowania dochodów, o których mowa w art. 2, w tym wszelkich odpowiednich wymogów sprawozdawczych.

Artykuł 10

Przepisy końcowe i przejściowe

1.   Z zastrzeżeniem ust. 2, uchyla się decyzję 2007/436/WE, Euratom. Wszelkie odniesienia do: decyzji Rady 70/243/EWWiS, EWG, Euratom (5), decyzji Rady 85/257/EWG, Euratom (6), decyzji Rady 88/376/EWG, Euratom (7), decyzji Rady 94/728/WE, Euratom (8), decyzji Rady 2000/597/WE, Euratom (9) lub decyzji 2007/436/WE, Euratom uznaje się za odniesienia do niniejszej decyzji i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku do niniejszej decyzji.

2.   Artykuły 2, 4 i 5 decyzji 94/728/WE, Euratom, 2000/597/WE, Euratom i 2007/436/WE, Euratom stosuje się nadal do obliczania i dostosowywania dochodów pochodzących ze stosowania stawki poboru do podstawy VAT określanej w sposób jednolity i mieszczącej się w przedziale od 50 % do 55 % PNB lub DNB każdego państwa członkowskiego, zależnie od danego roku, oraz do obliczania rabatu przyznanego Zjednoczonemu Królestwu z tytułu zakłóceń równowagi budżetowej na lata od 1995 do 2013 r.

3.   Państwa członkowskie zatrzymują nadal na poczet kosztów poboru 10 % kwot, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. a) i które powinny były zostać udostępnione przez państwa członkowskie przed dniem 28 lutego 2001 r., zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami unijnymi.

Państwa członkowskie zatrzymują nadal na poczet kosztów poboru 25 % kwot, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. a) i które powinny były zostać udostępnione przez państwa członkowskie między dniem 1 marca 2001 r. a dniem 28 lutego 2014 r., zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami unijnymi.

4.   Na potrzeby niniejszej decyzji wszystkie kwoty pieniężne muszą być wyrażone w euro.

Artykuł 11

Wejście w życie

Sekretarz Generalny Rady powiadamia o niniejszej decyzji państwa członkowskie.

Państwa członkowskie bezzwłocznie powiadamiają Sekretarza Generalnego Rady o zakończeniu procedur związanych z przyjęciem niniejszej decyzji zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.

Niniejsza decyzja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po otrzymaniu ostatniego z powiadomień, o których mowa w akapicie drugim.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

Artykuł 12

Publikacja

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 174 z 26.6.2013, s. 1).

(2)  Dz.U. L 22 z 25.1.2013, s. 11.

(3)  Decyzja Rady 2007/436/WE, Euratom z dnia 7 czerwca 2007 r. w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 163 z 23.6.2007, s. 17).

(4)  Opinia nr 2/2012 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego z dnia 20 marca 2012 r. (Dz.U. C. 112 z 18.4.2012, s. 1) oraz opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 29 marca 2012 r. (Dz.U. C 181 z 21.6.2012, s. 45).

(5)  Decyzja Rady 70/243/EWWiS, EWG, Euratom z dnia 21 kwietnia 1970 r. w sprawie zastąpienia wkładów finansowych państw członkowskich środkami własnymi Wspólnot (Dz.U. L 94 z 28.4.1970, s. 19).

(6)  Decyzja Rady 85/257/EWG, Euratom z dnia 7 maja 1985 r. w sprawie systemu środków własnych Wspólnot (Dz.U. L 128 z 14.5.1985, s. 15).

(7)  Decyzja Rady 88/376/EWG, Euratom z dnia 24 czerwca 1988 r. w sprawie systemu środków własnych Wspólnot (Dz.U. L 185 z 15.7.1988, s. 24).

(8)  Decyzji Rady 94/728/WE, Euratom z dnia 31 października 1994 r. w sprawie systemu środków własnych Wspólnot (Dz.U. L 293 z 12.11.1994, s. 9).

(9)  Decyzja Rady 2000/597/WE, Euratom z dnia 29 września 2000 r. w sprawie systemu środków własnych Wspólnot (Dz.U. L 253 z 7.10.2000, s. 42).

---

---