32000D0750

Decyzja Rady

z dnia 27 listopada 2000 r.

ustanawiająca wspólnotowy program działań w zakresie zwalczania dyskryminacji (2001—2006 r.)

(2000/750/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 13,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [1],

po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym [2],

po konsultacji z Komitetem Regionów [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Unia Europejska opiera się na zasadach wolności, demokracji, poszanowaniu praw człowieka i podstawowych wolności oraz państwa prawa, zasadach, które są wspólne dla wszystkich Państw Członkowskich. Zgodnie z art. 6 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej Unia powinna respektować podstawowe prawa zagwarantowane w Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności i wywodzące się ze wspólnych tradycji konstytucyjnych Państw Członkowskich jako zasady ogólne prawa wspólnotowego.

(2) Parlament Europejski wielokrotnie i stanowczo zalecał, aby Unia Europejska opracowała i umocniła swoją politykę w zakresie równości traktowania i równości szans wobec wszelkich przyczyn dyskryminacji.

(3) Unia Europejska odrzuca teorie mające na celu udowodnienie istnienia odrębnych ras ludzkich. Użycie w niniejszej decyzji terminu "pochodzenie rasowe" nie oznacza akceptacji takich teorii.

(4) Wprowadzając ów program, Wspólnota będzie dążyć zgodnie z Traktatem do wyeliminowania wszelkich nierówności i do promowania równości kobiet i mężczyzn, w szczególności, dlatego że kobiety są często ofiarami różnorodnych dyskryminacji.

(5) Dyskryminacja nie podlega stopniowaniu: każdy rodzaj dyskryminacji jest w jednakowym stopniu niedopuszczalny. Wspomniany program ma na celu zarówno wzajemną wymianę dobrych praktyk istniejących w Państwach Członkowskich, jak i opracowywanie nowych praktyk oraz polityki zwalczania dyskryminacji, w szczególności dyskryminacji różnorodnych. Niniejsza decyzja może pomóc w przygotowaniach do wykonania wszechstronnej strategii zwalczania wszelkich form dyskryminacji opartej na różnych podstawach, która powinna być opracowana równolegle.

(6) Doświadczenie w działaniu na poziomie wspólnotowym, w szczególności w dziedzinie społeczno-kulturowej tożsamości płci, wykazało, że w praktyce zwalczanie dyskryminacji wymaga połączenia różnych środków, w szczególności ustawodawstwa i działań praktycznych, dobranych w taki sposób, aby uzupełniały się wzajemnie. Podobną naukę można wyciągnąć z doświadczeń w podejściu do problemów dotyczących pochodzenia rasowego i etnicznego oraz niepełnosprawności.

(7) Program powinien zająć się wszelkimi formami dyskryminacji, z wyjątkiem dyskryminacji ze względu na płeć, która jest przedmiotem odrębnego działania Wspólnoty. Oparta na różnych podstawach dyskryminacja może wykazywać podobne cechy i można ją zwalczać podobnymi sposobami. Nagromadzone przez wiele lat doświadczenie w zwalczaniu dyskryminacji opartej na niektórych podstawach, łącznie z dyskryminacją ze względu na płeć, może być wykorzystane przy zwalczaniu dyskryminacji opartej na innych podstawach. Jednakże należy uwzględnić określone cechy charakterystyczne różnych form dyskryminacji. W związku z tym powinno się brać pod uwagę konkretne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie dostępności poszczególnych działań i ich rezultatów.

(8) Program jest dostępny dla wszystkich organizacji publicznych i/lub prywatnych oraz dla instytucji zaangażowanych w zwalczanie dyskryminacji. W tym kontekście należy uwzględnić doświadczenie oraz możliwości zarówno lokalnych, jak i ogólnokrajowych organizacji pozarządowych.

(9) Wiele organizacji pozarządowych na poziomie europejskim posiada doświadczenie i wiedzę ekspercką zarówno w zwalczaniu dyskryminacji, jak i w działaniu na poziomie europejskim w obronie osób narażonych na dyskryminację. Mogą oni zatem wnieść znaczący wkład w lepsze zrozumienie różnorodnych form i skutków dyskryminacji oraz w zapewnienie, że opracowywanie, wdrażanie i kontynuacja programu uwzględniają doświadczenia osób narażonych na dyskryminację. W przeszłości Wspólnota zapewniała podstawowe finansowanie na rzecz różnych organizacji działających w sferze zwalczania dyskryminacji. Podstawowe finansowanie zapewnione skutecznie działającym organizacjom pozarządowym może być cennym wkładem w zwalczanie dyskryminacji.

(10) Środki konieczne do wykonania niniejszej decyzji należy przyjmować zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji [4].

(11) Aby wzmocnić wartość działań Wspólnoty, konieczne jest, by Komisja we współpracy z Państwami Członkowskimi zapewniła spójność oraz komplementarność na wszystkich poziomach działań wykonywanych w ramach niniejszej decyzji oraz innych stosownych polityk, instrumentów i działań wspólnotowych, w szczególności w zakresie oświaty i szkolenia oraz równości szans mężczyzn i kobiet zgodnie z Europejskim Funduszem Społecznym, oraz działań wspierających integrację społeczną. Należy także zapewnić spójność i komplementarność z odnośnymi działaniami Europejskiego Centrum Monitorowania Rasizmu i Ksenofobii.

(12) Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (Porozumienie EOG) przewiduje szerszą współpracę w kwestiach społecznych pomiędzy Wspólnotą Europejską a jej Państwami Członkowskimi z jednej strony, a krajami należącymi do Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, uczestniczącymi w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EFTA/EOG), z drugiej. Należy wprowadzić przepisy umożliwiające uczestnictwo w tym programie krajów kandydujących z Europy Środkowej i Wschodniej, zgodnie z warunkami ustanowionymi w układach europejskich, w ich protokołach dodatkowych oraz w decyzjach odpowiednich Rad Stowarzyszenia, oraz uczestnictwo Cypru, Malty i Turcji, finansowane z dodatkowych środków przyznanych zgodnie z procedurami uzgodnionymi z tymi krajami.

(13) Finansowa kwota referencyjna w rozumieniu pkt 34 Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą a Komisją [5] jest zawarta w niniejszej decyzji na cały okres trwania programu, co nie wpływa na kompetencje władzy budżetowej określone w Traktacie.

(14) Komisja i Państwa Członkowskie powinny starać się, aby wszystkie teksty, wytyczne i wezwania do składania wniosków, publikowane w ramach tego programu, były napisane jasnym, prostym i zrozumiałym językiem.

(15) Stosowne jest wzięcie pod uwagę potrzeby zapewnienia, gdzie jest to konieczne, szczególnej pomocy umożliwiającej ludziom przezwyciężenie przeszkód utrudniających im uczestnictwo w programie.

(16) Aby wszelkie działania Wspólnoty zakończyły się sukcesem, należy je monitorować i oceniać ich rezultaty w zestawieniu z zamierzonymi celami.

(17) Zgodnie z zasadą subsydiarności określoną w art. 5 Traktatu cele proponowanych działań dotyczących udziału Wspólnoty w zwalczaniu dyskryminacji nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez Państwa Członkowskie z uwagi na między innymi konieczność stworzenia wielostronnego partnerstwa, międzynarodowej wymiany informacji oraz wspólnotowego upowszechniania dobrych praktyk. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną we wspomnianym artykule niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Ustanowienie programu

Niniejsza decyzja ustanawia wspólnotowy program działań, zwany dalej "programem", w celu wsparcia środków zwalczania bezpośredniej lub pośredniej dyskryminacji ze względu na rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, na okres od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2006 r.

Artykuł 2

Cele

W zakresie uprawnień Wspólnoty program wspiera i uzupełnia starania podejmowane na poziomie wspólnotowym i w Państwach Członkowskich w celu wsparcia środków zapobiegających i zwalczających dyskryminację opartą na jednej lub kilku czynnikach, mając na uwadze, gdzie jest to stosowne, przyszły rozwój ustawodawstwa. Cele programu obejmują:

a) poprawę rozumienia kwestii związanych z dyskryminacją poprzez poszerzenie wiedzy na temat tego zjawiska i poprzez ocenę skuteczności prowadzonej polityki i praktyki;

b) rozwijanie zdolności skutecznego zapobiegania i radzenia sobie z dyskryminacją, w szczególności poprzez wzmocnienie środków działania organizacji i poprzez wspieranie wymiany informacji i dobrych praktyk oraz tworzenia sieci współpracy na poziomie europejskim, z jednoczesnym uwzględnieniem specyficznych cech charakterystycznych dla różnych form dyskryminacji;

c) wspieranie i upowszechnianie wartości i praktyk leżących u podstaw zwalczania dyskryminacji, łącznie z wykorzystaniem kampanii budzących świadomość istnienia problemów w tej dziedzinie.

Artykuł 3

Działania wspólnotowe

1. W związku z dążeniem do osiągnięcia celów określonych w art. 2 w ponadnarodowych ramach można przeprowadzać następujące działania:

a) analizę czynników związanych z dyskryminacją, łącznie z badaniami oraz opracowywaniem wskaźników i wzorców jakościowych i ilościowych, zgodnie z prawem i praktykami krajowymi, oraz ocena ustawodawstwa antydyskryminacyjnego i praktyk, mających na względzie jego skuteczność i wpływ, wraz z efektywnym upowszechnianiem rezultatów;

b) ponadnarodową współpracę i wspieranie tworzenia sieci współpracy na poziomie europejskim pomiędzy partnerami zaangażowanymi w zapobieganie i zwalczanie dyskryminacji, łącznie z organizacjami pozarządowymi;

c) podnoszenie poziomu świadomości, w szczególności podkreślanie europejskiego wymiaru zwalczania dyskryminacji i podanie do wiadomości publicznej wyników programu, w szczególności poprzez komunikaty, publikacje, kampanie i imprezy okolicznościowe.

2. Uzgodnienia dotyczące wdrażania działań wspólnotowych opisanych w ust. 1 są wymienione w Załączniku.

Artykuł 4

Wykonanie programu i współpraca z Państwami Członkowskimi

1. Komisja:

a) zapewnia wykonanie działań wspólnotowych objętych programem zgodnie z Załącznikiem;

b) dokonuje regularnej wymiany poglądów z przedstawicielami organizacji pozarządowych oraz partnerami społecznymi na poziomie europejskim w sprawie opracowania, wykonania i kontynuacji programów oraz kierunków prowadzenia związanej z nimi polityki. W tym celu Komisja udostępnia wszelkie istotne informacje organizacjom pozarządowym i przedstawicielom pracodawców i pracowników. Komisja informuje Komitet ustanowiony na mocy art. 6 o wymianie poglądów między nimi.

2. Komisja we współpracy z Państwami Członkowskimi podejmuje konieczne kroki w celu:

a) wspierania zaangażowania w program wszystkich zainteresowanych stron, łącznie z różnej wielkości organizacjami pozarządowymi;

b) wspierania aktywnego partnerstwa i dialogu między wszystkimi partnerami zaangażowanymi w program, między innymi zachęcania do zintegrowanego i skoordynowanego podejścia do zwalczania dyskryminacji;

c) zapewniania upowszechniania wyników działań podejmowanych w ramach programu;

d) dostarczania dostępnych informacji i stosownego podania do publicznej wiadomości i kontynuacji w odniesieniu do działań wspieranych przez program.

Artykuł 5

Środki wykonawcze

1. Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszej decyzji, dotyczące spraw wymienionych poniżej, przyjmuje się zgodnie z procedurą zarządzającą wymienioną w art. 6 ust. 2:

a) ogólne wytyczne do wykonania programu;

b) roczny plan prac nad wykonaniem działań przewidzianych w programie, łącznie z możliwością dostosowania lub uzupełniania tematyki programu;

c) wsparcie finansowe zapewniane przez Wspólnotę;

d) budżet roczny i rozdział funduszy między różne działania w ramach programu;

e) uzgodnienia dotyczące wyboru działań i organizacji, którym Wspólnota przyznaje wsparcie, oraz wstępny wykaz działań i organizacji zgłoszonych przez Komisję do otrzymania takiego wsparcia;

f) kryteria monitorowania i oceny programu oraz, w szczególności, jego efektywność pod względem kosztów i uzgodnienia dotyczące upowszechniania i przekazywania wyników.

2. Środki konieczne do wykonania niniejszej decyzji, dotyczące wszystkich innych spraw, przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą wymienioną w art. 6 ust. 3.

Artykuł 6

Komitet

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet.

2. W przypadku powoływania się na niniejszy ustęp stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na dwa miesiące.

3. W przypadku powoływania się na niniejszy ustęp stosuje się art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE.

4. Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł 7

Współpraca z innymi komitetami

W celu zapewnienia spójności i komplementarności programu z innymi środkami wymienionymi w art. 8 Komisja regularnie informuje Komitet o innych działaniach Wspólnoty przyczyniających się do zwalczania dyskryminacji. O ile to konieczne, Komisja nawiązuje regularną i zorganizowaną współpracę między tym Komitetem a komitetami monitorującymi, ustanowionymi z myślą o innych podobnych politykach, instrumentach i działaniach.

Artykuł 8

Spójność i komplementarność

1. Komisja we współpracy z Państwami Członkowskimi zapewnia ogólną spójność z innymi politykami, instrumentami i działaniami Unii oraz Wspólnoty, w szczególności przez ustanawianie odpowiednich mechanizmów koordynowania działań prowadzonych w ramach programów z odpowiednimi działaniami w zakresie prac badawczych, zatrudnienia, równości kobiet i mężczyzn, włączania do społeczeństwa, kultury, edukacji, szkolenia i polityki wobec młodzieży oraz w dziedzinie stosunków zewnętrznych Wspólnoty.

2. Komisja oraz Państwa Członkowskie zapewniają spójność i komplementarność działań podejmowanych w ramach tego programu z innymi działaniami Unii i Wspólnoty, w szczególności w ramach funduszy strukturalnych oraz wspólnotowej inicjatywy Equal.

3. Państwa Członkowskie dołożą wszelkich starań, aby zapewnić spójność i komplementarność działań prowadzonych w ramach tego programu i działań prowadzonych na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym.

Artykuł 9

Uczestnictwo krajów EFTA/EOG, państw stowarzyszonych Europy Środkowej i Wschodniej, Cypru, Malty i Turcji

Uczestnictwo w programie jest dostępne dla:

a) krajów EFTA/EOG, zgodnie z warunkami ustanowionymi w Porozumieniu EOG;

b) krajów kandydujących z Europy Środkowej i Wschodniej (CCEE), zgodnie z warunkami ustanowionymi w układach europejskich, w protokołach dodatkowych do nich oraz w decyzjach właściwych Rad Stowarzyszenia;

c) Cypru, Malty i Turcji, finansowane z dodatkowych przyznanych środków, zgodnie z procedurami pozostającymi do uzgodnienia z tymi krajami.

Artykuł 10

Finansowanie

1. Niniejszym ustala się finansową kwotę referencyjną na wykonanie programu na okres 2001—2006 na 98,4 miliona EUR.

2. Roczne przyznane środki podlegają zatwierdzeniu przez władze budżetowe w granicach prognoz finansowych.

Artykuł 11

Monitorowanie i ocena

1. Komisja regularnie monitoruje program we współpracy z Państwami Członkowskimi, zgodnie z procedurami określonymi w art. 6 ust. 2 lub 3.

2. Program jest oceniany przez Komisję z pomocą niezależnych ekspertów. Ocena taka odnosi się do proporcji między współczynnikiem przydatności, skuteczności i efektywności pod względem kosztów działań wdrażanych w odniesieniu do celów wymienionych w art. 2. Bada także oddziaływanie ogólne programu.

W ramach oceny badana jest także komplementarność działań podejmowanych w ramach programu i działań przeprowadzanych w ramach innych rodzajów stosownej polityki, instrumentów i działań Wspólnoty.

3. Do dnia 31 grudnia 2005 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów sprawozdanie oceniające wdrażanie programu.

Artykuł 12

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 listopada 2000 r.

W imieniu Rady

É. Guigou

Przewodniczący

[1] Opinia wydana 5.10.2000 (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[2] Dz.U. C 204 z 18.7.2000, str. 82.

[3] Dz.U. C 226 z 8.8.2000, str. 1.

[4] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

[5] Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE WYKONANIA PROGRAMU

I. Obszary działania

Program może obejmować następujące obszary, w zakresie uprawnień nadanych Wspólnocie przez Traktat:

a) niedyskryminacja wewnątrz administracji państwowej i przez administrację państwową;

b) niedyskryminacja w mediach i przez media;

c) równe uczestnictwo w politycznym, gospodarczym i społecznym procesie decyzyjnym;

d) równy dostęp i zaopatrzenie w towary i usługi dostępne dla społeczeństwa, wraz z mieszkaniami, środkami transportu, kulturą, wypoczynkiem i sportem;

e) skuteczne monitorowanie różnorodnych form dyskryminacji;

f) skuteczne upowszechnianie informacji o prawach do równego traktowania i o niedyskryminacji;

g) włączanie polityki i praktyk antydyskryminacyjnych do głównego nurtu.

We wszystkich swoich działaniach program będzie respektować zasadę włączania do głównego nurtu społecznego tożsamości płci.

W wykonaniu programu Komisja może dla wzajemnej korzyści Komisji i beneficjantów skorzystać z pomocy technicznej i/lub administracyjnej przy określaniu, przygotowywaniu, zarządzaniu, monitorowaniu i kontroli programu lub projektów.

Komisja może również przeprowadzać studia, organizować spotkania ekspertów, prowadzić kampanie informacyjne i wydawać publikacje bezpośrednio związane z celem tego programu.

II. Dostęp do programu

Zgodnie z warunkami i uzgodnieniami dotyczącymi wykonania, określonymi w niniejszym Załączniku, dostęp do tego programu mają publiczne i prywatne organizacje i instytucje, zaangażowane w przeciwdziałanie dyskryminacji, w szczególności:

a) Państwa Członkowskie;

b) władze lokalne i regionalne;

c) organizacje wspierające równość traktowania;

d) partnerzy społeczni;

e) organizacje pozarządowe;

f) uniwersytety i instytuty badawcze;

g) krajowe urzędy statystyczne;

h) media.

III. Działania

Aspekt 1 — Analizowanie i ocena

Wsparcie mogą uzyskać następujące środki:

1. opracowanie i upowszechnianie porównywalnych ciągów statystycznych dotyczących skali dyskryminacji we Wspólnocie zgodnie z prawem i praktykami krajowymi;

2. opracowanie i upowszechnianie metodologii i wskaźników oceny skuteczności polityki i praktyk antydyskryminacyjnych (analiza porównawcza) zgodnie z prawem i praktykami krajowymi;

3. analiza ustawodawstwa i praktyk antydyskryminacyjnych poprzez roczne sprawozdania, w celu oceny ich skuteczności i upowszechniania wyciągniętych wniosków;

4. studia tematyczne w ramach tematów priorytetowych, porównujące i kontrastujące postawy wobec dyskryminacji za względu na różne przyczyny dyskryminacji.

W tym aspekcie Komisja w szczególności zapewnia spójność i komplementarność z działaniami Europejskiego Centrum Monitorowania Rasizmu i Ksenofobii, wspólnotowego programu ramowego w zakresie prac badawczych, rozwoju technologicznego i działaniami pokazowymi oraz wspólnotowego programu statystycznego.

Aspekt 2 — Osiąganie skuteczności

Następujące środki mogą otrzymać wsparcie w celu poprawy zdolności działania i skuteczności docelowych uczestników zaangażowanych w zwalczanie dyskryminacji w dziedzinach objętych tym programem:

1. ponadnarodowe akcje wymiany, obejmujące szereg uczestników z przynajmniej trzech Państw Członkowskich, obejmujące przekazywanie informacji, wyciągnięte wnioski i dobre praktyki. Działania mogą obejmować porównanie skuteczności procesów, metod i narzędzi związanych z wybraną tematyką, wzajemne przekazywanie i zastosowanie dobrych praktyk, wymianę personelu, wspólny rozwój produktów, procesów, strategii i metodologii, dostosowanie do różnych kontekstów metod, narzędzi i procesów określonych jako dobre praktyki i/lub wspólne upowszechnianie wyników, materiałów promocyjnych i organizowanie imprez promocyjnych. Proces wyboru wniosków o finansowanie w ramach programu uwzględnia różnorodny charakter dyskryminacji;

2. podstawowe finansowanie właściwych organizacji pozarządowych na poziomie europejskim, posiadających doświadczenie w zwalczaniu dyskryminacji i występujących w obronie osób narażonych na dyskryminację w celu wspierania rozwoju zintegrowanego i skoordynowanego podejścia do zwalczania dyskryminacji.

Podstawowe finansowanie będzie ograniczone do 90 % wydatków kwalifikujących się do wsparcia.

Procedury wybierania takich organizacji mogą uwzględniać różnorodny i heterogeniczny charakter grup doświadczających dyskryminacji.

Aspekt 3 — Podnoszenie świadomości

Wsparcie mogą otrzymać następujące środki:

1. organizowanie konferencji, seminariów i imprez na poziomie europejskim;

2. organizowanie przez Państwa Członkowskie seminariów jako wsparcie wprowadzania w życie prawa wspólnotowego w zakresie niedyskryminacji oraz promowanie europejskiego wymiaru imprez organizowanych na poziomie krajowym;

3. organizowanie europejskich kampanii medialnych oraz imprez wspierających ponadnarodową wymianę informacji, określanie oraz upowszechnianie dobrych praktyk, wraz z przyznawaniem nagród za skuteczne działania przeprowadzane w ramach aspektu 2, aby zwalczanie dyskryminacji było bardziej zauważalne;

4. publikacja materiałów upowszechniających wyniki programu, wraz z zakładaniem stron internetowych dostarczających przykładów dobrych praktyk, stanowiących forum wymiany koncepcji i bazę danych potencjalnych partnerów do ponadnarodowych akcji wymiany.

IV. Metoda składania wniosków o wsparcie

Aspekt 1 : aspekt ten będzie wdrażany głównie przez wezwania do składania ofert przetargowych. We współpracy z krajowymi urzędami statystycznymi stosowane będą procedury Eurostatu.

Aspekt 2 : aspekt 2 pkt 1 i 2, pkt 2 będzie wykonywany w odpowiedzi na wezwanie do zgłaszania propozycji, które będą przedstawione Komisji.

Aspekt 3 : ogólnie, aspekt ten będzie wykonywany w odpowiedzi na wezwania do składania ofert przetargowych. Jednakże działania w ramach aspektów 3 pkt 2 i 3, pkt 3 mogą być dotowane w odpowiedzi na prośby o przyznanie dotacji, na przykład z Państw Członkowskich.

--------------------------------------------------