Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 31999L0033

Dyrektywa 1999/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 maja 1999 r. zmieniająca dyrektywę Rady 67/548/EWG w odniesieniu do oznakowania niektórych substancji niebezpiecznych w Austrii i Szwecji

Dz.U. L 199 z 30.7.1999, p. 57–58 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)

Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (CS, ET, LV, LT, HU, MT, PL, SK, SL, BG, RO, HR)

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 31/05/2015; Uchylona w sposób domniemany przez 32008R1272

ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/1999/33/oj

31999L0033



Dziennik Urzędowy L 199 , 30/07/1999 P. 0057 - 0058


Dyrektywa 1999/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

z dnia 10 maja 1999 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 67/548/EWG w odniesieniu do oznakowania niektórych substancji niebezpiecznych w Austrii i Szwecji

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 30 dyrektywy Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych [4] przewiduje, że Państwa Członkowskie nie mogą zabronić, ograniczyć, lub utrudniać wprowadzania do obrotu substancji, które spełniają wymogi niniejszej dyrektywy.

(2) Artykuł 23 ust. 2 lit. c) dyrektywy 67/548/EWG wymaga, by każde opakowanie substancji było opatrzone symbolami oznaczającymi niebezpieczeństwo, ustanowionymi w załączniku II; art. 23 ust. 2 lit. e) wspomnianej dyrektywy wymaga, by każde opakowanie substancji było opatrzone oznaczeniami S (oznaczenia bezpieczeństwa) dotyczącymi bezpiecznego stosowania tej substancji, których brzmienie zostało ustanowione w załączniku IV do tej dyrektywy.

(3) Artykuł 69 Aktu Przystąpienia z 1994 r. i jego załącznik VIII przewidują, że art. 30 wraz z art. 23 ust. 2 dyrektywy 67/548/EWG nie ma zastosowania w odniesieniu do Austrii przed dniem 1 stycznia 1999 r., gdyż Austria może wymagać oznakowania z dodatkowymi symbolami, nie zamieszczonymi w załączniku II, oraz etykiet z dodatkowymi oznaczeniami bezpieczeństwa S, nie wymienionymi w załączniku IV do wymienionej dyrektywy, dotyczącymi środków zapobiegawczych w razie wypadku oraz że należy dokonać przeglądu przepisów zgodnie z procedurami WE przed dniem 31 grudnia 1998 r.

(4) Artykuł 23 ust. 2 lit. d) dyrektywy 67/548/EWG wymaga, by każde opakowanie substancji było opatrzone właściwymi oznaczeniami "R" (oznaczenia ryzyka), których brzmienie zostało ustanowione w załączniku III do wspomnianej dyrektywy.

(5) Artykuł 112 Traktatu o Przystąpieniu z 1994 r. oraz jego załącznik XII przewidują, że art. 30 wraz z art. 23 ust. 2 lit. d) dyrektywy 67/548/EWG nie ma zastosowania w odniesieniu do Szwecji przed dniem 1 stycznia 1999 r., gdyż Szwecja może wymagać dodatkowych oznaczeń ryzyka "R-322" i "R-340" niewymienionych w załączniku III do wspomnianej dyrektywy oraz, że należy dokonać przeglądu przepisów zgodnie z procedurami wspólnotowymi przed dniem 31 grudnia 1998 r.

(6) Dyrektywa 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 maja 1999 r. odnosząca się do zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania preparatów niebezpiecznych [5] przewiduje niektóre szczególne warunki stosowania tej dyrektywy w odniesieniu do, między innymi, dodatkowych symboli, oznaczeń "R" i oznaczeń "S" dla Austrii i Szwecji, w celu uwzględnienia ich norm ochrony zdrowia i ochrony środowiska; te szczególne warunki ograniczone są do dwuletniego okresu, poczynając od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2000 r.; w tym okresie należy dążyć do spójności warunków obrotu niebezpiecznymi substancjami i preparatami.

(7) Postęp naukowy i techniczny jest możliwy do przewidzenia w ramach międzynarodowych negocjacji w sprawie harmonizacji klasyfikacji substancji niebezpiecznych w odniesieniu do "R-322," oraz w świetle trwających międzynarodowych negocjacji w sprawie oznakowania substancji niebezpiecznych i biorąc pod uwagę badania dotyczące oznakowania realizowane przez Komisję, eksperci Państw Członkowskich zgodzili się uznać za ważny priorytet dogłębny przegląd istniejącego prawodawstwa wspólnotowego w odniesieniu do "R-340".

(8) Prawodawstwo wspólnotowe będzie musiało być zrewidowane w świetle wyników negocjacji w sprawie międzynarodowej harmonizacji klasyfikacji i oznakowania substancji niebezpiecznych, można się również spodziewać, że wynikiem tych negocjacji będzie zbliżenie norm w tym zakresie w całej Wspólnocie.

(9) Rezolucja Rady i przedstawicieli rządów Państw Członkowskich, zebranych w Radzie, z dnia 3 grudnia 1990 r. w sprawie poprawy zapobiegania i leczenia ostrych zatruć u ludzi [6] wymaga harmonizacji procedur dotyczących zbierania danych dotyczących toksykologii klinicznej we wszystkich ośrodkach zatruć we Wspólnocie, aby ułatwić rozwój polityki zapobiegania ryzyku zatruć; odpowiednie właściwe władze, we współpracy z Komisją, mają stworzyć wspólnotowy system informacji i współpracy dotyczącej dostępności antidotum, obejmujący ośrodki zatruć, lub, gdzie stosowne, inne właściwe służby.

(10) Symbol ukazujący, że pozostałości niektórych substancji niebezpiecznych powinny być zebrane osobno z innych odpadów mógłby zredukować potencjalną emisję substancji niebezpiecznych do środowiska przez udoskonalenie wykorzystania specjalnych systemów zbierania odpadów przez ogół społeczeństwa; jednak ze względu na brak pewnych dowodów potrzeba czasu na przeanalizowanie potrzeby wprowadzenia takiego symbolu we Wspólnocie.

(11) Rewizja prawodawstwa wspólnotowego w sprawie substancji niebezpiecznych w odniesieniu do postanowień Aktu Przystąpienia z 1994 r. dotyczącego Austrii i Szwecji, nie mogła być zakończona przed dniem 31 grudnia 1998 r.

(12) Należy kontynuować przegląd przepisów objętych niniejszą dyrektywą zgodnie z procedurami wspólnotowymi w ustanowionym okresie wyłączenia; jednakże bez uszczerbku dla wyników tego przeglądu, na koniec tego okresu acquis communautaire będzie stosowa do Austrii i Szwecji na tych samych warunkach co w przypadku innych Państw Członkowskich.

(13) Prawodawstwo wspólnotowe może przewidywać derogacje na ograniczony okres dla niektórych Państw Członkowskich, w świetle ich konkretnej sytuacji,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W art. 23 dyrektywy 67/548/EWG dodaje się ustępy w brzmieniu:

"5. Austria może od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. wymagać stosowania:

- dodatkowego symbolu "przekreślony kosz," dotyczącego usuwania odpadów, niewłączonego do załącznika II, oraz

- dodatkowego oznaczenia "S""istnieje antidotum, należy się skontaktować z centrum informacji ds. zatruć," dotyczącego środków przeciwdziałających w razie wypadku, niewymienionego w załączniku IV.

6. Szwecja może od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. wymagać stosowania następujących dodatkowych oznaczeń "R", nie wymienionych w załączniku III:

- "R-322" dla substancji wywołujących ostre skutki toksyczne, nieobjętych kryteriami klasyfikacji zawartymi w załączniku VI (szwedzka kategoria "średnio szkodliwe"), oraz

- "R-340" dla substancji sklasyfikowanych jako rakotwórcze, kategoria 3, zamiast oznaczenia R40."

Artykuł 2

Republika Austrii i Królestwo Szwecji wprowadzają i publikują przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 lipca 2000 r. i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez zainteresowane Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 maja 1999 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J.M. Gil-Robles

Przewodniczący

W imieniu Rady

H. Eichel

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 374 z 3.12.1998; str. 43.

[2] Dz.U. C 40 z 15.2.1999; str. 15.

[3] Opinia Parlamentu Europejskiego wydana dnia 16 grudnia 1998 r. (Dz.U. C 98 z 9.4.1999, str. 151), wspólne stanowisko Rady z dnia 8 lutego 1999 r. (Dz.U. C 58 z 1.3.1999, str. 26) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 marca 1999 r. (Dz.U. C 175 z 21.6.1999). Decyzja Rady z dnia 29 kwietnia 1999 r.

[4] Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 98/98/WE (Dz.U. L 355 z 30.12.1998, str. 1).

[5] Dz.U. L 200 z 30.7.1999, str. 1.

[6] Dz.U. C 329 z 31.12.1990, str. 6.

--------------------------------------------------

Top