31999D1720

Decyzja nr 1720/1999/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

z dnia 12 lipca 1999 r.

przyjmująca szereg działań i środków w celu zapewnienia interoperacyjności i dostępu do transeuropejskich sieci elektronicznej wymiany danych między administracjami (IDA)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 156,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów [3],

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu [4],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada w swojej rezolucji z dnia 20 czerwca 1994 r. [5] podkreśliła potrzebę koordynacji w odniesieniu do wymiany informacji między administracjami.

(2) Rada w swojej rezolucji z dnia 21 listopada 1996 r. [6] ustanowiła nowe priorytety polityki dotyczące społeczeństwa informacyjnego.

(3) Komisja w swoim komunikacie z dnia 19 lipca 1994 r. zaproponowała plan działań na rzecz społeczeństwa informacyjnego.

(4) Komisja zaproponowała plan działań na rzecz jednolitego rynku.

(5) Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 12 czerwca 1997 r. [7] zachęcił Unię Europejską i Państwa Członkowskie do podjęcia działania w odniesieniu do opracowania oraz zastosowania nowych technologii informacyjnych i telekomunikacyjnych (ICT) na następne dziesięciolecie.

(6) Parlament Europejski i Rada w decyzji nr 2717/95/WE [8] przyjęły szereg wytycznych dla rozwoju europejskiej ISDN jako sieci transeuropejskiej.

(7) Parlament Europejski i Rada decyzją nr 1336/97/WE [9] przyjęły zbiór wytycznych dla transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

(8) Rada w swoich zaleceniach z dnia 7 kwietnia 1995 r. w sprawie wspólnych kryteriów oceny bezpieczeństwa technologii informacyjnych (ITSEC) [10], zaleciła stosowanie wspólnych kryteriów oceny bezpieczeństwa ramach systemów oceny i certyfikacji.

(9) W celu ustanowienia unii gospodarczej i walutowej, realizacji polityki oraz działań Wspólnoty oraz wspierania komunikowania się między wspólnotowymi instytucjami i organami, konieczne jest ustanowienie zintegrowanego systemu wymiany danych między administracjami, zwanego dalej "sieciami telematycznymi".

(10) Takie sieci muszą łączyć systemy informacyjne zarówno istniejące, jak i przyszłe, administracji Państw Członkowskich oraz Wspólnoty w całej Europie i dlatego są transeuropejskimi sieciami telekomunikacyjnymi dla administracji;

(11) Efektywne połączenie takich systemów informacyjnych wymaga maksymalnego stopnia interopearycjności między różnymi systemami i ich elementami.

(12) Jest sprawą o zasadniczym znaczeniu jak najszersze stosowanie norm publicznie dostępnych specyfikacji oraz ogólnodostępnych aplikacji dla zapewnienia niezakłóconej interoperacyjności w celu uzyskania korzyści skali oraz zwiększenia użyteczności takich sieci.

(13) Zwiększona łatwość komunikowania się z administracją publiczną zachęci obywateli Unii Europejskiej do czerpania korzyści ze społeczeństwa informacyjnego.

(14) Zniesienie przeszkód w komunikowaniu się między administracją publiczną i sektorem prywatnym jest ważnym czynnikiem pomyślności i konkurencyjności przemysłu wspólnotowego.

(15) Wspólnota jest użytkownikiem lub beneficjentem tych sieci telematycznych, które wspierają polityki i działania Wspólnoty, komunikację między instytucjami oraz unię gospodarczą i walutową.

(16) Zadanie ustanawiania takich sieci jest spoczywa zarówno na Wspólnocie, jak i na Państwach Członkowskich.

(17) W celu zapewnienia efektywnego wykorzystywania środków finansowych Wspólnoty konieczne jest unikanie zbędnej rozbudowy wyposażenia, powtarzania badań oraz różnicowania podejść.

(18) Wspólne narzędzia i techniki stosowania sieci sektorowych mogą, między innymi, zostać odniesione do zarządzania dokumentami i ich upowszechniania, gromadzenia danych, wielojęzycznych interfejsów użytkownika oraz bezpieczeństwa elektronicznej telekomunikacji.

(19) Ekonomiczna efektywność, szybkość reakcji, elastyczność oraz podatność na zmiany technologiczne przy ustanawianiu takich sieci i ich eksploatacji najlepiej można osiągnąć przez przyjęcie podejścia rynkowego i dokonywanie wyboru dostawców na zasadach konkurencji spośród wielu podmiotów.

(20) Wszelkie środki mające na celu zapewnienie interoperacyjności między takimi sieciami oraz dostęp do takich sieci muszą zachowywać rozsądną równowagę między utrzymaniem wspólnych wymogów, a zachowaniem odrębności narodowych.

(21) Istnieje zatem konieczność prowadzenia specjalnych działań horyzontalnych i środków dla zapewnienia interoperacyjności między takimi sieciami.

(22) Zgodnie z zasadami pomocniczości i proporcjonalności ustanowionymi przez art. 5 Traktatu, cel przeprowadzenia takich działań horyzontalnych i środków nie może zostać w odpowiednim stopniu osiągnięty przez Państwa Członkowskie natomiast z uwagi na rozmiary lub skutki proponowanych działań możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Wspólnoty; proponowane działanie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia wspomnianego celu.

(23) Wykonanie Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym i Układów o Stowarzyszeniu ze Wspólnotą Europejską wymaga wysokiego stopnia interoperacyjności w ramach i między odpowiednimi sieciami telematycznymi.

(24) Istnieje nieodłączny międzynarodowy wymiar sieci telematycznych i telekomunikacji elektronicznej.

(25) Środki mające na celu zapewnienie interoperacyjności sieci telematycznych między administracjami są zgodne z priorytetami przyjętymi w odniesieniu do wytycznych dla transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

(26) Podjęto działania na mocy decyzji Rady 95/468/WE z dnia 6 listopada 1995 r. w sprawie wkładu Wspólnoty do telematycznej wymiany danych między administracjami we Wspólnocie (IDA) [11]; Trybunał Sprawiedliwości unieważnił decyzję 95/468/WE dnia 28 maja 1998 r.; utrzymane są skutki środków podjętych przez Komisję na podstawie wymienionej decyzji przed jej unieważnieniem przez Trybunał.

(27) Niniejsza decyzja wyznacza władzom budżetowym ramy, które powinny być głównym punktem odniesienia, w rozumieniu pkt 1 deklaracji Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 6 marca 1995 r. [12], do celów stosowania corocznej procedury budżetowej,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zakres i cele

1. Wspólnota działa w dziedzinie transeuropejskich sieci telematycznych dla administracji i podejmuje środki wymienione w niniejszej decyzji w następujących celach:

a) osiągnięcia wysokiego stopnia interoperacyjności, w ramach i między poszczególnymi sektorami administracji oraz, w odpowiednim przypadku, z sektorem prywatnym, między sieciami telematycznymi ustanowionymi przez Państwa Członkowskie oraz między Wspólnotą i Państwami Członkowskimi w celu wspierania tworzenia unii gospodarczej i walutowej, dla realizacji polityk Wspólnoty oraz działań określonych w art. 3 i 4 Traktatu, z uwzględnieniem prac w toku, prowadzonych w ramach istniejących programów Wspólnoty lub Państw Członkowskich;

b) ujednolicania takich sieci w kierunku wspólnego interfejsu telematycznego między Wspólnotą i Państwami Członkowskimi;

c) osiągnięcia znacznych korzyści dla administracji Państw Członkowskich oraz Wspólnoty przez usprawnienie działania, zmniejszenie koniecznej obsługi, przyspieszenie wdrażania nowych sieci oraz ulepszeń, osiągnięcie powszechnie bezpieczniej i niezawodnej wymiany danych, jak również osiągnięcia większej ekonomicznej efektywności, szybkości reakcji, elastyczności oraz zdolności dostosowania do zmian technologicznych oraz rozwoju rynku przy ustanawianiu oraz eksploatacji takich sieci;

d) udostępnienia korzyści płynących z takich sieci, wymienionych w poprzednim akapicie, przemysłowi Wspólnoty oraz obywatelom Unii Europejskiej;

e) promowanie upowszechniania dobrej praktyki oraz zachęcanie do rozwoju nowatorskich rozwiązań telematycznych w administracji.

2. Niniejsza decyzja stanowi część programu IDA.

Artykul 2

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a) "sieć telematyczna": kompleksowy system komunikacji danych, składający się nie tylko z materialnej infrastruktury i łącz, ale także zbudowanych na tej bazie usług i aplikacji umożliwiających elektroniczną wymianę informacji między organizacjami i osobami fizycznymi;

b) "sieć sektorowa": transeuropejska sieć telematyczna dla administracji lub zestaw usług i aplikacji przeznaczony do wykonywania lub administracyjnego wspierania określonych polityk, działalności lub celów Wspólnoty, które dalej zwane są "sektorem administracyjnym";

c) "usługi ogólne": zdolności sieci telematycznych do wykonywania usług spełniających wspólne wymagania użytkowników, takich jak gromadzenie danych, upowszechnianie danych, wymiana danych oraz bezpieczeństwo. Charakterystyki każdej z usług są wyraźnie określone i związane z gwarantowanym poziomem jakości.

Artykuł 3

Horyzontalne działania i środki

1. Dla realizacji celów ustanowionych w art. 1, Wspólnota podejmuje horyzontalne działania i środki, przewidziane w art. 4-10, dla wspierania sieci sektorowych oraz zgodnie z programem pracy IDA.

2. Dla każdego działania lub środka przewidzianego w niniejszej decyzji, program pracy IDA zawiera, odpowiednio:

- pełny opis zamierzonych działań, w tym ich cele, zakres, uzasadnienie oraz potencjalnych beneficjentów, jak również przewidywane koszty oraz korzyści,

- pełny opis funkcji oraz podejścia technicznego,

- szczegółowy plan jego realizacji, określający poszczególne zadania oraz kolejność ich wykonywania.

3. Wykonanie horyzontalnych działań i środków zawiera analizę możliwości wykonania oraz przykłady, powołanie grup roboczych ekspertów z Państw Członkowskich i Wspólnoty oraz zakupy towarów i usług dla Wspólnoty, odpowiednio.

4. Wykonanie horyzontalnych działań i środków jest dokonywana podstawie przydatnych wyników uzyskanych przez inną odpowiednią działalność wspólnotową, w szczególności programy badań i programy rozwoju technologicznego Wspólnoty oraz działalność wspólnotową w dziedzinie transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

5. Horyzontalne działania i środki zawierają odniesienie do norm europejskich lub publicznie dostępnych specyfikacji, takich jak otwarte normy Internetu, tam, gdzie ma to zastosowanie, w celu zapewnienia wysokiego stopnia interoperacyjności systemów krajowych i wspólnotowych w ramach i między sektorami administracyjnymi oraz z sektorem prywatnym. Uwzględniane są wytyczne i narzędzia wspierające w dziedzinie normalizacji w zamówieniach publicznych na systemy i usługi informatyczne i telekomunikacyjne (ICT).

Artykuł 4

Usługi ogólne

1. Wspólnota przyjmuje wszystkie niezbędne środki w celu dokonania odpowiedniego wyboru wspólnych usług ogólnych, które spełniają wymogi użytkowników sektorowych, i które będą dostępne w sieciach sektorowych na zasadach konkurencyjnych w środowisku wielu podmiotów. Te środki obejmują kontynuację odpowiednich środków podjętych zgodnie z decyzją 95/468/WE.

2. W celu umożliwienia użytkownikom sieci sektorowych określenia ich wymogów technicznych oraz udostępnienie przydatnego zestawu wspólnych usług ogólnych spełniających wymogi użytkowników sektorowych, Wspólnota w szczególności:

a) określa wytyczne architektury sieci sektorowych, przeznaczone dla zapewnienia interoperacyjności między różnymi materialnymi infrastrukturami i usługami;

b) ustala i publikuje specyfikacje usług ogólnych stanowiących wymóg wspólny sieci telematycznych między administracjami, w tym jakości usług oraz odpowiednie wymogi w zakresie interopearcyjności, jakie nakłada konkurencyjne środowisko wielu podmiotów;

c) ustala i/lub precyzuje odpowiednie standardowe interfejsy w celu zachęcenia do przenoszalności i powtarzalności rozwoju aplikacji;

d) ustala i wdraża mechanizm, który pozwala na ocenę i publikowanie stopnia zgodności interoperacyjności między usługami oferowanymi przez podmioty świadczące usługi telematyczne;

e) zapewnia stały rozwój wspólnych wymogów oraz stałe monitorowanie usług telematycznych oferowanych przez wymienione podmioty.

Artykuł 5

Wspólne narzędzia i techniki

Wspólnota zapewnia nabywanie na rynku aplikacji dla sieci sektorowych lub ich opracowanie, jeśli rynek nie może właściwie wspierać tych wymogów, mając na celu zmniejszenie ogólnych kosztów związanych z opracowywaniem aplikacji, racjonalizacją i ulepszaniem rozwiązań technicznych, skracaniem czasu wymaganego na wprowadzenie w życie systemów operacyjnych, oraz upraszczaniem obsługi systemu.

W tym celu Wspólnota określa oraz wyznacza, w ramach sieci sektorowych, czynności podstawowe oraz powtarzające się, które mogą stanowić bazę dla wspólnych narzędzi i technik lub modułów.

Wspólnota wspiera również rozwój oraz stosowanie takich wspólnych narzędzi i modułów sieci sektorowych; w szczególności przez zapewnianie upowszechniania odpowiednich rozwiązań opracowanych w sieciach sektorowych.

Artykuł 6

Interoperacyjność w zakresie treści informacji

1. Wspólnota zachęca do interoperacyjności w zakresie treści informacji, które są wymieniane w ramach i między sektorami administracyjnymi i sektorem prywatnym. W tym celu, stosownie do wymogów prawnych, bezpieczeństwa, ochrony danych, oraz poufności stawianych przez użytkowników sektorowych, Wspólnota przyjmuje właściwe środki, w szczególności następujące:

a) wspieranie działań administracji Państw Członkowskich dla zapewnienia takiej interoperacyjności sieci, uproszczenia procedur administracyjnych oraz poprawy przepływu informacji;

b) koordynacja wymogów sieci sektorowych dla sformatowanej wymiany informacji oraz zapewnianie upowszechnienia odpowiednich rozwiązań;

c) monitorowanie odpowiedniego postępu technicznego w dziedzinie elektronicznej komunikacji danych, w tym nowatorskich metod zbierania i prezentacji danych, badanie ich wpływu oraz zachęcanie do ich przyjęcia przez sieci sektorowe.

2. Do celów ust. 1, rozwiązania ułatwiające interoperacyjność między różnymi formatami wiadomości są preferowane, lecz nie wyłączają powstawania zharmonizowanych formatów przekazu. Należytą uwagę zwraca się na językową różnorodność Wspólnoty.

Uprzywilejowane są również rozwiązania pozwalające sektorowi prywatnemu na łatwe integrowanie wymogów administracyjnych z procesami gospodarczymi.

Artykuł 7

Prawne i dotyczące bezpieczeństwa praktyki wzorcowe

Nie naruszając kompetencji oraz szczególnych zobowiązań Państw Członkowskich w dziedzinach objętych niniejszym artykułem, Wspólnota przyczynia się do określenia barier utrudniających niezakłóconą wymianę danych między użytkownikami sieci i zapewnia odpowiedni stopień bezpieczeństwa w ramach sieci sektorowych. W szczególności Wspólnota:

a) określa, we współpracy z Państwami Członkowskimi, prawne i dotyczące bezpieczeństwa praktyki wzorcowe dla transeuropejskiej wymiany danych między administracjami i między administracjami a sektorem prywatnym, dla ułatwienia stworzenia wspólnego podejścia;

b) wydaje odpowiednie zalecenia dla wspierania działań Państw Członkowskich na rzecz stosowania praktyk określonych w lit. a) w ich własnym środowisku administracyjnym;

c) zapewnia, w odniesieniu do sieci sektorowych i zgodnie z praktykami określonymi w lit. a): uznawanie, w ramach środowiska administracyjnego Wspólnoty, dowodowej wartości wymienianych danych; ustanowienie metodologii ochrony danych osobowych; definicje praw i obowiązków użytkowników; poufność, integralność, uwierzytelnianie oraz niezaprzeczalność wymienianych informacji, jak również środki kontroli dostępu do sieci;

d) ustala oraz analizuje różne poziomy bezpieczeństwa zależne od rodzaju i celu sieci sektorowych;

e) formułuje wytyczne i zapewnia wspólne rozwiązania w celu wyboru i zastosowania narzędzi, elementów oraz systemów zapewniających określony poziom bezpieczeństwa.

Artykuł 8

Zapewnienie jakości i kontrola

Wspólnota, uwzględniając wyniki podobnych działań, ustala, realizuje oraz stale uaktualnia szczególny, spójny i zintegrowany program jakości, który stosuje się do horyzontalnych działań i środków podejmowanych na mocy niniejszej decyzji oraz do projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania na mocy decyzji nr 1719/1999/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 1999 r. w sprawie szeregu wytycznych, w tym identyfikacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, dotyczących transeuropejskich sieci elektronicznej wymiany danych między administracjami (IDA) [13]. Ten program jakości zawiera działania konieczne dla:

a) poprawy sposobu, w jaki ustalane są wymogi użytkowników oraz specyfikacje projektu;

b) poprawy jakości wyników projektu, zarówno pod względem zgodności ze specyfikacjami projektu jak i pod względem spełnienia oczekiwań użytkowników;

c) zapewnienia, że zebrane doświadczenia są przyswojone i są upowszechniane przez popularyzację najlepszych praktyk opisanych w art. 10.

Artykuł 9

Interoperacyjność z inicjatywami krajowymi i regionalnymi

Przy realizacji programów IDA, Wspólnota, w miarę potrzeb, ułatwia interoperacyjność oraz wzajemną wymianę z podobnymi krajowymi i regionalnymi inicjatywami odnoszącymi się do wymiany danych między administracjami w Państwach Członkowskich.

Artykuł 10

Popularyzacja dobrych praktyk

1. Wspólnota zapewnia koordynację i wymianę poglądów, wiedzy oraz doświadczeń w ramach i między sieciami sektorowymi, w celu zachęcenia do szerszego przyjmowania dobrych i nowatorskich rozwiązań.

2. Szczególna uwaga poświęcana jest językowej różnorodności Wspólnoty. Wspólnota zapewnia ogólną świadomość osiągnięć i korzyści programu IDA, upowszechnianie wytycznych i zaleceń IDA, oraz koordynację wymagań użytkowników oraz doświadczeń z organami normalizacyjnymi oraz inicjatywami Wspólnoty związanymi z normalizacją.

Artykuł 11

Wykonanie

1. Komisja wykonuje działania wspólnotowe określone w art. 3-10.

2. Część programu pracy IDA, odnosząca się do wykonania niniejszej decyzji, którą Komisja opracowuje na cały okres objęty programem i której przeglądu dokonuje się co najmniej dwa razy w roku, jest zatwierdzana na podstawie jej zgodności z odpowiednimi przepisami art. 3-10, zgodnie z procedurą określoną w art. 12.

3. Wspólne zasady i procedury doprowadzania do technicznej i administracyjnej interoperacyjności przyjmowane są zgodnie z procedurą określoną w art. 12.

4. Procedura określona w art. 12 jest stosowana również w odniesieniu do zatwierdzania podziału rocznych wydatków budżetowych na mocy niniejszej decyzji. Propozycje wszelkich zmian budżetowych przekraczające 250000 EUR na jedną linię projektu w terminie roku są również przedmiotem tej procedury.

5. Specyfikacje techniczne dla zaproszeń do składania ofert, które mają być wydane w wykonaniu niniejszej decyzji, są, przy wartości umowy przekraczającej 500000 EUR, ustalane w koordynacji z Państwami Członkowskimi.

Artykuł 12

Procedury Komitetu

1. Komisja jest wspomagana przez komitet składający się przedstawicieli Państw Członkowskich i któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji. Komitet ten nosi nazwę Komitet ds. telematyki między administracjami (TAC).

Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet wydaje swoją opinię o projekcie w terminie, który przewodniczący może wyznaczyć zależnie od pilności sprawy. Opinię wydaje się większością ustanowioną w art. 205 ust. 2 Traktatu w przypadku decyzji, które Rada jest zobowiązana przyjąć na wniosek Komisji. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w komitecie są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

Komisja przyjmuje środki, które są niezwłocznie stosowane. Jednakże w przypadku gdy nie są one zgodne z opinią komitetu, środki te niezwłocznie przekazywane są przez Komisję Radzie. W takim przypadku:

Komisja odracza stosowanie podjętych środków o trzy miesiące od daty takiego powiadomienia;

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć inną decyzję w terminie określonym w poprzednim akapicie.

2. Komisja składa TAC coroczne sprawozdanie z wykonania niniejszej decyzji.

Artykuł 13

Ocena

1. Komisja we współpracy z Państwami Członkowskimi dokonuje oceny wykonania niniejszej decyzji w dwuletnich odstępach.

2. Ocena taka ustala postęp oraz obecny stan horyzontalnych działań i środków przewidzianych w niniejszej decyzji.

Ocena taka również bada, w świetle wydatków poniesionych przez Wspólnotę, korzyści uzyskane w wyniku takich horyzontalnych działań i środków przez Wspólnotę, Państwa Członkowskie, przemysł wspólnotowy i obywateli Unii Europejskiej, określa obszary możliwych ulepszeń oraz sprawdza efekt synergii z inną działalnością wspólnotową w dziedzinie transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

3. Komisja przesyła swoje oceny do Parlamentu Europejskiego oraz Rady, po zbadaniu sprawy przez TAC. Komisja przedkłada również wszelkie odpowiednie wnioski co do zmian niniejszej decyzji. Wspomniana ocena jest przekazywana nie później niż projekty budżetów odpowiednio na lata 2001, 2003 oraz 2005.

Artykuł 14

Rozszerzenie na EOG oraz państwa stowarzyszone

1. Program IDA może zostać otwarty, w ramach odpowiednich umów ze Wspólnotą Europejską, dla uczestnictwa państw z Europejskiego Obszaru Gospodarczego i dla państw stowarzyszonych Europy Środkowej i Wschodniej oraz Cypru w horyzontalnych działaniach i środkach podejmowanych na mocy niniejszej decyzji.

2. W toku wykonywania niniejszej decyzji, zachęca się do współpracy odpowiednio z państwami trzecimi, międzynarodowymi organizacjami lub organami.

Artykuł 15

Ramy finansowe

Ramy finansowe wspólnotowego działania na mocy niniejszej decyzji na lata 1998-2000 wynoszą 33,1 miliona EUR

Wartość rocznych środków przyznanych zatwierdzana jest przez władze budżetowe w ramach limitów perspektywy finansowej.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejsza decyzja zostaje opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem opublikowania i stosuje się ją do dnia 31 grudnia 2004 r.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 lipca 1999 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. M. Gil-robles

Przewodniczący

W imieniu Rady

S. Niinistö

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 54 z 21.2.1998, str. 12 oraz Dz.U. C 10 z 14.1.1999, str. 8.

[2] Dz.U. C 214 z 10.7.1998, str. 33.

[3] Dz.U. C 251 z 10.8.1998, str. 1.

[4] Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 18 listopada 1998 r. (Dz.U. C 379 z 7.12.1998, str. 74), wspólne stanowisko Rady z dnia 21 grudnia 1998 r. (Dz.U. C 55 z 25.2.1999, str. 15) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 kwietnia 1999 r. (Dz.U. C 219 z 30.7.1999). Decyzja Rady z dnia 21 czerwca 1999 r.

[5] Dz.U. C 181 z 2.7.1994, str. 1.

[6] Dz.U. C 376 z 12.12.1996, str. 1.

[7] Dz.U. C 200 z 30.6.1997, str. 196.

[8] Dz.U. L 282 z 24.11.1995, str. 16.

[9] Dz.U. L 183 z 11.7.1997, str. 12.

[10] Dz.U. L 93 z 26.4.1995, str. 27.

[11] Dz.U. L 269 z 11.11.1995, str. 23.

[12] Dz.U. L 102 z 4.4.1996, str. 4.

[13] Dz.U. L 203 z 3.8.1999, str. 1.

--------------------------------------------------