Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 22010D0637

    2010/637/UE: Decyzja nr 1/2010 Wspólnego Komitetu Współpracy Celnej z dnia 24 czerwca 2010 r. na podstawie art. 21 Umowy między Wspólnotą Europejską a Rządem Japonii w sprawie współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych w sprawie wzajemnego uznawania programów upoważnionego przedsiębiorcy w Unii Europejskiej i w Japonii

    Dz.U. L 279 z 23.10.2010, p. 71–73 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2010/637/oj

    Date of document:
    24/06/2010
    Date of effect:
    24/06/2010; Wejście w życie Data dokumentu
    Date of end of validity:
    No end date
    Author:
    Wspólny Komitet WE-Japonia
    Form:
    Decyzja przyjęta przez organy utworzone na mocy umów międzynarodowych
    Treaty:
    Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
    Legal basis:
    Link
    Link
    Link
    Select all documents mentioning this document
    Instruments cited:
    Link

    23.10.2010   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 279/71

    DECYZJA NR 1/2010 WSPÓLNEGO KOMITETU WSPÓŁPRACY CELNEJ

    z dnia 24 czerwca 2010 r.

    na podstawie art. 21 Umowy między Wspólnotą Europejską a Rządem Japonii w sprawie współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

    w sprawie wzajemnego uznawania programów upoważnionego przedsiębiorcy w Unii Europejskiej i w Japonii

    (2010/637/UE)

    WSPÓLNY KOMITET WSPÓŁPRACY CELNEJ,

    uwzględniając Umowę między Wspólnotą Europejską a Rządem Japonii w sprawie współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych (zwaną dalej „Umową o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych”), podpisaną dnia 30 stycznia 2008 r., w szczególności jej art. 21,

    mając na uwadze, że wspólna ocena potwierdziła, iż programy upoważnionych przedsiębiorców (zwanych dalej „AEO”) w Unii Europejskiej (zwanej dalej „Unią”) i w Japonii są inicjatywami w zakresie bezpieczeństwa i zgodności, oraz wykazała, że normy, jakie należy spełniać, aby uzyskać status „AEO”, są zgodne i prowadzą do osiągnięcia równoważnych wyników,

    mając na uwadze, że programy wykorzystują normy bezpieczeństwa uznane na poziomie międzynarodowym i zalecane przez Strukturę Norm Bezpieczeństwa przyjętą przez Światową Organizację Celną (zwaną dalej „strukturą SAFE”),

    uznając szczególny charakter ustawodawstwa i zarządzania każdym z programów,

    mając na uwadze, że zgodnie z Umową o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych Unia i Japonia mają rozwijać współpracę celną w celu ułatwienia wymiany handlowej oraz że poprzez wzajemne uznanie programów AEO można w znacznym stopniu polepszyć bezpieczeństwo i ochronę celną oraz stworzyć ułatwienie dla międzynarodowego łańcucha dostaw, a także

    mając na uwadze, że wzajemne uznawanie pozwoli Unii i Japonii na przyznawanie ułatwień przedsiębiorcom, którzy zainwestowali w bezpieczeństwo łańcucha dostaw i otrzymali świadectwa w ramach programów AEO,

    STANOWI, CO NASTĘPUJE:

    I

    Wzajemne uznawanie i odpowiedzialność za wdrożenie

    1.

    Programy AEO Unii i Japonii są wzajemnie uznawane za zgodne i równoważne, a odpowiednie przyznane statusy AEO są wzajemnie uznawane.

    2.

    Organy celne, o których mowa w art. 1 lit. c) Umowy o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych (zwane dalej „organami celnymi”), są odpowiedzialne za wdrożenie niniejszej decyzji.

    3.

    Odpowiednimi programami AEO są:

    a)

    program Unii Europejskiej dotyczący upoważnionych przedsiębiorców (obejmujący świadectwo AEO „bezpieczeństwo i ochrona” oraz świadectwa AEO „uproszczenia celne, bezpieczeństwo i ochrona”)

    (rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 (1) i rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 (2), zmienione rozporządzeniem (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) i tytułem IIA rozporządzenia (WE) nr 1875/2006 (4)); oraz

    b)

    japoński program dotyczący upoważnionych przedsiębiorców (Prawo celne).

    II

    Zgodność

    1.

    Organy celne utrzymują spójność między programami i zapewniają zgodność norm mających zastosowanie do każdego programu pod następującymi względami:

    a)

    procedury ubiegania się o status AEO;

    b)

    oceny wniosków; oraz

    c)

    przyznawania i monitorowania statusu AEO.

    2.

    Organy celne zapewniają funkcjonowanie programów w ramach struktury SAFE.

    III

    Korzyści

    1.

    Każdy z organów celnych przyznaje porównywalne korzyści przedsiębiorcom korzystającym ze statusu AEO zgodnie z programem organu celnego drugiej strony.

    Obejmują one w szczególności:

    a)

    uwzględnienie statusu AEO upoważnionego przedsiębiorcy przez organ celny drugiej strony jako zalety w ramach jego oceny ryzyka w celu ograniczenia inspekcji lub kontroli i w ramach innych środków związanych z bezpieczeństwem; oraz

    b)

    próbę stworzenia wspólnego mechanizmu ciągłości działania, aby reagować na zakłócenia w obrocie handlowym spowodowane wzrostem poziomu zagrożenia, zamknięciem granic i/lub klęskami żywiołowymi, sytuacjami niebezpiecznymi lub innego rodzaju poważnymi zdarzeniami, co pozwoliłoby organom celnym na usprawnienie i przyśpieszenie w możliwym zakresie obsługi priorytetowych ładunków wysyłanych przez AEO (upoważnionych przedsiębiorców).

    2.

    Każdy z organów celnych może również przyznawać inne korzyści w celu ułatwienia wymiany handlowej w następstwie procedury kontrolnej, o której mowa w pkt 2 części V niniejszej decyzji.

    3.

    Każdy z organów celnych ma jednak prawo zawiesić korzyści przyznane podmiotom korzystającym z programu organu celnego drugiej strony na podstawie niniejszej decyzji. W przypadku takiego zawieszenia korzyści przez organ celny jednej ze stron powiadamia on o tym organ celny drugiej strony wraz z uzasadnieniem w celu przeprowadzenia konsultacji.

    4.

    Każdy z organów celnych informuje organ celny drugiej strony o nieprawidłowościach dotyczących upoważnionych przedsiębiorców korzystających ze statusu AEO w ramach programu organu celnego drugiej strony w celu przeprowadzenia natychmiastowej analizy tego czy przyznane przez organ celny drugiej strony korzyści i status są uzasadnione.

    IV

    Wymiana informacji i komunikacja

    1.

    Organy celne usprawniają komunikację w celu skutecznego wdrożenia niniejszej decyzji. Wymieniają one informacje i wspierają komunikację na temat swoich programów, w szczególności poprzez:

    a)

    dostarczanie aktualnych informacji na temat funkcjonowania i rozwoju swoich programów bez zbędnej zwłoki;

    b)

    wymianę informacji dotyczących bezpieczeństwa łańcucha dostaw, we wzajemnym interesie; oraz

    c)

    zapewnienie skutecznej komunikacji między służbami Dyrekcji Generalnej ds. Podatków i Unii Celnej a Biurem Wywiadu Międzynarodowego Administracji Celnej Japonii w celu poprawy praktyk zarządzania ryzykiem w zakresie bezpieczeństwa łańcucha dostaw w odniesieniu do podmiotów objętych programem.

    2.

    Informacje wymieniane są w formie elektronicznej zgodnie z Umową o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych.

    3.

    Informacje i związane z nimi dane, w szczególności dotyczące podmiotów objętych programem, wymieniane są w sposób systematyczny w formie elektronicznej.

    4.

    Wymianie podlegają następujące informacje dotyczące upoważnionych przedsiębiorców objętych programami AEO:

    a)

    imię i nazwisko/nazwa przedsiębiorcy posiadającego status AEO;

    b)

    adres danego przedsiębiorcy;

    c)

    status danego przedsiębiorcy;

    d)

    data zatwierdzenia lub pozwolenia;

    e)

    zawieszenia i cofnięcia;

    f)

    indywidualny numer pozwolenia (np. numery EORI lub AEO); oraz

    g)

    inne informacje, które mogą wspólnie określić organy celne.

    5.

    Organy celne zapewniają ochronę danych zgodnie z Umową o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych, w szczególności jej art. 16.

    6.

    Wymieniane dane są wykorzystywane wyłącznie do celów stosowania niniejszej decyzji.

    V

    Konsultacje i przegląd

    1.

    Wszystkie kwestie związane ze stosowaniem niniejszej decyzji regulowane są w drodze konsultacji między organami celnymi w ramach Wspólnego Komitetu Współpracy Celnej.

    2.

    Wspólny Komitet Współpracy Celnej przeprowadza okresowe przeglądy stosowania niniejszej decyzji. Przeglądy te mogą obejmować w szczególności:

    a)

    wspólne weryfikacje mające na celu identyfikację silnych i słabych stron stosowania wzajemnego uznawania;

    b)

    wymianę poglądów na temat informacji, jakie mają być przedmiotem wymiany, i korzyści, również przyszłych korzyści, jakie mają być przyznawane przedsiębiorcom zgodnie z ust. 2 części III niniejszej decyzji;

    c)

    wymianę poglądów na temat przepisów dotyczących bezpieczeństwa, takich jak protokoły, jakie mają być stosowane w trakcie poważnych zdarzeń naruszających bezpieczeństwo lub po takich zdarzeniach (wznowienie działalności), lub gdy okoliczności uzasadniają zawieszenie wzajemnego uznawania;

    d)

    przeglądy warunków zawieszenia korzyści, o których mowa w ust. 3 części III niniejszej decyzji; oraz

    e)

    całościowe przeglądy niniejszej decyzji.

    3.

    Niniejsza decyzja może być zmieniona decyzją Wspólnego Komitetu Współpracy Celnej.

    VI

    Postanowienia ogólne

    1.

    Niniejsza decyzja wdraża istniejące postanowienia Umowy o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych i nie jest nową umową międzynarodową.

    2.

    Wszelkie działania organów celnych wynikające z niniejszej decyzji prowadzone są zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi Unii i Japonii oraz obowiązującymi umowami międzynarodowymi, których stronami są Unia i Japonia.

    3.

    Treść niniejszej decyzji pozostaje bez uszczerbku dla wzajemnej pomocy, jaką mogą sobie udzielać organy celne.

    VII

    Rozpoczęcie, zawieszenie i zakończenie

    1.

    Współpraca w ramach niniejszej decyzji rozpoczyna się w dniu 24 czerwca 2010 r.

    2.

    Każdy z organów celnych może w każdej chwili zawiesić współpracę w ramach niniejszej decyzji z zachowaniem co najmniej trzydziestodniowego (30 dni) terminu powiadomienia.

    3.

    Współpraca w ramach niniejszej umowy może zostać zakończona decyzją Wspólnego Komitetu Współpracy Celnej.

    Sporządzono w Brukseli dnia 24 czerwca 2010 r.

    W imieniu Wspólnego Komitetu Współpracy Celnej UE-Japonia

    Walter DEFFAA

    Dyrektor Generalny Podatki i Unia Celna (TAXUD) Komisja Europejska

    Toshiyuki OHTO

    Dyrektor Generalny Urząd ds. Ceł i Taryf Ministerstwo Finansów, Japonia

    (1)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

    (2)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

    (3)  Dz.U. L 117 z 4.5.2005, s. 13.

    (4)  Dz.U. L 360 z 19.12.2006, s. 64.

    Top