EUROPESE COMMISSIE

Brussel, 13.6.2022

COM(2022) 277 final

2022/0184(NLE)

Voorstel voor een

BESLUIT VAN DE RAAD

betreffende de sluiting namens de Europese Unie van de versterkte partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie , enerzijds, en de Kirgizische Republiek, anderzijds

TOELICHTING

1.ACHTERGROND VAN HET VOORSTEL

•Motivering en doel van het voorstel

•Verenigbaarheid met bestaande bepalingen op het beleidsterrein

De Overeenkomst bouwt voort op de ambities en behoeften van respectievelijk de Kirgizische Republiek en de EU om hun bilaterale betrekkingen verder te ontwikkelen, in de geest van de conclusies van de Raad over de EU-strategie voor Centraal-Azië van donderdag 22 juni 2017. De Overeenkomst zal bijdragen tot de uitvoering van de nieuwe EU-strategie voor Centraal-Azië, die op 15 mei 2019 is aangenomen.

De Overeenkomst moderniseert de partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst van 1999, breidt het toepassingsgebied ervan uit tot nieuwe samenwerkingsgebieden en zorgt voor een aanzienlijke verbetering van het regelgevingskader voor onze handels- en economische betrekkingen overeenkomstig de regels van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en regionale economische overeenkomsten.

Zodra de Overeenkomst ten uitvoer is gelegd, zal zij op nuttige wijze worden aangevuld met het mechanisme van het stelsel van algemene preferenties (SAP +), dat sinds 2017 op de Kirgizische Republiek van toepassing is. Dit stelsel biedt aanvullende tariefpreferenties in ruil voor de naleving van 27 fundamentele mensenrechten-, bestuurs-, milieu- en arbeidsverdragen.

•Verenigbaarheid met andere beleidsterreinen van de Unie

2.RECHTSGRONDSLAG, SUBSIDIARITEIT EN EVENREDIGHEID

•Rechtsgrondslag

2.1.    Materiële rechtsgrondslag

Volgens de rechtspraak moet indien uit het onderzoek van een handeling van de Europese Unie blijkt dat zij een tweeledig doel heeft of dat er sprake is van twee componenten, waarvan er een kan worden gezien als hoofddoel of voornaamste component, terwijl het andere doel of de andere component slechts van ondergeschikt belang is, de handeling op één enkele rechtsgrondslag worden gebaseerd, namelijk die welke vereist is gelet op het hoofddoel of de overwegende component. Indien daarentegen vaststaat dat de handeling tegelijkertijd meerdere onlosmakelijk met elkaar verbonden doelstellingen of componenten heeft zonder dat de ene ondergeschikt is aan de andere, zodat verschillende bepalingen van de Verdragen van toepassing zijn, moet deze maatregel bij wijze van uitzondering op de verschillende desbetreffende rechtsgrondslagen worden gebaseerd (zie in die zin arresten van 10 januari 2006, Commissie/Parlement en Raad, C-178/03, ECLI:EU:C:2006:4, punten 42 en 43; 11 juni 2014, Commissie/Raad, C-377/12, ECLI:EU:C:2014:1903, punt 34, 14 juni 2016, Parlement/Raad, C-263/14, ECLI:EU:C:2016:435, punt 44, en 4 september 2018, Commissie/Raad (Kazachstan), C-244/17, ECLI:EU:C:2018:662, punt 40).

In dit specifieke geval streeft de Overeenkomst twee hoofddoelstellingen na en heeft zij twee hoofdcomponenten die onder ontwikkelingssamenwerking en de gemeenschappelijke handelspolitiek vallen. De rechtsgrondslag voor het voorgestelde besluit dient derhalve de artikelen 207 en 209 1 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) te omvatten.

Er zij op gewezen dat de Overeenkomst geen gebieden omvat die onder de bevoegdheid van de lidstaten vallen en derhalve niet vereist dat de EU-lidstaten partij worden bij deze Overeenkomst.

2.2. Procedurele rechtsgrondslag

Artikel 218, lid 6, punt a), VWEU, voorziet in de vaststelling van een besluit tot sluiting van een overeenkomst na goedkeuring door het Europees Parlement.

In artikel 218, lid 8, VWEU, wordt bepaald dat de Raad met gekwalificeerde meerderheid van stemmen besluit, behalve in de omstandigheden bedoeld in de tweede alinea van artikel 218, lid 8, VWEU, waarbij de Raad met eenparigheid van stemmen besluit. Aangezien de twee belangrijkste onderdelen van de Overeenkomst het handelsbeleid en de ontwikkelingssamenwerking zijn, is de stemregel voor dit specifieke geval dus een gekwalificeerde meerderheid.

•Subsidiariteit (bij niet-exclusieve bevoegdheid)

•Evenredigheid

3.RESULTAAT VAN DE RAADPLEGINGEN EN DE EFFECTBEOORDELINGEN

•Raadpleging

De Raad is in alle stadia van de onderhandelingen regelmatig geïnformeerd en geraadpleegd in de betrokken Raadsgroep, met name in de Groep Oost-Europa en Centraal-Azië (Coest) en het Comité handelspolitiek (TPC).

Het Europees Parlement werd tijdens de onderhandelingen regelmatig en terstond op de hoogte gehouden.

De hoge vertegenwoordiger en de Commissie zijn van oordeel dat de door de Raad in zijn onderhandelingsrichtsnoeren vastgestelde doelstellingen zijn bereikt en dat het ontwerp van Overeenkomst kan worden ingediend voor sluiting.

•Effectbeoordeling

2022/0184 (NLE)

Voorstel voor een

BESLUIT VAN DE RAAD

betreffende de sluiting namens de Europese Unie van de versterkte partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie , enerzijds, en de Kirgizische Republiek, anderzijds

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name de artikelen 207 en 209, in samenhang met artikel 218, lid 6, punt a), en artikel 218, lid 7,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Gezien de goedkeuring van het Europees Parlement,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)Overeenkomstig Besluit (EU) van de Raad is de versterkte partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie, enerzijds, en de Kirgizische Republiek, anderzijds, op ondertekend, onder voorbehoud van sluiting ervan.

(2)De Overeenkomst vormt een belangrijke stap naar meer politieke en economische betrokkenheid van de Europese Unie bij Centraal-Azië. Door de politieke dialoog te versterken en de samenwerking op zeer uiteenlopende gebieden te intensiveren, legt de Overeenkomst de basis voor doeltreffendere bilaterale contacten met de Kirgizische Republiek.

(3)De Overeenkomst moet worden goedgekeurd namens de Europese Unie,

HEEFT HET VOLGENDE BESLUIT VASTGESTELD:

Artikel 1

De versterkte partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie, enerzijds, en de Kirgizische Republiek, anderzijds, wordt namens de Europese Unie goedgekeurd.

De tekst van de Overeenkomst is aan dit besluit gehecht.

Artikel 2

De voorzitter van de Raad wijst de persoon (personen) aan die bevoegd is (zijn) om namens de Europese Unie over te gaan tot de in artikel 318 van de Overeenkomst bedoelde kennisgeving teneinde kenbaar te maken dat de Europese Unie ermee instemt door de Overeenkomst gebonden te zijn.

Artikel 3

Voor de toepassing van artikel 27, lid 2, punt a), ii), van de Overeenkomst worden wijzigingen van de Overeenkomst door middel van besluiten met betrekking tot geografische aanduidingen van de Samenwerkingsraad, handelend in zijn samenstelling voor handelsvraagstukken, namens de Unie goedgekeurd door de Commissie. Indien de belanghebbenden, nadat bezwaren in verband met een geografische aanduiding naar voren zijn gebracht, geen overeenstemming kunnen bereiken, stelt de Commissie een standpunt vast op basis van de procedure van artikel 57, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad.

Artikel 4

1.   Een ingevolge onderafdeling 4 “Geografische aanduidingen” van afdeling B van hoofdstuk 8 van titel IV van de Overeenkomst beschermde naam mag worden gebruikt door iedere marktdeelnemer die landbouwproducten, levensmiddelen, wijn, gearomatiseerde wijn of gedistilleerde dranken in de handel brengt die aan de desbetreffende specificatie voldoen.

2.   Overeenkomstig artikel 124 van de Overeenkomst handhaven de lidstaten en de instellingen van de Unie de in de artikelen 119 tot en met 123 van de Overeenkomst bedoelde bescherming, ook op verzoek van een belanghebbende.

Artikel 5

Dit besluit treedt in werking op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Gedaan te Brussel,

(1)    De Kirgizische Republiek is een lagermiddeninkomensland dat als ontvanger van officiële ontwikkelingshulp is aangemerkt in de lijst van de Commissie voor Ontwikkelingsbijstand (DAC) van de OESO van toepassing voor verslaglegging over de financiële stromen in 2014, 2015, 2016 en 2017, zoals vermeld in artikel 1, lid 1, van Verordening (EG) nr. 233/2014 van 11 maart 2014 tot vaststelling van een financieringsinstrument voor ontwikkelingssamenwerking voor de periode 2014-2020.

EUROPESE COMMISSIE

Brussel, 13.6.2022

COM(2022) 277 final

BIJLAGE

bij het

Voorstel voor een besluit van de Raad

betreffende de sluiting, namens de Europese Unie, van de versterkte partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie, enerzijds, en de Kirgizische Republiek, anderzijds

ONTWERP
VERSTERKTE PARTNERSCHAPS- EN SAMENWERKINGSOVEREENKOMST
TUSSEN DE EUROPESE UNIE EN DE KIRGIZISCHE REPUBLIEK

DE EUROPESE UNIE,

   enerzijds,

DE KIRGIZISCHE REPUBLIEK,

   anderzijds,

hierna gezamenlijk “de Partijen” genoemd,

GEZIEN hun sterke banden en hun gemeenschappelijke waarden,

GEZIEN hun wens om de tot wederzijds voordeel strekkende samenwerking te versterken die eerder is aangegaan met de Partnerschaps- en Samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en hun lidstaten, enerzijds, en de Kirgizische Republiek, anderzijds, ondertekend in Brussel op 9 februari 1995,

GEZIEN hun wens om hun betrekkingen naar een hoger niveau te tillen om rekening te houden met de nieuwe politieke en economische realiteit en de voortgang van hun partnerschap,

UITING GEVEND aan hun gemeenschappelijke voornemen om hun samenwerking inzake bilaterale, regionale en internationale kwesties van wederzijds belang op alle niveaus te consolideren, te verdiepen en te diversifiëren,

OPNIEUW BEVESTIGEND dat zij vastbesloten zijn de bevordering, bescherming en uitvoering van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden, de eerbiediging van de democratische beginselen, de rechtsstaat en goed bestuur, alsmede de ontwikkeling van de parlementaire democratie te versterken,

BEVESTIGEND dat zij gehecht zijn aan de beginselen die zijn neergelegd in het Handvest van de Verenigde Naties (hierna het “Handvest van de VN” genoemd), de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, aangenomen bij Resolutie A/RES/217 (III) A van de Algemene Vergadering van de VN van 10 december 1948 (hierna “UVRM” genoemd), de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (hierna “OVSE” genoemd), met name de Slotakte van Helsinki die op 1 augustus 1975 is aangenomen tijdens de Conferentie van Helsinki over veiligheid en samenwerking in Europa (hierna de “Slotakte van Helsinki van de OVSE” genoemd), het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, aangenomen bij Resolutie 2200A (XXI) van de Algemene Vergadering van de VN op 16 december 1966, en het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten, aangenomen bij Resolutie 2200A (XXI) van de Algemene Vergadering van de VN op 16 december 1966, alsmede de beginselen en normen van het internationale recht,

HERHALEND dat zij vastbesloten zijn de internationale vrede en veiligheid actief te bevorderen en zich in te zetten voor effectief multilateralisme en de vreedzame regeling van geschillen, met name door samen te werken in het kader van de VN en de OVSE,

GEZIEN hun wens om de regelmatige politieke dialoog over bilaterale en internationale vraagstukken van wederzijds belang verder te ontwikkelen,

GEZIEN hun gehechtheid aan internationale verplichtingen ter bestrijding van de verspreiding van massavernietigingswapens en de overbrengingsmiddelen daarvoor,

GEZIEN hun toezegging om de samenwerking op het gebied van justitie, vrijheid en veiligheid te versterken, onder meer bij de bestrijding van corruptie,

GEZIEN hun engagement om via hun breed opgezette samenwerking op velerlei gebieden van gemeenschappelijk belang bij te dragen tot de politieke, sociaal-economische en institutionele ontwikkeling van de Kirgizische Republiek,

OVERWEGENDE dat zij bereid zijn hun economische betrekkingen te versterken op basis van de beginselen van een vrijemarkteconomie en een klimaat te scheppen dat bevorderlijk is voor de uitbreiding van de bilaterale handels- en investeringsbetrekkingen en van connectiviteit,

GEZIEN hun verbintenis om de rechten en plichten in het kader van het lidmaatschap van de Wereldhandelsorganisatie (hierna “WTO” genoemd) na te leven en hun verbintenis om deze op transparante en niet-discriminerende wijze uit te voeren,

GEZIEN hun gehechtheid aan het beginsel van duurzame ontwikkeling en hun engagement om samen te werken bij het nastreven van de doelstellingen van het slotdocument “Onze wereld transformeren: Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling” van de VN-top voor de vaststelling van de ontwikkelingsagenda voor de periode na 2015, aangenomen bij Resolutie A/RES/70/1 van de Algemene Vergadering van de VN van 25 september 2015 (hierna “Agenda 2030” genoemd), met inachtneming van hun interne programma’s,

GEZIEN hun toezegging om ecologische duurzaamheid en milieubescherming te waarborgen en te werken aan de uitvoering van multilaterale milieuovereenkomsten waarbij zij partij zijn, en hun toezegging om de samenwerking op het gebied van milieu, rampenrisicovermindering en alle gebieden van klimaatactie te versterken overeenkomstig de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs in het kader van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering, aangenomen op 12 december 2015 (hierna de “Overeenkomst van Parijs inzake klimaatverandering” genoemd),

GEZIEN hun engagement om grensoverschrijdende en interregionale samenwerking te bevorderen,

KENNIS NEMEND VAN het feit dat de bijzondere positie van Ierland uit hoofde van Protocol nr. 21 betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland ten aanzien van de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en de bijzondere positie van Denemarken uit hoofde van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, dat aan die Verdragen is gehecht, waar passend in deze Overeenkomst zal worden weerspiegeld,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

TITEL I

DOELSTELLINGEN EN ALGEMENE BEGINSELEN

ARTIKEL 1

Doelstellingen

1.    Bij deze Overeenkomst wordt een versterkt partnerschap en nauwere samenwerking tussen de Partijen tot stand gebracht op basis van gedeelde waarden, gemeenschappelijke belangen en de ambitie om hun betrekkingen op alle toepassingsgebieden te versterken, tot wederzijds voordeel.

2.    Deze samenwerking is een proces tussen de Partijen dat bijdraagt tot duurzame ontwikkeling, vrede, stabiliteit en veiligheid, door middel van meer convergentie op het gebied van buitenlands en veiligheidsbeleid, doeltreffende politieke en economische samenwerking en multilateralisme.

ARTIKEL 2

Algemene beginselen

1.    De eerbiediging van de democratische beginselen, de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, zoals met name vastgelegd in het Handvest van de VN, de UVRM, de Slotakte van Helsinki van de OVSE en andere internationale mensenrechteninstrumenten ter zake waarbij zij partij zijn, en van het beginsel van de rechtsstaat, ligt ten grondslag aan het binnenlandse en het buitenlandse beleid van de Partijen en is een essentieel element van deze Overeenkomst.

2.    De Partijen bevestigen opnieuw hun eerbiediging van de beginselen van goed bestuur, met inbegrip van de bestrijding van corruptie op alle niveaus.

3.    De Partijen bevestigen hun gehechtheid aan de beginselen van een vrijemarkteconomie, het stimuleren van duurzame ontwikkeling en de strijd tegen de klimaatverandering.

4.    De Partijen verbinden zich tot de bestrijding van de verschillende vormen van grensoverschrijdende georganiseerde misdaad en terrorisme en de verspreiding van massavernietigingswapens en de overbrengingsmiddelen daarvoor, en tot effectief multilateralisme.

5.    De Partijen voeren deze Overeenkomst uit op basis van gedeelde waarden, de beginselen van dialoog, wederzijds vertrouwen en respect, regionale samenwerking, effectief multilateralisme en eerbiediging van hun internationale verplichtingen die met name voortvloeien uit hun lidmaatschap van de VN en de OVSE.

TITEL II

POLITIEKE DIALOOG EN HERVORMING;
SAMENWERKING OP HET GEBIED VAN HET BUITENLANDS EN VEILIGHEIDSBELEID

ARTIKEL 3

Doelstellingen van de politieke dialoog

De Partijen ontwikkelen een doeltreffende politieke dialoog op alle gebieden van wederzijds belang, met inbegrip van het buitenlands en veiligheidsbeleid en interne hervormingen. De doelstellingen van de politieke dialoog zijn:

a)    de doeltreffendheid van de politieke samenwerking en convergentie op het gebied van het buitenlands en veiligheidsbeleid te vergroten en vrede en regionale en internationale stabiliteit en veiligheid op basis van effectief multilateralisme te bevorderen, in stand te houden en te versterken;

b)    de democratie en de politieke, duurzame sociaal-economische en institutionele ontwikkeling in de Kirgizische Republiek te versterken;

c)    de eerbiediging van de democratische beginselen, de rechtsstaat en goed bestuur, de mensenrechten, de fundamentele vrijheden en het non-discriminatiebeginsel te versterken en de samenwerking op deze gebieden te intensiveren;

d)    de dialoog te ontwikkelen en de samenwerking te verdiepen op het gebied van veiligheid en defensie;

e)    de vreedzame oplossing van conflicten te bevorderen alsook de beginselen van territoriale integriteit, onschendbaarheid van grenzen, soevereiniteit en onafhankelijkheid;

f)    de voorwaarden voor regionale samenwerking te verbeteren.

ARTIKEL 4

Democratie en de rechtsstaat

De Partijen versterken de dialoog en samenwerking met als doel:

a)    de toepassing van de democratische beginselen en de rechtsstaat te waarborgen;

b)    de stabiliteit, doeltreffendheid en verantwoordingsplicht van de democratische instellingen te ontwikkelen, te consolideren en te verbeteren;

c)    de hervorming van de wetgeving en de rechterlijke macht voort te zetten en een doeltreffende werking van de instellingen op het gebied van rechtshandhaving en rechtsbedeling na te streven zodat gelijke toegang tot de rechtsgang en het recht op een eerlijk proces (met inbegrip van de procedurele rechten van verdachten, beklaagden en slachtoffers) worden gewaarborgd en de onafhankelijkheid, verantwoordingsplicht, kwaliteit en efficiëntie van de rechterlijke macht en de instanties voor strafvervolging en rechtshandhaving worden gegarandeerd;

d)    e-governance te bevorderen en vorderingen te maken bij de hervorming van het openbaar bestuur met het oog op de totstandbrenging van een verantwoordingsplichtig, efficiënt en transparant bestuur op nationaal, regionaal en lokaal niveau;

e)    de verkiezingsprocessen en de capaciteit van kiescommissies te versterken;

f)    te zorgen voor doeltreffendheid in de strijd tegen corruptie op alle niveaus.

ARTIKEL 5

Mensenrechten en fundamentele vrijheden

De Partijen werken samen bij de bevordering en bescherming van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden en versterken de dialoog en de samenwerking met als doel:

a)    de eerbiediging van de mensenrechten, het beginsel van non-discriminatie en de rechten van personen die tot minderheden en kwetsbare groepen behoren, te waarborgen;

b)    de bescherming van de fundamentele vrijheden, waaronder de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van vergadering en de vrijheid van vereniging; vrijheid van de media en vrijheid van godsdienst te waarborgen;

c)    de economische, sociale en culturele rechten te bevorderen;

d)    gendergelijkheid te bevorderen en de rechten van meisjes en vrouwen te bevorderen, te beschermen en te verwezenlijken, onder meer door ervoor te zorgen dat zij actief deelnemen aan het particuliere en publieke leven;

e)    de nationale instellingen voor de mensenrechten te versterken, onder meer via hun deelname aan de besluitvormingsprocessen;

f)    de samenwerking te versterken binnen de mensenrechtenorganen van de Verenigde Naties en de speciale procedures van de Mensenrechtenraad, met inbegrip van een passende follow-up van hun aanbevelingen overeenkomstig de nationale wetgeving van de Partijen.

ARTIKEL 6

Maatschappelijk middenveld

De Partijen werken samen om het maatschappelijk middenveld en zijn rol in de economische, sociale en politieke ontwikkeling van een open democratische samenleving te versterken, met name door:

a)    de capaciteit, onafhankelijkheid en transparantie van maatschappelijke organisaties te versterken;

b)    de betrokkenheid van het maatschappelijk middenveld bij wetgevings- en beleidsvormingsprocessen te bevorderen door een open, transparante en regelmatige dialoog tot stand te brengen tussen overheidsinstellingen enerzijds en vertegenwoordigers van het maatschappelijk middenveld anderzijds;

c)    nauwere contacten en de uitwisseling van informatie en ervaringen te bevorderen, onder meer door middel van seminars en overleg tussen alle sectoren van het maatschappelijk middenveld van de Europese Unie en de Kirgizische Republiek, en via de uitvoering van deze Overeenkomst.

ARTIKEL 7

Buitenlands en veiligheidsbeleid

1.    De Partijen bevestigen opnieuw hun gehechtheid aan de beginselen en normen van het internationale recht, zoals onder meer neergelegd in het Handvest van de VN en de Slotakte van Helsinki van de OVSE, en verbinden zich ertoe deze beginselen en normen te bevorderen in hun bilaterale en multilaterale betrekkingen.

2.    De Partijen intensiveren hun dialoog en samenwerking op het gebied van het buitenlands en veiligheidsbeleid, met inbegrip van diverse aspecten van het veiligheids- en defensiebeleid, en behandelen met name kwesties als conflictpreventie en crisisbeheersing, risicobeperking, cyberbeveiliging, de efficiënte werking van de veiligheidssector, regionale stabiliteit, ontwapening, non-proliferatie, wapenbeheersing en uitvoercontrole.

ARTIKEL 8

Ernstige misdrijven die de internationale gemeenschap aangaan

1.    De Partijen verklaren opnieuw dat de ernstigste misdrijven die de internationale gemeenschap in haar geheel aangaan, niet ongestraft mogen blijven en dat op de effectieve vervolging ervan moet worden toegezien door middel van maatregelen op nationaal of internationaal niveau.

2.    De Partijen zijn van oordeel dat de oprichting en doeltreffende werking van het Internationaal Strafhof een belangrijke ontwikkeling is voor de internationale vrede en gerechtigheid. De Partijen versterken de samenwerking ter bevordering van vrede en internationale gerechtigheid. De Partijen propageren de universaliteit van het Statuut van Rome inzake het Internationaal Strafhof en bespreken de kwestie van bekrachtiging en uitvoering daarvan, rekening houdend met hun wettelijke en constitutionele kaders.

3.    De Partijen komen overeen nauw samen te werken om volkerenmoord, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden te voorkomen, door gebruik te maken van de passende bilaterale en multilaterale kaders.

ARTIKEL 9

Conflictpreventie en crisisbeheer

De Partijen werken samen op het gebied van conflictpreventie en crisisbeheer en werken aan de bestrijding van conflicten in de regio om een klimaat van vrede en stabiliteit tot stand te brengen.

ARTIKEL 10

Regionale samenwerking en de vreedzame oplossing van conflicten

1.    De Partijen intensiveren hun gezamenlijke inspanningen om de voorwaarden te verbeteren voor verdere regionale samenwerking op belangrijke gebieden zoals water, energie, milieu en de klimaatverandering, het geïntegreerde beheer van water en van waterkrachtbronnen, grensbeheer dat de grensoverschrijdende stroom van personen en goederen vergemakkelijkt, en democratische en duurzame ontwikkeling, en aldus bij te dragen tot goede nabuurschapsbetrekkingen, stabiliteit en veiligheid in Centraal-Azië. De Partijen streven ernaar conflicten vreedzaam op te lossen.

2.    De in lid 1 bedoelde inspanningen stroken met de doelstelling van handhaving van de internationale vrede en veiligheid, zoals vastgelegd in het Handvest van de VN, de Slotakte van Helsinki van de OVSE en andere multilaterale instrumenten ter zake die de Partijen onderschrijven.

ARTIKEL 11

Bestrijding van de verspreiding van massavernietigingswapens

1.    De Partijen zijn van mening dat de proliferatie van massavernietigingswapens en de overbrengingsmiddelen daarvoor, onder zowel overheids- als niet-overheidsactoren, een van de ernstigste bedreigingen van de internationale stabiliteit en veiligheid vormt. De Partijen komen daarom overeen samen te werken en bij te dragen tot de bestrijding van de verspreiding van massavernietigingswapens en de overbrengingsmiddelen daarvoor, door volledige naleving en nationale uitvoering van hun bestaande verplichtingen op grond van de internationale ontwapenings- en non-proliferatieverdragen en -overeenkomsten en andere internationale verplichtingen op dit gebied. De Partijen komen overeen dat deze bepaling een essentieel element van deze Overeenkomst vormt.

2.    De Partijen komen bovendien overeen samen te werken en bij te dragen aan de bestrijding van de verspreiding van massavernietigingswapens en de overbrengingsmiddelen daarvoor, door:

a)    maatregelen te nemen die zijn gericht op de ondertekening of de ratificatie van de internationale instrumenten ter zake of op aansluiting daarbij, al naargelang het geval, en op de volledige uitvoering daarvan;

b)    een doeltreffend nationaal uitvoercontrolesysteem in te voeren, gericht op zowel de uitvoer als de doorvoer van goederen die verband houden met massavernietigingswapens, waaronder controle op het eindgebruik van technologieën voor tweeërlei gebruik in het kader van massavernietigingswapens, en door doeltreffende sancties op te leggen in het geval van overtreding van de uitvoercontroles.

3.    De Partijen komen overeen een regelmatige politieke dialoog in te stellen ter begeleiding en consolidatie van deze elementen.

ARTIKEL 12

Controle op de uitvoer van handvuurwapens, lichte wapens en conventionele wapens

1.    De Partijen erkennen dat de illegale productie en overdracht van en de illegale handel in handvuurwapens en lichte wapens en munitie daarvoor, alsook de buitensporige accumulatie ervan, slecht beheer, inadequaat beveiligde voorraden en ongecontroleerde verspreiding ervan een ernstige bedreiging voor de vrede en de internationale veiligheid blijven vormen.

2.    De Partijen komen overeen dat zij hun verplichtingen met betrekking tot de aanpak van alle aspecten van de illegale handel in handvuurwapens en lichte wapens zullen nakomen en volledig uitvoeren, overeenkomstig de bestaande internationale verdragen en de resoluties van de VN-Veiligheidsraad, evenals hun verbintenissen in het kader van andere internationale instrumenten op dit gebied, zoals het VN-actieprogramma ter voorkoming, bestrijding en uitbanning van de illegale handel in handvuurwapens en lichte wapens in al zijn aspecten dat op 20 juli 2001 is goedgekeurd.

3.    De Partijen onderkennen het belang van interne controlesystemen voor de overdracht van conventionele wapens overeenkomstig de geldende internationale normen. De Partijen onderkennen dat het van belang is die controles op verantwoordelijke wijze toe te passen en aldus bij te dragen tot de internationale en regionale vrede, veiligheid en stabiliteit, en tot het verminderen van menselijk leed, en te helpen voorkomen dat conventionele wapens op de illegale markt belanden.

4.    De Partijen verplichten zich er daarom toe met elkaar samen te werken en te zorgen voor coördinatie, complementariteit en synergie bij het opstellen of verbeteren van de regelgeving voor de internationale handel in conventionele wapens, en bij het voorkomen, bestrijden en uitroeien van de illegale wapenhandel. Zij komen overeen een regelmatige politieke dialoog in te stellen ter begeleiding en consolidatie van deze verbintenis.

TITEL III

JUSTITIE, VRIJHEID EN VEILIGHEID

ARTIKEL 13

Bescherming van persoonsgegevens

1.    De Partijen erkennen het belang van het bevorderen en waarborgen van het grondrecht op eerbiediging van het privéleven en op de bescherming van persoonsgegevens, als een centraal element ten behoeve van het vertrouwen van de burgers in de digitale economie en voor de verdere ontwikkeling van commerciële uitwisselingen en samenwerking op het gebied van rechtshandhaving.

2.    De Partijen werken samen om de effectieve bescherming en handhaving van deze rechten te waarborgen, ook in het kader van de voorkoming en bestrijding van terrorisme en andere grensoverschrijdende misdrijven. De samenwerking kan capaciteitsopbouw, technische bijstand en de uitwisseling van informatie en expertise omvatten, alsook andere vormen van samenwerking.

3.    De Partijen werken samen om een hoog niveau van bescherming van persoonsgegevens te waarborgen, door beste praktijken en ervaringen uit te wisselen, rekening houdend met de Europese en internationale rechtsinstrumenten en -normen. Om de samenwerking te vergemakkelijken, zal de Kirgizische Republiek streven naar toetreding tot en uitvoering van het Verdrag van de Raad van Europa van 28 januari 1981 tot bescherming van personen met betrekking tot de geautomatiseerde verwerking van persoonsgegevens en het Aanvullend Protocol van 8 november 2001 bij het Verdrag tot bescherming van personen met betrekking tot de geautomatiseerde verwerking van persoonsgegevens betreffende toezichthoudende autoriteiten en grensoverschrijdende gegevensstromen.

ARTIKEL 14

Samenwerking inzake migratie, asiel en grensbeheer

1.    De Partijen bevestigen opnieuw het belang van de totstandbrenging van een brede dialoog over alle migratiegerelateerde kwesties, waaronder in voorkomend geval legale migratie, internationale bescherming en de bestrijding van irreguliere migratie, mensensmokkel en mensenhandel.

2.    Op basis van een specifieke analyse van de behoeften, die plaatsvindt via onderling overleg tussen de Partijen, werken de Partijen samen overeenkomstig hun desbetreffende geldende wetgeving. De samenwerking richt zich met name op het volgende:

a)    de aanpak van de belangrijkste oorzaken van migratie;

b)    de ontwikkeling en uitvoering van nationale wetgeving en praktijken op het gebied van internationale bescherming, teneinde te voldoen aan de bepalingen van het Verdrag betreffende de status van vluchtelingen van 28 juli 1951 en het Protocol betreffende de status van vluchtelingen van 31 januari 1967;

c)    het in herinnering brengen van de Verklaring van New York voor vluchtelingen en migranten, die op 19 september 2016 is aangenomen bij Resolutie A/RES/71/1 van de Algemene Vergadering van de VN;

d)    de toelatingscriteria, alsmede de rechten en de status van toegelaten personen, de eerlijke behandeling en integratie van legale buitenlandse ingezetenen, onderwijs en opleiding en maatregelen tegen racisme en vreemdelingenhaat;

e)    de opzet van een doelmatige en preventieve aanpak van irreguliere migratie, migrantensmokkel en mensenhandel, onder meer door netwerken en criminele organisaties van handelaren en smokkelaars te bestrijden en de slachtoffers van deze praktijken te beschermen, binnen het kader van de internationale instrumenten ter zake;

f)    kwesties als de organisatie, opleiding, beste praktijken en andere operationele maatregelen op het gebied van migratiebeheer, met name irreguliere migratie, de beveiliging van documenten, visumbeleid, grensbeheer en informatiesystemen over migratie.

ARTIKEL 15

Overname en de strijd tegen irreguliere migratie

1.    In het kader van hun samenwerking ter voorkoming en bestrijding van irreguliere migratie komen de Partijen het volgende overeen:

a)    de Kirgizische Republiek neemt al haar onderdanen die niet of niet langer aan de geldende voorwaarden voor binnenkomst, aanwezigheid of verblijf op het grondgebied van een lidstaat van de Europese Unie voldoen, op verzoek van die lidstaat zonder verdere formaliteiten over;

b)    elke lidstaat van de Europese Unie neemt al zijn onderdanen die niet of niet langer aan de geldende voorwaarden voor binnenkomst, aanwezigheid of verblijf op het grondgebied van de Kirgizische Republiek voldoen, op verzoek van laatstgenoemde zonder verdere formaliteiten over;

c)    de lidstaten van de Europese Unie en de Kirgizische Republiek verstrekken hun onderdanen daartoe passende reisdocumenten of aanvaarden het gebruik van het overeenkomstig Verordening (EU) 2016/1953 van het Europees Parlement en de Raad 1 vastgestelde Europees reisdocument voor terugkeerdoeleinden. Indien een over te nemen persoon geen documenten of andere bewijzen van zijn of haar nationaliteit bezit, biedt de bevoegde diplomatieke en consulaire vertegenwoordiging van de betrokken lidstaat of van de Kirgizische Republiek op verzoek van de Kirgizische Republiek of van de betrokken lidstaat volledige samenwerking om de nationaliteit van de over te nemen persoon vast te stellen.

2.    De Partijen komen overeen dat op verzoek een overeenkomst zal worden gesloten tussen de Europese Unie en de Kirgizische Republiek waarbij de specifieke verplichtingen voor de lidstaten van de Europese Unie en de Kirgizische Republiek worden geregeld wat betreft overname, met inbegrip van nadere bepalingen inzake de overname van onderdanen van andere landen en staatlozen. De Partijen kunnen ook, indien de omstandigheden dit toelaten, overwegen onderhandelingen te voeren over een overeenkomst tussen de Europese Unie en de Kirgizische Republiek inzake versoepeling van de visumplicht voor burgers van de Europese Unie en de Kirgizische Republiek.

ARTIKEL 16

Bestrijding van witwassen en terrorismefinanciering

1.    De Partijen werken samen ter voorkoming en met het oog op de doeltreffende bestrijding van het gebruik van hun financiële instellingen en aangewezen niet-financiële ondernemingen en beroepen voor het witwassen van opbrengsten van criminele activiteiten en de financiering van terrorisme.

2.    Daartoe wisselen zij informatie uit in het kader van hun respectieve wetgeving en werken zij samen om te zorgen voor de effectieve en volledige uitvoering van de aanbevelingen van de Financiële-actiegroep (FATF) en andere normen die zijn vastgesteld door de desbetreffende internationale organen die op dit gebied actief zijn. Deze samenwerking kan zich onder meer uitstrekken tot de identificatie, opsporing, inbeslagname, confiscatie en terugvordering van vermogensbestanddelen of gelden die uit criminele activiteiten zijn verkregen.

ARTIKEL 17

Illegale drugs

1.    De Partijen werken samen om te zorgen voor een evenwichtige, empirisch onderbouwde en geïntegreerde aanpak van illegale drugs en van nieuwe psychoactieve stoffen.

2.    Het beleid en de maatregelen met betrekking tot drugs zijn gericht op het versterken van de structuren om illegale drugs te voorkomen en aan te pakken, het aanbod van, de handel in en de vraag naar illegale drugs te beperken en de gevolgen voor de gezondheid alsook de maatschappelijke consequenties van het gebruik van illegale drugs aan te pakken met het oog op beperking van de schade. De Partijen werken samen om misbruik van chemische precursoren voor de illegale vervaardiging van verdovende middelen en psychotrope en nieuwe psychoactieve stoffen te voorkomen.

3.    De Partijen bepalen in onderling overleg welke samenwerkingsmethoden nodig zijn om de in lid 1 genoemde doelstellingen te bereiken. Het optreden wordt gebaseerd op gezamenlijk overeengekomen beginselen die zijn opgenomen in de desbetreffende VN-verdragen inzake drugsbestrijding, en op de aanbevelingen in het slotdocument dat op 19 april 2016 is aangenomen bij Resolutie A/RES/S-30/1 van de Algemene Vergadering van de VN (“Our joint commitment to effectively addressing and countering the world drug problem”) – de meest recente internationale consensus over het internationale drugsbeleid – waarin zij uiting geeft aan de gezamenlijke verbintenis dit probleem op doeltreffende wijze aan te pakken en tegen te gaan, teneinde de balans op te maken van de uitvoering van de verbintenissen die zijn aangegaan om het mondiale drugsprobleem gezamenlijk aan te pakken en te bestrijden.

ARTIKEL 18

Bestrijding van georganiseerde misdaad en corruptie

1.    De Partijen werken samen aan de voorkoming en bestrijding van al dan niet georganiseerde criminele en illegale activiteiten, met inbegrip van transnationale activiteiten, zoals:

a)    migrantensmokkel en mensenhandel;

b)    smokkel van en illegale handel in vuurwapens, met inbegrip van handvuurwapens en lichte wapens;

c)    smokkel van en illegale handel in drugs;

d)    smokkel van en illegale handel in goederen;

e)    illegale economische en financiële activiteiten zoals namaak, fiscale fraude en fraude bij openbare aanbestedingen;

f)    verduistering van middelen van door internationale donoren gefinancierde projecten;

g)    actieve en passieve corruptie, zowel in de openbare als in de particuliere sector;

h)    het vervalsen van documenten en het afleggen van onjuiste verklaringen;

i)    cybercriminaliteit.

2.    De Partijen versterken de bilaterale, regionale en internationale samenwerking tussen wetshandhavingsinstanties, met inbegrip van opleiding en de uitwisseling van ervaring. De Partijen passen de internationale normen ter zake doeltreffend toe, met name die welke zijn neergelegd in het Verdrag van de Verenigde Naties tegen grensoverschrijdende georganiseerde misdaad, dat is aangenomen bij Resolutie A/RES/55/25 van de Algemene Vergadering van de VN van 8 januari 2001 en de bijbehorende protocollen.

3.    De Partijen werken samen bij het voorkomen en bestrijden van corruptie in overeenstemming met de internationale normen ter zake, met name die welke zijn neergelegd in het Verdrag van de Verenigde Naties tegen corruptie, aangenomen bij Resolutie A/RES/58/4 van de Algemene Vergadering van de VN van 31 oktober 2003 en de aanbevelingen die voortvloeien uit beoordelingen van dit verdrag.

ARTIKEL 19

Terrorismebestrijding

1.    De Partijen bevestigen opnieuw het belang van de strijd tegen en het voorkomen van terrorisme en komen overeen samen te werken op bilateraal, regionaal en internationaal niveau om terrorisme in al zijn vormen en uitingen te voorkomen en te bestrijden.

2.    De Partijen zijn het erover eens dat het essentieel is dat terrorisme wordt bestreden met volledige eerbiediging van de rechtsstaat en in volledige overeenstemming met het internationale recht, met inbegrip van het internationale recht inzake de mensenrechten, het internationale vluchtelingenrecht en het internationale humanitair recht en de beginselen van het Handvest van de VN, en alle toepasselijke internationale instrumenten die verband houden met terrorismebestrijding.

3.    De Partijen benadrukken het belang van de universele ratificatie en uitvoering van alle VN-verdragen en protocollen die verband houden met terrorismebestrijding. De Partijen komen overeen de dialoog over het ontwerp van een algemeen verdrag inzake internationaal terrorisme te bevorderen en samen te werken bij de uitvoering van de mondiale strategie voor terrorismebestrijding van de Verenigde Naties, die is aangenomen bij Resolutie A/RES/60/288 van de Algemene Vergadering van de VN van 8 september 2006, alsmede van alle toepasselijke resoluties van de VN-Veiligheidsraad.

4.    De Partijen bevestigen opnieuw het belang van een aanpak van de strijd tegen terrorisme op basis van rechtshandhaving en rechtspraak, en komen overeen samen te werken bij de voorkoming en bestrijding van terrorisme, met name door:

a)    informatie uit te wisselen over terroristische groeperingen en personen en de hen ondersteunende netwerken, overeenkomstig het nationale en internationale recht, in het bijzonder ten aanzien van gegevensbescherming en bescherming van de persoonlijke levenssfeer;

b)    ervaringen uit te wisselen inzake de voorkoming en bestrijding van terrorisme, inzake middelen en methoden en de technische aspecten ervan, en inzake opleiding, in overeenstemming met de toepasselijke regelgeving;

c)    standpunten uit te wisselen inzake radicalisering en rekrutering en manieren om radicalisering tegen te gaan en deradicalisering en rehabilitatie te bevorderen;

d)    standpunten en ervaringen uit te wisselen inzake het grensoverschrijdend verkeer en reizen van terrorismeverdachten en inzake terroristische dreigingen;

e)    beste praktijken te delen met betrekking tot de bescherming van de mensenrechten bij de strijd tegen terrorisme, in het bijzonder met betrekking tot strafrechtelijke procedures;

f)    ervoor te zorgen dat terroristische misdrijven strafbaar worden gesteld en maatregelen te nemen om de financiering van terrorisme tegen te gaan;

g)    maatregelen te nemen tegen de dreiging van chemisch, biologisch, radiologisch en nucleair terrorisme en de nodige maatregelen te treffen om te voorkomen dat chemische, biologische, radiologische en nucleaire materialen worden verworven, overgedragen en gebruikt voor terroristische doeleinden en dat illegale handelingen worden verricht tegen risicovolle chemische, biologische, radiologische en nucleaire faciliteiten.

5.    De samenwerking is gebaseerd op de beschikbare beoordelingen ter zake in wederzijds overleg tussen de Partijen.

ARTIKEL 20

Justitiële en juridische samenwerking

1.    De Partijen versterken de bestaande samenwerking op het gebied van wederzijdse rechtshulp en uitlevering op basis van de toepasselijke internationale overeenkomsten. De Partijen versterken de bestaande mechanismen en overwegen in voorkomend geval de ontwikkeling van nieuwe mechanismen om de internationale samenwerking op dit gebied te vergemakkelijken. Dergelijke samenwerking omvat de toetreding tot en uitvoering van de desbetreffende internationale instrumenten, naargelang het geval, en nauwere samenwerking met Eurojust.

2.    De Partijen bouwen de justitiële en juridische samenwerking in burgerlijke en handelszaken uit, met name wat betreft de onderhandelingen over en de ratificatie en uitvoering van de multilaterale verdragen inzake justitiële samenwerking in burgerlijke zaken, waaronder de verdragen van de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht.

ARTIKEL 21

Consulaire bescherming

De diplomatieke en consulaire autoriteiten van alle vertegenwoordigde lidstaten van de Europese Unie bieden bescherming aan alle onderdanen van een lidstaat van de Europese Unie die niet over een permanente vertegenwoordiging in de Kirgizische Republiek beschikt die in staat is om in een concreet geval effectief consulaire bescherming te bieden, op dezelfde voorwaarden als aan de onderdanen van de betrokken lidstaat.

Met het oog op de vaststelling van een gecoördineerde procedure waardoor onderdanen van de Kirgizische Republiek consulaire bescherming kunnen genieten in lidstaten van de Europese Unie waar de Kirgizische Republiek niet over een permanente vertegenwoordiging beschikt die in staat is om in een concreet geval effectief consulaire bescherming te bieden, wordt afgezien van de verplichting voor in een lidstaat van de Europese Unie gevestigde consulaire posten van de Kirgizische Republiek om kennisgeving te doen uit hoofde van artikel 7 van het Verdrag van Wenen inzake consulaire betrekkingen van 24 april 1963.

TITEL IV

HANDEL EN DAARMEE VERBAND HOUDENDE AANGELEGENHEDEN

HOOFDSTUK 1

HORIZONTALE BEPALINGEN

ARTIKEL 22

Doelstellingen

De doelstellingen van deze titel zijn:

a)    de uitbreiding, diversificatie en facilitering van de handel tussen de Partijen, met name door middel van bepalingen inzake douane en handelsbevordering, technische handelsbelemmeringen en sanitaire en fytosanitaire maatregelen, met behoud van het recht van elke Partij om wetgeving vast te stellen teneinde doelstellingen van overheidsbeleid te verwezenlijken;

b)    de facilitering van de handel in diensten en investeringen tussen de Partijen, onder meer door middel van de vrije overdracht van lopende betalingen en kapitaalverkeer;

c)    de effectieve wederzijdse openstelling van de markten voor overheidsopdrachten van de Partijen;

d)    de bevordering van innovatie en creativiteit door te zorgen voor een adequate en effectieve bescherming van alle intellectuele-eigendomsrechten;

e)    de bevordering van voorwaarden die onvervalste mededinging bij de economische activiteiten van de Partijen bevorderen, met name wat betreft de onderlinge handel en investeringen;

f)    de ontwikkeling van de internationale handel op een wijze die bijdraagt tot duurzame ontwikkeling op economisch, sociaal en milieugebied;

g)    de instelling van een effectieve, eerlijke en voorspelbare regeling inzake geschillenbeslechting om geschillen over de uitlegging en toepassing van deze titel op te lossen.

ARTIKEL 23

Definities

Voor de toepassing van deze titel wordt verstaan onder:

a)    “Overeenkomst inzake de landbouw”: de Overeenkomst inzake de landbouw, die is neergelegd in bijlage 1A bij de WTO-Overeenkomst;

b)    “Overeenkomst inzake procedures op het gebied van invoervergunningen”: de Overeenkomst inzake procedures op het gebied van invoervergunningen, die is neergelegd in bijlage 1A bij de WTO-Overeenkomst;

c)    “Antidumpingovereenkomst”: de Overeenkomst inzake de toepassing van artikel VI van de GATT 1994, die is neergelegd in bijlage 1A bij de WTO-Overeenkomst;

d)    “dagen”: kalenderdagen, met inbegrip van weekend- en feestdagen;

e)    “Verdrag inzake het Energiehandvest”: het Verdrag inzake het Energiehandvest, ondertekend te Lissabon op 17 december 1994;

f)    “bestaand”: geldend op de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst;

g)    “GATT 1994”: de Algemene Overeenkomst betreffende tarieven en handel 1994, die is neergelegd in bijlage 1A bij de WTO-Overeenkomst;

h)    “GATS”: de Algemene Overeenkomst betreffende de handel in diensten, die is neergelegd in bijlage 1B bij de WTO-Overeenkomst;

i)    “maatregel”: elke maatregel van een Partij, in de vorm van een wet, regeling, voorschrift, procedure, besluit of administratieve handeling, of in enige andere vorm 2 ;

j)    “maatregelen van een Partij”: maatregelen die zijn vastgesteld of worden gehandhaafd door 3 :

i)    centrale, regionale of lokale overheden of autoriteiten, en

ii)    niet-gouvernementele organen bij de uitoefening van door centrale, regionale of lokale overheden of autoriteiten gedelegeerde bevoegdheden;

k)    “persoon”: een natuurlijke persoon of een rechtspersoon;

l)    “Herziene Overeenkomst van Kyoto”: de te Kyoto op 18 mei 1973 tot stand gekomen Internationale Overeenkomst inzake de vereenvoudiging en harmonisatie van douaneprocedures, zoals gewijzigd;

m)    “Overeenkomst inzake vrijwaringsmaatregelen”: de Overeenkomst inzake vrijwaringsmaatregelen, die is neergelegd in bijlage 1A bij de WTO-Overeenkomst;

n)    “Overeenkomst inzake subsidies en compenserende maatregelen”: de Overeenkomst inzake subsidies en compenserende maatregelen, die is neergelegd in bijlage 1A bij de WTO-Overeenkomst;

o)    “SPS-Overeenkomst”: de Overeenkomst inzake sanitaire en fytosanitaire maatregelen, die is neergelegd in bijlage 1A bij de WTO-Overeenkomst;

p)    “TBT-Overeenkomst”: de Overeenkomst inzake technische handelsbelemmeringen, die is neergelegd in bijlage 1A bij de WTO-Overeenkomst;

q)    “derde land”: een land of grondgebied gelegen buiten het geografische toepassingsgebied van de onderhavige Overeenkomst;

r)    “Overeenkomst inzake handelsfacilitatie”: de Overeenkomst inzake handelsfacilitatie, die is neergelegd in bijlage 1A bij de WTO-Overeenkomst;

s)    “Trips-Overeenkomst”: de Overeenkomst inzake de handelsaspecten van de intellectuele eigendom, die is neergelegd in bijlage 1C bij de WTO-Overeenkomst;

t)    “Verdrag van Wenen inzake het verdragenrecht”: het te Wenen op 23 mei 1969 tot stand gekomen Verdrag van Wenen inzake het verdragenrecht;

u)    “Verklaring van Arusha van de Werelddouaneorganisatie”: de te Arusha, Tanzania, op 7 juli 1993 tot stand gekomen verklaring van de Internationale Douaneraad betreffende integriteit bij de douane;

v)    “WTO”: de Wereldhandelsorganisatie;

w)    “WTO-Overeenkomst”: de op 15 april 1994 tot stand gekomen Overeenkomst van Marrakesh tot oprichting van de Wereldhandelsorganisatie.

ARTIKEL 24

Verhouding tot andere internationale overeenkomsten

1.    De Partijen bevestigen hun wederzijdse rechten en verplichtingen ingevolge de WTO-Overeenkomst en alle andere overeenkomsten waarbij zij allebei partij zijn.

2.    Geen van de bepalingen van deze Overeenkomst kan zo worden uitgelegd dat zij een van de Partijen ertoe verplicht te handelen op een wijze die in strijd is met haar verplichtingen uit hoofde van de WTO-Overeenkomst.

ARTIKEL 25

Verwijzingen naar wet- en regelgeving en andere overeenkomsten

1.    Elke verwijzing in deze titel naar wet- en regelgeving, hetzij in het algemeen, hetzij door verwijzing naar specifieke wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen of richtlijnen, wordt uitgelegd als een verwijzing naar de wet- en regelgeving met inbegrip van de wijzigingen ervan, tenzij anders is aangegeven.

2.    Elke verwijzing of opneming door middel van een verwijzing in deze titel naar andere overeenkomsten of rechtsinstrumenten, geheel of gedeeltelijk, wordt, tenzij anders aangegeven, zodanig uitgelegd dat zij het volgende omvat:

a)    de bijbehorende bijlagen, protocollen, voetnoten, aantekeningen en toelichtingen, en

b)    de vervolgovereenkomsten waarbij de Partijen partij zijn, of de wijzigingen die bindend zijn voor de Partijen, tenzij de verwijzing bestaande rechten bevestigt.

ARTIKEL 26

In rechte optreden naar nationaal recht

Een Partij voorziet in haar interne recht niet in een recht om tegen de andere Partij in rechte op te treden op grond van het feit dat een maatregel van de andere Partij onverenigbaar is met deze Overeenkomst.

ARTIKEL 27

Specifieke taken van de Samenwerkingsraad in zijn samenstelling voor handelsvraagstukken

1.    Wanneer de Samenwerkingsraad taken uitvoert die hem op grond van deze titel zijn toegekend, bestaat hij uit vertegenwoordigers van de Partijen met verantwoordelijkheid voor handelsgerelateerde aangelegenheden, overeenkomstig de respectieve rechtskaders van de Partijen, of uit de door hen aangewezen personen.

2.    De Samenwerkingsraad in zijn samenstelling voor handelsvraagstukken:

a)    heeft de bevoegdheid om besluiten vast te stellen tot actualisering of wijziging van het volgende op basis van wederzijdse instemming, met inachtneming van de voltooiing van de respectieve interne procedures van de Partijen waarin hun wetgeving voorziet:

i)    bijlage 2;

ii)    de bijlagen 8-A, 8-B en 8-C;

iii)    bijlage 9;

iv)    de bijlagen 14-A en 14-B;

v)    Protocol I.

Deze actualiseringen en wijzigingen worden bevestigd door en treden in werking bij de uitwisseling van diplomatieke nota’s tussen de Partijen, tenzij de Partijen anders overeenkomen;

b)    kan besluiten vaststellen tot uitlegging van de bepalingen van deze titel;

c)    kan besluiten vaststellen om, in aanvulling op de subcomités die zijn ingesteld op grond van deze titel, subcomités in te stellen die zijn samengesteld uit vertegenwoordigers van de Partijen, en deze binnen zijn bevoegdheid taken toe te kennen; de Samenwerkingsraad kan tevens besluiten de aan de door hem ingestelde subcomités toegekende taken te wijzigen, en de subcomités op te heffen.

3.    De Samenwerkingsraad in zijn samenstelling voor handelsvraagstukken neemt besluiten en doet passende aanbevelingen na voltooiing van de respectieve interne procedures van de Partijen, zoals bepaald in hun wetgeving.

4.    Wanneer geen vergaderingen van de Samenwerkingsraad beschikbaar zijn, kunnen de in lid 2 bedoelde besluiten via de schriftelijke procedure worden genomen.

ARTIKEL 28

Specifieke taken van het Samenwerkingscomité in zijn samenstelling voor handelsvraagstukken

1.    Wanneer het Samenwerkingscomité taken uitvoert die hem bij deze titel zijn toegekend, bestaat hij uit vertegenwoordigers van de Partijen met verantwoordelijkheid voor handelsgerelateerde aangelegenheden of uit de door hen aangewezen personen.

2.    Het Samenwerkingscomité in zijn samenstelling voor handelsvraagstukken heeft met name de volgende taken:

a)    de Samenwerkingsraad bijstand verlenen bij de uitvoering van zijn taken met betrekking tot handelsgerelateerde aangelegenheden;

b)    verantwoordelijk zijn voor de correcte uitvoering en toepassing van deze titel; in dit verband, en onverminderd de in hoofdstuk 14 vastgestelde rechten, kan elke Partij kwesties in verband met de toepassing of de uitlegging van deze titel ter bespreking naar het Samenwerkingscomité verwijzen;

c)    toezien, waar nodig, op de verdere uitwerking van de bepalingen van deze titel en de bij de toepassing ervan behaalde resultaten evalueren;

d)    zoeken naar passende manieren om problemen te voorkomen en op te lossen, die overigens kunnen ontstaan op gebieden die onder deze titel vallen, en

e)    toezien op de werkzaamheden van alle krachtens deze titel ingestelde subcomités.

3.    Bij de uitvoering van zijn taken uit hoofde van lid 2 van dit artikel kan het Samenwerkingscomité voorstellen indienen over de noodzaak om besluiten vast te stellen tot actualisering of wijziging als bedoeld in artikel 27, lid 2, punt a), of tot uitlegging als bedoeld in artikel 27, lid 2, punt b), wanneer geen vergaderingen van de Samenwerkingsraad beschikbaar zijn.

4.    Het Samenwerkingscomité in zijn samenstelling voor handelsvraagstukken neemt besluiten en doet passende aanbevelingen na voltooiing van de respectieve interne procedures van de Partijen, zoals bepaald in hun wetgeving.

ARTIKEL 29

Coördinatoren

1.    Binnen 60 dagen na de inwerkingtreding van deze Overeenkomst benoemen de Europese Unie en de Kirgizische Republiek een coördinator voor deze titel en stellen elkaar in kennis van de contactgegevens.

2.    De coördinatoren stellen gezamenlijk de agenda op en treffen alle overige nodige voorbereidingen voor de vergaderingen van de Samenwerkingsraad en het Samenwerkingscomité overeenkomstig dit hoofdstuk, en geven, waar van toepassing, vervolg aan de besluiten van deze organen.

ARTIKEL 30

Subcomités

1.    De subcomités bestaan uit vertegenwoordigers van de Europese Unie, enerzijds, en vertegenwoordigers van de Kirgizische Republiek, anderzijds.

2.    De subcomités komen binnen een jaar na de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst bijeen, en vervolgens eenmaal per jaar of op verzoek van een van de Partijen of van het Samenwerkingscomité, op een passend niveau. Vergaderingen in persoon worden beurtelings in Brussel en in Bisjkek gehouden. Vergaderingen kunnen ook worden gehouden via elk voor de Partijen beschikbaar technologisch hulpmiddel.

3.    De subcomités worden gezamenlijk voorgezeten door de vertegenwoordigers van de Partijen.

HOOFDSTUK 2

HANDEL IN GOEDEREN

Artikel 31

Toepassingsgebied

Tenzij anders is bepaald, is dit hoofdstuk van toepassing op de handel in goederen van een Partij.

Artikel 32

Definities

Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

a)    “consulaire formaliteiten”: de procedure om van een consul van de Partij van invoer op het grondgebied van de Partij van uitvoer, of op het grondgebied van een derde, een consulaire factuur of een consulair visum voor een handelsfactuur, oorsprongscertificaat, manifest, aangifte ten uitvoer door de verlader, of enig ander douanedocument in verband met de invoer van een goed te verkrijgen;

b)    “douanerechten”: alle soorten rechten of heffingen die worden opgelegd ter zake van of in verband met de invoer van goederen, met uitzondering van:

i)    heffingen van gelijke werking als interne belastingen die overeenkomstig artikel 34 worden opgelegd;

ii)    antidumping-, bijzondere vrijwarings-, compenserende of vrijwaringsrechten die worden toegepast in overeenstemming met de GATT 1994, de Antidumpingovereenkomst, de Overeenkomst inzake de landbouw, de Overeenkomst inzake subsidies en compenserende maatregelen of de Overeenkomst inzake vrijwaringsmaatregelen, indien van toepassing;

iii)    retributies of andere heffingen die bij invoer of in verband met invoer worden opgelegd en die beperkt zijn tot, bij benadering, de kosten van de verleende diensten;

c)    “procedure voor uitvoervergunningen”: administratieve procedure in het kader waarvan als eerste voorwaarde voor de uitvoer uit het grondgebied van de Partij van uitvoer wordt gesteld dat aan de bevoegde administratieve instantie een aanvraag of andere documenten dan die welke in het algemeen voor douaneafhandeling zijn vereist, worden overgelegd;

d)    “goed van een Partij”: een binnenlands goed in de zin van GATT 1994;

e)    “geharmoniseerd systeem” of “GS”: het geharmoniseerd systeem inzake de omschrijving en de codering van goederen, inclusief alle aantekeningen daarbij en amendementen daarop zoals ontwikkeld door de Werelddouaneorganisatie;

f)    “procedure voor invoervergunningen”: administratieve procedure in het kader waarvan als eerste voorwaarde voor de invoer in het grondgebied van de Partij van invoer wordt gesteld dat aan de bevoegde administratieve instantie een aanvraag of andere documenten dan die welke in het algemeen voor douaneafhandeling zijn vereist, worden overgelegd;

g)    “gereviseerd goed”: een goed dat is ingedeeld onder de hoofstukken 84, 85, 87, 90 of rubriek 9402 van het geharmoniseerd systeem en dat:

i)    geheel of gedeeltelijk bestaat uit onderdelen die zijn verkregen uit reeds gebruikte goederen;

ii)    met het originele nieuwe goed vergelijkbare prestaties en werkingsvoorwaarden vertoont, en

iii)    waarvoor dezelfde garantie als voor het originele nieuwe goed wordt gegeven.

Artikel 33

Meestbegunstigingsbehandeling

1.    Elke Partij past op de goederen van de andere Partij de meestbegunstigingsbehandeling toe, in overeenstemming met artikel I van GATT 1994 en de aantekeningen en aanvullende bepalingen daarbij, die mutatis mutandis in deze Overeenkomst zijn opgenomen en hiervan integrerend deel uitmaken.

2.    Lid 1 is niet van toepassing op goederen van een derde land waaraan een Partij preferentiële behandeling heeft toegekend overeenkomstig de WTO-Overeenkomst.

Artikel 34

Nationale behandeling

Elke Partij behandelt goederen van de andere Partij als nationale goederen, in overeenstemming met artikel III van de GATT 1994 en de aantekeningen en aanvullende bepalingen daarbij. Hiertoe worden artikel III van de GATT 1994 en de aantekeningen en aanvullende bepalingen daarbij mutatis mutandis in de onderhavige Overeenkomst opgenomen en maken zij hiervan integrerend deel uit.

Artikel 35

Invoer- en uitvoerbeperkingen

Geen van de Partijen mag verboden of beperkingen, andere dan rechten, belastingen en andere heffingen, invoeren of handhaven, in de vorm van contingenten, invoer- of uitvoervergunningen of andere maatregelen, ter zake van de invoer van een goed van de andere Partij of de uitvoer of verkoop ten uitvoer van een goed dat voor het grondgebied van de andere Partij is bestemd, in overeenstemming met artikel XI van GATT 1994, met inbegrip van de aantekeningen en aanvullende bepalingen daarbij. Daartoe worden artikel XI van de GATT 1994 en de aantekeningen en aanvullende bepalingen daarbij mutatis mutandis in deze Overeenkomst opgenomen en maken zij hiervan integrerend deel uit.

Artikel 36

Uitvoerrechten, uitvoerbelastingen of andere uitvoerheffingen

1.    Geen van beide Partijen mag rechten, belastingen of andere heffingen van welke aard ook ter zake van of in verband met de uitvoer van een goed naar de andere Partij vaststellen of handhaven, of andere maatregelen van gelijke werking, andere dan voor goederen overeenkomstig de lijst in bijlage 2. Deze bepaling is niet van toepassing op goederen in doorvoer over het grondgebied van een Partij in de zin van artikel V van de GATT 1994, noch op goederen die, overeenkomstig een internationale overeenkomst tussen de Kirgizische Republiek en een derde partij, in de Kirgizische Republiek zijn ingevoerd zonder dat uitvoerrechten worden opgelegd die die derde partij anders had kunnen opleggen bij uitvoer naar de Europese Unie overeenkomstig, in voorkomend geval, de aan de GATT 1994 gehechte lijst van concessies van die derde partij of bilaterale verbintenissen met de Europese Unie.

2.    Niets in dit artikel belet een Partij om bij de uitvoer van een goed naar de andere Partij een retributie of heffing op te leggen die krachtens artikel 38 is toegestaan.

Artikel 37

Controles op de uitvoer van producten voor tweeërlei gebruik

De Partijen wisselen informatie en goede praktijken uit over controles op de uitvoer van producten voor tweeërlei gebruik met het oog op de bevordering van de convergentie van de uitvoercontroles van de Europese Unie en de Kirgizische Republiek.

Artikel 38

Retributies en formaliteiten

1.    Artikel VIII van de GATT 1994 en de aantekeningen voor de interpretatie daarbij, alsmede alle uitzonderingen op en vrijstellingen van de verplichtingen en ontheffingen daarvan als bedoeld in artikel VIII van de GATT 1994 die krachtens de WTO-Overeenkomst van toepassing zijn, worden mutatis mutandis in deze Overeenkomst opgenomen en maken hiervan integrerend deel uit.

2.    Elke Partij maakt onverwijld alle retributies en heffingen die zij in verband met de invoer of de uitvoer aanrekent, bekend op zodanige wijze dat overheden, handelaren en andere belanghebbenden daarvan kennis kunnen nemen.

3.    Elke Partij herziet, waar uitvoerbaar, op gezette tijden de retributies en heffingen die zij oplegt, met het doel om het aantal en de diversiteit ervan te beperken.

4.    Geen van de Partijen legt in verband met de invoer van goederen van de andere Partij consulaire formaliteiten, waaronder retributies en heffingen, op.

Artikel 39

Gereviseerde goederen

1.    Een Partij streeft ernaar aan gereviseerde goederen van de andere Partij geen minder gunstige behandeling toe te kennen dan die welke zij aan soortgelijke nieuwe goederen toekent.

2.    Indien een Partij invoer- en uitvoerverboden of invoer- en uitvoerbeperkingen instelt of handhaaft met betrekking tot gebruikte goederen, streeft zij ernaar die maatregelen niet toe te passen op gereviseerde goederen.

3.    Een Partij kan eisen dat gereviseerde goederen als zodanig worden geïdentificeerd voor distributie of verkoop op haar grondgebied en dat zij voldoen aan alle toepasselijke technische voorschriften die van toepassing zijn op gelijkaardige nieuwe goederen.

Artikel 40

Tijdelijke invoer van goederen

De Partijen verlenen elkaar ontheffing van invoerheffingen en -rechten op tijdelijk ingevoerde goederen, in de gevallen en in overeenstemming met de procedures die zijn vastgesteld in voor hen bindende internationale overeenkomsten op dit gebied. Die ontheffing wordt verleend overeenkomstig de wettelijke bepalingen van elke Partij.

Artikel 41

Doorvoer

Artikel V van de GATT 1994 wordt in deze Overeenkomst opgenomen en maakt hiervan integrerend deel uit. De Partijen nemen alle maatregelen die nodig zijn om de doorvoer van energiegoederen te vergemakkelijken, overeenkomstig het beginsel van vrije doorvoer en artikel 7, leden 1 en 3, van het Energiehandvestverdrag.

Artikel 42

Invoer- en uitvoermonopolies

Geen van beide Partijen mag een aangewezen invoer- of uitvoermonopolie aanwijzen of handhaven. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder invoer- of uitvoermonopolie verstaan: het exclusieve recht of de exclusieve verlening van een machtiging door een Partij aan een entiteit om een goed uit de andere Partij in te voeren of naar de andere Partij uit te voeren 4 .

Artikel 43

Oorsprongsaanduiding

1.    Wanneer de Kirgizische Republiek bij de invoer van goederen uit de Europese Unie een oorsprongsaanduiding verlangt, aanvaardt zij de oorsprongsaanduiding “Made in EU” of het equivalent daarvan in een taal zijnde in overeenstemming met de vereisten inzake oorsprongsaanduiding van de Kirgizische Republiek, onder voorwaarden die niet minder gunstig zijn dan die welke gelden voor oorsprongsaanduidingen van de lidstaten van de Europese Unie.

2.    Voor de toepassing van de oorsprongsaanduiding “Made in EU” behandelt de Kirgizische Republiek de Europese Unie als één grondgebied.

Artikel 44

Invoervergunningsprocedures

Elke Partij stelt invoervergunningsprocedures vast en beheert deze in overeenstemming met de artikelen 1, 2 en 3 van de Overeenkomst inzake procedures op het gebied van invoervergunningen. Daartoe worden de artikelen 1, 2 en 3 van de Overeenkomst inzake procedures op het gebied van invoervergunningen mutatis mutandis in deze Overeenkomst opgenomen en maken zij hiervan integrerend deel uit.

Artikel 45

Uitvoervergunningsprocedures 5

1.    Elke Partij zorgt, op grond van haar bevoegdheden 6 , voor transparantie met betrekking tot uitvoervergunningsprocedures en maakt nieuwe uitvoervergunningsprocedures of enige wijziging van een bestaande uitvoervergunningsprocedure op zodanige wijze bekend dat overheden, handelaren en andere belanghebbenden daarvan kennis kunnen nemen. Deze bekendmaking vindt, voor zover uitvoerbaar, plaats uiterlijk 30 dagen voordat een nieuwe uitvoervergunningsprocedure of een wijziging van een bestaande procedure voor uitvoervergunningen van kracht wordt, en in elk geval uiterlijk op de datum waarop een dergelijke procedure of wijziging van kracht wordt.

2.    De bekendmaking van uitvoervergunningsprocedures omvat de volgende informatie:

a)    de tekst van de uitvoervergunningsprocedures of van de daaraan aangebrachte wijzigingen;

b)    de goederen die het voorwerp zijn van elke procedure voor uitvoervergunningen;

c)    voor elke procedure, een beschrijving van de procedure voor het aanvragen van een uitvoervergunning en alle criteria waaraan een aanvrager moet voldoen om een uitvoervergunning te kunnen aanvragen, zoals het bezitten van een activiteitenvergunning, het opzetten of handhaven van een investering of het actief zijn via een bepaalde vorm van vestiging op het grondgebied van een Partij;

d)    een contactpunt of contactpunten waar belanghebbenden nadere inlichtingen kunnen verkrijgen over de voorwaarden voor het verkrijgen van een uitvoervergunning;

e)    het administratieve orgaan of de administratieve organen waarbij een aanvraag of andere relevante documenten moeten worden ingediend;

f)    een beschrijving van alle maatregelen waaraan de uitvoervergunningsprocedure uitvoering beoogt te geven;

g)    de periode waarin elke uitvoervergunningsprocedure van kracht zal zijn, tenzij de procedure van kracht blijft tot de intrekking of herziening ervan in een nieuwe bekendmaking;

h)    als de Partij voornemens is van een uitvoervergunningsprocedure gebruik te maken voor het beheer van een uitvoercontingent, de totale omvang, en indien van toepassing, de waarde van het contingent alsmede de openings- en sluitingsdata van het contingent, en

i)    alle vrijstellingen van of uitzonderingen op het vereiste een uitvoervergunning te verkrijgen, hoe die vrijstellingen of uitzonderingen kunnen worden aangevraagd of gebruikt, en de criteria voor het verlenen of toekennen ervan.

3.    Binnen 45 dagen na de inwerkingtreding van deze Overeenkomst stelt elke Partij de andere Partij in kennis van haar bestaande uitvoervergunningsprocedures. Een Partij die een nieuwe uitvoervergunningsprocedure vaststelt of een bestaande uitvoervergunningsprocedure wijzigt, stelt de andere Partij daarvan binnen 60 dagen na de bekendmaking van de procedure of de wijziging in kennis. De kennisgeving omvat een verwijzing naar de bron of bronnen waar de op grond van lid 2 vereiste informatie wordt bekendgemaakt en, indien van toepassing, het adres van de desbetreffende officiële website.

ARTIKEL 46

Handelsmaatregelen

De Partijen bevestigen hun rechten en verplichtingen uit hoofde van:

a)    artikel XIX van de GATT 1994;

b)    de Overeenkomst inzake vrijwaringsmaatregelen;

c)    artikel 5 van de Overeenkomst inzake de landbouw;

d)    artikel VI van de GATT 1994;

e)    de Antidumpingovereenkomst, en

f)    de Overeenkomst inzake subsidies en compenserende maatregelen.

ARTIKEL 47

Transparantie van handelsbeschermingsinstrumenten

1.    De Partijen komen overeen dat de toepassing van handelsbeschermingsinstrumenten (antidumping-, antisubsidie- en mondiale vrijwaringsmaatregelen) moet gebeuren met volledige inachtneming van de desbetreffende WTO-voorschriften en op basis van een eerlijk en transparant systeem.

2.    Voordat definitieve antidumping- of compenserende maatregelen worden vastgesteld, zorgen de Partijen ervoor dat de belangrijkste feiten die aan de beslissing tot toepassing van maatregelen ten grondslag liggen, worden meegedeeld, onverminderd artikel 6, lid 5, van de Antidumpingovereenkomst en artikel 12, lid 4, van de Overeenkomst inzake subsidies en compenserende maatregelen. Er moet belanghebbenden voldoende tijd worden gelaten om hun opmerkingen in te dienen.

3.    Elke belanghebbende wordt in de gelegenheid gesteld zijn standpunt kenbaar te maken tijdens antidumping- en antisubsidieonderzoeken, mits dit het verloop van de onderzoeken niet onnodig vertraagt.

4.    Hoofdstuk 14 van deze titel is niet van toepassing op dit artikel.

HOOFDSTUK 3

DOUANE

Artikel 48

Samenwerking op douanegebied

1.    De Partijen intensiveren hun samenwerking op douanegebied met het oog op de waarborging van een transparant handelsklimaat, handelsfacilitering, bevordering van de continuïteit van de toeleveringsketen en van de consumentenveiligheid, het tegenhouden van goederen waarmee inbreuk op een intellectuele-eigendomsrecht wordt gemaakt en bestrijding van smokkel en fraude.

2.    Om de in lid 1 genoemde doelstellingen te bereiken, en binnen de grenzen van de beschikbare middelen, werken de Partijen samen met als doel, onder meer:

a)    de douanewetgeving te verbeteren en de douaneprocedures te harmoniseren en te vereenvoudigen, overeenkomstig de internationale verdragen en normen die van toepassing zijn op douanegebied en op het gebied van handelsfacilitering, met inbegrip van die welke zijn ontwikkeld door de WTO (de Overeenkomst inzake handelsfacilitering daaronder begrepen) en de Werelddouaneorganisatie (met name de herziene Overeenkomst van Kyoto), en rekening houdend met de instrumenten en beste praktijken van de Europese Unie, zoals douaneblauwdrukken;

b)    moderne douanesystemen op te zetten, waaronder moderne technologieën voor de afhandeling van douaneformaliteiten; regelingen voor geautoriseerde marktdeelnemers; geautomatiseerde op risico gebaseerde analyses en controles; vereenvoudigde procedures voor de vrijgave van goederen; controles na vrijgave; transparante vaststelling van de douanewaarde en regelingen voor partnerschappen tussen de douane en ondernemingen;

c)    te zorgen voor de facilitering en doeltreffende controle van de overlading en doorvoer over hun respectieve grondgebied; te zorgen voor samenwerking en coördinatie tussen alle betrokken autoriteiten en agentschappen op hun respectieve grondgebied om het douanevervoer te vergemakkelijken, en, waar nodig en passend, mogelijkheden te benutten om de respectieve douanestelsels voor doorvoer compatibel te maken;

d)    strenge normen inzake beroepsethiek aan te moedigen, met name aan de grens, door middel van de toepassing van maatregelen die de beginselen van de Verklaring van Arusha van de Werelddouaneorganisatie weerspiegelen;

e)    beste praktijken uit te wisselen en opleiding en technische ondersteuning te verlenen voor planning en voor het waarborgen van strenge normen op het gebied van beroepsethiek;

f)    waar passend informatie en gegevens uit te wisselen, met inachtneming van elkaars regels inzake de vertrouwelijkheid van gevoelige gegevens en de bescherming van persoonsgegevens;

g)    waar nodig en passend, deel te nemen aan gecoördineerde douaneacties tussen hun douaneautoriteiten.

Artikel 49

Wederzijdse administratieve bijstand

Onverminderd de andere vormen van samenwerking waarin deze Overeenkomst voorziet, in het bijzonder in artikel 48, verlenen de Partijen elkaar wederzijdse administratieve bijstand in douaneaangelegenheden, in overeenstemming met protocol I.

Artikel 50

Douanewaarde

1.    Bij de handel tussen de Partijen zijn de artikelen 1 tot en met 17 van de Overeenkomst inzake de toepassing van artikel VII van de GATT 1994, neergelegd in bijlage 1A van de WTO-Overeenkomst, van toepassing op de vaststelling van de douanewaarde van goederen. Deze bepalingen worden mutatis mutandis in deze Overeenkomst opgenomen en maken hiervan integrerend deel uit.

2.    De Partijen werken samen aan een gemeenschappelijke aanpak van kwesties met betrekking tot de douanewaarde.

HOOFDSTUK 4

TECHNISCHE HANDELSBELEMMERINGEN

Artikel 51

Doelstelling

Dit hoofdstuk heeft tot doel de handel in goederen tussen de Partijen te bevorderen door onnodige technische handelsbelemmeringen te voorkomen, op te sporen en weg te nemen.

Artikel 52

Toepassingsgebied

1.    Dit hoofdstuk is van toepassing op de opstelling, aanneming en toepassing van alle normen, technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures zoals omschreven in de TBT-Overeenkomst, die de handel in goederen tussen de Partijen kunnen beïnvloeden.

2.    Onverminderd het bepaalde in lid 1 is dit hoofdstuk niet van toepassing op:

a)    aankoopspecificaties die door overheidsorganen zijn opgesteld om te voorzien in de productie- of verbruiksbehoeften van die organen, of

b)    sanitaire en fytosanitaire maatregelen zoals omschreven in bijlage A bij de SPS-Overeenkomst, die vallen onder hoofdstuk 5 van deze Overeenkomst.

Artikel 53

Verhouding tot de TBT-Overeenkomst

De Partijen bevestigen hun bestaande wederzijdse rechten en verplichtingen ingevolge de TBT-Overeenkomst, die hierbij mutatis mutandis in deze Overeenkomst wordt opgenomen en hiervan integrerend deel uitmaakt.

Artikel 54

Technische voorschriften

1.    Elke Partij voert, in overeenstemming met de voor die Partij geldende regels en procedures, effectbeoordelingen van voorgenomen technische voorschriften uit, rekening houdend met de beschikbare regelgevings- en niet-regelgevingsalternatieven voor het voorgestelde technische voorschrift waarmee de legitieme doelstellingen van de Partij kunnen worden bereikt, overeenkomstig artikel 2.2 van de TBT-Overeenkomst.

2.    Elke Partij gebruikt de terzake geldende internationale normen als basis voor haar technische voorschriften, tenzij zij kan aantonen dat die internationale normen ondoelmatig of ongeschikt zijn voor de verwezenlijking van de beoogde legitieme doelstellingen.

3.    Wanneer een Partij geen internationale normen als grondslag voor haar technische voorschriften heeft gebruikt, neemt zij op verzoek van de andere Partij maatregelen om ervoor te zorgen dat wordt aangegeven op welke punten zij aanzienlijk is afgeweken van de toepasselijke internationale norm en licht zij de redenen toe waarom die normen ongeschikt of ondoelmatig voor de nagestreefde doelstelling zijn geacht.

4.    Elke Partij evalueert haar technische voorschriften met het oog op grotere convergentie ervan met de terzake geldende internationale normen, waarbij onder meer rekening wordt gehouden met nieuwe ontwikkelingen in de desbetreffende internationale normen of veranderingen in de omstandigheden die tot afwijking van die internationale norm hebben geleid.

5.    Bij de ontwikkeling van belangrijke technische voorschriften die een aanzienlijk effect op het handelsverkeer kunnen hebben, neemt elke Partij maatregelen om er overeenkomstig haar respectieve regels en procedures voor te zorgen dat er procedures bestaan die personen in staat stellen via een publiek debat input te leveren, behalve wanneer zich dringende problemen op het gebied van veiligheid, gezondheid, milieubescherming of nationale veiligheid voordoen of dreigen voor te doen, en dat de resultaten van die besprekingen openbaar worden gemaakt.

Artikel 55

Normen

1.    Teneinde normen op een zo breed mogelijke grondslag te harmoniseren, moedigt elke Partij de op haar grondgebied gevestigde normalisatie-instellingen, alsmede de regionale normalisatie-instellingen waarvan zij of de op haar grondgebied gevestigde normalisatie-instellingen lid zijn, aan:

a)    binnen hun mogelijkheden mee te werken aan de opstelling van internationale normen door de bevoegde internationale normalisatie-instellingen;

b)    de toepasselijke internationale normen te gebruiken als grondslag voor de normen die zij formuleren, behalve wanneer dergelijke internationale normen ondoeltreffend of ongeschikt zouden zijn, bijvoorbeeld omdat zij onvoldoende bescherming bieden of wegens fundamentele klimatologische of geografische omstandigheden of fundamentele technologische problemen;

c)    doublures of overlappingen met de werkzaamheden van de internationale normalisatie-instellingen te voorkomen;

d)    niet op de toepasselijke internationale normen gebaseerde nationale en regionale normen regelmatig te evalueren, teneinde de convergentie ervan met dergelijke internationale normen te verbeteren;

e)    bij internationale normalisatieactiviteiten samen te werken met de betrokken normalisatie-instellingen van de andere Partij; die samenwerking kan plaatsvinden binnen de internationale normalisatie-instellingen of op regionaal niveau, en

f)    de bilaterale samenwerking tussen hen en de normalisatie-instellingen van de andere Partij te bevorderen.

2.    De Partijen moeten informatie uitwisselen over hun respectieve normalisatieprocessen, en de mate waarin zij internationale, regionale of sub-regionale normen als basis voor hun nationale normen hanteren.

3.    Wanneer vereisten voor normen door middel van een ontwerp van een technisch voorschrift of conformiteitsbeoordelingsprocedure verplicht worden gesteld, moet worden voldaan aan de transparantieverplichtingen van artikel 58 van deze Overeenkomst en artikel 2 of 5 van de TBT-Overeenkomst.

4.    Internationale normen die door de Internationale Organisatie voor normalisatie, de Internationale Elektrotechnische Commissie, de Internationale Telecommunicatie-unie en de door de Voedsel- en Landbouworganisatie opgerichte Codex Alimentarius-Commissie zijn vastgesteld, worden beschouwd als de terzake geldende internationale normen in de zin van de artikelen 2 en 5 van en bijlage 3 bij de TBT-Overeenkomst, waarbij het gebruik van andere internationale normen niet wordt uitgesloten.

5.    Een door andere internationale organisaties ontwikkelde norm kan ook worden beschouwd als een terzake geldende internationale norm in de zin van de artikelen 2 en 5 van en bijlage 3 bij de TBT-Overeenkomst, mits deze norm is ontwikkeld:

a)    door een normalisatie-instelling die consensus nastreeft tussen:

i)    nationale delegaties van de deelnemende WTO-leden die alle nationale normalisatie-instellingen op hun grondgebied vertegenwoordigen welke voor het voorwerp van de internationale normalisatieactiviteit normen hebben vastgesteld of voornemens zijn vast te stellen, of

ii)    overheidsorganen van deelnemende WTO-leden, en

b)    overeenkomstig het besluit van de Commissie inzake de beginselen voor de ontwikkeling van internationale normen, richtsnoeren en aanbevelingen met betrekking tot de artikelen 2 en 5 van en bijlage 3 bij de TBT-Overeenkomst.

Artikel 56

Conformiteitsbeoordeling

1.    De in artikel 52 neergelegde bepalingen betreffende de opstelling, aanneming en toepassing van technische voorschriften zijn mutatis mutandis op conformiteitsbeoordelingsprocedures van toepassing.

2.    Indien een Partij een conformiteitsbeoordeling verlangt als positieve garantie dat een product in overeenstemming met een technisch voorschrift is, kiest zij conformiteitsbeoordelingsprocedures 7 die in verhouding staan tot de betrokken risico’s, zoals bepaald op basis van een risicobeoordeling, in voorkomend geval met inbegrip van het gebruik van de conformiteitsverklaring van de leverancier.

3.    Indien een Partij een conformiteitsbeoordeling door een derde verlangt als positieve garantie dat een product in overeenstemming met een technisch voorschrift is, en zij die taak niet aan een overheidsinstantie heeft voorbehouden als bedoeld in lid 4, dan:

a)    maakt zij bij voorkeur gebruik van accreditatie voor de kwalificatie van conformiteitsbeoordelingsinstanties;

b)    maakt zij optimaal gebruik van internationale normen voor accreditatie en conformiteitsbeoordeling, alsmede van internationale overeenkomsten waarbij de accreditatie-instanties van de Partijen betrokken zijn, bijvoorbeeld via de mechanismen van de International Laboratory Accreditation Cooperation (ILAC) en het International Accreditation Forum (IAF);

c)    overweegt zij zich aan te sluiten bij of, naargelang het geval, moedigt zij haar conformiteitsbeoordelingsinstanties aan zich aan te sluiten bij alle geldende desbetreffende internationale overeenkomsten of regelingen voor harmonisatie of bevordering van de aanvaarding van conformiteitsbeoordelingsresultaten;

d)    ziet zij erop toe dat marktdeelnemers een keuze hebben tussen de door de autoriteiten van een Partij voor een bepaald product aanvaarde conformiteitsbeoordelingsinstanties;

e)    ziet zij erop toe dat conformiteitsbeoordelingsinstanties onafhankelijk zijn van fabrikanten, importeurs en marktdeelnemers in het algemeen en dat er tussen accreditatie-instanties en conformiteitsbeoordelingsinstanties geen sprake is van belangenconflicten;

f)    staat zij de conformiteitsbeoordelingsinstanties toe onderaannemers in te schakelen om tests of controles met betrekking tot de conformiteitsbeoordeling uit te voeren, en

g)    maakt zij op één website een lijst bekend van de instanties die zij heeft aangewezen om dergelijke conformiteitsbeoordelingen uit te voeren alsook relevante informatie over de reikwijdte van de aanwijzing van elk van die instanties.

4.    Geen van de bepalingen van lid 3, punt f), kan zo worden uitgelegd dat zij een Partij verbiedt van onderaannemers te verlangen dat zij voldoen aan dezelfde eisen als die waaraan de conformiteitsbeoordelingsinstantie waarmee zij een verbintenis is aangegaan, zou moeten voldoen om de uitbestede tests of controles zelf uit te voeren.

5.    Geen van de bepalingen van dit artikel belet een Partij te eisen dat de conformiteitsbeoordeling voor specifieke producten door haar specifieke overheidsinstanties wordt uitgevoerd. In dergelijke gevallen doet de Partij het volgende:

a)    zij beperkt de conformiteitsbeoordelingsvergoedingen tot, bij benadering, de kosten van de verleende diensten en licht, op verzoek van een aanvrager van een conformiteitsbeoordeling, toe hoe eventuele vergoedingen die zij voor een dergelijke conformiteitsbeoordeling aanrekent, beperkt blijven tot, bij benadering, de kosten van de verleende diensten, en

b)    zij maakt de vergoedingen voor conformiteitsbeoordeling openbaar.

6.    Drie jaar na de inwerkingtreding van deze Overeenkomst beginnen de Partijen besprekingen over de aanvaarding van een conformiteitsverklaring van een leverancier als bewijs van overeenstemming met bestaande technische voorschriften, met name op de volgende gebieden:

a)    veiligheidsaspecten van elektrische en elektronische apparatuur;

b)    veiligheidsaspecten van machines;

c)    elektromagnetische compatibiliteit van apparatuur;

d)    energie-efficiëntie, met inbegrip van eisen inzake ecologisch ontwerp, en

e)    beperking van het gebruik van bepaalde gevaarlijke stoffen in elektrische en elektronische apparatuur.

Artikel 57

Samenwerking op het gebied van technische handelsbelemmeringen

1.    De Partijen versterken hun samenwerking op het gebied van normen, technische voorschriften, metrologie, markttoezicht, accreditatie en conformiteitsbeoordelingsprocedures, teneinde het wederzijdse begrip van hun respectievelijke systemen te verbeteren en de toegang tot hun respectievelijke markten te vergemakkelijken. Daartoe streven de Partijen ernaar samenwerkingsmechanismen en -initiatieven op regelgevingsgebied in kaart te brengen en te ontwikkelen die geschikt zijn voor de specifieke onderwerpen of sectoren, met inbegrip van:

a)    de uitwisseling van informatie en ervaringen over het opstellen en de toepassing van hun respectievelijke technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures;

b)    de aanmoediging van samenwerking tussen hun respectievelijke organisaties voor metrologie, normalisatie, conformiteitsbeoordeling en accreditatie, en

c)    de uitwisseling van informatie over ontwikkelingen in de bevoegde regionale en multilaterale fora die verband houden met normen, technische voorschriften, conformiteitsbeoordelingsprocedures en accreditatie.

2.    Ter bevordering van de onderlinge handel:

a)    trachten de Partijen de verschillen te verkleinen die tussen hen bestaan met betrekking tot technische voorschriften, metrologie, normalisatie, markttoezicht, accreditatie en conformiteitsbeoordelingsprocedures, onder andere door de toepassing van internationaal overeengekomen instrumenten op dit gebied aan te moedigen;

b)    bevorderen de Partijen het gebruik van accreditatie, overeenkomstig de internationale regelgeving, ter ondersteuning van de evaluatie van de technische competentie van de conformiteitsbeoordelingsorganen en hun activiteiten, en

c)    stimuleren de Partijen de Kirgizische Republiek en haar relevante nationale instanties deel te nemen aan en waar mogelijk lid te worden van Europese en internationale organisaties die zich bezighouden met normen, conformiteitsbeoordeling, accreditatie, metrologie en daarmee samenhangende taken.

Artikel 58

Transparantie

1.    Wanneer een Partij een voorstel voor een technisch voorschrift of een conformiteitsbeoordelingsprocedure aan het centraal register van kennisgevingen van de WTO toezendt, laat zij de andere Partij ten minste 60 dagen de tijd om schriftelijke opmerkingen in te dienen, tenzij zich dringende problemen voordoen of dreigen voor te doen op het gebied van veiligheid, gezondheid, milieubescherming of nationale veiligheid. Een Partij neemt redelijke verzoeken tot verlenging van deze termijn om opmerkingen in te dienen, in overweging.

2.    Indien een Partij van de andere Partij schriftelijke opmerkingen over haar voorstel voor een technisch voorschrift of voor een conformiteitsbeoordelingsprocedure ontvangt, dan:

a)    bespreekt zij, op verzoek van de andere Partij, de schriftelijke opmerkingen met de medewerking van haar eigen bevoegde regelgevende instantie, op een tijdstip waarop daarmee rekening kan worden gehouden, en

b)    antwoordt zij uiterlijk op de dag van de bekendmaking van het technisch voorschrift of de conformiteitsbeoordelingsprocedure schriftelijk op de opmerkingen.

3.    Elke Partij maakt haar antwoorden op de opmerkingen die zij na de in lid 1 bedoelde kennisgeving ontvangt, uiterlijk op de datum van de bekendmaking van het aangenomen technisch voorschrift of van de aangenomen conformiteitsbeoordelingsprocedure bekend op een website.

4.    Elke Partij verstrekt de andere Partij desgevraagd nadere informatie over het doel van, de rechtsgrondslag en de grondgedachte voor een technisch voorschrift dat of een conformiteitsbeoordelingsprocedure die zij heeft vastgesteld of voornemens is vast te stellen.

5.    Elke Partij ziet erop toe dat de door haar aangenomen technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures kosteloos op een gratis website worden gepubliceerd.

6.    Elke Partij verstrekt informatie over de aanneming en de inwerkingtreding van het technische voorschrift en de conformiteitsbeoordelingsprocedure en de aangenomen definitieve tekst door middel van een addendum bij de oorspronkelijke kennisgeving aan de WTO.

7.    Er moet worden voorzien in een redelijke termijn tussen de bekendmaking van technische voorschriften en de inwerkingtreding ervan, zodat de marktdeelnemers van de andere Partij zich kunnen aanpassen. Onder “redelijke termijn” wordt verstaan: een periode van ten minste zes maanden, behalve in gevallen waarin dit een ondoeltreffend middel zou zijn om de nagestreefde legitieme doelstellingen te verwezenlijken.

8.    Wanneer een Partij, na de toezending van een voorgesteld technisch voorschrift aan de WTO, voordat de in lid 1 vermelde termijn voor het indienen van opmerkingen was verstreken, een redelijk verzoek van de andere Partij heeft ontvangen dat strekt tot verlenging van de termijn tussen de aanneming van het technisch voorschrift en de dag waarop het van toepassing wordt, neemt zij dit in welwillende overweging, behalve in gevallen waarin de vertraging een ondoeltreffend middel zou zijn om de nagestreefde legitieme doelstellingen te verwezenlijken.

Artikel 59

Merktekens en etikettering

1.    De Partijen komen overeen dat een technisch voorschrift geheel of ten dele kan dienen voor markerings- of etiketteringsvereisten. In dergelijke gevallen passen de Partijen de beginselen van artikel 2.2 van de TBT-Overeenkomst toe.

2.    Indien een Partij voorschrijft dat producten van een merkteken of etiket moeten worden voorzien, geldt het volgende:

a)    zij verlangt uitsluitend informatie die van belang is voor de consumenten of de gebruikers van het product of die aangeeft dat het product voldoet aan de verplichte technische vereisten;

b)    zij verlangt geen voorafgaande goedkeuring, registratie of certificering van de etiketten of merktekens van producten, en evenmin betaling van een vergoeding, als voorwaarde voor het in de handel brengen van producten die anderszins in overeenstemming zijn met haar vastgestelde vereisten, tenzij zulks noodzakelijk is met het oog op het risico van de producten voor het leven of de gezondheid van mensen, dieren of planten, het milieu of de nationale veiligheid;

c)    indien zij verlangt dat marktdeelnemers een uniek identificatienummer gebruiken, kent zij een dergelijk nummer zonder onnodige vertraging en op niet‑discriminerende grondslag toe aan de marktdeelnemers van de andere Partij;

d)    tenzij de onderstaande elementen misleidend, tegenstrijdig of verwarrend zijn ten opzichte van de informatie die in de Partij van invoer van de goederen moet worden verstrekt, staat die Partij toe dat:

i)    informatie wordt verstrekt in meer talen dan alleen de taal die in de Partij van invoer van de goederen is voorgeschreven;

ii)    internationaal aanvaarde nomenclaturen, pictogrammen, symbolen of afbeeldingen worden gebruikt, en

iii)    meer informatie dan die welke in de Partij van invoer van de goederen is voorgeschreven, wordt verstrekt;

e)    zij aanvaardt dat etikettering, met inbegrip van aanvullende etikettering of correcties op de etikettering, plaatsvindt in douane-entrepots of andere aangewezen zones als alternatief voor etikettering in het land van herkomst, en

f)    in voorkomend geval zal zij overwegen niet-permanente of verwijderbare etiketten dan wel merktekens of etikettering in de begeleidende documentatie te aanvaarden, in plaats van dat deze op of aan het product zelf worden aangebracht.

Artikel 60

Overleg

1.    Een Partij kan om overleg met de andere Partij verzoeken over elke aangelegenheid die zich in verband met dit hoofdstuk voordoet, door bij de TBT-coördinator van de andere Partij een schriftelijk verzoek hiertoe in te dienen. De Partijen stellen alles in het werk om de kwestie op een voor beide Partijen bevredigende wijze op te lossen en kunnen daartoe het Samenwerkingscomité bijeenroepen.

2.    Ter verduidelijking: dit artikel laat de rechten en verplichtingen van de Partijen uit hoofde van hoofdstuk 14 onverlet.

Artikel 61

TBT-coördinator

1.    Elke Partij benoemt een TBT-coördinator en stelt de andere Partij ervan in kennis indien die verandert. De TBT-coördinatoren werken nauw samen om de uitvoering van dit hoofdstuk en de samenwerking tussen de Partijen bij alle aangelegenheden die met de TBT-Overeenkomst verband houden, te vergemakkelijken.

2.    De taken van elke TBT-coördinator omvatten:

a)    de uitvoering en het beheer van dit hoofdstuk opvolgen, met inbegrip van kwesties in verband met de ontwikkeling, aanneming, toepassing of handhaving van normen, technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures;

b)    contacten onderhouden met de TBT-coördinator van de andere Partij over initiatieven van de Partijen ter versterking van de samenwerking bij de ontwikkeling en verbetering van normen, technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures, en informatie uitwisselen over ontwikkelingen binnen niet-gouvernementele, regionale en multilaterale fora met betrekking tot normen, technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures.

3.    De TBT-coördinatoren communiceren met elkaar via enigerlei overeengekomen methode die geschikt is voor de uitvoering van hun taken.

HOOFDSTUK 5

SANITAIRE EN FYTOSANITAIRE MAATREGELEN

Artikel 62

Doelstelling

Dit hoofdstuk heeft tot doel de beginselen vast te stellen die van toepassing zijn op sanitaire en fytosanitaire maatregelen in het handelsverkeer tussen de Partijen, alsmede samen te werken op het gebied van dierenwelzijn, de bescherming van planten en antimicrobiële resistentie. De Partijen passen de in dit hoofdstuk neergelegde beginselen toe op een wijze die de handel faciliteert en voorkomt dat ongerechtvaardigde handelsbelemmeringen tussen hen ontstaan, en die tegelijkertijd het beschermingsniveau van elke Partij op het gebied van het leven of de gezondheid van mensen, dieren en planten garandeert.

Artikel 63

Multilaterale verplichtingen

De Partijen bevestigen hun uit hoofde van de SPS-Overeenkomst vastgestelde rechten en verplichtingen.

Artikel 64

Beginselen

1.    De Partijen zorgen ervoor dat sanitaire en fytosanitaire maatregelen worden ontwikkeld en toegepast op basis van de beginselen van evenredigheid, transparantie, non-discriminatie en wetenschappelijke rechtvaardiging en rekening houdend met de internationale normen (het Internationaal Verdrag voor de bescherming van planten, ondertekend te Rome op 6 december 1951 (hierna “IPPC” genoemd), de Wereldorganisatie voor diergezondheid (hierna “OIE” genoemd) en de Codex Alimentarius-Commissie (hierna de “Codex Alimentarius” genoemd).

2.    Elke Partij ziet erop toe dat sanitaire en fytosanitaire maatregelen niet leiden tot een willekeurig of ongerechtvaardigd onderscheid tussen het eigen grondgebied en dat van de andere Partij bij gelijke of gelijkaardige omstandigheden. Sanitaire en fytosanitaire maatregelen mogen niet worden toegepast op een manier die een verkapte beperking van het handelsverkeer tussen de Partijen zou betekenen.

3.    Elke Partij zorgt ervoor dat maatregelen, procedures of controles op sanitair en fytosanitair gebied onverwijld worden uitgevoerd en dat verzoeken om informatie die van een bevoegde autoriteit van de andere Partij worden ontvangen, onverwijld worden behandeld en dat ingevoerde producten daarbij even gunstig worden behandeld als binnenlandse producten.

Artikel 65

Invoervereisten

1.    De invoervereisten van de Partij van invoer gelden voor het hele grondgebied van de Partij van uitvoer, met inachtneming van artikel 64.

2.    De invoervereisten die zijn vastgesteld in certificaten die vereist kunnen zijn voor de handel in levensmiddelen en landbouwproducten tussen de Partijen, worden gebaseerd op de beginselen van het IPPC, de OIE en de Codex Alimentarius en de desbetreffende normen daarvan, tenzij de invoervereisten stoelen op een wetenschappelijk verantwoorde risico-evaluatie die in overeenstemming met de bepalingen van de Overeenkomst inzake sanitaire en fytosanitaire maatregelen is uitgevoerd.

3.    De vereisten die zijn vastgesteld in door de Kirgizische Republiek afgegeven invoervergunningen, mogen niet strenger zijn dan de sanitaire en veterinaire vereisten die zijn vastgesteld in de in lid 2 bedoelde certificaten. Elke Partij moet geharmoniseerde invoercertificaten toepassen die op centraal niveau worden beheerd en die van toepassing zijn op het gehele grondgebied van de Partij van uitvoer.

Artikel 66

Maatregelen in verband met de gezondheid van planten en dieren

Overeenkomstig de SPS-Overeenkomst en de toepasselijke normen, richtsnoeren en aanbevelingen van het IPPC, de OIE en de Codex Alimentarius:

a)    aanvaarden de Partijen de concepten ziekte- of plagenvrije gebieden en gebieden met een lage prevalentie van ziekten of plagen;

b)    baseert de Partij van invoer haar sanitaire maatregelen die van toepassing zijn op de Partij van uitvoer waarvan het grondgebied door een plaag of ziekte wordt getroffen, op het zoneringsbesluit van de Partij van uitvoer, mits het passende beschermingsniveau van de Partij van invoer wordt bereikt;

c)    houden de Partijen bij de vaststelling van ziekte- of plagenvrije gebieden en gebieden met een lage prevalentie van ziekten of plagen rekening met factoren als geografische ligging, ecosystemen, epidemiologische surveillance en de doeltreffendheid van sanitaire of fytosanitaire controles in die gebieden.

Artikel 67

Inspecties en audits

Inspecties en audits die door een Partij van invoer worden uitgevoerd op het grondgebied van de Partij van uitvoer om de inspectie- en certificatiesystemen van deze Partij te toetsen en te erkennen, vinden plaats overeenkomstig de desbetreffende normen, richtsnoeren en aanbevelingen van het IPPC, de OIE en de Codex Alimentarius. De kosten van dergelijke inspecties en audits worden gedragen door de Partij die de inspectie of de audit verricht.

Artikel 68

Uitwisseling van informatie en samenwerking

1.    De Partijen bespreken en wisselen informatie uit over bestaande sanitaire en fytosanitaire maatregelen en maatregelen met betrekking tot dierenwelzijn en de ontwikkeling en uitvoering daarvan. Bij dergelijke besprekingen en uitwisselingen worden waar nodig de SPS-Overeenkomst en de normen, richtsnoeren en aanbevelingen van het IPPC, de OIE en de Codex Alimentarius in acht genomen.

2.    De Partijen komen overeen samen te werken inzake kwesties die verband houden met voedselveiligheid, diergezondheid, dierenwelzijn, plantengezondheid en antimicrobiële resistentie, door de uitwisseling van informatie, deskundigheid en ervaringen, met als doel capaciteit op deze gebieden op te bouwen. Deze samenwerking kan technische bijstand omvatten.

3.    Op verzoek van een van de Partijen stellen de Partijen tijdig een dialoog in over sanitaire en fytosanitaire aangelegenheden in verband met sanitaire, fytosanitaire en andere urgente kwesties die door dit hoofdstuk worden bestreken. Het Samenwerkingscomité kan regels vaststellen voor het voeren van die dialoog.

4.    De Partijen wijzen contactpunten aan voor de communicatie over zaken die onder dit hoofdstuk vallen, en houden de lijst van contactpunten actueel.

Artikel 69

Transparantie

Elke Partij:

a)    streeft naar transparantie met betrekking tot sanitaire en fytosanitaire maatregelen die op de handel van toepassing zijn en in het bijzonder met betrekking tot de sanitaire en fytosanitaire voorschriften die gelden voor invoer van de andere Partij;

b)    deelt op verzoek van de andere Partij, binnen twee maanden na de datum van een dergelijk verzoek, de vereisten mee die voor de invoer van specifieke producten van toepassing zijn en geeft aan of een risicobeoordeling nodig is, en

c)    stelt het contactpunt van de andere Partij onverwijld per post, fax of e-mail in kennis van ernstige of significante risico’s voor de gezondheid van dieren of planten, daaronder begrepen noodsituaties in de levensmiddelensector, met betrekking tot tussen de Partijen verhandelde goederen.

HOOFDSTUK 6

HANDEL IN DIENSTEN EN INVESTERINGEN

Artikel 70

Doelstelling, reikwijdte en toepassingsgebied

1.    De Partijen bevestigen hun respectieve verbintenissen in het kader van de WTO-Overeenkomst en leggen hierbij de noodzakelijke regels vast voor de verbetering van de wederzijdse voorwaarden voor de handel in diensten en investeringen.

2.    Geen van de bepalingen van dit hoofdstuk kan zo worden uitgelegd dat een verplichting wordt opgelegd met betrekking tot overheidsopdrachten, die voorwerp zijn van hoofdstuk 9.

3.    Dit hoofdstuk is niet van toepassing op door een van de Partijen verleende subsidies.

4.    De Partijen herbevestigen het recht om op hun respectieve grondgebied regelgeving vast te stellen ter verwezenlijking van legitieme beleidsdoelstellingen, zoals bescherming van de volksgezondheid, sociale diensten, het openbaar onderwijs, veiligheid, het milieu, met inbegrip van klimaatverandering, de openbare zeden, sociale of consumentenbescherming, eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer en gegevensbescherming, en de bevordering en bescherming van de culturele verscheidenheid.

5.    Dit hoofdstuk is noch van toepassing op maatregelen betreffende natuurlijke personen die toegang tot de arbeidsmarkt van de Partijen zoeken, noch op maatregelen inzake staatsburgerschap, verblijf of werk op permanente basis.

6.    Dit hoofdstuk belet een Partij niet maatregelen toe te passen tot regeling van de toegang van natuurlijke personen tot of hun tijdelijke verblijf op haar grondgebied, daarbij inbegrepen de maatregelen die nodig zijn voor het beschermen van de integriteit van haar grenzen of voor het verzekeren van het ordelijke verkeer van natuurlijke personen over haar grenzen, mits die maatregelen niet zodanig worden toegepast dat de voordelen die de andere Partij op grond van dit hoofdstuk toekomen, worden tenietgedaan of uitgehold. Het feit alleen dat voor natuurlijke personen afkomstig uit bepaalde landen wel en voor die uit andere landen geen visum vereist is, wordt niet geacht voordelen die zijn verworven uit hoofde van dit hoofdstuk teniet te doen of uit te hollen.

7.    Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt geen rekening gehouden met de behandeling die door een Partij wordt toegekend:

a)    krachtens een overeenkomst tot wezenlijke liberalisering van de handel (met inbegrip van vestiging op het gebied van diensten) die voldoet aan de criteria van de artikelen V en V bis van de GATS, of een overeenkomst tot wezenlijke liberalisering van vestiging voor andere economische activiteiten die ten aanzien van die activiteiten aan dezelfde criteria voldoet;

b)    voortvloeiend uit maatregelen die voorzien in de erkenning van onder meer de normen of criteria voor machtiging, vergunningverlening of certificering van een natuurlijke persoon of onderneming om een economische activiteit uit te oefenen, of van prudentiële maatregelen.

8.    Dit hoofdstuk is niet van toepassing op de audiovisuele sector.

Artikel 71

Definities

Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

a)    “activiteit verricht in het kader van de uitoefening van overheidsgezag”: een activiteit die wordt verricht, met inbegrip van diensten die worden verleend, noch op commerciële basis, noch in concurrentie met een of meer marktdeelnemers;

b)    “filiaal”: een in een Partij gevestigde handelszaak zonder rechtspersoonlijkheid die kennelijk een permanent karakter bezit, zoals een verlengstuk van een moedermaatschappij die in de andere Partij gevestigd is, met een eigen management en die over de nodige materiële voorzieningen beschikt om zaken te doen met derden, zodanig dat laatstgenoemden, hoewel zij ervan op de hoogte zijn dat er indien nodig een rechtsverhouding is met de moedermaatschappij waarvan het hoofdkantoor zich in de andere Partij bevindt, geen rechtstreeks contact behoeven te hebben met deze moedermaatschappij, maar hun transacties kunnen afhandelen met de handelszaak die het verlengstuk vormt;

c)    “grensoverschrijdende dienstverlening”: het verlenen van een dienst:

i)    vanaf het grondgebied van een Partij naar het grondgebied van de andere Partij, of

ii)    op het grondgebied van een Partij ten behoeve van een gebruiker van de dienst uit de andere Partij;

d)    “economische activiteit”: elke dienst of activiteit van industriële, commerciële of professionele aard en elke activiteit van ambachtslieden, behalve bij de uitoefening van overheidsgezag verleende diensten en verrichte activiteiten;

e)    “onderneming”: rechtspersoon, filiaal of vertegenwoordigingskantoor, opgericht of opgezet door middel van vestiging;

f)    “vestiging”: het opzetten of verwerven van een rechtspersoon, ook door middel van deelneming in het kapitaal, of het opzetten van een filiaal of vertegenwoordiging, respectievelijk in de Europese Unie of in de Kirgizische Republiek, met het oog op de totstandbrenging of handhaving van duurzame economische banden;

g)    “binnen de onderneming overgeplaatste persoon”: een natuurlijke persoon die ten minste gedurende het jaar dat onmiddellijk aan de datum van indiening van de aanvraag voor toegang en tijdelijk verblijf in de andere Partij voorafging, werknemer of partner van een rechtspersoon van een Partij is, en die tijdelijk wordt overgeplaatst naar een onderneming op het grondgebied van de andere Partij, welke onderneming deel uitmaakt van dezelfde groep als de eerstgenoemde rechtspersoon, met inbegrip van haar vertegenwoordiging, dochteronderneming, filiaal of moedervennootschap, op voorwaarde dat:

i)    de betrokken natuurlijke persoon tot een van de volgende categorieën behoort:

A)    leidinggevenden of kaderleden: personen die deel uitmaken van het hoger leidinggevend personeel, die in de eerste plaats verantwoordelijk zijn voor het management van de onderneming, onder het algemene toezicht of de leiding van de raad van bestuur of aandeelhouders of daarmee gelijkgestelde personen, en die ten minste:

1.    leiding geven aan de onderneming of een afdeling daarvan;

2.    toezicht houden op de werkzaamheden van andere toezichthoudende, gespecialiseerde of leidinggevende werknemers en deze werkzaamheden controleren, en

3.    persoonlijk bevoegd zijn werknemers in dienst te nemen en te ontslaan of de indienstneming of het ontslag van werknemers of andere maatregelen in het kader van het personeelsbeleid aan te bevelen;

B)    specialisten: personen die beschikken over gespecialiseerde kennis die van wezenlijk belang is voor de productie, de onderzoeksuitrusting, de technieken, de processen, de procedures of het management van de onderneming, of

C)    stagiair-werknemers: personen met een universitair diploma die met het oog op loopbaanontwikkeling of voor een opleiding in bedrijfstechnieken of -methoden tijdelijk worden overgeplaatst 8 ;

ii)    voor de Europese Unie: voor de beoordeling van de in punt i), B), bedoelde kennis wordt niet alleen specifiek met de onderneming verband houdende kennis in aanmerking genomen, maar ook of de persoon hoog gekwalificeerd is voor een type werk of handel waarvoor specifieke technische kennis vereist is, daaronder begrepen het lidmaatschap van een erkende beroepsgroep;

h)    “investeerder van een Partij”: een natuurlijke persoon of rechtspersoon van die Partij die door middel van het opzetten van een vestiging een economische activiteit tracht uit te oefenen of uitoefent in de andere Partij;

i)    “rechtspersoon”: een juridische entiteit, naar toepasselijk recht opgericht of anderszins georganiseerd, met winst- of andere oogmerken, en in eigendom van particulieren of van de overheid, met inbegrip van kapitaalvennootschappen, trusts, personenvennootschappen, joint ventures, eenmanszaken of verenigingen;

j)    “rechtspersoon van een Partij”: een rechtspersoon die overeenkomstig het recht van de Europese Unie of haar lidstaten of het recht van de Kirgizische Republiek is opgericht en die zijn statutaire zetel, zijn hoofdbestuur of zijn hoofdvestiging op het grondgebied van respectievelijk de Europese Unie of de Kirgizische Republiek heeft; wanneer een rechtspersoon die overeenkomstig het recht van de Europese Unie of haar lidstaten of het recht van de Kirgizische Republiek is opgericht, alleen zijn statutaire zetel of hoofdbestuur op het grondgebied van de Europese Unie respectievelijk de Kirgizische Republiek heeft, wordt hij niet als rechtspersoon van een Partij beschouwd, tenzij hij op het grondgebied van respectievelijk de Europese Unie of de Kirgizische Republiek omvangrijke zakelijke transacties verricht; buiten de Europese Unie of de Kirgizische Republiek gevestigde scheepvaartondernemingen waarover onderdanen van respectievelijk een lidstaat van de Europese Unie of van de Kirgizische Republiek zeggenschap hebben, vallen ook onder dit hoofdstuk indien hun schepen overeenkomstig hun respectieve wetgeving in respectievelijk een lidstaat van de Europese Unie of in de Kirgizische Republiek zijn geregistreerd en zij de vlag van een lidstaat van de Europese Unie of van de Kirgizische Republiek voeren;

k)    “natuurlijke persoon in de Europese Unie” en “natuurlijke persoon in de Kirgizische Republiek”: een onderdaan van respectievelijk een van de lidstaten van de Europese Unie of van de Kirgizische Republiek overeenkomstig de nationale wet- en regelgeving van respectievelijk die lidstaat van de Europese Unie of de Kirgizische Republiek 9 ;

l)    “exploitatie”: de uitbating, het beheer, het aanhouden, het gebruik, het genot en het verkopen of een andere vorm van beschikken over een onderneming;

m)    “diensten”: alle diensten 10 in enige sector behalve diensten die bij de uitoefening van overheidsgezag worden verleend;

n)    “dienstverlener”: een natuurlijke of rechtspersoon die een dienst aanbiedt of verleent;

o)    “dochteronderneming van een rechtspersoon van een Partij”: een rechtspersoon waarover een andere rechtspersoon uit die Partij zeggenschap heeft;

p)    “dienstverlening”: de productie, distributie, marketing, verkoop of levering van een dienst.

Artikel 72

Meestbegunstigingsbehandeling en nationale behandeling

1.    Wat de vestiging en exploitatie van een onderneming met het oog op het verrichten van economische activiteiten op haar grondgebied betreft, behandelt de Europese Unie investeerders uit de Kirgizische Republiek en hun ondernemingen niet minder gunstig dan investeerders uit derde landen en hun ondernemingen.

2.    Wat de vestiging en exploitatie van een onderneming met het oog op het verrichten van economische activiteiten op haar grondgebied betreft, behandelt de Kirgizische Republiek investeerders uit de Europese Unie en hun ondernemingen niet minder gunstig dan haar eigen investeerders en hun ondernemingen of dan investeerders uit een derde land en hun ondernemingen, indien deze behandeling gunstiger is.

3.    Ter verduidelijking: de in de leden 1 en 2 genoemde behandeling heeft geen betrekking op beslechtingsprocedures voor geschillen tussen investeerders en staten waarin andere internationale overeenkomsten voorzien. Materiële bepalingen in andere internationale overeenkomsten die door een Partij met een derde zijn gesloten, vormen als zodanig geen behandeling in de zin van dit artikel. Maatregelen van een Partij op grond van dergelijke bepalingen 11 kunnen een behandeling als bedoeld in de leden 1 en 2 vormen en derhalve aanleiding geven tot een inbreuk op dit artikel.

4.    Het bepaalde in de leden 1, 2 en 3 van dit artikel is niet van toepassing op het vervoer door de lucht, over binnenwateren en over zee.

Artikel 73

Horizontale beperking op diensten

1.    Onverminderd andere bepalingen van dit hoofdstuk mag van een Partij niet worden verlangd dat zij met betrekking tot de sectoren of maatregelen die onder de GATS vallen, voor elke dienstensector en subsector en elke vorm van dienstverlening een gunstiger behandeling verleent dan die welke zij krachtens de GATS moet verlenen.

2.    Ter verduidelijking: voor diensten geldt dat de GATS-lijsten van verbintenissen van de Partijen, inclusief voorbehouden en, wat de Europese Unie betreft, de bijlage daarbij betreffende vrijstellingen van de toepassing van artikel II (meestbegunstigingsvrijstellingen), in deze Overeenkomst worden opgenomen, hiervan integrerend deel uitmaken en van toepassing zijn.

Artikel 74

Prudentiële uitzonderingsbepaling

1.    Geen van de bepalingen van deze Overeenkomst kan zo worden uitgelegd dat een Partij wordt belet prudentiële maatregelen vast te stellen of te handhaven, zoals de bescherming van investeerders, depositogevers, verzekeringnemers of personen jegens wie een financiële dienstverlener fiduciaire verplichtingen heeft of om de integriteit en de stabiliteit van het financiële systeem te waarborgen. In gevallen waarin dergelijke maatregelen niet in overeenstemming met deze Overeenkomst zijn, mogen zij niet worden gebruikt als middel om de uit deze Overeenkomst voortvloeiende verbintenissen of verplichtingen van een Partij te ontwijken.

2.    Geen van de bepalingen van deze Overeenkomst kan zo worden uitgelegd dat zij een Partij ertoe verplicht informatie bekend te maken over de zaken en rekeningen van individuele klanten of vertrouwelijke of geheime informatie die in het bezit van openbare instanties is.

Artikel 75

Weigering van toekenning van voordelen

Een Partij kan de voordelen van dit hoofdstuk weigeren aan een rechtspersoon van de andere Partij of aan een door die rechtspersoon op haar grondgebied gevestigde onderneming, indien de weigerende Partij maatregelen vaststelt of handhaaft in verband met de handhaving van de internationale vrede en veiligheid, met inbegrip van de bescherming van de mensenrechten, die:

a)    transacties met die rechtspersoon of met de onderneming van die rechtspersoon verbieden, of

b)    zouden worden geschonden of omzeild indien de krachtens dit hoofdstuk toegekende voordelen aan die rechtspersoon of de onderneming van die rechtspersoon zouden worden verleend, ook wanneer de maatregelen transacties verbieden met een natuurlijke persoon die eigenaar is van of zeggenschap heeft over die rechtspersoon of de onderneming van die rechtspersoon.

Artikel 76

Binnen de onderneming overgeplaatste personen

1.    Elke Partij staat investeerders uit de andere Partij toe natuurlijke personen uit de andere Partij in hun onderneming in dienst te nemen, mits die werknemers binnen de onderneming overgeplaatste personen zijn.

2.    De toegang en het tijdelijke verblijf van de in lid 1 bedoelde natuurlijke personen gelden:

a)    voor een periode van ten hoogste drie jaar voor leidinggevenden of kaderleden;

b)    voor een periode van ten hoogste drie jaar voor specialisten, en

c)    voor een periode van ten hoogste een jaar voor stagiair-werknemers.

3.    Alle verplichtingen in de wet- en regelgeving van de Partijen aangaande binnenkomst, verblijf, arbeid en sociale zekerheid, inclusief regelingen betreffende verblijfsduur, minimumloon en collectieve loonovereenkomsten, blijven van toepassing.

4.    Dit artikel is niet van toepassing in gevallen waarin het de bedoeling of het gevolg van de tijdelijke aanwezigheid van een binnen een onderneming overgeplaatste persoon is om in te grijpen in of op andere wijze invloed uit te oefenen op een arbeids- of managementgeschil of -onderhandeling.

Artikel 77

Geleidelijke liberalisering van investeringen

De Partijen erkennen dat het belangrijk is elkaars investeerders de nationale behandeling toe te kennen met betrekking tot de vestiging en de exploitatie van ondernemingen op hun respectieve grondgebied en nemen de totstandbrenging van een daartoe strekkende, voor beide Partijen aanvaardbare regeling in overweging, met inachtneming van alle door het Samenwerkingscomité gedane aanbevelingen.

Artikel 78

“Standstill”-bepaling

1.    Elke Partij vermijdt voor zover mogelijk het nemen van maatregelen of het ontplooien van activiteiten die de voorwaarden voor de vestiging en de exploitatie op hun grondgebied van ondernemingen van elkaars ondernemers restrictiever maken dan op de dag voorafgaande aan de datum van ondertekening van deze Overeenkomst het geval was.

2.    In een geest van partnerschap en samenwerking en in het licht van hoofdstuk 13 geeft de Kirgizische Republiek de Europese Unie kennis van voorgenomen nieuwe wet- of regelgeving die de voorwaarden voor de vestiging of de exploitatie van ondernemingen in de Kirgizische Republiek van investeerders uit de Europese Unie restrictiever maakt dan op de dag voorafgaande aan de datum van ondertekening van deze Overeenkomst het geval is.

3.    De Europese Unie kan van de Kirgizische Republiek verlangen dat het land haar het ontwerp van nieuwe wet- of regelgeving als bedoeld in lid 2 doet toekomen en daaromtrent overleg pleegt.

4.    Wanneer nieuwe wet- of regelgeving in de Kirgizische Republiek de voorwaarden voor de exploitatie van ondernemingen van investeerders uit de Europese Unie restrictiever zou maken dan op de datum van ondertekening van deze Overeenkomst het geval was, zijn deze wet- en regelgeving gedurende drie jaar na de inwerkingtreding ervan niet van toepassing op ondernemingen die op het tijdstip van de inwerkingtreding ervan reeds in de Kirgizische Republiek gevestigd zijn.

5.    Ter verduidelijking: belastingmaatregelen die de Kirgizische Republiek op niet-discriminerende wijze toepast, worden niet als restrictiever in de zin van lid 4 beschouwd.

Artikel 79

Grensoverschrijdende dienstverlening

1.    De Partijen verbinden zich ertoe overeenkomstig de bepalingen van dit hoofdstuk de nodige maatregelen te nemen om geleidelijk grensoverschrijdende dienstverlening tussen de Partijen mogelijk te maken, rekening houdend met de ontwikkeling van hun respectieve dienstensectoren.

2.    De Samenwerkingsraad doet aanbevelingen voor de uitvoering van dit artikel.

Artikel 80

Samenwerking voor een marktgerichte dienstensector in de Kirgizische Republiek

De Partijen werken samen met het oog op de ontwikkeling van een marktgerichte dienstensector in de Kirgizische Republiek.

Artikel 81

Zeevervoerdiensten

1.    De Partijen passen het beginsel van onbeperkte toegang tot de internationale markten voor zeevervoer op commerciële en niet-discriminerende grondslag toe.

2.    Bij het toepassen van het in lid 1 beschreven beginsel geldt het volgende:

a)    de Partijen nemen in toekomstige bilaterale overeenkomsten met derde landen geen vrachtverdelingsregelingen op met betrekking tot zeevervoerdiensten, met inbegrip van het vervoer van droge en vloeibare bulkladingen en het lijnverkeer, en zij beëindigen binnen een redelijke termijn dergelijke vrachtverdelingsregelingen wanneer deze in eerdere overeenkomsten voorkomen, en

b)    de Partijen heffen bij de inwerkingtreding van deze Overeenkomst alle unilaterale maatregelen en administratieve, technische en andere belemmeringen op die een verkapte beperking kunnen zijn van of een discriminatoir effect kunnen hebben op het vrij verrichten van diensten in het internationale zeevervoer, en zij zien af van invoering ervan.

Artikel 82

Andere vervoersdiensten

Met het oog op een gecoördineerde ontwikkeling van het vervoer tussen de Partijen in overeenstemming met hun commerciële behoeften, kunnen de voorwaarden voor wederzijdse markttoegang en verlening van diensten op het gebied van vervoer over de weg, per spoor en over de binnenwateren en, in voorkomend geval, het luchtvervoer, worden vastgelegd in bijzondere overeenkomsten waarover tussen de Partijen na de inwerkingtreding van deze Overeenkomst wordt onderhandeld.

HOOFDSTUK 7

KAPITAALBEWEGINGEN, BETALINGEN EN OVERDRACHTEN
EN TIJDELIJKE VRIJWARINGSMAATREGELEN

Artikel 83

Lopende rekening

Onverminderd andere bepalingen van deze Overeenkomst staan de Partijen alle betalingen toe met betrekking tot transacties op de lopende rekening van de betalingsbalans tussen de Partijen, in vrij convertibele valuta, overeenkomstig de Statuten van het Internationale Monetaire Fonds die op 22 juli 1944 op de Monetaire en financiële conferentie van de Verenigde Naties zijn aangenomen, in voorkomend geval.

Artikel 84

Kapitaalstromen

1.    Met betrekking tot verrichtingen op de kapitaalrekening en de financiële rekening van de betalingsbalans waarborgt elke Partij vanaf de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst het vrije verkeer van kapitaal dat verband houdt met directe investeringen die in overeenstemming met het op haar grondgebied geldende recht en hoofdstuk 6 zijn gedaan, alsmede de liquidatie of repatriëring van dergelijk geïnvesteerd kapitaal en van alle opbrengsten daarvan.

2.    Onverminderd hetgeen elders in deze Overeenkomst is bepaald, voert geen van de Partijen nieuwe beperkingen in op het kapitaalverkeer en op lopende betalingen tussen ingezetenen van de lidstaten van de Europese Unie en van de Kirgizische Republiek en brengen zij in de bestaande regelingen geen verdere beperkingen aan.

3.    De Partijen treden met elkaar in overleg teneinde hun onderlinge kapitaalverkeer te vergemakkelijken om handel en investeringen te bevorderen.

Artikel 85

Toepassing van wet- en regelgeving met betrekking tot kapitaalbewegingen, betalingen of overdrachten

1.    De artikelen 82 en 83 mogen een Partij niet beletten toepassing te geven aan haar wet- en regelgeving betreffende:

a)    faillissement, insolventie of crediteurenbescherming;

b)    de uitgifte van, de handel in of de verhandeling van financiële instrumenten;

c)    financiële verslaglegging of registratie van kapitaalstromen, betalingen of overmakingen waar dat nodig is ter ondersteuning van de rechtshandhavings- of financiële regelgevende autoriteiten;

d)    overtredingen of misdrijven, misleidende of frauduleuze praktijken;

e)    het waarborgen dat wordt voldaan aan beschikkingen of uitspraken van rechterlijke of soortgelijke instanties, of

f)    socialezekerheidsregelingen, wettelijke pensioenregelingen of verplichte spaarregelingen.

2.    De in lid 1 bedoelde wet- en regelgeving mag niet willekeurig of discriminerend worden toegepast, noch anderszins een verkapte beperking van kapitaalstromen, betalingen of overmakingen vormen.

Artikel 86

Tijdelijke vrijwaringsmaatregelen

1.    In uitzonderlijke omstandigheden bij ernstige moeilijkheden, of dreigende ernstige moeilijkheden, voor de werking van het monetaire beleid of het wisselkoersbeleid in geval van de Kirgizische Republiek of een lidstaat van de Europese Unie waarvan de munt niet de euro is, of voor de werking van de economische en monetaire unie in geval van de Europese Unie, kan de desbetreffende Partij voor een periode van ten hoogste zes maanden strikt noodzakelijke vrijwaringsmaatregelen treffen of handhaven ten aanzien van het kapitaalverkeer, betalingen of overdrachten.

2.    De in lid 1 bedoelde maatregelen gaan niet verder dan strikt noodzakelijk is.

Artikel 87

Beperkingen in geval van moeilijkheden met betrekking tot de betalingsbalans en de buitenlandse financiële positie

1.    Indien een Partij ernstige moeilijkheden ondervindt of dreigt te ondervinden met betrekking tot de betalingsbalans of de buitenlandse financiële positie, kan zij beperkende maatregelen nemen of handhaven ten aanzien van kapitaalstromen, betalingen of overmakingen 12 .

2.    De in lid 1 bedoelde maatregelen:

a)    zijn in overeenstemming met de Statuten van het Internationaal Monetair Fonds, in voorkomend geval;

b)    gaan niet verder dan nodig is om het hoofd te bieden aan ernstige of dreigende ernstige moeilijkheden op het gebied van de betalingsbalans of de buitenlandse financiële positie;

c)    zijn tijdelijk en worden geleidelijk opgeheven naarmate de in lid 1 bedoelde omstandigheden verbeteren;

d)    brengen geen onnodig nadeel toe aan de commerciële, economische en financiële belangen van de andere Partij;

e)    zijn in soortgelijke situaties niet minder gunstig voor de andere Partij dan voor een niet-Partij.

3.    Ten aanzien van de handel in goederen kan elke Partij beperkende maatregelen instellen ter bescherming van haar buitenlandse financiële positie of haar betalingsbalans. Dergelijke maatregelen moeten in overeenstemming zijn met de GATT en het Memorandum van Overeenstemming betreffende de betalingsbalansbepalingen van de Algemene Overeenkomst betreffende tarieven en handel 1994.

4.    Ten aanzien van de handel in diensten kan elke Partij beperkende maatregelen instellen ter bescherming van haar buitenlandse financiële positie of haar betalingsbalans. Dergelijke maatregelen moeten in overeenstemming zijn met artikel XII van de GATS.

5.    Een Partij die in de leden 1 en 2 bedoelde maatregelen handhaaft of heeft genomen, stelt de andere Partij daarvan onverwijld in kennis.

6.    Wanneer op grond van dit artikel beperkingen worden ingesteld of gehandhaafd, wordt hierover onverwijld overleg gevoerd in het Samenwerkingscomité, tenzij in andere fora overleg plaatsvindt. Tijdens het overleg worden de moeilijkheden met betrekking tot de betalingsbalans of de buitenlandse financiële positie die tot de respectievelijke maatregelen hebben geleid, beoordeeld, rekening houdend met onder meer de volgende factoren:

a)    de aard en omvang van de betalingsbalansmoeilijkheden of de moeilijkheden met betrekking tot de buitenlandse financiële positie;

b)    de buitenlandse economische positie en handelssituatie, en

c)    andere corrigerende maatregelen die genomen kunnen worden.

7.    Het overleg als bedoeld in lid 6 omvat de verenigbaarheid van de beperkende maatregelen met de leden 1 en 2. Alle eventueel beschikbare relevante bevindingen van statistische of feitelijke aard die van het Internationaal Monetair Fonds afkomstig zijn, worden aanvaard en bij de conclusies wordt rekening gehouden met het oordeel van het Internationaal Monetair Fonds over de betalingsbalans en de buitenlandse financiële positie van de betrokken Partij.

HOOFDSTUK 8

Intellectuele-eigendomsrechten

AFDELING A

ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 88

Doelstellingen

Dit hoofdstuk heeft tot doel:

a)    de productie en commercialisering van innovatieve en creatieve producten en diensten tussen de Partijen te vergemakkelijken en zo bij te dragen tot een duurzamere en meer inclusieve economie voor de Partijen;

b)    de handel tussen de Partijen te vergemakkelijken en te regelen en verstoringen van en belemmeringen voor deze handel te verminderen, en

c)    een adequaat en doeltreffend beschermings- en handhavingsniveau voor intellectuele-eigendomsrechten te bereiken.

Artikel 89

Aard en toepassingsgebied van de verplichtingen

1.    De Partijen voeren de internationale verdragen uit op het gebied van intellectuele eigendom waarbij zij partij zijn, waaronder de Trips-Overeenkomst. Dit hoofdstuk vormt een aanvulling op en specificatie van de rechten en verplichtingen van elke Partij uit hoofde van de Trips-Overeenkomst en andere internationale verdragen op het gebied van intellectuele eigendom waarbij zij partij zijn.

2.    Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt met “intellectuele-eigendomsrechten” bedoeld: alle categorieën intellectuele eigendom als bedoeld in de artikelen 92 tot en met 136 van dit hoofdstuk van de Overeenkomst en in deel II, afdelingen 1 tot en met 7, van de Trips-Overeenkomst.

3.    De bescherming van intellectuele-eigendomsrechten omvat ook de bescherming tegen oneerlijke mededinging zoals bedoeld in artikel 10 bis van het Verdrag van Parijs tot bescherming van de industriële eigendom van 20 maart 1883, zoals gewijzigd op 28 september 1979 (hierna “het Unieverdrag van Parijs” genoemd).

4.    Dit hoofdstuk belet geen van de Partijen om in hun wetgeving strengere normen inzake de bescherming en handhaving van intellectuele-eigendomsrechten toe te passen, mits deze verenigbaar zijn met dit hoofdstuk.

Artikel 90

Uitputting

1.    Elke Partij voorziet in een regeling voor nationale of regionale uitputting van intellectuele-eigendomsrechten, in overeenstemming met haar wetgeving op het gebied van auteursrechten en naburige rechten en handelsmerken.

2.    Op het gebied van auteursrecht en naburige rechten geldt de uitputting van rechten alleen voor de verspreiding onder het publiek van het origineel van werken of ander beschermd materiaal of kopieën daarvan, door verkoop of anderszins.

Artikel 91

Nationale behandeling

1.    Met betrekking tot de intellectuele-eigendomsrechten die onder dit hoofdstuk vallen, behandelt elke Partij de onderdanen van de andere Partij niet minder gunstig dan haar eigen onderdanen wat betreft de bescherming 13 van intellectuele-eigendomsrechten, met inachtneming van de uitzonderingen waarin reeds is voorzien in:

a)    het Unieverdrag van Parijs;

b)    de Berner Conventie voor de bescherming van werken van letterkunde en kunst, aangenomen te Bern op 9 september 1886 (hierna “de Berner Conventie” genoemd);

c)    het te Rome op 26 oktober 1961 tot stand gekomen Internationaal Verdrag inzake de bescherming van uitvoerend kunstenaars, producenten van fonogrammen en omroeporganisaties (hierna “het Verdrag van Rome” genoemd), of

d)    het Verdrag betreffende de bescherming van de intellectuele eigendom inzake geïntegreerde schakelingen, aangenomen te Washington op 26 mei 1989.

Ten aanzien van uitvoerend kunstenaars, producenten van fonogrammen en omroeporganisaties geldt de in de eerste alinea bedoelde verplichting alleen voor de rechten waarin deze Overeenkomst voorziet.

2.    Een Partij kan gebruikmaken van de uitzonderingen waarin reeds in de in artikel 1 bedoelde internationale instrumenten is voorzien met betrekking tot haar gerechtelijke en administratieve procedures, waaronder de verplichting voor een onderdaan van de andere Partij om op haar grondgebied woonplaats te kiezen of daar een gemachtigde aan te wijzen, mits die uitzonderingen:

a)    noodzakelijk zijn om de naleving te waarborgen van wetten of voorschriften van de Partij die niet strijdig zijn met dit hoofdstuk, en

b)    niet worden toegepast op een wijze die een verkapte beperking van de handel zou vormen.

3.    Lid 1 is niet van toepassing op procedures waarin wordt voorzien in multilaterale overeenkomsten die onder auspiciën van de Wereldorganisatie voor de intellectuele eigendom (hierna “WIPO” genoemd) zijn gesloten met betrekking tot de verwerving of handhaving van intellectuele-eigendomsrechten.

AFDELING B

NORMEN BETREFFENDE INTELLECTUELE-EIGENDOMSRECHTEN

ONDERAFDELING 1

AUTEURSRECHT EN NABURIGE RECHTEN

ARTIKEL 92

Internationale overeenkomsten

1.    Elke Partij herbevestigt haar gehechtheid aan en houdt zich aan:

a)    de Berner Conventie;

b)    het Verdrag van Rome;

c)    het WIPO-verdrag inzake auteursrecht (WCT), aangenomen te Genève op 20 december 1996;

d)    het WIPO-verdrag inzake uitvoeringen en fonogrammen (WPPT), aangenomen te Genève op 20 december 1996, en

e)    het Verdrag van Marrakesh tot bevordering van de toegang tot gepubliceerde werken voor personen die blind zijn, visueel gehandicapt of anderszins een leeshandicap hebben, aangenomen te Marrakesh op 28 juni 2013.

2.    Elke Partij neemt het Verdrag van Peking inzake audiovisuele uitvoeringen, dat op 24 juni 2012 te Peking is aangenomen, in acht en stelt alles in het werk wat redelijkerwijs mogelijk is om toe te treden tot het Verdrag van Peking.

Artikel 93

Auteurs

Elke Partij voorziet voor auteurs in het exclusieve recht het volgende toe te staan of te verbieden:

a)    de directe of indirecte, tijdelijke of permanente reproductie van hun werken, geheel of gedeeltelijk, met welk middel en in welke vorm dan ook;

b)    elke vorm van distributie onder het publiek van het origineel van hun werken of van kopieën daarvan, door verkoop of anderszins;

c)    het al dan niet draadloos meedelen van hun werken aan het publiek, met inbegrip van de beschikbaarstelling van hun werken aan het publiek, op zodanige wijze dat deze voor leden van het publiek op een door hen individueel gekozen plaats en tijd toegankelijk zijn, en

d)    de commerciële verhuur aan het publiek van originelen of kopieën van hun werken.

Artikel 94

Uitvoerend kunstenaars

Elke Partij voorziet voor uitvoerend kunstenaars in het exclusieve recht het volgende toe te staan of te verbieden:

a)    de vastlegging 14 van hun uitvoeringen;

b)    de directe of indirecte, tijdelijke of permanente reproductie van vastleggingen van hun uitvoeringen, geheel of gedeeltelijk, met welk middel en in welke vorm dan ook;

c)    de distributie onder het publiek van vastleggingen van hun uitvoeringen, door verkoop of anderszins;

d)    het al dan niet draadloos beschikbaar stellen van vastleggingen van hun uitvoeringen aan het publiek, op zodanige wijze dat deze voor leden van het publiek op een door hen individueel gekozen plaats en tijd toegankelijk zijn;

e)    de draadloze uitzending en de mededeling van hun uitvoeringen aan het publiek, behalve wanneer de uitvoering zelf al een uitgezonden uitvoering is of op basis van een vastlegging is gemaakt, en

f)    de commerciële verhuur aan het publiek van de vastlegging van hun uitvoeringen.

Artikel 95

Producenten van fonogrammen

Elke Partij voorziet voor producenten van fonogrammen in het exclusieve recht het volgende toe te staan of te verbieden:

a)    de directe of indirecte, tijdelijke of permanente reproductie van hun fonogrammen, geheel of gedeeltelijk, met welk middel en in welke vorm dan ook;

b)    de distributie onder het publiek van hun fonogrammen, met inbegrip van kopieën daarvan, door verkoop of anderszins;

c)    het al dan niet draadloos beschikbaar stellen van hun fonogrammen aan het publiek, op zodanige wijze dat deze voor leden van het publiek op een door hen individueel gekozen plaats en tijd toegankelijk zijn, en

d)    de commerciële verhuur van hun fonogrammen aan het publiek.

Artikel 96

Omroeporganisaties

Elke Partij verleent omroeporganisaties het exclusieve recht het volgende toe te staan of te verbieden:

a)    de vastlegging van hun uitzendingen, ongeacht of deze uitzendingen al dan niet via de ether plaatsvinden, uitzendingen per kabel of satelliet daaronder begrepen;

b)    de directe of indirecte, tijdelijke of permanente reproductie van vastleggingen van hun uitzendingen, geheel of gedeeltelijk, met welk middel en in welke vorm dan ook, ongeacht of die uitzendingen via de ether plaatsvinden, uitzendingen per kabel of satelliet daaronder begrepen;

c)    het al dan niet draadloos beschikbaar stellen van vastleggingen van hun uitzendingen aan het publiek, ongeacht of die uitzendingen via de ether plaatsvinden, uitzendingen per kabel of satelliet daaronder begrepen, op zodanige wijze dat deze voor leden van het publiek op een door hen individueel gekozen plaats en tijd toegankelijk zijn;

d)    de distributie onder het publiek van vastleggingen van hun uitzendingen, met inbegrip van kopieën daarvan, door verkoop of anderszins, ongeacht of die uitzendingen via de ether plaatsvinden, uitzendingen per kabel of satelliet daaronder begrepen, en

e)    de draadloze heruitzending van hun uitzendingen, alsmede de mededeling aan het publiek van hun uitzendingen indien die mededeling geschiedt op plaatsen die tegen betaling van een entreeprijs voor het publiek toegankelijk zijn.

ARTIKEL 97

Uitzending en mededeling aan het publiek van voor commerciële doeleinden gepubliceerde fonogrammen 15

1.    Elke Partij voorziet voor uitvoerend kunstenaars en producenten van fonogrammen in het recht op een billijke vergoeding voor het gebruik van voor commerciële doeleinden gepubliceerde fonogrammen of reproducties daarvan ten behoeve van uitzendingen of mededeling aan het publiek.

2.    Elke Partij ziet erop toe dat de in lid 1 bedoelde vergoeding wordt verdeeld tussen de desbetreffende uitvoerend kunstenaars en producenten van fonogrammen. Wanneer hierover tussen de uitvoerend kunstenaar en de producent van een fonogram geen overeenstemming is bereikt, kan elke Partij de voorwaarden vaststellen volgens welke de vergoeding tussen hen wordt verdeeld.

ARTIKEL 98

Duur van bescherming

1.    De rechten van de auteur van een werk gelden gedurende het leven van de auteur en tot 70 jaar na zijn of haar overlijden, ongeacht de datum waarop het werk op geoorloofde wijze voor het publiek toegankelijk is gemaakt.

2.    De beschermingsduur voor een muziekwerk met tekst bedraagt 70 jaar na het overlijden van de langstlevende van de volgende personen, ongeacht of zij al dan niet als coauteur zijn aangewezen: de tekstschrijver en de componist van het muziekwerk, indien tekst en muziek specifiek voor het muziekwerk met tekst zijn geschreven.

3.    In geval van een gemeenschappelijk auteursrecht op een zelfde werk wordt de in lid 1 vastgestelde termijn berekend vanaf de dag van overlijden van de langstlevende auteur.

4.    Voor anonieme of pseudonieme werken bedraagt de beschermingstermijn 70 jaar vanaf het tijdstip waarop het werk op geoorloofde wijze voor het publiek toegankelijk is gemaakt. Indien evenwel het door de auteur aangenomen pseudoniem geen enkele twijfel laat bestaan over zijn of haar identiteit of indien de auteur zijn of haar identiteit tijdens de in de eerste zin van dit lid bedoelde beschermingstermijn openbaart, geldt de in lid 1 bedoelde termijn.

5.    De beschermingstermijn van een cinematografisch of audiovisueel werk bedraagt 70 jaar na de dood van de langstlevende van de volgende personen, ongeacht of zij al dan niet als coauteur zijn aangewezen:

a)    de hoofdregisseur;

b)    de scenarioschrijver;

c)    de auteur van de dialogen, en

d)    de componist van de muziek die specifiek voor gebruik in het cinematografische of audiovisuele werk is gemaakt.

De Kirgizische Republiek kan in haar wetgeving een of meerdere personen van deze lijst uitsluiten of daaraan toevoegen.

6.    De rechten van omroeporganisaties vervallen 50 jaar na de eerste uitzending van een programma, ongeacht of die uitzendingen via de ether plaatsvinden, uitzendingen per kabel of satelliet daaronder begrepen.

7.    De rechten van uitvoerend kunstenaars vervallen 50 jaar na de datum van de vastlegging van de uitvoering. Indien echter binnen deze termijn een vastlegging van de uitvoering op geoorloofde wijze gepubliceerd is of aan het publiek meegedeeld, wordt de beschermingstermijn berekend vanaf de datum van die eerste publicatie of, ingeval deze eerder valt, die eerste mededeling aan het publiek.

Wat de vastlegging van de uitvoering op een fonogram betreft, bedraagt de beschermingstermijn 70 jaar na de datum van die eerste publicatie of mededeling aan het publiek.

8.    De rechten van producenten van fonogrammen vervallen 50 jaar na de vastlegging. Indien het fonogram echter binnen deze termijn op geoorloofde wijze gepubliceerd is, vervallen die rechten 70 jaar na de datum van die eerste publicatie. Indien binnen de in de eerste zin bedoelde termijn geen geoorloofde publicatie heeft plaatsgevonden en het fonogram tijdens deze termijn op geoorloofde wijze aan het publiek is meegedeeld, vervallen de rechten 70 jaar na de datum van de eerste geoorloofde mededeling aan het publiek. Elke Partij kan maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat de winst die wordt gegenereerd in de 20 jaar van bescherming volgend op de eerste 50 jaar, eerlijk wordt verdeeld tussen de uitvoerend kunstenaars en de producenten van fonogrammen.

9.    De in dit artikel neergelegde termijnen worden berekend vanaf 1 januari van het jaar dat volgt op het feit dat de termijn doet ingaan.

10.    Elke Partij kan voorzien in langere beschermingstermijnen dan die waarin dit artikel voorziet.

11.    Uiterlijk twee jaar na de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst voorziet de Kirgizische Republiek in de in dit artikel bedoelde beschermingstermijnen.

ARTIKEL 99

Volgrecht

1.    Elke Partij stelt ten behoeve van de auteur van een oorspronkelijk werk van grafische of beeldende kunst een volgrecht in, dat wordt omschreven als een onvervreemdbaar recht waarvan geen afstand kan worden gedaan, zelfs niet op voorhand, om telkens wanneer het werk na de eerste overdracht door de auteur wordt doorverkocht, een op de verkoopprijs berekend recht te ontvangen.

2.    Het in lid 1 bedoelde recht is van toepassing op elke doorverkoop waarbij actoren uit de professionele kunsthandel, zoals veilinghuizen, kunstgalerijen of andere kunsthandelaren, betrokken zijn als verkoper, koper, of tussenpersoon.

3.    Elke Partij kan bepalen dat het in lid 1 bedoelde recht niet van toepassing is op een doorverkoop waarbij de verkoper het werk minder dan drie jaar vóór de doorverkoop heeft verkregen van de kunstenaar zelf en de doorverkoopprijs niet meer dan een bepaald minimumbedrag bedraagt.

4.    De procedure voor de inning van de vergoeding en het bedrag ervan wordt bepaald door het binnenlands recht.

ARTIKEL 100

Collectief beheer van rechten

1.    De Partijen streven ernaar de samenwerking tussen hun organisaties voor collectief beheer te bevorderen teneinde de beschikbaarheid van werken en ander beschermd materiaal op het grondgebied van de Partijen en de overdracht van inkomsten uit rechten tussen de respectieve organisaties voor collectief beheer voor het gebruik van dergelijke werken of ander beschermd materiaal te bevorderen.

2.    Elke Partij bevordert de transparantie van organisaties voor collectief beheer, met name wat betreft door hen geïnde inkomsten uit rechten, inhoudingen die zij toepassen op door hen geïnde inkomsten uit rechten, het gebruik van de geïnde inkomsten uit rechten, het distributiebeleid en hun repertoire.

3.    Elke Partij verbindt zich ertoe te garanderen dat waar een organisatie voor collectief beheer die is gevestigd op het grondgebied van een Partij, een andere organisatie voor collectief beheer vertegenwoordigt die is gevestigd op het grondgebied van de andere Partij, bij wijze van een vertegenwoordigingsovereenkomst, de representerende organisatie voor collectief beheer de houders van een recht van de gerepresenteerde organisatie voor collectief beheer niet discrimineert.

4.    Elke Partij streeft ernaar ervoor te zorgen dat waar een organisatie voor collectief beheer die is gevestigd op het grondgebied van een Partij, een andere organisatie voor collectief beheer vertegenwoordigt die is gevestigd op het grondgebied van de andere Partij, bij wijze van een vertegenwoordigingsovereenkomst, de representerende organisatie tijdig, regelmatig en zorgvuldig de aan de vertegenwoordigde organisaties voor collectief beheer verschuldigde bedragen betaalt en de vertegenwoordigde organisatie voor collectief beheer informatie verstrekt over het namens haar geïnde bedrag aan inkomsten uit rechten en over eventuele inhoudingen op deze inkomsten.

ARTIKEL 101

Uitzonderingen en beperkingen

Elke Partij beperkt de beperkingen van en de uitzonderingen op de in de artikelen 93 tot en met 96 bedoelde rechten tot bepaalde bijzondere gevallen die niet in strijd zijn met een normale exploitatie van het werk of ander materiaal en die de rechtmatige belangen van de houder van het recht niet op onredelijke wijze schaden.

ARTIKEL 102

Bescherming van technische maatregelen

1.    Elke Partij voorziet in rechtsbescherming tegen het omzeilen van doeltreffende technische voorzieningen door een persoon die weet of redelijkerwijs behoort te weten dat hij een doeltreffende technische voorziening omzeilt.

2.    Elke Partij voorziet in rechtsbescherming tegen de vervaardiging, invoer, distributie, verkoop, verhuur, reclame voor verkoop of verhuur, of het bezit voor commerciële doeleinden van toestellen, producten of onderdelen, of het verrichten van diensten die:

a)    worden gestimuleerd, aangeprezen of in de handel gebracht om een doeltreffende technische voorziening te omzeilen;

b)    buiten de omzeiling van een doeltreffende technische voorziening een commercieel doel van slechts beperkt belang dienen, of

c)    in het bijzonder ontworpen, geproduceerd of aangepast zijn dan wel verricht worden met het doel de omzeiling van een doeltreffende technische voorziening mogelijk of gemakkelijker te maken.

3.    Voor de toepassing van deze onderafdeling wordt onder “technische voorzieningen” verstaan: technologie, toestellen of onderdelen die in het kader van hun normale werking dienen voor het voorkomen of beperken van handelingen ten aanzien van werken of ander beschermd materiaal, die niet zijn toegestaan door de houders van een auteursrecht of naburig recht overeenkomstig de nationale wetgeving. Technische voorzieningen worden geacht “doeltreffend” te zijn indien het gebruik van een beschermd werk of ander materiaal wordt gecontroleerd door de houders van het recht door de toepassing van een controle op de toegang of een beschermingsprocedé zoals versleuteling, codering of een andere transformatie van het werk of ander materiaal of een kopieerbeveiliging die de beoogde bescherming biedt.

4.    Niettegenstaande de in lid 1 van dit artikel bedoelde rechtsbescherming en bij gebreke aan vrijwillige maatregelen door de houders van het recht kan elke Partij waar nodig passende maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat de passende rechtsbescherming tegen het omzeilen van doeltreffende technische voorzieningen waarin dit artikel voorziet, niet belet dat begunstigden van overeenkomstig artikel 101 vastgestelde uitzonderingen of beperkingen van dergelijke uitzonderingen of beperkingen gebruik kunnen maken.

ARTIKEL 103

Verplichtingen betreffende informatie over het beheer van rechten

1.    Elke Partij voorziet in rechtsbescherming tegen eenieder die bewust zonder toestemming een van de volgende handelingen verricht, indien die persoon weet of redelijkerwijs behoort te weten dat hij zodoende aanzet tot een inbreuk op een auteursrecht of naburig recht waarin de nationale wetgeving voorziet, dan wel een dergelijke inbreuk mogelijk maakt, vergemakkelijkt of verbergt:

a)    de verwijdering of wijziging van elektronische informatie betreffende het beheer van rechten, en

b)    de verspreiding, de invoer ter verspreiding, de uitzending, de mededeling of beschikbaarstelling aan het publiek van werken of ander krachtens deze onderafdeling beschermd materiaal, waaruit op ongeoorloofde wijze elektronische informatie betreffende het beheer van rechten is verwijderd of waarin op ongeoorloofde wijze dergelijke informatie is gewijzigd.

2.    Voor de toepassing van dit artikel wordt onder “informatie over het beheer van rechten” verstaan: alle door de houders van een recht verstrekte informatie die dient ter identificatie van het werk of ander materiaal als bedoeld in dit artikel, dan wel van de auteur of een andere houder van het recht, of informatie betreffende de voorwaarden voor het gebruik van het werk of ander materiaal, alsook de cijfers of codes waarin die informatie vervat ligt.

3.    Lid 2 is van toepassing wanneer informatie betreffende het beheer van rechten is verbonden met een kopie, of kenbaar wordt bij de mededeling aan het publiek, van een werk of ander materiaal als bedoeld in dit artikel.

ONDERAFDELING 2

HANDELSMERKEN

ARTIKEL 104

Internationale overeenkomsten

Elke Partij:

a)    treedt toe tot het Protocol bij de Schikking van Madrid betreffende de internationale inschrijving van merken, aangenomen te Madrid op 27 juni 1989, zoals laatstelijk gewijzigd op 3 oktober 2006 en 12 november 2007;

b)    leeft het te Genève op 27 oktober 1994 tot stand gekomen Verdrag inzake handelsmerkenrecht en de Overeenkomst van Nice betreffende de internationale classificatie van de waren en diensten ten behoeve van de inschrijving van merken van 15 juni 1957 na, en

c)    stelt alles in het werk wat redelijkerwijs in haar vermogen ligt om toe te treden tot het te Singapore op 27 maart 2006 tot stand gekomen Verdrag van Singapore inzake het merkenrecht.

ARTIKEL 105

Tekens die een merk kunnen vormen

1.    Merken kunnen worden gevormd door alle tekens, in het bijzonder woorden, waaronder namen van personen, of tekeningen, letters, cijfers, kleuren, vormen van waren of verpakkingen van waren, of geluiden, mits deze:

a)    de waren of diensten van een onderneming kunnen onderscheiden van die van andere ondernemingen, en

b)    in het respectieve merkenregister van elke Partij kunnen worden weergegeven op een wijze die de bevoegde autoriteiten en het publiek in staat stelt het voorwerp van de aan de houder ervan verleende bescherming duidelijk en nauwkeurig vast te stellen.

2.    De Kirgizische Republiek streeft ernaar uiterlijk vijf jaar na de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst mogelijk te maken dat geluid wordt ingeschreven als handelsmerk.

ARTIKEL 106

Aan een handelsmerk verbonden rechten, met inbegrip van rechten op goederen in doorvoer

1.    Het ingeschreven merk geeft de houder een uitsluitend recht. Dat recht verleent de merkhouder het recht iedere derde die niet zijn toestemming daartoe heeft verkregen, het gebruik van elk teken in het handelsverkeer te beletten:

a)    wanneer dat teken identiek is met het ingeschreven handelsmerk en gebruikt wordt voor dezelfde waren of diensten als die waarvoor het handelsmerk is ingeschreven;

b)    wanneer, omdat het identiek is met of soortgelijk aan het ingeschreven merk en omdat de waren of diensten waarop dit merk betrekking heeft, identiek zijn met of soortgelijk aan die waarop het teken betrekking heeft, bij het publiek verwarring zou kunnen ontstaan, met inbegrip van het gevaar van associatie tussen het teken en het ingeschreven merk.

2.    De houder van een ingeschreven merk heeft het recht derden te beletten om in het handelsverkeer waren binnen te brengen in de Partij waar het merk is ingeschreven zonder dat deze daar in de vrije handel worden gebracht, wanneer deze waren, met inbegrip van verpakking, uit derde landen afkomstig zijn en zonder toestemming een merk dragen dat identiek is met het voor deze waren ingeschreven merk of in zijn belangrijkste onderdelen niet van dat merk kan worden onderscheiden 16 .

3.    Het recht van de houder van een merk als bedoeld in lid 2 vervalt indien door de aangever of de houder van de waren tijdens de procedure om te bepalen of inbreuk is gemaakt op het ingeschreven merk, het bewijs wordt geleverd dat de houder van het ingeschreven merk niet gerechtigd is om het op de markt brengen van de waren in het land van de eindbestemming te verbieden.

ARTIKEL 107

Inschrijvingsprocedure

1.    Elke Partij voorziet in een systeem voor de inschrijving van merken waarbij elke definitieve negatieve beslissing van het betrokken merkenbureau, met inbegrip van gedeeltelijke weigeringen, schriftelijk aan de betrokken partij wordt meegedeeld, naar behoren wordt gemotiveerd en vatbaar is voor beroep.

2.    Elke Partij voorziet in de mogelijkheid voor derden om zich tegen aanvragen voor of inschrijvingen van merken, naargelang het geval, te verzetten. Een dergelijke verzetprocedure is contradictoir.

3.    Elke Partij voorziet in een openbaar toegankelijke elektronische databank voor aanvragen voor en inschrijvingen van merken. De Kirgizische Republiek voorziet uiterlijk twee jaar na de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst in een elektronische databank voor aanvragen voor merken als bedoeld in de eerste zin van dit lid, op voorwaarde dat de Europese Unie daartoe adequate technische bijstand heeft verleend in overeenstemming met het recht van de Europese Unie.

ARTIKEL 108

Algemeen bekende handelsmerken

Om uitvoering te geven aan de bescherming van algemeen bekende handelsmerken als bedoeld in artikel 6 bis van het Verdrag van Parijs en artikel 16, leden 2 en 3, van de Trips-Overeenkomst, geeft elke Partij toepassing aan de gezamenlijke aanbeveling betreffende bepalingen inzake de bescherming van bekende handelsmerken van de vergadering van de Unie van Parijs tot bescherming van de industriële eigendom en de algemene vergadering van de WIPO tijdens de 34e reeks bijeenkomsten van de vergaderingen van de WIPO-lidstaten van 20 tot en met 29 september 1999.

ARTIKEL 109

Uitzonderingen op aan een handelsmerk verbonden rechten

1.    Elke Partij:

a)    voorziet in beperkte uitzonderingen op de aan een handelsmerk verbonden rechten, zoals het eerlijk gebruik van beschrijvende termen, met inbegrip van geografische aanduidingen, en

b)    kan voorzien in beperkte uitzonderingen op de aan een handelsmerk verbonden rechten.

Wanneer zij voorziet in de beperkte uitzonderingen als bedoeld in de eerste alinea, punten a) en b), houdt elke Partij rekening met de rechtmatige belangen van de houder van het merk en van derden.

2.    Een handelsmerk verleent de houder niet het recht een derde te verbieden om in het handelsverkeer de volgende elementen te gebruiken, voor zover er sprake is van gebruik volgens de eerlijke gebruiken in nijverheid en handel:

a)    de naam of het adres van die derde, indien het om een natuurlijke persoon gaat;

b)    tekens of aanduidingen inzake soort, kwaliteit, hoeveelheid, bestemming, waarde, plaats van herkomst, tijdstip van vervaardiging van de waren of verrichting van de dienst of andere kenmerken van de waren of diensten, en

c)    het merk, wanneer dat nodig is om de bestemming van een waar of dienst, met name als accessoire of onderdeel, aan te geven.

3.    Het handelsmerk verleent de houder niet het recht een derde te verbieden om in het handelsverkeer gebruik te maken van een ouder recht van slechts plaatselijke betekenis binnen de grenzen van het grondgebied waarin het erkend wordt, wanneer dat recht erkend is door de wetgeving van de betrokken Partij.

ARTIKEL 110

Gronden van verval

1.    Elke Partij zorgt ervoor dat een handelsmerk kan komen te vervallen wanneer het merk in een ononderbroken periode van ten minste drie jaar niet normaal op het desbetreffende grondgebied is gebruikt voor de waren of diensten waarvoor het is ingeschreven, en er geen geldige reden is voor niet-gebruik ervan.

2.    Vervallenverklaring van een handelsmerk kan niet worden gevorderd wanneer het merk in de periode tussen het verstrijken van de minimale driejarige periode en de instelling van de vordering tot vervallenverklaring, voor het eerst of opnieuw normaal is gebruikt.

3.    Het begin van gebruik of hernieuwd gebruik binnen drie maanden die aan de instelling van een vordering tot vervallenverklaring voorafgaan, met dien verstande dat de periode van drie maanden ten vroegste na het verstrijken van de ononderbroken periode van vijf jaar van het niet gebruiken is ingegaan, wordt echter niet in aanmerking genomen indien de voorbereiding voor het begin van gebruik of het hernieuwde gebruik pas wordt getroffen nadat de merkhouder er kennis van heeft genomen dat de vordering tot vervallenverklaring kan worden ingesteld.

4.    Een handelsmerk kan eveneens vervallen worden verklaard wanneer het, na de datum waarop het is ingeschreven:

a)    door toedoen of nalaten van de merkhouder tot de in de handel gebruikelijke benaming is geworden van een waar of dienst waarvoor het ingeschreven is;

b)    als gevolg van het gebruik dat ervan wordt gemaakt door de merkhouder of met zijn of haar toestemming, voor de waren of diensten waarvoor het ingeschreven is, het publiek kan misleiden, met name over de soort, de kwaliteit of plaats van herkomst van deze waren of diensten.

ARTIKEL 111

Aanvragen te kwader trouw

Een merk kan nietig worden verklaard wanneer de aanvraag om inschrijving van het merk te kwader trouw is ingediend. Elke Partij kan ook bepalen dat een dergelijk merk niet wordt ingeschreven.

ONDERAFDELING 3

MODELLEN

ARTIKEL 112

Internationale overeenkomsten

De Europese Unie herhaalt haar verbintenis in het kader van en de Kirgizische Republiek houdt zich aan de Akte van Genève bij de Overeenkomst van ‘s-Gravenhage betreffende de internationale inschrijving van tekeningen of modellen van nijverheid, aangenomen op 2 juli 1999.

ARTIKEL 113

Bescherming van ingeschreven modellen

1.    Elke Partij voorziet in de bescherming van onafhankelijk gecreëerde modellen die nieuw en oorspronkelijk zijn. Deze bescherming wordt verleend door inschrijving, die de eigenaar van een ingeschreven model een uitsluitend recht verleent overeenkomstig deze onderafdeling.

2.    De houder van een ingeschreven model heeft het recht derden die daartoe geen toestemming van de houder hebben, ten minste te beletten het voortbrengsel dat het ingeschreven model draagt en belichaamt, te vervaardigen, te koop aan te bieden, te verkopen, in te voeren, uit te voeren, in voorraad te hebben of te gebruiken, indien die handelingen voor commerciële doeleinden worden verricht.

3.    Een model dat is toegepast op of verwerkt in een voortbrengsel dat een onderdeel van een samengesteld voortbrengsel vormt, wordt slechts geacht nieuw en oorspronkelijk te zijn:

a)    voor zover het onderdeel, wanneer het in het samengestelde voortbrengsel is verwerkt, bij normaal gebruik van dit laatste zichtbaar blijft, en

b)    voor zover deze zichtbare kenmerken van het onderdeel als zodanig aan de voorwaarden inzake nieuwheid en oorspronkelijkheid voldoen.

4.    Onder “normaal gebruik” in de zin van lid 3, punt a), wordt verstaan: het gebruik door de eindgebruiker, met uitzondering van handelingen in verband met onderhoud, service of reparatie.

5.    Voor de toepassing van dit artikel kan een Partij een model dat een eigen karakter heeft, als een oorspronkelijk model beschouwen.

ARTIKEL 114

Duur van de bescherming

Elke Partij ziet erop toe dat een model wordt beschermd voor een periode van vijf jaar vanaf de datum van indiening van de aanvraag en dat de houder van het recht het recht heeft de beschermingstermijn met een of meer perioden van vijf jaar te verlengen, tot een totale duur van ten minste 15 jaar vanaf de datum van indiening.

ARTIKEL 115

Bescherming van niet-ingeschreven modellen

1.    Elke Partij voorziet in de wettelijke middelen om het gebruik van een niet-ingeschreven model te voorkomen, maar alleen indien het aangevochten gebruik voortvloeit uit het kopiëren van het niet-ingeschreven model op haar grondgebied. Dergelijk gebruik bestrijkt ten minste het te koop aanbieden, in de handel brengen, invoeren of uitvoeren van het product.

2.    De Kirgizische Republiek biedt de bescherming die beschikbaar is voor een niet-ingeschreven model als bedoeld in lid 1 van dit artikel uiterlijk 10 jaar na de datum waarop deze titel van toepassing wordt, op voorwaarde dat de Europese Unie, op verzoek en overeenkomstig de behoeften van de Kirgizische Republiek, technische bijstand heeft verleend overeenkomstig het recht van de Europese Unie.

3.    De beschermingsduur voor een niet-ingeschreven model als bedoeld in lid 1 bedraagt ten minste drie jaar vanaf de datum waarop het model in een van de Partijen ter beschikking van het publiek werd gesteld.

ARTIKEL 116

Uitzonderingen en uitsluitingen

1.    Elke Partij kan voorzien in beperkte uitzonderingen op de bescherming van modellen, inclusief niet-ingeschreven modellen, mits die uitzonderingen niet op onredelijke wijze strijdig zijn met de normale exploitatie van beschermde modellen en niet op onredelijke wijze de legitieme belangen van de houder van het beschermde model schaden, rekening houdend met de legitieme belangen van derden.

2.    De bescherming van modellen mag zich niet uitsluitend op grond van technische of functionele overwegingen tot een model uitstrekken. Een model geldt niet voor de uiterlijke kenmerken van een voortbrengsel die noodzakelijkerwijs in precies dezelfde vorm en afmetingen gereproduceerd moeten worden om het voortbrengsel waarin het model verwerkt is of waarop het toegepast is, mechanisch met een ander voortbrengsel te kunnen verbinden of om het in, rond of tegen een ander voortbrengsel te kunnen plaatsen, zodat elk van beide voortbrengselen zijn functie kan vervullen.

3.    Een model dat strijdig is met de openbare orde of de goede zeden, is niet vatbaar voor bescherming door een recht inzake modellen.

4.    In afwijking van lid 2 van dit artikel kan een model dat tot doel heeft binnen een modulair systeem de meervoudige samenvoeging of verbinding van onderling verwisselbare voortbrengselen mogelijk te maken, onder de in artikel 113, lid 1, gestelde voorwaarden als model worden beschermd.

ARTIKEL 117

Verhouding tot het auteursrecht

Elke Partij zorgt ervoor dat een model, met inbegrip van niet-ingeschreven modellen, vanaf de datum waarop het model is gecreëerd of in een vorm is vastgelegd, tevens beschermd kan worden uit hoofde van haar auteursrechtwetgeving. De mate waarin en de voorwaarden waaronder een dergelijke bescherming wordt verleend, met inbegrip van het vereiste oorspronkelijkheidsgehalte, worden door elke Partij vastgesteld.

ONDERAFDELING 4

GEOGRAFISCHE AANDUIDINGEN

ARTIKEL 118

Toepassingsgebied

1.    Voor de toepassing van deze onderafdeling wordt onder “geografische aanduiding” verstaan: een geografische aanduiding zoals gedefinieerd in artikel 22, lid 1, van de Trips-Overeenkomst 17 .

2.    Deze onderafdeling is van toepassing op de erkenning en bescherming van geografische aanduidingen die hun oorsprong hebben in het grondgebied van de Partijen.

3.    Geografische aanduidingen van een Partij die door de andere Partij moeten worden beschermd, vallen enkel onder deze onderafdeling indien zij binnen het toepassingsgebied van de in artikel 119 bedoelde wetgeving vallen.

ARTIKEL 119

Procedures

1.    Na bestudering van de in bijlage 8-A, afdeling A, genoemde wetgeving van de Kirgizische Republiek concludeert de Europese Unie dat die wetgeving de in bijlage 8-A, afdeling B, vermelde elementen bevat voor de registratie van en de controle op geografische aanduidingen.

2.    Na bestudering van de in bijlage 8-A, afdeling A, genoemde wetgeving van de Europese Unie concludeert de Kirgizische Republiek dat die wetgeving de in bijlage 8-A, afdeling B, genoemde elementen bevat voor de registratie van en de controle op geografische aanduidingen.

3.    Na afloop van een bezwaarprocedure overeenkomstig de in bijlage 8-B opgenomen criteria en van een onderzoek van de in bijlage 8-C, afdeling A, genoemde geografische aanduidingen in de Kirgizische Republiek te beschermen producten uit de Europese Unie die door de Europese Unie zijn geregistreerd uit hoofde van de in lid 2 van dit artikel bedoelde wetgeving, beschermt de Kirgizische Republiek die geografische aanduidingen overeenkomstig het in deze onderafdeling vastgestelde beschermingsniveau.

4.    Na afloop van een bezwaarprocedure overeenkomstig de in bijlage 8-B opgenomen criteria en van een onderzoek van de in deel B van bijlage 8-C vermelde geografische aanduidingen van in de Europese Unie te beschermen producten uit de Kirgizische Republiek die door de Kirgizische Republiek zijn geregistreerd uit hoofde van de in lid 1 van dit artikel bedoelde wetgeving, beschermt de Europese Unie die geografische aanduidingen overeenkomstig het in deze onderafdeling vastgestelde beschermingsniveau.

ARTIKEL 120

Wijziging van de lijst van geografische aanduidingen

Overeenkomstig artikel 27 kunnen de Partijen de lijst van te beschermen geografische aanduidingen in bijlage 8-C wijzigen. Nieuwe geografische aanduidingen worden toegevoegd na afloop van de bezwaarprocedure en van het onderzoek ervan als bedoeld in artikel 119, lid 3 of lid 4.

ARTIKEL 121

Bescherming van geografische aanduidingen

1.    De in bijlage 8-C opgenomen geografische aanduidingen, met inbegrip van de geografische aanduidingen die overeenkomstig artikel 120 worden toegevoegd, worden beschermd tegen:

a)    direct of indirect commercieel gebruik van een beschermde benaming:

i)    voor vergelijkbare producten die niet voldoen aan de productspecificatie van de beschermde benaming, of

ii)    voor zover dat gebruik neerkomt op het uitbuiten van de reputatie van een geografische aanduiding, ook wanneer dat product als ingrediënt wordt gebruikt;

b)    elk misbruik, elke nabootsing of elke voorstelling, zelfs indien de werkelijke oorsprong van het product is aangegeven of indien de beschermde naam is vertaald, getranscribeerd, getranslitereerd of vergezeld gaat van uitdrukkingen zoals “soort”, “type”, “methode”, “op de wijze van”, “imitatie”, “smaak”, “zoals” en dergelijke, ook wanneer deze producten als ingrediënt worden gebruikt;

c)    elke andere valse of misleidende aanduiding met betrekking tot de oorsprong, de aard of de wezenlijke hoedanigheden van het product op de binnen- of buitenverpakking, reclamemateriaal of documenten voor het betrokken product, alsmede het verpakken in een recipiënt die aanleiding kan geven tot misverstanden over de oorsprong van het product, ook wanneer deze producten als ingrediënt worden gebruikt, en

d)    elke andere praktijk die de consument ten aanzien van de werkelijke oorsprong van het product kan misleiden.

2.    De in bijlage 8-C opgenomen geografische aanduidingen, met inbegrip van de geografische aanduidingen die overeenkomstig artikel 120 worden toegevoegd, worden geen soortnamen op de respectieve grondgebieden van de Partijen.

3.    Geen van de bepalingen van deze Overeenkomst verplicht een Partij ertoe geografische aanduidingen van de andere Partij te beschermen, indien deze aanduidingen in het land van oorsprong niet of niet langer beschermd zijn. De Partijen stellen elkaar ervan in kennis wanneer een geografische aanduiding op het grondgebied van die Partij van oorsprong niet langer wordt beschermd. Een dergelijke kennisgeving vindt plaats overeenkomstig artikel 154.

4.    Deze Overeenkomst doet op generlei wijze afbreuk aan het recht van een persoon om in het handelsverkeer zijn of haar naam of de naam van zijn of haar voorganger in zaken te gebruiken, behalve wanneer deze naam op zodanige wijze wordt gebruikt dat het publiek daardoor wordt misleid.

ARTIKEL 122

Gebruiksrecht van geografische aanduidingen

1.    Een krachtens deze Overeenkomst beschermde benaming mag worden gebruikt door elke natuurlijke persoon of rechtspersoon die waren in de handel brengt die aan de desbetreffende specificatie voldoen.

2.    Zodra een geografische aanduiding in het kader van deze onderafdeling is beschermd, mag het gebruik van de beschermde benaming niet afhankelijk worden gesteld van registratie van de gebruikers of daaraan verbonden verplichtingen.

ARTIKEL 123

Verhouding tot handelsmerken

1.    Wanneer een geografische aanduiding krachtens deze Overeenkomst wordt beschermd, weigeren de Partijen de inschrijving van een handelsmerk waarvan het gebruik in strijd zou zijn met artikel 121, lid 1, op voorwaarde dat een aanvraag tot inschrijving van het handelsmerk wordt ingediend na de datum van indiening van de aanvraag tot bescherming van de geografische aanduiding op het grondgebied van de betrokken Partij.

2.    Voor de in artikel 119 bedoelde geografische aanduidingen is de datum van indiening van de aanvraag tot bescherming als bedoeld in lid 1 van dit artikel, de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst.

3.    Handelsmerken die in strijd met lid 1 zijn ingeschreven, worden ongeldig verklaard.

4.    Voor de in artikel 120 bedoelde geografische aanduidingen is de datum van indiening van de aanvraag tot bescherming als bedoeld in lid 1 van dit artikel, de datum van toezending aan de andere Partij van een aanvraag tot bescherming van een geografische aanduiding.

5.    Onverminderd lid 7 beschermen de Partijen geografische aanduidingen ook wanneer er een ouder handelsmerk bestaat. Onder een “ouder handelsmerk” wordt verstaan: een handelsmerk waarvan het gebruik strijdig is met artikel 121, lid 1, en dat vóór de datum waarop de aanvraag voor bescherming van de geografische aanduiding door de andere Partij in het kader van deze Overeenkomst wordt ingediend, is aangevraagd of ingeschreven of waarvoor, mits de betrokken wetgeving in deze mogelijkheid voorziet, rechten zijn verworven door gebruik, te goeder trouw, op het grondgebied van een van de Partijen.

6.    Een ouder handelsmerk mag verder worden gebruikt en vernieuwd, niettegenstaande de bescherming van de geografische aanduiding, mits er geen redenen zijn voor nietig- of vervallenverklaring op grond van de handelsmerkwetgeving van elke Partij. In dergelijke gevallen is het gebruik van de beschermde geografische aanduiding en het gebruik van de desbetreffende handelsmerken toegestaan.

7.    Van een Partij wordt niet verlangd dat zij uit hoofde van deze Overeenkomst een naam beschermt als geografische aanduiding indien deze naam, gezien de faam en bekendheid van een handelsmerk en de duur van de periode waarin dat merk reeds in gebruik is, de consument zou kunnen misleiden met betrekking tot de werkelijke identiteit van het product.

ARTIKEL 124

Handhaving van de bescherming

Elke Partij handhaaft de bescherming waarin de artikelen 119 tot en met 123 voorzien, door middel van passende administratieve en gerechtelijke maatregelen of op verzoek van een belanghebbende partij, om het onrechtmatige gebruik van een beschermde geografische aanduiding te voorkomen of te beëindigen.

ARTIKEL 125

Algemene regels

1.    Deze Overeenkomst is van toepassing onverminderd de rechten en verplichtingen van de Partijen op grond van de WTO-Overeenkomst.

2.    Van een Partij wordt niet verlangd dat zij uit hoofde van deze Overeenkomst een naam beschermt als geografische aanduiding indien deze naam conflicteert met de naam van een planten- of dierenras en de consument daardoor zou kunnen worden misleid met betrekking tot de werkelijke oorsprong van het product.

3.    Een gelijkluidende benaming die bij de consument ten onrechte de indruk wekt dat de producten van oorsprong zijn uit een ander grondgebied, wordt niet beschermd, ook al is de benaming juist wat het grondgebied, de regio of de plaats betreft waaruit het betrokken product feitelijk van oorsprong is. Onverminderd artikel 23 van de Trips-Overeenkomst bepalen de Partijen onderling de praktische gebruiksvoorwaarden om geheel of gedeeltelijk gelijkluidende geografische aanduidingen van elkaar te onderscheiden, er rekening mee houdend dat de betrokken producenten een billijke behandeling moeten krijgen en de consument niet mag worden misleid.

4.    Wanneer een Partij in het kader van bilaterale onderhandelingen met een derde voorstelt om een geografische aanduiding van die derde te beschermen die geheel of gedeeltelijk gelijkluidend is met een uit hoofde van deze Overeenkomst beschermde geografische aanduiding van de andere Partij, stelt zij de andere Partij van dit voornemen in kennis en biedt zij haar de gelegenheid opmerkingen te maken voordat de bescherming van de geografische benaming van de derde van kracht wordt.

5.    Vragen die rijzen met betrekking tot de productspecificaties van geregistreerde geografische aanduidingen worden door het in artikel 154 bedoelde Subcomité voor intellectuele-eigendomsrechten behandeld.

6.    De bescherming van in het kader van deze Overeenkomst beschermde geografische aanduidingen kan alleen worden ingetrokken door de Partij waaruit het product van oorsprong is.

7.    Voor zover in deze Overeenkomst wordt verwezen naar een productspecificatie, wordt hieronder verstaan een specificatie die door de autoriteiten van de Partij waaruit het product van oorsprong is, is goedgekeurd, met inbegrip van eveneens goedgekeurde wijzigingen.

ARTIKEL 126

Overgangsbepalingen

1.    Geen van de bepalingen van dit hoofdstuk verplicht een Partij ertoe de bescherming van de in bijlage 8-C opgenomen geografische aanduidingen waarin de artikelen 118 tot en met 125 voorzien, toe te passen gedurende een overgangsperiode van ten hoogste zeven jaar na de inwerkingtreding van deze Overeenkomst.

2.    De Partijen weigeren de inschrijving van een handelsmerk in een van de in artikel 121 bedoelde situaties met betrekking tot een beschermde geografische aanduiding voor soortgelijke producten, mits voor dat handelsmerk een aanvraag tot bescherming op het desbetreffende grondgebied wordt ingediend na de inwerkingtreding van deze titel.

3.    Handelsmerken die in strijd met lid 2 zijn ingeschreven, worden ongeldig verklaard.

4.    Gedurende een overgangsperiode van drie jaar volgend op de in lid 1 bepaalde overgangsperiode belet de bescherming krachtens deze Overeenkomst van de volgende geografische aanduidingen voor producten van de Europese Unie niet, dat deze als aanduiding van bepaalde vergelijkbare producten van oorsprong uit de Kirgizische Republiek worden gebruikt:

a)    Φέτα (Feta);

b)    Calvados;

c)    Asti;

d)    České pivo.

5.    Gedurende een overgangsperiode van acht jaar volgend op de in lid 1 bepaalde overgangsperiode belet de bescherming krachtens deze Overeenkomst van de volgende geografische aanduidingen voor producten van de Europese Unie niet, dat deze als aanduiding van bepaalde vergelijkbare producten van oorsprong uit de Kirgizische Republiek worden gebruikt:

a)    Champagne;

b)    Cognac.

6.    Producten die vóór de inwerkingtreding van deze Overeenkomst in overeenstemming met de wetgeving van een Partij zijn vervaardigd en van een etiket voorzien, maar die niet aan de vereisten van deze Overeenkomst voldoen, mogen worden verkocht totdat de voorraden zijn uitgeput.

7.    Producten die na de inwerkingtreding van deze Overeenkomst en vóór de beëindiging van de in de leden 4 en 5 bepaalde overgangsperioden in overeenstemming met de wetgeving van een Partij met de in de leden 4 en 5 vermelde geografische aanduidingen zijn vervaardigd en van een etiket voorzien, maar die niet aan de vereisten van deze Overeenkomst voldoen, mogen verder worden verkocht totdat de voorraden zijn uitgeput.

ARTIKEL 127

Technische bijstand

Om de uitvoering van deze onderafdeling in de Kirgizische Republiek te vergemakkelijken en de industrie van de Kirgizische Republiek bij te staan, verleent de Europese Unie de Kirgizische Republiek, op haar verzoek en naar gelang van haar behoeften, passende technische bijstand in overeenstemming met het recht van de Europese Unie.

ONDERAFDELING 5

OCTROOIEN

ARTIKEL 128

Internationale overeenkomsten

Elke Partij ziet erop toe dat de procedures waarin het op 19 juni 1970 te Washington tot stand gekomen Verdrag tot samenwerking inzake octrooien (PCT) voorziet, op haar grondgebied beschikbaar zijn en stelt alles in het werk wat redelijkerwijs in haar vermogen ligt om te voldoen aan het op 1 juni 2000 te Genève aangenomen Verdrag inzake octrooirecht.

ARTIKEL 129

Octrooien en volksgezondheid

1.    De Partijen erkennen het belang van de verklaring over de Trips-Overeenkomst en de volksgezondheid, die op 14 november 2001 te Doha is aangenomen door de Ministeriële Conferentie van de WTO (hierna de “Verklaring van Doha” genoemd). Bij de interpretatie en uitvoering van de rechten en verplichtingen uit hoofde van deze onderafdeling waarborgen de Partijen de consistentie met de Verklaring van Doha.

2.    Elke Partij geeft uitvoering aan artikel 31 bis van de Trips-Overeenkomst, de bijlage bij de Trips-Overeenkomst en het aanhangsel van de bijlage bij de Trips-Overeenkomst, die op 23 januari 2017 in werking zijn getreden.

ARTIKEL 130

Verdere bescherming van geneesmiddelen 18

1.    De Partijen erkennen dat geneesmiddelen die op hun respectieve grondgebied door een octrooi worden beschermd, aan een vergunningprocedure kunnen worden onderworpen voordat zij op hun respectieve grondgebied in de handel worden gebracht (hierna “procedure voor het verkrijgen van een vergunning voor het in de handel brengen” genoemd). De Partijen erkennen dat de termijn tussen de indiening van de octrooiaanvraag en de eerste vergunning om het product in de handel te brengen, zoals voor dat doel door de respectieve wetgeving omschreven, de termijn van daadwerkelijke bescherming uit hoofde van het octrooi kan bekorten.

2.    Elke Partij voorziet in een passend en doeltreffend mechanisme om de octrooihouder te compenseren voor de verkorting van de effectieve duur van het octrooi als gevolg van onredelijke vertraging 19 bij de afgifte van de eerste vergunning voor het in de handel brengen op haar grondgebied.

3.    Als alternatief voor het bepaalde in lid 2 kan een Partij voorzien in verdere bescherming voor een geneesmiddel dat door een octrooi wordt beschermd en dat aan een procedure voor het verkrijgen van een vergunning voor het in de handel brengen onderworpen is geweest, voor een duur die gelijk is aan de periode die is verstreken tussen de datum van de aanvraag voor het octrooi en de datum van de eerste vergunning voor het in de handel brengen in de Partij, verminderd met een periode van vijf jaar. De duur van deze verdere bescherming bedraagt niet meer dan vijf jaar. Die periode kan met nog zes maanden worden verlengd voor geneesmiddelen waarvoor kindergeneeskundige studies zijn verricht, en mits de resultaten van deze studies in de productinformatie worden weerspiegeld.

ARTIKEL 131

Verlenging van de beschermingstermijn van een octrooi voor gewasbeschermingsmiddelen

1.    Elke Partij stelt veiligheids- en werkzaamheidsvereisten vast voordat zij vergunning verleent voor het in de handel brengen van gewasbeschermingsmiddelen.

2.    De Partijen erkennen dat gewasbeschermingsmiddelen die op hun respectieve grondgebied door een octrooi worden beschermd, aan een administratieve vergunningsprocedure kunnen worden onderworpen voordat zij er in de handel mogen worden gebracht. De Partijen erkennen dat de termijn tussen de indiening van de octrooiaanvraag en de eerste vergunning om het product op hun respectieve grondgebied in de handel te brengen, zoals voor dat doel door de desbetreffende wetgeving omschreven, de termijn van daadwerkelijke bescherming uit hoofde van het octrooi kan bekorten.

3.    Elke Partij zorgt voor verdere bescherming voor gewasbeschermingsmiddelen die door een octrooi worden beschermd en die aan een administratieve vergunningsprocedure waren onderworpen, waarbij die periode gelijk moet zijn aan de in lid 2, tweede zin, bedoelde periode, verminderd met vijf jaar.

4.    Onverminderd lid 3 bedraagt de duur van de verdere periode van bescherming niet meer dan vijf jaar.

ONDERAFDELING 6

BESCHERMING VAN NIET OPENBAAR GEMAAKTE INFORMATIE

ARTIKEL 132

Reikwijdte van bescherming van bedrijfsgeheimen

1.    Wanneer zij haar verplichting tot naleving van de Trips-Overeenkomst vervult, en met name artikel 39, leden 1 en 2, van die overeenkomst, voorziet elke Partij in passende civielrechtelijke procedures en maatregelen zodat de houder van een bedrijfsgeheim het verkrijgen, gebruiken of openbaar maken van een bedrijfsgeheim, wanneer dit geschiedt in strijd met eerlijke handelsgebruiken, kan voorkomen en er schadeloosstelling voor kan krijgen.

2.    Voor de toepassing van deze onderafdeling wordt verstaan onder:

a)    “bedrijfsgeheim”: informatie die:

i)    geheim is in de zin dat zij, in haar geheel dan wel in de juiste samenstelling en ordening van de bestanddelen, niet algemeen bekend is bij of gemakkelijk toegankelijk voor personen binnen de kringen die zich gewoonlijk bezighouden met de desbetreffende soort informatie;

ii)    handelswaarde bezit omdat zij geheim is, en

iii)    door de persoon die rechtmatig over de informatie beschikt, is onderworpen aan, gezien de omstandigheden, redelijke maatregelen om deze geheim te houden;

b)    “houder van het bedrijfsgeheim”: iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die rechtmatig over een bedrijfsgeheim beschikt.

3.    Voor de toepassing van deze onderafdeling worden ten minste de volgende activiteiten beschouwd als in strijd met eerlijke handelsgebruiken:

a)    het verkrijgen van een bedrijfsgeheim zonder de instemming van de houder van een bedrijfsgeheim, wanneer dit geschiedt door ongeoorloofde toegang tot, toe-eigening van, of vermenigvuldiging van documenten, voorwerpen, materialen, stoffen of elektronische bestanden waarover de houder van het bedrijfsgeheim rechtmatig beschikt en die het bedrijfsgeheim bevatten of waaruit het bedrijfsgeheim kan worden afgeleid;

b)    het gebruiken of openbaar maken van een bedrijfsgeheim, wanneer dit geschiedt, zonder de instemming van de houder van het bedrijfsgeheim, door een persoon die blijkt te voldoen aan een van de volgende voorwaarden:

i)    het bedrijfsgeheim te hebben verworven op een manier als bedoeld in punt a);

ii)    inbreuk te plegen op een geheimhoudingsovereenkomst of een andere verplichting tot het niet openbaar maken van het bedrijfsgeheim, of

iii)    inbreuk te plegen op een contractuele of andere verplichting tot beperking van het gebruik van het bedrijfsgeheim;

c)    het verkrijgen, gebruiken of openbaar maken van een bedrijfsgeheim door een persoon die op het tijdstip van het verkrijgen, gebruiken of openbaar maken wist of, gezien de omstandigheden, had moeten weten dat het bedrijfsgeheim direct of indirect werd verkregen van een andere persoon die het bedrijfsgeheim op een onrechtmatige manier gebruikte of openbaar maakte in de zin van punt b).

4.    Geen van de bepalingen van deze onderafdeling kan zo worden uitgelegd dat zij een Partij ertoe verplicht een van de volgende activiteiten te beschouwen als in strijd met eerlijke handelsgebruiken:

a)    onafhankelijke ontdekking of onafhankelijk ontwerp;

b)    het nabouwen van een product door een persoon die er rechtmatig in het bezit van is en die niet gebonden is aan een rechtsgeldige verplichting de verkrijging van de relevante informatie te beperken;

c)    het verkrijgen, gebruiken of openbaar maken van informatie die is vereist of toegestaan door de wetgeving van een Partij;

d)    het gebruik door werknemers van ervaringen en vaardigheden die zij op eerlijke wijze tijdens de normale uitoefening van hun functie hebben opgedaan.

5.    Geen van de bepalingen van deze onderafdeling kan zo worden uitgelegd dat zij een beperking vormt van de vrijheid van meningsuiting en informatie, met inbegrip van de mediavrijheid zoals die wordt beschermd in de rechtspraak van elk van de Partijen.

ARTIKEL 133

Civielrechtelijke procedures en maatregelen voor houders van bedrijfsgeheimen

1.    Elke Partij zorgt ervoor dat eenieder die deelneemt aan de civielrechtelijke procedures als bedoeld in artikel 132, of die toegang heeft tot documenten die deel uitmaken van deze procedures, een bedrijfsgeheim of vermeend bedrijfsgeheim niet mag gebruiken of openbaar maken, voor zover de justitiële autoriteiten dit bedrijfsgeheim, op een deugdelijk gemotiveerd verzoek van een belanghebbende, als vertrouwelijk hebben aangemerkt en dat hun ter kennis is gekomen als gevolg van een dergelijke deelname of toegang.

2.    In de civielrechtelijke procedures als bedoeld in artikel 132 zorgt elke Partij ervoor dat haar gerechtelijke autoriteiten ten minste de bevoegdheid hebben om:

a)    voorlopige maatregelen te treffen om het verkrijgen, gebruiken of openbaar maken van een bedrijfsgeheim op een manier die in strijd is met eerlijke handelsgebruiken, te voorkomen;

b)    dwangmiddelen in te stellen om het verkrijgen, gebruiken of openbaar maken van een bedrijfsgeheim op een manier die in strijd is met eerlijke handelsgebruiken, te voorkomen;

c)    aan eenieder die wist of had moeten weten dat hij doende was een bedrijfsgeheim te verkrijgen, te gebruiken of openbaar te maken op een manier die in strijd is met eerlijke handelsgebruiken, een passende schadevergoeding op te leggen, te betalen aan de houder van het bedrijfsgeheim, ter compensatie van de werkelijke schade die deze wegens het verkrijgen, gebruiken of openbaar maken van het bedrijfsgeheim heeft geleden;

d)    specifieke maatregelen te treffen om de vertrouwelijkheid te garanderen van elk bedrijfsgeheim of vermeend bedrijfsgeheim dat in een civielrechtelijke procedure in verband met het vermeende verkrijgen, gebruiken of openbaar maken van een bedrijfsgeheim op een manier die in strijd is met eerlijke handelsgebruiken, wordt overgelegd; dergelijke specifieke maatregelen kunnen overeenkomstig de wetgeving van de desbetreffende Partij, de mogelijkheid omvatten om:

i)    de toegang tot bepaalde documenten geheel of gedeeltelijk te beperken;

ii)    de toegang tot hoorzittingen en hun respectieve opnamen of transcripties te beperken, en

iii)    een niet-vertrouwelijke versie ter beschikking te stellen van een vonnis waarin de passages die bedrijfsgeheimen bevatten, zijn verwijderd of aangepast, en

e)    sancties op te leggen aan eenieder die deelneemt aan de gerechtelijke procedure en die nalaat of weigert gevolg te geven aan rechterlijke bevelen betreffende de bescherming van het bedrijfsgeheim of het vermeende bedrijfsgeheim.

3.    Van geen van de Partijen wordt verlangd dat zij instaan voor de civielrechtelijke procedures en maatregelen als bedoeld in artikel 132, indien de activiteit in strijd met eerlijke handelsgebruiken geschiedt, overeenkomstig de terzake geldende wetgeving van een Partij, met de bedoeling een fout, wangedrag of illegale activiteiten te onthullen, of om een rechtmatig belang te beschermen dat door de wet is erkend.

ARTIKEL 134

Gegevensbescherming voor geneesmiddelen 20

1.    Ter uitvoering van artikel 39 van de Trips-Overeenkomst en bij het waarborgen van doeltreffende bescherming tegen oneerlijke mededinging zoals bepaald in artikel 10 van het Verdrag van Parijs, beschermt elke Partij commercieel vertrouwelijke informatie die is ingediend om een vergunning voor het in de handel brengen te verkrijgen (hierna “vergunning voor het in de handel brengen” genoemd), tegen openbaarmaking aan derden, tenzij maatregelen worden genomen om ervoor te zorgen dat de gegevens worden beschermd tegen oneerlijk commercieel gebruik of tenzij wanneer openbaarmaking noodzakelijk is om een hoger openbaar belang te dienen.

2.    Indien een Partij als voorwaarde voor de goedkeuring van het in de handel brengen van een geneesmiddel de overlegging van niet openbaar gemaakte test- of andere gegevens vereist waarvan de opstelling een aanmerkelijke inspanning vergt, beschermt de Partij die gegevens tegen oneerlijk commercieel gebruik. Bovendien beschermt elke Partij die gegevens tegen openbaarmaking, tenzij wanneer openbaarmaking noodzakelijk is ter bescherming van het algemene belang.

3.    Elke Partij ziet erop toe dat de autoriteit die verantwoordelijk is voor het verlenen van de vergunning voor het in de handel brengen, gedurende een periode van ten minste vijf jaar geen daarop volgende aanvragen voor een vergunning voor het in de handel brengen aanvaardt die betrekking hebben op de in lid 2 bedoelde gegevens die in de aanvraag voor de eerste vergunning voor het in de handel brengen zijn ingediend, zonder uitdrukkelijke toestemming van de houder van de eerste vergunning voor het in de handel brengen, tenzij noodzakelijk ter bescherming van het algemene belang.

ARTIKEL 135

Gegevensbescherming voor gewasbeschermingsmiddelen

1.    Elke Partij kent een tijdelijk recht, hierna “gegevensbescherming” genoemd, toe aan de eigenaar van een test- of studieverslag dat voor het eerst is ingediend ter verkrijging van een vergunning voor het in de handel brengen van een gewasbeschermingsmiddel. Gedurende die periode wordt het test- of studieverslag niet gebruikt ten behoeve van een andere persoon die een vergunning voor het in de handel brengen van een gewasbeschermingsmiddel tracht te verkrijgen, tenzij kan worden bewezen dat de eerste eigenaar hiermee uitdrukkelijk instemt.

2.    Het test- of studieverslag moet:

a)    nodig zijn voor de toelating of een wijziging van de toelating om toepassing op een ander gewas mogelijk te maken, en

b)    in overeenstemming zijn verklaard met de beginselen van goede laboratoriumpraktijken of goede experimentele praktijken.

3.    De gegevensbescherming geldt voor een termijn van ten minste 10 jaar vanaf de eerste vergunning door de betrokken autoriteit in de desbetreffende Partij. Voor gewasbeschermingsmiddelen met een laag risico kan de termijn worden verlengd tot 13 jaar.

4.    De termijn voor de gegevensbescherming wordt met drie maanden verlengd bij elke verlenging van de vergunning voor beperkte toepassingen indien deze vergunningen door de houder van de vergunning uiterlijk vijf jaar na de datum van de eerste vergunning worden aangevraagd. De totale termijn voor gegevensbescherming mag in geen geval meer dan 13 jaar bedragen. Voor gewasbeschermingsmiddelen met een laag risico mag de totale termijn voor gegevensbescherming in geen geval meer dan 15 jaar bedragen.

5.    Een test- of studieverslag wordt eveneens beschermd wanneer het voor de verlenging of de herziening van een vergunning noodzakelijk was. In die gevallen bedraagt de termijn voor gegevensbescherming 30 maanden.

6.    Niettegenstaande de leden 3, 4 en 5 houdt de overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor het verlenen van een vergunning voor het in de handel brengen, geen rekening met de in de leden 1 en 2 bedoelde informatie voor daarop volgende vergunningen voor het in de handel brengen, ongeacht of die informatie voor het publiek beschikbaar is gesteld.

7.    Elke Partij stelt maatregelen vast om de aanvrager en houders van eerdere vergunningen die op de respectieve grondgebieden van de Partijen zijn gevestigd, ertoe te verplichten geheime informatie te delen, om herhaling van proeven op gewervelde dieren te voorkomen.

ONDERAFDELING 7

KWEKERSRECHTEN

ARTIKEL 136

Algemene bepalingen

Elke Partij beschermt kwekersrechten overeenkomstig het Internationaal Verdrag tot bescherming van kweekproducten (hierna het “UPOV-Verdrag” genoemd), met inbegrip van de facultatieve uitzondering op het kwekersrecht als bedoeld in artikel 15, lid 2, van het UPOV-Verdrag, en werkt samen om deze rechten te bevorderen en te handhaven.

AFDELING C

HANDHAVING VAN INTELLECTUELE-EIGENDOMSRECHTEN

ONDERAFDELING 1

CIVIELRECHTELIJKE EN ADMINISTRATIEVE HANDHAVING

ARTIKEL 137

Algemene verplichtingen

1.    De Partijen herbevestigen hun verbintenissen uit hoofde van de Trips-Overeenkomst en in het bijzonder deel III daarvan, en voorzien in de maatregelen, procedures en rechtsmiddelen die nodig zijn om ervoor te zorgen dat de intellectuele-eigendomsrechten worden gehandhaafd. Deze maatregelen, procedures en rechtsmiddelen zijn eerlijk en billijk, niet onnodig ingewikkeld of duur, of met onredelijke termijnen of nodeloze vertragingen. Voor de toepassing van afdeling C van dit hoofdstuk omvat de term “intellectuele-eigendomsrechten” niet de onder afdeling B, onderafdeling 6, van dit hoofdstuk vallende rechten.

2.    De in lid 1 bedoelde maatregelen, procedures en rechtsmiddelen zijn tevens doeltreffend, evenredig en afschrikkend; zij worden zodanig toegepast dat het scheppen van belemmeringen voor het handelsverkeer wordt vermeden, en de Partijen voorzien in waarborgen tegen misbruik ervan.

ARTIKEL 138

Personen bevoegd tot het verzoeken om toepassing van maatregelen, procedures en rechtsmiddelen

Elke Partij erkent dat de volgende personen gerechtigd zijn te verzoeken om toepassing van de in deze onderafdeling en in deel III van de Trips-Overeenkomst bedoelde maatregelen, procedures en rechtsmiddelen:

a)    houders van intellectuele-eigendomsrechten in overeenstemming met het toepasselijke recht;

b)    alle andere personen die gemachtigd zijn deze rechten te gebruiken, in het bijzonder licentiehouders, voor zover toegestaan door en in overeenstemming met het toepasselijke recht;

c)    instanties voor het collectieve beheer van intellectuele-eigendomsrechten die officieel erkend zijn als gerechtigd tot het vertegenwoordigen van houders van intellectuele-eigendomsrechten, voor zover toegestaan door en in overeenstemming met het toepasselijke recht;

d)    instanties die met de verdediging van beroepsbelangen zijn belast en die officieel zijn erkend als gerechtigd tot het vertegenwoordigen van houders van intellectuele-eigendomsrechten, voor zover toegestaan door en in overeenstemming met het toepasselijke recht.

ARTIKEL 139

Bewijsmateriaal

1.    Elke Partij zorgt ervoor dat de rechterlijke instanties, nog voordat met een inhoudelijke beoordeling van de zaak is begonnen, op verzoek van een persoon die redelijkerwijs beschikbaar bewijsmateriaal heeft overgelegd tot staving van de stelling dat er inbreuk op zijn of haar intellectuele-eigendomsrecht is gemaakt of zal worden gemaakt, onmiddellijk afdoende voorlopige maatregelen kunnen gelasten om het relevante bewijsmateriaal in verband met de vermeende inbreuk te beschermen, mits de bescherming van vertrouwelijke informatie wordt gewaarborgd. Bij het gelasten van voorlopige maatregelen houden de rechterlijke instanties rekening met de rechtmatige belangen van de vermeende inbreukmaker.

2.    De in lid 1 bedoelde voorlopige maatregelen kunnen de gedetailleerde beschrijving, met of zonder monsterneming, dan wel de fysieke inbeslagname van de vermeende inbreuk makende goederen en, in voorkomend geval, de bij de productie of distributie daarvan gebruikte materialen en werktuigen en de desbetreffende documenten omvatten.

3.    Elke Partij treft de nodige maatregelen teneinde de rechterlijke instanties in staat te stellen om, in geval van een inbreuk op een intellectuele-eigendomsrecht op commerciële schaal, in voorkomend geval, op verzoek van een persoon overlegging te kunnen gelasten van bancaire, financiële of handelsdocumenten die zich in de hand van de tegenpartij bevinden, mits de bescherming van vertrouwelijke informatie wordt gewaarborgd.

ARTIKEL 140

Recht op informatie

1.    Elke Partij ziet erop toe dat de rechterlijke instanties in het kader van civielrechtelijke procedures wegens inbreuk op een intellectuele-eigendomsrecht naar aanleiding van een met redenen omkleed en proportioneel verzoek van de eiser kunnen gelasten dat de inbreukmaker of iedere andere persoon die partij of getuige bij een geschil is, informatie verstrekt over de oorsprong en het distributienetwerk van de goederen of diensten die een inbreuk op het intellectuele-eigendomsrecht vormen.

2.    Voor de toepassing van dit lid betekent “iedere andere persoon” een persoon die:

a)    de inbreuk makende goederen op commerciële schaal in zijn bezit blijkt te hebben;

b)    de inbreuk makende diensten op commerciële schaal blijkt te gebruiken;

c)    op commerciële schaal diensten blijkt te verlenen die bij inbreukmakende activiteiten worden gebruikt, of

d)    door een persoon die een in punt a), b) of c), bedoelde activiteit uitvoert, is aangewezen als zijnde betrokken bij de productie, de vervaardiging of de distributie van die goederen of bij het verlenen van die diensten.

3.    De in lid 1 bedoelde informatie omvat, naargelang het geval:

a)    de naam en het adres van de producenten, fabrikanten, distributeurs, aanbieders en andere eerdere houders van de goederen of diensten, alsmede van de beoogde groot- en detailhandelaren, en

b)    informatie over de geproduceerde, vervaardigde, geleverde, ontvangen of bestelde hoeveelheden, en over de voor de desbetreffende goederen of diensten verkregen prijs.

4.    De leden 1 en 2 gelden onverminderd het recht van elke Partij waarbij:

a)    de houder van het recht aanvullende rechten op informatie worden toegekend;

b)    het gebruik van de overeenkomstig dit artikel meegedeelde informatie in civielrechtelijke procedures wordt geregeld;

c)    de aansprakelijkheid wegens misbruik van het recht op informatie wordt geregeld;

d)    de mogelijkheid wordt geboden te weigeren gegevens te verstrekken die de in lid 1 bedoelde persoon zouden dwingen deelname door hemzelf of door naaste verwanten aan een inbreuk op een intellectuele-eigendomsrecht toe te geven, of

e)    de bescherming van de vertrouwelijkheid van informatiebronnen of de verwerking van persoonsgegevens wordt geregeld.

ARTIKEL 141

Voorlopige en conservatoire maatregelen

1.    Elke Partij ziet erop toe dat de rechterlijke instanties, op verzoek van de eiser, een voorlopig bevel kunnen uitvaardigen tegen de vermeende inbreukmaker dat bedoeld is om een dreigende inbreuk op een intellectuele-eigendomsrecht te voorkomen of om, indien wenselijk en indien de interne wetgeving hierin voorziet op straffe van een dwangsom, tijdelijk voortzetting van de vermeende inbreuk op dat recht te verbieden, dan wel om aan deze voortzetting de voorwaarde te verbinden dat voor schadeloosstelling van de houder van het recht zekerheid wordt gesteld. Onder dezelfde voorwaarden kan ook een voorlopig bevel worden uitgevaardigd tegen een tussenpersoon van wie de diensten, met inbegrip van internetdiensten, door een derde worden gebruikt om inbreuk te maken op een intellectuele-eigendomsrecht.

2.    Een voorlopig bevel kan ook worden uitgevaardigd om de inbeslagneming of afgifte te kunnen gelasten van goederen waarvan wordt vermoed dat zij inbreuk maken op een intellectuele-eigendomsrecht, teneinde te voorkomen dat zij in het handelsverkeer worden gebracht of zich daarin bewegen.

3.    Elke Partij zorgt ervoor dat, in geval van een vermeende inbreuk op commerciële schaal en indien de eiser omstandigheden aantoont die de schadevergoeding in gevaar dreigen te brengen, de rechterlijke instanties in overeenstemming met de interne wetgeving kunnen overgaan tot conservatoir beslag op de roerende en onroerende goederen van de vermeende inbreukmaker, met inbegrip van het blokkeren van de bankrekeningen en andere tegoeden van de vermeende inbreukmaker. Met het oog daarop kunnen de bevoegde instanties overlegging van bancaire, financiële of commerciële documenten of passende inzage van de desbetreffende informatie gelasten.

ARTIKEL 142

Corrigerende maatregelen

1.    Elke Partij ziet erop toe dat de rechterlijke instanties op verzoek van de eiser, onverminderd de aan de houder van het betrokken recht wegens de inbreuk verschuldigde schadevergoeding en zonder schadeloosstelling van welke aard ook, de vernietiging of op zijn minst de definitieve onttrekking aan het handelsverkeer kunnen gelasten van de goederen waarvan zij hebben vastgesteld dat zij inbreuk op een intellectuele-eigendomsrecht maken. Elke Partij ziet er tevens op toe dat de rechterlijke instanties in voorkomend geval de vernietiging kunnen gelasten van materialen en werktuigen die voornamelijk bij de voortbrenging of de vervaardiging van die goederen zijn gebruikt.

2.    De rechterlijke instanties van elke Partij hebben de bevoegdheid te gelasten dat de in lid 1 bedoelde corrigerende maatregelen op kosten van de inbreukmaker worden uitgevoerd, tenzij bijzondere redenen dit beletten.

3.    Bij de behandeling van een verzoek om corrigerende maatregelen wordt rekening gehouden met de noodzaak van evenredigheid tussen de ernst van de inbreuk en de gelaste corrigerende maatregelen en met de belangen van derden.

ARTIKEL 143

Rechterlijke bevelen

Elke Partij zorgt ervoor dat de rechterlijke instanties, wanneer een inbreuk op een intellectuele-eigendomsrecht wordt vastgesteld, een bevel tot staking van de inbreuk tegen de inbreukmaker en tegen een tussenpersoon van wie de diensten door een derde worden gebruikt om inbreuk te maken op een intellectuele-eigendomsrecht, kunnen uitvaardigen.

ARTIKEL 144

Alternatieve maatregelen

Elke Partij kan bepalen dat de rechterlijke instanties, in voorkomend geval en op verzoek van de persoon aan wie de in artikel 142 of artikel 143 vervatte corrigerende maatregelen kunnen worden opgelegd, kunnen gelasten dat de maatregelen van die artikelen niet worden toegepast, maar in plaats daarvan aan de benadeelde partij een geldelijke schadeloosstelling wordt betaald wanneer de betrokkene zonder opzet en zonder nalatigheid heeft gehandeld, uitvoering van de corrigerende maatregelen hem of haar onevenredige schade zou berokkenen en geldelijke schadeloosstelling van de benadeelde partij redelijkerwijs toereikend lijkt.

ARTIKEL 145

Schadevergoeding

1.    Elke Partij zorgt ervoor dat de rechterlijke instanties de bevoegdheid hebben om, op verzoek van de benadeelde partij, de inbreukmaker die wist of redelijkerwijs had moeten weten dat hij of zij inbreuk pleegde, te gelasten aan de houder van het recht een schadevergoeding te betalen die passend is voor de werkelijke schade die deze wegens de inbreuk heeft geleden. De rechterlijke instanties die de schadevergoeding vaststellen:

a)    houden rekening met alle passende factoren, zoals de negatieve economische gevolgen, waaronder winstderving, die de benadeelde partij heeft ondervonden, de onrechtmatige winst die de inbreukmaker heeft genoten en, in voorkomend geval, andere elementen dan economische factoren, onder meer de morele schade die de houder van het recht door de inbreuk heeft geleden, of

b)    kunnen als alternatief voor punt a) in voorkomend geval de schadevergoeding vaststellen als een vast bedrag, op basis van factoren zoals ten minste het bedrag aan royalty’s of vergoedingen dat verschuldigd was geweest indien de inbreukmaker toestemming had gevraagd om het intellectuele-eigendomsrecht in kwestie te gebruiken.

2.    De Partijen kunnen ten behoeve van de benadeelde partij bepalen dat de rechterlijke instanties invordering van winsten of betaling van een, eventueel vooraf vastgestelde, schadevergoeding kunnen gelasten, indien de inbreukmaker niet wist of niet redelijkerwijs had moeten weten dat hij of zij inbreuk pleegde.

ARTIKEL 146

Gerechtskosten

Elke Partij zorgt ervoor dat, als algemene regel, redelijke en evenredige gerechtskosten en andere kosten die de bij de gerechtelijke procedure in het gelijk gestelde partij heeft gemaakt, door de in het ongelijk gestelde partij worden gedragen, tenzij de billijkheid zich daartegen verzet.

ARTIKEL 147

Openbaarmaking van rechterlijke uitspraken

Elke Partij zorgt ervoor dat de rechterlijke instanties in rechtszaken wegens inbreuk op een intellectuele-eigendomsrecht op verzoek van de eiser kunnen gelasten dat op kosten van de inbreukmaker passende maatregelen tot verspreiding van de informatie over de uitspraak worden getroffen, met inbegrip van bekendmaking en volledige of gedeeltelijke publicatie van de uitspraak.

ARTIKEL 148

Vermoeden van auteurschap of houderschap van rechten

De Partijen erkennen dat het voor de toepassing van de in deze afdeling bedoelde maatregelen, procedures en corrigerende maatregelen voor de auteur van een werk van letterkunde of kunst, om als zodanig te worden beschouwd en derhalve het recht te hebben om een rechtsvordering wegens inbreuk in te stellen, volstaat dat zijn of haar naam op de gebruikelijke wijze op het werk is vermeld, totdat bewijs van het tegendeel is geleverd. Dit artikel is mutatis mutandis van toepassing op de houders van naburige rechten ten aanzien van hun beschermde materiaal.

ARTIKEL 149

Administratieve procedures

Voor zover een civiele corrigerende maatregel kan worden gelast als gevolg van administratieve procedures ten principale, is deze procedure in overeenstemming met de beginselen die in wezen gelijkwaardig zijn aan die welke in de terzake geldende bepalingen van deze afdeling zijn vervat.

ONDERAFDELING 2

HANDHAVING AAN DE GRENS

ARTIKEL 150

Maatregelen aan de grens

1.    Met betrekking tot goederen die onder douanetoezicht staan, stelt elke Partij procedures in, of handhaaft deze, op grond waarvan een houder van een recht een verzoek kan indienen waarbij de douaneautoriteiten worden verzocht goederen vast te houden of de vrijgave ervan op te schorten wanneer een inbreuk wordt vermoed op intellectuele-eigendomsrechten, met name handelsmerken, auteursrechten en naburige rechten, geografische aanduidingen, octrooien, gebruiksmodellen, tekeningen of modellen van nijverheid, topografieën van geïntegreerde schakelingen en kwekersrechten (hierna “verdachte goederen” genoemd).

2.    Elke Partij beschikt over elektronische systemen voor het beheer van de ingewilligde of geregistreerde verzoeken door de douaneautoriteiten. Uiterlijk vijf jaar na de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst voorziet de Kirgizische Republiek in dergelijke elektronische systemen.

3.    Wanneer een Partij een vergoeding in rekening brengt voor de administratieve kosten die voortvloeien uit het verzoek of de registratie, staat die vergoeding in verhouding tot de verleende dienst en de gemaakte kosten.

4.    Elke Partij zorgt ervoor dat haar douaneautoriteiten binnen een redelijke termijn in overeenstemming met haar wetgeving beslissen over de inwilliging of registratie van een verzoek.

5.    Elke Partij zorgt ervoor dat een verzoek als bedoeld in lid 1 van toepassing is op meervoudige zendingen.

6.    Elke Partij ziet erop toe dat haar douaneautoriteiten met betrekking tot goederen die onder douanetoezicht staan, op eigen initiatief kunnen optreden om verdachte goederen vast te houden of de vrijgave ervan op te schorten.

7.    Elke Partij zorgt ervoor dat haar douaneautoriteiten risicoanalyse gebruiken om verdachte goederen te identificeren.

8.    Elke Partij beschikt over procedures voor de vernietiging van verdachte goederen, zonder dat voorafgaande administratieve of gerechtelijke procedures nodig zijn voor de formele vaststelling van de inbreuken, met name indien de betrokken personen instemmen met of geen bezwaar maken tegen de vernietiging. In gevallen waar verdachte goederen waarvan is bepaald dat zij een inbreuk maken, niet worden vernietigd, zorgt elke Partij ervoor dat die goederen, behalve in uitzonderlijke omstandigheden, op zodanige wijze aan het verkeer worden onttrokken dat nadeel voor de houder van het recht wordt vermeden.

9.    Wanneer vervolgens wordt vastgesteld dat de vastgehouden of geschorste goederen geen inbreuk maken op een intellectuele-eigendomsrecht, is de houder van het recht aansprakelijk jegens elke houder of aangever van de goederen die in dit verband schade heeft geleden, overeenkomstig de toepasselijke wetgeving van elke Partij.

10.    Het is elke Partij toegestaan over procedures te beschikken voor de snelle vernietiging van nagemaakte merkartikelen en door piraterij verkregen goederen die in post- of expreskoerierszendingen worden verzonden.

11.    Elke Partij kan besluiten dit artikel niet toe te passen op de invoer van goederen die door of met toestemming van de houders van het recht in een ander land in de handel zijn gebracht. Een Partij kan goederen van niet-commerciële aard die zich in de persoonlijke bagage van reizigers bevinden, van de toepassing van dit artikel uitsluiten.

12.    Elke Partij ziet erop toe dat haar douaneautoriteiten een regelmatige dialoog aangaan en de samenwerking bevorderen met de relevante belanghebbenden en met andere autoriteiten die betrokken zijn bij de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten.

13.    De Partijen werken samen met betrekking tot de internationale handel in verdachte goederen. De Partijen komen met name overeen informatie uit te wisselen over de handel in verdachte goederen die gevolgen heeft voor de andere Partij, onverminderd de respectieve toepasselijke wetgeving inzake de bescherming van persoonsgegevens in elke Partij.

14.    Onverminderd andere vormen van samenwerking is Protocol I betreffende wederzijdse administratieve bijstand in douanezaken van toepassing op inbreuken op de wetgeving inzake intellectuele-eigendomsrechten voor de handhaving waarvan de douaneautoriteiten overeenkomstig dit artikel bevoegd zijn.

15.    Het in artikel 154 bedoelde Subcomité voor intellectuele-eigendomsrechten is verantwoordelijk voor de goede werking en uitvoering van dit artikel, met name wat betreft de samenwerking tussen de Partijen.

ARTIKEL 151

Overeenstemming met GATT 1994 en de Trips-Overeenkomst

Bij de uitvoering van maatregelen aan de grens ter handhaving van intellectuele-eigendomsrechten door de douaneautoriteiten, ongeacht of zij onder deze onderafdeling vallen, zorgen de Partijen voor overeenstemming met hun verplichtingen uit hoofde van de GATT 1994 en de Trips-Overeenkomst, met name met artikel V van de GATT 1994 en artikel 41 en deel III, afdeling 4, van de Trips-Overeenkomst.

AFDELING D

SLOTBEPALINGEN

ARTIKEL 152

Samenwerking

1.    De Partijen komen overeen samen te werken ter ondersteuning van de uitvoering van de verbintenissen en verplichtingen uit hoofde van dit hoofdstuk.

2.    De samenwerking tussen de Partijen omvat de volgende activiteiten:

a)    uitwisseling van informatie over het rechtskader met betrekking tot intellectuele-eigendomsrechten en de regels om deze te beschermen en te handhaven;

b)    uitwisseling van ervaringen tussen de Partijen over de vooruitgang op wetgevingsgebied;

c)    uitwisseling van ervaringen tussen de Partijen met betrekking tot de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten op centraal en subcentraal niveau;

d)    coördinatie ter voorkoming van de uitvoer van nagemaakte goederen, ook met andere landen;

e)    technische bijstand, capaciteitsopbouw; uitwisseling en opleiding van personeel;

f)    bescherming en verdediging van intellectuele-eigendomsrechten en verspreiding van informatie hierover, onder meer in het bedrijfsleven en het maatschappelijk middenveld;

g)    voorlichting van consumenten en houders van een recht; uitbreiding van institutionele samenwerking, met name tussen bureaus voor intellectuele eigendom;

h)    bevordering van de voorlichting en bewustmaking van het grote publiek over het beleid inzake de bescherming en handhaving van intellectuele-eigendomsrechten;

i)    bevordering van de bescherming en handhaving van intellectuele-eigendomsrechten door publiek-private samenwerking waarbij kleine en middelgrote ondernemingen betrokken zijn;

j)    formulering van doeltreffende strategieën om te bepalen wat de doelgroepen zijn en van communicatieprogramma’s om het bewustzijn van de consument en de media te verbeteren over de impact van inbreuken op intellectuele-eigendomsrechten, met inbegrip van het gevaar voor gezondheid en veiligheid en het verband met de georganiseerde misdaad.

3.    Elke Partij kan de productspecificaties of een samenvatting daarvan alsmede de contactpunten voor de controle op en het beheer van krachtens onderafdeling 4 beschermde geografische aanduidingen uit de andere Partij, openbaar maken.

4.    De Partijen houden rechtstreeks of via het in artikel 154 bedoelde Subcomité voor intellectuele-eigendomsrechten contact over alle kwesties in verband met de uitvoering en werking van dit hoofdstuk.

ARTIKEL 153

Vrijwillige initiatieven van belanghebbenden

Elke Partij streeft ernaar vrijwillige initiatieven van belanghebbenden om inbreuken op intellectuele-eigendomsrechten terug te dringen, ook online en op andere marktplaatsen, te faciliteren, waarbij de nadruk ligt op concrete problemen en praktische oplossingen worden gezocht die realistisch, evenwichtig, proportioneel en billijk zijn voor alle betrokkenen, onder meer als volgt:

a)    elke Partij streeft ernaar belanghebbenden op haar grondgebied consensueel bijeen te roepen om vrijwillige initiatieven te faciliteren om oplossingen te vinden en geschillen op te lossen met betrekking tot de bescherming en handhaving van intellectuele-eigendomsrechten en het terugdringen van inbreuken;

b)    de Partijen streven ernaar onderling informatie uit te wisselen over inspanningen om vrijwillige initiatieven van belanghebbenden op hun respectieve grondgebied te faciliteren, en

c)    de Partijen streven ernaar een open dialoog en samenwerking tussen de belanghebbenden in de Partijen te bevorderen en die belanghebbenden aan te moedigen gezamenlijk oplossingen te vinden en geschillen over de bescherming en handhaving van intellectuele-eigendomsrechten op te lossen en inbreuken terug te dringen.

ARTIKEL 154

Institutionele bepalingen

1.    De Partijen stellen een Subcomité voor intellectuele-eigendomsrechten in dat bestaat uit vertegenwoordigers van de Europese Unie en van de Kirgizische Republiek, en dat tot taak heeft toezicht te houden op de toepassing van dit hoofdstuk en de samenwerking tussen de Partijen en de dialoog over intellectuele-eigendomsrechten te intensiveren.

2.    Het Subcomité voor intellectuele-eigendomsrechten komt bijeen op verzoek van een van beide Partijen, afwisselend in de Europese Unie en in de Kirgizische Republiek, op een tijdstip, plaats en wijze (waaronder eventueel per videoconferentie) die onderling door de Partijen worden bepaald, maar uiterlijk binnen 90 dagen na indiening van het verzoek.

HOOFDSTUK 9

OVERHEIDSOPDRACHTEN

ARTIKEL 155

Definities

Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

a)    “handelsgoederen of -diensten”: goederen of diensten die in de regel in de handel worden verkocht of te koop worden aangeboden aan, en in de regel worden aangekocht door niet-overheidskopers voor niet-overheidsdoeleinden;

b)    “diensten in verband met de bouw”: diensten die gericht zijn op de uitvoering, op welke wijze dan ook, van civieltechnische of bouwwerkzaamheden in de zin van afdeling 51 van de VN-CPC;

c)    “elektronische veiling”: een zich herhalend proces waarbij leveranciers langs elektronische weg nieuwe prijzen opgeven, dan wel nieuwe waarden voor kwantificeerbare, niet op de prijs betrekking hebbende en met de beoordelingscriteria samenhangende onderdelen van de inschrijving, of beide, en waardoor een rangorde van de inschrijvingen tot stand komt of de rangorde wordt gewijzigd;

d)    “schriftelijk”: elke formulering in woorden of cijfers die gelezen, gereproduceerd en later meegedeeld kan worden, met inbegrip van elektronisch doorgegeven en opgeslagen informatie;

e)    “onderhandse aanbesteding”: methode van aanbesteding waarbij de aanbestedende dienst een of meerdere leveranciers van zijn keuze aanzoekt;

f)    “maatregel”: een wet, voorschrift, procedure, administratief richtsnoer, document of praktijk, dan wel een handeling van een aanbestedende dienst, betreffende een onder dit hoofdstuk vallende opdracht;

g)    “lijst voor veelvuldig gebruik”: een lijst van erkende leveranciers die de aanbestedende dienst meer dan eens wil gebruiken;

h)    “bericht van aanbesteding”: bekendmaking van een aanbestedende dienst waarin belangstellende leveranciers worden uitgenodigd een verzoek om deelname in te dienen, in te schrijven of beide;

i)    “compensatie”: een voorwaarde of verbintenis die de plaatselijke ontwikkeling aanmoedigt of de betalingsbalans van een Partij verbetert, bijvoorbeeld betreffende het gebruik van interne producten, het in licentie geven van technologie, investeringen, compenserende handel en vergelijkbare maatregelen of vereisten;

j)    “openbare aanbesteding”: een aanbestedingsprocedure waarbij alle belangstellende leveranciers kunnen inschrijven;

k)    “aanbestedende dienst”: een entiteit die onder een onderafdeling van bijlage 9, afdelingen 1, 2, of 3 van een Partij valt;

l)    “erkende leverancier”: een leverancier die door een aanbestedende dienst is erkend als leverancier die aan de voorwaarden voor deelname voldoet;

m)    “aanbesteding met voorafgaande selectie”: methode van aanbesteding waarbij de aanbestedende dienst uitsluitend erkende leveranciers tot inschrijven uitnodigt;

n)    “diensten”: ook diensten in verband met de bouw, tenzij anders bepaald;

o)    “norm”: een door een erkende instantie goedgekeurd document dat voor algemeen en herhaald gebruik bestemde regels, richtsnoeren of kenmerken voor producten of diensten of daarmee verband houdende processen en productiemethoden bevat, waarvan de naleving niet verplicht is; zij kan ook geheel of ten dele betrekking hebben op terminologische elementen, symbolen en voorschriften betreffende verpakking, markering of etikettering die van toepassing zijn op een product, dienst, proces of productiemethode;

p)    “leverancier”: een persoon of groep personen die goederen of diensten levert of kan leveren ;

q)    “technische specificatie”: een vereiste in een aanbestedingsprocedure waarin:

i)    de kenmerken van de aan te schaffen goederen of diensten worden omschreven, zoals kwaliteit, prestaties, veiligheid en afmetingen, dan wel de processen en methoden voor productie of levering, of

ii)    de terminologie en symbolen die in verband met een product of dienst moeten worden gebruikt, en eventuele verpakkings-, markerings- of etiketteringsvereisten worden vastgesteld;

r)    “VN-CPC”: de United Nations Provisional Central Product Classification (de voorlopige centrale productenclassificatie van de Verenigde Naties) (Statistical Papers Series M Nr. 77, Department of International Economic and Social Affairs, Statistical Office of the United Nations, New York, 1991).

ARTIKEL 156

Toepassingsgebied

1.    Dit hoofdstuk is van toepassing op alle maatregelen inzake onder dit hoofdstuk vallende opdrachten, ongeacht of deze geheel of gedeeltelijk elektronisch worden aanbesteed.

2.    Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt onder “onder dit hoofdstuk vallende opdrachten” verstaan: opdrachten betreffende de aanschaf voor overheidsdoeleinden:

a)    van goederen, diensten of een combinatie daarvan:

i)    zoals gespecificeerd in bijlage 9, en

ii)    die niet worden aangeschaft met het oog op commerciële verkoop of wederverkoop of voor gebruik bij de productie of levering van goederen of diensten voor commerciële verkoop of wederverkoop;

b)    met welke contractuele middelen dan ook, waaronder: aankoop; leaseovereenkomst, huur of huurkoop, met of zonder koopoptie;

c)    waarvan de waarde, berekend overeenkomstig de leden 6, 7, en 8, van dit artikel, ten tijde van de publicatie van het bericht van aanbesteding overeenkomstig artikel 160, gelijk is aan of meer bedraagt dan de desbetreffende drempelwaarde die vermeld is in de afdelingen 1, 2, en 3 van bijlage 9;

d)    door een aanbestedende dienst, en

e)    die niet anderszins zijn uitgesloten van het toepassingsgebied van lid 3 van dit artikel of van de onderafdeling van de desbetreffende Partij van de afdelingen 1, 2, 3, of 5 van bijlage 9.

3.    Tenzij anders bepaald in bijlage 9, is dit hoofdstuk niet van toepassing op:

a)    de verwerving of huur van grond, bestaande gebouwen of andere onroerende goederen of de rechten daarop;

b)    niet-contractuele overeenkomsten of enige vorm van bijstand die een Partij verleent, met inbegrip van samenwerkingsovereenkomsten, subsidies, leningen, kapitaalinjecties, garanties en fiscale stimuleringsmaatregelen;

c)    de aanschaf of verwerving van belastingadviesdiensten of bewaardiensten, vereffenings- en managementdiensten voor gereglementeerde financiële instellingen of diensten in verband met de verkoop, aflossing en distributie van de overheidsschuld, met inbegrip van leningen, staatsobligaties, promessen en andere effecten;

d)    arbeidsovereenkomsten voor werk bij de overheid;

e)    opdrachten die worden aanbesteed:

i)    met het specifieke doel internationale bijstand, met inbegrip van ontwikkelingshulp, te verlenen;

ii)    in het kader van een bijzondere procedure of krachtens een bijzondere voorwaarde van een internationale overeenkomst betreffende de legering van strijdkrachten of betreffende de gezamenlijke uitvoering van een project door de ondertekenende landen, of

iii)    in het kader van een bijzondere procedure of krachtens een bijzondere voorwaarde van een internationale organisatie, of gefinancierd door een internationale subsidie, lening of andere vorm van steun, wanneer die procedure of voorwaarde niet in overeenstemming is met dit hoofdstuk.

4.    De verbintenissen van elke Partij met betrekking tot onder dit hoofdstuk vallende aanbestedingen en de daarmee verband houdende toegang tot informatie zijn als volgt opgenomen in bijlage 9:

a)    in afdeling 1, de centrale-overheidsdiensten waarvan de aanbestedingen onder dit hoofdstuk vallen, met inbegrip van de toepasselijke drempelwaarden voor onder dit hoofdstuk vallende goederen en diensten;

b)    in afdeling 2, de lagere-overheidsentiteiten waarvan de aanbestedingen onder dit hoofdstuk vallen, met inbegrip van de toepasselijke drempelwaarden voor onder dit hoofdstuk vallende goederen en diensten;

c)    in afdeling 3, alle andere diensten waarvan de aanbestedingen onder dit hoofdstuk vallen, met inbegrip van de toepasselijke drempelwaarden voor onder dit hoofdstuk vallende goederen en diensten;

d)    in afdeling 4, de diensten, andere dan diensten in verband met de bouw, die onder dit hoofdstuk vallen;

e)    in afdeling 5, algemene aantekeningen en afwijkingen, en

f)    in afdeling 6, de media waarin de Partij haar aankondigingen van overheidsopdrachten, gunningsberichten en andere informatie met betrekking tot haar systeem voor overheidsopdrachten als beschreven in dit hoofdstuk publiceert.

5.    Indien een aanbestedende dienst, in het kader van een onder dit hoofdstuk vallende opdracht, van een niet in de voor de betrokken Partij relevante onderafdeling van bijlage 9, afdelingen 1, 2, of 3, genoemde persoon verlangt dat deze opdrachten plaatst met inachtneming van bijzondere voorschriften, dan is lid 4 van dit artikel van overeenkomstige toepassing op die voorschriften.

Ramen van de waarde

6.    Bij het ramen van de waarde van een opdracht om te bepalen of deze onder dit hoofdstuk valt:

a)    mag een aanbestedende dienst de opdracht niet in afzonderlijke opdrachten verdelen of een bijzondere methode voor het ramen van de waarde van de opdracht kiezen of gebruiken om deze geheel of gedeeltelijk buiten de toepassing van dit hoofdstuk te doen vallen, en

b)    moet een aanbestedende dienst uitgaan van de geraamde maximale totale waarde van de opdracht over de gehele looptijd daarvan, ongeacht of de opdracht aan een of meer leveranciers is gegund, waarbij rekening wordt gehouden met alle vormen van vergoeding, met inbegrip van:

i)    premies, honoraria, commissielonen en rente, en

ii)    indien de aanbesteding de mogelijkheid van opties biedt, de totale waarde van deze opties.

7.    Indien een bepaald vereiste met betrekking tot een aanbesteding aanleiding geeft tot het plaatsen van meer dan één opdracht of tot het plaatsen van de opdracht in afzonderlijke percelen (hierna “herhalingsopdrachten” genoemd), moet de berekening van de geschatte maximale totale waarde gebaseerd zijn op:

a)    de waarde van herhalingsopdrachten betreffende soortgelijke goederen of diensten in de voorafgaande periode van twaalf maanden of het voorafgaande boekjaar van de aanbestedende dienst, indien mogelijk gecorrigeerd op grond van verwachte wijzigingen in hoeveelheid of waarde gedurende de volgende twaalf maanden van de goederen of diensten, of

b)    de geraamde waarde van herhalingsopdrachten betreffende soortgelijke goederen of diensten die zullen worden gegund in de periode van twaalf maanden volgende op de gunning van de eerste opdracht of het boekjaar van de aanbestedende dienst.

8.    In geval van een aanbesteding door middel van leasing, huur of huurkoop van een goed of dienst, of van een aanbesteding waarvoor geen totale prijs is opgegeven, wordt de waarde op de volgende grondslag bepaald:

a)    bij opdrachten met een vastgestelde looptijd:

i)    de totale geraamde maximale waarde voor de looptijd van de opdracht indien de looptijd daarvan ten hoogste twaalf maanden bedraagt, of

ii)    indien de looptijd meer dan twaalf maanden bedraagt, de totale geraamde maximale waarde, met inbegrip van de geraamde restwaarde;

b)    bij opdrachten voor onbepaalde duur: het geraamde maandelijks te betalen bedrag vermenigvuldigd met 48, en

c)    wanneer het onduidelijk is of de opdracht een vaste looptijd heeft dan wel voor onbepaalde tijd is, wordt het bepaalde in punt b) toegepast.

ARTIKEL 157

Veiligheid en algemene uitzonderingen

1.    Geen van de bepalingen van dit hoofdstuk kan worden uitgelegd als een beletsel voor een Partij om maatregelen te nemen of informatie niet te verstrekken indien zij dit nodig acht ter bescherming van haar wezenlijke veiligheidsbelangen met betrekking tot: