(1)

De Toezichthoudende Autoriteit van de EVA (hierna de “Autoriteit” genoemd) wenst de Noorse autoriteiten ervan in kennis te stellen dat de Autoriteit, na de Noorse regionalesteunkaart 2022-2027 te hebben beoordeeld, deze verenigbaar acht met de beginselen van de richtsnoeren inzake regionale steunmaatregelen (hierna de “richtsnoeren regionale steun” genoemd) (1).

(2)

Dit besluit vormt de beoordeling door de Autoriteit van de regionalesteunkaart op grond van punt 190 van de richtsnoeren regionale steun. De goedgekeurde kaart maakt integrerend deel uit van de richtsnoeren regionale steun (2). De regionalesteunkaart zelf houdt geen staatssteun in en vormt geen toestemming om dergelijke steun te verlenen.

(3)

De Autoriteit heeft haar besluit op de volgende overwegingen gebaseerd.

(4)

Op 1 december 2021 heeft de Autoriteit haar nieuwe richtsnoeren regionale steun vastgesteld bij Besluit nr. 269/21/COL. Hierin worden de voorwaarden uiteengezet waaronder aan te melden regionale steun als verenigbaar met de werking van de EER-overeenkomst kan worden beschouwd (3). Zij stellen ook de criteria vast voor het afbakenen van de gebieden die voldoen aan de voorwaarden voor verenigbaarheid in artikel 61, lid 3, punten a) en c), van de EER-overeenkomst (4).

(5)

Volgens punt 150 van de richtsnoeren regionale steun moeten de gebieden die de EER-/EVA-staten als steungebieden onder a) of c) willen aanwijzen, op een regionalesteunkaart worden aangegeven. Overeenkomstig punt 189 van de richtsnoeren regionale steun dient elke EER-/EVA-staat bij de Autoriteit één enkele regionalesteunkaart aan te melden die van toepassing is van 1 januari 2022 tot en met 31 december 2027. In overeenstemming hiermee hebben de Noorse autoriteiten bij brief van 2 december 2021 de Noorse regionalesteunkaart 2022-2027 aangemeld (5).

(6)

Het voor de periode 2022-2027 beschikbare aandeel regionale steun is voor elke EER-/EVA-staat uiteengezet in bijlage I bij de richtsnoeren regionale steun. De toewijzing aan Noorwegen bestaat uit vooraf vastliggende en niet vooraf vastliggende steungebieden onder c).

(7)

De Noorse autoriteiten kunnen deze toewijzing gebruiken om vooraf vastliggende en niet vooraf vastliggende steungebieden onder c) aan te wijzen. De beginselen voor een dergelijke aanwijzing zijn neergelegd in respectievelijk de punten 168 en 169 en punt 175 van de richtsnoeren regionale steun.

(8)

Overeenkomstig punt 168 van de richtsnoeren regionale steun kunnen EER-/EVA-staten de in punt 166 bedoelde vooraf vastliggende steungebieden onder c) aanwijzen als steungebied onder c). Deze steungebieden zijn vermeld in bijlage I bij de richtsnoeren regionale steun.

(9)

In punt 169 wordt in een flexibele aanpak voorzien, waarbij onder bepaalde voorwaarden kleine en zeer dunbevolkte gebieden kunnen worden aangewezen die niet vooraf als in aanmerking komend zijn aangemerkt.

(10)

Op de Noorse regionalesteunkaart 2014-2020 hebben de Noorse autoriteiten dunbevolkte gebieden aangewezen. De zeer dunbevolkte gebieden zijn niet geïdentificeerd (6). In plaats daarvan hebben de Noorse autoriteiten zeer dunbevolkte gebieden aangewezen in het kader van een regeling voor exploitatiesteun die afhankelijk was van een beperking tot dergelijke gebieden (7).

(11)

Voetnoot 65 van de richtsnoeren regionale steun bevat een nieuwe aanwijzing dat dunbevolkte en zeer dunbevolkte gebieden op de regionalesteunkaart moeten worden vermeld. Op basis hiervan hebben de Noorse autoriteiten in hun aanmelding een identificatie van de aangewezen zeer dunbevolkte gebieden opgenomen die gelijkwaardig is aan de identificatie die eerder in het kader van een regeling voor exploitatiesteun is gedaan.

(12)

Dienovereenkomstig beoordeelt de Autoriteit eerst de aanwijzing van dunbevolkte gebieden door de Noorse autoriteiten. Vervolgens beoordeelt de Autoriteit de aanwijzing van zeer dunbevolkte gebieden door de Noorse autoriteiten. Zoals vereist in de laatste zin van punt 169 van de richtsnoeren regionale steun houdt de Autoriteit bij de beoordeling van de naleving van het bevolkingsplafond rekening met de bevolking in zowel de zeer dunbevolkte als de dunbevolkte gebieden.

(13)

Uit de definitie in punt 19, onder 30), van de richtsnoeren regionale steun volgt dat alle op grond van punt 169 aangewezen gebieden dunbevolkt zijn. Dienovereenkomstig telt de Autoriteit bij de beoordeling van de naleving van het plafond voor het bevolkingsaandeel de bevolking in de dunbevolkte en zeer dunbevolkte gebieden slechts één keer mee.

(14)

In punt 169, eerste en tweede zin, van de richtsnoeren regionale steun wordt bepaald: “Voor dunbevolkte gebieden moeten EER-/EVA-staten in beginsel statistische regio’s van niveau 2 met minder dan 8 inwoners/km2 of statistische regio’s van niveau 3 met minder dan 12,5 inwoners/km2 aanwijzen. EER-/EVA-staten kunnen echter delen van statistische regio’s van niveau 3 met minder dan 12,5 inwoners/km2 aanwijzen of andere aan die regio’s grenzende gebieden mits de aangewezen gebieden minder dan 12,5 inwoners/km2 hebben.”.

(15)

In Noorwegen bestaan de statistische regio’s van niveau 3 uit provincies, terwijl statistische regio’s van niveau 2 grotere gebieden bestrijken (8).

(16)

De provincies Troms og Finnmark en Nordland zijn volledig opgenomen. Op basis van de cijfers van 1 januari 2020 (9) is de bevolkingsdichtheid in deze provincies respectievelijk 3,4 en 6,7 inwoners per km2 (10). Op basis van dezelfde bevolkingscijfers hebben deze gebieden in totaal 484 546 inwoners (11).

(17)

Op grond van het bepaalde in de tweede zin van punt 169 kunnen delen van statistische regio’s van niveau 3 met minder dan 12,5 inwoners/km2 worden aangewezen, of andere aan die regio’s van niveau 3 grenzende gebieden, mits de aangewezen gebieden minder dan 12,5 inwoners/km2 hebben. De mogelijkheid om aangrenzende gebieden op te nemen (toe te voegen) heeft dus als spiegelbeeld de mogelijkheid om gebieden binnen de statistische regio’s van niveau 3 met minder dan 12,5 inwoners/km2 uit te sluiten (te verwijderen).

(18)

Bijgevolg worden delen van de regio’s van niveau 3 Innlandet en Trøndelag van de regionalesteunkaart verwijderd, terwijl gebieden in andere regio’s van niveau 3 worden toegevoegd (12).

(19)

Tabel 1 geeft een overzicht van de gebieden in de regio’s van niveau 3 van Innlandet en Trøndelag die zijn verwijderd (13):

Tabel 1

Kleinere steungebieden die zijn verwijderd

(20)

Op basis van de bevolkingsgegevens van 1 januari 2020 hebben deze verwijderde gebieden in totaal 504 560 inwoners (14).

(21)

Tabel 2 hieronder geeft een overzicht van de kleinere gebieden met een lagere bevolkingsdichtheid dan 12,5 inwoners per km2 die zijn toegevoegd (15):

Tabel 2

Kleinere steungebieden die zijn toegevoegd

(22)

Op basis van de bevolkingsgegevens van 1 januari 2020 hebben deze toegevoegde gebieden in totaal 528 360 inwoners (16).

(23)

In punt 169 van de richtsnoeren regionale steun worden drie voorwaarden vastgesteld waaraan moet worden voldaan om kleinere gebieden uit een statistische regio van niveau 3 te kunnen toevoegen, wanneer deze regio als geheel een bevolkingsdichtheid van meer dan 12,5 inwoners/km2 heeft.

(24)

Ten eerste moeten deze kleinere gebieden minder dan 12,5 inwoners per km2 hebben.

(25)

In het verleden hebben zowel de Autoriteit (17) als de Commissie (18) de bevolkingsdichtheid voor toegevoegde dunbevolkte gebieden volgens de statistische regio’s van niveau 3 beoordeeld (statistische regio’s van niveau 3/NUTS 3-regio’s). De formulering van punt 169 bevat geen enkel nieuw element dat een andere uitleg vereist. Bijgevolg zal de Autoriteit in het kader van de nieuwe richtsnoeren regionale steun dezelfde aanpak volgen.

(26)

Uit de gegevens in tabel 2 blijkt dat de toegevoegde gebieden minder dan 12,5 inwoners per km2 hebben, wanneer deze samen worden beoordeeld op het niveau van hun statistische regio (niveau 3). Daarom wordt voor de toegevoegde gebieden aan het vereiste van bevolkingsdichtheid voldaan.

(27)

Ten tweede moeten de toegevoegde kleinere gebieden grenzen aan de statistische regio’s van niveau 3 met minder dan 12,5 inwoners/km2. Op basis van de grenzen van de betrokken gebieden, zoals geïllustreerd door de kaartgrafiek die als bijlage III a) bij dit besluit is gevoegd, concludeert de Autoriteit dat aan deze eis is voldaan.

(28)

Ten derde mag de ruilexercitie er niet toe leiden dat de in punt 167 van de richtsnoeren regionale steun bedoelde specifieke toewijzing van het bevolkingsaandeel onder c) wordt overschreden. Volgens de laatste zin van punt 169 van de richtsnoeren regionale steun moet de bevolking van de dunbevolkte en zeer dunbevolkte gebieden voor deze beoordeling worden opgeteld. In punt (13) wordt echter verduidelijkt dat de bevolking in de gebieden die zowel dun als zeer dun bevolkt zijn, slechts eenmaal wordt meegeteld wanneer wordt nagegaan of het plafond voor het bevolkingsaandeel in acht is genomen.

(29)

Volgens bijlage I bij de richtsnoeren regionale steun bedraagt de specifieke toewijzing van het bevolkingsaandeel onder c) voor Noorwegen 25,14 % van de nationale bevolking. In het verleden hebben zowel de Autoriteit (19) als de Commissie (20) het gebruik van recente nationale bevolkingsgegevens aanvaard bij de beoordeling van de naleving van het plafond voor het bevolkingsaandeel. De formulering van punt 169 van de richtsnoeren bevat geen enkel nieuw element dat zou kunnen betekenen dat deze benadering niet in gelijke mate verenigbaar is met de nieuwe richtsnoeren. Bijgevolg acht de Autoriteit het gebruik van bevolkingsgegevens van 1 januari 2020 door de Noorse autoriteiten aanvaardbaar.

(30)

Op basis van de cijfers van 1 januari 2020 heeft Noorwegen een bevolking van 5 368 283 inwoners (21). De aangewezen zeer dunbevolkte en dunbevolkte gebieden kunnen dus, berekend op basis van deze cijfers, niet meer dan 1 349 586 inwoners bestrijken.

(31)

De aangewezen dunbevolkte gebieden hebben in totaal een bevolking van 1 348 649 inwoners (22). Dit is lager dan de specifieke toewijzing van het bevolkingsaandeel onder c) voor Noorwegen.

(32)

In dit onderdeel beoordeelt de Autoriteit de aanwijzing van zeer dunbevolkte gebieden door de Noorse autoriteiten. Vanwege de geografie en het bevolkingspatroon van Noorwegen komen veel van de dunbevolkte gebieden in aanmerking en worden zij door de Noorse autoriteiten als zeer dunbevolkt aangemerkt.

(33)

De derde zin van punt 169 van de richtsnoeren regionale steun bepaalt: “Voor zeer dunbevolkte gebieden mogen EER-/EVA-staten statistische regio’s van niveau 2 met minder dan 8 inwoners per km2 of andere kleinere vergelijkbare gebieden die grenzen aan deze gebieden aanwijzen, tenminste als deze minder dan 8 inwoners per km2 tellen en de bevolking van de zeer dunbevolkte gebieden en de dunbevolkte gebieden samen niet uitkomt boven het specifieke bevolkingsaandeel van de gebieden onder c) bedoeld in punt 167.”.

(34)

Twee statistische regio’s van niveau 2 in Noorwegen voldoen aan het criterium van de bevolkingsdichtheid van 8 inwoners per km2. Dit zijn Noord-Noorwegen (23) en Innlandet (24). De regio van niveau 2 van Noord-Noorwegen heeft een bevolkingsdichtheid van 4,5 inwoners per km2 (25), terwijl de regio van niveau 2 van Innlandet 7,5 inwoners per km2 heeft (26).

(35)

De Noorse autoriteiten hebben de regio van niveau 2 Noord-Noorwegen als volledig in aanmerking komend aangemerkt. Bijgevolg moeten alle gebieden in Noord-Noorwegen als zeer dunbevolkt in de zin van de richtsnoeren regionale steun worden beschouwd.

(36)

Zoals vermeld in punt (16), bestaat op basis van de cijfers van 1 januari 2020 de bevolking van deze gebieden uit 484 546 inwoners.

(37)

Op grond van de formulering van punt 169, derde zin, van de richtsnoeren regionale steun kunnen kleinere aangrenzende gebieden worden aangewezen die grenzen aan statistische regio’s van niveau 2 met minder dan 8 inwoners/km2. Hoewel dit niet uitdrukkelijk wordt aangegeven, moet de mogelijkheid om aangrenzende gebieden op te nemen, worden gespiegeld in de mogelijkheid om gebieden binnen statistische regio’s van niveau 2 met minder dan 8 inwoners/km2 uit te sluiten. Deze interpretatie is ook in overeenstemming met de eerdere praktijk (27).

(38)

In overeenstemming hiermee wordt de regio van niveau 2 Innlandet slechts gedeeltelijk als zeer dunbevolkt aangemerkt. Tabel 3 geeft een overzicht van de opgenomen gebieden in Innlandet en van de bevolkingsdichtheid in dit gebied (28):

Tabel 3

Inbegrepen gebieden in Innlandet

(39)

Op basis van de bevolkingscijfers van 1 januari 2020 hebben deze gebieden een bevolking van 143 115 inwoners (29).

(40)

De aan Noord-Noorwegen grenzende gebieden bevinden zich allemaal in de regio van niveau 3 Trøndelag.

(41)

Tabel 4 geeft een overzicht van de opgenomen gebieden in Trøndelag en van de bevolkingsdichtheid in dit gebied (30):

Tabel 4

Inbegrepen aan Noord-Noorwegen grenzende gebieden

(42)

Deze gebieden hebben 73 683 inwoners, berekend op basis van de bevolkingscijfers van 1 januari 2020 (31).

(43)

De aan Innlandet grenzende gebieden bevinden zich in de regio’s van niveau 3 Trøndelag, Møre og Romsdal, Vestland, Rogaland, Agder, Vestfold og Telemark en Viken. Deze gebieden zijn in tabel 5 (32) weergegeven.

Tabel 5

Inbegrepen aan Innlandet grenzende gebieden

(44)

Deze gebieden hebben 301 848 inwoners, berekend op basis van de bevolkingscijfers van 1 januari 2020 (33).

(45)

In punt 169 van de richtsnoeren regionale steun worden drie voorwaarden vastgesteld waaraan moet worden voldaan om gebieden uit een statistische regio van niveau 2 met een bevolkingsdichtheid van meer dan 8 inwoners/km2 te kunnen toevoegen.

(46)

Ten eerste moeten deze gebieden minder dan 8 inwoners per km2 hebben.

(47)

Zoals in punt (27) is aangegeven, hebben zowel de Autoriteit (34) als de Commissie (35) in het verleden de bevolkingsdichtheid voor toegevoegde dunbevolkte gebieden samen beoordeeld volgens hun relevante regio van niveau 3 (statistische regio’s van niveau 3/NUTS 3-regio’s). Voor zeer dunbevolkte gebieden die zijn aangewezen in het kader van een regeling voor exploitatiesteun, heeft de Autoriteit de bevolkingsdichtheid in de betrokken gebieden niet beoordeeld op een lager eenheidsniveau dan niveau 3 (36).

(48)

De formulering van punt 169 bevat geen enkel nieuw element dat een afwijking van deze gangbare praktijk vereist. Daarom volgt de Autoriteit in het kader van de nieuwe richtsnoeren regionale steun dezelfde aanpak.

(49)

Uit de gegevens in de tabellen 4 en 5 blijkt dat de bevolkingsdichtheid in de toegevoegde gebieden minder dan 8 inwoners per km2 bedraagt, wanneer de gebieden die in dezelfde statistische regio van niveau 3 liggen, samen worden beoordeeld. Aangezien de statistische regio’s van niveau 3 deel uitmaken van de grotere regio’s van niveau 2, betekent dit dat de bevolkingsdichtheid in de toegevoegde gebieden ook onder de drempel van 8 inwoners per km2 ligt, indien zij worden beoordeeld op het niveau van de in elke regio van niveau 2 inbegrepen gebieden.

(50)

Daarom wordt voor de toegevoegde gebieden aan het vereiste van bevolkingsdichtheid voldaan. Zoals in tabel 3 is vastgesteld, wordt ook voldaan aan het vereiste van bevolkingsdichtheid voor de aangewezen gebieden in Innlandet die samen worden beoordeeld.

(51)

Ten tweede moeten de toegevoegde gebieden grenzen aan de statistische regio’s van niveau 2 met een bevolkingsdichtheid van minder dan 8 inwoners per km2. Op basis van de grenzen tussen de betrokken gebieden, zoals geïllustreerd door de kaartgrafiek die als bijlage III b) bij dit besluit is gevoegd, concludeert de Autoriteit dat aan deze eis is voldaan.

(52)

Ten derde mag de ruilexercitie er niet toe leiden dat de in punt 167 van de richtsnoeren regionale steun bedoelde specifieke toewijzing van het bevolkingsaandeel onder c) wordt overschreden. Volgens het gestelde in de laatste zin van punt 169 van de richtsnoeren regionale steun moet de bevolking van de zeer dunbevolkte gebieden voor deze beoordeling worden vergeleken met die van de gebieden die slechts dunbevolkt zijn.

(53)

De aangewezen zeer dunbevolkte gebieden hebben in totaal een bevolking van 1 003 192 inwoners (37). Deze populatie is in aanmerking genomen bij de beoordeling of de aanwijzing van dunbevolkte gebieden in overeenstemming is met het bevolkingsplafond in punt (31). Op basis hiervan concludeert de Autoriteit dat het bevolkingsaandeel van de Noorse regionalesteunkaart de in punt 167 van de richtsnoeren regionale steun bedoelde specifieke toewijzing van het bevolkingsaandeel onder c) niet overschrijdt.

(54)

In de regionalesteunkaart 2022-2027 hebben de Noorse autoriteiten dunbevolkte en zeer dunbevolkte gebieden aangewezen die voor regionale steun in aanmerking komen. Op basis van de bovenstaande beoordeling is de Autoriteit van oordeel dat deze plaatsing op de lijst in overeenstemming met de richtsnoeren regionale steun heeft plaatsgevonden.

(55)

Volgens bijlage I bij de richtsnoeren regionale steun bedraagt de toewijzing van het aandeel niet vooraf vastliggende gebieden onder c) voor Noorwegen 6,87 % van de nationale bevolking. Noorwegen kan dit aandeel gebruiken om niet vooraf vastliggende steungebieden onder c) aan te wijzen overeenkomstig de voorwaarden van punt 175 van de richtsnoeren regionale steun.

(56)

De gebieden die door de Noorse autoriteiten als niet vooraf vastliggende steungebieden onder c) zijn aangemerkt, zijn weergegeven in tabel 6 (38).

Tabel 6

Niet vooraf vastliggende steungebieden onder c)

(57)

Op basis van de meest recente bevolkingscijfers van 1 januari 2020 hebben de als niet vooraf vastliggende steungebieden onder c) aangewezen gebieden dus 4 224 inwoners.

(58)

Volgens punt 175, onder 3), iii), van de richtsnoeren regionale steun kunnen EER-EVA-staten eilanden met minder dan 5 000 inwoners aanwijzen als niet vooraf vastliggende steungebieden onder c).

(59)

Zoals blijkt uit de cijfers in tabel 6 heeft elk van de eilanden Utsira, Kvitsøy en Aukra minder dan 5 000 inwoners. Bijgevolg is aan de voorwaarde van punt 175, onder 3), iii), van de richtsnoeren regionale steun voldaan.

(60)

Op basis van de bevolkingsgegevens in tabel 6 bedraagt de bevolking in deze aangewezen gebieden bovendien 0,08 % van de totale bevolking. Dit is veel lager dan de toewijzing van 6,87 % van de niet vooraf vastliggende gebieden onder c) voor Noorwegen in bijlage I bij de richtsnoeren regionale steun.

(61)

Op basis hiervan concludeert de Autoriteit dat de aanwijzing van niet vooraf vastliggende steungebieden onder c) op de Noorse regionalesteunkaart 2022-2027 in overeenstemming is met de richtsnoeren regionale steun.

(62)

Bijlage I bij dit besluit bevat een lijst van de gebieden die in de regionalesteunkaart zijn opgenomen, met inbegrip van hun status als zeer dunbevolkte, dunbevolkte of niet vooraf vastliggende steungebieden onder c). Bijlage II bevat meer gedetailleerde informatie over de statistische eenheden in de gemeenten die bij de aanwijzing van in aanmerking komende gebieden zijn opgesplitst.

(63)

Uit punt 151 van de richtsnoeren regionale steun volgt dat de regionalesteunkaart ook de maximale steunintensiteiten moet vermelden die gedurende de geldigheidsduur van de goedgekeurde kaart op de in aanmerking komende gebieden van toepassing zijn.

(64)

De maximale steunintensiteiten op de kaart zijn van toepassing op regionale investeringssteun. De maximale intensiteiten die op grond van de richtsnoeren regionale steun voor dergelijke steun zijn toegestaan, zijn uiteengezet in deel 7.4 van de richtsnoeren.

(65)

Zoals in tabel 7 is aangegeven, hebben de Noorse autoriteiten maximale steunintensiteiten voor grote ondernemingen aangemeld van 20 % in vooraf vastliggende steungebieden onder c) en 10 % in niet vooraf vastliggende steungebieden onder c). Deze maximale intensiteiten worden verhoogd met maximaal 20 procentpunt voor kleine ondernemingen en 10 procentpunt voor middelgrote ondernemingen (39).

Tabel 7

Maximale steunintensiteiten

(66)

Wat de maximale steunintensiteiten in vooraf vastliggende steungebieden onder c) betreft, is in punt 182, onder 1), van de richtsnoeren regionale steun bepaald dat de steunintensiteit voor grote ondernemingen in dunbevolkte gebieden niet meer dan 20 % mag bedragen. Aangezien alle gebieden die in het kader van het quotum voor vooraf vastliggende steungebieden onder c) zijn aangewezen, dunbevolkt zijn, is de door de Noorse autoriteiten voor deze gebieden vastgestelde maximale steunintensiteit in overeenstemming met de richtsnoeren regionale steun.

(67)

De verhogingen die voor middelgrote en kleine ondernemingen in vooraf bepaalde steungebieden onder c) zijn toegestaan, zijn ook in overeenstemming met de richtsnoeren regionale steun. Uit het gestelde in punt 186 van de richtsnoeren regionale steun volgt dat de steunintensiteiten mogen worden verhoogd met maximaal 20 procentpunten voor kleine ondernemingen en met maximaal 10 procentpunten voor middelgrote ondernemingen.

(68)

Wat betreft de maximale steunintensiteiten in niet vooraf vastliggende steungebieden onder c), bepaalt punt 182, onder 3), van de richtsnoeren regionale steun dat de steunintensiteit voor grote ondernemingen niet meer mag bedragen dan 10 % in niet vooraf vastliggende steungebieden onder c) met een bbp per hoofd van de bevolking van meer dan 100 % van het EER-gemiddelde en een werkloosheidspercentage van minder dan 100 % van het EER-gemiddelde. Aangezien de aangewezen niet vooraf vastliggende steungebieden onder c) tot deze categorie behoren, hebben de Noorse autoriteiten de maximale steunintensiteit vastgesteld op 10 %.

(69)

Het toepassingsgebied van punt 186 van de richtsnoeren regionale steun voor het verhogen van de steunintensiteiten voor kleine en middelgrote ondernemingen geldt echter ook voor niet vooraf vastliggende steungebieden onder c). De verhogingen van de maximale steunintensiteit in deze gebieden, zoals weergegeven in tabel 7, zijn derhalve ook in overeenstemming met de richtsnoeren regionale steun.

(70)

Overeenkomstig punt 189 van de richtsnoeren regionale steun hebben de Noorse autoriteiten één enkele regionalesteunkaart voor de periode van 1 januari 2022 tot en met 31 december 2027 aangemeld.

(71)

Uit het gestelde in punt 194 van de richtsnoeren regionale steun volgt dat in 2023 een tussentijdse evaluatie van de regionalesteunkaarten zal worden uitgevoerd. De Autoriteit zal de details van de tussentijdse evaluatie uiterlijk in juni 2023 meedelen.

(72)

Op basis van de bovenstaande beoordeling is de Autoriteit van oordeel dat de Noorse regionalesteunkaart 2022-2027 verenigbaar is met de beginselen van de richtsnoeren regionale steun. De goedgekeurde kaart maakt integrerend deel uit van de richtsnoeren regionale steun.

(73)

De bijlagen I, II en III a) en b) maken integraal deel uit van dit besluit.