Bekendmaking van een registratie-aanvraag in de zin van artikel 8, lid 1, tweede alinea van Verordening (EEG) nr. 2082/92 van de Raad inzake de specificiteitcertificering voor landbouwproducten en levensmiddelen

(2005/C 316/07)

Naar aanleiding van deze bekendmaking kan bezwaar worden aangetekend op grond van de artikelen 8 en 9 van genoemde verordening. Elk bezwaar tegen deze registratie-aanvraag moet binnen vijf maanden na deze bekendmaking bij de bevoegde autoriteit van een lidstaat worden ingediend. De bekendmaking houdt verband met de hiernavolgende gegevens, met name de punten 4.2, 4.3 en 4.4, die de reden zijn voor de registratie-aanvraag in de zin van Verordening (EEG) nr. 2082/92.

REGISTRATIE-AANVRAAG VAN EEN SPECIFIEK PRODUCT

VERORDENING (EEG) Nr. 2082/92 VAN DE RAAD

„BOERENKAAS”

EG-nummer: NL/00023/25.06.2003

1.   Bevoegde instantie:

2.   Groepering die de aanvraag indient:

2.1.   Naam: Bond van Boerderijzuivelbereiders

2.2.   Adres:

2.3.   Aangeslotenen: producenten/verwerkers (X) anderen ( )

De Bond van Boerderijzuivelbereiders heeft tot doel de behartiging van de belangen van de leden als melkveehouders, producenten van boerderijzuivelproducten, in de ruimste zin des woords.

De leden van de Bond van Boerderijzuivelbereiders (BBZ) zijn producenten van boerderijzuivelproducten, zij verwerken de melk van de eigen veestapel (rundvee, geiten of schapen) tot kaas en andere zuivelproducten. De BBZ heeft 420 leden, waarvan er meer dan 350 „Boerenkaas” bereiden.

3.   Productcategorie:

Halfharde of harde kaas uit rauwe melk

4.   Overzicht van het productdossier:

(samenvatting van de in artikel 6, lid 2, voorgeschreven gegevens)

4.1.   Naam: „Boerenkaas” (alleen in de Nederlandse taal)

4.2.   Specifieke productie- of bereidingsmethode: „Boerenkaas” is een op de boerderij bereide kaas uit rauwe melk, afkomstig van rundvee, geiten, schapen of buffelkoeien. De melk moet voor tenminste de helft afkomstig zijn van de eigen veestapel. Er mag melk van ten hoogste twee melkveehouders worden bijgekocht, maar de bijgekochte hoeveelheid mag in totaal niet meer bedragen dan de productie van het eigen bedrijf.

De gebruikte grondstof kan zijn:

De grondstof melk mag geen warmtebehandeling hoger dan 40 °C hebben ondergaan; de fosfatase-activiteit moet overeenkomen met die van de gebruikte grondstof rauwe melk.

De melk dient binnen 40 uur na het melken verwerkt te worden tot kaas.

Hulpstoffen en toevoegingen

Bereidingsproces

Rauwe melk wordt binnen 40 uur na de winning gestremd op een temperatuur van circa 30 °C.

Een mengculture van zuurselbacteriën zorgt voor verzuring.

Het mengsel van wei en wrongel wordt na snijden, roeren en aftappen van een deel van de wei een- tot tweemaal gewassen met heet water waarbij de temperatuur van het wei- en wrongelmengsel wordt verhoogd tot ten hoogste 37 °C.

Na het bewerken van de wrongel wordt deze overgebracht in de kaasvaten.

Voor of tijdens het persen wordt een caseïnemerk op de kaas gelegd met in ieder geval daarop vermeld de naam Boerenkaas, eventueel aangevuld met de naam van de melksoort.

Na persen en verzuring van de kaas gedurende een aantal uren wordt de kaas gepekeld in een zoutbad dat 18 tot 22 % keukenzout (Natriumchloride) bevat.

De minimale rijping op de boerderij bedraagt 13 dagen na de eerste dag van bereiding bij ten minste 12 °C.

Voor het verkrijgen van voldoende karakteristieke smaak rijpt Boerenkaas verder in de rijpingsruimte van de boerderij of de kaashandel. De duur van het rijpingsproces varieert van enkele weken tot meer dan een jaar.

4.3.   Traditioneel karakter: De naam „Boerenkaas” is specifiek verbonden aan het product dat traditioneel op de boerderij wordt bereid uit rauwe melk, gewonnen van in hoofdzaak eigen melkvee.

Tot 1874 werd alle melk op de boerderij verwerkt. Na dit jaar kwam geleidelijk de fabriekmatige melkverwerking op gang. Het pasteuriseren van kaasmelk vond ingang vanaf de eerste jaren van de twintigste eeuw. Als gevolg van het pasteuriseren ging het karakter van de fabriekmatig bereide kaas verloren. Op de boerderij bleef de ambachtelijke werkwijze van het verwerken van rauwe melk bestaan.

Door de aanwezigheid van enzymen die van nature in melk voorkomen, met name melklipase, en door aanwezigheid van een bacterieflora die tijdens en na het melken in de melk komt, krijgt de kaas die uit rauwe melk wordt gemaakt, meer smaak. Men kenmerkt deze wel als voller, krachtiger en pittiger. Deze smaak wordt door veel consumenten als kenmerkend voor „Boerenkaas” en onderscheidend van „fabriekskaas” beschouwd. De smaak wordt sterker naarmate de rijping voortschrijdt.

In 1982 worden nieuwe regels gesteld krachtens de Beschikking en het Besluit Kaasproducten gebaseerd op de Landbouwkwaliteitswet. Deze regels hebben betrekking op de kwaliteit van de kaas, herkomst van de melk en bereidingswijze. Het daarbij behorende Rijksmerk vormt de garantie dat „Boerenkaas” een product van de boerderij is, bereid uit rauwe melk, slechts kort bewaard en in hoofdzaak afkomstig van de eigen veestapel.

Met deze wetgeving wordt de mogelijkheid geschapen om naast koemelk, melk van geiten, schapen of buffelkoeien te verwerken en eveneens om kaas te bereiden uit rauwe melk met een lager vetgehalte.

Het hierboven vermelde geeft duidelijk het specifieke karakter van de grondstof en de bereidingswijze weer.

4.4.   Beschrijving van het product: „Boerenkaas” is een (half)harde kaas, bereid uit rauwe melk van rundvee, geiten, schapen of buffelkoeien. Het vetgehalte van „Boerenkaas” is variabel afhankelijk van het vetgehalte van de verwerkte melk.

De kaas kan komijn of andere zaden, kruiden en/of specerijen bevatten.

Naarmate de kaas ouder wordt en langer rijpt, wordt het zuivel van de kaas steviger en droger, zodat dan sprake kan zijn van harde kaas.

Namen voor de producten zijn bijvoorbeeld „Goudse Boerenkaas”, „Goudse Boerenkaas met kruiden”, „Edammer Boerenkaas”, „Leidse Boerenkaas”, „Boerenkaas van geitenmelk” en „Boerenkaas van schapenmelk”.

Overzicht van karakteristieke eigenschappen en samenstellingseisen van „Boerenkaas”

4.5.   Minimumeisen en controleprocedure specificiteit: Momenteel gelden voor „Boerenkaas” de regels krachtens de Beschikking en het Besluit Kaasproducten gebaseerd op de Landbouwkwaliteitswet. Deze regels hebben betrekking op de kwaliteit van de kaas, herkomst van de melk en bereidingswijze. Het daarbij behorende Rijksmerk vormt de garantie dat „Boerenkaas” een product van de boerderij is, bereid uit rauwe melk, slechts kort bewaard en in hoofdzaak afkomstig van de eigen veestapel.

Voor „Boerenkaas” met specificiteitscertificering krachtens de Verordening (EEG) nr. 2082/92 van de Raad gelden de eisen van dit dossier, die beschreven zijn in paragraaf 4.2 (specifieke bereidingsmethode) en de tabel in paragraaf 4.4 (karakteristieke eigenschappen en samenstellingseisen. Deze zijn vastgelegd in het Landbouwkwaliteitsbesluit Zuivelproducten en in de Landbouwkwaliteitsregeling kaas.

Per bedrijf wordt het gebruik van verse, rauwe melk (niet ouder dan 40 uur) voor de kaasbereiding en het gebruik van het caseïnemerk 1 keer per 6 tot 8 weken gecontroleerd. Eén keer per jaar wordt administratief nagegaan van welk bedrijf de gebruikte melk afkomstig is. De controle met betrekking tot de samenstellingseisen heeft betrekking op vetgehalte in de droge stof, vochtgehalte en zoutgehalte in de droge stof; deze parameters worden zes tot acht keer per jaar gecontroleerd.

Daarnaast heeft de controleprocedure tot doel de overige karakteristieke eigenschappen van de verschillende typen „Boerenkaas”, die in de tabel in 4.4 zijn genoemd, in stand te houden. Deze controle op de karakteristieke eigenschappen geschiedt visueel en 1 keer per 6 tot 8 weken.

Controle-instelling: COKZ

5.   Bescherming op grond van artikel 13, lid 2, aangevraagd

De Bond van Boerderijzuivelbereiders vraagt de bescherming van de naam „Boerenkaas” overeenkomstig artikel 13, lid 2, onder a). De bescherming wordt alleen gevraagd voor „Boerenkaas” geschreven in de Nederlandse taal.