28.7.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 176/8

i)

Met het oog op de toepassing van artikel 7, lid 1, van het verdrag wordt een zaak als voorgelegd beschouwd, zoals bedoeld in artikel 6, lid 1, wanneer de belastingbetaler de volgende inlichtingen en stukken heeft verstrekt:

ii)

De termijn van twee jaar vangt aan op de laatste van de volgende data:

a)

Het door de OESO bepleite „arm's length”-beginsel wordt toegepast zonder rekening te houden met de rechtstreekse fiscale gevolgen voor een verdragsluitende Staat.

b)

Zaken worden zo spoedig mogelijk geregeld naar gelang van de complexiteit van de aangelegenheden in de zaak in kwestie.

c)

Alle passende middelen om zo spoedig mogelijk tot een regeling in onderling overleg te komen, waaronder besprekingen in een vergadering, komen in aanmerking. In voorkomend geval wordt de onderneming uitgenodigd bij de bevoegde autoriteit een toelichting te geven.

d)

Gelet op de bepalingen van deze Gedragscode moet in onderling overleg een regeling worden getroffen binnen twee jaar na de datum waarop de zaak voor het eerst aan de bevoegde autoriteit is voorgelegd overeenkomstig punt 2, onder ii), van deze Gedragscode.

e)

De procedure van onderling overleg mag niet leiden tot onredelijke of buitensporige nalevingskosten voor de persoon die hierom heeft gevraagd, of voor andere personen die bij de zaak betrokken zijn.

a)

Om kosten en vertraging als gevolg van vertaling zoveel mogelijk te beperken, dient de procedure van onderling overleg, en met name de uitwisseling van de standpunten, in een gemeenschappelijke werktaal te verlopen, of op een manier die hetzelfde effect heeft, indien de bevoegde autoriteiten op bilaterale basis tot een regeling kunnen komen.

b)

De onderneming die om een procedure van onderling overleg heeft verzocht, wordt door de bevoegde autoriteit waaraan zij het verzoek heeft voorgelegd, op de hoogte gehouden van alle ontwikkelingen in de procedure die voor haar relevant zijn.

c)

De vertrouwelijkheid van informatie met betrekking tot personen die uit hoofde van een bilateraal belastingverdrag of het recht van een verdragsluitende Staat beschermd zijn, wordt gewaarborgd.

d)

Binnen een maand nadat de belastingbetaler om een procedure van onderling overleg heeft verzocht, bevestigt de bevoegde autoriteit ontvangst van dit verzoek. Tezelfdertijd licht zij de bevoegde autoriteiten van de andere verdragsluitende Staten die bij de zaak betrokken zijn, in en doet zij hun een afschrift van het verzoek van de belastingbetaler toekomen.

e)

Indien de bevoegde autoriteit van mening is dat de onderneming de in punt 2, onder i), bedoelde minimuminformatie voor het instellen van een procedure van onderling overleg niet heeft verstrekt, nodigt zij de onderneming binnen twee maanden na ontvangst van het verzoek uit, haar de specifieke aanvullende informatie te verstrekken die zij nodig heeft.

f)

De verdragsluitende Staten zien erop toe dat de bevoegde autoriteit op één van de volgende wijzen gehoor geeft aan de onderneming die het verzoek indient:

g)

Indien een zaak volgens een bevoegde autoriteit gegrond is, dient zij de procedure van onderling overleg te starten, door de bevoegde autoriteit van de andere verslagsluitende Staat over haar besluit in te lichten en een afschrift te doen toekomen van de in punt 2, onder i), bedoelde informatie. Tegelijkertijd deelt zij de persoon die een beroep op het Arbitrageverdrag heeft gedaan, mede dat zij de procedure van onderling overleg heeft gestart. Tevens stelt de bevoegde autoriteit die de procedure van onderling overleg start, de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat en de persoon die het verzoek heeft voorgelegd, op basis van de informatie waarover zij beschikt, ervan in kennis of de zaak binnen de termijn bedoeld in artikel 6, lid 1, van het Arbitrageverdrag is voorgelegd, en wat de aanvangsdatum van de termijn van twee jaar bedoeld in artikel 7, lid 1, van het Arbitrageverdrag, is.

a)

De verdragsluitende Staten zien erop toe dat, na de start van de procedure van onderling overleg, de bevoegde autoriteit van het land waarin de aanslag — dat wil zeggen een definitieve beslissing van de belastingdienst over de inkomsten of een soortgelijke maatregel, waarin een correctie is uitgevoerd waarvan dubbele belasting in de zin van artikel 1 van het Arbitrageverdrag het gevolg is of kan zijn — is of zal worden opgelegd, de bevoegde autoriteiten van de andere betrokken verdragsluitende Staten een standpuntnota doet toekomen met de volgende inlichtingen:

b)

In de standpuntnota wordt een volledige motivering van de aanslag of de correctie opgenomen. Voorts gaat de nota vergezeld van de basisdocumentatie ter ondersteuning van het standpunt van de bevoegde autoriteit en een lijst van alle andere stukken waarop de correctie gebaseerd is.

c)

De standpuntnota wordt zo spoedig mogelijk toegezonden aan de bevoegde autoriteiten van de andere verdragsluitende Staten die bij de zaak betrokken zijn, waarbij rekening wordt gehouden met de complexiteit van de specifieke zaak, zulks uiterlijk binnen vier maanden na de laatste van de volgende data:

d)

De verdragsluitende Staten zien erop toe dat wanneer een bevoegde autoriteit van een land waarin geen aanslag of soortgelijke maatregel is of zal worden opgelegd waarvan dubbele belasting in de zin van artikel 1 van het Arbitrageverdrag het gevolg is of kan zijn, bijvoorbeeld door een verrekenprijscorrectie, een standpuntnota ontvangt van een andere bevoegde autoriteit, zij zo spoedig mogelijk antwoordt, waarbij rekening wordt gehouden met de complexiteit van de specifieke zaak, zulks uiterlijk binnen zes maanden na ontvangst van de standpuntnota.

e)

Het antwoord kan één van de twee volgende vormen aannemen:

f)

De verdragsluitende Staten ondernemen de nodige stappen om de procedures, waar mogelijk, te bespoedigen. In dit verband dienen de verdragsluitende Staten te overwegen om op regelmatige basis, en ten minste één maal per jaar, vergaderingen tussen hun bevoegde autoriteiten te organiseren om de lopende procedures van onderling overleg te bespreken (mits het aantal zaken zulke regelmatige vergaderingen rechtvaardigt).

a)

De verdragsluitende Staten verbinden zich ertoe de secretaris-generaal van de Raad van de Europese Unie onverwijld in kennis te stellen van de namen van de vijf gerespecteerde onafhankelijke personen die aangewezen kunnen worden als lid van de in artikel 7, lid 1, van het Arbitrageverdrag bedoelde raadgevende commissie, en van alle wijzigingen van de lijst.

b)

Wanneer de verdragsluitende Staten de secretaris-generaal van de Raad van de Europese Unie in kennis stellen van de namen van de gerespecteerde onafhankelijke personen, verstrekken zij een curriculum vitae van deze personen, waarin onder andere hun ervaring op juridisch en fiscaal gebied en met name op het gebied van verrekenprijzen wordt vermeld.

c)

De verdragsluitende Staten vermelden op hun lijst eveneens welke gerespecteerde onafhankelijke personen voldoen aan de eisen om als voorzitter te worden aangewezen.

d)

De secretaris-generaal van de Raad verzoekt de verdragsluitende Staten jaarlijks de namen van hun gerespecteerde onafhankelijke personen te bevestigen en/of de namen van hun vervangers mede te delen.

e)

De volledige lijst van alle gerespecteerde onafhankelijke personen wordt bekendgemaakt op de website van de Raad.

a)

Tenzij de betrokken verdragsluitende Staten anders overeenkomen, neemt de verdragsluitende Staat die de eerste aanslag heeft opgelegd, dat wil zeggen de definitieve beslissing van de belastingdienst over de aanvullende inkomsten of een soortgelijke maatregel waarvan dubbele belasting in de zin van artikel 1 van het Arbitrageverdrag het gevolg is of kan zijn, het initiatief voor de oprichting van de raadgevende commissie, en regelt hij in overleg met de andere verdragsluitende Staat de bijeenkomsten van deze commissie.

b)

De raadgevende commissie bestaat normaliter uit de voorzitter en de vertegenwoordigers van de bevoegde autoriteiten, plus twee gerespecteerde onafhankelijke personen.

c)

De raadgevende commissie wordt bijgestaan door een secretariaat waarvan de faciliteiten worden verstrekt door de verdragsluitende Staat die het initiatief voor de oprichting van de raadgevende commissie heeft genomen, tenzij de betrokken verdragsluitende Staten anders overeenkomen. Om zijn onafhankelijkheid te waarborgen, staat het secretariaat onder toezicht van de voorzitter van de raadgevende commissie. De leden van het secretariaat zijn verplicht tot geheimhouding, zoals bepaald in artikel 9, lid 6, van het Arbitrageverdrag.

d)

De plaats waar de raadgevende commissie bijeenkomt en de plaats waar zij haar advies uitbrengt, kunnen tevoren worden bepaald door de bevoegde autoriteiten van de betrokken verdragsluitende Staten.

e)

De verdragsluitende Staten verschaffen de raadgevende commissie vóór haar eerste bijeenkomst alle relevante documentatie en informatie, met name alle documenten, verslagen, briefwisseling en conclusies waarvan tijdens de procedure voor onderling overleg gebruik is gemaakt.

a)

Een zaak wordt geacht aan de raadgevende commissie te zijn voorgelegd op de datum waarop de voorzitter bevestigt dat de leden alle in punt 4.2, onder e), bedoelde relevante documentatie en informatie hebben ontvangen.

b)

De procedure voor de raadgevende commissie vindt plaats in de officiële taal of talen van de betrokken verdragsluitende Staten, tenzij de bevoegde autoriteiten in onderlinge overeenstemming anders besluiten, waarbij de wensen van de raadgevende commissie in aanmerking worden genomen.

c)

De raadgevende commissie kan gelasten dat de partij waarvan een verklaring of document afkomstig is, zorg draagt voor een vertaling in de taal of talen van de procedure.

d)

Onverminderd de bepalingen van artikel 10 van het Arbitrageverdrag, kan de raadgevende commissie gelasten dat de verdragsluitende Staten, en inzonderheid de verdragsluitende Staat die de eerste aanslag heeft opgelegd, dat wil zeggen de definitieve beslissing van de belastingdienst over de aanvullende inkomsten of een soortgelijke maatregel waarvan dubbele belasting in de zin van artikel 1 van het Arbitrageverdrag het gevolg is of kan zijn, voor haar verschijnen.

e)

De kosten van de procedure voor de raadgevende commissie, die gelijkelijk over de betrokken verdragsluitende Staten worden verdeeld, bestaan uit de administratieve kosten van de raadgevende commissie en de vergoedingen en kosten van de gerespecteerde onafhankelijke personen.

f)

Tenzij de bevoegde autoriteiten van de betrokken verdragsluitende Staten anders overeenkomen:

g)

Tenzij de bevoegde autoriteiten van de betrokken verdragsluitende Staten anders overeenkomen, betaalt de verdragsluitende Staat die het initiatief voor de oprichting van de raadgevende commissie heeft genomen, de kosten van de procedure voor de raadgevende commissie.

a)

de naam van de leden van de raadgevende commissie;

b)

het verzoek, waarin de volgende inlichtingen zijn opgenomen:

c)

een korte samenvatting van de procedure;

d)

de argumenten en methoden waarop het advies is gebaseerd;

e)

het advies;

f)

de plaats waar het advies is uitgebracht;

g)

de datum waarop het advies is uitgebracht;

h)

de handtekening van de leden van de raadgevende commissie.

i)

Nadat het besluit is genomen, zendt de bevoegde autoriteit waaraan de zaak was voorgelegd, een afschrift van het besluit van de bevoegde autoriteiten en het advies van de raadgevende commissie toe aan alle betrokken ondernemingen.

ii)

De bevoegde autoriteiten van de betrokken verdragsluitende Staten kunnen overeenkomen dat het besluit en het advies volledig mogen worden gepubliceerd. Zij kunnen ook overeenkomen het besluit en het advies te publiceren zonder vermelding van de namen van de betrokken ondernemingen en met weglating van alle gegevens waaruit de identiteit van de betrokken ondernemingen zou kunnen blijken. In beide gevallen is de toestemming van de ondernemingen vereist, en vóór publicatie moeten de betrokken ondernemingen aan de bevoegde autoriteit waaraan de zaak was voorgelegd, schriftelijk hebben meegedeeld dat zij geen bezwaar hebben tegen publicatie van het besluit en het advies.

iii)

Van het advies van de raadgevende commissie worden drie originelen opgemaakt. Twee daarvan worden aan de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten gezonden en één wordt voor archivering aan de Commissie gezonden. Indien er overeenstemming bestaat over de publicatie van het advies, wordt het in de oorspronkelijke taal of talen openbaar gemaakt op de website van de Commissie.