—

het onderhavige beroep ontvankelijk en gegrond verklaren;

bijgevolg,

—

het op 16 mei 2022 ter kennis gebrachte besluit van 13 mei 2022, waarbij verweerster is overgegaan tot de verrekening van verzoeksters schuldvordering op verweerster op grond van de kosten waartoe de Commissie werd veroordeeld bij de arresten van 21 december 2021, HB/Commissie (T-795/19, niet gepubliceerd, EU:T:2021:917), en 21 december 2021, HB/Commissie (T-796/19, niet gepubliceerd, EU:T:2021:918), enerzijds en de schuldvordering die de Commissie op verzoekster stelt te hebben op grond van het besluit tot terugvordering van 15 oktober 2019 ten belope van 1 197 055,86 EUR (opdracht CARDS/2008/166-429) (hoofdsom) anderzijds, nietig verklaren;

—

verweerster veroordelen tot vergoeding van de materiële schade;

—

de Commissie verwijzen in alle kosten.

1.

Eerste middel: onbevoegdheid van de Commissie om het bestreden besluit vast te stellen en gebrek aan rechtsgrondslag van dit besluit.

2.

Tweede middel: ten eerste, het uit hoofde van het Financieel Reglement niet beschikken door de Commissie over een liquide schuldvordering en ten tweede, schending van het Financieel Reglement en van artikel 266 VWEU.