—

gezien het voorstel van de Commissie aan de Raad (COM(2003) 562) (1),

—

gelet op artikel 37, lid 2 van het EG-Verdrag, op grond waarvan het Parlement door de Raad is geraadpleegd (C5-0460/2003),

—

gelet op artikel 67 en artikel 158, lid 1 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling (A5-0380/2003),

1.

hecht zijn goedkeuring aan het voorstel van de Commissie;

2.

verzoekt de Raad, wanneer deze voornemens is af te wijken van de door het Parlement goedgekeurde tekst, het Parlement hiervan op de hoogte te stellen;

3.

wenst opnieuw te worden geraadpleegd ingeval de Raad voornemens is ingrijpende wijzigingen aan te brengen in het voorstel van de Commissie;

4.

verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

—

gezien het voorstel voor een besluit van de Raad (COM(2003) 470) (1),

—

gelet op artikel 37, lid 2 van het EG-Verdrag, op grond waarvan het Parlement door de Raad is geraadpleegd (C5-0392/2003),

—

gelet op artikel 67, artikel 97, lid 7 en artikel 158, lid 1 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling (A5-0379/2003),

1.

hecht zijn goedkeuring aan het voorstel voor een besluit van de Raad;

2.

verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad, de Commissie, de regeringen en parlementen van de lidstaten en de directeur van de FAO.

—

gezien het voorstel van de Commissie aan de Raad (COM(2003) 18) (1),

—

gelet op artikel 31, tweede alinea en artikel 32 van het Euratom-Verdrag, op grond waarvan het Parlement door de Raad is geraadpleegd (C5-0019/2003),

—

gelet op artikel 67 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en consumentenbeleid (A5-0363/2003),

1.

hecht zijn goedkeuring aan het Commissievoorstel, als geamendeerd door het Parlement;

2.

verzoekt de Commissie haar voorstel krachtens artikel 119, tweede alinea van het Euratom-Verdrag dienovereenkomstig te wijzigen;

3.

verzoekt de Raad, wanneer deze voornemens is af te wijken van de door het Parlement goedgekeurde tekst, het Parlement hiervan op de hoogte te stellen;

4.

wenst opnieuw te worden geraadpleegd ingeval de Raad voornemens is ingrijpende wijzigingen aan te brengen in het voorstel van de Commissie;

5.

verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

—

gezien het initiatief van de Helleense Republiek (8830/2003) (1),

—

gelet op artikel 62, lid 2, letter a) van het EG-Verdrag,

—

gelet op artikel 67 van het EG-Verdrag, op grond waarvan het Parlement door de Raad is geraadpleegd (C5-0253/2003),

—

gelet op artikel 67 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie vrijheden en rechten van de burger, justitie en binnenlandse zaken (A5-0366/2003),

1.

hecht zijn goedkeuring aan het initiatief van de Helleense Republiek, als geamendeerd;

2.

verzoekt de Raad de tekst dienovereenkomstig te wijzigen;

3.

verzoekt de Raad, wanneer deze voornemens is af te wijken van de door het Parlement goedgekeurde tekst, het Parlement hiervan op de hoogte te stellen;

4.

wenst opnieuw te worden geraadpleegd ingeval de Raad voornemens is ingrijpende wijzigingen aan te brengen in het initiatief van de Helleense Republiek;

5.

verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie, alsmede aan de Helleense Republiek.

—

gezien het voorstel van de Raad (13203/2003) (1),

—

gelet op artikel 308 van het EG-Verdrag, op grond waarvan het Parlement door de Raad is geraadpleegd (C5-0471/2003),

—

gezien het oorspronkelijke voorstel van de Commissie (COM(2003) 426) (1),

—

gelet op artikel 67 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie vrijheden en rechten van de burger, justitie en binnenlandse zaken (A5-0377/2003),

1.

hecht zijn goedkeuring aan het voorstel van de Raad;

2.

verzoekt de Raad, wanneer deze voornemens is af te wijken van de door het Parlement goedgekeurde tekst, het Parlement hiervan op de hoogte te stellen;

3.

onderstreept dat het Europees Parlement overeenkomstig de in artikel 10 van het EG-Verdrag bedoelde loyale samenwerking tussen instellingen en lidstaten ook had moeten worden geraadpleegd over het wetgevingsvoorstel waarnaar in dit ontwerpbesluit wordt verwezen, en dat de rol van het Parlement in het besluitvormingsproces wordt uitgehold door het feit dat de basistekst alleen ter informatie aan het Parlement is voorgelegd;

4.

wenst derhalve over het oorspronkelijke voorstel van de Commissie te worden geraadpleegd;

5.

wenst dat de overlegprocedure als bedoeld in de gemeenschappelijke verklaring van 4 maart 1975 wordt ingeleid ingeval de Raad voornemens is af te wijken van de door het Parlement goedgekeurde tekst;

6.

wenst opnieuw te worden geraadpleegd ingeval de Raad voornemens is ingrijpende wijzigingen aan te brengen in het voorstel van de Commissie;

7.

verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

—

gezien het voorstel van de Commissie aan de Raad (COM(2003) 351) (1),

—

gelet op artikel 283 van het EG-Verdrag, op grond waarvan het Parlement door de Raad is geraadpleegd (C5-0287/2003),

—

gelet op artikel 67 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie juridische zaken en interne markt (A5-0382/2003),

1.

hecht zijn goedkeuring aan het voorstel van de Commissie;

2.

verzoekt de Raad, wanneer deze voornemens is af te wijken van de door het Parlement goedgekeurde tekst, het Parlement hiervan op de hoogte te stellen;

3.

wenst opnieuw te worden geraadpleegd ingeval de Raad voornemens is ingrijpende wijzigingen aan te brengen in het voorstel van de Commissie;

4.

verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

—

gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2003) 220) (1),

—

gelet op artikel 251, lid 2, en artikel 156, lid 1, van het EG-Verdrag, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C5-0199/2003),

—

gelet op artikel 67 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie industrie, externe handel, onderzoek en energie (A5-0374/2003),

1.

hecht zijn goedkeuring aan het voorstel van de Commissie;

2.

verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of het door een nieuwe tekst te vervangen;

3.

verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

—

gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2003) 406) (1),

—

gelet op de artikelen 251, lid 2 en 156, lid 1 van het EG-Verdrag, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C5-0310/2003),

—

gelet op artikel 67 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie industrie, externe handel, onderzoek en energie en het advies van de Begrotingscommissie (A5-0375/2003),

1.

hecht zijn goedkeuring aan het Commissievoorstel, als geamendeerd door het Parlement;

2.

verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in dit voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.

is van mening dat het financieel memorandum in het Commissievoorstel verenigbaar is met de bovengrens van rubriek 3 van de financiële vooruitzichten zonder nadelige gevolgen voor overig beleid;

4.

verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

(1)

Overeenkomstig artikel 154 van het Verdrag, teneinde de in artikel 14 en artikel 158 van het Verdrag vermelde doelstellingen te helpen verwezenlijken en om de burgers van de Unie, de economische subjecten, alsmede de regionale en lokale gemeenschappen in staat te stellen ten volle profijt te trekken van de voordelen die uit de totstandkoming van een ruimte zonder binnengrenzen voortvloeien, draagt de Gemeenschap bij tot de oprichting en de ontwikkeling van Trans-Europese netwerken.

(2)

De bevordering van de mobiliteit van ondernemingen en burgers over de Europese grenzen heen draagt direct bij tot de verwijdering van de belemmeringen voor het vrije verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal, alsmede tot de vrije vestiging van onderdanen van een lidstaat op het grondgebied van een andere lidstaat.

(3)

Overeenkomstig artikel 157 van het Verdrag dragen de Gemeenschap en de lidstaten er zorg voor dat de omstandigheden nodig voor het concurrentievermogen van de industrie van de Gemeenschap, aanwezig zijn.

(4)

Bij Beschikking nr. 1719/1999/EG (5) en Besluit nr. 1720/1999/EG (6) hebben het Europees Parlement en de Raad een reeks acties, horizontale maatregelen en richtsnoeren goedgekeurd, met inbegrip van de omschrijving van projecten van gemeenschappelijk belang, met betrekking tot Trans-Europese netwerken voor de elektronische uitwisseling van gegevens tussen overheidsdiensten (IDA). Aangezien die beschikking en dat besluit op 31 december 2004 aflopen, moet worden voorzien in een kader voor een vervolg op het door die beschikking en dat besluit opgezette IDA-programma.

(5)

Het IDABC-programma, dat het vervolgprogramma van het IDA-programma vormt, bouwt voort op de successen van de vorige programma's, die de doeltreffendheid van grensoverschrijdende samenwerking tussen overheidsdiensten hebben verbeterd.

(6)

Bij de vaststelling en de tenuitvoerlegging van het IDABC-programma moet naar behoren rekening worden gehouden met de verwezenlijkingen van het IDA-programma en moet de gelegenheid worden geboden om reeds gestarte acties te voltooien.

(7)

Acties die in het kader van het IDABC-programma worden voltooid, vormen wellicht de basis voor verdere acties na het verstrijken van het programma. In combinatie met het snelle tempo van de technologische veranderingen, betekent dit dat het programma zich aan toekomstige ontwikkelingen moet kunnen aanpassen.

(8)

De Europese Raad, die in maart 2000 in Lissabon is bijeengekomen, heeft conclusies goedgekeurd die erop gericht zijn de Europese Unie erop voor te bereiden om tegen 2010 de meest concurrerende en dynamische kenniseconomie van de wereld te worden die in staat is tot duurzame economische groei met meer en betere banen en een hechtere sociale samenhang.

(9)

De Europese Raad, die in maart 2003 in Brussel is bijeengekomen, heeft erop gewezen hoe belangrijk het is Europa te verbinden en aldus de interne markt te versterken, en heeft beklemtoond dat elektronische communicatie een sterke motor is voor groei, concurrentievermogen en banen in de Europese Unie en dat er maatregelen moeten worden genomen om dit pluspunt te consolideren en bij te dragen tot de verwezenlijking van de doelstellingen van Lissabon; daartoe is het nodig dat de overheidsdiensten van de lidstaten en de instellingen van de Gemeenschap langs elektronische weg („telematicanetwerken”) toegang krijgen tot steeds grotere hoeveelheden informatie en dat ze die informatie kunnen uitwisselen en verwerken.

(10)

De opheffing van belemmeringen voor de elektronische communicatie tussen overheidsdiensten op alle niveaus en met ondernemingen en burgers draagt bij tot de verbetering van het Europese ondernemingsklimaat en tot de vermindering van administratieve lasten en bureaucratie. Zij kan ondernemingen en burgers van de Europese Unie ook aanmoedigen profijt te trekken van de informatiemaatschappij en zich langs elektronische weg tot overheidsdiensten te wenden.

(11)

Door een betere levering van eoverheidsdiensten worden ondernemingen en burgers in staat gesteld zich tot overheidsdiensten te wenden zonder dat ze speciale kennis op het gebied van informatietechnologie hoeven te verwerven, zoals einsluiting, of zich vooraf op de hoogte hoeven te stellen van de interne functionele organisatie van een overheidsdienst.

(12)

Het gebruik van Trans-Europese telematicanetwerken voor de uitwisseling van informatie tussen overheidsdiensten mag niet als het einde worden beschouwd, maar als middel om interoperabele informatieve en interactieve eoverheidsdiensten op pan-Europees niveau tot stand te brengen, waarbij wordt voortgebouwd op de voordelen die voortvloeien uit de samenwerking tussen overheidsdiensten over heel Europa en die voordelen tot burgers en ondernemingen worden uitgebreid.

(13)

Pan-Europese eoverheidsdiensten stellen overheidsdiensten, ondernemingen en burgers in staat om betere contacten te onderhouden met overheidsdiensten over de grenzen heen. Voor de levering van deze diensten is de beschikbaarheid vereist van doeltreffende, effectieve en interoperabele informatie- en communicatiesystemen tussen overheidsdiensten, alsmede interoperabele administratieve front- en back-officeprocessen teneinde overheidsinformatie in geheel Europa op een veilige manier te kunnen uitwisselen, begrijpen en verwerken.

(14)

Het is belangrijk dat bij de nationale inspanningen ter ondersteuning van eoverheid de nodige aandacht wordt geschonken aan de prioriteiten van de Europese Unie.

(15)

Het is van essentieel belang het gebruik van normen of openbaar beschikbare specificaties of open specificaties voor informatie-uitwisseling en dienstenintegratie te maximaliseren om een naadloze interoperabiliteit te garanderen en daardoor de voordelen van pan-Europese eoverheidsdiensten en de onderliggende Trans-Europese telematicanetwerken te vergroten.

(16)

De totstandbrenging van pan-Europese eoverheidsdiensten en de onderliggende telematicanetwerken waarvan de Gemeenschap gebruiker of begunstigde is, is een taak zowel voor de Gemeenschap als voor de lidstaten.

(17)

Het is van essentieel belang zorg te dragen voor nauwe samenwerking tussen de lidstaten en de Gemeenschap en, waar dit relevant is, de instellingen van de Gemeenschap en de belanghebbenden.

(18)

Maatregelen op communautair niveau moeten de succesvolle ontwikkeling van eoverheidsdiensten op pan-Europees niveau en de daarmee verbonden, op nationaal, regionaal en lokaal niveau vereiste verbintenissen stimuleren, waarbij naar behoren rekening wordt gehouden met de taalkundige verscheidenheid van de Gemeenschap.

(19)

Er moet worden gezorgd voor kruisbestuiving met relevante nationale, regionale en lokale initiatieven en de levering van eoverheidsdiensten in de lidstaten.

(20)

In het actieplan eEurope 2005, dat in juni 2002 in Sevilla door de Europese Raad werd goedgekeurd, met name het hoofdstuk over eoverheid, wordt het belang onderstreept van het IDA-programma voor de stimulering van de totstandbrenging van pan-Europese eoverheidsdiensten ter ondersteuning van grensoverschrijdende activiteiten waardoor een kader voor initiatieven betreffende eoverheid op nationaal, regionaal en lokaal niveau zou worden aangevuld en tot stand gebracht.

(21)

Met het oog op een efficiënt gebruik van de financiële middelen van de Gemeenschap moeten de kosten van pan-Europese eoverheidsdiensten en de onderliggende telematicanetwerken op billijke wijze worden gedeeld tussen de lidstaten en de Gemeenschap.

(22)

Productiviteit, responsiviteit en flexibiliteit bij de totstandbrenging en de werking van pan-Europese eoverheidsdiensten en de onderliggende telematicanetwerken kunnen het best worden bereikt door te kiezen voor een marktgerichte aanpak waarbij de leveranciers worden geselecteerd op basis van concurrentie in een multi-vendoromgeving terwijl, waar nodig, de operationele en financiële duurzaamheid van de maatregelen wordt gegarandeerd.

(23)

Pan-Europese eoverheidsdiensten moeten worden ontwikkeld in het kader van specifieke projecten van gemeenschappelijk belang, terwijl in de nodige horizontale maatregelen moet worden voorzien om de interoperabele levering van deze diensten te ondersteunen door infrastructuurdiensten ter ondersteuning van pan-Europese telematicanetwerken tot stand te brengen en te verbeteren.

(24)

Het IDABC-programma moet bijgevolg ook openstaan voor deelneming door de landen van de Europese Economische Ruimte en de kandidaat-lidstaten, en samenwerking met andere derde landen moet worden aangemoedigd. Internationale entiteiten kunnen op hun kosten deelnemen aan de uitvoering van projecten van gemeenschappelijk belang en horizontale maatregelen.

(25)

Teneinde te zorgen voor gezond beheer van de financiële middelen van de Europese Unie en de nodeloze vermeerdering van de hoeveelheid apparatuur, de herhaling van onderzoek en de verschillen in aanpak te vermijden, moet het mogelijk zijn om infrastructuurdiensten die in het raam van het IDA-programma of het IDABC-programma zijn ontwikkeld, te gebruiken in het kader van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en de politiële en justitiële samenwerking in strafzaken overeenkomstig respectievelijk de titels V en VI van het Verdrag betreffende de Europese Unie.

(26)

Aangezien het doel van de totstandbrenging van pan-Europese eoverheidsdiensten niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en derhalve vanwege de omvang en de gevolgen van het optreden beter op het niveau van de Gemeenschap kan worden verwezenlijkt, kan de Gemeenschap overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag omschreven subsidiariteitsbeginsel maatregelen nemen. Overeenkomstig het in dat artikel omschreven evenredigheidsbeginsel gaat dit besluit niet verder dan wat nodig is om die doelstellingen te verwezenlijken,

(27)

Dit besluit stelt voor de gehele duur van het programma financiële middelen vast die in het kader van de jaarlijkse begrotingsprocedure voor de begrotingsautoriteit het voornaamste referentiepunt vormen in de zin van punt 33 van het Interinstitutioneel Akkoord van 6 mei 1999 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie over de begrotingsdiscipline en de verbetering van de begrotingsprocedure (7),

a)

de doeltreffende, effectieve en veilige uitwisseling van informatie mogelijk maken tussen overheidsdiensten, hetzij nationale, regionale of lokale, alsmede tussen dergelijke overheidsdiensten en de instellingen van de Gemeenschap of andere entiteiten voorzover nodig, zodat de lidstaten en de Gemeenschap binnen hun respectieve bevoegdheidsgebied de in de artikelen 3 en 4 van het Verdrag bedoelde beleidsvormen en activiteiten ten uitvoer kunnen leggen;

b)

de voordelen van de uitwisseling van informatie zoals gespecificeerd onder a) uitbreiden tot ondernemingen en burgers;

c)

de communicatie tussen de instellingen van de Gemeenschap vergemakkelijken en het communautaire besluitvormingsproces ondersteunen, en het daarop betrekking hebbende strategische kader op pan-Europees niveau ontwikkelen;

d)

de deelneming van burgers en ondernemingen aan de opbouw van de Europese Unie bevorderen;

e)

interoperabiliteit tot stand brengen, zowel binnen als tussen verschillende overheidssectoren en, waar nodig, met ondernemingen en burgers;

f)

netwerken als bedoeld onder a), b) en c) doen convergeren naar een gemeenschappelijke telematicainterface;

g)

aanzienlijke voordelen voor de overheidsdiensten van de lidstaten en de Gemeenschap realiseren in de vorm van gestroomlijnde werkzaamheden, snellere tenuitvoerlegging, beveiliging, efficiëntie, transparantie, dienstencultuur en responsiviteit;

h)

de verspreiding van goede praktijken bevorderen en de ontwikkeling van innovatieve telematicaoplossingen in overheidsdiensten aanmoedigen.

a)

„telematicanetwerk”: een uitgebreid gegevenscommunicatiesysteem dat niet alleen de fysieke infrastructuur en verbindingen omvat, maar ook de daarmee verbonden diensten- en toepassingslagen, zodat elektronische uitwisseling van informatie tussen en binnen overheidsdiensten alsmede tussen overheidsdiensten en ondernemingen en burgers mogelijk wordt;

b)

„pan-Europese eoverheidsdiensten”: informatieve en interactieve diensten die door overheidsdiensten worden verstrekt aan overheidsdiensten, ondernemingen, met inbegrip van hun organisaties, en burgers, met inbegrip van hun organisaties, door middel van interoperabele Trans-Europese telematicanetwerken;

c)

„project van gemeenschappelijk belang”: een project zoals omschreven in bijlage I, dat krachtens dit besluit wordt ondernomen of voortgezet en dat betrekking heeft op de totstandbrenging of verbetering van pan-Europese eoverheidsdiensten;

d)

„infrastructuurdiensten”: diensten die worden verstrekt om te voldoen aan generieke projectbehoeften, waaronder technologieoplossingen en softwaretoepassingen, inclusief een Europees interoperabiliteitskader, beveiliging, middleware en netwerkdiensten. Infrastructuurdiensten ondersteunen de levering van pan-Europese eoverheidsdiensten;

e)

„horizontale maatregel”: een actie zoals omschreven in bijlage II, die krachtens dit besluit wordt ondernomen of voortgezet en die betrekking heeft op de totstandbrenging of verbetering van infrastructuurdiensten of strategische en ondersteunende activiteiten;

f)

„interoperabiliteit”: het vermogen van informatie- en communicatietechnologiesystemen en van de daardoor ondersteunde bedrijfsprocessen om informatie en kennis gemeenschappelijk te gebruiken en uit te wisselen.

a)

bijdragen tot de verwezenlijking van de doelstellingen van de eEurope-initiatieven en aanverwante actieplannen, met name met betrekking tot eoverheid, met het doel ondernemingen en burgers hiervan profijt te laten trekken;

b)

direct bijdragen tot de verwijdering of vermindering van belemmeringen voor het vrije verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal;

c)

direct bijdragen tot het bevredigend functioneren van de economische en monetaire unie;

d)

de totstandbrenging van een Europese ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid ondersteunen;

e)

interinstitutionele samenwerking tussen de instellingen van de Gemeenschap alsmede tussen deze laatste en nationale, regionale en lokale overheidsdiensten, inclusief nationale en regionale parlementen, aanmoedigen;

f)

bijdragen tot de bescherming van de financiële belangen van de Gemeenschap en de lidstaten of tot de bestrijding van fraude;

g)

de toepassing van het bestaande Gemeenschapsrecht („acquis communautaire”) na de uitbreiding van de Europese Unie vergemakkelijken;

h)

het concurrentievermogen in de Gemeenschap, met bijzondere nadruk op het concurrentievermogen van kleine en middelgrote ondernemingen, alsmede ondernemerschap en innovatie bevorderen;

i)

het burgerschap van de Unie en de deelneming aan de besluitvormingsprocessen van de Europese Unie ondersteunen, bv. door de raadpleging van relevante belanghebbenden.

a)

een beschrijving van de geplande organisatorische ontwikkeling en, waar nodig, re-engineering van werkprocedures;

b)

doelstellingen, functionaliteiten, deelnemers en technische aanpak;

c)

maatregelen om meertalige communicatie te vergemakkelijken;

d)

de toewijzing van de rollen aan de Gemeenschap en de lidstaten;

e)

een specificatie van de verwachte kosten en een beschrijving van de verwachte voordelen, met inbegrip van beoordelingscriteria om deze voordelen na de uitvoeringsfase te meten, en een gedetailleerde analyse van het investeringsrendement en de te bereiken ijkpunten;

f)

een schema op basis waarvan de exploitatie- en onderhoudskosten van de pan-Europese eoverheids- en infrastructuurdiensten na afloop van de uitvoeringsfase billijk over de Gemeenschap en de lidstaten en, waar nodig, andere entiteiten worden omgeslagen.

a)

een beschrijving van de doelstellingen, het werkterrein, de motivering, de potentiële begunstigden, de functionaliteiten en de technische aanpak;

b)

een specificatie van de gedane uitgaven en de bereikte ijkpunten, alsmede de verwachte kosten en voordelen en de te bereiken ijkpunten;

c)

een specificatie van de te gebruiken infrastructuurdiensten.

—

gezien de mededeling van de Commissie over investeren in onderzoek: een actieplan voor Europa (COM(2003) 226),

—

onder verwijzing naar de resoluties van:

—

gelet op de conclusies van de buitengewone Europese Raad van 23-24 maart 2000 in Lissabon en de Europese Raad van 15-16 maart 2002 in Barcelona,

—

onder verwijzing naar zijn resoluties van 15 maart 2000 over de buitengewone Europese Raad van 23-24 maart 2000 in Lissabon (1) en van 20 maart 2002 over de conclusies van de Europese Raad van 15-16 maart 2002 in Barcelona (2),

—

onder verwijzing naar zijn resolutie van 23 oktober 2003 over het Groenboek — Ondernemerschap in Europa, die ook betrekking heeft op het verslag van de Commissie over de uitvoering van het Europees Handvest voor kleine bedrijven, de mededeling van de Commissie: „Eerst aan de kleintjes denken in een groter wordend Europa” en de mededeling van de Commissie: „Innovatiebeleid: actualisering van de aanpak van de Europese Unie in de context van de strategie van Lissabon” (3),

—

onder verwijzing naar zijn resolutie van 23 oktober 2003 over de mededeling van de Commissie: „Het industriebeleid na de uitbreiding” (4),

—

gezien de mededeling van de Commissie: „Meer onderzoek voor Europa — Op weg naar 3% van het BBP” (COM(2002) 499), de mededeling van de Commissie: „De Europese onderzoekruimte: Een nieuwe aanpak — Versterking en heroriëntering van bestaande perspectieven, opening van nieuwe perspectieven” (COM(2002) 565) en de mededeling van de Commissie: „De rol van de universiteiten in het Europa van de kennis” (COM(2003) 58),

—

gezien het verslag van een onafhankelijke groep deskundigen aan de Europese Commissie „Intensivering van O&O in de EU: verbetering van de doeltreffendheid van de samenwerking van de combinatie overheidssteun en mechanismen voor particulier onderzoek” (5),

—

gezien het Besluit nr. 1513/2002/EG van het Europees Parlement en de Raad van 27 juni 2002 betreffende het zesde kaderprogramma van de Europese Gemeenschap voor activiteiten op het gebied van onderzoek, technologische ontwikkeling en demonstratie, ter bevordering van de totstandbrenging van de Europese onderzoeksruimte en van innovatie (2002-2006) (6),

—

gelet op de artikelen 47, lid 2 en 163 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie industrie, externe handel, onderzoek en energie en het advies van de Commissie juridische zaken en interne markt (A5-0389/2003),

A.

ervan overtuigd dat het voor de concurrentiepositie en het zelfbeeld van Europa van doorslaggevend belang is dat de uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling (O&O) aanzienlijk worden verhoogd,

B.

ervan overtuigd dat het Europees onderzoeksbeleid het grondslagenonderzoek nog meer moet ondersteunen,

C.

gezien het besluit van de Europese Raad van Barcelona om de uitgaven voor O&O tot 2010 met 3 % te verhogen,

D.

gezien het feit dat de O&O-uitgaven van de EU jaarlijks met 8 % moeten stijgen om dit doel te verwezenlijken, en dat tevens de beschikbare financiële middelen doeltreffender moeten worden gebruikt,

E.

gezien het verslag-Sapir „Een agenda voor een groeiend Europa” (7),

F.

gezien het feit dat vooral de particuliere investeringen in O&O verhoogd moeten worden, wanneer het de bedoeling is dat de Unie tot de meest concurrerende en dynamische, op kennis gebaseerde economische ruimte van de wereld wordt, zoals de Europese Raad in Lissabon heeft besloten,

G.

overwegende dat de integratie van vrouwen in het wetenschappelijk onderzoek, zowel in universiteiten als in ondernemingen, nog altijd niet in voldoende mate is verwezenlijkt,

1.

onderschrijft de aanbevelingen van de Commissie in haar mededeling;

2.

is van mening dat wetenschap en technologie uiterlijk sinds de renaissance behoren tot de identiteit van Europa;

3.

verzoekt de lidstaten hun onderzoeksuitgaven in 2010 tot 3 % van hun BBP verhogen;

4.

heeft kritiek op het feit dat de Raad geen daden heeft laten volgen op zijn verklaringen en dat de lidstaten zich geen of slechts geringe inspanningen getroosten om hun uitgaven voor O&O te verhogen, terwijl enkele lidstaten zelfs hun uitgaven verlaagd hebben;

5.

verzoekt de Raad de voorstellen van de Commissie serieus te nemen, zodat Europa weer op alle relevante gebieden van wetenschap en techniek vooraan in de wereld staat, en verzoekt derhalve het denkbeeld van een op concurrentie toegesneden onderzoek meer dan tot dusverre in het Europese onderzoek te integreren;

6.

is van mening dat het begrip kennismaatschappij niet alleen naar de hoogte van de onderzoeksuitgaven, maar ook naar het wetenschappelijk algemeen onderwijs moet worden gemeten;

7.

verzoekt derhalve de lidstaten en particuliere investeerders hun uitgaven voor O&O te verhogen, waarbij de publieke uitgaven met 6 % en de particuliere met 9 % moeten stijgen, zodat gemiddeld 8 % wordt gehaald, hetgeen nodig is om uiterlijk in 2010 in totaal 3 % van het BBP te bereiken;

8.

wenst dat dan ook het Europees kaderprogramma voor onderzoek wordt verhoogd en verlangt derhalve voor het zevende kaderprogramma voor onderzoek een verhoging tot 30 miljard EUR. voor de gehele duur van het programma, ook om rekening te houden met de uitbreiding tot 25 en meer lidstaten;

9.

verlangt voorts dat de nationale O&O-programma's beter op elkaar worden afgestemd en dat in samenwerking met de EU-programma's visionaire „technologieplatforms” (b.v. ITER) worden ingesteld, zodat in heel Europa een beperkt aantal grote en ambitieuze onderwerpen kan worden aangepakt; is van mening dat technologieplatforms, net als andere acties uit hoofde van artikel 169, zodanig moeten worden uitgevoerd dat zoveel mogelijk belanghebbenden eraan kunnen deelnemen, ongeacht hun organisatievorm;

10.

verlangt dat in het kader van het zesde kaderprogramma voor onderzoek de concepten „topnetwerken” en „geïntegreerde projecten” meer op de grondgedachte van de Europese onderzoeksruimte worden toegesneden en dat met name correcties betreffende de omvang van de projecten, zowel met het oog op het aantal projectpartners alsook van het financieel volume worden aangebracht;

11.

benadrukt het belang van nauwere samenwerking met de lidstaten en de kandidaat-lidstaten op het gebied van onderzoeksbeleid en -investeringen; wijst erop dat er momenteel op het gebied van de lucht- en ruimtevaarttechniek reeds een succesvolle, nauwe samenwerking tussen afzonderlijke lidstaten plaatsvindt;

12.

is van mening dat nog aanzienlijke inspanningen nodig zijn om in de toekomst te beschikken over voldoende wetenschappers, ingenieurs en vaklieden en verlangt derhalve dat de lidstaten meer aandacht besteden aan het wetenschappelijk-technisch onderwijs en dat de EU haar bijdrage aan de mobiliteit van wetenschappers, ingenieurs en vaklieden verder verhoogt, zodat uiteindelijk inderdaad een Europese onderzoeksruimte ontstaat;

13.

wijst erop dat daartoe ook een concurrerende salariëring voor onderzoekers die recht doet aan het opleidingsniveau, de sociale zekerheid, de planning van de beroepscarrière en de belangen van het gezin behoren, inclusief steun voor de vestiging van het gezin, vereenvoudiging van de bureaucratie (visa, vergunningen), arbeidsmogelijkheden voor partners en opvang van en scholen voor kinderen;

14.

wijst erop dat een permanente bevordering van het menselijk kapitaal noodzakelijk is; dringt erop aan een juridisch kader te creëren dat een flexibele en praktijkgerichte tewerkstelling van onderzoekers en hun mobiliteit in de EU waarborgt;

15.

herinnert eraan dat, los van de almaar toenemende emigratie van volledig opgeleide onderzoekers, de demografische ontwikkeling en het kleiner aantal studenten dat aan een opleiding in de natuurwetenschappen begint, de omstandigheden voor groei van het onderzoek nog moeilijker zullen maken; dringt tevens aan op faciliteiten voor onderzoekers om de Unie binnen te komen en hun werkzaamheden te verrichten;

16.

is van oordeel dat bepaalde bevolkingsgroepen in de toekomst meer voor onderzoek moeten worden gewonnen; benadrukt dat met name vrouwen tot deze groep behoren, daar hun aandeel in het onderzoek ondanks alle inspanningen van de afgelopen jaren niet beduidend is toegenomen;

17.

verlangt dat de EU ook de mondiale concurrentie aangaat doordat zij zich openstelt voor wetenschappers, ingenieurs en vaklieden uit de gehele wereld met inbegrip van haar eigen ingezetenen die enkele jaren in een ander land hebben gewoond;

18.

steunt het ontstaan van regionale netwerken van het MKB en verzoekt de lidstaten en de Commissie dit soort initiatieven prioritair te steunen;

19.

juicht toe dat inmiddels vele regio's in Europa het belang van wetenschap en techniek hebben ingezien en stelt een door de EU bevorderde concurrentie tussen de wetenschapsregio's voor;

20.

heeft waardering voor het feit dat vele grote ondernemingen zich aanzienlijke inspanningen getroosten om uit eigen middelen O&O te doen, maar betreurt dat dit nog niet voor alle grote ondernemingen geldt;

21.

verzoekt laatstgenoemde ondernemingen in de toekomst meer dan tot dusverre te investeren en dit te bewijzen door zich meer toe te leggen op eigen O&O-afdelingen;

22.

beschouwt de zeer hoge bijdrage van het MKB aan de wetenschappelijke prestaties en de werkgelegenheid als een bijzondere kracht van Europa — vooral jegens de VS;

23.

vindt daarentegen de gebrekkige deelname van het MKB aan het onderzoek een zwak punt van Europa en vindt dat vooral bij deze ondernemingen een aanzienlijke inhaalbehoefte bestaat, omdat het MKB vaak bijzonder innovatief is;

24.

is er vast van overtuigd dat de grotere bijdrage van particuliere ondernemingen aan O&O niet alleen afhankelijk is van de beschikbaar gestelde middelen, maar ook en vooral van een nauwere samenwerking tussen ondernemingen, vooral het MKB, en de openbare en particuliere onderzoeksinstellingen;

25.

herinnert eraan dat toepassingsgericht onderzoek belangrijke stimuli aan de Europese economie geeft en dat een doelgerichte samenwerking tussen onderzoek en bedrijfsleven moet worden gesteund; wijst erop dat het zwaartepunt hierbij moet liggen op de samenwerking met het MKB;

26.

verzoekt de lidstaten degelijke modellen inzake juridische samenwerking tussen onderzoeksinstellingen en bedrijven te ontwikkelen;

27.

verlangt dat bij de naleving van de auteursrechten in openbare instellingen en openbare-particuliere partnerschappen meer tegemoet wordt gekomen aan de zakelijke belangen van particuliere ondernemingen;

28.

benadrukt dat de bescherming van de intellectuele eigendom in dit opzicht een belangrijke rol speelt, daar een geslaagde economische toepassing van de beschermingsrechten de terugvloeiing van kapitaal waarborgt en ertoe bijdraagt dat er een permanente onderzoeksactiviteit kan worden ontwikkeld;

29.

wijst er met name op dat er snel en voor een gunstige prijs rechten ter bescherming van de intellectuele eigendom ter beschikking moeten worden gesteld, waarbij de invoering van een communautair patent en de geplande nieuwe regeling voor de patenteerbaarheid van computerondersteunde uitvindingen belangrijke stappen zijn;

30.

is van mening dat het accent van de overheidssteun in toenemende mate moet worden verschoven naar het MKB en verlangt daartoe nieuwe onbureaucratische steuninstrumenten;

31.

wijst erop dat het MKB over het algemeen niet over grote personele reserves beschikt en bovendien in toenemende mate op problemen bij de particuliere financiering stuit en derhalve is aangewezen op een snelle en onbureaucratische toewijzing van onderzoekskredieten;

32.

herinnert eraan dat veel bedrijven die zich op onderzoeksgevoelige gebieden engageren, aanzienlijke problemen kennen om voldoende kapitaal aan te trekken en dat de situatie in het kader van Bazel II wellicht nauwelijks zal verbeteren;

33.

33 stelt voor het MKB een marktgerichte stimulering van het onderzoek in combinatie met particuliere financiering voor; is echter van mening dat overheidssteun, in de vorm van belastingverlagingen dan wel rechtstreekse steun, geen invloed mag hebben op de soorten steun die worden goedgekeurd of op de hoogte van de toegestane steun; is van mening dat de lidstaten de vrijheid moeten hebben hun eigen beleid te formuleren zonder wat de keuze van instrumenten betreft gebonden te zijn aan de regels inzake het concurrentiebeleid die binnen de bevoegdheid van de Gemeenschap vallen;

34.

stelt voor dat de lidstaten niet alleen rechtstreekse onderzoekssteun moeten geven maar ook moeten kijken naar een fiscale bevordering van het particuliere onderzoek, waarbij opnieuw het accent bij het MKB zou moeten liggen;

35.

benadrukt dat financieringsinstrumenten van de overheid een belangrijk deel van de financiële ondersteuning van het onderzoek vormen, maar dat zinvolle onderzoeksstimuli in de eerste plaats via dienovereenkomstige fiscale regelingen en onderzoeksvriendelijke kadervoorwaarden worden geschapen;

36.

maakt bezwaren tegen te veel juridische bepalingen, daar deze de onderzoeksactiviteit in de Europese Unie eerder afremmen dan bevorderen; dringt erop aan na te gaan op welke gebieden de bureaucratie en bureaucratische belemmeringen, die het innovatie- en onderzoeksvermogen tegenhouden, kunnen worden afgebouwd en verzoekt om voorstellen om dergelijke obstakels weg te nemen;

37.

is van mening dat het welslagen en de waarde van het verrichte onderzoek aan een beoordeling moeten worden onderworpen; geeft te bedenken dat niet elke onderzoeksmaatregel het verwachte positieve effect op de Europese economieën heeft; adviseert derhalve een Europees systeem in te stellen dat de maatstaven voor efficiëntie en succes van het onderzoek ontwikkelt en vervolgens toetst;

38.

herinnert aan een voorstel voor een Europese Stichting voor onderzoek, dat het Europees Parlement naar aanleiding van de ontbinding van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal heeft gedaan (8), zich baserend op het streven om particuliere middelen voor onderzoek aan te trekken, net zoals in de VS, waar wetenschappelijke mecenaten een veel grotere rol spelen dan in Europa;

39.

verzoekt om de oprichting van een „Europese Onderzoeksraad” met als taak de positie van het Europese fundamentele onderzoek van wetenschappelijk topniveau wereldwijd te versterken door dit onderzoek te steunen met financiering op lange termijn; is van mening dat gewaarborgd moet worden dat de „Europese Onderzoeksraad” van voldoende middelen wordt voorzien, naast de reeds aan onderzoek toegewezen financiering en dat gewaarborgd wordt dat de instantie:

40.

pleit voor een nauwere samenwerking met de banken, vooral met de Europese Investeringsbank en de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling om marktgerichte ontwikkelingen te financieren;

41.

verzoekt de lidstaten en de Europese Commissie de structuurfondsen meer in te zetten voor O&O;

42.

vindt het met het oog op de mondialisering van het onderzoek dringend noodzakelijk de internationale wetenschappelijk-technische samenwerking, vooral op het niveau van de ondernemingen, met name het MKB, te verbeteren;

43.

is van mening dat het er nu niet alleen op aankomt nieuwe voorstellen te doen, maar dat de reeds bestaande voorstellen snel moeten worden uitgevoerd;

44.

dringt erop aan dat de lidstaten en de Commissie er ook voor zorgen dat het MKB en universiteiten betrokken worden bij de regionale plannen ter bevordering van onderzoek en innovatie en zo nodig extra financiën beschikbaar te stellen;

45.

verlangt dat de innovatieve effecten van O&O-programma's worden versterkt door de integratie van op innovatie gerichte maatregelen in onderzoeksprojecten te stimuleren en te steunen; wijst er echter op dat de communautaire kaderregelgeving inzake O&O aanzienlijk moet worden verduidelijkt;

46.

acht het van belang dat de Commissie duidelijkheid verschaft over en de bekendheid vergroot van de vormen van overheidssteun aan onderzoek die niet tot concurrentievervalsing leiden;

47.

verwelkomt de inspanningen van de Commissie om het communautaire kader voor staatssteun aan O&O te herzien en te verduidelijken en de staatssteun met het oog op horizontale doelstellingen bij te stellen;

48.

verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad en de Commissie, alsmede aan de regeringen en parlementen van de lidstaten en de kandidaat-lidstaten.

—

gezien het verslag van de Commissie (COM(2002) 695),

—

gezien de mededeling van de Commissie „Elektronische communicatie: de weg naar de kenniseconomie” (COM(2003) 65),

—

gezien Richtlijn 2002/19/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 maart 2002 inzake de toegang tot en interconnectie van elektronische-communicatienetwerken en bijbehorende faciliteiten (Toegangsrichtlijn) (1),

—

gezien Richtlijn 2002/20/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 maart 2002 betreffende de machtiging voor elektronische-communicatienetwerken en -diensten (Machtigingsrichtlijn) (2),

—

gezien Richtlijn 2002/21/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 maart 2002 inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische-communicatienetwerken en -diensten (Kaderrichtlijn) (3),

—

gezien Richtlijn 2002/22/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 maart 2002 inzake de universele dienst en gebruikersrechten met betrekking tot elektronische-communicatienetwerken en -diensten (Universeledienstrichtlijn) (4),

—

gezien de conclusies van de Europese Raad van Lissabon van 23 en 24 maart 2000, (SN 100/1/00),

—

gelet op artikel 47, lid 2 en artikel 163 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie industrie, externe handel, onderzoek en energie en het advies van de Commissie juridische zaken en interne markt (A5-0376/2003),

A.

overwegende dat de landen die het nieuwe regelgevingskader niet uitvoeren, een unieke kans missen om op een markt in volle ontwikkeling normbepalend te zijn,

B.

overwegende dat het nieuwe regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten een belangrijke stimulans voor het Europese concurrentievermogen vormt,

C.

overwegende dat het permanente streven naar een volledig concurrerende open markt blijvende voordelen voor de consument en bedrijfsleven belooft door het stimuleren van investeringen, innovatie en kwalitatief hoogwaardige diensten tegen lagere prijzen,

D.

overwegende dat het niet op tijd omzetten van het nieuwe regelgevingskader de doelstellingen van de Agenda van Lissabon, die door alle lidstaten in 2001 zijn onderschreven, ondermijnt,

E.

overwegende dat de „oude” problemen in de sector, zoals international roaming tarieven, mobile call termination tarieven maar ook nummerportabiliteit, nog steeds niet zijn opgelost, en dat zich daarnaast ook nieuwe problemen hebben aangediend, zoals de vertraging in de uitrol van 3G maar met name in de ontwikkeling van nieuwe diensten en toepassingen op het gebied van 3G,

F.

overwegende dat elke vertraging bij de uitvoering van het nieuwe regelgevingskader de ontwikkeling van mededinging en dus ook de voordelen voor de consument ophoudt,

G.

overwegende dat elke vertraging bij de uitvoering van het nieuwe regelgevingskader de nationale regelgevingsinstanties (NRI's) de wettelijke bevoegdheden ontneemt die zij nodig hebben om informatie te verkrijgen van de telecommunicatie-exploitanten voor het verrichten van marktanalyses,

H.

overwegende dat elke vertraging bij inbreukprocedures tegen de lidstaten die het nieuwe regelgevingspakket niet omzetten de ontwikkeling van de markt aanzienlijk verstoort,

I.

overwegende dat uit talloze rapporten blijkt dat het nog steeds de gevestigde exploitanten zijn die enkele segmenten van de telecommunicatiemarkt in de EU domineren,

J.

overwegende dat de kwaliteit van de telecommunicatiediensten die de gebruikers worden geboden, nog steeds aanzienlijk zou kunnen worden verbeterd; dat geldt met name voor portabiliteit van mobiele nummers, het gamma van de beschikbare diensten, de klantenservice en de wachttijdden voordat een verbinding tot stand komt,

K.

overwegende dat verleners van telecommunicatiediensten verplicht zijn de belangen van gehandicapte gebruikers te erkennen als het gaat om keuze, prijs en kwaliteitsvoordelen van telecommunicatiediensten en de toegankelijkheid daarvan; dat voorts verlangd moet worden dat vertegenwoordigers van de gehandicapten door regelgevers bij de beoordeling van de dienstverlening worden geraadpleegd,

L.

overwegende dat de mogelijke regels die aan exploitanten worden opgelegd, fair en evenredig dienen te zijn en alleen dienen te worden opgelegd na een grondige analyse van de desbetreffende markt en de verhouding tussen kosten en baten van de regelgevende maatregelen, waarbij met name rekening wordt gehouden met het ontwikkelen van een duurzame mededinging op het gebied van de infrastructuur,

M.

overwegende dat in mei 2004 tien nieuwe lidstaten tot de Europese Unie toetreden,

N.

overwegende dat de kandidaat-lidstaten zich ertoe hebben verplicht hun markten volledig te liberaliseren en het nieuwe regelgevingspakket vanaf hun toetreding toe te passen,

O.

overwegende dat betrouwbare en beschikbare gegevens over de markten in de kandidaat-landen ontbreken,

P.

overwegende dat de Europese groep van regulatoren (ERG) een fundamentele rol speelt bij de waarborging van een consistente regelgeving in de gehele Europese Unie,

Q.

overwegende dat de interactie tussen de Commissie en de ERG van cruciaal belang is voor een succesvolle tenuitvoerlegging van de telecommunicatieregelingen,

R.

overwegende dat het uiteindelijk de verantwoordelijkheid van de Commissie is om ervoor te zorgen dat de EU-wetgeving zowel doeltreffend als qua toepassing consistent is,

S.

overwegende dat de lidstaten vooruitgang hebben geboekt bij het aannemen van de beginselen die in de richtlijn over universele diensten en rechten van gebruikers zijn opgenomen,

1.

complimenteert de Commissie met het ondernemen van stappen tegen de lidstaten die het nieuwe regelgevingspakket nog niet in nationale wetgeving hadden omgezet zodra de termijn van twee maanden om de Commissie te waarschuwen was verstreken;

2.

dringt erop aan dat de inbreukprocedures tegen deze lidstaten zo snel mogelijk worden afgewikkeld;

3.

verzoekt de Commissie zich in haar maatregelen ten aanzien van lidstaten, die de nieuwe richtlijnen niet tijdig hebben geïmplementeerd, niet te beperken tot alleen inbreukprocedures tegen deze lidstaten, maar ook gebruik te maken van het bredere instrumentarium dat haar ter beschikking staat, zoals bijvoorbeeld het doen van publicaties en benchmarkstudies; roept de Commissie op om over de inhoud van dit bredere instrumentarium met het Europees Parlement van gedachten te wisselen;

4.

roept de Commissie en de nationale toezichthouders in de European Regulators Group op om de „oude” problemen zoals international roaming tarieven, mobile call termination-tarieven en nummerportabiliteit nu eindelijk op te lossen en zich tevens te buigen over nieuwe vragen zoals joint dominance en de noodzaak tot samenwerking om 3G applicaties en diensten te ontwikkelen in relatie tot het handhaven van competitie in deze sector;

5.

wijst op het belang van een samenhangend en duidelijk wettelijk kader voor de hele uitgebreide EU, indien het de bedoeling is nieuwkomers in de communicatiesector aan te moedigen; verzoekt de lidstaten en hun NRI's hoge prioriteit te verlenen aan totstandbrenging van een consequente behandeling van deelnemers aan de markt op basis van heldere beginselen in de mededingingswetgeving; verzoekt de nationale regelgevingsinstanties (NRI's) om door middel van mededingingsregels een evenredige en faire druk op de markten te handhaven;

6.

verzoekt de Commissie duidelijk te maken wat het eventuele directe gevolg is van de essentiële bepalingen van het nieuwe kader, waaronder de procedurele en inhoudelijke bepalingen, zodat belanghebbenden enige duidelijkheid hebben over de mate waarin hierop kan worden vertrouwd en over de doelmatigheid van de rechten waarop zij aanspraak kunnen maken;

7.

verzoekt de NRI's op te treden wanneer prijsverlagingen voor de korte termijn door de gevestigde exploitanten het ontstaan van concurrentiële marktvoorwaarden op lange termijn in de weg staan;

8.

verzoekt de NRI's duidelijke bewijzen te leveren om alle regels die zij opleggen te rechtvaardigen, met inbegrip van de lange- en de kortetermijneffecten van de voorgestelde regelgeving;

9.

herinnert eraan dat een op voorzieningen gebaseerde mededinging waarbij concurrerende dienstverleners in hun eigen infrastructuur investeren, voor de consument in het algemeen betere resultaten oplevert en de grondslag legt voor een duurzame mededinging; beklemtoont derhalve dat de nadruk op op toegang gebaseerde mededinging (b.v. doorverkoop, ontbundeling van de local loop, bit-stream toegang) niet als doel op zich moet worden beschouwd maar als een middel om te komen tot vollediger op voorzieningen gebaseerde mededinging in de telecomsector;

10.

herinnert de NRI's eraan dat zij alleen passende verplichtingen aan de eindverbruikersmarkt moeten opleggen als verplichtingen op het niveau van de groothandelsmarkt onvoldoende zijn om voor mededinging in de eindverbruikersmarkt te zorgen (art. 17 Universeledienstrichtlijn), en meent dat de ERG en de Commissie nauwlettend op de naleving van dit regelgevingsbeginsel moeten toezien;

11.

moedigt de Commissie aan er ook in de toekomst op toe te zien dat exclusieve normen zich niet ontwikkelen tot controlemechanismen die de interoperabiliteit en daardoor de uitbreiding van diensten op de interne markt onmogelijk maken;

12.

merkt op dat het nieuwe kader bepaalt dat het oude regelgevingskader kan voortbestaan zolang niet-concurrerende marktvoorwaarden heersen, wat vooral van belang is voor de toetredende landen; beklemtoont echter dat de NRI's in de toetredende landen zo spoedig mogelijk gedetailleerde steun nodig hebben bij de overschakeling van het ene naar het andere regelgevingskader;

13.

verzoekt de Commissie informatie te verzamelen over de stand van zaken in de kandidaat-lidstaten en de vraag of deze klaar zijn om het nieuwe regelgevingskader uit te voeren en om het Europees Parlement volledig van een en ander op de hoogte te houden; verzoekt de Commissie voorts aan te geven welke technische bijstand beschikbaar zal worden gesteld om de uitvoering te vergemakkelijken in landen die waarschijnlijk niet aan de eisen kunnen voldoen;

14.

beklemtoont dat, zoals verklaard in overweging 15 van Aanbeveling 2003/311/EG van de Commissie van 11 februari 2003 (5) betreffende relevante producten- en dienstenmarkten, nieuwe en opkomende markten waar eventuele marktmacht bestaat, vanwege pioniersvoordelen in beginsel niet dienen te worden onderworpen aan regelgeving vooraf, ook al is het niet altijd gemakkelijk om tot overeenstemming te komen over een heldere definitie van wat opkomende markten zijn;

15.

onderstreept dat de ERG volledig onafhankelijk dient te blijven en dat ministeries geen lid van de groep mogen worden;

16.

dringt erop aan dat de NRI's volstrekt onafhankelijk zijn, over voldoende middelen beschikken en de nodige bevoegdheden hebben om hun taken uit te voeren, en in staat zijn een pro-actieve rol te spelen om de mededinging in de sector te bevorderen;

17.

dringt er bij de Commissie op aan een vooruitziende en zeer actieve rol te spelen ten aanzien van de wijze waarop de ERG haar regelgevende taak interpreteert;

18.

verwelkomt de inspanningen van de ERG om de belanghebbenden te raadplegen;

19.

is verheugd over hetgeen de Inclusieve Communicatiewerkgroep van de EU, INCOM, heeft gedaan om aanbevelingen voor te leggen over de wijze waarop de bepalingen van de telecommunicatiewetgeving moeten voldoen aan de toegankelijkheidsvoorwaarden voor gehandicapte gebruikers en pleit ervoor om in dergelijke aanbevelingen duidelijke en ambitieuze doelstellingen en tijdschema's voor de tenuitvoerlegging op te nemen alsmede effectieve instrumenten voor toezicht;

20.

dringt er bij de ERG op aan nog meer stappen te ondernemen om alle belanghebbenden op een zo volledig en transparant mogelijk wijze bij een en ander te betrekken;

21.

dringt erop aan dat alle lidstaten hun gerechtelijke procedures herzien zodat rechtszaken die aan hun door eisers of NRI's worden voorgelegd krachtens de nieuwe kaderwetgeving, onverwijld, doeltreffend en deskundig worden behandeld;

22.

merkt op dat het lidmaatschap en het mandaat van de Europese Groep van Regulatoren (ERG) en de Groep van Onafhankelijke Regulatoren (IRG) elkander in aanzienlijke mate overlappen; acht het van essentieel belang dat iedere duplicatie van schaarse bestuurlijke middelen en inspanningen wordt vermeden; adviseert derhalve te besluiten tot een geleidelijke fusie van de ERG en de IRG;

23.

wijst op het belang van een snelle behandeling van beroepen tegen besluiten van NRI's; verzoekt alle lidstaten ervoor te zorgen dat zij over doeltreffende geschillenprocedures beschikken; merkt op dat de Commissie toezicht zou moeten houden op de tijdschema's voor geschillenbeslechting en in toekomstige uitvoeringsverslagen de prestaties met de doelstellingen zou moeten vergelijken;

24.

is van mening dat de rechtbanken in de lidstaten, teneinde een consistente jurisprudentie in deze complexe, door technologie beheerste sector te bevorderen, moeten worden aangemoedigd tot samenwerking via uitwisseling van ervaringen en informatie over rechtszaken; verzoekt de Commissie te overwegen maatregelen op dit gebied te treffen, met inbegrip van een eventueel informatienetwerk over telecommunicatiezaken;

25.

herinnert alle partijen er met klem aan dat in de telecommunicatiesector geldt dat van uitstel (van een rechterlijke uitspraak) afstel komt en onderstreept het belang van een snelle toegang tot en snelle afwikkeling van gerechtelijke procedures;

26.

stelt vast dat in de lidstaten redelijke vooruitgang is geboekt bij de aanneming van de hoofdbeginselen die zijn uiteengezet in de richtlijn universele dienstverlening en rechten van de gebruikers;

27.

blijft verontrust over de inconsequenties in de toewijzing van subsidies voor universele diensten;

28.

onderstreept dat subsidies voor universele diensten voldoende gerechtvaardigd en niet-discriminerend moeten zijn, en dat zij moeten worden toegewezen via een transparante tenderprocedure, niet in de laatste plaats om de exploitanten met de beste technologische oplossingen aan te moedigen universele diensten te verlenen;

29.

wijst de NRI's er andermaal op dat de centraal gefinancierde aanbieding van universele diensten moet worden opengesteld voor alle (dus niet alleen bestaande) operatoren en dat operatoren van mobiele diensten en alle andere desbetreffende operatoren in een aantal regio's de kans moeten krijgen inschrijvingen te doen voor het aanbieden van universele diensten. Er zij op gewezen dat het toepassingsgebied van de nieuwe richtlijn uitdrukkelijk alle elektronische diensten omvat;

30.

neemt met teleurstelling kennis van de langzame omzetting in sommige lidstaten van de verplichte bepalingen in het nieuwe kader om de toegang voor gehandicapte en minder bevoorrechte gebruikers te verbeteren en maatregelen ter verbetering van de prijstransparantie in te voeren;

31.

verzoekt de Commissie erop toe te zien dat specifieke regelgeving voor de sector in plaats van het mededingingsrecht uitsluitend wordt toegepast als voldaan is aan de criteria die in de bovengenoemde aanbeveling van de Commissie inzake de desbetreffende markten staan vermeld;

32.

beklemtoont het belang van nummerportabiliteit als maatregel ten behoeve van de consument en ter openstelling van de markt in de mobiele sector; merkt op dat de desbetreffende bepalingen in sommige lidstaten betrekkelijk weinig weerklank vinden; verzoekt de NRI's te zorgen dat onnodige vertragingen en kosten bij overmakingen niet worden gebruikt om dit recht van de consument te ontmoedigen;

33.

is verheugd over de volledige inzet van belanghebbenden en de Commissie binnen de werkgroep over normen voor de locatie van de oproeper in de mobiele telefonie; hoopt dat de werkgroep zo spoedig mogelijk met de NRI's en de exploitanten tot overeenstemming kan komen, opdat de consumenten hiervan de eerste vruchten kunnen plukken;

34.

verzoekt de Commissie druk uit te oefenen op de exploitanten van telecommunicatiediensten, en met name op de gevestigde exploitanten, teneinde netwerken op te zetten die het gebruik van een enkele Europese code „3883” voor consumenten en bedrijfsleven vergemakkelijken;

35.

wijst de NRI's er nogmaals op dat in de richtlijn universele diensten en rechten van de gebruikers een bepaling is opgenomen inzake doorzichtigheid en bekendmaking van tarieven en de beschikbaarheid van vergelijkende gegevens aan kleine zakelijke cliënten; met name het recht op gratis specificatie van rekeningen moet worden gehandhaafd; verzoekt alle NRI's de desbetreffende bepalingen zo spoedig mogelijk aan te nemen;

36.

spreekt zijn goedkeuring uit voor het feit dat de Commissie snel heeft besloten de liberalisering van huurlijndiensten, indien het concurrerende aanbod adequaat is, zo spoedig mogelijk te bevorderen als eerste besluit in het kader van de nieuwe sector-specifieke wetgeving;

37.

verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.